FFL Halloween Special (Naroualis vs TheSea IsBurned vs npaps vs Mindtwisted vs TheHunter-Writer vs niceguy0973 vs Mesmer vs TheTregorian vs Stanley vs Cassandra Gotha vs Eugenia Rose vs aScannerDarkly vs dagoncult vs Jesus DeSaad vs Διγέλαδος)

[Mindtwisted]

Τα γλυκά του εφιάλτη

Jemma comics. Uh-Huhuhuhuhuh...

Το βιβλίο; Ποιο βιβλίο; Το δαιμόνιο; Τι είδους; Whelp, imp, efreet, djinn, familiar, demon, demonoid; Παραείναι ανοιχτός ως ορισμός για κάτι που υποτίθεται είναι συγκεκριμμένο. ditto με εφιάλτες. Tim Burton δάσος, μπλα μπλα μπλα την σκοτώνει και της παίρνει τα γλυκά και τα δίνει σε κάτι εφιάλτες, για θυσία; Έχασα το νόημα και την επιμονή να ανατρέξω πίσω. NEXT.

 

Διαβάζω το παραπάνω σχόλιο κι αναρρωτιέμαι: τον τίτλο του φόρουμ τον κοίταξες πριν γραφτείς;

 

Εμάς εδώ μας αρέσει να γράφουμε και για δαιμόνια και για μάγισσες και για ξωτικά και για πάσης φύσεως μεταφυσικά πλάσματα και να τα ανακατεύουμε όπως μας κάνει κέφι χωρίς να κοιτάμε τη βιβλιογραφία. Κι όποιος είναι μέλος καλά θα κάνει να το σέβεται.

 

Δεν ξέρω σε τi διάθεση ήσουν για να κάνεις τα παραπάνω σχόλια, αλλά από το ποστ σου έχω την εντύπωση οτι διάβαζες με μια μεγάλη ταινία στο μυαλό σου, όπως αυτή που βάζουν στα δημόσια έργα για να εμποδίζουν τη διέλευση.

 

Και πάνω έγραφε: NEXT,NEXT,NEXT,NEXT,NEXT,NEXT,NEXT,NEXT,NEXT...

Edited October 31, 2011 by Mindtwisted

[Guest old#2065]

Ούτε εγώ νομίζω ότι είμαι Hemmingway, I'm just not a defeatist about it.

 

Τέλος πάντων, ας είναι, αλλά προειδοποιώ, δεν θα είμαι καθόλου δίκαιος: Ό,τι γράψω θα το γράψω ως κάποιος που μόλις αγόρασε μία ανθολογία ιστοριών σε τιμή ευκαιρίας, παρέα με ένα κάρο άλλα βιβλία που πραγματικά τον ενδιαφέρουν και θέλει να αρχίσει μόλις τελειώσει αυτό το βιβλιαράκι.

 

Παρακάτω οι σκέψεις μου ενώ διαβάζω. Warning: May include trolling

 

Το σπίτι αυτό

ανατριχιαστικό; δεν υπερβάλλεις λίγο; Αν κάτι που δεν εχεις περιγράψει καν σε ανατριχιάζει πως περιμένεις να ταυτίσω τα δυναισθήματα σου με τα δικά μου; Μετά κάτι με μέλισσες, πασχαλίτσες, πυγολαμπίδες, έχασα την παρομοίωση. Κάτι με γέροντες, φτερά, ωχ καλά είναι κάτι με ξωτικά ή με ανθρωπομορφισμό εντόμων. Στο δεύτερο οι γέροντες δεν κολλάνε. Στρεβλή κατασκευή, βλάσφημη παρουσία, χωρίς καν να ξέρω τι θεωρείς στρεβλό και βλάσφημο,NEXT STORY.

 

Η Τσάντα από Νάιλον

Συνειρμός τραγουδιού Βίσσης, κακή αρχή αλλά δε φταις εσύ. Η ιστορία ήταν ΟΚ αλλά το τέλος μου φάνηκε σχεδόν παιδικό, σαν να έβλεπα Goosebumps. Θα το ψήφιζα αν δεν υπήρχε μία από τις άλλες ιστορίες.

 

Η Τζίλντα

-Είπα κάτι

-Κι εγώ είπα κάτι άλλο.

"Now I said something in English."

"So did I"

«Μα γιατί μιλάνε στα αγγλικά;» σκέφτηκε ένας τρίτος.

"Hey Jeff, did you hear something or is my telepathy acting up again?" Asked the first man.

...................

τα σημεία στίξης είναι εργαλεία συγκεκριμμένου προορισμού. Δε ξεβιδώνουμε με πριόνι.

«Περνάει ακόμα η μπογιά σου, κούκλα μου.» This is why we can't have nice things. Learn the native speech patterns first.

8,500 δεν παίρνει για στριπ σόου ούτε η Ναόμι Κάμπελ. FYI. Do research.

Καλά συνέχιζε, με το που έφτασα στο γυάλινο βάζο και άρχισαν όλοι Ωωωωωω το παράτησα εκνευρισμένος. Υπερβολικά παιδικά και κακώς εντεταγμένα ξένα sfx για τα γούστα μου. NEXT.

 

Τα γλυκά του εφιάλτη

Jemma comics. Uh-Huhuhuhuhuh...

Το βιβλίο; Ποιο βιβλίο; Το δαιμόνιο; Τι είδους; Whelp, imp, efreet, djinn, familiar, demon, demonoid; Παραείναι ανοιχτός ως ορισμός για κάτι που υποτίθεται είναι συγκεκριμμένο. ditto με εφιάλτες. Tim Burton δάσος, μπλα μπλα μπλα την σκοτώνει και της παίρνει τα γλυκά και τα δίνει σε κάτι εφιάλτες, για θυσία; Έχασα το νόημα και την επιμονή να ανατρέξω πίσω. NEXT.

 

Νυχτερινό.

Επιτέλους ένας χαρακτήρας με προσωπικότητα, με λάθη και δύναμη συνάμα, εκτός του στοιχείου του σε καθηλώνει στο σώμα του αφηγητή ή τουλάχιστον στο διπλανό κρεβάτι. Αναφορές για συντονισμό στον χώρο και χρόνο αλλά χωρίς διαφημιστική υπερβολή, Ακόμα και το twist ending ήταν μια χαρά. ΨΗΦΟΣ.

 

Ξεγέλασμα ή κερασμα;

Καλογραμμένο, αλλά το τέλος μου φάνηκε σαν punchline από ανέκδοτο που έπρεπε να γελάσω αλλά δε τα κατάφερα.

 

Επισκέψεις

Α WALL OF TEXT APPEARS. ROLL FOR INITIATIVE. YOU LOST INITIATIVE, YOU MUST READ WALL OF TEXT.

απολησμονήσει:φανφαροθυμηθεί. Πάω να αντι-λύσω τα κορδόνια μου. Συνεχίζω, unnecessary gore, not a fan. Λεπτά σαν κλαράκια δάχτυλα, μαυρισμένα νύχια, βία, αίμα, χωρίς πλοκή ως τώρα...

THIS REMINDS YOU OF A BAD SPAWN MONTHLY ISSUE. REROLL FOR INITIATIVE. YOU HAVE WON INITIATIVE, YOU MAY ESCAPE PARTLY COMATOSE. NEXT.

 

Το γλυκό που καίει

«Κέρασμα ή πείραγμα;» and this is partly why I chose mine to be bilingual. Κατά τα άλλα απροσδόκητα ενδιαφέρουσα ιστορία, ωραία πλοκή, πιστευτοί διάλογοι που προσδίδουν διαφορετικούς χαρακτήρες, με απροσδόκητο twist. ΨΗΦΟΣ.

 

"Φάρσα ή...?"

Ήθελα τόσο πολύ να πω απλά NEXT...

Fun fact: Almost 15% of male movie and literature characters are named Jack or some Jack variant. In reality less than 1% of English-speaking males are named anything close to Jack.

Επίσης: Η σωστή απάντηση στο trick or treat είναι treat, όχι trick then treat.

Ο αδερφός μου όταν ήταν 6 χρονών μου έλεγε κάτι τέτοιες ασύνδετες ιστορίες, (άκου ένα ανέκδοτο, ήταν ένας κυνηγός, και ξαφνικά έρχεται μία τίγρη και τον έφαγε! Χαχαχαχαχαχα) νάσαι καλά που μου τις θύμισες. ΝΕΧΤ!

 

Τα Μπισκότα της Μάπας

Από που βγαίνει το Λιώντας;

Υπερβολικά μεγάλο spacing μεταξύ πολύ μικρών παραγράφων.

Κατά τα άλλα ενδιαφέρον.

 

Η κολοκύθα

Ωραίες εικόνες και συμπλήρωση διαλόγου, αντίθετα με άλλα διηγήματα συμπληρώνει την εικόνα, την κάνει φιλμ, δεν την διακόπτει για να δεις το διάλογο όπως στις παλιές βουβές ταινίες. Ενδιαφέρον concept, αν και λίγο προβλέψιμο τέλος με το που άρχισα να διαβάζω για πορτοκαλί υγρά. Επιβλητική η μάγισσα. Στην αρχή ψιλοχαλάστηκα που δεν κόλλησε περισσότερο με το αίμα το κοριτσάκι στο τέλος, αλλά μετά θυμήθηκα το attention span των παιδιών. ΨΗΦΟΣ.

 

Ο Γκίγκης

Jesus Christ, what the fuck is that font? Papyrus? no... Palatino Linotype? You mean somebody actually liked Papyrus and decided to plagiarize it? wtf...switching to arial... adding spaces between paragraphs... let's try again.

Ok. Not a fan...

 

Που ήσουν τόσο καιρό εσύ, λεβέντη μου;

Αλήθεια πες μου, έχεις δαγκώσει ποτέ συγγραφέα; η όχι ακόμη.

[aScannerDarkly]

Niceguy: Κακόμοιρα παιδάκια (φυλακισμένοι) και σατανικές τροφοί (δεσμοφύλακες). Όχι ό,τι πιο πρωτότυπο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά χωρίς ένα background, η ιδέα δεν έχει κάτι καινούργιο να δώσει.

 

 

 

Επειδή το θέμα της πρωτοτυπίας έχει γίνει μια γλυκόξινη καραμέλα, ας πω την άποψή μου! Μάλλον θα την ματαξαναπώ! Καμία από τις ιστορίες που διάβασα δεν ήταν πρωτότυπη. Μα καμία, όμως! Τις μισές και παραπάνω τις έχω δει σε ταινίες (ναι βλέπω πολλές!) και τις υπόλοιπες σε σήριαλ ή βιβλία! Πρωτοτυπία δεν υπάρχει. Πρωτότυπος τρόπος να δώσεις μια χιολιοειπωμένη ιστορία σίγουρα υπάρχει. Εκεί μπορεί να μην τα καταφέρνω, αλλά για μένα δεν υπάρχει πρωτοτυπια ιστορία πλέον! Εντελώς φιλικά!!!

 

Έχεις δίκιο, γι' αυτό ακριβώς και συνέχισα. Παίρνεις μια ιδέα που έχουμε ξαναδεί - απλώς κάποιες τις έχουμε δει λίγο περισσότερο από άλλες - μα δεν της δίνεις κάτι που να τη δυναμώσει. Οπότε μένει μόνο η γνωστή ιδέα. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η πρωτοτυπία είναι σαφώς υπέροχο πράγμα, εξαιρετικά σπάνιο όμως.

[niceguy0973]

Που ήσουν τόσο καιρό εσύ, λεβέντη μου;

Αλήθεια πες μου, έχεις δαγκώσει ποτέ συγγραφέα; η όχι ακόμη.

 

 

Ανάλογα τι συγγραφέα θα δαγκώσει. Με τους φιλήσυχους θα γλυκαθεί, με τα ψωνάκια (ούτε καν ψωνάρες) θα δηλητηριαστεί. Καλύτερα να μην δαγκώσει κανέναν... :devil2:

 

Niceguy: Κακόμοιρα παιδάκια (φυλακισμένοι) και σατανικές τροφοί (δεσμοφύλακες). Όχι ό,τι πιο πρωτότυπο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά χωρίς ένα background, η ιδέα δεν έχει κάτι καινούργιο να δώσει.

 

 

 

Επειδή το θέμα της πρωτοτυπίας έχει γίνει μια γλυκόξινη καραμέλα, ας πω την άποψή μου! Μάλλον θα την ματαξαναπώ! Καμία από τις ιστορίες που διάβασα δεν ήταν πρωτότυπη. Μα καμία, όμως! Τις μισές και παραπάνω τις έχω δει σε ταινίες (ναι βλέπω πολλές!) και τις υπόλοιπες σε σήριαλ ή βιβλία! Πρωτοτυπία δεν υπάρχει. Πρωτότυπος τρόπος να δώσεις μια χιολιοειπωμένη ιστορία σίγουρα υπάρχει. Εκεί μπορεί να μην τα καταφέρνω, αλλά για μένα δεν υπάρχει πρωτοτυπια ιστορία πλέον! Εντελώς φιλικά!!!

 

Έχεις δίκιο, γι' αυτό ακριβώς και συνέχισα. Παίρνεις μια ιδέα που έχουμε ξαναδεί - απλώς κάποιες τις έχουμε δει λίγο περισσότερο από άλλες - μα δεν της δίνεις κάτι που να τη δυναμώσει. Οπότε μένει μόνο η γνωστή ιδέα. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η πρωτοτυπία είναι σαφώς υπέροχο πράγμα, εξαιρετικά σπάνιο όμως.

 

Συμφωνώ απόλυτα!!!

[Eugenia Rose]

Καλά ε, ποιο πολύ γέλιο σε διαγωνισμό δεν έχω ξαναματαρίξει.

Edited October 31, 2011 by Eugenia Rose

[Guest old#2065]

Που ήσουν τόσο καιρό εσύ, λεβέντη μου;

Αλήθεια πες μου, έχεις δαγκώσει ποτέ συγγραφέα; η όχι ακόμη.

 

 

Ανάλογα τι συγγραφέα θα δαγκώσει. Με τους φιλήσυχους θα γλυκαθεί, με τα ψωνάκια (ούτε καν ψωνάρες) θα δηλητηριαστεί. Καλύτερα να μην δαγκώσει κανέναν... :devil2:

 

Εγώ πάλι λέω, άστον να πάρει τα ρίσκα του.

Edited October 31, 2011 by npaps

[niceguy0973]

Καλά ε, ποιο πολύ γέλιο σε διαγωνισμό δεν έχω ξαναματαρίξει.

 

 

Κι ακόμα δεν έχεις δει τίποτα... χαχαχα!!! Να σου πω, μην κλέβεις τις λέξεις μου, εντάξει; το "ξαναματα..." είναι δικιά μου, κατοχυρωμένη!!!

[DinoHajiyorgi]

Ας μας άφηνε ξερούς το κείμενο ενός συγγραφέα, και μετά στα σχόλια του ας έβγαινε όσο αλαζόνας γούσταρε. Είναι όμως τραγελαφική τέτοια συμπεριφορά (αγενής το λιγότερο) από πένα που παρέδωσε ένα από τα ίδια και σίγουρα όχι από τα καλύτερα.

 

Και τι να πεις για το +1; Ότι μάλλον δεν πάμε καλά.

[aScannerDarkly]

Ας μας άφηνε ξερούς το κείμενο ενός συγγραφέα, και μετά στα σχόλια του ας έβγαινε όσο αλαζόνας γούσταρε. Είναι όμως τραγελαφική τέτοια συμπεριφορά (αγενής το λιγότερο) από πένα που παρέδωσε ένα από τα ίδια και σίγουρα όχι από τα καλύτερα.

 

Και τι να πεις για το +1; Ότι μάλλον δεν πάμε καλά.

 

Ντίνο, και 14 κλάσεις καλύτερο να ήταν από τα υπόλοιπα, και πάλι... Τέλος πάντων. Καλύτερα να μείνουμε στις ιστορίες (κι εγώ κακώς απάντησα) και θα δούμε...

[Stanley]

Ας μας άφηνε ξερούς το κείμενο ενός συγγραφέα, και μετά στα σχόλια του ας έβγαινε όσο αλαζόνας γούσταρε. Είναι όμως τραγελαφική τέτοια συμπεριφορά (αγενής το λιγότερο) από πένα που παρέδωσε ένα από τα ίδια και σίγουρα όχι από τα καλύτερα.

 

Και τι να πεις για το +1; Ότι μάλλον δεν πάμε καλά.

 

Μα τι γάντι, τι τακτ, τι αγέρωχο ύφος...Πόσο χαίρομαι που παραμένω νούμερο 1 στην χολή καρδιά του Χατζηγιώργη!

 

ΥΓ: Το +1 είναι πράγματι μυστήριο. Δεν το έχω βάλει εγώ,ε;

Edited October 31, 2011 by Stanley

[Guest old#2065]

Εγώ έκανα report στο συγκεκριμένο ποστ, για προσβλητική τροποποίηση τίτλου στο μυθιστόρημα της Cassandra.

Δεν με προσβάλλει όταν ένας αγενής με αποκαλεί αγράμματο, ούτε όταν είναι κάποιος προκλητικός σε όποιον του γουστάρει. Το έργο όμως του καθενός είναι ιερό, το κρίνεις, το κράζεις, αλλά δεν το διαστρευλώνεις, μη χ...

[RObiN-HoOD]

Παρακαλώ μη κάνετε spamming. Κάντε REPORT!

[aScannerDarkly]

Εκτός από Flash Fiction, έχουμε και Flash Voting, απ' ό,τι βλέπω.

[TheTregorian]

Εκτός από Flash Fiction, έχουμε και Flash Voting, απ' ό,τι βλέπω.

 

Συγχαρητήρια σ' όσους έχουν ψηφίσει ήδη κι ειδικά στους πολύ πρωινούς που άνοιξα το pc κατά τις 11 κι είδα ψήφους!!! Να πάρουν κι αυτοί ένα έπαθλο, προτείνω!

[Eugenia Rose]

Εγώ φεεεεετα. Με κόβω να ψηφίζω μεθαύριο.

[TheTregorian]

Εγώ φεεεεετα. Με κόβω να ψηφίζω μεθαύριο.

 

χαχαχαχαχα!!!

 

Κι εγώ σε καμιά βδομάδα, γιατί έχω να πιω και το Βόσπορο (τη θαλασσίτσα δηλαδή) σ' ένα write - off

[Cassandra Gotha]

Από που βγαίνει το Λιώντας;

Από το Λέων.

[Mesmer]

Το σπίτι αυτό – Naroualis: Κάτι σκοτεινό κρύβεται, λοιπόν, πίσω από τα παραμύθια. Πολύ ωραία ιδέα και άψογα εκτελεσμένη. Μ’ αρέσει όταν ένα παραμύθι παρουσιάζεται από μια διαστρεβλωμένη οπτική γωνία.

 

Η τσάντα από νάιλον – TheSea IsBurned: Ψυλλιάστηκα την κατάληξη, λόγω του θέματος, αν κι άλλα πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου. Ο τίτλος με έκανε να έχω συνέχεια την τσάντα στο νου μου. Πάντως, ήταν άμεση και άγρια.

 

Η Τζίλντα – npaps: Αισθησιακή και συνάμα αποκρουστική. Βγάλε-βγάλε περιτυλίγματα στο τέλος δεν έμεινε τίποτα . Δεν ξέρω, νομίζω ότι κάτι της έλειπε. Ίσως ότι έπρεπε να είναι λίγο παραπάνω snuff. Αφού την έκανες λίγο σπλάτερ, κάν’ την λίγο παραπάνω.

 

Τα γλυκά του εφιάλτη – Mindtwisted: Απαπά, τόσα γλυκά… με λίγωσες . Ωραία ιστορία, αν και κατάλαβα πού το πήγαινε, απ’ το κομμένο δάχτυλο στην αρχή. Γενικά, οι περιγραφές, οι τοποθεσίες, οι εφιάλτες, την έκαναν μια αρκετά ζωντανή ιστορία. Το χαμόγελο του εφιάλτη στο τέλος μού έφερε στο νου την εικόνα απ’ το άβατάρ σου.

 

Νυχτερινό – TheHunter-Writer: Περίεργη ιστορία, ομολογουμένως. Κι όσο την διαβάζεις τόσο πιο παράξενα σού φαίνονται αυτά που συμβαίνουν. Είχε μια αλλόκοτη και μυστηριώδη γοητεία, παρά του ότι αφήνει αρκετά πράγματα αναπάντητα. Αν άφηνες έστω και μια μικρή νύξη για τον πιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά, θα ήταν πολύ καλύτερη.

 

Ξεγέλασμα ή κέρασμα – niceguy0973: Βίαιη η ιστορία σου, με πολύ σκληρές εικόνες. Προκαλεί ένα έντονο σφίξιμο, που γίνεται ακόμη πιο έντονο στο τέλος, αν και υπάρχει ένα είδος κάθαρσης. Το αρνητικό, για μένα, είναι πως η βία είναι η ίδια η ιστορία κι όχι ένα μέσο για να εξελίξεις την ιστορία. Μην ζητά τόσα πολλά μέσα σε μιάμιση ώρα, θα μου πεις, και θα έχεις δίκιο.

 

Το γλυκό που καίει – TheTregorian: Μα τι είχατε πάθει όλοι εψές, με τις πέτρες που ρημάζουν πρόσωπα . Ωραία ιστορία, με καλή ατμόσφαιρα, απρόσμενη εξέλιξη και μυστηριώδες τέλος. Αν έχεις σκοπό να την δουλέψεις παραπάνω, και το αξίζει, δώσε λίγη περισσότερη προσοχή στους χαρακτήρες σου.

 

Φάρσα ή…? – Stanley: Μια ιστορία που ξετυλίγεται ομαλά, σαν ένα συνηθισμένο Χάλοουίν, αλλά στο τέλος σου προσφέρει μια αναπάντεχη φάρσα. Ομολογώ ότι δεν το πολυέπιασα το τέλος. Ενώ υπάρχουν πολλά στοιχεία μέσα στην ιστορία απ’ τα οποία θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο υπερφυσική ανατροπή, επιλέγεις να μας πας πιο χαλαρά ως τέλος και να μας την φέρεις εκεί (κλασικός Stanley, δηλαδή ).

 

Τα μπισκότα της Μάρας – Cassandra Gotha: Ένας πολύ καλός μύθος για τη Μάρα που μαγεύει τους άντρες με τα μπισκότα της. Τρομακτική και μυστηριώδης, σε κάνει να θέλεις να την γνωρίσεις παραπάνω… ή όχι καλύτερα. Πολύ καλό το περιβάλλον μέσα στο οποίο έστησες την ιστορία σου. Πολύ ωραίος ο τρόπος που μας έδειξες αυτά για τα οποία δεν νοιάζεται η Μάρα. Μία ψήφος μου δική σου.

 

Η κολοκύθα – Eugenia Rose: Αυτά παθαίνει όποιος δεν προλαβαίνει να φτιάξει κολοκύθες . Ωραία γραμμένη, με μερικές πολύ καλές εικόνες, αν και λιγάκι προβλέψιμη. Ήταν λιγάκι ανάλαφρη κι είχε κι ένα εύθυμο χαρακτήρα, κάτι που την έκανε ένα ευχάριστο ανάγνωσμα.

 

Ο Γκίγκης – aScannerDarkly: Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία του Γκίγκη. Η χαρακτηριστική μορφή του τρελού του χωριού, τόσο αστεία, όσο και τρομακτική. Ωραία το τέλος, με ένα παιδί, που έγινε άντρας με έναν πολύ σκληρό τρόπο. Ακόμη κι αν είχες πολύ άγχος, όπως είπες, η γραφή σου είναι πάρα πολύ καλή και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων εξαιρετική. Μετά από αρκετή σκέψη δίνω τη δεύτερη ψήφο μου σε σένα. Το μόνο που με έκανε λίγο να διστάσω είναι το ότι δεν είναι και τόσο σφφ η ιστορία.

 

Γλυκά για τους νεκρούς – dagoncult: Αυτό πραγματικά με ανατρίχιασε. Πολύ καλό. Πολύ δυνατό. Τρομοφλασάκι με τα όλα του. Χθες το βράδυ που το διάβασα, όλες οι σκιές είχαν ζωντανέψει. Ναι, ψήφος.

 

Γλυκά – Jesus DeSaad: Ενδιαφέρουσα ιστορία, με μια πολύ παράξενη και αλλόκοσμη ατμόσφαιρα. Μπορεί να μην έχει πολλή σημασία το πώς συνέβη αυτό και το πλάσαρες καλά. Τα αγγλικά στους διαλόγους και σε μένα δεν φάνηκαν καλή ιδέα. Δεν βρήκα να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Ίσως το πρώτο κομμάτι με το από πού ήρθε η ιδέα να μην ήταν και τόσο απαραίτητο.

 

Γλυκά – Διγέλαδος: Σατανικός ο γέρος. Κι εκείνα τα ανόητα παιδάκια που νόμιζαν ότι θα του την φέρουν. Καλά να πάθουν! Κρίμα που ήταν τόσο μικρό. Θα ήθελα να μάθω κι άλλα για τις ύπουλες παγίδες του γέρου.

 

Το γλυκό του Τζακ – Nihilio: Μου άρεσε η σκηνοθεσία και η ατμόσφαιρα της ιστορίας. Βρήκα επίσης πολύ καλή τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους δύο ήρωες, που ακόμη κι αν ήταν άγνωστοι βρήκαν το δικό τους τρόπο να επικοινωνούν. Ενδιαφέρον το τέλος, που πιθανόν να κρύβει περισσότερα απ’ όσα εγώ κατάλαβα.

 

 

[niceguy0973]

Ξεγέλασμα ή κέρασμα – niceguy0973: Βίαιη η ιστορία σου, με πολύ σκληρές εικόνες. Προκαλεί ένα έντονο σφίξιμο, που γίνεται ακόμη πιο έντονο στο τέλος, αν και υπάρχει ένα είδος κάθαρσης. Το αρνητικό, για μένα, είναι πως η βία είναι η ίδια η ιστορία κι όχι ένα μέσο για να εξελίξεις την ιστορία. Μην ζητά τόσα πολλά μέσα σε μιάμιση ώρα, θα μου πεις, και θα έχεις δίκιο.

 

 

 

 

Η αλήθεια είναι πως ίσα που πρόλαβα! Το έγραψα μέσα σε 25 λεπτά γιατί είχα ένα θεματάκι με το pc, αλλά αυτό δεν αφορά κανέναν!!!

 

Edited October 31, 2011 by niceguy0973

[Guest old#2065]

Η Τζίλντα – npaps: Αισθησιακή και συνάμα αποκρουστική. Βγάλε-βγάλε περιτυλίγματα στο τέλος δεν έμεινε τίποτα . Δεν ξέρω, νομίζω ότι κάτι της έλειπε. Ίσως ότι έπρεπε να είναι λίγο παραπάνω snuff. Αφού την έκανες λίγο σπλάτερ, κάν’ την λίγο παραπάνω.

 

Ε σιγά-σιγά βρε Άγγελε. Τώρα όχι μόνο πρωτογράφω αλλά πρωτοδιαβάζω σχεδόν τρόμο.(Ενταξει ο Πόε δεν λογαριάζεται)

Θα μου πεις άμα δεν τόχεις, τι το παλεύεις, ε όταν μεγαλώνει ο άνθρωπος παραξενεύει.

Σε ευχαριστώ για την επιήκεια.(αν γράφεται έτσι)

[aScannerDarkly]

 

Η αλήθεια είναι πως ίσα που πρόλαβα! Το έγραψα μέσα σε 25 λεπτά γιατί είχα ένα θεματάκι με το pc, αλλά αυτό δεν αφορά κανέναν!!!

 

 

Πες το ντε κι είχα αρχίσει να ανησυχώ! Περίμενα 3000 λέξεις για πλάκα.

 

Το γλυκό που καίει – TheTregorian: Μα τι είχατε πάθει όλοι εψές, με τις πέτρες που ρημάζουν πρόσωπα . Ωραία ιστορία, με καλή ατμόσφαιρα, απρόσμενη εξέλιξη και μυστηριώδες τέλος. Αν έχεις σκοπό να την δουλέψεις παραπάνω, και το αξίζει, δώσε λίγη περισσότερη προσοχή στους χαρακτήρες σου.

 

 

Να κάτι που ξέχασα να πω. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, σε παρακαλώ, βρες κάτι πιο ωραίο, όχι άλλο "Είχε γίνει μια άμορφη μάζα".

[TheTregorian]

Να κάτι που ξέχασα να πω. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, σε παρακαλώ, βρες κάτι πιο ωραίο, όχι άλλο "Είχε γίνει μια άμορφη μάζα".

 

 

Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια, καλά και κακά! Δεν έχω κάτι σοβαρό να σχολιάσω, αλλά εγώ θα κρατήσω το "έθιμο" και θ' απαντήσω μετά τη λήξη!

[Mindtwisted]

Το γλυκό που καίει – TheTregorian: Μα τι είχατε πάθει όλοι εψές, με τις πέτρες που ρημάζουν πρόσωπα . Ωραία ιστορία, με καλή ατμόσφαιρα, απρόσμενη εξέλιξη και μυστηριώδες τέλος. Αν έχεις σκοπό να την δουλέψεις παραπάνω, και το αξίζει, δώσε λίγη περισσότερη προσοχή στους χαρακτήρες σου.

 

Θα απαντήσω εγώ: Είναι θέμα ποσότητας.

 

Όταν σε πιέζει ο χρόνος και θέλεις, (Ω ναι!), να βρεις ένα ωραίο μέσο για να ανοίξεις κεφάλια, πάντα υπάρχει, στην ευρύτερη περιοχή, μια ωραία, αιχμηρή πετρούλα.

[Naroualis]

Ναι Ευθυμία, η "put the blame..." έδωσε όνομα στη Τζίλντα.

Όχι Ευθυμία, εγώ πάντα θα γράφω με κινηματογραφικά πλάνα.

Η αναφορά στην Κίνα (αυτή τη φορά) γίνεται για ιστορικούς και όχι πολιτικούς λόγους. Είχα διαβάσει ότι υπήρχε ανεπτυγμένη η τέχνη της εκδοράς στην φεουδαρχική Κίνα, σαν βασανιστήριο, με σκοπό να μην χάνει τις αισθήσεις του το θύμα.

Ευχαριστώ για το σχόλιο.

(Αν ισχύει και εδώ η μη απάντηση του συγγραφέα μέχρι τέλους της ψηφοφορίας, κράξτε με πείτε το, γιατί δεν αναφέρεται, να το βγάλω)

 

Όταν μιλάω για αλλαγές οπτικής γωνίας δεν αναφέρομαι στην εικόνα, αλλά στο συναίσθημα. Με βάζεις μέσα στο μυαλό της κι ύστερα με πετάς απ' έξω. Αν δε με βάλεις στο μυαλό της, αλλά απλά περιγράψεις τι έκανε εκείνη την ώρα τότε έχεις κινηματογραφικό πλάνο και οπτική γωνία (συναισθηματική) παντογνώστη αφηγητή. Κι είμαστε κι οι δυο πολύ ικανοποιημένοι.

 

Naroualis-Το σπίτι αυτό

 

Ένα ακόμη πολύ καλογραμμένο διήγημα, απο την αγαπημένη μου παραμυθού. Το όλο σκηνικό με παράπεμψε στο κλίμα του "Χανς και Γκρέητελ" των αδελφών Γκρημ.

Δεν είναι απο τα αγαπημένα μου θέματα, είναι όμως άρτιο. Μπράβο Ευθυμία.

 

Ε... δε νομίζω ότι είναι άρτιο τώρα που το ξαναβλέπω, αλλά ευχαριστώ.

 

Noroualis - Το σπίτι αυτό

 

Πολύ μου άρεσε αυτή η άλλη οπτική γωνία του παραμυθιού. Είναι πραγματικά σαν να παρακολουθώ ένα prequel του Χανσελ και της Γκρετελ. Αλλά ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο σημείο; Ότι ξέρω πως στο σίκουελ θα έχει καλό τέλος μουχαχαχαχχαχααααα!

 

Είσαι σίγουρη ότι είναι πρίκουελ; Μμμμ;

 

Naroualis: Μάλλον έχω μάθει να περιμένω το κάτι παραπάνω από σένα. Η ιδέα δεν ήταν καθόλου κακή, η αφήγησή σου, όπως πάντα, ολοζώντανη, αλλά δεν ξέρω... Μάλλον δεν κατάφερε να με πείσει εξ' αρχής γιατί "το σπίτι δεν του αρέσει καθόλου", κι έτσι δεν μπόρεσε να δεθεί με το τέλος. Όπως και να ΄χει, μια ενδιαφέρουσα νέα οπτική του γνωστού παραμυθιού, που αν την ξαναγράψεις με την ησυχία σου, είμαι σίγουρος πως θα βγάλεις κάτι εξαιρετικό.

 

Ευχαριστώ, είναι στις προθέσεις μου κάποια στιγμή να τα ξαναπιάσω όλα αυτά τα μικρούλια.

 

Το σπίτι αυτό

ανατριχιαστικό; δεν υπερβάλλεις λίγο; Αν κάτι που δεν εχεις περιγράψει καν σε ανατριχιάζει πως περιμένεις να ταυτίσω τα δυναισθήματα σου με τα δικά μου; Μετά κάτι με μέλισσες, πασχαλίτσες, πυγολαμπίδες, έχασα την παρομοίωση. Κάτι με γέροντες, φτερά, ωχ καλά είναι κάτι με ξωτικά ή με ανθρωπομορφισμό εντόμων. Στο δεύτερο οι γέροντες δεν κολλάνε. Στρεβλή κατασκευή, βλάσφημη παρουσία, χωρίς καν να ξέρω τι θεωρείς στρεβλό και βλάσφημο,NEXT STORY.

 

Οκέι σπόιλερ, ίσως γιατί δεν κατάφερα να το περάσω όπως ήθελα

 

 

ο αφηγητής είναι ξωτικό. ότι δεν είναι φυσικό, το θεωρεί στρεβλό κι ανατριχιαστικό. Η γλυκόζη είναι κάτι που χρησιμοποιούν τα φυτά για να τρέφονται. Η ζάχαρη στα γλυκά του σπιτιού είναι γλυκόζη επεξεργασμένη από φωτιά που είναι το αρχαίο κακό στο δάσος. Τα ξωτικά δεν είναι πάντα νεαρά, έχουν και γέρικα μεταξύ τους

 

 

[TheTregorian]

Το γλυκό που καίει – TheTregorian: Μα τι είχατε πάθει όλοι εψές, με τις πέτρες που ρημάζουν πρόσωπα . Ωραία ιστορία, με καλή ατμόσφαιρα, απρόσμενη εξέλιξη και μυστηριώδες τέλος. Αν έχεις σκοπό να την δουλέψεις παραπάνω, και το αξίζει, δώσε λίγη περισσότερη προσοχή στους χαρακτήρες σου.

 

Θα απαντήσω εγώ: Είναι θέμα ποσότητας.

 

Όταν σε πιέζει ο χρόνος και θέλεις, (Ω ναι!), να βρεις ένα ωραίο μέσο για να ανοίξεις κεφάλια, πάντα υπάρχει, στην ευρύτερη περιοχή, μια ωραία, αιχμηρή πετρούλα.

 

Ορθότατο! Μπράβο Κωνσταντίνε, είσαι μέσα στο μυαλό μου!

 

 

Στη φύση ήταν ο άνθρωπος, τι να έκανε δηλαδή; Ν' άρχιζε να την κουτουλάει μέχρι θανάτου;;

 

 

Ουπς άρχισα ν' απαντάω;; Δε φταίω εγώ που η Θάλασσα έκανε το ίδιο, άντεε, για να τελειώνουμε!!