Jump to content
Ο σχολιασμός και η ψηφοφορία για τον 61ο Γενικό Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάντε κλικ εδώ για να μάθετε περισσότερα. ×

X.Φ. Λάβκραφτ (H.P. Lovecraft)


King_Volsung

Recommended Posts

Ο Λάβκραφτ έχει ένα εξαιρετικό στυλ γραφής, αλλά παραμένει κολλημένος σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που κουράζει μετά από λίγο. Δε λέω, χτίζει ΓΑΜΑΤΗ ατμόσφαιρα και μερικές ιστορίες αληθινά αξίζουν, αλλά οι περισσότερες μένουν κολλημ΄νες στο ίδιο στυλ.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάλι είμαι αντίστροφος στην άποψη μου του Atrelegis. :p O τρόπος του με κουράζει από ενα σημείο και μετά (όχι σε όλα τα έργα του) ενώ το όλο concept είναι που με κέρδισε. Πρωτότυπο, πραγματικά σχιζοφρενές, και απελπιστικό. Σε σημείο που κανένας άλλος συγγραφέας δεν νομίζω να το είχε καταφέρει μέχρι τότε.

Link to comment
Share on other sites

Εδώ είναι και το ενδιαφέρον: δεν είναι η ιστορία που επαναλαμβάνεται, όσο η ατμόσφαιρα!

 

EDIT: Πολύ ποζερίλα η εισαγωγή του άρθρου, κατ' εμέ...

Edited by RaspK FOG
Link to comment
Share on other sites

Οι περιγραφές του τύπου "βλάσφημα πλάσματα με ανύπαρκτο σχήμα" επαναλαμβάνονται. :p

Link to comment
Share on other sites

Aυτό γενικά συνοψίζει ΟΛΑ όσα χρειάζεται να ξέρεις για το Mythos. Τα υπόλοιπα τα μαθαίνεις όταν την έχεις πια κάτσει.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, ήθελα να πω πως φταίει και η περιγραφή (αφού τα πράγματα «είναι αδύνατο να περιγραφούν, μιας και ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί παρά να προσπαθήσει απεγνωσμένα ν' αποδώσει τ' ό,τι είναι σε κάτι απτό» ή κάτι τέτοιο)...

Link to comment
Share on other sites

Ρε παιδία, εντάξει δηλαδή, γιατί πρέπει να επιστρέφω σ αυτό το θρέντ για να πώ τα ίδια πραγματα? Ο Lovecraft είναι απλά ο δημιουργός αυτού που λέμε ''λογοτεχνία τρόμου''. Ναι, εντάξει, ο Ποέ ήταν πιο πρίν, έγραφε τρόμου, και ίσως πιο πρίν να υπήρχαν κάποια έργα γοτθικού τρόμου, αλλά όταν μιλάμε για λογοτεχνία τρόμου, στην σύγχρονη μορφή, όλα προέρχονται απ αυτόν και τον κύκλο του(εντάξει μην τα λέμε συνέχεια, τους ξέρετε). ΄

Οτιδήποτε πείτε, δεν έχει νόημα. Δεν μπορείτε να κάνετε αντικειμενική κρτική στα έργα του, γιατί απλά είναι θέμα στύλ. Ναί μπορει να μην σας αρέσουν οι πολλές περιγραφές, η το όλο concept με τους μεγάλους Παλαιούς, αλλά είναι απλά θέμα γούστου.

Επίσης, έχει γράψει πολλά έργα που δεν έχουν να κάνουν με το Μύθος, η αν έχουν, είναι μακρινου συγγενείς(δες το Τρόμος στο Ρέντ Χούκ πχ).

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα τις προάλλες τα βουνά της τρέλας και έμεινα άναυδη!Απίστευτη σύλληψη και στρωτό γράψιμο (αν και βαρύ φυσικά) και κυρίως....τέρμα τα πλάσματα χωρίς μορφή και με τις ακατανόητες συνήθειες! :o

Ήταν αρκετά διαφορετικό απο τα υπόλοιπα που έχω διαβάσει, και υποθέτω θα γράφτηκε στις πιο ήρεμες περιόδους της ζωής του...Ο τρόμος στο Ρεντ Χουκ δε με ξετρέλανε...Το χρώμα απο το διάστημα ήταν αρκετά καλό. Γενικά έχει το εξής "μειονέκτημα", ότι χτίζει επι πόσες σελίδες την ατμόσφαιρα και το σασπένς, κι όταν έρχεται η ώρα, όλα μένουν ανεξήγητα...αλλά έτσι είναι ο τρόπος του, να σε αφήνει να φαντάζεσαι και να τρομάζεις απ τους υπαινιγμούς...Προσωπικά μ άρέσει, τόση φαντασία είναι δύσκολο να μην την εκτιμήσεις-και σε πολλά σημεία όντως τρομάξα. Το πιο τρομακτικο που έχω διαβάσει πάντως, είναι το κλασσικό η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ.

Link to comment
Share on other sites

Εμενα κατι με χαλασε στο "At the mountains of madness".Ισως απλα να μην ηταν καλη η μεταφραση γιατι το στορυ ηταν καλο.Και ηταν περισσοτερο ΕΦ παρα τρομου(θριλερ ΕΦ θα ελεγα).Βαζει και μια ταξη-δινει μια εξηγηση στο ολο θεμα.

"χτίζει επι πόσες σελίδες την ατμόσφαιρα και το σασπένς, κι όταν έρχεται η ώρα, όλα μένουν ανεξήγητα."

Οπως εχω πει αυτο δεν ειναι κακο.Αντιθετα οταν δινεται η εξηγηση συνηθως ο κοσμος ξενερωνει.

"η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ" ηταν στα χερια μου οταν εφτασα στο ταμειο αλλα τελικα το αφησα γιατι δεν μου εφταναν τα λεφτα!Την επομενη φορα...Ειναι στα "πολυ προσεχως"!

Link to comment
Share on other sites

Κάτι που είπε ο Στήβεν Κίνγκ πάνω στο θέμα, είναι οτι στην λογοτεχνία τρόμου, λειτουργεί το σύστημα ως εξής. Είναι σαν να είσαι σε ενα παλιό στοιχειωμένο σπίτι και ακούς ήχους πίσω απο μια πόρτα. Μια κλασική ιστορία τρόμου, σε πάει στην πόρτα και την ανοίγει. Και έστω οτι βλέπεις ενα τέρας που είναι 10 μέτρα ψηλό και τρομερό. Μετά τον αρχικό τρόμο, ο αναγνώστης εφυσηχάζεται. Σκέφτεται, εντάξει ενα τέρας 10 μέτρα ψηλό είναι κακό, αλλα τουλάχιστον δεν ηταν 100 μέτρα. Η μαγεία στα έργα του Lovecraft είναι οτι ποτέ δεν ανοίγει αυτήν την πόρτα...άρα ποτέ δεν μπορείς να χαλαρώσεις και να πείς ''α εντάξει σιγά''.

Σε ελευθερη απόδοση :p

Link to comment
Share on other sites

  • 6 years later...

μετα απο πολλα (και παραξενα) χρονια, τα αστρα ειναι στη σωστη θεση για να προστεθει ενας ακομη φαν του Χ.Φ.Λ στο τοπικ :D

διαβαζω Λαβκραφτ απο μικρο παιδι και ενω σιγουρα δεν ειναι ο καλυτερος συγγραφεας που εχω διαβασει απο αποψη τροπου γραφης και τεχνικης, ειναι κορυφαιος στην θεματολογια και την φαντασια του - επισης εχει μια ιδιαιτερη ικανοτητα: παροτι σχεδον ολες τις φορες ξερεις που θα καταληξει, νοιωθεις μια αποκοσμη αναγκη να συνεχισεις να διαβαζεις χωρις σταματημο ως το τελος, τουλαχιστον ετσι λειτουργει με εμενα

ισως να εχει να κανει με το γεγονος οτι σου μεταδιδει την αισθηση της ασημαντοτητας του ανθρωπου στο συμπαν και το ποσο εξαιρετικα ευαλωτοι ειμαστε με αποτελεσμα να νοιωθουμε μεγαλυτερο φοβο και δεος για τις κακοβουλες δυναμεις που υπαρχουν στον κοσμο του.

στις αγαπημενες μου ιστοριες θα συμπεριλαμβανα Το καλεσμα του Κθουλου (αλλωστε πρωταγωνιστει και ο μεγαλος Κ), Το Χρωμα απο το Διαστημα (πραγματικα νοσηρη ατμοσφαιρα), Η σκια πανω απο το Ινσμουθ (κλασσικο), Ο τρομος του Ντανγουιτς (επισης εξαιρετικη ατμοσφαιρα), Ο καταχθονιος τρομος (ισως το τρομακτικοτερο του) και πολλα αλλα που αμα συνεχισω να αναφερω δεν θα τελειωνω :bleh:

Edited by Ugh
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

μετα απο πολλα (και παραξενα) χρονια, τα αστρα ειναι στη σωστη θεση για να προστεθει ενας ακομη φαν του Χ.Φ.Λ στο τοπικ :D

 

 

Ένα Hug Poster για την θεϊκή ατάκα :worshippy: Δίνω τα links για τρία comics βασισμένα σε ιστορίες του Lovecraft: The Strange High House in the Mist, The White Ship και Celephais

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Μέγας οραματιστής και ο σπουδαιότερος συγγραφέας υπερφυσικού τρόμου του 20ου αιώνα. Μας έδωσε μια πολύ καλή εικόνα για την πραγματική θέση της ανθρωπότητας σε αυτό το σύμπαν. Από τα έργα του θυμάμαι πάντα με μεγάλη αγάπη τα Το Μοντέλο του Πίκμαν και Το Κάλεσμα του Κθούλου. Υπάρχουν κάποιες ιστορίες του που μου έχουν ξεφύγει και κάποια στιγμή θα ξεκινήσω μια δεύτερη -και σε κάποιες περιπτώσης 3η ή 4η- ανάγνωση του έργου του, αυτή τη φορά στο πρωτότυπο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Μέγας οραματιστής και ο σπουδαιότερος συγγραφέας υπερφυσικού τρόμου του 20ου αιώνα. Μας έδωσε μια πολύ καλή εικόνα για την πραγματική θέση της ανθρωπότητας σε αυτό το σύμπαν. Από τα έργα του θυμάμαι πάντα με μεγάλη αγάπη τα Το Μοντέλο του Πίκμαν και Το Κάλεσμα του Κθούλου. Υπάρχουν κάποιες ιστορίες του που μου έχουν ξεφύγει και κάποια στιγμή θα ξεκινήσω μια δεύτερη -και σε κάποιες περιπτώσης 3η ή 4η- ανάγνωση του έργου του, αυτή τη φορά στο πρωτότυπο.

 

και με τετοιο user name νομιζω οφειλεις να (ξανα)διαβασεις τα διηγηματα του Κλαρκ Αστον Σμιθ που εχουν σχεση με την μυθολογια Κθουλου ;-)

Δημητρη ευχαριστω πολυ για τα λινκ ειναι πραγματι εξαιρετικα, ειμαι σιγουρος οτι θα ξερεις και το κατωθι

Lovecraft is Missing

Edited by Ugh
Link to comment
Share on other sites

Δημητρη ευχαριστω πολυ για τα λινκ ειναι πραγματι εξαιρετικα, ειμαι σιγουρος οτι θα ξερεις και το κατωθι

Lovecraft is Missing

 

Μπα όχι, δεν το ήξερα. Ότι τέτοια ''καλούδια'' έχεις υπόψιν σου βάζε τα, γιατί καμία φορά είναι πολύ δύσκολο όσο και κουραστικό να τα ψάχνουμε όλα αυτά. Και μου έδωσες τώρα ιδέα να αναφέρω μερικά sites για τον Lovecraft που ξέρω, θα το κάνω κάποια στιγμή τις επόμενες μέρες.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Μέγας οραματιστής και ο σπουδαιότερος συγγραφέας υπερφυσικού τρόμου του 20ου αιώνα. Μας έδωσε μια πολύ καλή εικόνα για την πραγματική θέση της ανθρωπότητας σε αυτό το σύμπαν. Από τα έργα του θυμάμαι πάντα με μεγάλη αγάπη τα Το Μοντέλο του Πίκμαν και Το Κάλεσμα του Κθούλου. Υπάρχουν κάποιες ιστορίες του που μου έχουν ξεφύγει και κάποια στιγμή θα ξεκινήσω μια δεύτερη -και σε κάποιες περιπτώσης 3η ή 4η- ανάγνωση του έργου του, αυτή τη φορά στο πρωτότυπο.

 

και με τετοιο user name νομιζω οφειλεις να (ξανα)διαβασεις τα διηγηματα του Κλαρκ Αστον Σμιθ που εχουν σχεση με την μυθολογια Κθουλου ;-)

 

 

Σωστός! ;-)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
  • 1 month later...

Λίγο ναι.

 

Το καινούριο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Lovecraft! Μέσα μιλάνε και γνωστοί συγγραφείς όπως ο Gaiman

 

http://www.snagfilms..._of_the_unknown

 

ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ!!! :yahoo:

αν μπορουσα να κανω 10 Hugs θα τα εκανα :good:

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Διάβασα το ''Επιστολές'' του Χου Φου, κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Αίολος. Όπως είναι γνωστό, ο Λάβκραφτ είναι ένας από τους μεγαλύτερους επιστολογράφους όλων των εποχών. Υπολογίζεται ότι έγραψε γύρω στις 120.000 επιστο- λές :bangin: πολλές εκ των οποίων αγγίζουν ή και ξεπερνούν τις 70 σελίδες :o Ό Αίολος μετέφρασε μερικές από αυτές, είτε λογοκριμμένες (λογοκριμμένες από την Αμερικανική έκδοση του Arkham House, όχι από τον Αίολο), είτε ολόκληρες όσες σώ- ζονται. Μερικές ήταν πάρα πολύ καλές, και κάποιες άλλες -λίγες πάντως- όχι. Ο Λάβκραφτ ασχολείται με πολλά και ποικί- λα θέματα. Θέματα κοινωνικά, πολιτικά (σ' ένα του γράμμα καταπιάνεται με τους Ναζί) και ιστορικά. Κάνει λόγο για τους παιδικούς του εφιάλτες, για το σύμπαν, για τις συνεχείς του απορρίψεις από τους εκδότες, για τις γαστριμαργικές του προτι- μήσεις, και για κάθε τι αρχαίο και παράξενο. Για τις πένες που του άρεζε να χρησιμοποιεί, για τον μέγα Κθούλου, για την α- γάπη του για τις γάτες και την αδυναμία του για το υπερβολικό κρύο. Άλλοτε τίγκα στον κυνισμό, και άλλοτε τραγικές -ιδίως προς τα τελευταία οδυνηρά χρόνια της ζωής του- προσφέρουν μία πολύ καλή σκιαγράφηση της προσωπικότητας αυτού του μυστήριου, και εξαιρετικά προικισμένου ανθρώπου. Είναι must read για όσους θέλουν να μάθουν κάποια πράγματα παρα- πάνω, όχι τόσο για το έργο του, όσο για την ζωή του.

 

Το βιβλίο παρ' όλο που κυκλοφορεί αρκετά χρόνια και δεν είναι σπάνιο, είναι ωστόσο σχετικά άγνωστο. Έγραψα λοιπόν εδώ και όχι στο ''τι διαβάζετε'', γιατί εκεί πιθανώς να περνούσε απαρατήρητο για όσους δεν το ξέρουν, και θα θελήσουν να το δια- βάσουν.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..