Jump to content

6o Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης


Recommended Posts

Ο tetartos μιλάει για το «Ακόμακαι οι θεοί» του Asimov, ο Nirgal για την τριλογία του Άρη του Robinson και η Sonya και μερικοί - μερικοί θέλουν ξύλο.

 

post-394-0-92492100-1337006938_thumb.jpg post-394-0-75234600-1337006948_thumb.jpg post-394-0-78316100-1337006955_thumb.jpg post-394-0-37685400-1337006965_thumb.jpg

 

Ευχαριστώ το Σταμάτη Σταματόπουλο που σκέφτηκε να μου υπενθυμίσει να είμαι έτοιμος να τραβήξω τη σειρά φωτογραφιών.

 

Δυστυχώς οι φωτογραφίες δεν αναδεικνύουν το ζεστό φραουλοροδακικί χρώμα που είχε ο κύριος Μανωλιός (ο σβέρκος του τουλάχιστον) κατά την ώρα της παρουσίασης - έκπληξης (την οποία ακόμα αναρωτιέμαι πώς κατάφερε να μη μυριστεί).

 

Κατά τα άλλα, έλεγα να κάνω μια ανταποκρισούλα, αλλά βλέπω ότι οι πιο έμπειροι ρεπόρτερ με φάγανε λάχανο.

 

Ευχαριστώ όλους όσους συνέβαλαν στα Χαρίτεια 2012 κι ελπίζω να είμαστε ακόμη περισσότεροι την επόμενη φορά.

 

Να μην ξεχάσω να τονίσω την παρουσία του Τέταρτου, ο οποίος γέμιζε τα κενά ανάμεσα στις εκδηλώσεις και όχι μόνο με μοναδικό τρόπο. :worshippy:

 

Η Τερέζα ήταν ο πολυτιμότερος έκτος παίκτης. Τη φωνούλα της δεν την άκουσα στιγμή. Μέχρι και στο θέατρο ήρθε.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 161
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • nikosal

    45

  • DinoHajiyorgi

    22

  • wordsmith

    14

  • mman

    13

Top Posters In This Topic

Posted Images

post-2372-0-25821000-1337019718_thumb.jpg

 

Δεθακοροϊδέψωδεθακοροϊδέψωδεθακοροιδέψω...

 

(:rofl:)

 

3) η λέξη "Άμβυξ" είναι ελληνική, κε mman, δεν είναι χτισμένη πάνω σε διαστημόπλοιο η Ερμούπολη, διακτινιστείτε λίγο προς τα δω, παρακαλώ.

3) Καμία αντίρρηση, αλλά έγραψα μόνο αυτό που είδα με τεράστια γράμματα στην τέντα της πιτσαρίας.

 

Οκ, αθώος, αλλά το έγραφε και στο πρόγραμμα του φεστιβάλ ελληνικά.

Link to comment
Share on other sites

Ιδού και οι φωτογραφίες, που αν δεν κάνω λάθος είναι και με χρονολογική σειρά.

http://community.sff...6%CE%B5-global/

 

Είναι ΠΑΡΑ πολλές ... οι συμμετέχοντες ας βοηθήσουν τώρα που τα έχουν φρέσκα και ας σχολιάσουν, και αργότερα θα μεταφέρω περιγραφές.

 

Στέφανε, έχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει δυνατότητα για σχόλια στις φωτογραφίες που ανέβασες:hmm:

Link to comment
Share on other sites

1) Μα, νόμιζα ότι η τριμελής γραμματειακή υποστήριξη αποτελούταν από την Κιάρα, τη Nienor και την Καλουντζή.laugh.gif

Σε όλα τα υπόλοιπα, κύριος, όχι στο μέτρημα, άσε που σε κάποιες περιπτώσεις είχα μαζί μου και την Κυριακή και τη Μαρία laugh.gif

Link to comment
Share on other sites

1) [...] (την οποία ακόμα αναρωτιέμαι πώς κατάφερε να μη μυριστεί).

 

2) Κατά τα άλλα, έλεγα να κάνω μια ανταποκρισούλα, αλλά βλέπω ότι οι πιο έμπειροι ρεπόρτερ με φάγανε λάχανο.

1) Αφού είχα έρθει τελείως τουρίστας λέμε! Μια φορά έιπα κι εγώ να πάω σε ΦΕΦΕ χαλαρός και μου τη φέρανε.:dazzled:

 

2) Να κάνεις! Όλοι θέλουν να μάθουν πώς είδε το Φεστιβάλ ένας τόσο μυστήριος τύπος:

 

post-1396-0-90445200-1337026533_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

Μα είναι με διαφορά η καλύτερη φωτογραφία που έχει βγάλει στο φόρουμ τόσα χρόνια :good:

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Ιδού και οι φωτογραφίες, που αν δεν κάνω λάθος είναι και με χρονολογική σειρά.

http://community.sff...6%CE%B5-global/

 

Είναι ΠΑΡΑ πολλές ... οι συμμετέχοντες ας βοηθήσουν τώρα που τα έχουν φρέσκα και ας σχολιάσουν, και αργότερα θα μεταφέρω περιγραφές.

 

Στέφανε, έχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει δυνατότητα για σχόλια στις φωτογραφίες που ανέβασες:hmm:

 

Fixed ... τρεχάτε ... :p

Link to comment
Share on other sites

Κυριακή πρωί, το τελευταίο μου ξύπνημα στο μαγικό σπίτι της Κιάρας. Παρακαλώ από μέσα μου για ένα από τα ίδια με χθες και η προσευχή εξυπακούεται. Με πιτζάμα και φανέλα, χαλαρός και ξυπόλητος, φραπέ με τα κορίτσια στο καθιστικό. Συζητάμε τις ταινίες μικρού μήκους, τη διαφορά απόψεων και η Sonya-Χριστίνα έχει ένα μικρό άγχος για την παρουσίαση που ετοιμάζει για το βιβλίο του Μιχάλη.

 

Στην Βιβλιοθήκη του Δημαρχείου μας περιμένει μια έκπληξη. Ο χώρος έχει ανανεωθεί, με την προσθήκη ενός πιο μοντέρνου και άνετου τμήματος για το κοινό. Συν ένα κομμάτι με ενδιαφέροντα μουσειακά εκθέματα σχετικά με την τυπογραφία. Δεν χρειάζεται να σας πω για τις παρουσιάσεις των βιβλίων, τα διαβάσατε καλύτερα από τους άλλους. Με εντυπωσίασε η παρουσίαση του Γιώργου για το αγαπημένο του βιβλίου του Ασίμοφ, επαγγελματική και ενδιαφέρουσα. Είχε τις σημειώσεις του αλλά δεν έμοιαζε να τις έχει ανάγκη, μας απευθύνθηκε άμεσα, άνετος στην εντυπωσιακή ευφράδεια του. Το ίδιο και στις ερωτήσεις κοινού που ακολούθησαν. Χάρηκα την παρουσίαση και του «Κόκκινου Άρη» από τον Nirgal-Σταμάτη, ενός βιβλίου που διάβασα σχετικά πρόσφατα και που το οποίο δεν μου άρεσε. Ήταν λοιπόν ενδιαφέρον να ακούσω και μια αντίθετη, λατρευτική άποψη. Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι ίσως είμαι ο μόνος που δεν γύρισα να κοιτάξω το πρόσωπο του Μανωλιού όταν η Χριστίνα αποκάλυψε για ποιο βιβλίο θα μας μιλούσε. Οι φωτογραφίες με δικαιώνουν, αλλά και πάλι μόνο εγώ το βλέπω. Ο mman έχει την εκφραστική γκάμα ενός Ζούλαντερ.

 

Και μετά ήρθε η ώρα για το Άμβυξ. Όλοι φεύγουν για τα ξενοδοχεία τους να μαζέψουν τις βαλίτσες τους. Μόνο με τις πίτσες στο στόμα θα προλάβουμε το καράβι των 16:00 για Πειραιά. Είναι από τις πιο δυσάρεστες στιγμές αποχαιρετισμού, να κόβεις στην ψύχρα την γλύκα της γιορτής για το τρεχιό της φυγής. Ο χώρος του εστιατορίου όμορφος, ατμοσφαιρικά ιταλικός, επαγγελματικό σέρβις, άψογη κουζίνα. Απολαμβάνω μια πουτανέσκα πένες και αντιλαμβάνομαι ότι το μενού έλεγε την αλήθεια. Οι πιπεριές είναι καυτές, και είχα καιρό να φάω πικάντικο φαγητό που μου μούδιασε τα χείλη. Είναι η κάψα που αποζητά δροσερή μπύρα αλλά επιμένω στο νερό. Έχουν ακριβύνει και τα φάρμακα για το σαραβαλιασμένο σασί μου.

 

Μέσα στην μπυροποσία και μακαρονοφαγία πέφτουν οι ανακοινώσεις για τα βραβεία του φεστιβάλ, λόγω βαβούρας δεν διαβάζεται το νικηφόρο διήγημα του διαγωνισμού, και ο Νίκος Αλμπανόπουλος μας συγκινεί κηρύσσοντας την λήξη της 6ης διοργάνωσης. Ναι, αυτό ήταν, λίγο πιο σεμνό, με τα καλύτερα του όμως στοιχεία ζωντανά, επέστρεψε σαν χθες, παρέδωσε όσα υποσχέθηκε, το έζησα, ανάμεσα σε όλους όσους αγαπώ, και τώρα είχε τελειώσει. Και ο Νίκος έδωσε την υπόσχεση για το 7ο. Εύχομαι το μήνυμα να πιάσει για να μας έρθουν και όλοι εκείνοι που απουσίαζαν φέτος.

 

Αγαπημένε μου Νίκο, δεν υπάρχει τρόπος να σε αγκαλιάσω τόσο σφιχτά από ευγνωμοσύνη χωρίς να μας παρεξηγήσουν. Σε φιλώ και γραπτώς, και σε ευχαριστώ που μου δώρισες αυτές τις τρεις υπέροχες, αξέχαστες μέρες.

 

Βλέποντας από την κουπαστή την Ερμούπολη να μικραίνει, αντιλαμβάνομαι ότι πέρα των Φεστιβαλικών περιοχών δεν ξέρω την υπόλοιπη πόλη, ειδικά τις δύο κορυφές με τις εκκλησίες επάνω. Η ίδια περιέργεια και όσον αφορά το υπόλοιπο νησί. Να’μαστε ζωντανοί και υγιείς, μιαν άλλη φορά.

 

Το καράβι γεμάτο. Οι περισσότεροι καταλήγουμε στην αριστερή πλευρά του πλοίου, εκτεθειμένοι στον άνεμο και τον ήλιο, αλλά η μαγεία της παρέας κάνει πάλι το θαύμα της. Οι ώρες περνούν γρήγορα κι ευχάριστα. Εγώ δεν θέλω να τελειώσει. Διάβασα, όπως και οι υπόλοιποι το διήγημα που κέρδισε τον διαγωνισμό του ΦΕΦΕ. Είναι πολύ καλό, έξυπνο, χιουμοριστικό και όντως αξίζει (αν και δεν έχω διαβάσει τα υπόλοιπα). Εγώ τουλάχιστον δεν θα είχα γράψει κάτι καλύτερο.

 

Στο λιμάνι λέμε αντίο στην Sonya και αρκετοί από μας μένουμε μαζί και βουτάμε σε ένα βαγόνι του ΗΣΑΠ απέναντι. Κι έτσι, σε δόσεις, από στάση σε στάση λιγοστεύουμε, μέχρι να πάρω κι εγώ τον δρόμο μου από τα Κάτω Πατήσια.

 

7 ώρες μετά την αναχώρηση από την Ερμούπολη, στις 11 το βράδυ, φτάνω Χαλκίδα. Παίρνω ταξί και διαπιστώνουμε ότι η μικρή γέφυρα είναι εκτός λόγω βλάβης. Δεν περνούν ούτε πεζοί απέναντι. Εξουθενωμένος, και με την αγωνία του τι με περιμένει σπίτι, λέω στον ταξιτζή να κάνουμε τον κύκλο από την μεγάλη γέφυρα. Χάνω έτσι αναπάντεχα 10 ευρώπουλα. Όπως μου τα λέει ο ταξιτζής, τα τρελά νερά του Ευρίπου κατατρώγουν σιγά-σιγά το χώμα κάτω από την παραλία της Χαλκίδας, με αποτέλεσμα η ακτή με το ξενοδοχείο Lucy να βυθίζεται, η Ευβοϊκή πλευρά να είναι χαμηλότερη από την Βοιωτική, και άρα οι δύο άκρες της μικρής γέφυρας να μην κουμπώνουν σωστά.

 

Στο σπίτι… τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Το Σάββατο το πρωί, όπως μου λέει ο αδελφός μου, κατεβαίνοντας άκουσε ήχο από την κουζίνα. Βρήκε την βρύση του νεροχύτη ανοιγμένη στο φουλ, τον μεσαίο νεροχύτη πλημμυρισμένο και μια μικρή λίμνη στο πάτωμα της κουζίνας. Εύκολα μαντεύω ότι μια από τις γάτες, περνώντας κάτω από τον μοχλό της βρύσης για το ανοιχτό παράθυρο, ανασήκωσε τον μοχλό με την πλάτη της. Τόσα χρόνια που είμαστε εδώ δεν συνέβη ποτέ, την δεύτερη μέρα της απουσίας μου όμως, με κανέναν να τις φροντίσει, οι γάτες αποφασίζουν να πλημμυρήσουν την κουζίνα. Τυχαίο; Ή μήνυμα από τα ζώα: «Μην μας ξαναφήσεις μόνες.» Αλλιώς, ποιες οι πιθανότητες;

 

Βρήκα και κάτι περίεργες κουτσουλιές, κι ο ένοχος, μια από τις δύο μεγάλες χελώνες, τον τσάκωσα κάτω από το κρεβάτι μου.

 

Το ένα γεγονός που με κοψοχόλιασε ήταν η φαινομενική εξαφάνιση των τεσσάρων μικρών μου γατακίων. Ούτε στην κούτα τους, ούτε στο δωμάτιο μου, η μαμά τους τα είχε μετακομίσει στον κρεβατοκαναπέ της μητέρας μου στο άλλο δωμάτιο.

 

Αυτά.

 

Καλή υγεία σε όλους μας, να τα πούμε και του χρόνου.

Link to comment
Share on other sites

Το σκεύος κοπής της I, pizza!

post-1153-0-68191000-1337148896_thumb.jpg

Edited by hombre
Link to comment
Share on other sites

Το σκεύος κοπής της I, pizza!

 

 

ΕΥΓΕ !!!

Link to comment
Share on other sites

Περιμένω να διαβάσω με ανυπομονησία τα short stories! :book:

Link to comment
Share on other sites

Διαβάστε εδώ (όπου επίσης μπορείτε να σχολιάσετε και να αξιολογήσετε) το νικητήριο διήγημα του διαγωνισμού συγγραφής. Επιλέχτηκε ανάμεσα σε 12 διηγήματα που υποβλήθηκαν.

Link to comment
Share on other sites

Ας προσθέσω κι εγώ μερικά, αν και οι περιγραφές ήταν χορταστικές και περιείχαν αρκετά παραλειπόμενα.

 

Καταρχάς, περάσαμε πολύ ωραία. Σίγουρα μας έλειψαν μερικές εκδηλώσεις (κόμικς, φωτογραφία, ομιλία Κατσαβού, συναυλίες), αλλά οι ρυθμοί ήταν πολύ πιο ανθρώπινοι, δεν τρέχαμε μέσα στην Ερμούπολη προσπαθώντας να προλάβουμε τα πάντα και το κλιμα ήταν εξαιρετικά ευχάριστο. Μου έλειψαν, επίσης, πολύ καλοί φίλοι και φίλες που είχα συνηθίσει από προηγούμενα φεστιβαλ, αλλά αποζημιώθηκα με τις καινούριες εμφανίσεις.

 

Τα μικρά χιουμοριστικά ήταν λιγότερα απ’ ότι συνήθως, αλλά γενικά πολύ καλά και ποιοτικά. Ο μικρότερος χώρος, νομίζω ότι βοήθησε στο να πολλαπλασιαστεί η διασκέδαση και το γέλιο. Σίγουρα, έπαιξε ρόλο και το κελαρυστό γέλιο της Sonya, που βοηθούσε όσο να ‘ναι να δημιουργηθεί μια αίσθηση ευφορίας .

 

Δεν κατάλαβα γιατί οι αφοι Σταματόπουλοι, επέλεξαν το «Ελληνικό» για να διαβαστεί το διήγημά τους (πολύ ενδιαφέρον, όπως και τα υπόλοιπα που αναγνώστηκαν). Ακούω, μάλιστα, ότι τους άρεσε τόσο πολύ που πιέζουν τον διοργανωτή να τους κλείσει το χώρο και για του χρόνου. Εγώ, πάλι, θα στριμωχτώ στο μπαλκονάκι του «Πλόες».

 

Εξαιρετική η παρουσία του Παπαδόπουλου (μαζί με τους αφανείς ήρωες που ασχολήθηκαν με την καταμέτρηση), ο οποίος με μια δημοσκόπηση και τους τρεις νόμους της πολιτικής, έδωσε αέρα ανανέωσης και μια πινελιά πρωτοτυπίας σε ένα, έτσι κι αλλιώς, επιτυχημένο φεστιβάλ.

 

Το θεατρικό ήταν διασκεδαστικό αν και αρκετοί το βρήκαν κλισέ, ενώ το ραδιοφωνικό θεατρικό μ’ ενθουσίασε (δικό μου ήταν, άλλωστε) κυρίως γιατί ήταν εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που περίμενα να δω.

 

Απολαυστικές οι παρουσιάσεις βιβλίων, κυρίως αν μπορούσες να δεις το πρόσωπο του Μανωλιού, σε έναν καινούριο, προσεγμένο χώρο. Εξαιρετική και η μινι-ξενάγηση στο δημαρχείο όπου έμαθα μέσα σε πέντε λεπτά όλη την ιστορία της Ερμούπολης.

 

Γενικά, όπως, κάθε φορά ήταν ένα από τα καλύτερα Σαββατοκύριακα της χρονιάς.

 

 

 

Στο πνεύμα του φεστιβάλ, κλείνω με τους τρεις νόμους της πίτσας στον «Άμβυξ».

 

 

 

3ος νόμος: Ο σερβιτόρος σερβίρει με σειρά προτεραιότητας εκτός αν παραβιάζεται ο δεύτερος νόμος.

 

2ος νόμος: Ο σερβιτόρος σερβίρει αυτούς που φεύγει το καράβι τους εκτός αν παραβιάζεται ο πρώτος νόμος.

 

1ος νόμος: Ο σερβιτόρος σερβίρει το τραπέζι του Αλμπανόπουλου, εκτός αν παραβιάζεται ο μηδενικός νόμος.

 

 

 

Μηδενικός νόμος της πίτσας: Συμπληρώστε ελεύθερα ότι νομίζετε εσείς. (copyright: Αλέκος Παπαδόπουλος)

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ωραία όλα τ' αλλα, αλλά αυτό πάλι;!

Σίγουρα, έπαιξε ρόλο και το κελαρυστό γέλιο της Sonya, που βοηθούσε όσο να ‘ναι να δημιουργηθεί μια αίσθηση ευφορίας .

 

:huh:Είδες άμα έχει φαντασία ο άνθρωπος; Εγώ (και ολόκληρη η Ερμούπολη) ούτε που τη θυμάμαι να γελάει ποτέ. :D

Link to comment
Share on other sites

Προφανώς τότε ο μηδενικός είναι: Σερβίρετε όλους τους καλεσμένους πριν τον Αλμπανόπουλο.

Link to comment
Share on other sites

Προφανώς τότε ο μηδενικός είναι: Σερβίρετε όλους τους καλεσμένους πριν τον Αλμπανόπουλο.

 

 

Aφού δεν είναι ''σερβίρετε σε όλους τους καλεσμένους τον Αλμπανόπουλο'', πάλι καλά να λες.

Link to comment
Share on other sites

Να ονομάσουμε του χρόνου την πίτσα "Αλμπανόπουλο"; "Έναν Αλμπανόπουλο με κόκκινη πιπεριά στο 4, παρακαλώ".:tease:Τιμής ένεκεν.

Link to comment
Share on other sites

Ήταν μια όμορφη εμπειρία ακόμα και για κάποιον που (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του adia :tease:) δεν έχει καμμιά σχέση με τον χώρο του φανταστικού (ο μαγικός ρεαλισμός δεν πιάνεται, έτσι :devil2:?)

Από το φεστιβάλ θα ξεχωρίσω το θετρικό του khar, ζτο διήγημα του τέταρτου και την έκθεση των φοιτητών στην Πινακοθήκη. Ευχαριστούμε τον πάντα χαμογελαστό γείτονά μας Στέφανο για τις όμορφες φωτογραφίες και τον ευγενικό κύριο Αλμπανόπουλο για την διοργάνωση ;-).

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Ανέβηκαν και κάποιο video στην gallery.

 

Σχολιάσε και όσοι ξέρετε γράψτε τι είναι τι για να συμπληρώσω τους τίτλους.

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν πατήσετε το play, περιμένετε μέχρι να φορτώσουν όσο κι αν αργούν.

Link to comment
Share on other sites

Αν και αργοπορημένος, να πω κι εγώ με τη σειρά μου ότι πέρασα θαυμάσια (όπως κι ο αδερφός μου). Δεν έχω να προσθέσω κάτι σε όσα πρόλαβαν κι ανέφεραν οι προηγούμενοι.

Ελπίζω σε επανάληψη του χρόνου, με ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή.

 

Κι όσο γι' αυτό:

 

Δεν κατάλαβα γιατί οι αφοι Σταματόπουλοι, επέλεξαν το «Ελληνικό» για να διαβαστεί το διήγημά τους (πολύ ενδιαφέρον, όπως και τα υπόλοιπα που αναγνώστηκαν). Ακούω, μάλιστα, ότι τους άρεσε τόσο πολύ που πιέζουν τον διοργανωτή να τους κλείσει το χώρο και για του χρόνου. Εγώ, πάλι, θα στριμωχτώ στο μπαλκονάκι του «Πλόες».

 

Καταγγέλλουμε την κατάφορη αδικία κατά του khar αφού εμείς είχαμε όλη την καλή διάθεση να του παραχωρηθεί το "Ελληνικόν", αλλά οι συντελεστές της διοργάνωσης μας διαβεβαίωσαν ότι στο ΦΕΦΕ το πρωτόκολλο λειτουργεί κάπως αντισυμβατικά: οι νέες παρουσίες απολαμβάνουν περισσότερα προνόμια.

Εμείς από την πλευρά μας, ειλικρινά προσπαθήσαμε, αλλά οι διοργανωτές ήταν ανένδοτοι.

Για του χρόνου, έχουμε κλείσει από τώρα την κουζίνα του "Ελληνικόν" (το δωματιάκι στο βάθος πίσω από τον πάγκο, για όσους ήταν παρόντες). Μας διαβεβαίωσαν ότι εκεί το όποιο διήγημά μας παρουσιαστεί θα αναδειχτεί σε όλο του το μεγαλείο, αφού η ακουστική είναι ακόμα καλύτερη. "Τύφλα να έχει το μέγαρο μουσικής" ήταν τα λόγια του nikosal.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κάπου αλλού

 

Το πολύ μικρό διήγημα εναλλακτικής ιστορίας του Ντίνου Χατζηγιώργη, που διαβάστηκε από το Δημήτρη Σπυρίδωνος στην εναρκτήρια εκδήλωση του 6ου ΦΕΦΕ.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..