41ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: ΕΦ, Θέμα: Χρέος

[Eugenia Rose]

Δεν ξέρω τι λέτε πάντως εμένα το Άλιεν μου φαίνεται κάπως πιασμένο... Για να μην μιλήσω εκεί που ξυπνάνε από την στάσις που είναι όλοι σαν ορθές γωνίες. Άρα;;;;

 

 

 

Λοιπόν:

Διαστημόπλοιο

ή

Κυβερνήτης- συγκυβερνήτης 

 

Edited January 2, 2016 by Eugenia Rose

[MadnJim]

Να πω, να πω; Το θέμα θα είναι σίγουρα...:

"Ταινίες ΕΦ"...   

 

[Nirgal]

Να πω, να πω; Το θέμα θα είναι σίγουρα...:

"Ταινίες ΕΦ"...   

 

 

Το 'ξερα! Και έσπαγα το κεφάλι μου να βρω κάποιο λογοτεχνικό έργο ή κάποια εικόνα που να μπορεί να συνδεθεί με ό,τι έχω στο μυαλό μου, αλλά δυστυχώς μόνο ταινίες μου έρχονταν!

 

Αλλά (ας δώσω ένα ακόμα έξτρα στοιχείο για το θέμα, μιας και το σχόλιο του MadnJim έχει ουσία), αυτές οι τρεις εικόνες, δεν έχουν κοινό στοιχείο μονάχα την προέλευσή τους από πολύ γνωστές ΕΦ ταινίες.

 

Επικεντρωθείτε κυρίως στο τι πληροφορίες δίνουν για τους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν σε αυτές τις σκηνές (και πολλά είπα).

[Nirgal]

Εδώ στο νησί, είναι μόλις μία, ξημέρωμα Κυριακής. Και το σχόλιο του MadnJim κόλλησε στο μυαλό και ύπνος δεν με πιάνει.

 

Έπρεπε να βρω κάποια εικόνα που να σχετίζεται με το θέμα που θα δώσω σε λιγότερο από 21 ώρες, η οποία να μην προέρχεται από ταινία. Τελικά βρήκα ένα έργο της 9ης τέχνης (comics) μέσω του οποίου μπορώ να σας προσφέρω ακόμα ένα στοιχείο για το θέμα του διαγωνισμού. Το έργο αυτό θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα αυτής της τέχνης, και όχι τυχαία.

 

 

Και ναι, MadnJim, και αυτή η ιστορία έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, οπότε κάλλιστα το θέμα αύριο θα μπορούσε να είναι "ταινίες ΕΦ". Η ταινία ήταν πολύ καλή, αλλά το comic ακόμα καλύτερο.

 

Αγαπημένος χαρακτήρας ο Rorschach, αλλά μην κολλήσετε μονάχα σε αυτόν...

[MadnJim]

E;! 

Τι να πω Σταμάτη, εγώ για αστείο το είπα πάντως.

 

Παρεμπιπτόντως, να πω πως τα κλου (τρία στα τέσσερα) δεν μου λένε τίποτα, γιατί:

     α) Δεν είμαι φαν των Star Wars. Κάποτε πριν πολλά χρόνια είχα δοκιμάσει να δω μία ταινία αλλά μου φάνηκε πολύ αδιάφορη και δεν ξανασχολήθηκα. Έτσι, αυτόν τον "Χαν Σόλο" των πρώτων φωτό απλά δεν τον ξέρω. Ούτε τι είναι "καρβωνίτης".

     β)Τελευταία φορά που είδα Star Trek ήταν όταν ήμουν δεκατριών χρονών, πριν τριάντα χρόνια δηλαδή όταν τότε έδειχνε τη σειρά η τηλεόραση.

     γ)Ποτέ δεν έχω διαβάσει κάτι από το εν λόγω κόμικ, αν και μια ταινία που είχε τον τύπο με το καπέλο και τη μάσκα κάθισα να τη δω μια φορά, αλλά τη βρήκα βαρετή και πέρασε χωρίς να ακουμπήσει.

Τη Ρίπλεϊ όμως την ξέρω, εντάξει!

[Eugenia Rose]

Ε λοιπόν ολοι αυτοί οι χαρακτήρες στο κομικ δεν ειναι σαν να περιμένουνε λίγο στο σαλόνι του φυσικοθεραπευτή; Προφανώς πάσχουνε από οξεία οσφυαλγεία. Δεν τα λέω εγώ αυτά ο διοργανωτής δίνει προφανή στοιχεία. Σας καταλαβαμε κύριε, σταματηστε να προσπαθείτε να παραπλανήσετε το φιλοθεάμον κοινό.

 Λοιπόν τελευταια προσπαθεια:

σωτήρας

Edited January 3, 2016 by Eugenia Rose

[Cassandra Gotha]

Εγώ από την αρχή ήθελα να πω "φιλία".

(Και, ναι, μάλλον φταίνε οι γιορτές για τη λιγοστή κίνηση. Εγώ σήμερα κατάφερα να διαβάσω την εισαγωγή, και έχω μπει στο τόπικ άλλες δύο ή τρεις φορές.).

Edited January 3, 2016 by Cassandra Gotha

[WILLIAM]

Χμμ τώρα να πω για αυτοθυσία πάλι; Η Ριπλει δεν θυσιάστηκε για τη Νουτ, αλλά το ρίσκαρε και ας κατέβηκε πάνοπλη για να τη βρει.

Αλλά το κόμικ μας πάει αλλού. Σε ένα δίλημμα ζωής ή θανάτου.

Εκτός και αν είναι η διάσωση το θέμα μας, η Λέια έσωσε τον Χαν Σόλο, ο Σποκ το Εντερπραιζ για να τον σώσει το πλήρωμά του μετά με τη σειρά του και η Ρίπλει την Νουτ. 

Κύριέ μου το μπερδέψατε πολύ το πράγμα και δεν τον βλέπω καθόλου καλά τον Ίζαλ, μα καθόλου καλά....

[Mesmer]

Εγώ εξακολουθώ να δηλώνω άσχετος επί του θέματος, αν και η Σωτηρία/Διάσωση που αναφέρθηκαν μου αρέσουν.

 

Α, και για να δούμε πόσοι μαζευόμαστε, μην ξεχνάτε να πατάτε το RSVP. Εντάξει, οι παλιοί το ξέρουμε, αλλά θέλουμε και νέο αίμα στους διαγωνισμούς!

[Man_from_Earth]

πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία! Κάτι άλλο που τα ενώνει είναι

η ξεροκεφαλιά, με την έννοια της δυσκολίας στην αλλαγή της άποψης

 

Edited January 3, 2016 by Man_from_Earth

[Nirgal]

Κι έτσι φτάνουμε λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση του θέματος. Ο Ίζαλ πρέπει να διηγηθεί τις ιστορίες του στη Σίβρα, και αν όσες έχει συλλέξει ένα χρόνο τώρα, είναι ικανοποιητικές, η Σϊβρα θα του επιτρέψει να κρατήσει τη θέση του στο σκοτεινό κομμάτι της κοινωνίας του Τατούιν.

 

Οι υποθέσεις για το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Σε κάθε διαγωνισμό, πολλές από αυτές βάζουν σε σκέψεις τους διοργανωτές. Έτσι και αυτή τη φορά. Κάποιες από τις σκέψεις που κάνετε είναι πολύ δελεαστικές και σίγουρα μπορούν να αποτελέσουν θέμα για μελλοντικούς διαγωνισμούς.

 

(ιδίως το "λουμπάγκο")

 

Κάποιες ιδέες πλησιάζουν σε αυτό που έχω στο μυαλό μου, αλλά όχι τόσο ώστε αυτή η δήλωσή μου να αποκαλύπτει το θέμα.

 

Τελευταίο και ίσως πιο αποκαλυπτικό στοιχείο για το θέμα είναι το ακόλουθο, το οποίο, όπως ανέφερα πριν λίγες ώρες, βρίσκεται μπροστά στα μάτια σας:

 

Ολόκληρη η εισαγωγική ιστορία και το αγαπημένο θέμα διηγημάτων της Σίβρα.

 

Δεν μπορώ να πω περισσότερα. Νομίζω ότι οι φωτογραφίες, τα σχέδια και το τελευταίο στοιχείο (το οποίο ήταν και το πρώτο) μπορούν να σας οδηγήσουν στο θέμα, όχι εύκολα και ίσως όχι απόλυτα, αλλά τουλάχιστον να δώσουν μια γενική κατεύθυνση, να δείξουν το δρόμο.

 

Σημασία δεν έχει που θα καταλήξετε. Απομένουν μόλις λίγες ώρες. Από τη δωδέκατη βραδινή θα έχετε τρεις εβδομάδες για να σκαρφιστείτε μια ιστορία.

[Nirgal]

Έφτασε η ώρα της αποκάλυψης του θέματος του 41ου Διαγωνισμού Σύντομης Ιστορίας Επιστημονικής Φαντασίας.

Ελπίζω να σας εμπνεύσει.

 

Κάποτε επιβάλλεται από άλλους, κάποτε από τις αρχές που εμείς οι ίδιοι ορίζουμε ως οδοδείκτες στη ζωή μας. Κάποιες φορές αφορά ολόκληρα έθνη –στην ΕΦ ίσως και ολόκληρες Ομοσπονδίες Πλανητών– τις περισσότερες όμως, αφορά τον καθέναν από εμάς προσωπικά.

 

Στη ζωή μας θα βρεθούμε τόσο στη θέση αυτών που θα το θέσουν, καθορίσουν και απαιτήσουν, όσο και στη θέση αυτών που θα το υποστούν, θα το νιώσουν βαρύ να πλακώνει το στήθος τους, να τους μαυρίζει τη μέρα, να τους οδηγεί σε αδιέξοδα.

 

Πάντα αποτελεί δέσμευση, πρόκληση, εκτροχιασμό των όποιων ισορροπιών προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε στην καθημερινότητά μας. Υποχρεώνει σε αλλαγές συμπεριφοράς, ατσαλώνει χαρακτήρες, αλλά πλάθει και δούλους. Έχει τη δύναμη να μετατρέπει τους ελεύθερους σε σκλάβους, ενώ η αποδέσμευση από αυτό έχει τη δύναμη να οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα.

 

Οικονομικό, ηθικό, δημόσιο, ιδιωτικό, προς τον εαυτό μας, προς άλλους, φανερό ή μυστικό, αποτελεί κίνητρο, κάποιες φορές οδηγεί στο μίσος, σχεδόν πάντα επιβάλλει τη θέλησή του πάνω μας, είτε γιατί θα αποδεχτούμε την ισχύ του και θα πρέπει να το εξοφλήσουμε, είτε γιατί θα αποφασίσουμε να το αμφισβητήσουμε και να αντισταθούμε πάση θυσία στην ικανοποίησή του.

 

Υπήρχε και θα υπάρχει για να μας δεσμεύει:

 

 

Το Χρέος

 

 

Έχετε τρεις εβδομάδες (μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής 24/01) να γράψετε μια ιστορία στην οποία αυτή η έννοια παίζει βασικό ρόλο. Όπως έχει ειπωθεί και σε προηγούμενους διαγωνισμούς, το θέμα του διαγωνισμού θα πρέπει να αποτελεί έναν από τους βασικούς δομικούς λίθους της ιστορίας. Χωρίς αυτό η ιστορία δεν θα πρέπει να στέκει.

 

Όπως αναφέρω και πιο πάνω, το χρέος μπορεί να είναι οικονομικό ή ηθικό. Είναι κάτι που μας επιβάλλεται, είτε από τις συνθήκες, είτε από τις επιλογές και τις απαιτήσεις τρίτων. Η αγνόησή του επιφέρει οδυνηρές συνέπειες, η ικανοποίησή του απαιτεί θυσίες, ο οφειλέτης θα προτιμούσε να μη δεσμευόταν από αυτή την υποχρέωση.

 

Τα απλήρωτα χρέη του Χαν Σόλο προς τον Jabba the hutt παραλίγο να του στοιχίσουν τη ζωή του.

 

Ο Σποκ μεγάλωσε πιστεύοντας πως οι ανάγκες των πολλών έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τις ανάγκες των λίγων. Θυσιάστηκε θεωρώντας πως όφειλε να το κάνει απέναντι στους φίλους του και γενικά στο πλήρωμα του Enterprise.

 

Η Ρίπλεϋ έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή της θεωρώντας πως όφειλε να σώσει ένα μικρό κοριτσάκι.

 

Ο Οζυμάνδιας στους Watchmen του Άλαν Μουρ θεώρησε πως είχε χρέος να σώσει την ανθρωπότητα, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε πως έπρεπε να θυσιάσει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Ο Ρόρσαχ θεωρεί χρέος του να αποκαλύψει την αλήθεια στην ανθρωπότητα, αφού γι’ αυτόν κανένα έγκλημα δεν πρέπει να μένει ατιμώρητο. Για τον Ρόρσαχ, ο Οζυμάνδιας έχει ανοιχτά χρέη προς της ανθρωπότητα.

 

Ο Ίζαλ χρωστάει στη Σίβρα τις ιστορίες σας, αλλιώς θα χάσει τη θέση του και ίσως και τη ζωή του.

 

Η Σίβρα αγαπάει τις ιστορίες που γυρίζουν γύρω από το χρέος, γιατί γνωρίζοντας ποιος οφείλει τι και σε ποιον, κρατάει τη θέση της.

 

Μην μπερδέψετε το χρέος με την αυταπάρνηση ή τη θυσία. Το χρέος αποτελεί το κίνητρο που μας οδηγεί να δράσουμε, να πάρουμε αποφάσεις, να επιλέξουμε. Η αυταπάρνηση είναι η ιδιότητα που θα κοστολογήσει τη ζωή μας ως την ιδανικότερη πληρωμή, αυτή με τη λιγότερη ζημιά. Η θυσία αποτελεί μια πιθανή επίλυση, μία πιθανή αποπληρωμή.

 

Μην μπερδέψετε το χρέος με τη συμφωνία ή την υπόσχεση (θέμα το οποίο τέθηκε πριν καιρό σε διαγωνισμό φάνταζυ). Η συμφωνία είναι μια αμοιβαία απόφαση τα αποτελέσματα της οποίας προσφέρουν κέρδος σε όλα τα συμμετέχοντα μέλη. Η υπόσχεση τίθεται οικειοθελώς και η αθέτησή της δεν είναι υποχρεωτικό πως θα επιφέρει ανεπιθύμητες συνέπειες. Για τον οφειλέτη το χρέος αποτελεί βάρος το οποίο, αν μπορούσε να επιλέξει, θα το απέφευγε.

 

Διηγηθείτε μας ιστορίες τοκογλύφων που το επιβάλλουν εκμεταλλευόμενοι αδυναμίες και ανάγκες ή οφειλετών που παλεύουν να ξεφύγουν ή να ξοφλήσουν, ανυποχώρητων χαρακτήρων που έσπασαν κάτω από το βάρος ενός χρέους ή  επιπόλαιων που ανέλαβαν μια οφειλή απερίσκεπτα. Ιστορίες πλανητών χρεωμένων σε Αυτοκρατορίες, μοναχικών χαρακτήρων των οποίων οι αρχές τους λειτουργούν ως ένα διαρκές χρέος που τους υποχρεώνει να δράσουν. Ιστορίες όπου οι οφειλές οδηγούν σε αψυχολόγητες, παράλογες ενέργειες ή υποδουλώνουν και δεσμεύουν γενιές ολόκληρες.

 

Το χρέος κάνει τον κόσμο να γυρίζει…

 

 

Υπενθυμίζουμε

 

Είδος διηγημάτων: Επιστημονική Φαντασία

 

Μέγεθος διηγημάτων: ελάχιστο 500 λέξεις, μέγιστο 3850 λέξεις.

 

Διάρκεια συγγραφής: από 4/01 μέχρι και 24/01 στις δώδεκα τα μεσάνυχτα.

 

 

Καλή συγγραφή.

Edited January 3, 2016 by Nirgal

[jjohn]

Ωραίο θέμα.

Χρέος όσων παίξουν είναι να μας δώσουν καλές ιστορίες.

Θα διαβάσω σίγουρα. Ίσως και να παίξω...

 

Καλή επιτυχία!

[Morfeas]

Ωραίο θέμα!

Κι επίκαιρο

 

Ευχαριστούμε, Nirgal, για την παρουσίαση (δεν φταις εσύ που το παιχνίδι δεν πήρε τις διαστάσεις που του αναλογούσαν, οι μέρες είναι παράξενες. Πάντως πετυχημένα τα στοιχεία αν και δεν υπήρχε ούτε μια πιθανότητα να καταλάβω το θέμα ) και για τις κατατοπιστικές σου συμβουλές που πρόλαβαν τις απορίες μας (π.χ. μόλις είδα το θέμα σκέφτηκα συμφωνία, που η διάκριση είναι όντως λεπτή).

Θα προσπαθήσω να γράψω. Σε κάθε περίπτωση θα λάβω μέρος, είτε ως συγγραφέας είτε ως αναγνώστης.

[Mesmer]

Ωραίο το θέμα. Αρκετά ανοιχτό, αλλά ίσως και λιγάκι δύσκολο. Έχω μια ιδέα που ψιλοταιριάζει. Μένει να την ταιριάξω λίγο παραπάνω και μετά να βρω χρόνο να στρωθώ να τη γράψω.  Εναλλακτικά, ίσως παίξω με κάτι πιο ανάλαφρο. Σίγουρα πάντως, θα το παλέψω να πάρω μέρος.

 

Καλές εμπνεύσεις!

[Ιρμάντα]

Το θέμα είναι καλό και θα συμφωνήσω μς τον Αγγελο, αρκετά ανοιχτό. Θα μπορούσε να είναι τρόμος ή φάντασυ άνετα με τέτοιο θέμα. Για δική μου συμμετοχή τώρα... Θα προσπαθήσω. Αν και αυτή τη στιγμή καμια καλή ιδέα δεν αχνοφαίνεται στα βάθη. Σε κάθε περίπτωση θα διαβάσω και θα σχολιάσω. Καλά γραψίματα σε όλους!

[MadnJim]

"Το χρέος κάνει τον κόσμο να γυρίζει". Κάνει επίσης τον κόσμο να αυτοκτονεί από απόγνωση, να ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει, παιδάκια να λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα, ουρές σε συσσίτια, χωρίς ρεύμα και θέρμανση, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο... Κι αυτό δεν είναι ΕΦ, είναι η πραγματικότητα που βλέπω γύρω μου (και τη ζω ο ίδιος) κάθε μέρα εδώ και χρόνια.

 

Συγχωρείστε με, δεν θα παίξω (ακύρωσα και το RSVP μου). Καλή έμπνευση όσοι γράψετε...

[Ιρμάντα]

"Το χρέος κάνει τον κόσμο να γυρίζει". Κάνει επίσης τον κόσμο να αυτοκτονεί από απόγνωση, να ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει, παιδάκια να λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα, ουρές σε συσσίτια, χωρίς ρεύμα και θέρμανση, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο... Κι αυτό δεν είναι ΕΦ, είναι η πραγματικότητα που βλέπω γύρω μου (και τη ζω ο ίδιος) κάθε μέρα εδώ και χρόνια.

 

Συγχωρείστε με, δεν θα παίξω (ακύρωσα και το RSVP μου). Καλή έμπνευση όσοι γράψετε...

Μα νομίζω αναφερόταν σε άλλου είδους χρέος.....

[Morfeas]

Σπύρο, σ' αυτά που λες έχεις δίκιο (είναι μια όψη κι αυτή του χρέους, όπως φαίνεται κι από την παρουσίαση του θέματος) και δεν νομίζω ότι διαφωνεί κανείς μαζί σου.

Απλώς κι η επιστημονική φαντασία δεν είναι μόνο "χαχαχό" και "διαγαλαξιακές μάχες με μπαμ μπουμ στο διάστημα" ή "γκατζεντάκια για τη χαρά των γκατζετακίων". Υποτίθεται ότι η λογοτεχνία (τμήμα της οποίας είναι η εφ για την οποία μιλάμε) έχει σκοπό να μας ψυχαγωγήσει, να μας ξυπνήσει συναισθήματα ή σκέψεις. Δεν ζητάει κανείς την αποθέωση του χρέους, αλλά την απεικόνιση μιας (δικής σου) πραγματικότητας (η οποία θέλοντας και μη θα φιλτράρεται από αυτή που βιώνεις).

 

Κατά τη γνώμη μου, δεν χρειάζεται να ξεγράψεις τη συμμετοχή σου από τον διαγωνισμό, ιδίως από τη στιγμή που το συγκεκριμένο θέμα σε αγγίζει συναισθηματικά. Ίσως να είναι κι η ευκαιρία να γράψεις το αριστούργημά σου.

Ελπίζω να μην παρεξηγήσεις κάτι από τα παραπάνω, γιατί δεν τα λέω για κακό.

[MadnJim]

 

"Το χρέος κάνει τον κόσμο να γυρίζει". Κάνει επίσης τον κόσμο να αυτοκτονεί από απόγνωση, να ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει, παιδάκια να λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα, ουρές σε συσσίτια, χωρίς ρεύμα και θέρμανση, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο... Κι αυτό δεν είναι ΕΦ, είναι η πραγματικότητα που βλέπω γύρω μου (και τη ζω ο ίδιος) κάθε μέρα εδώ και χρόνια.

 

Συγχωρείστε με, δεν θα παίξω (ακύρωσα και το RSVP μου). Καλή έμπνευση όσοι γράψετε...

Μα νομίζω αναφερόταν σε άλλου είδους χρέος.....

 

 

Όχι Ειρήνη, ξαναδιάβασε το ποστ του θέματος. Το εξηγεί, και το τονίζει μάλιστα, πολύ καλά το είδος του χρέους που θέλει το θέμα.

 

Νικόλα καταλαβαίνω τι λες, αλλά θα επιμείνω φίλε μου. Το βρίσκω εξαιρετικά κακόγουστο για ευνόητους λόγους που ίσως να ήταν καλύτερα να μην επεκταθούμε.

Edited January 4, 2016 by MadnJim

[Ιρμάντα]

Η απόφασή σου φίλε Σπύρο σεβαστή. Σ' αγαπάμε και σε εκτιμάμε.

 

Εγώ στάθηκα στη φράση οικονομικό, ηθικό, κ.λπ. χρέος. Εξ' ου και θεώρησα ότι το θέμα θα έστεκε και για τρόμο, και για φάντασυ. Και αν γράψω θα γράψω για τέτοιου είδους ηθικό χρέος. Αν, γιατί όπως προανέφερα ακόμη δεν αχνοφαίνεται ιδέα στον ορίζοντα.

Τα υπόλοιπα που γράφονται στην περιγραφή του θέματος όντως μας φέρνουν στο νου οικεία κακά. Δεν θα πω άλλα.

Σε κάθε περίπτωση θα παρακολουθήσω το θέμα.

[Man_from_Earth]

"Το χρέος κάνει τον κόσμο να γυρίζει". Κάνει επίσης τον κόσμο να αυτοκτονεί από απόγνωση, να ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει, παιδάκια να λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα, ουρές σε συσσίτια, χωρίς ρεύμα και θέρμανση, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο... Κι αυτό δεν είναι ΕΦ, είναι η πραγματικότητα που βλέπω γύρω μου (και τη ζω ο ίδιος) κάθε μέρα εδώ και χρόνια.

 

Συγχωρείστε με, δεν θα παίξω (ακύρωσα και το RSVP μου). Καλή έμπνευση όσοι γράψετε...

 

Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην χρησιμοποιήσεις το θέμα για να περάσεις το μύνημά σου. Κανένα θέμα δεν θα έπρεπε να είναι ταμπού. Ο Νικόλας έχει πολύ δίκιο, υποβαθμίζεται το είδος αν το περιορίζουμε...

[Old man & SiFi]

Χμ... κάτι μου περνάει απ' το μυαλό, πότε κλείνει το RSVP;

[wordsmith]

"Το χρέος κάνει τον κόσμο να γυρίζει". Κάνει επίσης τον κόσμο να αυτοκτονεί από απόγνωση, να ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι να φάει, παιδάκια να λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα, ουρές σε συσσίτια, χωρίς ρεύμα και θέρμανση, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς ελπίδα, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο... Κι αυτό δεν είναι ΕΦ, είναι η πραγματικότητα που βλέπω γύρω μου (και τη ζω ο ίδιος) κάθε μέρα εδώ και χρόνια.

 

Συγχωρείστε με, δεν θα παίξω (ακύρωσα και το RSVP μου). Καλή έμπνευση όσοι γράψετε...

Χμμμ, αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως "εγώ την εφ την έχω για να ξεχνιέμαι/για να ξεκουράζομαι/για να ξεφεύγω από την καθημερινότητα, οπότε ένα θέμα τόσο κοντά στην πραγματικότητα με προσγειώνει δυσάρεστα και δε μου αρέσει". Αλλά θεωρώ ότι αυτή η άποψη δυσφημίζει την εφ (και τη λογοτεχνία γενικότερα) υπονοώντας ότι η λογοτεχνία (εφ και μη) δεν έχει λόγο ύπαρξης αν δε μας "ταξιδεύει". Διαφωνώ κάθετα: η (καλή) λογοτεχνία πρέπει να μας βάζει να σκεφτούμε σχετικά με την πραγματικότητα, δεν έχει σκοπό της να είναι ποπκόρν του μυαλού. Και μπράβο στον Σταμάτη για το θέμα (αν και δε μου 'ρχεται καμιά ιδέα για διήγημα).

Δεν ξέρω αν αυτό εννοεί ο MadnJim, απλώς λέω ότι αυτή είναι μια πιθανή ερμηνεία του ποστ του.

[Mesmer]

Χμ... κάτι μου περνάει απ' το μυαλό, πότε κλείνει το RSVP;

 

Το RSVP δεν είναι απαραίτητο για τη συμμετοχή. Είναι πιο πολύ για να δούμε πόσοι μαζευόμαστε. Μη σε αγχώνει αυτό.