50 Βιβλία για το 2013

[Nestor]

Καλημέρα, καλό μήνα

Συνεχίζω λοιπόν,

01.Terry Pratchett. Pyramids ( Discworld Novel). Pages 380
02. R.A. Salvatore. The Legend of Drizzt Collector's Edition Book 1. Pages 936

03. E.A. Abbott. Flatland. Pages 82

04. Stefan Zweig. Chess Story. Pages 84

 

έπεται ο Νευρομάντης..

[Cassandra Gotha]

Καλό μήνα.

 

10. Ρέιμοντ Φάιστ, Ο Μάγος, Βιβλίο Πρώτο. (σελ. 319)

11. Λούις Σεπούλβεδα, Το Ημερολόγιο Ενός Ευαίσθητου Killer (σελ. 65)

 

[Δημήτρης]

1) Ωρόρα - Ιστορίες με Πλάσματα της Νύχτας (σελ 234)
2) Stephen King - Αδύνατος (σελ 365)
3) Robert Bloch - Ψυχώ (σελ 141)
4) Άπαντα Κλασσικών Συγγραφέων - Βίκτωρ Ουγκώ (σελ 700)
5) Jules Verne - Τα Τέρατα των Θαλασσών (σελ 238)
6) Anne Rice - Συνέντευξη με το Βαμπίρ (σελ 379)
7) Robert Howard - Οι Μαύροι Προφήτες (σελ 204)
8) James Clavell - Σογκούν (σελ 1231)
9) Ωρόρα - Ιστορίες από το Κοντινό Μέλλον (σελ 233)
10) Robert Louis Stevenson - Το Νησί των Θησαυρών (σελ 152)
11) Richard Laymon - The Woods are Dark (σελ 180)

12) Michael Moorcock - Έλρικ του Μελνιμπονέ (σελ 206)

13) Michael Moorcock - Το Κάστρο του Μαργαριταριού (σελ 269)

[BladeRunner]

Τα σαγόνια του καρχαρία. Σχόλιο εδώ: Project 13: 13 συγγραφείς τρόμου μέχρι το τέλος του 2013

 

-Απρίλιος

 

56. Πίτερ Μπέντσλεϊ, "Τα σαγόνια του καρχαρία", εκδόσεις Λυχνάρι, 1975, σελ. 281(8/10)

Edited April 1, 2013 by BladeRunner

[Raven]

Φεβρουάριος & Μάρτιος

 

6. Όλα Είναι Δυνατά, Stephen King (σ. 600)

7. Frankenstein, Mary Shelley (σ. 277)

8. Λουάνες, Κιάρα Καλουντζή (σ. 126)

9. Camera obscura, Σταμάτης Λαδικός (σ. 180)

10. Ανέκδοτο Έργο Μέλους (σ. 232)

11. Το Κεχριμπαρένιο Τηλεσκόπιο, Φίλιπ Πούλμαν (σ. 550)

12. Sword and Sorceress I, Ανθολογία (σ. 255)

13. Εξουσιαστική Μανία, Christa Faust (σ. 334)

[Ad Noctum]

1. Σάρκα και Αίμα - Graham Masterton
2. Τραύμα - Graham Masterton

3. Crows and Other Sories - Dino Hajiyorgi

4. Talking with Serial Killers: The Most Evil People in the World Tell Their Own Stories - Christopher Berry-Dee

5. Zombie - Joyce Carol Oates

[Count Baltar]

1. Με τα τεθωρακισμένα του Κόκκινου Στρατού - Evgeni Bessonov, μετάφραση Δ.Π. Κωστελένος/Μάριον Χωρεάνθη, εκδόσεις Ιωλκός (350) non-fiction

2. Η πιο κρυφή πληγή - Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Εκδόσεις Ίκαρος (458)

3. City Infernal - Edward Lee (366)

4. Η σιωπή των νεκρών - Jean Paul Noziere, μετάφραση Δημήτρης Σιδηρόπουλος, εκδόσεις Πόλις (316)

5. Shadow Dreams - Elisabeth Massie (227)

6. Riverwatch - Joseph Nassise (355)

7. Fluke - James Herbert (206)

 

 

8. The Resurrectionist - Wrath James White (324)

 

Μας τον συνέστησε ο Ed Lee ως κάποιον πιο ακραίο από τον ίδιο. Μπα... Οκέι, η ιδέα είναι πολύ καλή, οι καφρίλες είναι καλές, αλλά την τρέλα του Lee δεν την έχει με τίποτα. Περιμένω να διαβάσω το Succulent Prey του ιδίου, γιατί μου είπαν ότι είναι καφριλότερο. Ίδωμεν.

[melkiades]

Απρίλιος

 

15. 1Q84 (βιβλίο 1ο), Haruki Murakami (p. 470)

 

Πάρα πολύ απολαυστικό! Θα κάνω ένα διάλειμμα με το βιβλίο της ΛΑΦ μπας και το προλάβω και μετά βουρ για τον δεύτερο τόμο. 

[Cassandra Gotha]

12. Τόμεκ Τρίζνα, Δεσποινίς Καμία. (σελ. 395)

[BladeRunner]

Ο τελευταίος της συντεχνίας. Σ'έναν κόσμο και μια εποχή που δεν προσδιορίζονται, παρακολουθούμε έναν γυρολόγο, τον Γιάκομπ, του οποίου το επάγγελμα κοντεύει να εκλείψει και να απαγορευτεί από τους Τηρητές των Νόμων. Στον κόσμο αυτό οι άνθρωποι και η φύση μαραζώνουν σιγά-σιγά, μιας και οι άνθρωποι απαγορεύεται να έχουν συναισθήματα, να τραγουδούν δικά τους τραγούδια, να μιλάνε με παρομοιώσεις και μεταφορές, ενώ και η φύση αποσύρει τα είδη της, τα πουλιά και τα υπόλοιπα ζώα και τα δάση και τα λουλούδια και ό,τι κάνει έναν κόσμο όμορφο. Η μόνη παραφωνία στο γκρίζο είναι ο γυρολόγος, που ηθελημένα απομονώνεται από τον υπόλοιπο κόσμο, αποτελώντας παράλληλα την μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας... Πρόκειται για μια μικρή νουβέλα των εκατό σελίδων, χωρίς κάποια συγκεκριμένη πλοκή αλλά με μια φιλοσοφική διάθεση για τους ανθρώπους και την φύση. Ο Ρούσσος χειρίζεται άνετα, εύκολα και ωραία την ελληνική γλώσσα, μου άρεσαν πολύ οι περιγραφές τοπίων και γεγονότων ενώ και η ατμόσφαιρα ήταν καλή και κάπως μελαγχολική. Είναι μόλις το πρώτο βιβλίο Έλληνα συγγραφέα που διαβάζω φέτος, αν είναι δυνατόν! Ελπίζω να διαβάσω τουλάχιστον δέκα μέχρι το τέλος της χρονιάς.

 

-Απρίλιος

 

56. Πίτερ Μπέντσλεϊ, "Τα σαγόνια του καρχαρία", εκδόσεις Λυχνάρι, 1975, σελ. 281(8/10)

57. Τάσος Ρούσσος, "Ο τελευταίος της συντεχνίας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1991, σελ. 100(7/10)

Edited April 3, 2013 by BladeRunner

[Tiessa]

Μάρτιος
13. Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα, Νόρμαν Σπίνραντ (σελ. 366)
 

Μόνο ένα βιβλίο για τον Μάρτιο κι αυτό στην πραγματικότητα το τελείωσα τον Απρίλιο. Τουλάχιστον, ήταν εξαιρετικό.

Edited April 4, 2013 by Tiessa

[gregacm]

1. Ο Ανθρωπος Συν - Φρεντερικ Πολ (334)
2. Η Πλημμυρα - Τζεϊμς Μπαλαρντ (216)
3. Ο Πολεμος των Θεων - Νηλ Γκεϊμαν (536)
4. Ο Καλός και ο Κακός - Φιλιπ Πουλμαν (221)

5. Μετρο 2033 - Ντμιτρυ Γκλουχοφσκι (542)

 

6. Η Πολη και η Πολη - China Mieville (393)

[BladeRunner]

Το ημερολόγιο ενός δαίμονα. Μετά το Hellraiser και το Τα βιβλία του αίματος ΙΙ, αυτό είναι το τρίτο βιβλίο του Κλάιβ Μπάρκερ που περνάει στη λίστα με τα διαβασμένα. Σαφώς και είναι κατώτερο των άλλων δυο, αλλά σίγουρα δεν είναι και τόσο κακό βιβλίο τελικά. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα βέβαια, είχε τις προοπτικές να γίνει πολύ καλύτερο, αλλά δεν μου φάνηκε και μάπα το καρπούζι - ίσως επειδή έδωσα όλα κι όλα 5 ευρώ, αν έδινα πολλά παραπάνω μπορεί να το έβλεπα διαφορετικά. Ο Τζάκαμποκ Μποτς, ή αλλιώς Κύριος Μπ., είναι ένας κατώτερης καταγωγής δαίμονας. Ζει με την μάνα του και τον πατέρα του στον Ένατο Κύκλο της Κόλασης, ώσπου μια μέρα τον ψαρεύουν από τον Πάνω Κόσμο. Εκεί θα περάσει διάφορα ώσπου μια μέρα θα γνωριστεί με έναν άλλο δαίμονα, ανώτερο σε δυνάμεις, τον Κιτούν, και οι δυο μαζί θα μοιραστούν όλες τις μακάβριες, μοχθηρές, διαβολικές και δαιμονικές τους συνήθειες. Και μια μέρα θα φτάσουν στο Μάιντζ του 15ου αιώνα, εκεί όπου ο Γιοχάνες Γκούτενμπεργκ εφηύρε την τυπογραφία. Ο Κύριος Μπ. μας αφηγείται την μακάβρια ιστορία του και από την αρχή μας προτρέπει να κάψουμε το βιβλίο αλλιώς μεγάλη συμφορά θα μας βρει. Γενικά, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα, σταματά την αφήγηση της ιστορίας για να μας το θυμίσει αυτό. Ίσως κάποιες στιγμές καταντά κουραστικό και επαναλαμβανόμενο, αλλά γενικά σαν ιδέα αφήγησης μου φάνηκε καλή. Υπήρχαν πολλά και ωραία ενδιαφέροντα κομμάτια, πολλές δυνατές σκηνές και σπλάτερ εικόνες, αλλά κάποια σημεία του βιβλίου με κούρασαν λίγο. Η κεντρική ιδέα του βιβλίου άκρως ιντριγκαδόρικη και ενδιαφέρουσα, παρ'όλα αυτά κάποια επιμέρους σημεία δεν φάνηκαν αντάξια αυτής της ιδέας. Τον Κύριο Μπ. δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να τον συμπαθήσεις, μπορεί να έχει μια μακάβρια αίσθηση του χιούμορ που σε κάνει στιγμές-στιγμές να χαμογελάς, αλλά αυτά που κάνει εναντίον του ανθρώπινου γένους είναι σίγουρα κατακριτέα! Σε γενικές γραμμές ένα μέτριο προς καλό βιβλίο, που ίσως αν γραφόταν από άλλο, κατώτερο του Μπάρκερ, συγγραφέα, να μην δεχόταν τόσες αυστηρές κριτικές. Έτσι νομίζω δηλαδή.

 

-Απρίλιος

 

56. Πίτερ Μπέντσλεϊ, "Τα σαγόνια του καρχαρία", εκδόσεις Λυχνάρι, 1975, σελ. 281(8/10)

57. Τάσος Ρούσσος, "Ο τελευταίος της συντεχνίας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1991, σελ. 100(7/10)

58. Κλάιβ Μπάρκερ, "Το ημερολόγιο ενός δαίμονα", εκδόσεις Οξύ, 2009, σελ. 217(7/10)

Edited April 5, 2013 by BladeRunner

[Nihilio]

15) O πρίγκιπας των δράκων - Στ. Μελιτέλης (512)

Αξιοπρεπές αλλά μετριότατο επικό φάνταζυ της Ελληνικής σχολής. Για τα δεδομένα δε της εν λόγω σχολής, αριστούργημα...

[Adicto]

Αν δεν τα μπερδεύω...

 

 

7) Τζακ Κέτσαμ, Ρεντ, εκδ Λαγουδέρα, μτφ Ν. Ρούσσος. Το καλύτερο βιβλίο του Κέτσαμ που έχω διαβάσει, και γενικά ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Πολύ χρήσιμο επίσης για όσους γράφουμε, ο Κέτσαμ παραδίδει σεμινάριο γραφής κυριολεκτικά.

 

8/9) Χαρούκι Μουρακάμι, 1Q84, Τόμος 1 & 2, εκδ Ψυχογιός, Μτφ Αργυράκη Μαρία. Μέτριο για Μουρακάμι...

 

10) Ιονέσκο, Η Ελεγεία ενός Παράλογου Κόσμου, εκδ Ροές

 

11) Σκιές Πάνω Από το Ινσμουθ, Τζέμα Πρες, μτφ Μπέλα Σπυροπούλου

Edited April 5, 2013 by Adicto

[Count Baltar]

1. Με τα τεθωρακισμένα του Κόκκινου Στρατού - Evgeni Bessonov, μετάφραση Δ.Π. Κωστελένος/Μάριον Χωρεάνθη, εκδόσεις Ιωλκός (350) non-fiction

2. Η πιο κρυφή πληγή - Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Εκδόσεις Ίκαρος (458)

3. City Infernal - Edward Lee (366)

4. Η σιωπή των νεκρών - Jean Paul Noziere, μετάφραση Δημήτρης Σιδηρόπουλος, εκδόσεις Πόλις (316)

5. Shadow Dreams - Elisabeth Massie (227)

6. Riverwatch - Joseph Nassise (355)

7. Fluke - James Herbert (206)

8. The Resurrectionist - Wrath James White (324)

 

9. Το αγόρι που κλώτσαγε γουρούνια - Tom Baker, μετάφραση Μαρία Πέτρου, εκδόσεις Ars Nocturna (131)

 

Ένα μάλλον αδιάφορο βιβλίο. Σε κάποια σημεία πήγαινε να γίνει ενδιαφέρον, γενικά κατάφερε να γίνει βαρετό παρά το απίστευτα μικρό του μέγεθος. Φαίνεται γενικά να έχει γίνει μια φιλότιμη μετάφραση, ενώ το εικαστικό κομμάτι είναι εξαιρετικό. Στα ιδιαίτερα μείον της έκδοσης η παρουσία πλήθους επεξηγηματικών σημειώσεων: αφενός οι περισσότερες θα μπορούσαν να λείπουν (είτε ολοκληρωτικά, είτε δια της ενσωμάτωσής τους με μορφή κειμένου στην κανονική ροή του βιβλίου), αφετέρου θεωρώ ιδιαίτερα κουραστικό το γεγονός ότι δεν παρατέθηκαν καν ως υποσημειώσεις, αλλά ως σημειώσεις τέλους - έλεος, σε κάποια σημεία έπρεπε να διακόπτεται η ανάγνωση ανά πέντε αράδες. Αν, δε, υποθέσουμε ότι οι σημειώσεις αυτές δείχνουν ενδιαφέρον για την κατανόηση του κειμένου, θεωρώ φάουλ να έχουν μείνει χωρίς μετατροπή τα πόδια και οι γιάρδες (μπορώ να φανταστώ το αντεπιχείρημα σε αυτό, αλλά και εκεί έχω απάντηση αν χρειαστεί).

[Mors Planch]

1. Πόθοι και πάθη στην Παλιά Αθήνα 1834-1938, Θ. Σιταράς (378)

2. An American soldier under the Greek flag at Bezanie, T.S. Hutchison (261)
3. Through Struggle, The Stars, John Lumpkin (422)
4. Macedonian Armies after Alexander 323–168 BC, N. Secunda (48)
5. Ο Παππούς μου και το κακό, Γ. Γιατρομανωλάκης (437)
6. Εγκλημα στην ταξιαρχια, Σ. Λιγκας (449)
7. The War that came early, Coup d'etat, Harry Turtledove (432)
8. Operation Chaos, Poul Anderson (256)
9. Operation Luna, Poul Anderson (416)
10. The Heretic, Tony Daniel & David Drake (352)
11. God Game Black, G Hanrahan (126)
12. Δέκα εβδομάδες με ένα ιντερμένζο, Γ. Σπανδώνης (318)
13. Οι εννέα καισαρες, Β. Παπαθεοδώρου (256)
14. Ο Περατικός, Μ.Β. Χατζόπουλος (330)
15. Νόστου Πάθη, Μ.Β. Χατζόπουλος (333)
16. Το ύψος των περιστάσεων, Χ.Α. Χωμενίδης (325)
17. ΝΙΚΗ στη Νεκρή Ζώνη, Γ. Φασούλας & Γ. Σκάλκος (285)

18. The Profession, Steven Pressfield (336)

19. Επιχειρηση Κόφινου, Σ Παπαγεωργίου (162)

20. The Desert of Stars, John Lumpkin (352)

[melkiades]

Απρίλιος

15. 1Q84 (βιβλίο 1ο), Haruki Murakami (p. 470)

16. Σχέδιο Φράκταλ, Κώστας Χαρίτος (p.252)

[reigninblood]

1) Οι γυναίκες με τα μαύρα - Edward Lee / Jemma Press / σελ.315 (8.5/10)
2) Εξουσιαστική μανία - Christa Faust / Ars Nocturna / σελ. 334 (5/10)
3) Πιέρ και Ζάν - Guy de Maupassant / Ροές / σελ. 222 (9/10)
4) Έγκλημα στον πύργο - Kate Sedley / intro books / σελ. 404 (9/10)
5) Το τέλος - Anna Seghers / Άγρα / σελ. 88 (7/10)

6) Ξενοδοχείο Ίρις - Yoko Ogawa / Άγρα / σελ.271 (4/10)

7) Όσα ξέρει η νύχτα - Dean Koontz / Bell / σελ. 427 (8/10)

 

Όσα ξέρει η νύχτα : Η υπόθεση. Ένας δολοφόνος ξεκληρίζει 4 οικογένειες, πρίν πέσει νεκρός απο σφαίρα ενός δεκατετράχρονου. 20 χρόνια μετά -στο παρόν του βιβλίου- διάφορες δολοφονίες φαινομενικά ασύνδετες μεταξύ τους και απο διαφορετικούς δολοφόνους, έχουν προκαλέσει τον τρόμο στην περιοχή. Μόνο ο αστυνομικός Καλβίνο έχει βάσιμες υποψίες πως τίποτα δεν είναι συμπτωματικό, πως οι δολοφονίες 2 δεκαετιών πριν, συνδέονται με αυτές τώρα και είναι ο μόνος που ξέρει την αλήθεια για το απόλυτο κακό που γύρισε πίσω έχοντας απώτερο στόχο τη δική του οικογένεια. Ήταν το δεύτερο βιβλίο του Κούντζ που διάβασα, μετά το "ο εφιάλτης παραφυλάει" και μπορώ να πω πως με ψιλοαπογοήτευσε. Ο "εφιάλτης...." είναι ανώτερο. Αν και ξεκινάει πολύ δυνατά την ιστορία, στη συνέχεια έχει διαστήματα με πολλές αν και μικρές κοιλιές, αλλού μακρηγορεί χωρίς λόγο και γενικά μου άφησε την αίσθηση πως η ιστορία δε δουλέυτηκε όσο θα της άξιζε. Το τέλος επίσης δε μου άρεσε, απλό, χωρίς φαντασία. Σίγουρα πάντως θα δώσω και άλλη ευκαιρία στο συγγραφέα.

[BladeRunner]

Σκιές στο φεγγαρόφωτο και άλλα διηγήματα. Τρεις μεγάλες ιστορίες περιέχει το βιβλίο: Ο μαύρος κολοσσός, Σκιές στο φεγγαρόφωτο και Μια μάγισσα θα γεννηθεί. Αυτό είναι το τρίτο βιβλιαράκι του Χάουαρντ με ιστορίες του Κόναν που διαβάζω και πέμπτο βιβλίο γενικά με ιστορίες του μεγάλου αυτού συγγραφέα. Φυσικά είμαι μεγάλος φαν, τόσο του Χάουαρντ όσο και ειδικότερα αυτού του συμπαθητικού βάρβαρου, του Κόναν από την Κιμμέρια. Ο χώρος και χρόνος δεν μου επιτρέπουν αυτή τη στιγμή να γράψω αναλυτικότερα σχόλια για την κάθε ιστορία ξεχωριστά, απλά θα πω ότι η τρίτη ιστορία της συλλογής είναι η καλύτερη που έχω διαβάσει με ήρωα τον Κόναν μέχρι στιγμής, μαζί με τον Πύργο του ερπετού. Χόρτασα σκληρές μάχες με χιλιάδες πτώματα, σκηνές με ξιφομαχίες και τσεκουριές, τρομακτικά όντα, μάγισσες και δαίμονες και φυσικά δυναμικές γυναίκες, βασίλισσες ή πριγκίπισσες, όπως πάντα πανέμορφες, με τον Κόναν να υποκύπτει στην ομορφιά τους και να τις βοηθάει στις δυσκολίες που περνάνε. Η γραφή του Χάουαρντ είναι όπως συνήθως απίθανη, οι περιγραφές τοπίων, ανθρώπων και γεγονότων απίστευτες, η ατμόσφαιρα εξαιρετική. Η μετάφραση του Μαστακούρη όπως πάντα πολύ καλή και τα σκιτσάκια ενδιαφέροντα. Και όλα αυτά μόνο με 4 ευρώ!

 

-Απρίλιος

 

56. Πίτερ Μπέντσλεϊ, "Τα σαγόνια του καρχαρία", εκδόσεις Λυχνάρι, 1975, σελ. 281(8/10)

57. Τάσος Ρούσσος, "Ο τελευταίος της συντεχνίας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1991, σελ. 100(7/10)

58. Κλάιβ Μπάρκερ, "Το ημερολόγιο ενός δαίμονα", εκδόσεις Οξύ, 2009, σελ. 217(7/10)

59. Ρόμπερτ Χάουαρντ, "Σκιές στο φεγγαρόφωτο κ.α.", εκδόσεις Αίολος, 2003, σελ. 174(8.5/10)

[Δημήτρης]

1) Ωρόρα - Ιστορίες με Πλάσματα της Νύχτας (σελ 234)
2) Stephen King - Αδύνατος (σελ 365)
3) Robert Bloch - Ψυχώ (σελ 141)
4) Άπαντα Κλασσικών Συγγραφέων - Βίκτωρ Ουγκώ (σελ 700)
5) Jules Verne - Τα Τέρατα των Θαλασσών (σελ 238)
6) Anne Rice - Συνέντευξη με το Βαμπίρ (σελ 379)
7) Robert Howard - Οι Μαύροι Προφήτες (σελ 204)
8) James Clavell - Σογκούν (σελ 1231)
9) Ωρόρα - Ιστορίες από το Κοντινό Μέλλον (σελ 233)
10) Robert Louis Stevenson - Το Νησί των Θησαυρών (σελ 152)
11) Richard Laymon - The Woods are Dark (σελ 180)

12) Michael Moorcock - Έλρικ του Μελνιμπονέ (σελ 206)

13) Michael Moorcock - Το Κάστρο του Μαργαριταριού (σελ 269)

14) Michael Moorcock - Ταξιδιώτης στις Θάλασσες της Μοίρας (σελ 234)

[Alucard]

1. Η Πτώση, Guillermo del Toro/ Chuck Hogan, εκδ. Λιβάνη, σελ. 443 (8/10)
2. Brothers Majere, Dragonlance Preludes vol. 3, Kevin Stain, σελ. 352 (7/10)
3. Η Αιώνια Νύχτα, Guillermo del Toro/ Chuck Hogan, εκδ. Λιβάνη, σελ. 447 (7/10)
4. Τορτούγα, Valerio Evangelisti, εκδ. Κέδρος, σελ. 398 (4,5/10)
5. Carpe Jugulum, Terry Prachett, σελ. 432 (9/10)
6. Θνητοί Θεοί, Richard Morgan, εκδ. Anubis, σελ. 532 (9,5/10)
7. The Blade Itself, Joe Abercrombie, σελ. 531 (9/10)

 

Πάρα πολύ καλό βιβλίο, ένα κλικ κάτω από το αριστούργημα. Καταπληκτικοί χαρακτήρες (φοβερός ο Glokta δεν λέω, αλλά νομίζω πως αγαπημένος μου είναι ο Ninefingers), ωραίοι διάλογοι, δράση και ίντριγκες σε καλή αναλογία. Έχω διαβάσει από εσάς εδώ στο φόρουμ πως το δεύτερο βιβλίο είναι ακόμα καλύτερο. Το εύχομαι, αν είναι έτσι μάλλον θα πάρει 10! Λέω να κάνω ένα μικρό διάλλειμα με Τζακ Βανς και Ιστορίες της Ετοιμοθάνατης Γης και να επιστρέψω δριμύτερος.

[BladeRunner]

Νυχτερινό τρένο. Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο του πολύ γνωστού αυτού Άγγλου συγγραφέα που διαβάζω, ξέροντας ότι από βαθμολογικής άποψης είναι το χειρότερό του. Ο Έιμις προσπάθησε να γράψει ένα αμερικάνικο hard boiled αστυνομικό μυθιστόρημα με μεταμοντέρνα γραφή και με ίσως φιλοσοφικές διαθέσεις. Η γραφή μου άρεσε πολύ, είχε αυτό το κάτι διαφορετικό, η αφήγηση ξέφευγε αρκετά από την πεπατημένη, η ατμόσφαιρα πάρα πολύ καλή, κάπως μελαγχολική... αλλά η πλοκή δεν ήταν τόσο καλοφτιαγμένη για αστυνομική ιστορία και το τέλος δεν με ικανοποίησε, ήθελα κάτι διαφορετικό, μια συγκλονιστική αποκάλυψη, μια ανατροπή, πάντως ήταν κάπως αινιγματικό, οφείλω να το πω αυτό. Η Τζένιφερ Ρόκγουελ, μια ευτυχισμένη κοπέλα, βρίσκεται γυμνή και νεκρή πάνω σε μια καρέκλα στο διαμέρισμά της, με τρεις σφαίρες στο κεφάλι και το όπλο στο ένα της χέρι. Αυτοκτόνησε. Η ντετέκτιβ Μάικ Χούλιχαν, καλείται από τον πρώην συνταγματάρχη της αστυνομίας και πατέρα της Τζένιφερ, να ερευνήσει την υπόθεση γιατί δεν πιστεύει ότι η κόρη του αυτοκτόνησε. Η Μάικ, φίλη της Τζένιφερ και "παιδί" του πρώην συνταγματάρχη, φυσικά θ'αναλάβει την υπόθεση. Και θα μάθει πράγματα για την Τζένιφερ, πράγματα που δεν γνώριζε και ούτε φανταζόταν για την καλή της φίλη. Η κεντρική χαρακτήρας, η ντετέκτιβ Χούλιχαν, η οποία είναι καλά σκιαγραφημένη, δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα, μια συνηθισμένη αστυνομικός, έχει περάσει πολλά σε όλη την διάρκεια της ζωής της και δεν μπορεί κανείς παρά να την συμπαθήσει. Σίγουρα μια διαφορετική ανάγνωση και ο ορισμός του page turner - αρκεί να συνηθίσει ο αναγνώστης τον τρόπο αφήγησης. Υπάρχουν προτάσεις που αξίζει κανείς να υπογραμμίσει. Αλλά ο συγγραφέας απέτυχε να γράψει κάτι το τελείως ξεχωριστό στην αστυνομική λογοτεχνία.

 

-Απρίλιος

 

56. Πίτερ Μπέντσλεϊ, "Τα σαγόνια του καρχαρία", εκδόσεις Λυχνάρι, 1975, σελ. 281(8/10)

57. Τάσος Ρούσσος, "Ο τελευταίος της συντεχνίας", εκδόσεις Καστανιώτη, 1991, σελ. 100(7/10)

58. Κλάιβ Μπάρκερ, "Το ημερολόγιο ενός δαίμονα", εκδόσεις Οξύ, 2009, σελ. 217(7/10)

59. Ρόμπερτ Χάουαρντ, "Σκιές στο φεγγαρόφωτο κ.α.", εκδόσεις Αίολος, 2003, σελ. 174(8.5/10)

60. Μάρτιν Έιμις, "Νυχτερινό τρένο", εκδόσεις Πατάκη, 1998, σελ. 166(7/10)

[Naroualis]

20. Σύγκρουση Βασιλέων, Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου, Βιβλίο Πρώτο, τόμος Β ', G. R. R. Martin, σελ. 466

21. Η "ημέρα" που ο ήλιος δεν ανέτειλε, Γιάννης Ζαννής, σελ. 51

[Dark desire]

Eστω και με καθυστερηση, λεω να παιξω κι εγω:

1. Πωλιν Ρεαζ, Η ιστορια της Ο, Μεταιχμιο, σ 232

2. Μωρις Φαρχι, Όποιος γυριζει δεν εφυγε ποτε, Ωκεανιδα, σ. 492

3. Ντεμετ Αλτινγελεκλιογλου, Χουρεμ, Λιβανη, σ. 632