Project 26: από το Α στο Ζ, 26 συγγραφείς εφ

[nikosal]

To βιβλίο θυμίζει τη City of Ember: ήρωες και πάλι παιδιά, παράξενοι κανόνες, απουσία επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο. Θυμάμαι ακόμα τον υπέροχο Μπιλ Μάρεϊ... Η διαφορά είναι ότι εκεί η πόλη ήταν σε παρακμή, εδώ φαίνεται (επιφανειακά τουλάχιστον, γιατί κάτι μας κρύβει σίγουρα η συγγραφέας) να υπάρχει άνεση, γαλήνη, τάξη, λειτουργικότητα.

[nikosal]

That's it, το τέλειωσα απόψε το βράδυ και από αύριο εντυπώσεις.

5.5 εκ. πωλήσεις;

Φαντάζομαι η συγγραφέας θα μας βλέπει στα ταμεία των βιβλιοπωλείων και θα λέει «aah, the givers!»

[nikosal]

K Keyes Daniel, Flowers for Algernon (To ξεκίνησα 6.4.2011. Το τελείωσα ΧΧΧΧ)

L Lowry Lois, The Giver (Το ξεκίνησα 2.4.2011. Το τελείωσα 5.4.2011)

Μ McHugh Maureen F., China Mountain Zhang (To ξεκίνησα: 25.3.2011. Το τέλειωσα 2.4.2011)

N Niven Larry / Pournelle Jerry, The Mote in God's Eye (Το ξεκίνησα: 28.2.2011. Το τέλειωσα 23.3.2011)

O Orwell George, Nineteen Eighty-Four (Το ξεκίνησα: 2.2.2011. Το τέλειωσα: 27.2.2001)

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκίνησα: 1.1.2011. Το τέλειωσα: 29.1.2011)

 

Στο Flowers λοιπόν, πρώτες σελίδες και σχεδόν με βεβαιότητα έχω διαβάσει το διήγημα από το οποίο ξεκίνησε ο Keyes, σε κάποια παλιά συλλογή. Θα το ψάξω.

 

Υποσχέθηκα λίγα λόγια για το Giver. Το διάβασα με ενδιαφέρον, γιατί ήθελα πολύ να γνωρίσω ένα young adult εφ μυθιστόρημα, μπορώ να πω όμως ότι απογοητεύτηκα από τη μέτρια γλώσσα και τα μεγάλα κενά της υπόθεσης. Προς στιγμή αναρωτήθηκα αν πρέπει να τα αιτιολογήσω από το γεγονός ότι το κοινό του είναι μικρά παιδιά, συνειδητοποιώ όμως ότι μάλλον ισχύει ακριβώς το αντίθετο: Τα παιδιά νομίζω επαναστατούν πρώτα αν αυτό που διαβάζουν δεν «κολλάει». Και δεν είναι το μόνο πρόβλημα του βιβλίου, όπως θα εξηγήσω μόλις βρω λίγο χρόνο να το αξιολογήσω.

 

Επόμενο γράμμα J και εδώ η επιλογή μου είναι εύκολη: Έχω δύο Jeter τους οποίους έχω διαβάσει αρκετά παλιότερα (Δρ. Άντερ και Οριζόντιος Αποχαιρετισμός) και ένα ακόμα βιβλίο που δεν έχω διαβάσει, το This Island Earth του R. Jones. H επιλογή μου λοιπόν.

[nikosal]

Δύσκολες οι πρώτες σελίδες για τον αναγνώστη -και να γιατί.

 

Ο συγγραφέας στηρίζει το έργο του στην αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο του ήρωα (Τσάρλι) που χάρη σε μια επέμβαση στο μυαλό του περνά από τη χαμηλή νοημοσύνη στην ευφυΐα. Τα πρώτα φύλλα του ημερολογίου («progris riport» τα λέει ο Τσάρλι) είναι γεμάτα συντακτικά και ορθογραφικά λάθη, αφού είναι γραμμένα από ένα καθυστερημένο άντρα που έχει απλά μάθει να γράφει και να εκφράζεται χονδροειδώς για αυτά που βλέπει γύρω του. Ο αναγνώστης θα αποδεχτεί αναγκαστικά αυτή τη φόρμα (αφού όλο το βιβλίο στηρίζεται σε αυτή και στην εξέλιξη της έκφρασης του Τσάρλι), η... πέψη της όμως δεν παύει να είναι δύσκολη και οι πρώτες σελίδες κουράζουν.

[nikosal]

Φυσικά μετά την «επέμβαση» ο Τσάρλι μαθαίνει άριστη γραφή και ανάγνωση (διαβάζει μια σελίδα το δευτερόλεπτο) και ο λόγος του ρέει. Η αφήγησή του κινείται για την ώρα (σελ. 110) ανάμεσα στην προσπάθειά του να κατανοήσει τον κόσμο (μπορεί να έχει IQ απεριόριστο, αλλά συναισθηματικά είναι πολύ ανώριμος) και στις αναμνήσεις που έρχονται ξανά πίσω στο μυαλό του (ήταν χαμένες) από την παιδική του ηλικία και τη σχέση του με την αδελφή και τους γονείς του. Αυτό το τελευταίο είναι και το καλύτερο κομμάτι του βιβλίου ως τώρα.

 

Παρατήρηση: Ο Keyes και κάθε συγγραφέας μπορεί να αναπαράγει πειστικά το λόγο ενός καθυστερημένου άνδρα, αλλά μιας διάνοιας; Μπορούμε να εκφραστούμε πιο «κουτά», αλλά πιο έξυπνα; Νομίζω όχι...

[DinoHajiyorgi]

Φυσικά μετά την «επέμβαση» ο Τσάρλι μαθαίνει άριστη γραφή και ανάγνωση (διαβάζει μια σελίδα το δευτερόλεπτο) και ο λόγος του ρέει. Η αφήγησή του κινείται για την ώρα (σελ. 110) ανάμεσα στην προσπάθειά του να κατανοήσει τον κόσμο (μπορεί να έχει IQ απεριόριστο, αλλά συναισθηματικά είναι πολύ ανώριμος) και στις αναμνήσεις που έρχονται ξανά πίσω στο μυαλό του (ήταν χαμένες) από την παιδική του ηλικία και τη σχέση του με την αδελφή και τους γονείς του. Αυτό το τελευταίο είναι και το καλύτερο κομμάτι του βιβλίου ως τώρα.

 

Παρατήρηση: Ο Keyes και κάθε συγγραφέας μπορεί να αναπαράγει πειστικά το λόγο ενός καθυστερημένου άνδρα, αλλά μιας διάνοιας; Μπορούμε να εκφραστούμε πιο «κουτά», αλλά πιο έξυπνα; Νομίζω όχι...

O Cliff Robertson πήρε το Όσκαρ Α' Αντρικού Ρόλου για τον ρόλο του Τσάρλι, για την ομώνυμη ταινία του 1968. Δεν την έχω δει, ήξερα όμως την υπόθεση από την συγκεκριμένη βραβευμένη ερμηνεία, για την οποία είχα διαβάσει. (Για χρόνια ο ηθοποιός πάσχιζε να γυρίσει την συνέχεια χωρίς φυσικά να το καταφέρει.)

 

[nikosal]

χμ... την έχει δει κανείς;

 

I

J Jones Raymond F., This Island Earth (To ξεκίνησα 10.4.2011. Το τελείωσα ΧΧΧΧ)

K Keyes Daniel, Flowers for Algernon (To ξεκίνησα 6.4.2011. Το τελείωσα ΧΧΧΧ)

L Lowry Lois, The Giver (Το ξεκίνησα 2.4.2011. Το τελείωσα 5.4.2011)

Μ McHugh Maureen F., China Mountain Zhang (To ξεκίνησα: 25.3.2011. Το τέλειωσα 2.4.2011)

N Niven Larry / Pournelle Jerry, The Mote in God's Eye (Το ξεκίνησα: 28.2.2011. Το τέλειωσα 23.3.2011)

O Orwell George, Nineteen Eighty-Four (Το ξεκίνησα: 2.2.2011. Το τέλειωσα: 27.2.2001)

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκίνησα: 1.1.2011. Το τέλειωσα: 29.1.2011)

Edited April 10, 2011 by nikosal

[nikosal]

Δικαίως τα flowers θεωρούνται ένα μικρό διαμάντι της εφ. Κάθε σελίδα και μια βαθύτερη βουτιά στην ψυχή του ήρωα, που βλέπει τον κόσμο γύρω του όλο και καθαρότερα, πριν...

Πριν το τέλος, που δεν έχω φτάσει και δεν γνωρίζω, αλλά υποπτεύομαι, όπως υποθέτω κάθε αναγνώστης του βιβλίου.

[nikosal]

K Keyes Daniel, Flowers for Algernon (To ξεκίνησα 6.4.2011. Το τελείωσα 14.4.2011)

 

Masterwork...

[nikosal]

This Ιsland Earth: Γραμμένο το 1952, θυμίζει περισσότερο από κάθε τι που έχω διαβάσει ως τώρα τις... ιστορίες του Strange Adventures! Πιο εκτεταμένο και ολοκληρωμένο βέβαια, αλλά αν ο σκιτσογράφος είχε όλες και όλες 6 σελίδες στη διάθεσή του, θα έβγαζε μια ιστορία με τρελά κενά!

 

κ. Ντίνο, αν το βρίσκατε θα κάναμε πολύ πλάκα διαβάζοντάς το μαζί...

[DinoHajiyorgi]

κ. Ντίνο, αν το βρίσκατε θα κάναμε πολύ πλάκα διαβάζοντάς το μαζί...

Δεν το έχω δυστυχώς.

 

Κι εσείς, κύριε Νίκο, μας μπήκε Άνοιξη και έχετε καιρό για βιβλία; Γιατί σφυρίζετε έτσι αδιάφορα; Πείτε κάτι...

[nikosal]

Η Άνοιξη Άνοιξη και το βιβλιαράκι βιβλιαράκι. Δηλ. όταν ξαπλώσετε το βράδυ, τι πιάνετε από το κομοδίνο σας; Ένα βιβλίο ή ένα μπουκέτο λουλούδια;

[DinoHajiyorgi]

Η Άνοιξη Άνοιξη και το βιβλιαράκι βιβλιαράκι. Δηλ. όταν ξαπλώσετε το βράδυ, τι πιάνετε από το κομοδίνο σας; Ένα βιβλίο ή ένα μπουκέτο λουλούδια;

Αχ μη με κάνετε να το πω... Δεν είμαι σίγουρος αλλά σαν ταμπού είναι ένα πράγμα, φοβία και γρουσουζιά μαζί... Τίποτα - άλλο - Ανοιξιάτικο - δεν σας απασχολεί αυτόν τον καιρό;

[nikosal]

Λοιπόν: Ένας μηχανικός λαμβάνει ένα κατάλογο με παράξενα ηλεκτρονικά προϊόντα για τα οποία δεν έχει ακούσει ποτέ, ούτε κατανοεί πώς λειτουργούν ή πώς έχουν κατασκευαστεί. Με αυτά αρχίζει να φτιάχνει ένα interocitor, μια παράδοξη και ακαταλαβίστικη μηχανή, προσπαθώντας να καταλάβει αν κάποιος του κάνει ένα elaborate joke ή τρέχει κάτι άλλο.

 

Και επειδή βέβαια το βιβλίο είναι εφ, τρέχει κάτι άλλο: οι προμηθευτές των εξωπραγματικών προϊόντων είναι εξωγήινοι, όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης από τις πρώτες σελίδες και στόχο έχουν να εμπλέξουν τους γήινους σε κάτι που δεν θα μας αρέσει πολύ.

 

Όλα τα βρίσκουμε μέσα σε αυτή τη γνήσια strange adventure της δεκαετίας του '50: παράξενες μηχανές που διαβάζουν τη σκέψη ή κάνουν άλλα καταπληκτικά πράγματα, διαστημόπλοια που απογειώνονται μαγικά μέσα στη νύχτα, εργοστάσια που λειτουργούν κάτω από τη μύτη των αρχών, στρατολογημένοι γήινοι -ή άλλοι, υποψιασμένοι, που προσπαθούν να σώσουν την ανθρωπότητα, μια ωραία γυναίκα και πολλή οδήγηση στις ερήμους της Αριζόνας.

[nikosal]

...και ένα ωραίο «αλά-δεκαετία-πενήντα» διαστημόπλοιο που φέρνει τον πρωταγωνιστή στο φεγγάρι, μέσα σε μια μεγάλη αλλά λιτή καμπίνα με θεαματικά φινιστρίνια!

 

Επόμενο βιβλίο: Τρεις «Ι» στα ράφια μου, το Never Let Me Go του Ιζιγκούρο και δύο Simon Ings. O Ings είναι μάλλον άγνωστος στην Ελλάδα και... νέος (χεχε συνομήλικός μου). Στην Αγγλία πάντως (που ζει) έχει κάποια επιτυχία. Από τα δύο βιβλία του που έχω διαλέγω μάλλον το Hot Head που ήταν και το πρώτο του συγγραφέα. Στην περίληψη: Μηχανές ΑΙ που στείλαμε στο ηλιακό σύστημα για δουλειές αποφάσισαν να διακόψουν την επαφή μαζί μας...

Edited April 16, 2011 by nikosal

[BladeRunner]

Cyberpunk είναι το βιβλίο του Ings; Σε διάφορα σχόλια βλέπω ότι είναι περίεργο βιβλίο, αλλά σχετικά καλό. Το Never Let Me Go δεν είναι το κλασικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, αλλά έχω ακούσει πολύ καλές κριτικές.

[nikosal]

To Never Let me Go το έχω διαβάσει πρόσφατα και έχω γράψει για αυτό. Καλό, αλλά με... ενθουσίασε λιγότερο από δύο άλλα μέλη του φόρουμ μας.

[nikosal]

Η (...............)

I Ings Simon, Hot Head (To ξεκίνησα XXXX. Το τελείωσα ΧΧΧΧ)

J Jones Raymond F., This Island Earth (To ξεκίνησα 10.4.2011. Το τελείωσα 17.4.2011)

K Keyes Daniel, Flowers for Algernon (To ξεκίνησα 6.4.2011. Το τελείωσα 14.4.2011)

L Lowry Lois, The Giver (Το ξεκίνησα 2.4.2011. Το τελείωσα 5.4.2011)

Μ McHugh Maureen F., China Mountain Zhang (To ξεκίνησα: 25.3.2011. Το τέλειωσα 2.4.2011)

N Niven Larry / Pournelle Jerry, The Mote in God's Eye (Το ξεκίνησα: 28.2.2011. Το τέλειωσα 23.3.2011)

O Orwell George, Nineteen Eighty-Four (Το ξεκίνησα: 2.2.2011. Το τέλειωσα: 27.2.2001)

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκίνησα: 1.1.2011. Το τέλειωσα: 29.1.2011)

 

Simon Ings λοιπόν για το «Ι» και το βλέμμα στο «Η» και στην επιλογή μου για το επόμενο βιβλίο. Θα βρω λέτε κάποιο μέλος να με συντροφεύσει στην ανάγνωση;

Στο Η έχω πολλές αδιάβαστες επιλογές:

Χενλάιν, τουλάχιστον 4-5 βιβλία, ανάμεσά τους δύο κλασικά, το Moon is... και το Starship Troopers, αλλά και το Have spacesuit που επίσης θέλω να διαβάσω.

Μ. Χάρισον, το Λάιτ και το Σεντόρι Ντιβάις αλλά και το Make Room² του άλλου Χάρισον, του Χάρι. Ακόμα, το πείραμα Ντοσάντι (που δεν νομίζω να επιλέξω) και 3 νεότερους Χάλντεμαν...

[BladeRunner]

Έχω ακούσει εξαιρετικά λόγια για το The Moon is a harsh mistress, και ελπίζω να μεταφραστεί στα ελληνικά σύντομα, αλλιώς αναγκαστικά θα το διαβάσω στα αγγλικά. Και το starship troopers κλασικό ανάγνωσμα, ευτυχώς το πέτυχα σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στα ελληνικά και θα το διαβάσω φέτος. Το Make Room! Make Room! το έχω στη λίστα μου για μελλοντικές αγορές από το bookdepository.

[nikosal]

Η (...)

I Ings Simon, Hot Head (To ξεκίνησα 18.4.2011. Το τελείωσα ΧΧΧΧ)

J Jones Raymond F., This Island Earth (To ξεκίνησα 10.4.2011. Το τελείωσα 17.4.2011)

K Keyes Daniel, Flowers for Algernon (To ξεκίνησα 6.4.2011. Το τελείωσα 14.4.2011)

L Lowry Lois, The Giver (Το ξεκίνησα 2.4.2011. Το τελείωσα 5.4.2011)

Μ McHugh Maureen F., China Mountain Zhang (To ξεκίνησα: 25.3.2011. Το τέλειωσα 2.4.2011)

N Niven Larry / Pournelle Jerry, The Mote in God's Eye (Το ξεκίνησα: 28.2.2011. Το τέλειωσα 23.3.2011)

O Orwell George, Nineteen Eighty-Four (Το ξεκίνησα: 2.2.2011. Το τέλειωσα: 27.2.2001)

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκίνησα: 1.1.2011. Το τέλειωσα: 29.1.2011)

[nikosal]

Σελίδα 50 -και δεν έχω κατασταλάξει αν μου αρέσει ή όχι αυτό το βιβλίο. Το κακό είναι ότι δεν θα βρω κάποιον να μοιραστώ την κρίση μου, χεχε, δεν πιστεύω ότι είχε ακούσει ποτέ κανείς για τον Ings, που... βρήκα για το γιώτα του!

[nikosal]

Σελίδα 140

 

Το βιβλίο ακολουθεί μια παράλληλη διήγηση δύο μερών: Στο ένα, διαβάζουμε για την ηρωίδα σε μικρή ηλικία, πριν φύγει από τη Γη. Είναι το ενδιαφέρον κομμάτι: Η ηρωίδα είναι μουσουλμάνα μετανάστρια στην Ευρώπη, μαζί με τον πατέρα της (η μαμά έχει πεθάνει). Το περιβάλλον έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό -και ιδιαίτερα η θάλασσα όπου πολλά είδη ψαριών έχουν εξαφανιστεί -όπως και τα δελφίνια. Στο άλλο κομμάτι η ηρωίδα είναι μεγάλη και έχει επιστρέψει στη Γη αφού έχει πολεμήσει με κάποιες μηχανές (ασαφές ακόμα). Αυτό είναι το cyberpunk κομμάτι, είναι γραμμένο πολύ μπερδεμένα και πραγματικά θα μπορούσα να κάνω χωρίς αυτό. Το ελαφρυντικό του συγγραφέα είναι ότι έγραφε το 1992, όταν το ρεύμα ήταν ακόμα νέο, αλλά σήμερα, 20 χρόνια μετά, αν είναι να διαβάσω cyberpunk πρέπει οπωσδήποτε να έχει κάτι να μου πει.

Edited April 22, 2011 by nikosal

[nikosal]

Υποθέτω κάποια στοιχεία της αφήγησης ήταν πρωτότυπα το 1992 - από την άλλη όμως: Αν πρέπει να διαβάσω άλλη μια ιστορία με εικονική πραγματικότητα χρειάζομαι κάτι πραγματικά φρέσκο.

 

Η Harrison M. John, The Centauri Device (To ξεκίνησα ΧΧΧΧ. Το τελείωσα ΧΧΧΧ)

I Ings Simon, Hot Head (To ξεκίνησα 18.4.2011. Το τελείωσα 23.4.2011)

J Jones Raymond F., This Island Earth (To ξεκίνησα 10.4.2011. Το τελείωσα 17.4.2011)

K Keyes Daniel, Flowers for Algernon (To ξεκίνησα 6.4.2011. Το τελείωσα 14.4.2011)

L Lowry Lois, The Giver (Το ξεκίνησα 2.4.2011. Το τελείωσα 5.4.2011)

Μ McHugh Maureen F., China Mountain Zhang (To ξεκίνησα: 25.3.2011. Το τέλειωσα 2.4.2011)

N Niven Larry / Pournelle Jerry, The Mote in God's Eye (Το ξεκίνησα: 28.2.2011. Το τέλειωσα 23.3.2011)

O Orwell George, Nineteen Eighty-Four (Το ξεκίνησα: 2.2.2011. Το τέλειωσα: 27.2.2001)

P Priest Christopher, The Glamour (Το ξεκίνησα: 1.1.2011. Το τέλειωσα: 29.1.2011)

 

Θαύμα! Άπλωσα το χέρι στο ράφι να πιάσω ένα από τους δυο Χενλάιν που έλεγα και έπεσα πάνω στο Χάρισον!

Τελευταία στιγμή τον προτίμησα, αφού δεν έχω διαβάσει τίποτα δικό του... Φεύγω για Γιάννενα και τον παίρνω μαζί μου.

Edited April 23, 2011 by nikosal

[nikosal]

Αν και ελαφρά αποσυντονισμένος από το ταξίδι -και την τρομακτική απουσία πορτατίφ δίπλα από το κρεβάτι (χεχε)- κατόρθωσα να φτάσω στη σελίδα 60 του μυθιστορήματος που μου θυμίζει:

(α) Nova, Delany, το γνωστό μυθιστόρημα που γράφηκε λίγα χρόνια πριν το Centauri Device (1968 το πρώτο, 1975 το δεύτερο). Και εκεί ένα πλοίο στη μέση μιας διαγαλαξιακής σύγκρουσης, και εκεί ένα παράδοξο πλήρωμα (εδώ κυρίως ο καπετάνιος), και εκεί η γραφή αντισυμβατική (του Χάρισον πιο χιουμοριστική)

(β) Το Οι Άντρες Πάνε Μόνο στο Μεθυσμένο Φεγγάρι, έργο ελάσσονος έλληνα συγγραφέα που γράφηκε πρώτη φορά γύρω στο 1985 και πήρε την οριστική του μορφή το 2006. Και εκεί εξωγήινοι σε ένα μακρινό διαστημικό μπαρ, και εκεί περιπέτειες και κακή μουσική.

 

Περισσότερα, ελπίζω σύντομα. Αν αποδώσουν και οι προσπάθειες ανεύρεσης πορτατίφ...

Edited April 26, 2011 by nikosal

[BladeRunner]

Πάντως δεν παίρνει και πολύ καλές κριτικές. Βαθμολογικά βλέπω ότι είναι το χειρότερο της σειράς SF Masterworks. Εσένα πως σου φαίνεται;

Βάλε και μια βαθμολογία για το Hot Head. Η αλήθεια είναι ότι μου κίνησε το ενδιαφέρον, αλλά δύσκολο να το βρεις. Μόνο σε παλαιοβιβλιοπωλεία στην Αγγλία...

Edited April 26, 2011 by BladeRunner