ARTICLE 12 πράγματα που μπορείς να εκμεταλλευτείς για να κάνεις τη συγγραφική ζωή σου εύκολη

[Naroualis]

Καλέ, πήγε τόσος καιρός από το προηγούμενο άρθρο; Σαν χτες μου φαίνεται… Αλλά έκανα brainstorming. Προσπαθούσα να βρω με ποιον τρόπο μπορεί κάποιος να γυαλίσει έναν χάλκινο καθρέφτη. Αλήθεια.

 

Θα είχα τελειώσει πολύ νωρίτερα, νομίζω, αν είχα χρησιμοποιήσει όλες τις παρακάτω βοήθειες που μπορεί να έχει ένας συγγραφέας όταν γράφει. Έτσι, για να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, βρε αδερφέ.

 

Standard Disclaimer: όλα όσα ακολουθούν δεν είναι τυφλοσούρτης. Καλείστε πριν τα εφαρμόσετε, να τα σκεφτείτε καλά και να πειραματιστείτε μαζί τους. Επίσης, και πάαααρα πολύ σημαντικό, μην ξεχνάτε ποτέ ότι αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη, για την οποία α) διατηρώ το δικαίωμα να την αλλάξω στην πορεία της συζήτησης (εφόσον κάποιος φέρει τα κατάλληλα επιχειρήματα) και β) μπορεί να μην εξυπηρετεί τις δικές σας ανάγκες και τη δική σας ιδιοσυγκρασία. You have been warned.

 

 

12 πράγματα που μπορείς να εκμεταλλευτείς για να κάνεις τη συγγραφική ζωή σου εύκολη

 

 

1. Τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές

 

Προφανές για όλους εμάς στο σφφ, που τους χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, όχι και τόσο προφανές για όσους δεν έχουν καλή σχέση μαζί τους. Ένας υπολογιστής είναι αν μη τι άλλο μια γραφομηχανή μεγάλης ταχύτητας και ακρίβειας, που μπορεί να μην έχει εκείνον τον νοσταλγικό τίκι-τίκι-τίκι ήχο, αλλά σου επιτρέπει να δαχτυλογραφείς (και να έχεις άπειρα αντίγραφα εντός λίγων λεπτών), χωρίς να ματώνεις τα δάχτυλά σου κάθε φορά και χωρίς το τρισκατάρατο καρμπόν. Σκέψου επίσης ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ. Αν αποφασίσεις ότι, ο ήρωας της δωδεκαλογίας σου έχει μαύρα κι όχι γαλάζια μάτια, για να το αλλάξεις σε χειρόγραφο θα κάνει τουλάχιστον τρεις μήνες, όσον καιρό θα σου πάρει να ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ και τους δώδεκα τόμους της και να δακτυλογραφήσεις ή χειρογράψεις ξανά τις συγκεκριμένες σελίδες όπου αναφέρεται το χρώμα των ματιών αυτών. Με τον υπολογιστή είναι υπόθεση (κυριολεκτικά) δεκαπέντε λεπτών. Επιπλέον η αποθήκευση είναι απείρως πιο ασφαλής, εφόσον έχεις τη δυνατότητα να κάνεις αντίγραφα του ίδιου του ηλεκτρονικού αρχείου χωρίς καμία διαφορά το ένα από το άλλο κι επιπλέον να διατηρείς και χρονικό αρχείο του αρχείου σου (τι είπα πάλι τώρα), με τις διάφορες εκδοχές της ιστορίας.

 

 

2. Τους διορθωτές κειμένου

 

Δηλαδή το Word (εντάξει, για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού, όχι για όλους). Ορθογραφία και παραγραφοποίηση γίνονται εντός λίγων δευτερολέπτων, χωρίς να χρειάζεται να προσέχεις κάθε ώρα και στιγμή πότε αλλάζεις παράγραφο κι αν έχεις αφήσει δύο ή τρεις τελείες ή το tab για εσοχή. Επιπλέον, γραμματοσειρές όλων των ειδών θα σου είναι εύκολα διαθέσιμες, τα πλάγια και τα έντονα μπαίνουν με ένα κλικ κι αν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα με σύμβολα που δεν τα έχει το πληκτρολόγιο, έχεις και το κουμπί «Σύμβολο» (Insert symbol), όπου μπορείς να διαλέξεις ένα σωρό. Μπορείς επίσης να εκμεταλλευτείς τα σχόλια που σου παρέχει το Word (comments) τα οποία, προσωπικά, τα θεωρώ ιδανικά για να την επιμέλεια ενός κειμένου, για να ανταλλάσεις απόψεις εν θερμώ πάνω στο κείμενο με τους beta readers σου.

 

Ειλικρινά, αν αποφασίσεις να μάθεις κάτι, να παρακολουθήσεις μαθήματα για κάτι που να έχει σχέση με τη συγγραφή, ξεκίνα από το word –ή τον οποίον άλλο κειμενογράφο χρησιμοποιείς. Θα κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο για τις δυνατότητες που σου προσφέρει στο καθαρά τεχνικό κομμάτι της συγγραφής και που ως εκείνη τη στιγμή δεν τις ήξερες. Κι έτρωγες ώρες και ώρες για να κάνεις κάτι που θα σου έπαιρνε λίγα κλικ.

 

 

3. Το διαδίκτυο και όλα τα free ή μη προγράμματα γραφής

 

Το διαδίκτυο: ελεύθερη πρόσβαση σε κάθε είδους πληροφορία. Τόσο απλά. Τα αστειάκια με τη browsing history συγγραφέων είναι ατελείωτα κι απόλυτα αληθινά. Μερικά highlights από τη δική μου των τελευταίων τριών ετών: ~Βότανα που προκαλούν έκτρωση ~ατμοτηλεβόλο ~ιστορία της ζάχαρης ~τι γεύση έχει το κρέας του γερακιού ~πόση ώρα χρειάζεται για να στηθεί μια γιούρτη ~υπερφυσικά πλάσματα της φυλής Τσόκτω.

 

Σχετικά με τα προγράμματα γραφής, επειδή δεν τα κατέχω, ρίξτε μια ματιά σε αυτή τη συζήτηση. Τα παιδιά έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά.

 

 

4. Τη Wikipedia

 

Μπορεί να έχει τα προβλήματά της και πίσω από τις γυαλιστερές πολύχρωμες σελίδες της να διαδραματίζονται δράματα επιπέδου φωσκωλιάδας, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στη Βικιπαίδεια θα βρεις ΑΠΕΙΡΑ πράγματα. Από λεπτομέρειες και μεθόδους, μέχρι έμπνευση και υπαινιγμούς. Είναι το τέλειο σημείο για να χαθείς, πηδώντας από τον έναν υπερσύνδεσμο στον άλλο, κυνηγώντας την ιδέα για το επόμενο μυθιστόρημά σου ή τη λύση του μεγάλου προβλήματος στην πλοκή, που αντιμετωπίζεις αυτή τη στιγμή.

 

Κι επιπλέον, δε χρειάζεται να ψάξεις να δεις αν όλα αυτά είναι αλήθεια ή όχι. Το 90% των σελίδων της είναι γραμμένες με στάνταρ ποιότητας κι όταν αυτά τα στάνταρ δεν καλύπτονται η ίδια η σελίδα το λέει πάνω-πάνω.

 

 

5. Τις ηλεκτρονικές σελίδες με τα χόμπι των άλλων

 

Ο καθείς όπως τη βρίσκει κι εσύ τη βρίσκεις γράφοντας. Υπάρχουν άπειρα μέρη όπου παρέχονται συμβουλές συγγραφής, για παράδειγμα σ’ ετούτη η σειρά άρθρων. Ωστόσο, εσύ, που είσαι συγγραφέας φαντασίας, έχεις περισσότερες ανάγκες από έναν σκέτο συγγραφέα, έναν μεϊνστριμά. Θέλεις να μιλήσεις για πράγματα που πολύ πιθανόν να μην τα έχεις ζήσεις ο ίδιος. Όπως τα τεστ επιτάχυνσης στα οποία υποβάλλονται οι αστροναύτες, οι ήχοι του δάσους το ξημέρωμα κι ο χρόνος που κάνει το αίμα να ξεραθεί σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.

 

Πράγματα που γι’ άλλους ανθρώπους είναι χόμπι. Ένα παράδειγμα από προσωπική πείρα: ήθελα να βάλω λίγο χρώμα σε μια σκηνή δάσους. Από το σάιτ της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, έμαθα ότι σε ένα τέτοιο μέρος θα ζούσαν τσαλαπετεινοί. Ύστερα πήγα στο http://www.xeno-canto.org/ και έψαξα ν’ ακούσω τη φωνή του πουλιού αυτού, μιας και, ούσα παιδί της πόλης, αμφιβάλλω αν την είχα ακούσει ποτέ.  Το χόμπι κάποιων ν’ ακούν και να καταγράφουν φωνές πουλιών, με βοήθησε να κάνω την ιστορία μου πιο πιστευτή, ακόμη και στ’ αυτιά εκείνων που δεν έχουν ξανακούσει ποτέ τσαλαπετεινό.

 

 

6. Το έμπειρο σόι

 

Γιατί όχι; Ο πατέρας μου μεγάλωσε σε αγροτική οικογένεια. Θυμάται κάποια πράγματα που μπορεί να μην είναι ακριβή ή ακριβοδίκαια, αλλά δίνουν το μέγεθος των γεγονότων. Αν χρειαστώ οδηγίες για την καλλιέργεια του τριφυλλιού (του τριφυλλιού, όχι του τρίφυλλου, καλέ) ή για το πώς σαλαγάνε τα μωρά της γαλοπούλας, θα τα έχω από πρώτο χέρι, χωρίς τις τσεκουράτες, δίχως συναίσθημα περιγραφές κάποιου γεωπόνου. Η μάνα από την άλλη θυμάται πώς είναι να βάζει να πλύνεις ρούχα χωρίς να έχεις πλυντήριο και θερμοσίφωνα ή να ζυμώνεις και να τρως ψωμί χωρίς να έχεις αρτοπαρασκευστή ή φούρνο franchise στα δύο τετράγωνα απόσταση.

 

Κι αυτά είναι μόνο η κορφή του παγόβουνου. Πιστοί ακόλουθοι της ιδέας αυτής έχουν συμβουλευτεί κατά καιρούς: φίλη αμαζόνα για τις συνήθειες των αλόγων, φίλη cosplayer για το πόσο εύκολα φτιάχνεις ένα ψεύτικο σπαθί, Σουηδό φίλο που είχε υπηρετήσει ως έφιππος στο στρατό, συνάδελφο χασάπη που ξέρει τι φάτσα έχει ο καρκίνος στο κρέας του γουρουνιού, συνάδελφο μηχανικό που ξέρει τι είναι πιο ευαίσθητο, το ένα ή το άλλο είδος μεντεσέ. Πάει λέγοντας. Το μόνο που χρειάζεται είναι διορατικότητα, να συνειδητοποιήσεις αν και σε τι θα μπορέσει να σε βοηθήσει η εμπειρία κάποιου άλλου. Κι ίσως και λίγο τακτ, γιατί άντε να τον πείσεις ότι δε θες να παρατήσεις το πανεπιστήμιο για να σαλαγάς γαλοπούλες και να θερίζεις τριφύλλι, απλά θες να γράψεις μια λίγο πιο κουλ ιστορία από το συνηθισμένο.

 

 

7. Τις κοινότητες και τα συγγραφικά παιχνίδια τους

 

Για όσους γράφουν και δεν έχουν λάβει έστω μία φορά μέρος στα συγγραφικά παιχνίδια του σφφ, ένα έχω να πω: παιδιά, χάνετε. Τα σχόλια που μπορεί να σου κάνουν οι άλλοι είναι το μικρότερο καλό που μπορεί να σου συμβεί. Πιο σημαντικά πράγματα από τα σχόλια είναι: α) ότι έχεις έναυσμα να γράψεις, β) ότι έχεις πίεση χρόνου κι αυτό βοηθάει πολύ στην πειθαρχία, γ) ότι γράφεις με άλλου το πρόσταγμα, δε σκέφτεσαι εσύ το θέμα, αλλά προσπαθείς να βρεις τη φωνή σου μέσα από το θέμα ενός άλλου και δ) ότι έχεις όριο λέξεων, το οποίο επίσης βοηθάει στην πειθαρχεία. Επίσης, αντίθετα απ’ ό,τι υποθέταμε όταν ήμασταν μικρότεροι, η συγγραφή μπορεί να γίνει ομαδικό άθλημα. Ρωτήστε αύριο-μεθαύριο που θα ξεκινήσει το SummerWriMo, να μάθετε.

 

 

8. Τις δικές σου εμπειρίες

 

Διακοπές, γιατρός, ασθένειες, θάνατος, γέννηση. Κάποτε έκανα μια γαστροσκόπηση, μπορώ να περιγράψω με σαφήνεια την αίσθηση του πνιγμού. Μια άλλη φορά λιποθύμησα σταδιακά, θυμάμαι ακόμη τα κίτρινα φωτάκια που έγιναν μωβ κι ύστερα μαυρίλα. Ξέρω να ανοίγω ένα βαρέλι φέτα, θυμάμαι πως είναι να έχεις κάψει το χέρι σου, πώς νιώθεις όταν σου σκάει η μπάλα του μπάσκετ στα μούτρα, θυμάμαι πώς κάνουν οι γάτες όταν επιτίθενται σε σκύλο. Δεν ξεχνώ τη μυρωδιά του μελιού όταν καίγεται, τη γεύση του αίματος όταν δαγκώνω τη γλώσσα μου, πώς μυρμηγκιάζει το πόδι όταν κάθεσαι πάνω του πολλή ώρα. Το πρόσωπο της γιαγιάς μου στην κηδεία της. Τη ζαρωμένη μούρη του ανιψιού μου, όταν γεννήθηκε. You get the point. Μην ξεχνάς τις εμπειρίες σου, χρησιμοποίησέ τις.

 

 

9. Τα παζάρια βιβλίων

 

Από τότε που μπήκαμε στην κρίση κι οι χονδρέμποροι άνοιξαν τις αποθήκες τους και βγάλαν στο σφυρί όλοι την πραμάτεια, αλλά και πιο πριν, όταν περιμέναμε πως και πως το Παζάρι Βιβλίου στην Κλαυθμώνος, τα παζάρια βιβλίου απέκτησαν μια ακόμα χρησιμότητα για μένα: μπορώ με ελάχιστα χρήματα να αποκτήσω βιβλία που είτε θα μου δείξουν πώς γίνεται κάτι, είτε θα μου δείξουν πώς αυτό το κάτι το έκαναν άλλοι πριν από μένα.

 

Σαν συγγραφέας θεωρώ ότι διαβάζεις κιόλας – ειλικρινά ποτέ δεν κατάλαβα τι σόι συγγραφέας μπορεί να γίνει κάποιος χωρίς να διαβάζει – οπότε ένα παζάρι είναι ιδανικό μέρος για να βρεις τα βιβλία που θα σε ενδιέφεραν, χωρίς να κλαις μετά το μεροκάματο ή το βδομαδιάτικο που χρειάστηκε να δώσεις για να διαβάσεις κάτι που τελικά ήταν μία μπούρδα και μισή. Επίσης, λόγω των χαμηλών τιμών μπορεί να πάρεις πράγματα που σε άλλες περιπτώσεις δε θα αγόραζες κι έτσι να διευρύνεις τους ορίζοντές σου.

 

Σημαντικό, επίσης, πλεονέκτημα των παζαριών είναι ότι βιβλία που ως συγγραφείς θα τα χρησιμοποιούσαμε στην έρευνα – π.χ. βιβλία αυτοβοήθειας ή κοινωνιολογίας ή γεωγραφίας ή ιστορίας ή χειροτεχνίας ή μυθολογίας ή λαογραφίας ή… σταματήστε με, έχω πάρει φόρα – και που, συνήθως, κοστίζουν ένα μάτι και το πρωτότοκό σου, στα παζάρια τα πουλάνε κοψοχρονιά. Έχω πετύχει βιβλίο (Πρόσωπα και άλλα κύρια ονόματα, της Αμαλίας Μεγαπάνου, 1149 σελίδες μεγέθους 28Χ21 και γραμματοσειρά μικρότερη από 8 στιγμές) με αρχική τιμή 112 ευρώ, να πέφτει στα 25. Πώς να μην το πάρω, αφού το είχα στο μάτι τρειςχιλιάδεςχρόνιαξερωγω;

 

 

10. Τις δημόσιες μεταφορές κι όχι μόνο

 

Κάνε μια βόλτα με το λεωφορείο, χωρίς ακουστικά. Τι θα κερδίσεις; Εκπληκτικές μικρολεπτομέρειες του χαρακτήρα των ανθρώπων που μπορείς να τσιμπήσεις έτσι –ανθρώπων που δεν ανήκουν στον περιβάλλον σου και πιθανόν δεν έχουν τίποτε κοινό με σένα ή αυτό που ξέρεις. Για τους φαντασάδες και όσους δυσκολεύονται με την ονοματοδοσία, σπαράγματα λέξεων από ξένες γλώσσες που μπορούν να γίνουν θαυμάσια διηγήματα. Μια φράση τόσο εξωφρενική, που για να την εξηγήσεις πρέπει να φτιάξεις έναν ολόκληρο καινούργιο κόσμο γύρω της. Κι όχι μόνο (τι κλισέ φράση, θε μου) στο λεωφορείο, αλλά και στην καφετέρια και στο σούπερ μάρκετ και στην ουρά για τα εισιτήρια των Everly Brothers. Αλήθεια, οι ωτακουστές δε μένουν δίχως έμπνευση ποτέ.

 

 

11. Το Google Street View

 

Μη γελάτε! Ειδικά για όσους θέλουν να γράψουν κάτι στον πραγματικό κόσμο, το Google Street View μπορεί να φανεί σωτήριο. Βλέπεις πραγματικές τοποθεσίες, ξέρεις ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάς. Ακόμα και για όσους δεν γράφουν στον πραγματικό κόσμο, μια βόλτα σε ένα άλσος ή στο κάστρο Μπραν ή στις παρυφές της ερήμου ή σε έναν κατσικόδρομο στα όρη του Νεπάλ, μπορεί να σου δώσει την αίσθηση του χώρου – το τι βλέπεις και τι όχι – και να σε βοηθήσει να περιγράψεις σωστότερα το τοπίο σου.

 

 

12. Τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους

 

Ειδικά για όσους δημιουργούν προβιομηχανικούς κόσμους, μια επίσκεψη σε αρχαιολογικό χώρο, κάστρο, βίγλα, μπουντρούμι, δίνει απίστευτα πραγματική αίσθηση του χώρου και της προοπτικής. Δεν είναι απλά ότι βλέπεις ένα σπίτι στη Δήλο, π.χ. Μπαίνεις μέσα, περνάς το κατώφλι του. Ξαφνικά γίνεσαι εσύ ο ίδιος/ίδια ο ήρωάς σου που θα διασχίσει αυτό το συγκεκριμένο κατώφλι, που θα φορέσει αυτό το συγκεκριμένο κράνος, που θα χρησιμοποιήσει αυτή τη συγκεκριμένη κούπα. Ακόμα και σημεία που είναι μάλλον ανατριχιαστικά, όπως το Εγκληματολογικό Μουσείο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΡΟΣΟΧΗ, μην γκουγκλάρετε εικόνες, αν δεν έχετε πολύ γερό στομάχι) ή το Μουσείο Βασανιστηρίων στη Μάλτα είναι μέρη που μπορούν να δώσουν τροφή για σκέψη κι αληθοφάνεια ή έμπνευση της στιγμής.

 

 

 

 

 

Προηγούμενα θέματα:
 

α) 12 πράγματα που χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις να γράφεις
β) 12 τρόποι να προσεγγίσεις μια ιδέα
γ) 12 τρόποι να προσεγγίσεις την κοσμοπλασία σου
δ) 12 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον ήρωά σου
ε) 12 τρόποι προσέγγισης της πλοκής
ς) 12 λόγοι επιλογής ή απόρριψης της οπτικής γωνίας

ζ) 12 σημεία όπου τα κλισέ πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία
η) 12 τρόποι να ζωντανέψεις το γραπτό σου

θ) 12 ελαττώματα στο χαρακτήρα ενός συγγραφέα

[WILLIAM]

Συγχαρητήρια για το νέο άρθρο, ήταν όπως πάντα εξαιρετικά διαφωτιστικό και βοηθητικό.

Εμένα μόλις με ταρακούνησες με την πολύ απλή σκέψη πως το google δεν είναι χρήσιμο μόνο για τον πραγματικό κόσμο αλλά και για τον φανταστικό, για ένα βουνό ας πούμε ή ένα κάστρο ( αν και για το δεύτερο έχω ένα από εκείνα τα ακριβά βιβλία που έλεγες ).

[shadow_play]

Naroualis, "ρούφηξα" την ανάρτησή σου με αληθινό ενθουσιασμό. Δεν θα μπορούσες να έχεις περισσότερο δίκιο σε αυτά που γράφεις, αν κι εγώ προτιμώ να βάζω τη δράση μου σε τοποθεσίες που γνωρίζω ο ίδιος με κάθε λεπτομέρεια. Επειδή το κάθε βιβλίο μας ξεκινά με πιθανότητες να κάνει τεράστια επιτυχία και να μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου (λέμε τώρα...), προσωπικά αισθάνομαι τεράστια ανασφάλεια να περιγράφω μέρη στον πραγματικό κόσμο που δεν έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια παρά μόνο στο διαδίκτυο, φοβούμενος μήπως γράψω κάποια χοντρή ανακρίβεια που θα είναι δύσκολο να πάρω πίσω στη συνέχεια (μετά την έκδοση και την παγκόσμια επιτυχία του βιβλίου μου, δηλαδή... ).

 

Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!

Edited August 1, 2016 by shadow_play

[Glowleaf]

Το Google Street View είναι καλο για τέτοια πράγματα. Το χρησιμοποίησα παλιότερα σε μια επαρχιακή πόλη για να περιγράψω την θέα, όπως λες.