Jump to content

Ιστορίες... Εκδόσεις Ωρόρα - Λίστα και σχολιασμός ανθολογιών


Nihilio

Recommended Posts

"Κουκλοθέατρο"

"Λιποταξία"

"Ένας πλανήτης που λεγόταν Σαγιόλ"

και

 

Νο 51, Ιστορίες Μελλοντικού Ερωτισμού

 

-Λάρυ Νίβεν "Άνδρας από ατσάλι, γυναίκα από τσιγαρόχαρτο": Αυτό δεν είναι διήγημα, είναι ένα άρθρο που εξετάζει τι τεχνικές δυσκολίες θα προέκυπταν αν ο Σούπερμαν προσπαθούσε να κάνει παιδί! Πολλή πλάκα! Δε θα το συνιστούσα στους superhero fans, γιατί τον γελοιοποιεί πολύ, αλλά είναι πολύ ωραίο.

 

 

χαχαχα, αυτο πραγματικα θα ηθελα να το διαβασω, ξερετε αν υπαρχει πουθενα στο δικτυο?

 

εδώ.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 549
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Δημήτρης

    133

  • Electroscribe

    69

  • tsathoggua

    56

  • wordsmith

    37

Ιστορίες με εξωγήινους #2

 

Η ''Λιποταξία'' ήταν το ένα από τα διηγήματα που ξεχώρησα προσωπικά. Ωραίες οι περιγραφές του πλανήτη Δία, πολύ ζωντανές. Ατμοσφαιρικό και έξυπνο με απρόσμενο τέλος.

 

Χορταστικός τόμος με πολύ όμορφα διηγήματα επιστημονικής φαντασίας.

 

 

Συμφωνώ με όλη την κριτική, πολύ καλός τόμος πραγματικά. Ιδίως η ιστορία του Σάιμακ είναι από τις καλύτερες που έχω διαβάσει ποτέ μου.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

 

 

χαχαχα, αυτο πραγματικα θα ηθελα να το διαβασω, ξερετε αν υπαρχει πουθενα στο δικτυο?

 

εδώ.

 

ευχαριστω κελλυ :good:

Link to comment
Share on other sites

Ιστορίες με εξωγήινους #2

 

Επιμέλεια: Γιώργος Μπαλάνος

 

 

 

Πόυλ Άντερσον..........................................Η κρυψώνα

Φρέντρικ Μπράουν...................................Κουκλοθέατρο

Έρικ Φρανκ Ράσσελ.................................Διαβολολογική

Κλίφφορντ Σάιμακ....................................Λιποταξία

Κορντγουέινερ Σμιθ..................................Ένας πλανήτης που λεγόταν Σαγιόλ

Τσαντ Όλιβερ.............................................Ο περιθωριακός άνθρωπος

Μαρκ Κλίφτον............................................Και τώρα τι ανθρωπάκο;

 

 

 

Από τις πολύ καλές ανθολογίες της σειράς! Τα διηγήματα των Ράσσελ και Όλιβερ δυστυχώς δεν τα θυμάμαι. Τα Η Κρυψώνα, Κουκλοθέατρο, Λιποταξία, Και τώρα τι ανθρωπάκο; και Ένας πλανήτης που λεγόταν Σαγιόλ είναι εξαιρετικά.

Link to comment
Share on other sites

Νο 22, Ιστορίες με θεούς και δαίμονες

 

-Τζορτζ Μάρτιν "Τα μοναχικά τραγούδια του Λάρεν Ντορ": Μάλλον αυτός ο συγγραφέας δεν είναι ο George R.R.Martin, αλλά δεν παίρνω όρκο. Γυναίκα που ταξιδεύει από κόσμο σε κόσμο ψάχνοντας τον αγαπημένο της καταλήγει σε έναν κόσμο με έναν μόνο άνθρωπο και κάθεται κάμποσο καιρό εκεί για παρέα... και ένα καλούτσικο twist στο τέλος. Καλό, ποιητικό και μου θύμισε το σημείο στην "Ιστορία χωρίς τέλος" με το λιοντάρι και την έρημο.

-Σ.Τ.Τσέριχ "Ο μαύρος βασιλιάς": Πάρα πολύ ωραία φάντασυ διασκευή του μύθου του Σίσυφου και όχι, ο μαύρος βασιλιάς δεν είναι ο Σίσυφος.

-Φριτζ Λάιμπερ "Κάτω από το βλέμμα των θεών": Θεοί από ψηλά ταλαιπωρούν τους φίλους μας Φαφφρντ και Γκρίζο Γάτο παρουσιάζοντάς τους, τη μια μετά την άλλη, γυναίκες που έχουν γνωρίσει στο παρελθόν αλλά τώρα αρνιούνται την παρέα τους. Αν σας αρέσουν κάτι τέτοια.

-Έντγκαρ Άλαν Πόε "Σιωπή": Αυτό σχεδόν δεν το θυμάμαι. Πολύ μικρό και ασαφές. Δαίμονας διηγείται πολύ ποιητικά τη συνάντησή του με έναν άντρα σε ένα μέρος όπου υπονοούνται πολλοί συμβολισμοί, αλλά δεν τους έπιασα. Δε μπόρεσα να μη σκεφτώ ότι ο συγγραφέας κρατιέται με το ζόρι να μη γράψει ποίημα και ότι κάτι είχε πάρει πριν αρχίσει:tease:

-Τζέιμς Κέιμπελ "Το μονοπάτι του Έκμπεν": Από εκείνα τα ατελείωτα παραμύθια όπου ο ήρωας προχωράει, συναντάει, ρωτάει, απαντάει, πολεμάει, νικάει, μαθαίνει και εμένα με πιάνει πονοκέφαλος. Το βαρέθηκα.

-Κλιφορντ Μπολ "Ντουάρ ο κολασμένος": Κάπως σεξιστική ιστορία σε στυλ Κόναν.

-Τανίθ Λι "Η δαιμόνισσα": Εξαιρετικά γραμμένη ιστορία ενός πλάσματος σαν θηλυκό βαμπίρ, που, χωρίς να το συνειδητοποιεί, σκοτώνει τους άντρες που έρχονται σε επαφή μαζί της και στρώνει στο κυνήγι, σε στυλ ζόμπι, τον μοναδικό που κρατήθηκε. Από τα καλύτερα.

-Θωμάς Μαστακούρης "Η γκρίζα χώρα": Ο Μαστακούρης το έγραψε αυτό;;!!:dazzled:Πάρα πολύ ωραίο, αν και δε συμβαίνει τίποτα συνταρακτικό. Πολλές ενδιαφέρουσες και ατμοσφαιρικές περιγραφές και ένα παραμυθένιο τέλος με δυνατό twist.

 

Από τα πολύ καλά τεύχη, με μερικά εξαιρετικά διηγήματα που δεν πρέπει να χάσετε.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

 

Νο 22, Ιστορίες με θεούς και δαίμονες

 

 

Μόνο τα (πολύ καλά) διηγήματα του Leiber και του Μαστακούρη θυμάμαι από αυτό. Ο Μάρτιν είναι ο γνωστός Μάρτιν.

Link to comment
Share on other sites

Η σειρά αυτή συζητήσεων γύρω από την σειρά που βιβλίων που αγάπησα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, και στην οποία αφιέρωσα ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου και της ίδιας της ψυχής μου είναι συγκινητική. Όπως έγραψα και στον επίλογο του τελευταίου βιβλίου της σειράς, του Νο 77,

 

"Μέσα από αυτή την σειρά μεγάλωσα και ωρίμασα, πόνεσα και γέλασα, αγάπησα και μίσησα, πίστεψα και απογοητεύτηκα, περπάτησα στα σύννεφα και προσγειώθηκα στην πραγματικότητα. Οι επιλογές μου, καλές ή κακές, καλώς ή κακώς, καθρέφτιζαν πάντα την διάθεσή μου, τις πεποιθήσεις μου, τις αντιλήψεις μου για το τι είναι αξιόλογο στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Κάποιους από εσάς τους ευχαρίστησα και κάποιους άλλους όχι. Στους πρώτους ζητώ συγγνώμη γιατί δεν έδωσα περισσότερα, στους δεύτερους ζητώ συγγνώμη γιατί δεν τους έδωσα αυτό που περίμεναν. Ήταν αδύνατον να μην μεροληπτήσω απέναντι σε κάποιους συγγραφείς ή σε κάποια συγκεκριμένα λογοτεχνικά είδη. Πιστεύω όμως πως μέσα στις δεκάδες ανθολογίες ο καθένας από εσάς θα βρήκε κάτι που θα τον άγγιξε, που θα τον συγκίνησε, θα τον έκανε να αισθανθεί καλύτερα, έστω και για μια στιγμή, την ανθρώπινη ή την θεϊκή (ή ακόμα, γιατί όχι, και την δαιμονική) φύση του. Πιστεύω πως ο καθένας από εσάς, κάποιες στιγμές θα προστρέχει στην συλλογή του και θα ξαναδιαβάζει κάποιο αγαπημένο του διήγημα που θα έχει πάντα κάτι να του πει".

 

Ανακαλύπτοντας μετά από επτά και πλεόν χρόνια αυτή την σειρά των αναλύσεων και των κριτικών για εκείνη την χαμένη αλλά όχι ξεχασμένη σειρά, πραγματικά συγκινούμαι. Ευχαριστώ όλους όσους συμμετέχουν, για την όποια κριτική τους θετική ή αρνητική. Ο χρόνος που αφιέρωσαν εδώ για να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους πάνω στην σειρά με τιμά ιδιαίτερα, αλλά πάνω από όλα τιμά μια σειρά που δεν βασίστηκε ούτε στην πολυτέλειά της, ούτε στην άψογη παρουσίαση, αλλά μόνο σε μια βαθιά και ειλικρινή αγάπη για την λογοτεχνία του φανταστικού.

Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.

 

Θωμάς Μαστακούρης

Edited by Erekose
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Και όλοι εμείς με την σειρά μας ευχαριστούμε έναν πραγματικό θρύλο του χώρου για τις απίστευτες στιγμές που μας χάρισε. :worshippy: :worshippy: :worshippy: :worshippy: :worshippy:

Edited by Δημήτρης
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Χαιρετίζουμε τον άνθρωπο που μας μύησε στην λογοτεχνία του φανταστικού.

Respect indeed!!:worshippy:

Link to comment
Share on other sites

worshippy.gifworshippy.gifworshippy.gifworshippy.gif

 

Ευχαριστουμε απο τα βαθη της καρδιας μας!

Link to comment
Share on other sites

:eek::dazzled: :blink::clap:

Mόνο :worshippy: :worshippy: :worshippy: μπορεί να πει κανείς...

 

Λοιπόν, on topic:

 

Νο 67, Ιστορίες από τον κόκκινο πλανήτη

 

Ποιος (γνωστός ψείρας) είπε ότι όσο μικρότερα νούμερα έχουν οι Ωρόρες, τόσο καλύτερες είναι; Αυτό εδώ κι εγώ δίσταζα να το αγοράσω, λόγω μεγάλου αριθμού και πολύ πίου-πίου-related (όπως νόμιζα) θέματος. Αλλά έκανα λάθος.

 

-Ρέι Μπράντμπερι "Εγώ ο Άρης": Να και ένα αυτού του συγγραφέα που μου αρέσει. Γέρος που έχει μείνει δεκαετίες στον Άρη περιμένοντας κάτι που δεν έρχεται, έχει μαγνητοφωνήσει την ίδια του τη φωνή για να μην τρελαθεί από τη μοναξιά. Η ξεραϊλα, η νέκρα και η ερημιά του κόκκινου πλανήτη σαν σύμβολο των γηρατειών. Πολύ καλό και βαθύ.

 

-Γουίλι Ρέι "Περιπέτεια στον Άρη": Ο τίτλος:thumbdown:. Οι γήινοι άποικοι του Άρη τον έχουν χωρίσει σε περιοχές σοβιετικές και μη και προσπαθούν να εξολοθρέψουν κάτι αρειανά τερατάκια, συν ένα λαβ στόρι ξεκάρφωτο και μια δόση ολοκληρωτικό καθεστώς. Πολύ μεγάλο, όχι και πολύ ενδιαφέρον και λίγο παλιομοδίτικο.

 

-Χάουαρντ Φαστ "Κάτων ο Αρειανός": Εξωγήινοι (του Άρη) διαφωνούν πάνω στο αν πρέπει να καταστρέψουν ή όχι τη γη, επειδή είναι πολεμοχαρής και φαίνεται επικίνδυνη. Ούμπερ παλιομοδίτικο, αλλά όχι για πέταμα.

 

-Ρότζερ Ζελάσνι "Ένα τριαντάφυλλο για τον Εκκλησιαστή": Εξαιρετικό. Ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει, πολύ σύγχρονα γραμμένο, θα έλεγα "με νεύρο". Γήινος γλωσσολόγος πηγαίνει στον Άρη για να μελετήσει τη γλώσσα των εξωγήινων και ανακαλύπτει έναν πολιτισμό που έχει τη φάντασυ γοητεία των αρχαίων προφητειών, της φυλής που κινδυνεύει με εξαφάνιση και περιμένει κάποιον να τη σώσει... Συν μια δόση λογοτεχνικών γνώσεων που το κάνουν ακόμα πιο πλούσιο. Φοβερός συγγραφέας:worshippy:.

 

-Λέστερ Ντελ Ρέι"Τα χρόνια περνούν": Εεε... δεν το κατάλαβα και το ξέχασα σχεδόν αμέσως. Πρέπει να το ξαναδιαβάσω. Πάντως ο πρόλογος λέει ότι είναι πολύ απαισιόδοξο.

 

Και μόνο για το "Τριαντάφυλλο" αξίζει να το πάρετε(νομίζω ότι έχει γίνει και μυθιστόρημα, δε θυμάμαι).

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

 

-Ρέι Μπράντμπερι "Εγώ ο Άρης": Να και ένα αυτού του συγγραφέα που μου αρέσει.

 

 

Διάβασε wordsmith το ''Η Ευωδία της Σαρσαπαρίλα'' που υπάρχει στο ν. 3, είναι μία υπέροχη ιστορία.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

-Ρέι Μπράντμπερι "Εγώ ο Άρης": Να και ένα αυτού του συγγραφέα που μου αρέσει.

 

 

Διάβασε wordsmith το ''Η Ευωδία της Σαρσαπαρίλα'' που υπάρχει στο ν. 3, είναι μία υπέροχη ιστορία.

 

Οντως υπεροχο. Ρομαντικο, νοσταλγικο και συγκινητικο. Κλασικος Bradbury δηλαδη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

-Ρέι Μπράντμπερι "Εγώ ο Άρης": Να και ένα αυτού του συγγραφέα που μου αρέσει.

 

 

Διάβασε wordsmith το ''Η Ευωδία της Σαρσαπαρίλα'' που υπάρχει στο ν. 3, είναι μία υπέροχη ιστορία.

 

Οντως υπεροχο. Ρομαντικο, νοσταλγικο και συγκινητικο. Κλασικος Bradbury δηλαδη.

 

 

 

Όντως.

Link to comment
Share on other sites

Η σειρά αυτή συζητήσεων γύρω από την σειρά που βιβλίων που αγάπησα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, και στην οποία αφιέρωσα ένα μεγάλο μέρος του χρόνου μου και της ίδιας της ψυχής μου είναι συγκινητική. Όπως έγραψα και στον επίλογο του τελευταίου βιβλίου της σειράς, του Νο 77,

 

"Μέσα από αυτή την σειρά μεγάλωσα και ωρίμασα, πόνεσα και γέλασα, αγάπησα και μίσησα, πίστεψα και απογοητεύτηκα, περπάτησα στα σύννεφα και προσγειώθηκα στην πραγματικότητα. Οι επιλογές μου, καλές ή κακές, καλώς ή κακώς, καθρέφτιζαν πάντα την διάθεσή μου, τις πεποιθήσεις μου, τις αντιλήψεις μου για το τι είναι αξιόλογο στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού. Κάποιους από εσάς τους ευχαρίστησα και κάποιους άλλους όχι. Στους πρώτους ζητώ συγγνώμη γιατί δεν έδωσα περισσότερα, στους δεύτερους ζητώ συγγνώμη γιατί δεν τους έδωσα αυτό που περίμεναν. Ήταν αδύνατον να μην μεροληπτήσω απέναντι σε κάποιους συγγραφείς ή σε κάποια συγκεκριμένα λογοτεχνικά είδη. Πιστεύω όμως πως μέσα στις δεκάδες ανθολογίες ο καθένας από εσάς θα βρήκε κάτι που θα τον άγγιξε, που θα τον συγκίνησε, θα τον έκανε να αισθανθεί καλύτερα, έστω και για μια στιγμή, την ανθρώπινη ή την θεϊκή (ή ακόμα, γιατί όχι, και την δαιμονική) φύση του. Πιστεύω πως ο καθένας από εσάς, κάποιες στιγμές θα προστρέχει στην συλλογή του και θα ξαναδιαβάζει κάποιο αγαπημένο του διήγημα που θα έχει πάντα κάτι να του πει".

 

Ανακαλύπτοντας μετά από επτά και πλεόν χρόνια αυτή την σειρά των αναλύσεων και των κριτικών για εκείνη την χαμένη αλλά όχι ξεχασμένη σειρά, πραγματικά συγκινούμαι. Ευχαριστώ όλους όσους συμμετέχουν, για την όποια κριτική τους θετική ή αρνητική. Ο χρόνος που αφιέρωσαν εδώ για να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους πάνω στην σειρά με τιμά ιδιαίτερα, αλλά πάνω από όλα τιμά μια σειρά που δεν βασίστηκε ούτε στην πολυτέλειά της, ούτε στην άψογη παρουσίαση, αλλά μόνο σε μια βαθιά και ειλικρινή αγάπη για την λογοτεχνία του φανταστικού.

Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.

 

Θωμάς Μαστακούρης

 

Τιμή μας..Υποκλίνομαι.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

 

Ανακαλύπτοντας μετά από επτά και πλεόν χρόνια αυτή την σειρά των αναλύσεων και των κριτικών για εκείνη την χαμένη αλλά όχι ξεχασμένη σειρά, πραγματικά συγκινούμαι. Ευχαριστώ όλους όσους συμμετέχουν, για την όποια κριτική τους θετική ή αρνητική. Ο χρόνος που αφιέρωσαν εδώ για να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους πάνω στην σειρά με τιμά ιδιαίτερα, αλλά πάνω από όλα τιμά μια σειρά που δεν βασίστηκε ούτε στην πολυτέλειά της, ούτε στην άψογη παρουσίαση, αλλά μόνο σε μια βαθιά και ειλικρινή αγάπη για την λογοτεχνία του φανταστικού.

Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.

 

Θωμάς Μαστακούρης

 

Γειά σου Θωμά! Θυμάμαι πως σου είχα στείλει και mail διαμαρτυρίας για το σταμάτημα της σειράς :-) Σε ευχαριστούμε για όλη την δουλειά που έχεις κάνει για την διάδοση της Φανταστικής Λογοτεχνίας στην χώρα μας.

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για μια ακόμη φορά για την θερμή φιλοξενία. Επειδή σας ομολογώ πως, πριν ακόμη μάθω για την ύπαρξη αυτής της ανοιχτής συζήτησης και κριτικής, σκεφτόμουν να αναβιώσω κάποιους παλιούς μου ήρωες, είτε με την μορφή ενός βιβλίου που θα έχει συγκεντρωμένες όλες τις ιστορίες τους, είτε με την συνέχιση των περιπετειών εκείνων που είναι ακόμη ζωντανοί (ή έστω νεκροζώντανοι happy.gif) θα με βοηθούσε ιδιαίτερα αν άκουγα τις δικές σας γνώμες πάνω στο θέμα. Θα θέλατε να δείτε ή να διαβάσετε κάτι τέτοιο, ή θεωρείτε πως τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν κάνει τον κύκλο τους και το προτιμώτερο είναι να συνεχίζουν να αναπαύονται μαζί με τις ανθολογίες στον κοιμητήριο των συγγραφικών επινοήσεων (ή έστω συγγραφικών αποπειρών);

Αν αυτό το ερώτημα και οι τυχόν απαντήσεις του υπερβαίνουν το θέμα αυτών των σχολιασμών, παρακαλώ θεωρήστε την ως μη γενόμενη.

 

Θ.Μ.

 

 

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για μια ακόμη φορά για την θερμή φιλοξενία. Επειδή σας ομολογώ πως, πριν ακόμη μάθω για την ύπαρξη αυτής της ανοιχτής συζήτησης και κριτικής, σκεφτόμουν να αναβιώσω κάποιους παλιούς μου ήρωες, είτε με την μορφή ενός βιβλίου που θα έχει συγκεντρωμένες όλες τις ιστορίες τους, είτε με την συνέχιση των περιπετειών εκείνων που είναι ακόμη ζωντανοί (ή έστω νεκροζώντανοι happy.gif) θα με βοηθούσε ιδιαίτερα αν άκουγα τις δικές σας γνώμες πάνω στο θέμα. Θα θέλατε να δείτε ή να διαβάσετε κάτι τέτοιο, ή θεωρείτε πως τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν κάνει τον κύκλο τους και το προτιμώτερο είναι να συνεχίζουν να αναπαύονται μαζί με τις ανθολογίες στον κοιμητήριο των συγγραφικών επινοήσεων (ή έστω συγγραφικών αποπειρών);

Αν αυτό το ερώτημα και οι τυχόν απαντήσεις του υπερβαίνουν το θέμα αυτών των σχολιασμών, παρακαλώ θεωρήστε την ως μη γενόμενη.

 

Θ.Μ.

 

 

 

 

Ένα πουλάκι μου είπε πως κάποια διηγήματα σου πρόκειται να αναστηθούν από μικρό εκδοτικό. Κάτι τέτοιο φυσικά θα δώσει μεγάλη χαρά στους αναγνώστες που έμαθαν τους ήρωες σου από τις ανθολογίες της Ωρόρα.

Η ώρα η καλή!

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για μια ακόμη φορά για την θερμή φιλοξενία. Επειδή σας ομολογώ πως, πριν ακόμη μάθω για την ύπαρξη αυτής της ανοιχτής συζήτησης και κριτικής, σκεφτόμουν να αναβιώσω κάποιους παλιούς μου ήρωες, είτε με την μορφή ενός βιβλίου που θα έχει συγκεντρωμένες όλες τις ιστορίες τους, είτε με την συνέχιση των περιπετειών εκείνων που είναι ακόμη ζωντανοί (ή έστω νεκροζώντανοι happy.gif) θα με βοηθούσε ιδιαίτερα αν άκουγα τις δικές σας γνώμες πάνω στο θέμα. Θα θέλατε να δείτε ή να διαβάσετε κάτι τέτοιο, ή θεωρείτε πως τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν κάνει τον κύκλο τους και το προτιμώτερο είναι να συνεχίζουν να αναπαύονται μαζί με τις ανθολογίες στον κοιμητήριο των συγγραφικών επινοήσεων (ή έστω συγγραφικών αποπειρών);

Αν αυτό το ερώτημα και οι τυχόν απαντήσεις του υπερβαίνουν το θέμα αυτών των σχολιασμών, παρακαλώ θεωρήστε την ως μη γενόμενη.

 

Θ.Μ.

 

 

 

 

Μα και βέβαια θα θέλαμε να δούμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο, για ποιον λόγο να μην θέλουμε δηλαδή; Οι τόμοι της Ωρόρα εί- ναι πλέον δυσεύρετοι και έτσι υπάρχουν αρκετά μέλη που τους θέλουν και δεν μπορούν να τους βρουν. Εγώ προσωπικά ε- πειδή έχω όλη την σειρά, μ' ενδιαφέρει περισσότερο η δεύτερη σκέψη. Να δω δηλαδή νέες περιπέτειες των Θόρντις Ίβαρσον, Ιάσωνα Δούκα (ιδίως αυτού) και όλων των άλλων καλών παιδιών. Ας πούνε όμως και τα άλλα μέλη την γνώμη τους πάνω στο θέμα. Και Nihilio όποτε μπορέσεις λίνκαρε αυτή την κριτική μου στο αρχικό post.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για μια ακόμη φορά για την θερμή φιλοξενία. Επειδή σας ομολογώ πως, πριν ακόμη μάθω για την ύπαρξη αυτής της ανοιχτής συζήτησης και κριτικής, σκεφτόμουν να αναβιώσω κάποιους παλιούς μου ήρωες, είτε με την μορφή ενός βιβλίου που θα έχει συγκεντρωμένες όλες τις ιστορίες τους, είτε με την συνέχιση των περιπετειών εκείνων που είναι ακόμη ζωντανοί (ή έστω νεκροζώντανοι happy.gif) θα με βοηθούσε ιδιαίτερα αν άκουγα τις δικές σας γνώμες πάνω στο θέμα. Θα θέλατε να δείτε ή να διαβάσετε κάτι τέτοιο, ή θεωρείτε πως τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν κάνει τον κύκλο τους και το προτιμώτερο είναι να συνεχίζουν να αναπαύονται μαζί με τις ανθολογίες στον κοιμητήριο των συγγραφικών επινοήσεων (ή έστω συγγραφικών αποπειρών);

Αν αυτό το ερώτημα και οι τυχόν απαντήσεις του υπερβαίνουν το θέμα αυτών των σχολιασμών, παρακαλώ θεωρήστε την ως μη γενόμενη.

 

Θ.Μ.

Αν κρίνω από το αντίστοιχο βιβλίο του Κρυσιλλα, είναι πραγματικά κρίμα κάποιες πολύ καλές ιστορίες να βρίσκονται χαμένες σε δυσεύρετες ανθολογίες. Με άλλα λόγια, θα διάβαζα ευχαριστως τις σύντομες ιστορίες σου από

ανθολογίες που δεν έχω διαβάσει ή/και νέες ιστορίες με τους ήρωες αυτούς. Εξάλλου, καλό Ελληνικό φάνταζυ δύσκολα βρίσκεις, γιατί να μην εκδίδονται ιστορίες που έχουν δοκιμαστεί και αγαπηθεί από το κοινό;

 

ΥΓ: Δημήτρη, για τεχνικούς λόγους δεν έχω κάνει ανανεώσεις της αρχικής λίστας εδώ και 2 εβδομάδες. Θα φροντίσω για αυτό στις επόμενες μέρες.

Link to comment
Share on other sites

ΥΓ: Δημήτρη, για τεχνικούς λόγους δεν έχω κάνει ανανεώσεις της αρχικής λίστας εδώ και 2 εβδομάδες. Θα φροντίσω για αυτό στις επόμενες μέρες.

 

 

ok

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για μια ακόμη φορά για την θερμή φιλοξενία. Επειδή σας ομολογώ πως, πριν ακόμη μάθω για την ύπαρξη αυτής της ανοιχτής συζήτησης και κριτικής, σκεφτόμουν να αναβιώσω κάποιους παλιούς μου ήρωες, είτε με την μορφή ενός βιβλίου που θα έχει συγκεντρωμένες όλες τις ιστορίες τους, είτε με την συνέχιση των περιπετειών εκείνων που είναι ακόμη ζωντανοί (ή έστω νεκροζώντανοι happy.gif) θα με βοηθούσε ιδιαίτερα αν άκουγα τις δικές σας γνώμες πάνω στο θέμα. Θα θέλατε να δείτε ή να διαβάσετε κάτι τέτοιο, ή θεωρείτε πως τα συγκεκριμένα πρόσωπα έχουν κάνει τον κύκλο τους και το προτιμώτερο είναι να συνεχίζουν να αναπαύονται μαζί με τις ανθολογίες στον κοιμητήριο των συγγραφικών επινοήσεων (ή έστω συγγραφικών αποπειρών);

Αν αυτό το ερώτημα και οι τυχόν απαντήσεις του υπερβαίνουν το θέμα αυτών των σχολιασμών, παρακαλώ θεωρήστε την ως μη γενόμενη.

 

Θ.Μ.

 

 

 

 

Μα και βέβαια θα θέλαμε να δούμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο, για ποιον λόγο να μην θέλουμε δηλαδή; Οι τόμοι της Ωρόρα εί- ναι πλέον δυσεύρετοι και έτσι υπάρχουν αρκετά μέλη που τους θέλουν και δεν μπορούν να τους βρουν. Εγώ προσωπικά ε- πειδή έχω όλη την σειρά, μ' ενδιαφέρει περισσότερο η δεύτερη σκέψη. Να δω δηλαδή νέες περιπέτειες των Θόρντις Ίβαρσον, Ιάσωνα Δούκα (ιδίως αυτού) και όλων των άλλων καλών παιδιών. Ας πούνε όμως και τα άλλα μέλη την γνώμη τους πάνω στο θέμα. Και Nihilio όποτε μπορέσεις λίνκαρε αυτή την κριτική μου στο αρχικό post.

 

Συμφωνώ και εγώ με τον Δημήτρη. Έχω όλες τις Ωρόρες με τις ιστορίες σου και θα με ενδιέφερε περισσότερο να διαβάσω καινούργια διηγήματα, ειδικά αυτά που συνδυάζουν ηρωϊκή φαντασία με σκανδιναυικές ή γιαπωνέζικες παραδόσεις.

Link to comment
Share on other sites

φυσικά και με βρίσκει σύμφωνο αυτή η πρόταση. Οι ιστορίες του κ.Μαστακούρη στις εκδόσεις Ωρόρα ήταν εξαιρετικές και εφάμιλλης ποιότητες με τις αντίστοιχες ξένες. Είναι κρίμα να χαθούν και να ξεχαστούν. Πιστεύω οτι ένα βιβλίο με ιστορίες για κάθε χαρακτήρα (καθώς και μερικές καινούριες mf_sherlock.gif) θα ήταν ό,τι καλύτερο.

 

Για τις εκδόσεις Ωρόρα τα έχουμε ξαναπεί. Μόνο τα καλύτερα για τα μικρά βιβλιαράκια που μας έμαθαν την ηρωϊκή φαντασία, τον τρόμο την επιστημονική φαντασία κ.α. Όσοι είχαμε την τύχη να αγοράσουμε μικροί ανακαλύψαμε έναν ολοκαίνουριο κόσμο εκει μέσα. Κρίμα που έκλεισαν και κρίμα που ο εκδότης πολτοποίησε το στόκ. Πλέον πιστεύω οτι βρίσκονται μόνο σε καταστήματα με μεταχειρισμένα βιβλία.

 

Κάποια στιγμή θέλω να δώ ποιά έχω και ποιά μου λείπουν για να ψάξω να συμπληρώσω την συλλογή. drinks.gif

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας. Θα ήθελα επίσης να σας γνωστοποιήσω πως, εξαιτίας της ιδιότητάς μου ως μεταφραστή και ανθολόγου της Ωρόρα, βρίσκονται στα χέρια μου ελάχιστα αντίτυπα κάποιων βιβλίων της σειράς τα οποία είχα πάρει χρόνια πριν από την πολτοποίηση, πέρα από εκείνα που κρατώ στο προσωπικό μου αρχείο. Γνωρίζω πόσο δυσεύερετα είναι, και σας ομολογώ πως είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού τα αντίτυπα που έχω συναντήσει όλα αυτά τα χρόνια να πωλούνται σε παλαιοβιβλιοπωλεία. Αν κάποιος ενδιαφέρεται να τα αποκτήσει έναντι συμβολικού τιμήματος, ας επικοινωνήσει μαζί μου στην ηλ. διεύθυνση corvus@hol.gr και ας μου γράψει τους αριθμούς που του λείπουν. Ίσως να είναι τυχερός και να μπορώ να τον βοηθήσω να συμπληρώσει την συλλογή του.

Θ.Μ.

Edited by Erekose
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..