Jump to content

Project n: Τελειώστε μία φάνταζυ τρι+λογία μέχρι το 2014


Nihilio

Recommended Posts

Α... δεν πρόσεξα ότι μπορούμε να διαβάσουμε πάνω από μια πολύ-λογία! Άρα ο Πρώτος Νόμος του Abercrombie δεν θα μείνει παραπονεμένος... Και λογικά θα διαβάσω και τα υπόλοιπα τρία βιβλία της σειράς Ετοιμοθάνατη Γη του Vance. Πολύ καλή ευκαιρία να πιάσω το fantasy για τα καλά...

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Ωχ. Διάβασα το πρώτο μέρος της τριλογίας Fire of Heaven του Russel Kirkpatrik με τίτλο Across the Face of the World.

Πρόκειται περί μετριότητας και δεν έχω καμιά διάθεση να διαβάσω τα υπόλοιπα.

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το πρώτο βιβλίο της σειράς Μαύρος Πύργος του Κινγκ, σχετικό σχόλιο σε λίγο στο τόπικ της σειράς.

Link to comment
Share on other sites

Από Witcher, μετράνε και τα δυο βιβλία διηγημάτων (άρα σύνολο 7) ή μόνο η βασική πενταλογία; Το λέω καθώς ναι μεν είναι διηγήματα, αλλά προετοιμάζουν τα γεγονότα της πενταλογίας.

Link to comment
Share on other sites

Από Witcher, μετράνε και τα δυο βιβλία διηγημάτων (άρα σύνολο 7) ή μόνο η βασική πενταλογία; Το λέω καθώς ναι μεν είναι διηγήματα, αλλά προετοιμάζουν τα γεγονότα της πενταλογίας.

Θα έλεγα και τα 7

Link to comment
Share on other sites

Ωραία. Αν είναι έτσι, διάβασα τα πρώτα τρία και τώρα διαβάζω το τέταρτο.

Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα την τριλογία Riftwar, του Raymond Feist: "Ο Μάγος", "Το βοτάνι της Μοραελίν", "Σκοτάδι στο Σέθανον".

 

edit: Ας πω δυο λόγια για τη σειρά.

Ήταν καλύτερη από ό,τι περίμενα. Μάλλον, διορθώνω: το δεύτερο και τρίτο μέρος της (Silverthorn, Darkness at Sethanon) ήταν καλύτερα από ό,τι περίμενα. Το πρώτο, Ο Μάγος, όχι τόσο.  Αν αυτά τα τρία ήταν τα πρώτα του βιβλία πάντως, σίγουρα θέλω να διαβάσω και επόμενες δουλειές του Feist, γιατί κάθε βιβλίο της σειράς είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Στο τελευταίο είναι ήδη ένας καλός συγγραφέας, πιστεύω.

Μου έχει μείνει μια έλλειψη τώρα που τέλειωσε, δεν θέλω να ξεκινήσω άλλο.

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα την τριλογία Riftwar, του Raymond Feist: "Ο Μάγος", "Το βοτάνι της Μοραελίν", "Σκοτάδι στο Σέθανον".

 

edit: Ας πω δυο λόγια για τη σειρά.

Ήταν καλύτερη από ό,τι περίμενα. Μάλλον, διορθώνω: το δεύτερο και τρίτο μέρος της (Silverthorn, Darkness at Sethanon) ήταν καλύτερα από ό,τι περίμενα. Το πρώτο, Ο Μάγος, όχι τόσο.  Αν αυτά τα τρία ήταν τα πρώτα του βιβλία πάντως, σίγουρα θέλω να διαβάσω και επόμενες δουλειές του Feist, γιατί κάθε βιβλίο της σειράς είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Στο τελευταίο είναι ήδη ένας καλός συγγραφέας, πιστεύω.

Μου έχει μείνει μια έλλειψη τώρα που τέλειωσε, δεν θέλω να ξεκινήσω άλλο.

2 πόντοι στην κ. Cassandra Gotha (τριλογία+κριτικές)

Link to comment
Share on other sites

Πάει κι ο δεύτερος Σαλβατόρες. Τώρα διάλειμμα με mainstream / κλασσική λογοτεχνία και ξεκινάω το δεύτερο Αμπερκρόμπι.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

ξεκινάω το δεύτερο Αμπερκρόμπι.

 

Μου το δανείζεις κι εμένα όταν και όποτε το τελειώσεις; Γιατί έχω διαβάσει μόνο το πρώτο. 

Link to comment
Share on other sites

Δηλώνω ολοκλήρωση της Icewind Dale Trilogy. Ταυτόχρονα προοδεύω στο δεύτερο Αμπερκρόμπι.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Μόλις τελείωσα τον Α τόμο (που στην αρχή νόμιζα ότι ήταν το πρώτο βιβλίο, σνιφ) Ο οφθαλμός τους κόσμου-Ο τροχός του χρόνου του Robert Jordan... Το θεωρώ ό,τι καλύτερο μετά τον Άρχοντα!!! Κι εννοείται πως μόλις τώρα ξεκινάω τον Β τόμο.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

White Rose
και έτσι τελειώνει η πρώτη τριλογία από Black Company.
 
Είχε κάποια κομμάτια που ήταν κάπως βαρετά εκεί στους τύμβους ενώ και στο κρυσφύγετο δεν είχαμε και την δράση. Επίσης, ο τρόπος που ήταν γραμμένο δεν έβγαζε νόημα (αλλά βέβαια και το προηγούμενο ήταν εναλλάξ μία αφήγηση Α προσώπου και μία διήγηση του τί συνέβαινε με τους άλλους χαρακτήρες). Το τέλος ήταν αρκετά δυνατό πάντως και σου δίνει την αίσθηση τι ολοκληρώνεται μία τριλογία. Προσωπικά φοβόμουν μήπως μας αφήσει λίγο ξεκρέμαστους. Μία από τις αποκαλύψεις βέβαια προς το τέλος ήταν ολοφάνερη, ακόμη κι εγώ το είχα καταλάβει που σπάνια κάθομαι να ψάξω τα hints και τα whodunnit σε βιβλία και ταινίες. Η σκηνή με τα true names επική -κι όλα αυτά ενώ τριγύρω γινότανε ο χαμός σε μία μάχη που το αντίστοιχο στον Άρχοντα θα ήταν να πολιορκούνε τον πύργο του (full power) Σάουρον κι αυτός να προσπαθεί να διαφύγει μαζί με τα τσιράκια του.. Στα συν του 3ου μέρους η παρέλαση με τα φανταστικά πλάσματα που περιτριγύριζαν το λημέρι της παρέας. Σε κατώτερα βιβλία τέτοιες ιδέες θα ήταν κεντρικές, εδώ ο Κουκ τις πετάει έτσι, βοηθητικά. Η έμπνευση με τα νέα όπλα της Ladyς επίσης δείχνει μια επινοητικότητα που σπάνια συναντούμε στο φάντασυ.
Κομματάκι σπαστικό -αν αναλογιστούμε πως πλασάρονται τα βιβλία της σειράς- αν και όχι κακό ή αναπάντεχο που σιγά σιγά και ειδικά στο τέλος

ο Croaker από απλός παρατηρητής-στρατιώτης γίνεται άνθρωπος κλειδί στην όλη ιστορία και μάλιστα στο φινάλε αρχηγός!


Ψήνομαι να διαβάσω και τα υπόλοιπα αλλά, επειδή λένε πως στα μισά η σειρά πέφτει ποιοτικά, θα το αφήσω για το μέλλον.

Edited by heiron
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

White Rose

και έτσι τελειώνει η πρώτη τριλογία από Black Company.

 

Προτείνω να διαβάσεις στα καπάκια το Silver Spike που είναι το τελευταίο από τα βιβλία του Βορρά, συνεχίζει από εκεί που είσαι ακριβώς και κλείνει μερικά θέματα ακόμα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Tα υπόλοιπα της Black Company θα πάρουν χαρτάκι για σειρά αναμονής αν τύχει και τα βρω και τα πάρω, που σημαίνει θα αργήσει το πράγμα.

 

Φρέσκα κουλούρια.

Άρχισα το A darkness at Sethanon, τελευταίο μέρος της τρι/τετραλογίας The Riftwar Saga η οποία με τη σειρά της είναι μέρος μεγαλύτερου συνόλου του έπους του Raymond Feist. Πάει καιρός που διάβασα τα 2(/3) προηγούμενα αλλά οκ, το παλεύω. Το καλό είναι ότι σιγά σιγά οι νεαροί πρωταγωνιστές μεγαλώνουν και λιγοστεύουν κάποιες χαριτωμενιές που έκαναν την αρχή του έπους κάπως "ανώριμο" και "παιδικό".

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

τελος η αρχικη τριλογια των σαναρα του τερρυ μπρουκς...τι κερδιζω?χαχαχα

Link to comment
Share on other sites

Οτι μπορεις να μην ξαναδιαβασεις Brooks ποτέ στη ζωη σου;

 

Επισης 3 ποντους στο νερο και εναν αν ξεκινησες το πρωτο βιβλιο μετα την εναρξη του τοπικ και αλλον εναν αν μας κανεις μια καλη κριτικη.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Οτι μπορεις να μην ξαναδιαβασεις Brooks ποτέ στη ζωη σου;

Επισης 3 ποντους στο νερο και εναν αν ξεκινησες το πρωτο βιβλιο μετα την εναρξη του τοπικ και αλλον εναν αν μας κανεις μια καλη κριτικη.

το πρωτο το διαβασα πριν 3 χρόνια.αν βρω χρονο κατι θα γραψω...παντως δεν ηταν ασχημα τα 2 και 3...το πρωτο εινσι οντως τραγικη αντιγραφη
Link to comment
Share on other sites

Η αρχική τριλογία των Σανάρα (κριτική)

 

Όταν πρωτοέγινα μέλος αυτού εδώ του φόρουμ και αρχιζοντας να ψάχνω διάφορα θέματα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το να διαβάσει κανείς τέρρυ μπρουκς κάνει λίγο τζιζ...έλα όμως που εγώ είχα ήδη τότε διαβάσει το 1ο μέρος της τριλογίας (το σπαθί των σανάρα) και γενικότερα συμφωνουσα (με το τζιζ). από την άλλη βέβαια έιχα ήδη αγοράσει το 2ο και το τρίτο βιβλίο τα οποία έχω τοποθετήσει σε εμφανές σημείο της βιβλιοθήκης...

Πριν μερικές εβδομάδες και εν μέσω απεργιών και babysitting, είπα οτι θα το κάνω το ψυχικο....και να λοιπόν που την τελέιωσα την τριλογία και εδώ είναι η κριτική μου

 

1.Το Σπαθί των Σανάρα

Στο μικρό σειντι βειλ όπου ζουν τα αδέλφια ομσφορντ εμφανιζεται ο δρυιδης Αλανον για να τους βάλει σε μια πολυ επικίνδυνη αποστολή να βρουν και να παρουν απο τον άρχοντα Μαγο το σπαθί του θυλικου οικου Σανάρα το οποίο είναι συνωνυμο της απόλυτης δύναμης...κλπ

το συγκεκριμένο βιβλίο σωστα οι περισσότεροι το θαβουν γιατι είναι τοσο μεγάλη αντιγραφη του άρχοντα των δαχτυλιδιών που καταντά υπερβολικα εκνευριστικο. αντιστοιχα οι κατοικοι των 4 περιοχων με τη μεση γη και αλλα τέτοια. το αποκορυφωμα βεβαια ειναι οτι καπου στο άσχετο προσπαθει να μπλεξει και ενα μικρο κομματι ε.φ. πολυ αποτυχημενα ομως. επισης να πω οτι ολα γινονται σε ενα μακρινο μέλλον.

πρεπει βεβαια να πω οτι η δραση δεν σταματα πουθενα αλλα τα κοινα με τον  αρχοντα συνεχιζονται μεχρι το τελος

 

2. Οι μαγικές πέτρες των Σανάρα

Αντίστοιχο μοτίβο κι εδώ στην αρχή με τον δρυιδη να πηγαινει στα εγγονια των ηρωων του 1ου βιβλιου και να τους λεει οτι επεσε η απαγορευση που κρατουσε κλεισμενα τα δαιμονια μεσα στη γη και οτι πρεπει να πανε να παρουν απο τα ξωτικα το σπορο του δεντρουν της ζωης και να το πανε σε ενα συγκεκριμενο σημειο των νοτίων περιοχών

εμφανως καλυτερη γραφη απο το πρωτο και καλυτερη ιστορια με συνεχη δραση και ωραια τρυκ. το ταξιδι των ηρωων πολυ περιπετειωδες, η ταχυτητα καλη και δεν κανει κοιλια σε κανενα σημειο. ενα καλο βιβλιο φαντασιας το οποιο βεβαια θα σας βαλει σε ενα μαγικο κοσμο χωις ομως να σας ξετιναξει

 

3. Το μαγικό τραγούδι των Σανάρα

Παλι τα ίδια με τον δρυιδη να πηγαινει στα παιδια των προηγουμενων ηρωων και να του βαζει να πανε να καταστρεψουν το βιβλιο της ανωτερη μαγειας το οποιο ειναι θαμμενο σε ενα δασος κλπ

ιδιο με το προηγουμενο, με λιγο καλυτερη και πιο γρηγορη γραφη

 

στα αρνητικα των βιβλων ειναι σιγουρα η ελλειψη πρωτοτυπιας, ακομα και στα ονοματα των βιβλιων, αλλα κυριως στον κοσμο και στο θεμα. θα ελεγα οτι το κοινο που απευθυνονται ειναι κυριως εφηβοι. 

στα θετικα θα εβαζα το ρυθμο και τη δραση,τις καλες περιγραφες και γενικα την αισθηση που σου δινει.

 

αν καποιος μπορει να αποφυγει το πρωτο βιβλιο ας το κανει (δεν χανει κατι), τα υπολοιπα 2 ειναι αρκετα καλα και διασκεδαστικα χωρις να προσφερουν κατι το ιδιαιτερο

Edited by alanon
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα μόλις και το Times of Disdain, το τέταρτο βιβλίο του Witcher Saga. Πάω να κάνω κριτική στο τόπικ του.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
  • 1 month later...

Θα παίξω και 'γω. (Αν και αργοπορημένος.)  :p

 

Αυτή τη στιγμή διαβάζω τα εξής δύο:

 

Tehanu, Ursula Le Guin (που περιέχεται στη συλλογή The Earthsea Quartet, Penguin, 2012, 691 σελίδες)

Βιβλίο 4 (από 6) της Γαιοθάλασσας.

Τα τρία πρώτα τα διάβασα πέρσι τέτοια εποχή. Είχα ξεκινήσει σίγουρα μετά τα Χριστούγεννα του '12.

 

Ριάλτο ο Θαυμαστός, Jack Vance, Αίολος, 2008, μετάφραση: Θωμάς Μαστακούρης, 255 σελίδες

Βιβλίο 4 (από 4) της Ετοιμοθάνατης Γης

Τα τρία πρώτα τα είχα διαβάσει μικρός. Επανέρχομαι επιτέλους στον κόσμο της Ετοιμοθάνατης Γης.

 

Η λογοτεχνία φαντασίας μου ξεκινάει φέτος με δύο από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς και μάλιστα ιδανικοί για το παιχνίδι. Πολύ χαίρομαι!  :D

 

Μου έχουν πει όταν με βρήκαν να διαβάζω την "πιο μακρινή ακτή:"

"Δώσε μου λίγη σημασία!"

elli sketo, ξαπλώστρα σε παραλία της Φοινικούντας, Αύγουστος 2013

Edited by Myyst
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Οκ. Τέλειωσα τριλογία συν μία χαλαρή συνέχεια, στον ίδιο κόσμο, με μερικούς από τους ίδιους χαρακτήρες, οπότε τα μετράω σαν τέσσερα.

First Law Trilogy του Abercrombie και το Best Served Cold.

Βαθμολογία: έχουμε ολοκλήρωση σειράς, ένα έξτρα βιβλίο, μέσα στο 18μηνο, σχόλια σε τόπικ, τσεκ. 4 πόντοι. Επόμενο πρότζεκτ, το Book of the Fallen. Από την αρχή, λέω.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..