BladeRunner Posted May 21, 2022 Author Share Posted May 21, 2022 3 hours ago, gismofbi said: Φίλε Γιώργο ήθελα να σε ευχαριστήσω που πρότεινες αυτό το βιβλίο γιατί το αγνοούσα. Είδα την κριτική σου και δεν αντιστάθηκα. Αγόρασα το βιβλίο και το διάβασα σε δυο μερούλες. Αυτό δεν ήταν ανάγνωση. Ήταν εμπειρία, πραγματικά. Χαίρομαι πολύ που με την κριτική μου σε παρακίνησα να διαβάσεις το βιβλίο και χαίρομαι ακόμα περισσότερο που το απόλαυσες! Είναι καταπληκτικό βιβλίο, τι να λέμε τώρα! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 11, 2022 Author Share Posted June 11, 2022 (edited) Σ. Σ. Φόρεστερ - Βυθίσατε το Βίσμαρκ! (The Last Nine Days of the Bismarck, 1959) Δεύτερο βιβλίο του Σ. Σ. Φόρεστερ που διαβάζω, μετά το απολαυστικό και κλασικό "Η βασίλισσα της Αφρικής" που διάβασα το 2020, μπορώ να πω ότι ήταν και αυτό απολαυστικό, άκρως καλογραμμένο και έως έναν βαθμό αγωνιώδες (αν και με την κατάληξη να είναι, φυσικά, γνωστή εδώ και δεκαετίες), με τον Φόρεστερ να γράφει μια αληθινή ιστορία με μυθιστορηματικό τρόπο. Μέσα σε σχετικά λίγες σελίδες, ο συγγραφέας κατάφερε να καλύψει ένα τόσο σημαντικό ιστορικό γεγονός, μεταφέροντας στους αναγνώστες την αγωνία, το δράμα, την ένταση μιας εξαιρετικά τρομερής ναυμαχίας. Τέτοιου είδους βιβλία, δηλαδή ιστορικά με μυθιστορηματικά όμως στοιχεία, πραγματικά μου αρέσουν πολύ (αν και μάλλον δεν έχω διαβάσει όσα θα ήθελα), και το συγκεκριμένο μου φάνηκε αρκούντως καλογραμμένο, ενδιαφέρον και ατμοσφαιρικό. Διάβασα τη μετάφραση των εκδόσεων ΒΙΠΕΡ που μου φάνηκε μια χαρά για τα χρόνια της, σίγουρα το βιπεράκι αυτό το προτείνω για μια ενδιαφέρουσα και ευχάριστη ανάγνωση. 8/10 Edited June 11, 2022 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted August 5, 2022 Share Posted August 5, 2022 (edited) - Φα- χιεν: ''Τα ταξίδια στα Βουδιστικά βασίλεια'': Ανήκει στη καλαίσθητη σειρά των εκδόσεων Στοχαστής. Μάρκο Πόλο, Χριστόφορος Κολόμβος, Γουίλιαμ Άνταμς. Σε κάνουν να αναρωτιέσαι, ''τι στην ευχή, οι Ανατολικοί δεν είχαν καμία δίψα να ταξιδέψουν''; Φυσικά και είχαν, μόνο που στη προκειμένη δεν έγινε για οικονομικούς λόγους. Ή έστω ανήσυχη, τυχοδιωκτική φύση. Αλλά για θρησκευτικούς. Φα- χιεν λοιπόν ο λεγάμενος, βουδιστής μοναχός. Εικάζεται ότι έζησε κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τσιν, 317-419 μ.Χ. Ή στη Σουν του οίκου Λίου, 420- 478. Ότι και να ισχύει, το μόνο σίγουρο είναι πως η αγάπη του για τον Βούδα ήταν μεγάλη. Τόσο που τον ώθησε να ταξιδέψει στη Μέκκα του, την Ινδία. Αποκαλώντας τη γι' αυτό τον λόγο ''Μέσο βασίλειο'', δυσαρεστώντας έτσι τους συμπατριώτες του. Που ελέω του μιλιταριστικού τους τρόπου σκέψης, θεωρούσαν μόνο την Κίνα ως κέντρο του κόσμου. Η μετάφραση βασίζεται σε αυτή του Σκωτσέζου ιεραποστόλου Τζέημς Λεγκ από τα Κινέζικα. Ο οποίος έζησε στη χώρα τριάντα χρόνια, παραθέτοντας μάλιστα και αρκετές επεξηγηματικές σημειώσεις. Στις οποίες έρχονται να προστεθούν αυτές του Έλληνα μεταφραστή. Καλό ήταν, ωραίο. Όχι τόσο όσο αν ο ταξιδιώτης διακατεχόταν από πιο ''ποταπά'' κίνητρα. Οπότε και η αφήγηση θα ήταν άλλου ύφους. Αλλά και πάλι είχε ενδιαφέρον. Παραθέτοντας διαφορετική οπτική γωνία ενός ανθρώπου που με κίνδυνο της ζωής του, δεν δίστασε να βαδίσει προς το άγνωστο. - Λαουρένς Ρις: ''Το σκοτεινό χάρισμα του Αδόλφου Χίτλερ'': Είχα δει το τρίωρο ντοκιμαντέρ χωρίς να ξέρω ότι βασίζεται σε ομότιτλο βιβλίο αλλά κάηκε ο εξωτερικός σκληρός Αφού λοιπόν έγινε το κακό, είπα να τα πιάσω με την ενδεδειγμένη σειρά. Και έκανε μπαμ ότι είναι ποιοτικό, ότι θα μου ''αρέσει''. Στο βαθμό δηλαδή που συνάδει η συγκεκριμένη λέξη με την όλη αρρωστημένη κατάσταση. Μεγάλο μέρος αναλώνεται στο να -προσπαθήσει να- εξηγήσει πως ο ψυχάκιας σαγήνευε τα πλήθη. Και δεν είναι μόνο ένας ο λόγος, παρά συνδυασμός. Με πρώτο και καλύτερο ότι ήξερε να μιλάει, προικισμένος ρήτορας πραγματικά. Το ότι αυτά που έλεγε δεν άντεχαν στη δοκιμασία της λογικής, ελάχιστη ή και καθόλου σημασία έχει. Διότι δεν πρέπει να λησμονείται ότι τον καιρό που αναρριχώταν στην εξουσία, η Γερμανία ήταν ηττημένη πολέμου. Με την ταπεινωτική συνθήκη των Βερσαλλιών να στραγγαλίζει τον λαό. Μιλούσε λοιπόν στις καρδιές τους, τους έλεγε αυτά που ήθελαν να ακούσουν. Με αποτέλεσμα αρκετοί που δεν ήξεραν τι θα επακολουθούσε, να ήταν θετικά προκατειλημμένοι απέναντι του. Και όταν δε οι επιτυχίες στην εξωτερική πολιτική άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη, το νερό πλέον είχε μπει για τα καλά στο αυλάκι. Γίνεται λόγος για το ότι δεν επιδίωκε προσωπικές επαφές διατηρώντας έτσι το στοιχείο του μακρινού, της αποστασιοποίησης. Χαρακτηριστικό απαραίτητο για κάποιον που ήθελε να φαντάζει στις μάζες ως ήρωας. Όπως επίσης και ότι αντιμετώπιζε με συνοπτικές διαδικασίες τυχόν δυνητικές απειλές, εντός και εκτός Ναζιστικού κόμματους. Τις τελευταίες όχι τόσο με εκκαθαρίσεις Σταλινικού τύπου που και αυτές -φυσικά- θα λάμβαναν χώρα την Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών. Όσο με καθαιρέσεις πολιτικών και υψηλόβαθμων στρατιωτικών που τολμούσαν να αμφισβητήσουν την κρίση του. Δεν ήθελε συμβουλάτορες δίπλα του, μόνο πειθήνια ανθρωπάκια. Και εδώ επέρχεται στοιχείο στο οποίο οφείλω να παραδεχθώ ότι είχε δίκιο (διευκρίνηση: το ότι υπήρξε ο πιο μισητός άνθρωπος στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν αναιρεί ότι μία στις τόσες έπεφτε μέσα στο τρόπο με τον οποίο σκεφτόταν, άσχετο το ένα με το άλλο): Το ότι πριν αποκτήσει δικτατορικές δυνάμεις και ενίοτε και μετά, είχε την υπομονή να περιμένει. Να παρατηρεί τα γεγονότα έτσι ώστε να μιλάει και να πράττει την κατάλληλη χρονική στιγμή. Κατάσταση που τον απέτρεπε από το να αναιρεί ενδεχόμενες πρότερες του ενέργειες. Από το να διαψευσθεί και κατ' επέκταση να ντροπιαστεί. Στη συνέχεια το πράμα σκληραίνει με την θέσπιση νόμων για την εξολόθρευση ανθρώπων σωματικά και νοητικά ανάπηρων. Που δεν συμβάδιζαν με τα ιδεώδη περί της Άριας φυλής οπότε και θανατώνονταν σε ειδικά διαμορφωμένα ιατρικά κέντρα. Με τις φρικαλεότητες της εισβολής στη Πολωνία που σηματοδότησε την έναρξη του Β' Π. Π. Σχετικά με την κακομεταχείριση Εβραίων από Γερμανούς στρατιώτες, όσο και άμαχου πληθυσμού. Και τα ίδια αντίποινα από στρατιώτες του Κόκκινου στρατού όταν άρχισε να αντεπιτίθεται. Άλλα, όπως π.χ. η αλαζονεία του σχετικά με την βεβαιότητα γρήγορης κατάκτησης της Σοβιετικής ένωσης, του... παγκόσμιου κέντρου Μπολσεβικισμού. Τον αποτροπιασμό στρατηγών παλιάς κοπής για τα όσα φρικαλέα γίνονταν. Που ερχόταν σε σύγκρουση με το σκεπτικό νεωτέρων, νοοτροπίας πιο κοντά στο Ναζιστικό πνεύμα της εποχής τους. Τακτικές μάχης και η απόπειρα δολοφονίας του, το βιβλίο είναι οικονομικό για το σχετικά μικρό του μέγεθος. Πολύ καλογραμμένο, εκτός από εξέχων συγγραφέας, είναι και βραβευμένος κινηματογραφιστής. Έχουν μεταφραστεί άλλα τρία του, όλα από Πατάκη, πρέπει να τα πιάσω και αυτά σιγά- σιγά. Edited August 6, 2022 by Δημήτρης Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted August 27, 2022 Share Posted August 27, 2022 (edited) Πιάσε με αν μπορείς. Λίγοι έχουν ξεγελαστεί πραγματικά παραπάνω από μία φορά στη ζωή τους. Ο Φρανκ το εκμεταλλεύτηκε, τη δεκαετία του 1960, από την ηλικία των 16 έως 21 ετών, λειτούργησε ως απατεώνας κυρίως μέσω πλαστών τραπεζικών επιταγών. Ψευδώνυμο του ο "Ιπτάμενος". Ξύπνιος από μικρός είδε τι παίζει γύρω του και έφτασε στην κορυφή. Πραγματική ιστορία, μας βάζει για τα καλά στο μυαλό ενός επιτυχημένου απατεώνα. Έγινε ταινία από τον Σπίλμπεργκ με πρωταγωνιστές τον Ντι Κάπριο και Τον Χανκς. Edited August 27, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 4, 2022 Author Share Posted November 4, 2022 (edited) Φίλσον Γιανγκ - Τιτανικός (Titanic, 1912) Το μικρό αυτό βιβλίο, εκδόθηκε μόλις πέντε εβδομάδες μετά το τραγικό συμβάν της βύθισης του Τιτανικού στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, οπότε τα γεγονότα ήταν ακόμα φρέσκα στο αναγνωστικό κοινό και, φυσικά, στο μυαλό του συγγραφέα, που έγραψε ένα αρκετά γλαφυρό και ενδιαφέρον χρονικό του Τιτανικού, από την αρχή του μέχρι το άδοξο τέλος του. Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή, σίγουρα προϊόν της εποχής και της (αγγλικής) σχολής της, με τις περιγραφές ο Γιανγκ κατάφερε να με βάλει μέσα στο πλοίο, ανάμεσα στους εκατοντάδες επιβάτες και τα μέλη του πληρώματος, που (στην πλειοψηφία τους) έζησαν κάποιες ωραίες στιγμές μέχρι να έρθει η απόλυτη καταστροφή. Υποθέτω από τότε θα έχουν γραφτεί πολλά άλλα βιβλία για το θέμα, πιο μεγάλα και με περισσότερες λεπτομέρειες για την κατασκευή του Τιτανικού και για την πορεία του μέχρι τη βύθισή του, όμως αυτό είναι χρονικά το πιο κοντινό στα τραγικά γεγονότα. Αξίζει μια ανάγνωση. 8/10 Edited November 4, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου σε μεγαλύτερο μέγεθος. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted November 16, 2022 Share Posted November 16, 2022 (edited) Έρχεται χειμώνας - Garry Kasparov Ο Κασπάροφ στο βιβλίο του μας εξηγεί με πειστικό τρόπο, γιατί πρέπει να αντιταχθούμε στον Πούτιν και τους εχθρούς του ελεύθερου κόσμου. Γιατί πρέπει οι ηγέτες του δυτικού κόσμου να πάψουν να προσποιούνται και να σιωπούν. Αν σιωπάς διαρκώς και υποχωρεις απέναντι σε έναν δικτάτορα τότε απλώς στρώνει στο δρόμο για να τον κάνεις ολοένα και πιο αχόρταγο και επιθετικό. Το βιβλίο σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος. Αποδεικνύει γιατί η Ρωσία έχει μετατραπεί σε μία απολυταρχία όπου η αυταρχική εξουσία συνδυάζεται με τη διανομή αγαθών και πόρων στους φίλους του προέδρου, ενώ τους εχθρούς του τους περιμένει φυλακή ή θάνατος. Άναλυει το παραμύθι που ο Πούτιν πούλησε στους Ρώσους για την ταπεινωμένη από τους δυτικούς Ρωσία. Edited November 16, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted November 24, 2022 Share Posted November 24, 2022 (edited) - Συλλογικό έργο: ''Τα κόμικς'': Από τα πλέον παλιά μου αποκτήματα, το ζαχάρωνα καιρό ώσπου είπα επιτέλους να το κάνω το καλό. Πριν από κάθε άλλο, μου έκανε εντύπωση η απαιτητική εισαγωγή του Δημήτρη Κολιοδήμου. Με ορολογία που ξεπερνά τα όρια των κόμικς -όχι δηλαδή και ότι αυτή την κατέχω-, δυσκολεύτηκα να την παρακολουθήσω. Το κυρίως πιάτο έχει να κάνει με μικρά αφιερώματα: Αστερίξ, Κόναν, Κόρτο Μαλτέζε, Λούκυ Λουκ, Ποπάυ, Σούπερμαν, Ταρζάν, Τεν Τεν και Φλας Γκόρντον. Έχω διαβάσει λίγο από τα 1, 4, 7 και 8. Αρκετά από 5 και καθόλου από 3, 6 και το τελευταίο. Ενώ έχω μαζέψει μερικά από διάφορες σειρές του Κόναν, Ελληνικά και ξένα. Από αυτά που δεν ξέρω, υποθέτω ότι θα μου άρεζε περισσότερο ο Κόρτο Μαλτέζε. Με το φλογερό πλην όμως τίμιο ταπεραμέντο, και την ανέμελη προσέγγιση του στη ζωή. Σε συνδυασμό πάντα με το έντονο θαλασσινό στοιχείο. Παρατίθεται βιογραφικό του εκάστοτε δημιουργού και ασφαλώς αναφορά στα πνευματικά τους παιδιά. Καλό ήταν αν και πιστεύω ότι οι φαν που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο χώρο, θα το ευχαριστηθούν περισσότερο. - Συλλογικό έργο: ''70 επιστήμονες που άλλαξαν τον κόσμο'': Αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος, επιστήμονες που με τα επιτεύγματα τους διαμόρφωσαν τον κόσμο όπως τον ξέρουμε σήμερα. Πολλούς δεν τους λες ακριβώς τέτοιους μιας και κινήθηκαν στο χώρο της φιλοσοφίας, της κοινωνιολογίας και του στοχασμού. Π.χ. Καρλ Μαρξ, Κάρολος Δαρβίνος, Άνταμ Σμιθ. Είχε όμως ο καθένας στο τομέα του, τη δική του ξεχωριστή όσο και σημαντική συνεισφορά. Χρονολογικής δομής, ξεκίνημα λοιπόν με τους μεγάλους Έλληνες μαθηματικούς και όχι μόνο. Θαλής ο Μιλίσιος, Αναξίμανδρος και Ιπποκράτης. Ιωάννης Γουτεμβέργιος που έσπασε τα στενά όρια μετάδοσης της γνώσης με την επαναστατική του εφεύρεση. Λεονάρντο ντα Βίντσι, δεν θα μπορούσε επ' ουδενί να λείπει. Νικόλαος Κοπέρνικος, έβγαλε την Γη από το κέντρο του σύμπαντος βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την ζωή του. Ένα και το αυτό για τον Γαλιλαίο, για κάτι τέτοια ψόφαγε η Ιερά Εξέταση. Και ψόφαγε μετά τους αντιφρονούντες! Νεύτωνας, Μορς, Παστέρ, Σοφία Κρουκόβσκαϊα και ζεύγος Κιουρί. Υπήρχαν και καμιά εικοσαριά που ούτε καν τους είχα ακουστά. Ξεχωριστό τόνο δίνουν τα υποκεφάλαια που αναφέρονται σε μακροπρόθεσμες ιστορικές περιόδους, στις οποίες συντελέστηκαν μεγάλα επιστημονικά άλματα. Δεν είναι βιβλίο αλλά ένθετο από την εφημερίδα τα Νέα. Όπως και το πάνω, το είχα πολύ καιρό και έπρεπε κάποια στιγμή να το διαβάσω. Πιο σημαντικό όμως από την δεδομένη του ποιότητα, θα έλεγα το γεγονός ότι μέσα στη λιτότητα του ξυπνάει το δέος για την επιστήμη. Για την έρευνα, το άγνωστο. Με έβαλε στο τρυπάκι να ψάξω πληροφορίες για το έργο και τις ζωές τους, να προβληματιστώ έστω και για λίγο με το πέρας της ανάγνωσης. Edited November 25, 2022 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted March 18, 2023 Share Posted March 18, 2023 (edited) Διάβασα το ''50 ημέρες που άλλαξαν τον κόσμο'' του Χάιβελ Γουίλιαμς. Οι ημερομηνίες που επέλεξε ξεκινούν από την απαρχή σχεδόν του γνωστού μας πολιτισμού, και φτάνουν ως και την αποφράδα 11η Σεπτεμβρίου 2001. Καλύπτουν δε ένα ευρύ φάσμα. Μάχες, θρησκευτικές αντιπαραθέσεις, επιστημονικές θεωρίες και τεχνολογικά επιτεύγματα. Γεγονότα που το καθένα με τον τρόπο του, διαμόρφωσε τον κόσμο όπως τον ξέρουμε σήμερα. Άλλα πάλι όχι, με αναφορές σε καταστάσεις που δεν φαντάζουν μεγαλεπήβολες. Που και αυτές όμως έχουν την δική τους σημασία. Ναι μιας και μεγάλα πράγματα, έχουν ενίοτε ταπεινές αφετηρίες. 28 Σεπτεμβρίου 480 π.Χ. με την ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ζωτικής σημασίας στις ελληνοπερσικές συρράξεις μιας και αν οι Πέρσες επικρατούσαν, τίποτα μπορεί να μην στεκόταν εμπόδιο στις κατακτητικές τους βλέψεις. Και θα άλλαζε ο χάρτης του τότε κόσμου. 15 Μαρτίου 44 π.Χ., δολοφονήθηκε ο Ιούλιος Καίσαρας. Ποιοι άραγε δεν ξέρουν το περιβόητο ''Και εσύ τέκνον Βρούτε;''. Άπαντες, ακόμη και αυτοί που δεν ασχολούνται με την ιστορία. Μεγάλη Παρασκευή 30 μ.Χ. με την σταύρωση του Χριστού. Εύλογα, μιας και αποτελεί σημείο μηδέν για μία από τις μεγαλύτερες μονοθεϊστικές θρησκείες. 7 Δεκεμβρίου 632. Θάνατος του Μωάμεθ, ισχύει ότι και με το προηγούμενο. 27 Νοεμβρίου 1095, κήρυξη της πρώτης Σταυροφορίας. 29 Μάϊου 1453, μέρα μαύρη για το Βυζάντιο. 12 Οκτωβρίου 1492. Ο Κολόμβος πατάει στις Μπαχάμες και ανακαλύπτει όχι τις Ινδίες όπως νόμιζε, αλλά κοτζάμ Αμερική. Κάτι εφάμιλλο στις 20 Σεπτεμβρίου 1519 με τον Μαγγελάνο να πραγματοποιεί τον πρώτο περίπλου της Γης. 5 Ιουνίου 1661, ο Ισαάκ Νεύτωνας εισάγεται στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και 4 Ιουλίου 1776 με την διακήρυξη της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. 18 Ιουνίου 1815, ο Ναπολέοντας θα γνωρίσει το Βατερλό του. Και 8 Ιουλίου 1853 όπου η Ιαπωνία, εκβιαστικά συνάπτει εμπορικές σχέσεις με τον δυτικό κόσμο. 30 Ιουνίου 1905. Ο Αϊνστάιν περνάει στο επιστημονικό πάνθεο με την θεωρία της σχετικότητας και 6 Αυγούστου 1945 με την ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Αυτά ήταν και που με ενδιέφεραν περισσότερο. Υπήρχαν και άλλα πολιτικής χροιάς που με κούρασαν. Πλην όμως απαραίτητα, άξια αναφοράς. Καλό συνολικά, προτείνεται. Μεγάλο, μεγέθους κόλλας Α4. Με κάποια λίγα λάθη επιμέλειας, κυρίως με τα σημεία στίξης. Αλλοιωνόταν που και που το νόημα των προτάσεων, οπότε και χρειαζόταν να τις ξαναδιαβάζω για να βγάλω νόημα. Τέλος, το ότι το βρήκα φθηνά σε παζάρι, περνάει αν μη τι άλλο στα θετικά. Edited March 18, 2023 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted April 12, 2023 Share Posted April 12, 2023 Η μυστική ζωή των δέντρων - Peter Wohlleben Το δάσος είναι αγαπημένος προορισμός για πολλούς ανθρώπους. Αποτελεί συνώνυμο της γαλήνης και της παρθένας φύσης. Η μυστική ζωή των δέντρων ρίχνει φως στην πυκνή βλάστηση του δάσους και εμβαθύνει εντυπωσιακά σε ένα μυστηριώδες σύμπαν. Στον επόμενο περίπατο που θα κάνετε στο δάσος, αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και δείτε με άλλο μάτι τα δέντρα και τα μυστικά τους. Όποιος γνωρίζει τα δέντρα είναι σε θέση να τα προστατεύει και να ενδιαφέρεται για το περιβάλλον. Ο συγγραφέας, επί σειρά ετών επαγγελματίας δασολόγος, έγραψε αυτό το βιβλίο με επιστημονικές βάσεις και απευθύνεται κυρίως σε άτομα με ανάλογο επιστημονικό υπόβαθρο παρά στο μέσο αναγνώστη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted April 14, 2023 Share Posted April 14, 2023 (edited) Χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ; - Δρ. Θεόδωρος Παπακώστας Χμ, ωραία η ιδέα να μεταλαμπαδεύσει ο συγγραφέας τις γνώσεις του από τη δική του οπτική γωνία κι επίσης ωραία η ιδέα να γραφτεί το βιβλίο σε μορφή διαλόγου, ο οποίος δίνει ζωντάνια στην αφήγηση, αλλά είχα θεματάκια με την εκτέλεση. Έχουμε έναν χαρακτήρα που αντιπροσωπεύει τον συγγραφέα, στον οποίο, ως αρχαιολόγος, αρέσει να μιλάει για την αρχαιότητα και να απαντάει στις ερωτήσεις του συνομιλητή του και έχουμε τον δεύτερο χαρακτήρα που αντιπροσωπεύει τον αναγνώστη, δηλαδή έναν κοινό πολίτη που ενδιαφέρεται να μάθει ό,τι έχει να του πει ο ειδικός. Να ξεκινήσω από το τι μου άρεσε: - Μου άρεσε που μπόρεσα με αυτό το βιβλίο να ξεκαθαρίσω λίγο στο μυαλό μου σε τι εποχές χωρίζεται η αρχαιότητα και μου άρεσαν και κάποιες γνώσεις, όπως π.χ. από πού πήραν το όνομά τους οι Κυκλάδες. Τι δεν μου άρεσε: - Δεν μου άρεσαν καθόλου τα FAQ. Κάθε κεφάλαιο ακολουθείται από ένα FAQ για την δουλειά του αρχαιολόγου. Τα βρήκα σχεδόν όλα εντελώς αδιάφορα. Δεν με ενδιέφερε να εμβαθύνω στο έργο του αρχαιολόγου, αλλά απλώς να πάρω γνώσεις για την αρχαιότητα. - Δεν μου άρεσε που ο συγγραφέας μας παρουσιάζει την αρχαιολογία ως το ύψιστο επάγγελμα και το πώς η αρχαιολογία μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε το μεγαλύτερό μας φόβο, δηλαδή το θάνατο. Οκ, ο συγγραφέας αγαπάει την αρχαιολογία, δεν βρίσκω ότι είναι ανάγκη να πείσει τον αναγνώστη να την αγαπήσει κι αυτός. - Θα αναφέρω τώρα αυτό που με εκνεύρισε περισσότερο απ' όλα. Όπως είπα, έχουμε έναν χαρακτήρα που ουσιαστικά είναι ο συγγραφέας και έναν δεύτερο που ουσιαστικά είναι ο αναγνώστης «μιλώντας με τον συγγραφέα». Πολλές φορές ο «αναγνώστης χαρακτήρας» παρουσιάζεται να εκπλήσσεται με αυτά που μαθαίνει από τον αρχαιολόγο με εκφράσεις τύπου «ουάου!», λες και πρέπει να είναι αυτή ακριβώς η αντίδραση και του αναγνώστη. Δηλαδή διαβάζοντας το βιβλίο, ενώ εγώ σκεφτόμουν, «οκ, σιγά το πράγμα», ο «αναγνώστης χαρακτήρας» παρουσιαζόταν να εντυπωσιάζεται με αυτά που μάθαινε. Αυτό μου θύμησε τα περισσότερα αμερικάνικα sitcom που βάζουν να ακούγεται γέλιο θεατών μετά από κάθε (χαζή) ατάκα, απλά και μόνο για να πουν στον θεατή ότι αυτό που βλέπει είναι αστείο. Είναι ένα συμπαθητικό βιβλίο που θα εμπλουτίσει τον κοινό αναγνώστη με γνώσεις για την αρχαιότητα, αλλά προσωπικά δεν πέρασα ιδιαίτερα καλά διαβάζοντάς το, λόγω των θεμάτων που είχα με τον τρόπο γραφής. Edited April 14, 2023 by Spyrex 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 14, 2023 Share Posted April 14, 2023 Ουάου; Όχι και πολύ λογοτεχνικό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 15, 2023 Author Share Posted April 15, 2023 Ντόναλντ Π. Ράιαν - 24 ώρες στην Αρχαία Αίγυπτο (24 Hours in Ancient Egypt, 2018) Μιας και δεν είχα τι άλλο να διαβάσω εδώ στην εξοχή που βρίσκομαι (το πολυσέλιδο θρίλερ που πήρα τελείωσε πριν το καταλάβω!), είπα να διαβάσω αυτό που έτυχε να υπάρχει τριγύρω. Λοιπόν, αποδείχτηκε ένα πολύ ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, που με έξυπνο και προσιτό τρόπο, μέσω ιστοριών με αληθινά αλλά και επινοημένα από τον συγγραφέα πρόσωπα, αναδεικνύει πώς ήταν μια συνηθισμένη μέρα στην Αρχαία Αίγυπτο (και συγκεκριμένα στην περίοδο του Νέου Βασιλείου, επί βασιλείας Αμενχοτέπ Β'). Στο βιβλίο βλέπουμε μερικές στιγμές από τη ζωή του ηγεμόνα, της συζύγου του, ενός ταριχευτή, ενός ψαρά, ενός πλινθοποιού, ενός γιατρού, μιας ιέρειας, ενός κοσμηματοποιού, και πάει λέγοντας, με τον συγγραφέα να προσφέρει διάφορες ενδιαφέρουσες πληροφορίες από τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα των αρχαίων Αιγυπτίων, καθώς επίσης να δίνει και το κίνητρο στον αναγνώστη για περαιτέρω έρευνα, μιας και όλα τα παραπάνω δεν χωράνε φυσικά σε τόσες λίγες σελίδες, έτσι; Χάρηκα που το διάβασα το βιβλίο, ήταν ευχάριστα γραμμένο, χάρη σ' αυτό έμαθα διάφορα πραγματάκια και με έβαλε στη διαδικασία να ψάξω για ακόμα περισσότερα. Είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να διαβάσω και τα αντίστοιχα βιβλία που αφορούν την αρχαία Αθήνα και την αρχαία Ρώμη, που βέβαια είναι γραμμένα από άλλον συγγραφέα. 8/10 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Steel Guardian Posted May 9, 2023 Share Posted May 9, 2023 (edited) Jerome K. Jerome - Three Men in a Boat ( to Say Nothing of the Dog)/Τρεις Άντρες σε μια Βάρκα (Χώρια ο Σκύλος) (Εκδόσεις Παρά Πέντε) Στην πραγματικότητα αυτό το βιβλίο δεν είναι non-fiction, αλλά ούτε και μυθιστόρημα, βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο. Πρόκειται για την αφήγηση των γεγονότων γύρω από ένα πολυήμερο ταξίδι, με βάρκα, στον Τάμεση που έκανε όντως ο συγγραφέας, αλλά κάποια απ'τα πράγματα δεν έγιναν έτσι όπως τα λέει. Υπάρχει πολύ έντονο το κωμικό στοιχείο, καθώς και κομμάτια που λειτουργεί σαν ταξιδιωτικό κείμενο. Σε γενικές γραμμές θα πω ότι δεν μου άρεσε. Η δομή του είναι τρομερά επαναλαμβανόμενη, το χιούμορ (αν και καλό) είναι σχεδόν συνέχεια το ίδιο πράγμα και σαν ταξιδιωτικό κείμενο έχει μάλλον σχεδόν μηδενική αξία. Στα θετικά ότι, σε γενικές γραμμές, δεν δείχνει τα πάνω από 100 χρόνια του και ότι το χιούμορ του, αν και μονότονο, είναι αρκετά πετυχημένο. Δεν θα πω ψέματα, υπήρχαν αρκετές φορές που γέλασα μαζί του, όμως το κυριώτερο αίσθημα που μου προκαλούσε το βιβλίο ήταν βαρεμαρα. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το τελείωνα καν, αν δεν ήταν τόσο μικρό. Edited May 9, 2023 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vaggelis Posted May 9, 2023 Share Posted May 9, 2023 (edited) Ο κατάσκοπος του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων του Ντέιβιντ Χόφμαν Ο Αντόλφ Τολκατσώφ ήταν Ρώσος μηχανικός που δούλευε σε άκρως απόρρητα προγράμματα σχεδιασμού ραντάρ για την σοβιετική αεροπορία κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου, σε ένα γραφείο μελετών στην Μόσχα και κατασκόπευε για λογαριασμό της CIA. Τα έγγραφα που υπέκλεψε ήταν τόσο σημαντικά που η αμερικανική αεροπορία τα αποτίμησε σε δισεκατομμύρια δολάρια και της επέτρεψαν να αντιμετωπίσει τα πλέον προηγμένα οπλικά συστήματα της σοβιετικής αεροπορίας και να σχεδιάσει δικά της που δεν θα μπορούσαν να τα αντιμετωπίσουν οι σοβιετικοί. Το βιβλίου του Χόφμαν είναι μια λεπτομερέστατη περιγραφή όλης της πορείας του Τολκατσώφ ως κατασκόπου, των κινήτρων που τον ώθησαν να προδώσει το σοβιετικό καθεστώς, αψηφώντας τον κίνδυνο για την ίδια του την ζωή, αλλά και όλων των διαδικασιών μέσω των οποίων οι Αμερικανοί κατάσκοποι συναντούσαν το Τολκατσώφ στην Μόσχα χωρίς να τους εντοπίσει η KGB. Περιγράφει αναλυτικά όλα τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούσαν, την πολύμηνη εκπαίδευση που απαιτούνταν για μια απλή συνάντηση μαζί του, που ποτέ δεν διαρκούσε πάνω από είκοσι λεπτά προκειμένου για να ανταλλάξουν μηνύματα και να προγραμματίσουν την επόμενη συνάντησή τους, αλλά και όλη την αγωνία πριν και μετά από κάθε τους συνάντηση. Ο Χόφμαν δεν περιορίζεται μόνο στον Τσολκατσώφ, αλλά περιγράφει και άλλες περιπτώσεις Ρώσων κατασκόπων που δούλευαν για τους Αμερικανούς, ενώ μεταφέρει πολύ καλά και όλο το κλίμα που επικρατούσε στις μυστικές υπηρεσίες από την δεκαετία του εξήντα και μετά, ιδίως μέσα στην ίδια την CIA. Εν κατακλείδι ένα πολύ καλό βιβλίο που σε βάζει για τα καλά μέσα στον αληθινό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, που δεν έχει και πολύ μεγάλη σχέση με αυτά που βλέπουμε στις διάφορες ταινίες. 9,5/10 Edited May 9, 2023 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted May 18, 2023 Share Posted May 18, 2023 Ο λόρδος Βύρων στην Ελλάδα - Conte Pietro Camba Η εργασία του Κόμη Πέτρο Γκάμπα, θεωρείται ως η πλέον πίστη, ακριβής και εμπεριστατωμένη αφήγηση της διαμονής και δράσης του Λόρδου Βύρωνα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του αγώνα του 1821 για την ανεξαρτησία. Ο συγγραφέας συνόδευσε τον Βύρωνα στο Μεσολόγγι και έζησε μαζί του μέχρι το τέλος της ζωής του, ως φίλος, γραμματέας και υπασπιστής του. Έτσι είδε και γνώρισε όχι μόνο τις πράξεις του μεγάλου αυτού φιλέλληνα, αλλά και τις ιδέες, σχέδια και αισθήματα του. Όλα αυτά τα περιέλαβε στο βιβλίο του με κάθε λεπτομέρεια. Επιπλέον παρέχει αξιόλογες πληροφορίες για πλήθος άλλων σχετικών γεγονότων, ώστε να σταθεί ως ντοκουμέντο για την κορυφαία αυτή περίοδο της εθνικής μας ιστορίας. Ο Κόμης, συνέθεσε το βιβλίο στο Λονδίνο όπου μετέβη μετά το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα. Το έργο μεταφράστηκε σχεδόν αμέσως στα γαλλικά και εκδόθηκε στο Παρίσι τους πρώτους μήνες του 1825. Επί έναν περίπου αιώνα έμεινε σχεδόν άγνωστο, μαζί με αυτό και οι πολύτιμες πληροφορίες εκείνης της ιστορικής περιόδου. Η παρούσα έκδοση είναι πλήρης, βασίζεται στην πίστη μετάφραση του Μπάμπη Άννινου η οποία συμπεριλήφθηκε σε συγκεντρωτικό τόμο των ιστορικών εργασιών του Άννινου με τίτλο: Ιστορικά σημειώματα, Αθήνα 1925. Το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου, ανήκει στις εκδόσεις "Δημιουργία, 1995". Είναι γραμμένο σε παλαιά καθαρεύουσα παραμένοντας στο κλίμα της εποχής. Απαιτεί υπομονή και προσοχή από τον εκάστοτε αναγνώστη, όπου ο πλούτος της γνώσης τελικά θα φέρει σε αυτόν ανταμοιβή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted May 23, 2023 Share Posted May 23, 2023 Τρέχοντας με την αγέλη Είναι η δεύτερη φορά που διαβάζω το βιβλίο. Μου αρέσει η φιλοσοφία και το τρέξιμο, εμπειρίες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Ταυτίστηκα με τον συγγραφέα και τις σκέψεις του, καθώς είναι φιλόσοφος και παράλληλα δρομέας. Ο συγγραφέας μέσα από τα βιώματα και τις γνώσεις του, κάνει ανάπτυξη της θέσης, ότι το τρέξιμο είναι ένας τρόπος για να καταλάβουμε τι είναι σημαντικό ή τι αξίζει πραγματικά στη ζωή. Είναι ένας τρόπος να έρχεται κανείς σε επαφή με την εγγενή αξία όπως αυτή εκδηλώνεται ή γίνεται αντιληπτή στη ζωή του ανθρώπου. Δεν είναι βέβαια το τρέξιμο μοναδικός τρόπος για να το πετύχουμε αυτό. Είναι όμως ένας από αυτούς, επομένως μας δίνει τη δυνατότητα να απαντήσουμε στην ερώτηση για το νόημα της ζωής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vaggelis Posted May 27, 2023 Share Posted May 27, 2023 (edited) Σιβηρική αγωγή του Νικολάι Λίλιν Ο Νικολάι Λίλιν γεννήθηκε στην Υπερδνειστερία της πρώην ΕΣΣΔ το 1980 και από την γέννησή του άνηκε σε μια εγκληματική σέκτα τα μέλη της οποίας αυτοχαρακτηριζόταν ως "τίμιοι εγκληματίες" και το βιβλίο είναι η αυτοβιογραφία του, που την έγραψε σε ηλικία 24 ετών στην Ιταλία όπου και βρήκε καταφύγιο. Η οικογένεια του Λίλιν τοποθετούνταν στην "αριστοκρατία" του οργανωμένου εγκλήματος το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο ανθούσε καθ' όλη την διάρκεια της ΕΣΣΔ, έχοντας τις δικές του παραδόσεις, τρόπο ομιλίας και κώδικα τιμής, ενώ ήταν τόσο πολύ ισχυρό που ούτε η φοβερή και τρομερή KGB μπορούσε να το καταπολεμήσει. Σύμφωνα με τον Λίλιν ο κώδικας συμπεριφοράς τους τους επέτρεπε να ασχολούνταν μόνο με ληστείες και κλοπές ενώ βρίσκονταν σε διαρκή πόλεμο με τα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, τα οποία εξόντωναν με την πρώτη ευκαιρία, χωρίς όμως παράλληλα να ενοχλούν τους απλούς πολίτες. Το οργανωμένο έγκλημα, έτσι όπως το περιγράφει ο Λίλιν, προσομοίαζε με μια θρησκευτική σέχτα με μπόλικα στοιχεία από τον ανιμισμό των ιθαγενών της Σιβηρίας, από όπου και κατάγονταν, και με στοιχεία της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο συνδυασμό των οποίων τους οδηγούσε να ζουν μια άκρως ιδιότυπη ζωή με πάμπολλους κανόνες και απαγορεύσεις, από τον τρόπο που ντύνονταν, μέχρι τον τρόπο που απευθύνονταν ο ένας στον άλλον, ή τον τρόπο που έτρωγαν και έπιναν, ανάλογα με την θέση και το κύρος που κατείχε ο καθένας μέσα στην πολύ κλειστή κοινωνία τους. Οι περιγραφές του Λίλιν πολλές φορές είναι άκρως σοκαρίστηκες και ωμές και σίγουρα δεν ένα βιβλίο που απευθύνεται σε ανήλικους ή όσους έχουν αδύναμο στομάχι. Ως λογοτεχνικό κείμενο έχει αρκετές αδυναμίες, αλλά σίγουρα αξίζει την προσοχή, ως αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα μιας τόσο μοναδικής κοινωνίας. 8/10 Edited May 27, 2023 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted June 4, 2023 Share Posted June 4, 2023 Στάλινγκραντ - Antony Beevor Για να καταλάβεις τον πόλεμο, πρέπει να ζήσεις τον πόλεμο. Ο συγγραφέας δεν έζησε τον πόλεμο αλλά τον κατάλαβε. Κατάφερε να μας κάνει να ζήσουμε τις εμπειρίες των στρατευμάτων και των δύο πλευρών με τη βοήθεια ενός πλήθους νέων πληροφοριών προερχομένων ειδικά από τα ρωσικά αρχεία. Η ποικιλία των πηγών παίζει καθοριστικό ρόλο στην περιγραφή της πρωτοφανούς φύσης της μάχης, καθώς και των συνεπειών που είχε σε όλους εκείνους που εγκλωβίστηκαν σε αυτήν χωρίς καμία ελπίδα να ξεφύγουν. Άριστο και τεκμηριωμένο από κάθε πλευρά, η παρακάτω παράγραφος αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα γραφής και ατμόσφαιρας που επικρατεί. "Το θέμα της ήττας γινόταν όλο και πιο τρομακτικό όσο οι στρατιώτες που υποχωρούσαν πλησίαζαν προς το Στάλινγκραντ. <<Μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι κείτονταν στρατιώτες λιωμένοι από τα άρματα, τραυματίες που βογκούσαν αβοήθητοι, παγωμένα πτώματα, παρατημένα οχήματα από την έλλειψη καυσίμων, και αναπτυγμένα πυροβόλα και διάφορα υλικά>>. Δίπλα στο δρόμο κάποιοι ξέσκιζαν κομμάτια κρέας από τα πλευρά ενός αλόγου. Οι άντρες ονειρεύονταν να συναντήσουν κάποιο κοντέινερ γεμάτο εφόδια, από αυτά που έπεφταν με αλεξίπτωτα. Τα περισσότερα ήταν όμως ήδη παραβιασμένα ή χαμένα στα χιόνια" 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted June 5, 2023 Share Posted June 5, 2023 (edited) - Γ. Σκοτ Έλλιοτ: ''Ατλαντίδα - Μύθος ή πραγματικότητα'': Πρέπει να είναι το δεύτερο που διαβάζω για την Ατλαντίδα. Όντας από τα Άγια Δισκοπότηρα της επιστήμης, τα βιβλία που έχουν γραφτεί για αυτό το θέμα ξεπερνούν τα...5000. Βιβλιογραφία πραγματικά ο ορισμός της λέξης περιορισμένη Στην εισαγωγή αναφέρεται ως συγγραφέας αυτός που έγραψε και τον γνωστό Ιβανόη. Δεν ξέρω όμως αν πρόκειται για λάθος, λίγο που έψαξα δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ιδιαίτερο κείμενο, απαιτητικό. Ιδίως ο πρόλογος. Του συγγραφέα, για το κείμενο υπάρχει ξεχωριστός από την μεταφράστρια. Όπου και αναφέρεται ως ενδεδειγμένος τρόπος διερεύνησης του μυστηρίου, αυτός της ενόρασης. Χμμ... Μάλιστα. Δεν θα το χλευάσω, προσπαθώ όσο μπορώ να μην μειώνω πράγματα που αγνοώ. Extreme καταστάσεις που με ξεπερνούν. Και αν το καλοσκεφτεί κανείς, γιατί όχι; Όταν κάτι χάνεται τόοοοοοσο πολύ στην αχλή του χρόνου και με την αμφιβολία αν υπήρξε καν, ίσως να μην ''λειτουργούν'' οι συμβατικές μέθοδοι. Και όπου συμβατικές, αναφέρονται η βολιδοσκόπηση των βυθών των θαλασσών. Χλωρίδα και πανίδα, ομοιότητες σε γλώσσες όσο και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Και μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων, με πιο γνωστές φυσικά τα ''Τίμαιος'' και ''Κριτίας'' του Πλάτωνα. Ζωτικής σημασία η γεωγραφία, το σχήμα της Γης. Με όλες αυτές τις δραστικές αλλαγές που υπέστη ύστερα από εκατομμύρια γεωλογικά χρόνια. Γίνεται αναφορά σε εφτά διαφορετικές φυλές που έζησαν κατακλυσμιαία -άθελα μου έκανα λογοπαίγνιο- γεγονότα, τελευταία εκ των οποίων οι Μογγόλοι. Η απληστία αναφορικά με απόκρυφες τέχνες που κατείχαν και έγινε η αιτία για την παρακμή των Ατλάντων, αρχικά λοιπόν εκ των έσω. Και αρκετά άλλα, είναι οικονομικό για το μικρό του μέγεθος. Καλογραμμένο, προτείνεται για όποιον τρέφει ενδιαφέρον για το θέμα. Edited June 5, 2023 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted August 2, 2023 Share Posted August 2, 2023 Ίλιον, η πόλη και η χώρα των Τρώων - Heinrich Schliemann Το βιβλίο ξεκινάει με την αυτοβιογραφία του συγγραφέα γραμμένη από τον ίδιο. Στη συνέχεια κάνει μία πλήρη περιγραφή των εργασιών και των ευρημάτων, κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που έγιναν ώστε να έρθει στο φως η Τροία. Ο Ερρίκος Σλήμαν αναλαμβάνει ένα τόσο μεγάλο έργο, το οποίο διήρκησε τόσα πολλά χρόνια, με δική του χρηματοδότηση έσκαψε μία ατελείωτη σειρά από στρώματα χαλασμάτων, σωριασμένα το ένα πάνω στο άλλο, προκειμένου να φτάσει επιτέλους στο παρθένο χώμα. Είναι γεγονός πως η Καμένη Πόλη θα παρέμενε μέχρι σήμερα κρυμμένη μέσα στα έγκατα της γης, αν η φαντασία δεν είχε γίνει οδηγός σκαπάνης. Η ανασκαφή αυτή άνοιξε για την αρχαιολογία μια εντελώς νέα θεώρηση του κόσμου, σχεδόν ένα νέο κόσμο. Εδώ ξεκινά μία εντελώς νέα επιστήμη. Άσχετα με την αναγνώριση από τους σύγχρονους αρχαιολόγος, κανείς δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει ότι έλυσε ένα μεγάλο πρόβλημα χιλιάδων ετών. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted August 29, 2023 Author Share Posted August 29, 2023 Έμιλ Λούντβιχ - Ναπολέων (Napoleon, 1924) Πριν λίγες μέρες διάβασα και πραγματικά απόλαυσα το καταπληκτικό βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ για τη ζωή της Μαρίας Αντουανέτας και την εποχή στην οποία έζησε η συγκεκριμένη βασίλισσα, έτσι αυτό το βιβλίο μπορεί να πει κανείς ότι αποτελεί μια συνέχεια, τουλάχιστον όσον αφορά τη Γαλλία εκείνων των χρόνων. Φυσικά, η ζωή και το έργο του Ναπολέοντα απέχουν παρασάγγας από τη ζωή και το έργο της Μαρίας Αντουανέτας, όπως επίσης το στιλ γραφής και παρουσίασης της εποχής από τον Τσβάιχ διαφέρει κατά πολύ από το αντίστοιχο στιλ του Λούντβιχ. Το "Ναπολέων" το βρήκα κάπως πιο βαρύ, και σαν γραφή και σαν θεματολογία, πιο περίπλοκο όσον αφορά την παρουσίαση της εποχής, ας πούμε πιο πυκνό σε ιστορικά γεγονότα, πολιτικές μηχανορραφίες κ.λπ., χρειάστηκε αρκετές φορές να σταματήσω λίγο την ανάγνωση και να ψάξω κάποια πράγματα στο ίντερνετ, σχετικά με πρόσωπα, συμμαχίες, πολέμους, περιοχές, βασίλεια, και πάει λέγοντας. Η αλήθεια είναι ότι εκείνα τα χρόνια, στα χρόνια του Ναπολέοντα δηλαδή, τα πράγματα ήταν πολύ μπερδεμένα και ταραγμένα, με όλα τα βασίλεια, τα δουκάτα, τους βασιλιάδες, τους στρατηγούς, τις συμμαχίες, τις αντιπαλότητες, τις συνωμοσίες, τις προδοσίες... ο κακός χαμός λέμε! Δύσκολο να βγάλεις άκρη. Πάντως το βιβλίο μου άρεσε, μου προσέφερε πάρα πολλά, με διαφώτισε ολίγον τι σχετικά με τον Ναπολέοντα και την εποχή στην οποία έζησε, μεγαλούργησε και πέθανε, και η γραφή του Λούντβιχ εδώ που τα λέμε δεν ήταν όσο βαριά φοβόμουν ότι θα ήταν, αντίθετα τη βρήκα αρκετά ευκολοδιάβαστη και σε σημεία καθηλωτική. Πάντως οφείλω να πω ότι ο Λούντβιχ δεν έδωσε και πολύ βάρος στις μάχες και τις εκστρατείες αυτές καθαυτές, δεν υπάρχουν δηλαδή πολλές περιγραφές από τις μάχες, τις στρατηγικές κινήσεις των αντιμαχόμενων πλευρών κ.λπ., ουσιαστικά έδωσε περισσότερο βάθος στον χαρακτήρα του Ναπολέοντα, στην προσωπικότητά του, στις σχέσεις του με τους ανθρώπους γύρω του, στα όνειρά που είχε για την Ευρώπη, και ούτω καθεξής. Ίσως να μην είναι και το απόλυτο βιβλίο για τον συγκεκριμένο άνθρωπο (άλλωστε θεωρώ δύσκολο να χωρέσουν όλα όσα συνιστούν και αφορούν τον Ναπολέοντα σε ένα μονάχα βιβλίο), πάντως είναι ένα πολύ αξιόλογο και καλογραμμένο βιβλίο που αναδεικνύει με τον τρόπο του τη μεγάλη και αμφιλεγόμενη αυτή προσωπικότητα! 9/10 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 2, 2023 Author Share Posted September 2, 2023 Χέρμαν Λέμαν - Εννέα χρόνια με τους Ινδιάνους (Nine Years Among the Indians, 1899) Μια ωραία και ευχάριστη εκδοτική έκπληξη η κυκλοφορία στα ελληνικά του συγκεκριμένου βιβλίου, που αποτελεί ντοκουμέντο μιας ζωής και μιας εποχής. Τον Μάιο του 1870, ο Χέρμαν Λέμαν ήταν έντεκα ετών και ζούσε με την οικογένειά του σε μια φάρμα στο Τέξας, όταν απήχθη μαζί με τον αδερφό του (ο οποίος αργότερα κατάφερε να αποδράσει) από μια ομάδα Ινδιάνων Απάτσι. Για εννέα ολόκληρα χρόνια ο Λέμαν έζησε ανάμεσα στους Ινδιάνους, σαν Ινδιάνος, αρχικά με τους Απάτσι και μετέπειτα με τους Κομάντσι, συμμετέχοντας σε τελετουργίες, κυνήγια, ληστείες, μάχες κ.λπ., όπως όλοι οι Ινδιάνοι γύρω του. Το βιβλίο είναι γεμάτο τέτοιες σκηνές, που περιγράφονται λιτά και ρεαλιστικά, χωρίς φτιασίδια και ωραιοποιήσεις. Έχουμε επιθέσεις σε περιπλανώμενους καβαλάρηδες, σε κυνηγούς, σε οικογένειες, σε στρατιώτες και ρέιντζερς, έχουμε επιδρομές σε τρένα, έχουμε σφαγές, μπόλικοι άνθρωποι χάνουν το "σκαλπ" τους, είναι μια ιστορία που θυμίζει τα γουέστερν αλλά τυχαίνει να είναι αληθινή! Δεν διαθέτει ιδιαίτερες λογοτεχνικές αρετές, είναι απλά γραμμένο και υπάρχουν επαναλήψεις εδώ κι εκεί (βαρέθηκα τις κλοπές αλόγων!), όμως είναι ένα γλαφυρό χρονικό, που δεν ωραιοποιεί τα πράγματα, που παρουσιάζει τα γεγονότα με ειλικρίνεια και πολλές φορές με ωμό ρεαλισμό. Λατρεύω τα γουέστερν, λατρεύω όλες αυτές τις ιστορίες με Ινδιάνους, ρέιντζερς, καουμπόηδες, τις μάχες και τα κυνηγητά στις Μεγάλες Πεδιάδες, και αυτή εδώ η ιστορία διαθέτει όλα αυτά τα καλούδια. Για τους λάτρεις του είδους, θεωρώ ότι είναι ένα απαραίτητο ανάγνωσμα. 8/10 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted September 3, 2023 Share Posted September 3, 2023 Τρώτε σωστά σύμφωνα με τον τύπο του αίματος σας- Peter D' Adamo Αν υποψιαστήκατε ποτέ ότι η διατροφή ή η άσκηση δεν πρέπει να είναι ίδια για όλους, έχετε δίκιο. Ο τύπος του αίματος εκφράζει τη χημεία του σώματος σας και καθορίζει τις τροφές που προάγουν την υγεία σας. Οι τροφές που απορροφώνται πλήρως από τον οργανισμό σας και ο τρόπος που το σώμα του καθενός αντιδρά στο άγχος διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του αίματος. Ολοκληρωμένος οδηγός ώστε να καταρτίσετε ένα πρόγραμμα υγείας που είναι κατάλληλο για το δικό σας τύπο αίματος. Σίγουρα δεν παίζουμε με την υγεία μας, μπορούμε να κάνουμε όμως δοκιμές πάντα με μέτρο και ασφάλεια. Με βάση τη δική μου ομάδα αίματος, όσο γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου, με βρίσκουν σύμφωνο. Ο καθένας από εσάς αν δοκιμάσει το συγκεκριμένο τρόπο διατροφής και άσκησης, ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted September 20, 2023 Share Posted September 20, 2023 (edited) Η μεγάλη κούρσα - Tom McNab Το 1928 όταν η οικονομική κρίση βρισκόταν στο αποκορύφωμα της, ένας Αμερικάνος επιχειρηματίας αποφάσισε να χρηματοδοτήσει έναν αγώνα δρόμου με αφετηρία το Λος Άντζελες και τερματισμό τη Νέα Υόρκη. Μία διαδρομή τριών χιλιάδων μιλίων θα πραγματοποιούταν πολλές φορές μέσα σε δυσπρόσιτο περιβάλλον με όλες τις καιρικές συνθήκες απέναντι. Ο αγώνας θα κρατούσε τρεις μήνες και το έπαθλο ήταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, 2.000 αθλητές απ' όλο τον κοσμο άντρες και γυναίκες έλαβαν μέρος, κάνοντας τα πάντα για να κερδίσουν τον αγώνα. Πάνω σε αυτό το πραγματικό γεγονός και τις ιστορίες των αθλητών που έλαβαν μέρος στον αγώνα, ο McNab βασίστηκε για να γράψει το μυθιστόρημα του. Δεν είναι μόνο ένα αθλητικό μυθιστόρημα, πάει πολύ πιο πέρα. Είναι το αμερικανικό όνειρο, παίρνοντας τη μορφή ενός αγώνα δρόμου. Μία ιστορία για τη δύναμη της θέλησης των ανθρώπων η οποία θα τους βοηθήσει να επιτύχουν αυτόν τον άθλο. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων είναι εξαιρετική, η πλοκή και ο ρυθμός της ιστορίας με κράτησε μέχρι τον τερματισμό! Μία ιστορία γραμμένη με ωραίο τρόπο βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό και ειδικά με το δρομικά αγωνίσματα. Ευχαριστώ τον bladerunner που έκανε γνωστό αυτό το βιβλίο. Edited September 20, 2023 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted October 11, 2023 Share Posted October 11, 2023 Ομοιοπαθητική η ιατρική του μέλλοντος - Γεωργίου Βυθούλκα Η ομοιοπαθητική είναι ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα, θεμελιώθηκε το 1800 από τον Γερμανό ιατρό Σαμουήλ Χάνεμαν. Η θεραπευτική αποτελεσματικότητα της βασίζεται επάνω σε ξεκάθαρους φυσικούς νόμους. Στοχεύει στην αρμονική λειτουργία του οργανισμού, με θεραπεία του πόνου, του πάθους και του εγωισμού. Η πρωταρχική αρχή των φυσικών ασθενειών θα πρέπει να αναζητηθεί σε ένα δυναμικό, ενεργειακό πεδίο και όχι σε φυσικό χημικό υλικό. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που δίδονται στους ασθενείς, έχουν τη βασική αρχή ότι η δράση τους σε υγιή άτομα έχει παρόμοια συμπτώματα με την ασθένεια που θέλει να θεραπεύσει. Δηλαδή, τα όμοια θεραπεύονται με τα όμοια. Όταν η ομοιοπαθητική εφαρμοστεί σωστά, θεραπεύει ριζικά και χωρίς παρενέργειες τις φυσικές ασθένειες. Είναι ευρύτερα διαδεδομένη και συνεχώς κερδίζει έδαφος, παρά τις όποιες αντιδράσεις από το επιστημονικό κατεστημένο που καθυστερεί χαρακτηριστικά την εφαρμογή της. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.