Jump to content

X.Φ. Λάβκραφτ (H.P. Lovecraft)


King_Volsung

Recommended Posts

Kαι εγω δεν ειχα ενθουσιαστει με το πρωτο βιβλιο του που διαβασα αλλα μου αρεσε πολυ η Ονειρικη αναζητηση της αγνωστης Κανταθ(Αιμιλιανου Γρεβενων,διπλα στην Ναυαρινου ειναι ρε Λαβκραφτ!).Ειδικα το τελος οπου...(αν και επεσα πανω σε σποιλερ παλι με ενθουσιασε).Το συνιστω ανεπιφυλακτα.

Και ναι Λαας7,μου φαινεται οτι ο τυπος οντως ενιωθε τον ανειπωτο τρομο οπως και πολλα αλλα-ηταν λιγο σαλταρισμενος!Ακους εκει να γραψει στον ταφο του "I am Providence"!!!!

Link to comment
Share on other sites

LLLLLOOOOOOOLLLLLL!!!

Δεν το ήξερα αυτό χείρωνα!

:rofl2: :tease:

ΖΗΤΩ Η ΤΡΕΛΑ!

Link to comment
Share on other sites

Τι λέτε ρε ανθρωπάρια? Πάλι στα ληγμένα πέσατε? Ο Λάβκραφτ ήταν καλός κύριος. Είχε κάποια προβλήματα ο κύριος, αλλά δεν ήταν ψυχοπαθής. Η λέξη Providence δεν είναι μόνο η πόλη ξέρεις. Πέρα απ αυτό, υποδηλώνει την αγάπη του για την πόλη αυτή που άφησε ελάχιστες φορές στην ζωή του.

 

Υ.Γ

Είναι Κθούλου. Ουσιαστικά, όπως και να το πείς, λάθος το λές, μιας και δεν γίνεται να προφερθεί απο ανθρώπινο στόμα. Το Κθούλου/Κθουλού είναι το πιο κοντινό.

Link to comment
Share on other sites

Genika o lovecraft einai enas pare3igimenos sigrafeas.. polla apo ta erga tou tha mporousan na xaraktiristoun EF i toulaxiston F gia enan kai mono logo einai isws o monadikos anthropos pou exei pesi stin antilipsi mou pou ekane elaxista ta3idia kai katafere na apodosei me megali pistwtita ta topia pou periegrafe asxeta me to gegonos oti den eixe paei pote tou na ta dei apo konta..

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ψυχοπαθούς και το πως ερμηνεύεται συνήθως.

Link to comment
Share on other sites

Σε αυτό έχεις δίκιο. Κάποιος πουριτανός ή κονφορμιστής μπορεί να θεωρεί ψυχοπαθή κάποιον για τις πρωτότυπες ιδέες του (φανταστείτε τι αντίδραση πρέπει να είχαν στο Εύρηκα!), ενώ στην πραγματικότητα η ψυχοπάθεια παίρνει τόσες μορφές και εκφάνσεις, που αυτό που εμείς, σαν εξωτερικοί παρατηρητές, λαμβάνουμε, δεν είναι ούτε η άκρη του παγόβουνου.

Μόνο και μόνο αν λάβουμε υπόψη μας τις διάφορες παθήσεις αυτού του είδους, καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι να αντιληφθείς ή να κρίνεις κάποιον σαν ψυχοπαθή... :tease:

Link to comment
Share on other sites

Ειπα οτι ηταν λιγο σαλταριμενος.ΔΕΝ τον ειπα και ψυχοπαθη!Και ναι ξερω το νοημα της λεξης.Προνοια και τα λοιπα.Αλλα και η γνωστη πολη κοντα στη Βοστονη απο οπου ηταν ο Λαβκραφτ την οποια λατρευε(ολοκληρη την Νεα Αγγλια λατρευε).Γιατι νομιζεις οτι το εγραψα στα αγγλικα και οχι "Ειμαι το Προβιντενς"?Απο την αλλη ο "λογικος" Τολκιν εγραψε "Μπερεν" στον ταφο του και "Λουθιεν" στης συζυγου!Αθεραπευτα ρομαντικος.

Link to comment
Share on other sites

Μμμμ :p εγώ ξέρω πως όλα τα γράμματα διαβάζονται στα ελληνικά και αφού είναι γραμμένο Κθούλχου διαβάζεται έτσι!

Αν τώρα το λέμε Κθούλου για λόγους ευκολίας αυτό είναι άλλο θέμα και συγνώμη ρε north... αφού είναι γραμμένη η ιστορία για να την διαβάζουν θνητοί, που αγοράζουν και τα βιβλία του ακόμα και σκάνε κάποια χρήματα... ε κάπως πρέπει να το λένε... Κθούλου Κθούλχου Κθχούλου Κουλθχού κτλ κάνει και καλό γλωσσοδέτη! :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το ζήτημα είναι ότι ο άνθρωπος κάθισε και έγραψε ιστορίες για να μας τρομάξει, αλλά δνε μπορείς παά να απορήσεις μαζί του:

Γιατί το Πανίσχυρο κτήνος από το Υπερπέραν να είναι τόσο κολλημένο με την εξόντωση του είδους μας; Αν είμαστε στα αλήθεια κόκοι άμμου μπροστά τους, γιατί όλες οι πρφητείες τους επικεντρώνονται στο είδος μας και μας ερυνούν τόσο;

Link to comment
Share on other sites

Μπορώ μόνο να υποθέσω οτι δεν έχεις σφαιρική άποψη πάνω στην μυθολογία του Λαβκραφτ. Οι διάφοροι Παλαιοί κτλ(πέρα απ τον Κθουλού, τον Αζαζοθ, τον Νυαρλαθοτεπ κτλ κτλ) δεν είναι οι κακοί που έρχονται να μας φανε. Απλά υπάρχουν. Ο Κθουλού προσπαθεί απλά να κάνει τους ανθρώπους πιόνια του, ωστε να καταφέρει να ελευθερωθεί απ την φυλακή του. Αν ελευθερωθεί, αυτο θα προκαλέσει το τέλος του κόσμου. Οχι επειδή είναι κακός, απλά παράπλευρη απώλεια θα είμαστε. Τώρα διαφοροι άλλοι(π.χ οι Μι-γκο) θέλουν τους ανθρώπους για σκλάβους, θέλουν μεταλεύματα απ την γη, η απλά είναι κάτι σαν στοιχεία της φύσης(Ιθάκουα π.χ).

Τελικό συμπέρασμα. Οι Παλαιοί δεν θέλουν να μας σκοτώσουν. Απλά μας έχουν χεσμένους.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα!

 

Επειδή δεν το βρήκα πουθενά ως επεξήγηση για κάποια πράγματα και λέω να το πω:

 

Ο Λάβκραφτ περασε πολλά χρόνια ως φωτοφοβικός. Τουτέστιν τη θάλασσα την έβλεπε μόνο τη νύχτα διότι το πρωί δεν έβγαινε έξω. Ο τρόμος, οι Αρχαίοι, συνήθως ξυπνάνε και βγαίνουν από τη θάλασσα.

 

Εγώ γενικά πιστεύω πως είναι λογοτέχνης, με όλη τη σημασία της λέξεως και με συνεπαίρνει οι αισθήσεις που δημιουργεί, αν όχι τοσο οι γενικότερη ανατριχίλα!

 

Chiao

Link to comment
Share on other sites

Opwte tha mporousame na poume oti o Lovecraft einai enas ekkentrikos ,psixopatheis sigrafeas :p pou me ta erga tou thelei apla na mas perasei kapoia minimata :bag: . I thelei apla na dei ton kosmo mas katestrameno apo ton Chtoulou.....:p

Link to comment
Share on other sites

Ο τρόπος που παρουσιάζει τον τρόμο είναι ιδιαίτερα ανθρώπινος και εσωτερικός κι είναι εντυπωσιακό που κάτι τέτοιο βγαίνει από ένα συγγραφέα που γράφει με λίγες λεπτομέρειες πάνω σε ένα λιτό χωρικό πλαίσιο: θα περίμενε κανείς να είναι επιφανειακός αλλά μόνο αυτό δεν είναι! Έχει εντάσεις, ανατροπές και δεμένη πλοκή!

 

Βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον το γεγονός σύμφωνα με το οποίο ο Lovecraft (λέει η Nienor) ήταν φωτοφοβικός (προσπάθησα να το διασταυρώσω όμως δεν το βρήκα πουθενά). Τέτοια άτομα, πάντως, νιώθουν έντονη ψυχολογική πίεση και διαταραχή στο ηλιακό φως, αναζητώντας καταφύγιο και ηρεμία στο σκοτάδι. Η συγκεκριμένη πάθηση μπορεί, βέβαια, να επιφέρει βαρείς και νευρολογικές ανωμαλίες και συχνά κατάθλιψη (που ο Lovecraft τελικά υπέστη το 1908 σε ηλικία μόλις 18 ετών).

 

Παρ' όλ' αυτά κι αν όντως ήταν έτσι, κατάφερε να κατανοήσει πλήρως το φόβο και την ανησυχία που προκαλεί το σκοτάδι σε έναν άνθρωπο που ξαφνικά βυθίζεται σε αυτό, περιγράφοντας την αγωνιώδη αναζήτηση του Dr. Willet στον Charles Dexter Word! Για μένα αυτό είναι εξαιρετική ικανότητα και συγγραφική επιτυχία (άλλωστε το βιβλίο - όπως διάβασα - ανήκει στα πλέον ώριμα συγγραφικά χρόνια του).

 

Ο συγγραφέας, πάντως, έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια, μεγάλωσε σε μητριαρχικό περιβάλλον (χάνοντας τον πατέρα και τον παππού του νέος), βίωσε την απώλεια του τόπου γέννησής του, την ψυχολογική κατάπτωση (έχει και απόπειρες αυτοκτονίας στο ενεργητικό του) και μέσω όλων αυτών την προσωπική αποτυχία (δεν απέκτησε ποτέ το απολυτήριο λυκείου και δεν πήγε στο Brown University όπως ονειρευόταν) όντας μια διαρκώς ασθενική φύση που από δική του επιλογή δεν τρεφόταν σωστά. Παντρεύτηκε μια γυναίκα 7 χρόνια μεγαλύτερή του με την οποία δεν έζησε ευτυχισμένα και οι μελετητές της βιογραφίας του εικάζουν πως πιθανότατα δεν ανέπτυξε καμία "προσωπική" επαφή μαζί της. Τελικά ανέπτυξε καρκονογένεση στο έντερο και απεβίωσε στα 47 του.

 

Και κάτι τελευταίο (για να δικαιολογήσω την αναφορά στη βιογραφία του): το ταλέντο και η ευφυία δε χρειάζονται παράνοια για να αναπτυχθούν! Πιστεύω πως αυτό είναι σύμβαση που κάνουν όσοι αδυνατούν να παράγουν κάτι αντίστοιχα καλό ώστε να δικαιολογήσουν την αδυναμία τους! Οι έντονες καταστάσεις που έχει ο καθένας βιώσει χαρακτηρίζουν και καθοδηγούν τον τρόπο έκφρασής του.

 

Αν αυτή η ζωή δεν ήταν αρκετά έντονη ώστε να επηρεάσει τον τρόπο γραφής του σημαντικά και να απαντήσει σε ερωτήσεις όπως εκείνη του Atrelegis

Γιατί το Πανίσχυρο κτήνος από το Υπερπέραν να είναι τόσο κολλημένο με την εξόντωση του είδους μας; Αν είμαστε στα αλήθεια κόκοι άμμου μπροστά τους, γιατί όλες οι πρφητείες τους επικεντρώνονται στο είδος μας και μας ερυνούν τόσο;
τότε δεν ξέρω τι είδους ζωή θα ήταν ικανοποιητικά έντονη. Δεν ήταν τρελλός, ήταν απογοητευμένος και καταθλιπτικός χωρίς όμως μανιώδεις τάσεις καταδίωξης.

 

"That is not dead which can eternal lie,

And with strange aeons even death may die."

 

Τελικά πόσο λεπτή είναι η γραμμή που χωρίζει την ευφυία από τη διαστροφή και ποιος το καθορίζει;

Edited by Isis
Link to comment
Share on other sites

Τελικά πόσο λεπτή είναι η γραμμή που χωρίζει την ευφυία από τη διαστροφή και ποιος το καθορίζει;

 

Υπερβολικά λεπτή για να τη δούμε με γυμνό μάτι και υπερβολικά μεγάλη αν αποφασίσουμε να εμβαθύνουμε. Αν μπορούσαμε να δούμε από τα έσω μία ψυχή, ο εσωτερικός της κόσμος θα ήταν σαν ένας γίγαντας στην απόσταση, που θα μίκραινε όσο τον πλησιάζαμε με τη λογική και θα γινόταν απέραντος όσο τον ερμηνεύαμε με τη φαντασία...

Link to comment
Share on other sites

Τίποτα, όμως, απ' όλ' αυτά δε σταμάτησε δύο πνευματικά σημαδευμένους ανθρώπους ν' αφήσουν ιστορία... Howard Phillips Lovecraft & Edgar Alan Poe.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Χεχε, το έχω διαβάσει. Συμπαθητικό είναι, αλλά μου φάνηκε κάπως tongue in cheek. Περίμενα κάτι καλύτερο στο τέλος.

 

Έλα ρε φίλε. Νομίζω πως το αδικείς τώρα. Είναι από τα πιο μαγευτικά βιβλία που έχω διαβάσει - άσε που το ότι μου αρέσει εξουδετερώνει και εκείνη την απαίσια φήμη ότι μισώ τις γάτες! -. Δηλαδή πόσο καλύτερο; Λάβκραφτ είναι, αφού τον ξέρεις. Αν περίμενες σπλάτερ με απογοητεύεις. Όχι ότι δεν είχε... ;)

 

Η αναζήτηση του Ίρανον ήταν επίσης πολύ όμορφη ιστορία. Και το "Στους τοίχους της Έρυξ" το είχα παίξει σε ένα ανυποψίαστο παλικάρι, και χέστηκε πάνω του το καημένο. (σε rpg ενοώ). Not too shabby.

 

Σαν site θα είχα να προτείνω επίσης το http://www.hplovecraft.com/. Είναι μάλλον το πιο περιεκτικό που έχω δει, και έχει σχεδόν όλες τις δουλειές του, αν και δεν περιέχει την αλληλογραφία του :(.

 

Πραγματικά προτείνω σε όσο κόσμο γνωρίζει καλά αγγλικά να διαβάσει αυτό τον συγγραφέα στο πρωτότυπο, μιας και η μεταχείρησή του από τους Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους μόνο ευγενική δεν ήταν. Κρίμα.

 

Φωτεινή εξαίρεση στο παραπάνω σχόλιο είναι, φυσικά, όλες οι μεταφράσεις του κυρίου Μπαλάνου, αλλά και οι εκδόσεις της Terra Nova, αν μπορέσει κάποιος να τις προμηθευτεί (νομίζω ότι έχουν γίνει λίγο ανύπαρκτες τελευταια, αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρος).

 

Όσο για το αν είναι εκπληκτικός συγγραφέας ή ένας απλά πολύ παρεξηγημένος αλλά μετριότατος pulp writer, αυτό είναι μια αρκετά μεγάλη συζήτηση, και πιστεύω ότι υπάρχουν στοιχεία και για τις δυο πλευρές. Ίσως φταίει ότι ο κόσμος τον έχει μάθει πια, και όσοι τον διαβάζουν περιμένουν τον Θρίαμβο της λογοτεχνίας. Εγώ θυμάμαι ότι είχα γοητευτεί από τον συγγραφέα γιατί όταν τον διάβαζα τον ήξερα εγώ και πέντε ακόμα νοματέοι στην Ελλάδα (οκ υπερβάλω, αλλά πιστεύω καταλαβαίνετε τι ενοώ). Ήταν κάτι το μυστικό από τον κόσμο, και σχεδόν μαγικό στις αποκαλύψεις του.

 

Τώρα που ξέρει τον Χθούλου (σόρυ για την Ελληνική γραφή του ονόματος, αλλά την θεωρώ την πιο σωστή) και η κουτσή Μαρία, δεν νομίζω ότι η μαγεία είναι η ίδια.

 

Εξάλου, για να τελειώσω αυτό το ανατριχιαστικά, απόκοσμα μεγάλο (πλέον) post, δεν πιστεύω ότι ο Λάβκραφτ είναι ότι καλύτερο σαν επιλογή για να αρχίσει να διαβάζει κανείς Λάβκραφτ. Δοκιμάστε τους φίλους του: Χάουαρντ, Ντέρλεθ και όλη τη συμορία.

 

PS: Και όσοι γουστάρουν και πολά εφέ και λαμπάκια στις ταινίες τους, θα πρότεινα τα βιβλία στη σειρά Τάιτους Κρόου του Μπράϊαν Λάμλεϊ. Cool stuff. Δεν λέω περισσότερα, μην κάνω και spoil τις καλές φάσεις. Πάντως είναι εντυπωσιακά.

 

PS 2: Για όσους αναρωτιούνται τώρα γιατί δεν γράφω κάποια ονόματα στα αγγλικά δεν έιναι από ψώνιο, ούτε γιατί βαριέμαι να αλλάζω γλώσσα. Είναι ότι βαριέμαι να αλλάζω ΔΥΟ γλώσσες κάθε φορά που θέλω να γράψω κάτι στα αγγλικά, μιας και έχω και Ιαπωνικά μέσα... ;) Sorry. ごめんなさい、みんな。

Link to comment
Share on other sites

Εχω διαβασει πολύ λίγα απο Λαβκραφτ, στην ουσια μόνο την Περίπτωση του Τσαρλς Ντεξτερ Γουορντ και την ονειρικη Αναζητηση της Αγνωστης Κανταθ (και καποιες μικρες ιστοριες). Αυτο που εχω να πω ειναι οτι κατατρομαξα!!!Εγω, που εχω φαει τα θριλερ και τα σπλατερ και τα βιβλια τρομου με το κουταλι, ειχα κατατρομαξει!!!(τα διαβασα αργα στην αναγνωστικη μου καριερα, μολις περσι). Βασικα νομιζω οτι οφειλεται στ οτι αφηνει πολλα στη φαντασια του αναγνωστη, κ ως γνωστον, αμα σε αφησουν, φανταζεσαι τα χειροτερα...Και με την Αναζητηση της Κανταθ, ειλικρινα μαγευτηκα....Η ιδεα οτι πας σε "αληθινα" μερη μεσα απ τα ονειρα σου, ειναι απιστευτα θελκτικη...(Αφηστε που καποιοι πλεον, το πιστευουν οντως :hmm: )

Μετα απ αυτα, οταν ερθει το επομενο δελτιο της κοινωνικης προνοιας ( :p ), ο Λαβκραφτ ειναι στη must read λιστα μου για περαιτερω διερευνηση.

Link to comment
Share on other sites

Τι να πει κανείς για τον πατέρα της λογοτεχνίας Τρομου...

 

Άριστος στα περισσότερα δοκίμιά του, θα σας πρότεινα να διαβάσετε τα πάντα και να αποφύγετε την ποίησή του.

 

Αν σας αρέσει και σας πείθει, ασχοληθήτε και με τους υπόλοιπους ( άπειρους ) συγγραφείς του Cthulhu Mythos.

Link to comment
Share on other sites

Έχω διαβάσει μόνο την Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ από Αίολος που είχε μέσα και τις Κάτες της Ουλθάρ και 4-5 άλλα και από λογοτεχνεία τρόμου έχω διαβάσει μόνο αυτό.

 

Με ξένισε λίγο η Καντάθ γιατί δεν είχα ξαναδιάβάσει τίποτα με τέτοιο τρόπο γραφής. Πολύ δημοσιογραφικός χωρίς ούτε ένα διάλογο, σκέτη αφήγηση, όπως τα 'πατε. Έκανα καμιά 10αριά διαλήματα μέχρι να τη τελειώσω. Πάντως η ιστορία και η όλη αναζήτηση ήταν όμορφη .

 

Οι Κάτες απ' την άλλη που ήταν μικρή ιστοριούλα μου άρεσε πάρα πολύ.

 

Επίσης να πω ότι παρ' όλο που δεν είχα ξαναδιαβάσει τρόμου βιβλιά, δε τρόμαξα στιγμή. Δε Ξέρω, ίσως δεν μπήκα τόσο πολύ μέσα στα κείμενα, ίσως αυτά τα κείμενα δεν ήταν από τα πιο τρομακτικά του Lovecraft, πάντως σίγουρα θα τα πάρω και τα υπόλοιπα του να τα διαβάσω και θα αρχίσω και Poe. Ίδωμεν.

Link to comment
Share on other sites

Εμμ... απ'όσο ξέρω, η Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ δεν είναι τρόμου... δεν ξέρω, θα στα πουν καλύτερα οι πιο "έμπειροι". Εγώ δεν το έχω διαβάσει ακόμα, αν και σκοπεύω να το κάνω σύντομα.

Link to comment
Share on other sites

Να 'σαι καλά, και μένα με παραξένεψε, γι' αυτό το λέω, δεν μου πολυφάνηκε για τρόμου.

Link to comment
Share on other sites

Ε,δεν ειναι και τοσο τρομακτικη-αρα δεν θα την κατετασσες ως "τρομου".Κατα την ταπεινη μου αποψη ειναι απο τις κορυφαιες ιστοριες που εχω διαβασει.Ξενυχτησα διαβαζοντας την!Θα μου πεις...αυτη η ιστορια νυχτα πρεπει να διαβαζετε.Οσο για την Τερρα Νοβα οντως δεν πολυκυκλοφορει αν και εχει εκδοσει μερικα διαμαντακια.Οπως κατι φοβερες ιστοριες του Ντανσανυ("Οι μυστικες ιστοριες των θεων").

Ξεφυγα λιγο απο το θεμα,σορρυ.

Link to comment
Share on other sites

OMG!!!!!!!

 

 

Πήρα το βιβλίο "Η ονειρική αναζήτηση για την Άγνωστη Καντάθ". Μέσα έχει και μερικά άλλα διηγήματα πέρα από το ομώνυμο και είναι ΓΑΜΑΤΑ!

Είναι όλα ονειρικά (γράφτηκαν την εποχή που ο Lovecraft ήταν πολύ επηρεασμένος από τον Dunsany), ακριβώς όπως μου αρέσουν! Το αγαπημένο μου από κει μέσα είναι το "Άσπρο Καράβι". Ακόμη δεν διάβασα την αναζήτηση της άγνωστης καντάθ, αλλά θα το κάνω σύντομα. :D

Link to comment
Share on other sites

Η Αναζήτηση πάντως έχει κάποιες ΠΟΛΥ τρομάκτικ σκηνές. Μπορεί να μην εντάσσεται στο κλασσικό μοτίβο της lovecraftικής ιστορίας τρόμου, αλλά δε παύει να είναι τριχοσικότικ. Εμένα με τρόμαξαν τα εντελώς απόκοσμα σκηνικά.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..