Nihilio Posted May 29, 2012 Author Share Posted May 29, 2012 Ειδικά το Ματωμένο Φεγγάρι το ζαχαρώνω, ουουουου (pun intended) καμπόσα χρόνια. ευκαιρία να το πίασεις. Ενδείκτικά σου αναφέρω ότι διαβάστηκε το δικό μου αντίτυπο διαβάστηκε από 2 φαντάρους (εμένα και άλλον έναν) μέσα στα μεσημέρια μίας εβδομάδας. Και δεν είναι και μικρό το άτιμο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrysa Posted May 29, 2012 Share Posted May 29, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Η ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΤΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΥΧΑΙΑ ΕΧΩ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΝΕΚΡΟΣΚΟΠΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΨΑΞΑ ΑΚΟΜΗ (ΗΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΝΑ ΓΡΑΦΤΩ ΣΤΟ FORUM) ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΩ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΜΟΥ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΕΙΜΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted May 29, 2012 Share Posted May 29, 2012 Ναι Ναρού, ο Νεκροσκόπος έχει πολύ πιο γοητευτική μυθολογία και κάποιες καλές "κρυάδες" και από το Σαικομεκ (απ' ότι ξέρω) μεταφράστηκε μόνο το 1ο βιβλίο. Το Ματωμένο Φεγγάρι όντως τα σπάει επίσης! υγ Λιγγότι δεν έχει η λίστα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted May 29, 2012 Share Posted May 29, 2012 (edited) 1) Stephen King, Σάλεμ'ς Λοτ (πρώτη επαφή) Έχω και εγώ μεγάλη περιέργεια να δω πως θα σου φανεί αυτό. ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Η ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΤΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΥΧΑΙΑ ΕΧΩ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΝΕΚΡΟΣΚΟΠΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΨΑΞΑ ΑΚΟΜΗ (ΗΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΝΑ ΓΡΑΦΤΩ ΣΤΟ FORUM) ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΩ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΜΟΥ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΕΙΜΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ Ναι αλλά θα πρέπει να πεις τι ακριβώς σου αρέσει, πως κυμαίνεται το γούστο σου πάνω- κάτω για να ξέρουμε και εμείς τι να σου πούμε. Εγώ προσωπικά θα προτείνω την ''Νεκρή Σαιζόν'' του φοβερού και τρομερού Jack Ketchum, το πραγματικά απόλυτο μυθιστόρημα τρόμου. Και καλωσόρισες στο forum Edited May 29, 2012 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrysa Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 (edited) ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Αφού σου αρέσουν τα βαμπίρ, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, διάβασε Ann Rice. Έχουν βγει σίγουρα στα Ελληνικά το ''Συνέντευ- ξη μ' έναν Βρυκόλακα'' (εκδ. Bell) και ''Μέμνοχ ο Διάβολος:Τα Χρονικά του Βαμπίρ'' (εκδ Λιβάνη). Επίσης δεν έχω διαβάσει αυτή την συγγραφέα για να ξέρω αν είναι καλή. Πάντως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, θα έλεγα ότι είναι να αρχίσεις να διαβάζεις σιγά- σιγά όλα τα topics του τρόμου, όλο και κάνα καλούδι θα βρεις εκεί. Τέλος πως μπορείς και απεχθάνεσαι τις ιστορίες με εξωγήινους επειδή σε τρομάζουν; Δεν είναι άραγε αυτός ο σκοπός μίας καλής ιστορίας τρόμου; Να μας τρομάξει; On topic η συλλογή του Machen θα είναι το επόμενο βιβλίο του project που θα πιάσω. Έχω διάβασει ''Το Απόκρυφο Φως'' ως τώρα και ήταν καλό. Edited May 30, 2012 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 (edited) Ψήθηκα. Θα δώσω μερικές προβλέψεις για ονόματα, και (αν γνωρίζω) βιβλία. Με κόκκινο όσους δεν έχω διαβάσει μυθιστόρημα. (τα graphic novels και τα διηγήματα δεν πιάνονται.) -Mark Danielewski (το τιτανοτεράστιο House of Leaves που διαβάζω τώρα, θέλει άλλες 500+ σελίδες) -Peter Straub (δεν έχω διαβάσει μυθιστόρημά του, αλλά έχω και το Ghost Story και το Talisman) -Scott Smith (το House in Ruins βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου) -Stephen King (θέλω να βγάλω το Misery τουλάχιστον, με κάβα τα The Shining και Full Dark, No Stars) -Natsuo Kirino (έχω το Grotesque εδώ και χρόνια, αλλά δεν το έχω πιάσει, καθώς και το Real World) -Michael Marshall Smith (έχω διαβάσει μόνο 2 διηγήματά του, αλλά και μόνο από εκείνα δηλώνω φαν, οπότε πρέπει να δω και τα novels του) -Αβραάμ Κάουα (Note to self: "Αγόρασε επιτέλους το Νεκρό Δέρμα") -Brom (Ο Εκριζωτής δεν με ξετρέλανε σαν ιστορία, όμως λατρεύω χρόνια τώρα τα σχέδια του, και η Μαρίνα-Eroviana μού είχε προτείνει το Child Thief, το οποίο περιμένει στη βιβλιοθήκη) -Clive Barker (κάτι εκτός books of blood) -Jack Ketchum (Δικαίωμα στη ζωή ή The Lost) -Αντώνης Κρύσιλας - Το Στόμα του Διαβόλου +2 μπαλαντέρ. Συνεχίζω τη λίστα με Κάουα και Νεκρό Δέρμα. Τέλειωσα και το Νεκρό Δέρμα του φίλτατου Bram, θα κάνω εκτενή κριτική και σχόλια στο τόπικ του ίδιου του βιβλίου μέσα στο Σαββατοκύριακο. Λέω να συνεχίσω τη λίστα με το Misery του King. Τελικά, έπιασα το Στόμα του Διαβόλου, του Αντώνη Κρύσιλα. Είμαι περίπου στη μέση, έχοντας διαβάσει 3 διηγήματα ως τώρα, άρα τον προσθέτω στη λίστα, μιας και είναι η πρώτη επαφή. Σχόλια στο τόπικ του, όταν τελειώσω με τις ιστορίες. Edited May 30, 2012 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Αφού σου αρέσουν τα βαμπίρ, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, διάβασε Ann Rice. Έχουν βγει σίγουρα στα Ελληνικά το ''Συνέντευ- ξη μ' έναν Βρυκόλακα'' (εκδ. Bell) και ''Μέμνοχ ο Διάβολος:Τα Χρονικά του Βαμπίρ'' (εκδ Λιβάνη). Επίσης δεν έχω διαβάσει αυτή την συγγραφέα για να ξέρω αν είναι καλή. Πάντως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, θα έλεγα ότι είναι να αρχίσεις να διαβάζεις σιγά- σιγά όλα τα topics του τρόμου, όλο και κάνα καλούδι θα βρεις εκεί. Τέλος πως μπορείς και απεχθάνεσαι τις ιστορίες με εξωγήινους επειδή σε τρομάζουν; Δεν είναι άραγε αυτός ο σκοπός μίας καλής ιστορίας τρόμου; Να μας τρομάξει; Mια διόρθωση.Η Συνέντευξη της Rice είναι εκδόσεις Anubis ΒΙΠΕΡ και σε καλή τιμή.Επίσης πολύ καλό με βρικόλακες είναι το Σάλεμς Λοτ του Stephen King. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Αφού σου αρέσουν τα βαμπίρ, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, διάβασε Ann Rice. Έχουν βγει σίγουρα στα Ελληνικά το ''Συνέντευ- ξη μ' έναν Βρυκόλακα'' (εκδ. Bell) και ''Μέμνοχ ο Διάβολος:Τα Χρονικά του Βαμπίρ'' (εκδ Λιβάνη). Επίσης δεν έχω διαβάσει αυτή την συγγραφέα για να ξέρω αν είναι καλή. Πάντως το καλύτερο που έχεις να κάνεις, θα έλεγα ότι είναι να αρχίσεις να διαβάζεις σιγά- σιγά όλα τα topics του τρόμου, όλο και κάνα καλούδι θα βρεις εκεί. Τέλος πως μπορείς και απεχθάνεσαι τις ιστορίες με εξωγήινους επειδή σε τρομάζουν; Δεν είναι άραγε αυτός ο σκοπός μίας καλής ιστορίας τρόμου; Να μας τρομάξει; Mια διόρθωση.Η Συνέντευξη της Rice είναι εκδόσεις Anubis ΒΙΠΕΡ και σε καλή τιμή.Επίσης πολύ καλό με βρικόλακες είναι το Σάλεμς Λοτ του Stephen King. Έχω την παλιά έκδοση από τα Bell αλλά καλά κάνεις και το διευκρινίζεις γιατί πρέπει πλέον να είναι δυσεύρετη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 30, 2012 Author Share Posted May 30, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Καλωσήρθες. Προτεινόμενα Βαμπιροβιβλία που έχουν βγει και στα Ελληνικά: Στήβεν Κινγκ - Σάλεμς Λοτ (επιβάλεται, ειδικά αν σου αρέσει ο Δράκουλας) Ανν Ράις - Συνέντευξη με ένα βρικόλακα Μπ. Λούμνεϋ - Ο Νεκροσκόπος, τον οποίο και διαβάζεις Λ.Κ. Χάμιλτον - Ένοχες απολαύσεις (το οποίο είναι από τα πρώτα urban fantasy τύπου true blood, αλλά η σειρά άρχισε σαν Horror-noir και μετά έγινε άρλεκιν) Ρ. Λέυμον - Παλούκι στην καρδιά (αν δε σε ενοχλεί το περιγραφικό σεξ) Σ. ΛεΦανού - Καρμίλλα (επίσης κλασσικό, από αυτό επιρεάστηκε ο Στόκερ για να γράψει το Δράκουλα) Αυτή τη στιγμή έχω κολλήσει, αν και σίγουρα έχω διαβάσει 3-4 ακόμα καλά βιβλία με βαμπίρ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted May 30, 2012 Share Posted May 30, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Καλωσήρθες. Προτεινόμενα Βαμπιροβιβλία που έχουν βγει και στα Ελληνικά: Στήβεν Κινγκ - Σάλεμς Λοτ (επιβάλεται, ειδικά αν σου αρέσει ο Δράκουλας) Ανν Ράις - Συνέντευξη με ένα βρικόλακα Μπ. Λούμνεϋ - Ο Νεκροσκόπος, τον οποίο και διαβάζεις Λ.Κ. Χάμιλτον - Ένοχες απολαύσεις (το οποίο είναι από τα πρώτα urban fantasy τύπου true blood, αλλά η σειρά άρχισε σαν Horror-noir και μετά έγινε άρλεκιν) Ρ. Λέυμον - Παλούκι στην καρδιά (αν δε σε ενοχλεί το περιγραφικό σεξ) Σ. ΛεΦανού - Καρμίλλα (επίσης κλασσικό, από αυτό επιρεάστηκε ο Στόκερ για να γράψει το Δράκουλα) Αυτή τη στιγμή έχω κολλήσει, αν και σίγουρα έχω διαβάσει 3-4 ακόμα καλά βιβλία με βαμπίρ. Αν δεν κάνω λάθος και το ''Χαμένες Ψυχές'' της Poppy Z. Brite με βρικόλακες δεν είναι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 31, 2012 Author Share Posted May 31, 2012 Αν δεν κάνω λάθος και το ''Χαμένες Ψυχές'' της Poppy Z. Brite με βρικόλακες δεν είναι; Έχει να κάνει με βρικόλακες, αλλά δεν το έχω διαβάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted May 31, 2012 Share Posted May 31, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Καλώς μας ήρθες Δοκίμασε και το "Δράκουλας ο απέθαντος" (εκδόσεις Bell), που είναι κατά κάποιον τρόπο η συνέχεια του γνωστού βιβλίου του B.Stoker.. Υπάρχει και σχετικό τόπικ για το βιβλίο αυτό στη Λογοτεχνία Τρόμου, και αν και οι απόψεις διίστανται, εγώ θα στο πρότεινα γιατί, κατά τη γνώμη μου πάντα, διατηρεί αρκετά το ύφος και την ατμόσφαιρα του πρώτου βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted May 31, 2012 Share Posted May 31, 2012 ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Η ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΒΑΜΠΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΛΑΣΙΚΑ Ο ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ ΤΟΥ BRAM STOKER KAI ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ (ΜΕ ΦΟΒΙΖΟΥΝ) Καλωσήρθες. Προτεινόμενα Βαμπιροβιβλία που έχουν βγει και στα Ελληνικά: Στήβεν Κινγκ - Σάλεμς Λοτ (επιβάλεται, ειδικά αν σου αρέσει ο Δράκουλας) Ανν Ράις - Συνέντευξη με ένα βρικόλακα Μπ. Λούμνεϋ - Ο Νεκροσκόπος, τον οποίο και διαβάζεις Λ.Κ. Χάμιλτον - Ένοχες απολαύσεις (το οποίο είναι από τα πρώτα urban fantasy τύπου true blood, αλλά η σειρά άρχισε σαν Horror-noir και μετά έγινε άρλεκιν) Ρ. Λέυμον - Παλούκι στην καρδιά (αν δε σε ενοχλεί το περιγραφικό σεξ) Σ. ΛεΦανού - Καρμίλλα (επίσης κλασσικό, από αυτό επιρεάστηκε ο Στόκερ για να γράψει το Δράκουλα) Αυτή τη στιγμή έχω κολλήσει, αν και σίγουρα έχω διαβάσει 3-4 ακόμα καλά βιβλία με βαμπίρ. Επίτρεψέ μου, Νιχ, να προσθέσω το Ήδη Νεκρός, του Τσάρλι Χιούστον. Έχει στήσει έναν εξαιρετικό κόσμο "βρικολάκων που ζουν ανάμεσά μας". (Και ναι, εγώ το έχω μεταφράσει, αλλά βασική προϋπόθεση για να μεταφράσω λογοτεχνία είναι να διαβάσω το βιβλίο και να μου αρέσει). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted May 31, 2012 Share Posted May 31, 2012 Λοιπόν, το πρώτο βιβλίο του πρότζεκτ διαβάστηκε. Ήταν η πιο δύσκολη αρχή που μπορούσα να φανταστώ. JESUS IGNACIO ALDAPUERTA - ΜΑΤΙΑ Αρχικά, να πω ότι πλησίασα το βιβλίο με ιδιαίτερη επιφύλαξη, αφού όσες πληροφορίες είχα, μιλούσαν για ένα έργο που θα ήταν ίσως πολύ σοκαριστικό για να το αντέξω. Ξεκίνησα κατευθείαν με τις ιστορίες, προσπερνώντας τις δυο μικρές (κι ενδιαφέρουσες) εισαγωγές για δύο λόγους. α) Επειδή σχεδόν πάντα προτιμώ να διαβάζω την εισαγωγή στο τέλος και β) για να αποφύγω την πιθανότητα να φρικάρω πριν ακόμα ξεκινήσω την ανάγνωση. Να σημειώσω ότι δεν έχω διαβάσει Ντε Σαντ, κοντά στην θεματολογία του οποίου (φαντάζομαι) έχει κινηθεί ο Αλδαπουέρτα ( ; ) . Λοιπόν, άσχημα τα πράγματα. Ο λόγος είναι καλός (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για ένα μεταφρασμένο κείμενο) κι αυτό είναι νομίζω το μοναδικό θετικό σχόλιο που προσωπικά μπορώ να κάνω. Στην πρώτη εισαγωγή, από τον κ. Βασίλη Μπαμπούρη, αναφέρονται μερικά ακόμα θετικά στοιχεία (πέρα από την αξιόλογη τεχνική στον λόγο του Αλδαπουέρτα) όπως πχ το ιδιαίτερο περιβάλλον στο οποίο ο συγγραφέας τοποθετεί τις ιστορίες του κι ο τρόπος με τον οποίο θέτει αυτό το περιβάλλον, στην ουσία, σε δεύτερο πλάνο, πίσω από τα τεκταινόμενα της ιστορίας. Δεν διαφωνώ, ωστόσο προσωπικά βρίσκω ότι τα συγκεκριμένα προτερήματα δεν είναι αρκετά ισχυρά, ώστε να συγκρατήσουν τον οχετό που ξεχύνεται από τα έντεκα διηγήματα των Ματιών. Το βιβλίο, κατά πρώτον, απαιτεί πολύ γερό στομάχι και, κατά δεύτερον και κυριότερο, είναι γεμάτο με θανατίλα, διαστροφές κι ανηθικότητες του χείριστου βαθμού. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ νοσηρή, σχεδόν σε όλες τις ιστορίες. Σαδισμός, νεκροφιλία, σεξουαλικές διαστροφές και περιγραφές ωμής βίας είναι τα κυρίαρχα συστατικά στο μενού. Όλο το πακέτο, με λίγα λόγια, είναι βλάσφημο κι απάλευτο. 1)ΙΝΔΟΚΙΝΑ Η ιστορία ξεκινάει ως εξής: ''Ο υπολοχαγός παράγγελνε μια νεκρή πόρνη το απομεσήμερο κάθε Τρίτης''. Βασικά, πρόκειται για τρεις σελίδες γεμάτες απερίγραπτες χυδαιότητες, που πλαισιώνουν εκείνο το tell σημείο, στο τέλος της δεύτερης σελίδας, το οποίο αποτελεί την πραγματική κορωνίδα της διαστροφής στην Ινδοκίνα. Από εκεί και πέρα, το κλείσιμο κύλησε με νέες ασχήμιες, οι οποίες, παρά το ότι είχα μουδιάσει από το αμέσως προηγούμενο χαστούκι, κατάφεραν επίσης να επιδράσουν αρνητικά επάνω μου. Η ιστορία είναι απλά άρρωστη. Νομίζω μάλιστα ότι (μαζί με την τελευταία) είναι η πιο άρρωστη του βιβλίου (γεγονός στο οποίο μάλλον συμβάλει και το ότι αποτελεί την εναρκτήρια ιστορία). 2)ΙΚΑΡΟΣ Οι πρώτες δέκα περίπου σελίδες ξεκινούν χωρίς καφρίλες. Ένας άντρας μπαίνει σ' ένα τέτοιο και καρφώνεται μ' αυτό σ' ένα βομβαρδιστικό Β-17. Εκεί βρίσκει ένα περίεργο γλυπτό, το οποίο έχει παγιδέψει μια κοπέλα. Η βία κι η ωμότητα έρχονται στις τελευταίες σελίδες και κρατούν τόσο όσο να πεις 'οκ, δεν θέλω άλλο'. Και τότε φτάνει το τέλος που είναι τρελό και γεμάτο μαυρίλα. Σίγουρα λιγότερο βρώμικη ιστορία από την Ινδοκίνα. Μάλλον η καλύτερη του βιβλίου. Στα αρνητικά το μπέρδεμα που είχα σχετικά με το σε ποιο στρατόπεδο ανήκει ο πρωταγωνιστής. 3)Η ΑΜΜΟΣ, Η ΑΜΜΟΣ Ένα αεροπλάνο συντρίβεται στην έρημο. Ένας από τους επιζώντες είναι ο περίεργος της υπόθεσης. Όχι κάτι το ιδιαίτερο, ούτε σαν ιστορία, ούτε από άποψη καφρίλας (εκτός φυσικά από την σκηνή λίγο πριν το κλείσιμο). Το ίδιο το κλείσιμο δεν μπορώ να πω ότι το έπιασα. Παρακάτω. 4)ΓΙΝ ΓΙΑΝΓΚ Ένας άντρας βρίσκει μέσα στο χιόνι τα συντρίμμια ενός επιβατικού αεροπλάνου. Πρώτη σελίδα ήρεμα. Δεύτερη σελίδα βουτηγμένη στην μακαβριότητα. Από την τρίτη σελίδα ως το τέλος, αρχίζει η σπλάτερ διαστροφή. 5)ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Αυτή είναι η πρώτη ιστορία του βιβλίου που είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Στην ουσία πρόκειται για την λεπτομερή περιγραφή ενός κανιβαλισμού, η οποία συναγωνίζεται σε εμετικότητα τις νεκροφιλικές/παιδοφιλικές ορέξεις του πρωταγωνιστή. Πάρα-πάρα πολύ άρρωστο κείμενο. 6)ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ Να και μία ιστορία που σίγουρα δεν είναι ακραία. Πρώτο πρόσωπο και πάλι. Ένας τύπος αναλύει τη γνώμη του περί πόνου και ηδονής. Περισσότερο μου φάνηκε σαν μια προσπάθεια από μέρους του συγγραφέα να εξηγήσει την νοσηρότητα που βγάζουν οι ιστορίες του. 7)A LA JAPONAISE Μια περίεργη ομάδα ατόμων με φρικιαστικές ορέξεις τριγυρίζει σε μια βομβαρδισμένη πόλη. Και πάλι η ατμόσφαιρα είναι υπερβολικά νοσηρή, με τον σαδισμό και τις σεξουαλικές διαστροφές να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Ο τρόπος τον οποίο χρησιμοποιούν τα μέλη της ομάδας για να μασκαρέψουν την δράση τους, είναι ένα σοκ από μόνο του. 8)ΟΡΦΕΙΑ Ένας άντρας ακολουθεί ένα όνειρο. Νομίζω από τις πιο καλογραμμένες (τεχνικά) ιστορίες του βιβλίου. Όμως, και πάλι, το κείμενο κλείνει με μια έκρηξη ανωμαλίας, η οποία το μόνο που προσφέρει εκτός από αποτροπιασμό κι αηδία, είναι μια εικόνα του μέλλοντος και της τύχης του ίδιου του συγγραφέα (σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή). 9)ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΤΙΜΩΡΙΑ Η διαστροφή είναι φυσικά παρούσα. Η βία, αυτήν τη φορά, δεν ξεχειλίζει. Αδιάφορη ιστορία κατά τη γνώμη μου, με μόνη εξαίρεση την ιδιότητα του πρωταγωνιστή (καθηγητής θρησκευτικών). 10)ΤΟ ΞΕΣΚΑΡΤΑΡΙΣΜΑ Αν είναι αυτό που πάνω-κάτω κατάλαβα, τότε νομίζω πρόκειται για σατανική ιδέα, η οποία όμως θα χωρούσε λίγη παραπάνω ανάπτυξη. Η ιστορία δεν έχει σπλατεριές, δεν έχει ωμή βία, δεν έχει σεξουαλικές διαστροφές. Σίγουρα η πιο νορμάλ ιστορία του βιβλίου. 11)ΠΟΡΝΟΓΛΩΣΣΑ Μίλια πέρα από το 'ενοχλητικότατη', είναι πραγματικά το μόνο που μπορώ να πω για αυτήν την ιστορία. Καλύτερα να την αφήσω δίχως άλλα σχόλια, πέρα από την απλή αναφορά στην ιδιαιτερότητα της αφηγηματικής ( ; ) της μορφής (στην ουσία πρόκειται για ένα γλωσσάριο). Κατακλείδα: Δεν το συνιστώ. Προφανέστατα, όλα τα παραπάνω αποτελούν προσωπική μου άποψη. πολύ ευχάριστα τα αναγνώσματά σου φίλε μου... Αν σου αρέσουν αυτά δες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrysa Posted June 2, 2012 Share Posted June 2, 2012 Καλησπέρα, λοιπόν έχω ήδη διαβάσει τη Συνέντευξη με ένα βρυκόλακα της Rice αλλά έχει περίπου μια πενταετία. Σκέφτομαι μετά τον Νεκροσκόπο να αρχίσω τον ''Μέμνοχ ο Διάβολος:Τα Χρονικά του Βαμπίρ'' κάποια στιγμή ήμουν έτοιμη να το διαβάσω αλλά τελικά νίκησε μια άλλη επιλογή την οποία δε θυμάμαι κιόλας ποια ήταν. Πάντως έχω μια παρατήρηση να κάνω όσον αφορά τον νεκροσκόπο. Παντού υπάρχει τελικά το ελληνικό στοιχείο! Όταν ο Ντραγκοσάνι πάει στο σπίτι του Γκιρέσκι να τον ¨ψαρέψει¨ σχετικά με τις γνώσεις που έχει πάνω στα βαμπίρι, ο Γκιρέσκι του σερβίρει μπεκάτσες στο φούρνο, ελληνική συνταγή! Βέβαια αν σκεφτούμε ότι ο Lumley δήλωσε φιλέλληνας τότε δεν είναι τόσο άξιο απορίας. Πάντως οφείλω να πω ότι ανήκει στην κατηγορία των top μέχρι τώρα βιβλίων που έχω διαβάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xrysa Posted June 2, 2012 Share Posted June 2, 2012 Τώρα όσον αφορά τους εξωγήϊνους αν είναι να διαβάσω μια ιστορία και να κοιτάζω τις γωνίες μήπως εμφανιστεί κάποιος ή να μη κοιμάμαι τη νύχτα και να κουτουλάω τη μέρα να μου λείπει το βύσσινο. Πάντως πιστεύω πως όταν ένας συγγραφέας μεταδίδει αυτή την αίσθηση στον αναγνώστη έχει επιτύχει αυτή την επάφη μαζί του κι έτσι είναι κερδισμένος όπως και να'χει. Βέβαια θα πρέπει να φτάσει σε σημείο να το αγγίξει το βιβλίο αναγνώστης σαν και του λόγου μου πάντως για όλα φταίει η ονειροπαγίδα του κινγκ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 2, 2012 Author Share Posted June 2, 2012 Καλησπέρα, λοιπόν έχω ήδη διαβάσει τη Συνέντευξη με ένα βρυκόλακα της Rice αλλά έχει περίπου μια πενταετία. Σκέφτομαι μετά τον Νεκροσκόπο να αρχίσω τον ''Μέμνοχ ο Διάβολος:Τα Χρονικά του Βαμπίρ'' κάποια στιγμή ήμουν έτοιμη να το διαβάσω αλλά τελικά νίκησε μια άλλη επιλογή την οποία δε θυμάμαι κιόλας ποια ήταν. Πάντως έχω μια παρατήρηση να κάνω όσον αφορά τον νεκροσκόπο. Παντού υπάρχει τελικά το ελληνικό στοιχείο! Όταν ο Ντραγκοσάνι πάει στο σπίτι του Γκιρέσκι να τον ¨ψαρέψει¨ σχετικά με τις γνώσεις που έχει πάνω στα βαμπίρι, ο Γκιρέσκι του σερβίρει μπεκάτσες στο φούρνο, ελληνική συνταγή! Βέβαια αν σκεφτούμε ότι ο Lumley δήλωσε φιλέλληνας τότε δεν είναι τόσο άξιο απορίας. Πάντως οφείλω να πω ότι ανήκει στην κατηγορία των top μέχρι τώρα βιβλίων που έχω διαβάσει. Πολλοί συγγραφείς τρόμου της γενιάς εκείνης ήταν φιλέλληνες. Lumley, Graham Joyce, Jack Ketchum κλπ. Και μυθιστορήματα με φόντο την Ελλάδα βρίσκει κανείς, όπως πχ το She Wakes του Ketchum. Επίσης, στα βαμπιρομυθιστορήματα μπορεί να μπει άφοβα και το "Άσε το Κακό να Μπει". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
faramir Posted June 3, 2012 Share Posted June 3, 2012 Επίσης, στα βαμπιρομυθιστορήματα μπορεί να μπει άφοβα και το "Άσε το Κακό να Μπει". καταπληκτικο βιβλιο.βεβαια ειδα πρωτα την ταινια(τη σουηδικη βεβαιως βεβαιως σνομπαρουμε τις αμερικανιες)και μετα το διαβασα.μερικες φορες εβγαζε μεγαλη αρρωστια,αλλα και συγκινηση.το ολο σκηνικο του χιονισμενου βορρα προσθετει στην ατμοσφαιρα.ετυχε να το διαβασω φετος το χειμωνα ενω χιονιζε αταματητα.ε ηρθε και εδεσε το γλυκο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted June 10, 2012 Share Posted June 10, 2012 Πριν από περίπου μία εβδομάδα τελείωσα με τις πανελλαδικές(έδωσα για δεύτερη φορά και μάλιστα έχω ακόμα να δώσω και δύο ξένες γλώσσες) και πλέον έχω αρκετό χρόνο για να διαβάζω βιβλία. Ξεκινάω την πρόκληση αύριο, πιθανότατα με King και Σάλεμς Λοτ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted June 12, 2012 Share Posted June 12, 2012 1) Stephen King, Σάλεμ'ς Λοτ ή το Κρυφό παράθυρο, μπορεί και τα δύο (πρώτη επαφή) 2) Το ημερολόγιο της Έλινορ Ντρουζ. Μάπα ακόυγεται, αλλά έστω (πρώτη επαφή) 3) Adam Roberts, I am Scrooge mush-up literature (πρώτη επαφή) 4) Paul Feval, η πόλη των Βαμπίρ 5) Peter Straub, Koko (πρώτη επαφή) 6) Anne Rice, Μέμνοχ ο διάβολος, (πρώτη επαφή) 7) Brian Lumley Psychomech ή το Νεκροσκόπο, μπορεί και τα δύο (πρώτη επαφή) 8) James Herbert , Οι Άλλοι, (μάλλον πρώτη επαφή, δεν είμαι σίγουρη όμως) 9) Bentley Little, Αποκάλυψη 10) Νικολάι Γκόγκολ, Οι πεθαμένες ψυχές. 11) Ramsey Campbell, Κραυγή από την κόλαση (πρώτη επαφή) 12) Patric Somtow, το Ματωμένο Φεγγάρι (πρώτη επαφή) 13) Αβραάμ Κάουα, Νεκρό Δέρμα. Κι έχω κι ένα fill-up με Αντώνη Τουμανίδη και Trapped-Παγιδευμένοι υγ Λιγγότι δεν έχει η λίστα; Λιγγότι δεν έχει η βιβλιοθήκη. Αλλέως θα είχε και η λίστα. Πάντως έχουν κάποιοι γνωστοί κι έχουν προσφερθεί να μου δανείσουν όταν το επιθυμήσω. Οπότε no worries. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted June 17, 2012 Share Posted June 17, 2012 (edited) - Stephen King: Ντούμα Κη - Richard Laymon: The Woods are Dark (πρώτη επαφή) - Dean Koontz: Ο Εφιάλτης Παραφυλάει - H. P. Lovecraft: Στα Βουνά της Τρέλας - Robert Bloch: Ψυχώ - Αnn Rice: Συνέντευξη με ένα Βρυκόλακα (πρώτη επαφή) - M. R. James: Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη (πρώτη επαφή) - Peter Straub: Κόκο - Clive Barker: Hellraiser - Graham Masterton: Ο Παρίας - Arthur Machen: Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας - Simon Clark: Δίψα για Αίμα (πρώτη επαφή) - William Hope Hodgson: Οι Βάρκες του Γκλεν Κάριγκ - ''Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας": Μία από τις πολύ αγαπημένες μου ιστορίες τρόμου. Ένας καθηγητής εθνολογίας ε- ρευνά την όποια αλήθεια υπάρχει πίσω από τον Μικρό Λαό της Βρετανικής παράδοσης, μία αλήθεια που είναι πολύ διαφο- ρετική από την όμορφη εικόνα που έχουμε από τα παραμύθια. Παρακολουθούμε την ιστορία του μέσα από την αφήγηση της γραμματέας του. Τρομερή ατμόσφαιρα με τις περιγραφές της υπαίθρου και των ερημικών τοπίων να θυμίζουν Λάβκραφτ στα καλύτερα του. - ''Το Απόκρυφο Φως'': Δύο φίλοι προσπαθούν να λύσουν το νήμα του μυστηρίου της παράξενης σχέσης ενός γιατρού με την γυναίκα του. Έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο ο ένας από αυτούς θα φτάσει στη λύση. Καλογραμμένο, με τις όμορφες περι- γραφές να δίνουν και εδώ το παρόν. - ''Το Έξυπνο Αγόρι'': Ένας καθηγήτης πιάνει μία καλή δουλειά στο σπίτι ενός ζευγαριού, σαν δάσκαλος στο παιδί τους. Ενώ στην αρχή τα πράγματα είναι καλά, στη συνέχεια τα δυσάρεστα περιστατικά αρχίζουν να διαδέχονται το ένα το άλλο. Ωραίο το twist στο τέλος που κλείνει την ιστορία. - ''Οι Λευκοί Άνθρωποι'': Αυτό δεν μου πολυάρεσε. Μία κοπέλα αφηγείται τις πραγματικές- φανταστικές εμπειρίες της μ' έναν τρόπο που μου φάνηκε σαν μία πιο σκληρή εκδοχή του Λόρδου Ντάνσανυ. Καλή και ιδιαίτερη ιστορία, αλλά όχι για 'μένα. - ''Ν'': Τρεις φίλοι αναπολούν το παλιό Λονδίνο και συζητούν για το πως άλλαξε αυτό μέσα από την πάροδο του χρόνου. Ώ- σπου η κουβέντα φτάνει σε μία παράξενη περιοχή που καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Καλούτσικη ήταν. Ο Machen με αυτή του την συλλογή, επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ήξερα. Ότι δηλαδή πέραν αυτών του Weird Tales, έχω πρό- βλημα με τους παλιούς συγγραφείς τρόμου. Έχω διαβάσει παλιά μυθιστορήματα τρόμου που μου άρεσαν, ιστορίες όμως σπάνια. Τουλάχιστον όμως είναι αρκέτα καλύτερος συγγραφέας από πολλούς σύγχρονους του, ενώ όπως ανέφερα και πιο πάνω, τα καταφέρνει καλά στις περιγραφές εξοχικών τοπίων και ερημικών τοποθεσιών. Και αυτό είναι κάτι που έμαθα να α- γαπώ πολύ από τα γραπτά του Λάβκραφτ, και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, τον εκτιμώ μία φορά παραπάνω. Edited June 17, 2012 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted June 18, 2012 Share Posted June 18, 2012 Αν και δε συμφωνούμε σε όλα, χαίρομαι που διάβασες το συγκεκριμένο βιβλίο. Μια ερώτηση όμως: Ο "Λευκός λαός" γιατί δε σου άρεσε;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted June 18, 2012 Share Posted June 18, 2012 - Stephen King: Ντούμα Κη - Richard Laymon: The Woods are Dark (πρώτη επαφή) - Dean Koontz: Ο Εφιάλτης Παραφυλάει - H. P. Lovecraft: Στα Βουνά της Τρέλας - Robert Bloch: Ψυχώ - Αnn Rice: Συνέντευξη με ένα Βρυκόλακα (πρώτη επαφή) - M. R. James: Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη (πρώτη επαφή) - Peter Straub: Κόκο - Clive Barker: Hellraiser - Graham Masterton: Ο Παρίας - Arthur Machen: Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας - Simon Clark: Δίψα για Αίμα (πρώτη επαφή) - William Hope Hodgson: Οι Βάρκες του Γκλεν Κάριγκ - ''Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας": Μία από τις πολύ αγαπημένες μου ιστορίες τρόμου. Ένας καθηγητής εθνολογίας ε- ρευνά την όποια αλήθεια υπάρχει πίσω από τον Μικρό Λαό της Βρετανικής παράδοσης, μία αλήθεια που είναι πολύ διαφο- ρετική από την όμορφη εικόνα που έχουμε από τα παραμύθια. Παρακολουθούμε την ιστορία του μέσα από την αφήγηση της γραμματέας του. Τρομερή ατμόσφαιρα με τις περιγραφές της υπαίθρου και των ερημικών τοπίων να θυμίζουν Λάβκραφτ στα καλύτερα του. - ''Το Απόκρυφο Φως'': Δύο φίλοι προσπαθούν να λύσουν το νήμα του μυστηρίου της παράξενης σχέσης ενός γιατρού με την γυναίκα του. Έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο ο ένας από αυτούς θα φτάσει στη λύση. Καλογραμμένο, με τις όμορφες περι- γραφές να δίνουν και εδώ το παρόν. - ''Το Έξυπνο Αγόρι'': Ένας καθηγήτης πιάνει μία καλή δουλειά στο σπίτι ενός ζευγαριού, σαν δάσκαλος στο παιδί τους. Ενώ στην αρχή τα πράγματα είναι καλά, στη συνέχεια τα δυσάρεστα περιστατικά αρχίζουν να διαδέχονται το ένα το άλλο. Ωραίο το twist στο τέλος που κλείνει την ιστορία. - ''Οι Λευκοί Άνθρωποι'': Αυτό δεν μου πολυάρεσε. Μία κοπέλα αφηγείται τις πραγματικές- φανταστικές εμπειρίες της μ' έναν τρόπο που μου φάνηκε σαν μία πιο σκληρή εκδοχή του Λόρδου Ντάνσανυ. Καλή και ιδιαίτερη ιστορία, αλλά όχι για 'μένα. - ''Ν'': Τρεις φίλοι αναπολούν το παλιό Λονδίνο και συζητούν για το πως άλλαξε αυτό μέσα από την πάροδο του χρόνου. Ώ- σπου η κουβέντα φτάνει σε μία παράξενη περιοχή που καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Καλούτσικη ήταν. Ο Machen με αυτή του την συλλογή, επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ήξερα. Ότι δηλαδή πέραν αυτών του Weird Tales, έχω πρό- βλημα με τους παλιούς συγγραφείς τρόμου. Έχω διαβάσει παλιά μυθιστορήματα τρόμου που μου άρεσαν, ιστορίες όμως σπάνια. Τουλάχιστον όμως είναι αρκέτα καλύτερος συγγραφέας από πολλούς σύγχρονους του, ενώ όπως ανέφερα και πιο πάνω, τα καταφέρνει καλά στις περιγραφές εξοχικών τοπίων και ερημικών τοποθεσιών. Και αυτό είναι κάτι που έμαθα να α- γαπώ πολύ από τα γραπτά του Λάβκραφτ, και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, τον εκτιμώ μία φορά παραπάνω. Μόνο τις δύο πρώτες ιστορίες θυμάμαι που είναι εξαιρετικές. Tο Η νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας είναι μέρος ενός μεγαλύτερου, σπονδυλωτού έργου με τίτλο The three impostors, το οποίο πρέπει να έχει μεταφραστεί ολόκληρο στην ανθολογία της Terra Nova για τον Machen. Το The white people πρέπει επειγόντως να το ξαναδιαβάσω. Αφού δεν σε ενθουσιάζουν οι προ-λαβκραφτικοί συγγραφείς είσαι σίγουρος για τον Hodgson; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mr. R.Carter Posted June 18, 2012 Share Posted June 18, 2012 - Stephen King: Ντούμα Κη - Richard Laymon: The Woods are Dark (πρώτη επαφή) - Dean Koontz: Ο Εφιάλτης Παραφυλάει - H. P. Lovecraft: Στα Βουνά της Τρέλας - Robert Bloch: Ψυχώ - Αnn Rice: Συνέντευξη με ένα Βρυκόλακα (πρώτη επαφή) - M. R. James: Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη (πρώτη επαφή) - Peter Straub: Κόκο - Clive Barker: Hellraiser - Graham Masterton: Ο Παρίας - Arthur Machen: Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας - Simon Clark: Δίψα για Αίμα (πρώτη επαφή) - William Hope Hodgson: Οι Βάρκες του Γκλεν Κάριγκ - ''Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας": Μία από τις πολύ αγαπημένες μου ιστορίες τρόμου. Ένας καθηγητής εθνολογίας ε- ρευνά την όποια αλήθεια υπάρχει πίσω από τον Μικρό Λαό της Βρετανικής παράδοσης, μία αλήθεια που είναι πολύ διαφο- ρετική από την όμορφη εικόνα που έχουμε από τα παραμύθια. Παρακολουθούμε την ιστορία του μέσα από την αφήγηση της γραμματέας του. Τρομερή ατμόσφαιρα με τις περιγραφές της υπαίθρου και των ερημικών τοπίων να θυμίζουν Λάβκραφτ στα καλύτερα του. - ''Το Απόκρυφο Φως'': Δύο φίλοι προσπαθούν να λύσουν το νήμα του μυστηρίου της παράξενης σχέσης ενός γιατρού με την γυναίκα του. Έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο ο ένας από αυτούς θα φτάσει στη λύση. Καλογραμμένο, με τις όμορφες περι- γραφές να δίνουν και εδώ το παρόν. - ''Το Έξυπνο Αγόρι'': Ένας καθηγήτης πιάνει μία καλή δουλειά στο σπίτι ενός ζευγαριού, σαν δάσκαλος στο παιδί τους. Ενώ στην αρχή τα πράγματα είναι καλά, στη συνέχεια τα δυσάρεστα περιστατικά αρχίζουν να διαδέχονται το ένα το άλλο. Ωραίο το twist στο τέλος που κλείνει την ιστορία. - ''Οι Λευκοί Άνθρωποι'': Αυτό δεν μου πολυάρεσε. Μία κοπέλα αφηγείται τις πραγματικές- φανταστικές εμπειρίες της μ' έναν τρόπο που μου φάνηκε σαν μία πιο σκληρή εκδοχή του Λόρδου Ντάνσανυ. Καλή και ιδιαίτερη ιστορία, αλλά όχι για 'μένα. - ''Ν'': Τρεις φίλοι αναπολούν το παλιό Λονδίνο και συζητούν για το πως άλλαξε αυτό μέσα από την πάροδο του χρόνου. Ώ- σπου η κουβέντα φτάνει σε μία παράξενη περιοχή που καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου. Καλούτσικη ήταν. Ο Machen με αυτή του την συλλογή, επιβεβαίωσε αυτό που ήδη ήξερα. Ότι δηλαδή πέραν αυτών του Weird Tales, έχω πρό- βλημα με τους παλιούς συγγραφείς τρόμου. Έχω διαβάσει παλιά μυθιστορήματα τρόμου που μου άρεσαν, ιστορίες όμως σπάνια. Τουλάχιστον όμως είναι αρκέτα καλύτερος συγγραφέας από πολλούς σύγχρονους του, ενώ όπως ανέφερα και πιο πάνω, τα καταφέρνει καλά στις περιγραφές εξοχικών τοπίων και ερημικών τοποθεσιών. Και αυτό είναι κάτι που έμαθα να α- γαπώ πολύ από τα γραπτά του Λάβκραφτ, και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, τον εκτιμώ μία φορά παραπάνω. Μόνο τις δύο πρώτες ιστορίες θυμάμαι που είναι εξαιρετικές. Tο Η νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας είναι μέρος ενός μεγαλύτερου, σπονδυλωτού έργου με τίτλο The three impostors, το οποίο πρέπει να έχει μεταφραστεί ολόκληρο στην ανθολογία της Terra Nova για τον Machen. Το The white people πρέπει επειγόντως να το ξαναδιαβάσω. Αφού δεν σε ενθουσιάζουν οι προ-λαβκραφτικοί συγγραφείς είσαι σίγουρος για τον Hodgson; Ετσι ειναι, στη συλλογη της Terra Nova "Ο Κοσμος των Σκιων", στην ενοτητα "Πισω Απο Το Πεπλο" (..!!?..) βρισκονται οι οι ιστοριες που συνθετουν το The Three Impostors ΕΚΤΟΣ ομως απο τη Νουβελα Της Μαυρης Σφραγιδας και τη Νουβελα της Λευκης Σκονης. Οποτε για να εχει κανεις την πληρη ιστορια πρεπει να αγορασει και τα βιβλια απο τον Αιολο "Η Νουβελα της Μαυρης Σφραγιδας" και το "Ο Μεγας Θεος Παν" στο οποιο βρισκεται η Νουβελα της Λευκης Σκονης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.