Ισαάκ Ασίμωφ (Isaac Asimov)

[ErnestoDoUrden]

Θα συμφωνήσω με τον Dain σχεδόν σε όλα από αυτά που λέει. Επίσης νομίζω ότι για να κρίνει κάποιος συγγραφείς με πολύ μεγάλο έργο πρέπει να έχει διαβάσει έναν επαρκή αριθμό ιστορίων τους. Ας πουμε για τον Moorcock που αναφέρεις, Βάρδε, εγώ έχοντας διαβάσει μόνο τις ιστορίες του Elric και το πρώτο βιβλίο του Coroum δεν μπορώ να σχηματίσω την ίδια εντύπωση με εσένα που προφανώς έχεις διάβασει ένα σημαντικό κομμάτι του έργου του. Εμένα ο Moorcock δεν μου λέει τίποτα όπως προφανώς και ο Asimov αν είχα διαβάσει λιγότερα από τα έργα. Για παράδειγμα στις νουβέλες που αναφέρει ο Dain αλλά και σε άλλα όπως το Caves of Steel και το Naked Sun υπάρχει σημαντικότερη ανάπτυξη χαρακτήρων με πολύ πιο ενδιαφέρουσα πλοκή από την σειρά του Foundatioν(το οποίο νομίζω ότι είναι συγκλονιστικό όσον αφορά τον πλούτο των ιδεών και για εμένα αυτό νοείται ως λογοτεχνική αξία).

[anomanter]

Ο Ασίμωφ έχει πλέον καθιερωθεί στο χώρο της ΕΦ. Όσα βιβλία του έχω διαβάσει ήταν τουλάχιστον ενδιαφέροντα εώς διασκεδαστικά.

Εμένα άλλο με καίει: έμαθα ότι ένα του διήγημα αφορά κάποιον που συναντά τον εαυτό του. Ξέρει κανείς τον τίτλο;

Η παραπάνω ιδέα είναι αρκετά σπάνια στο χώρο του Φανταστικού. Την έχω ξανασυναντήσει μόνο σε μια ιστορία του Μπόρχες και στο Γυρίζοντας το Γαλαξία με Ωτοστόπ.

[Oberon]

Δε μου έρχεται στο νου τώρα, αλλά το θυμάμαι αυτό το διήγημα του Ασίμωφ. Δε νομίζω πάντως να εννοείς το The Man Who Folded Himself, το μυθιστόρημα του David Gerrold, έτσι?

[anomanter]

Όχι, το διήγημα σίγουρα ανήκει στον Ασίμωφ.

(αλλά και αυτός που δίπλωσε τον εαυτό του μοιάζει να έχει ενδιαφέρον, θα το ψάξω)

[heiron]

Dain το βιβιλιο δεν λεγεται "Even the gods" αλλα "The gods themselves.." και προσωπικα δεν τρελαθηκα με αυτο-αν και πραγμετευεται το πολυ ενδιαφερον θεμα της ανθρωπινης βλακειας!Το "Τελος της αιωνιοτητας" ειναι το αγαπημενο μου αν και στην αρχη ειναι καπως "ξινο" με τους ψευτοτεχνικους του ορους.Η σειρα Foundation ειναι πολυ καλη και πρωτοποριακη για την εποχη της.Μην ξεχνατε ποσα στοιχεια "δανειστηκε" ο Λουκας για το SW!

[Oberon]

Το Τέλος της Αιωνιότητας είναι και για μενα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία του Ασίμωφ, και για κάποιο παράξενο λόγο το διάβσα πριν λίγα χρόνια ενώ είχε βγει και στα ελληνικά από τη δεκαετία του 60.

 

Έχεις απόλυτο δίκιο για το "The Gods Themselves...". Ξεχνώντας τον αρχικό τίτλο η μνήμη μου μετάφρασε στα Αγγλικά τον Ελληνικό τίτλο "Ακόμα και οι Θεοί". My bad.

[Mort13]

Η παραπάνω ιδέα είναι αρκετά σπάνια στο χώρο του Φανταστικού. Την έχω ξανασυναντήσει μόνο σε μια ιστορία του Μπόρχες και στο Γυρίζοντας το Γαλαξία με Ωτοστόπ.

<{POST_SNAPBACK}>

 

2 πολύ καλά διηγήματα αυτού του είδους είναι τα "By his bootstraps" και "All you zombies" του Robert Heinlein.

[Vikar]

Ο Ασίμωφ έχει πλέον καθιερωθεί στο χώρο της ΕΦ. Όσα βιβλία του έχω διαβάσει ήταν τουλάχιστον ενδιαφέροντα εώς διασκεδαστικά.

Εμένα άλλο με καίει: έμαθα ότι ένα του διήγημα αφορά κάποιον που συναντά τον εαυτό του. Ξέρει κανείς τον τίτλο;

Η παραπάνω ιδέα είναι αρκετά σπάνια στο χώρο του Φανταστικού. Την έχω ξανασυναντήσει μόνο σε μια ιστορία του Μπόρχες και στο Γυρίζοντας το Γαλαξία με Ωτοστόπ.

<{POST_SNAPBACK}>

Dev gvwrizw tnv istoria pou lec, alla mou 8umisec eva wraio epeisodio tou "Twilight Zone" pou paizei mautnv tn forma. 8umamai malista oti ekei epaize o Bruce Willis.

 

Episnc, to "Back to the Future" paizei mautnv tn forma kai episnc para polla dingnmata epistnmoviknc favtasiac pou aforouv sta ta3idia sto xrovo, opwc eivai kai fusiologiko. Dev vomizw dnladn oti eivai toso spavia idea.

[leste]

Έχω διαβάσει ένα μόνο διήγημά του, το "Jokester" και το βρήκα πολύ καλό . Είναι σίγουρα μέσα στα σχέδιά μου να διαβάσω περισσότερα. Έχει διαβάσει κανείς κάποιο από τα μη-φανταστικά έργα του;

 

Όσο αφορά την λογοτεχνική αξία προφανώς δεν είμαι σε θέση να κρίνω, αλλά αφού ο άνθρωπος γράφει κυρίως διηγήματα λογικό είναι να μην αρέσει τόσο στον κόσμο που προτιμά μυθιστορήματα με μεγάλη έκταση όπου μπορείς να έχεις και πιο σοβαρή πλοκή και καλύτερη εξέλιξη χαρακτήρων.

Μήπως αναγόμαστε στο θέμα του "Έχουν τα μυθιστορήματα μεγαλύτερη αξία από τα διηγήματα;" για το οποίο υπάρχει πιο αρμόδιο (ψιλοαρχαίο) νήμα (που πήγε βρε παιδιά δεν το βρίσκω... )

[RaspK]

χεχεχε...επειδή μου αρέσει ο ρόλος του δικηγόρου του διαβόλου πρέπει να αναφέρω τις νέες εξελίξεις στο θέμα του φύλου του παιδιού... μια νέα μελέτη έλεγε πως δεν είναι μόνο θέμα σπερματοζωαρίου, καθώς έχουν βρεθεί φυσιολογικοί άνθρωποι  που είναι έχουν διαφοροποίηση στα γονίδια τους. Δηλαδή μέχρι τώρα  θεωρούσαμε το απλό: γυναίκα χχ (χιχιτουλα) και άνδρας χψ (χιψης), και άτομα με γονιδιακούς τύπους χχψ κτλ να αντιστοιχούν σε άτομα συνήθως με  πνευματική καθυστέρηση και σωματικές ανωμαλίες. Ας πούμε στο σύνδρομο down ( άτομα που μενουν για πάντα με ψυχοσύνθεση μικρου παιδιού και που τα λένε και μογγολάκια γιατί έχουν το χαρακτηριστικό πρόσωπο) ή στο σύνδρομο terner ( αρσενικά άτομα με πνευματική καθυστέρηση και αυτά, και με γυναικομαστία και γαλακτόροια). Το απίστευτα ενδιαφέρον είναι ... πως έχουν βρεθεί γυναίκες με γονίδια χχψ και είναι φυσιολογικές σωματικά και πνευματικά, με απλά ελαφρά διαταραγμένα επίπεδα ορμονών και άνδρες επίσης κανονικοί με τύπο χψχ κτλ Αυτή είναι απίστευτη μελέτη γιατί αυτό σημαίνει πως τοοοοόσα χρόνια η επίστημη κάνει λάθος!!! Ή δεν έχει πάρει υπόψη της σημαντικές εξαιρέσεις!!! Και το ακόμα πιο τρελό είναι πως αυτό συμβαδίζει με μια απίστευτη ιστορία που μου είχαν πει!!!

Στην αφρική, κρατηθείτε...σε κάτι φυλές που ζουν στην ζούγκλα, αλλάζει το φύλο του εμβρύου χάρη σε κάτι σκόνες που δίνει στις μητέρες, ο μάγος της φυλής!!! Ο καθηγητής που ήταν υπευθύνος για τη διπλωματική μου, είναι  μουρλός ( γι αυτό πήγα και εγώ σε αυτόν να κάνω διπλωματική) και είχε πάει στην σομαλία και στο σουδάν, όπου έμεινε μαζί με τους μαύρους αυτούς και είδε με τα μάτια του χάρη σε αυτές τις σκόνες να γεννιουνται τα παιδία όπως ακριβώς ήθελαν, δηλαδη μια οικογένεια με δέκα παιδιά όπου εναλλάξ  έκανε ένα αγόρι ένα κορίτσι! Ξερετε τι πιθανοτήτες έχει να συμβεί  κάτι τέτοιο μόνο απο τύχη ( όπως θεωρούμε με την θεωρία του σπερματοζωαρίου) ;;;Μηδαμινές! Μάλιστα πήρε κρυφά κάποιες απο αυτές τις σκόνες για να τις μελετήσει σε μηχανήματα όταν θα επεστρέφε στον πολιτισμό, αλλά του τις πήραν πίσω και τον άφησαν να φύγει νομίζοντας πως τις είχε μαζί του, και δεν του ξαναέδωσαν άδεια να πάει να ξαναδεί τις φυλές αυτές!!!

Μην μου πείτε πως αυτό δεν είναι μια απο τις πιο καλές φάντασυ ιδέες που έχετε ακούσει;;;; Σε αυτό στηρίζω μια ιστόρια που γράφω, όπου ένα παιδί γεννιέται κάτω απο τον έλεγχο των σκονών αυτών ... Δηλαδή το σπερματοζωάριο δίνει ναι μεν την τάση για ένα απο τα δύο φύλα, αλλά σημασια έχει και το περιβάλλον της μήτρας για την διαμόρφωση του ( άσχετο κάτι τέτοιο αναφέρεται και στην καμπαλά) και αν υποθέσουμε πως μια ψυχή δεν θέλει να γεννηθεί ή θέλει  ας πούμε αρσενικό και γεννιέται θυληκό μπορεί να είναι απο gay (λέτε η θεωρία να εξηγήσει και την υπάρξη των gay???? ) μέχρι διαταραγμένη δολοφονική προσωπικότητα για να εκδικηθεί όλους όσους τον ανάγκασαν να γεννηθεί καπως...

Σας κουφανα; Γιατί και εγώ λίγο κουφάθηκα...

<{POST_SNAPBACK}>

Πρώτον, πολλά απ' αυτά που αναφέρεις είναι ανακριβή και λίγο ασαφή...

 

Δεύτερον, το φαινόμενο έχει ενδιαφέρον αν το μελετήσεις πιο εμπερηστατομένα: για την ακρίβεια, οι γαμέτες (σπερματοζωάρια/ωάρια) παράγονται με τη λεγόμενη «μείωση,» όχι τη «μίτωση,» πράγμα που σημαίνει ότι, αφού τα ζεύγη χρωμοσωμάτων χωριστούν στη μέση, διπλασιαστούν, και χωριστούν σε δύο νέα κύτταρα, χωρίζονται εκ νέου χωρίς νέο διπλασιαμό, που μας δίνει 4 «μισά» κύτταρα. Αυτό γίνεται προκειμένου να ενωθούν και να έχουμε ένα υβριδικό και ολόκληρο ανθρώπινο εμβρυακό κύτταρο, το λεγόμενο «ζυγωτό.»

 

Επειδή, όμως, ο άνθρωπος νομίζει ότι είναι έξυπνος και λέει ότι όλ' αυτά γίνονται πανεύκολα, ξεχνάει ότι αν του δίνανε μερικά δισεκαττομύρια γράμματα σε 23 σειρές και του λέγανε να τ' αντιγράψει όλα ταυτόχρονα σε κάθε σειρά θα έκανε ουκ ολίγα λάθη, έχουμε την πρώτη φάση μεταλλάξεων (πολλές εντοπίζονται και διορθώνονται, αλλά)...

 

Σήμερα υπάρχουν γονότυποι όπως ΧΧΥ, ΧΥΥ, ΧΧΧ, ΧΥ, ΧΧ, Υ, Χ, και άλλοι, μόνο που οι περισσότεροι έχουν προβλήματα (τα Χ και Υ πεθαίνουν· απλά)...

 

Το γεγονός είναι ότι το πως μπορούν να επηρεαστούν τα γονίδια που καθορίζουν το φύλο δεν το ξέρουμε, αλλά, υπό Κ.Σ., παρουσία Υ χρωμοσώματος στο 23ο ζεύγος χρωμοσωμάτων στον άνθρωπο μας δίνει άρρεν και απουσία αυτού μας δίνει θήλυ. Η διαφυλότητα (intersexuality) είναι πιο περίεργη απ' ότι κάποιοι θα ήθελαν να δείξουν: π.χ. η αναπαραγωγική ανικανότητα δεν είναι λεπτομέρεια για τις γυναίκες με το Σύνδρομο του Υπερθύλεος (ΧΧΧ· υπερβολικά «θηλυκές» γυναίκες, που όμως, εν γένει, δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν κι έχουν κι άλλα πιθανά προβλήματα).

Edited June 19, 2005 by RaspK FOG

[Oberon]

Πρέπει να το κάνουμε πάλι οφφ-τοπικ το τόπικ?

[trillian]

Είναι η πρώτη μου επίσκεψη στο site κ το πρώτο μου post. θα ήθελα να πω πολλα για τον asimov κ αρχιζω απ το εξης: o ασιμωφ, είναι αλήθεια, δεν είναι κ τόσο συγραφέας "χαρακτήρων"-αν κ κάποιοι σε όλο το φάσμα του έργου του είναι απίστευα σκιαγραφημένοι, πχ η Κάλβιν ή ο Μπάλει. Κ το γράψιμό του επίσης, κατα τόπους είναι αρκετα..."στεγνό" ίσως να το χαρακτήριζα. - αν κ ο κλαρκ κατα την ταπεινη μου γνώμη, γράφει χειρότερα. Αυτό που με συναρπάζει στον ασίμωφ είναι οι ιδέες του κ κυρίως η δομή του γραψίματος του. Οι εσωτερικές ανατροπές του είναι τόσο απίστευτες, δεν εχω ξανασυναντήσει πουθενά κάτι παρόμοιο- κ εχω διαβασει πολλααα....Υπάρχει μια διαύγεια πνεύματος που τη συναντάς σπάνια σ ενα συγγραφέα, οποιουδήποτε είδους. Έχω διαβάσει ό,τι έχει βγει στα ελληνικά (παρεπιπτόντως, έχετε ξαναδει πιο χάλια μεταφραση απτη στη σειρα Foundation?Εγώ πάντως όχι) κ κάποια στα αγγλικα. Το πρώτο ήταν το Foundation κ το βρήκα καταπληκτικό! Ακόμα κ το πρώτο βιβλίο που ίσως σε κάποιους φάνηκε περίεργο-η πλοκή προχωρα γρήγορα, καθόλου χαρακτήρες κτλ- εμενα με μαγεψε για τον εξης απλο λόγο: σπούδασα διεθνείς σχέσεις κ μου φαίνεται ότι θα μπορούσα απλά να διαβάσω αυτό το βιβλίο απ την αρχή κ να τα μάθω όλα!! Για να μη μακρηγορώ, ο asimov έχει ένα πολύπλευρο έργο κ αξίζει διερεύνησης. Κ όπως κ να χει, είναι κλασσικός.

¨Οσον αφορά τη σύγκριση Ασιμωφ-Χέρμπερτ, θεωρώ ότι δεν υφίσταται καμία. Το Ντιουν θα το χαρκτήριζα κάτι σαν "μελλοντολογική φαντασία" παρά σαν επιστημονική φαντασία.

Κ τέλος, το θέμα "συναντάω τον εαυτό μου" υπάρχει κ σε μια φανταστική ιστορία του Stanislaw Lem, στο Ημερολόγιο των Άστρων, εκδόσεις Ποταμός.

Συγχωρήστε μου το μεγάλο post, αλλα ελπίζω να καταλαβαίνετε τη χαρά μου που βρήκα αυτό το site κ την ανάγκη μου να εκφραστω!

[Oberon]

Trillian, καλώς ήρθες στο φόρουμ και το ποστ σου ήταν πολύ ενδιαφέρον. Και γω έχω λατρέψει τον Ασίμωφ και ναι, οι μεταφράσεις στα Ελληνικά ήταν φρικτές!! Πράγματι, οι χαρακτήρες του ήταν κάπως στερεοτυπικοί, αν και ειδικά η Κάλβιν, όπως και η Gladdia Delmare, ήταν λιγότερο στερεότυποι θηλυκοί χαρακτήρες για την εποχή τους. Και μένα πάντως αυτό που με έχει έλξει πολύ στον Ασίμωφ είναι οι ιδέες του και ένα "άνετο" στυλ γραφής που φαίνεται να έχει ακόμα κι όταν καταπιάνεται με περίπλοκες ιδέες ή καταστάσεις.

Και πάλι καλώς ήρθες.

Edited June 20, 2005 by Dain

[trillian]

Ευχαριστώ πολύ για το καλοσώρισμα! θα σημφωνήσω μαζί σου για τους γυναικείους χαρακτήρες. Κ γενικά πιστεύω ότι έχει μεγάλη σημασία να κρίνεις το έργο κάποιου σε σχέση με την εποχή του. Κ γενικά να πέρνεις απο κάθε συγγραφέα ό,τι μπορεί να σου δώσει, στους τομείς που συνθέτουν ένα καλό βιβλίο. Δυστυχώς τα αριστουργήματα είναι σχετικά λίγα.

Αυτή την περίοδο έχω ξεμείνει κ από χρήματα κ κυρίως από προτάσεις για βιβλία. Πάντως περιμένω απο Αγγλία να μου έρθει το Nightfall απο asimov k η Κυβεριάδα απο Lem. Εψαξα να βρω κ κάποιο απο Tales of the Black Widowers-νομίζω ότι ο Ασιμωφ θα έριχνε την Αγκάθα Κρίστι στο καναβάτσο- αλλα δυστυχως έχουν εξαντληθεί...

[Oberon]

Κ γενικά να πέρνεις απο κάθε συγγραφέα ό,τι μπορεί να σου δώσει, στους τομείς που συνθέτουν ένα καλό βιβλίο. Δυστυχώς τα αριστουργήματα είναι σχετικά λίγα.

 

Πράγματι είναι σχετικά λίγα, και προσπαθώ και γω να παίρνω, ας πούμε, ότι καλό έχει να δώσει κάποιος συγγραφέας. Κρίνοντάς τον όπως λες και από την εποχή του.

 

 

Αυτή την περίοδο έχω ξεμείνει............από προτάσεις για βιβλία. Πάντως περιμένω απο Αγγλία να μου έρθει το Nightfall απο asimov k η Κυβεριάδα απο Lem.

 

Προτάσεις για βιβλία θα βρεις σε αυτό το τόπικ του φόρουμ:

 

http://community.sff.gr/index.php?showtopic=308

 

To Νightfall το έχω διαβάσει μόνο σαν short story, όχι ολόκληρο το βιβλίο. Όταν το διαβάσεις, πες μας πως σου φάνηκε. Την Κυβεριάδα θέλω να τη διαβάσω, αλλά όχι στα Ελληνικά. Για τους γνωστούς λόγους όχι στα Ελληνικά.

[trillian]

Ηταν το πρώτο thread που διάβασα! πήρα κάποιες ιδέες, σκοπεύω την άλλη βδομάδα να βγώ βόλτα στα βιβλιοπωλεία. έχω γύρω στους 6 μήνες να αγοράσω μαζεμενα βιβλία κ με τρώει το χέρι μου.

Την Κυβεριάδα κ εγώ στ αγγλικα θα την πάρω. Αργησα να αρχίσω να διαβάζω στ αγγλικά κ αυτό μου στέρησε πολλά ωραία βιβλία. Φοβόμουν τη γλώσσα, αλλά αφού διάβασα το Complete History of Middle Earth μου έφυγε κάθε αμφιβολία για τις γνώσεις μου

 

Κ κάτι άσχετο:πόσα βιβλία διαβάσατε φέτος? Είδα εκείνη τη δημοσκόπηση του ΕΚΕΒΙ κ απογοητεύτηκα! ( κ μετά χάρηκα όταν μέτρησα τα δικά μου για το 2004!)

[trillian]

Επανέρχομαι στο τόπικ για να σχολιάσω αναλυτικά το Nightfall, το οποίο τελείωσα πριν λίγες ώρες. Ενα έχω να πω: ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!Ο Ασίμωφ είναι απλά θεός!

Η όλη διάσταση ενός κόσμου ίδιου σε όλα με τον δικό μας-εκτός από μια σημαντική λεπτομέρεια-δίνεται απίστευτα!Αυτό που είπε ο leste, ότι η πλοκή πηγαίνει λιγο αργα, είναι αλήθεια, γιατι εσυ ως αναγνώστης-ένας αναγνώστης απο τη γη, θα πρεπει να προσθέσω-καταλαβαίνεις αμέσως που πηγαίνει η ιστορία και θέλεις να φτάσεις στη μέρα της έκκλειψης, να δεις τι θα γίνει. Όμως αυτό δεν είναι αρνητικό, αντίθετα είναι σωστό, γιατι οι χαρακτήρες δεν ξέρουν τι παιζει κ ο τροπος που παλεύουν να ξεδιαλύνουν το θέμα είναι ένα απο τα κύρια θέματα του βιβλίου-και ίσως το σημαντικότερο. Αυτό το βιβλιο σε κάνει να σκέφτεσαι (βασικά όλα τα βιβλία του Ασίμωφ το κάνουν). Κι αυτό που σκέφτηκα εγώ ήταν το εξής: η ανθρωπότητα δε μαθαίνει ποτε. Δεν είναι στη φύση της να μαθαίνει απο τα λάθη της. Δείτε και το κόσμο μας-κ εμείς έχουμε το πλεονέκτημα περισσότερων χιλιάδων χρόνων ιστορίας και γνώσης απ ό,τι ο καημένος ο Kalgash. Πιστεύω ότι και στην επόμενη έκκλειψη, τα ίδια πανω κάτω θα συμβουν....

Μ άρεσε ιδιαίτερα η σύγκρουση μυστικισμού και επιστήμης σ αυτό το επίπεδο. Και νομίζω ότι συμφωνώ με το τέλος. Η φύση μας είναι τέτοια, που η επιστήμη δε θα μπορεσει να κυριαρχήσει στα ένστικτα μας όσο μπορει να κανει ο μυστικισμος. Αν το κάνει, θα έχει γίνει θρησκεία και η ίδια. Ενδιαφέρουσα σκέψη έτσι?

Και τείνει να σκεφτεί κανεις-ή τουλάχιστον εγώ:Δε χρειάζεται μια περιοδική έκκλειψη σε τέτοιες συνθήκες για γυρίσει η ανθρωπότητα χρόνια πίσω. Μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας. Για την ακρίβεια, το έχουμε ήδη κάνει, βλ. Μεσαίωνα. Ή και στις μέρες μας, νομίζω ότι έχουμε αρχίσει να πισωγυρίζουμε. Χμμμ.That's an interesting thought. Πότε είναι τα 2042 χρόνια απο το Μεσαίωνα?

Και για να ξαναγυρίσω στο βιβλίο: M αρεσε πολυ επίσης οι μικρές πινελιές ρεαλιστικών σκέψεων. Τι εννοω:σκέψεις σαν κ αυτες του ότι ένας κόσμος με ένα μόνο ήλιο θα είχε συνιθήσει το σκοτάδι, ή ότι θα είχε ανακαλύψει τη βαρύτητα πολυ πιο νωρίς, ειναι επιστημονικές και ανθρώπινες και πετυχαίνουν απόλυτα να σου μεταδώσουν την τραγικότητα της κατάστασης, που είναι εξελιγμένοι και λογικοί άνθρωποι σαν κ εμας-στα καλύτερα μας-που δυστυχώς γι αυτούς ζουν σε ένα τέτοιο πλανητη. Α και μου αρεσε η εναλλακτική ονομασία του Ξυραφιού του Οκκαμ-Thargola's Sword. Μαζί με την ύπαρξη της θεωρίας της βαρύτητας στο βιβλίο, προσφέρουν την καθησυχαστική αίσθηση ότι οι αρχές και οι νόμοι είναι παν...πανσυμπαντικοι?

Το μόνο που βρήκα κάπως μη ρεαλίστικό είναι η διακοπή του ρεύματος επειδή όλοι οι υπεύθυνοι τρελάθηκαν. Αν υποθέσουμε ότι μιλάμε για εργοστάσια ενέργειας, δε θα κοβόταν αμέσως το ρεύμα επειδή οι εργαζόμενοι έφυγαν...Όχι οτι αυτό θα άλλαζε την πλοκή στο ελάχιστο. Απλά θα έπρεπε να πούμε ότι ίσως οι εργάτες πάνω στην τρέλα τους επιτέθηκαν στις γεννήτριες ή κατι τέτοιο.

 

Έχει διαβάσει κανείς την αρχική ιστορία? Είναι με τους ίδιους χαρακτήρες?

 

Α και το Nightfall two δεν είναι συνέχεια του Nightfall του διηγήματος-αν και θα ήθελα τρελά να μάθω τι πιστευε ο Ασίμωφ ότι θα συμβεί στην επόμενη έκκλειψη-αλλά απλά το δεύτερο μέρος μιας συλλογής ιστοριών. Δηλ. έχουμε: Nightfall η short story,η οποία εκδόθηκε στη συλλογή Nightfall and other stories, η οποία συλλογή μετά εκδόθηκε σε 2 μέρη, τα Nightfall 1 k 2, και τέλος το Nightfall το μυθιστόρημα. Μπερδευτήκατε? Κ εγώ το ίδιο!

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά ειμαι ακόμα επιρρεασμένη από το βιβλίο....

Edited August 14, 2005 by trillian

[pargyrak]

Ξέρει κανείς αν έχει εκδοθεί στην Ελλάδα το Forward the foundation?

 

Αν ναι με τι τίτλο και από ποιον;

 

Ψήνομαι βέβαια να διαβάσω όλη τη σειρά (ξανά) στα αγγλικά γιατί οι μεταφράσεις ήταν απαράδεκτες (Αποφασίστε τέλικα Ίδρυμα ή Θεμέλιο κύριοι μεταφραστές)

[LordCeleborn]

Ειμαι σιγουρος οτι το εχω δει στα κλασσικα paper back σε καλοκαιρινο πειπτερο αλλα δεν θυμαμαι τιποτα παραπανω.

[pargyrak]

Θυμάσαι τον τίτλο στα Ελληνικά;

[trillian]

Μια λίστα που έχω δει σ ενα περιοδικό έχει στα μεταφρασμένα και το Forwαrd the Foundation, όμως δεν το έχω δει πουθενα αλλού-ούτε και στις λίστες του Κακτου. Ισως έχει βγει απο αλλες εκδόσεις, αλλά και έτσι να ειναι, εχει εξαντληθεί σίγουρα. Εγώ το πήρα στα αγγλικά πάντως. ¨Ηταν πολύ καλο-και ήταν και το τελευταίο βιβλίο που έγραψε ο Ασίμωφ. Λίγες εβδομάδες αφου το τελείωσε, πεθανε...

Για τη μετάφραση έχεις απόλυτο δίκιο!!κ όχι μόνο για το Θεμέλιο. Τρέβιζ ή Τρεβάιζι?Μπάλεϊ ή Μπέλεϊ? Ντανιελ ή Ντανηηλ? Τα χουν κάνει σαλάτα... Είναι οι χειρότερες μεταφράσεις που έχω δει ποτέ. Αγνοούν το βασικό κανόνα για τη μετάφραση σειρών: ότι όσο λάθος και να νομίζεις ότι το χει μεταφράσει ο προηγούμενος, δεν το αλλάζεις. Και ειδικά όχι στο 5ο βιβλίο!

[pargyrak]

Έχει μια δεκαετία που τα διάβασα τελευταία φορά οπότε το μόνο που θυμόμουν ήταν το χειρότερο λάθος

 

Τώρα βέβαια που τι θυμήθηκα μάλλον θα πάω να πάρω όλη τη σειρά στα Αγγλικά

[heiron]

Ηταν απο τις χειροτερες μεταφρασεις οντως.Ακομα κι αν πιστευεις οτι πρεπει να αλλαξεις καποια ονοματα,γραψε μια εισαγωγη και εξηγησε τους λογους.Κατι τετοιο εκανε ο μεταφραστης του Dune Messiah απο τις εκδοσεις space.Αλλαξε λεξεις σε σχεση με το Dune αλλα εξηγησε στην εισαγωγη γιατι το εκανε.Τουλαχιστον εδειξε σεβασμο στον αναγνωστη.

Τωρα ψηνομαι να κανω ενα φιλο να παρει το "Αιωνιος προμαχος" που το εχω διαβασει στα αγγλικα για να δω με πιο κριτικο ματι τη μεταφραση του Μαστακουρη(a.k.a. Erekose)!

Για να επανελω στον Αζιμοβ...Το κορυφαιο του πιστευω οτι ειναι το "Τελος της αιωνιοτητας".

Edited August 22, 2005 by heiron

[trillian]

Επανέρχομαι στο τόπικ γιατί υπέπεσε στην κατοχή μου (τί έκανε??nevermind ) μία συλλογή από ιστορίες φαντασίας του Ασίμωφ και διάφορα άρθρα του. Ναι, καλά ακούσατε, φαντασίας. Βέβαια...δε μπορώ να πω ότι μου άρεσαν ιδιαίτερα...βασικά, ενώ σίγουρα δεν είναι ΕΦ, δεν είναι και πολύ φαντασία τελικά....Αλλά δεν τις έχω διαβάσει ακόμα όλες, οπότε είδωμεν...

Βασικά μου άρεσε κάτι που είπε ο Ασίμωφ για τη διαφορά μεταξύ ΕΦ και Φ. Σχολίαζε την ατάκα του Κλάρκ ότι η ανεπτυγμένη τεχνολογία δε διαφέρει από τη μαγεία (ή κάπως έτσι) και ενώ παραδέχεται ότι αυτό ισχύει καταρχάς, καταλήγει μετά από ανάλυση στον εξής διαχωρισμό:όταν υπάρχουν όρια (Limitations) στις δυνάμεις ενός αντικειμένου/τεχνικής κτλ. τότε είναι ΕΦ. Αν δεν υπάρχουν τότε είναι μαγεία.(φάντασυ).

Επίσης, σχολίασε και τον Τόλκιν. Ένα σχόλιο που μου έκανε εντύπωση και δεν ξέρω αν συμφωνώ, είναι ότι τα ξωτικά αντιπροσώπευαν για τον Τόλκιν την ανώτερη κοινωνική αγγλική τάξη, ενώ οι όρκς ήταν οι εργάτες (λέει ότι στο Χόμπιτ, οι ορκς μιλανε αρχικά με προφορά κόκνευ, την οποία μετά άλλαξε).

Επίσης, δηλώνει ότι δεν τον ενθουσιάζει το sword and sorcery, για τον απλούστατο λόγο ότι συνήθως οι ήρωες βασίζονται στη μυική δύναμη για να τα βγάλουν πέρα και όχι στην εξυπνάδα (δε με παραξένεψε και πολύ αυτό). Κοινώς, δεν ήταν φαν του Κόναν

Και φυσικά πάρα πολλά άλλα ενδιαφέροντα άρθρα, για διάφορα θέματα, από τη θεωρία της εξέλιξης και τους πολέμιούς της (πάντα επίκαιρος, ακόμα και μετά θάνατον) μέχρι το τι ακριβώς σημαίνει να είσαι έξυπνος. Plus, ένα απίστευτο άρθρο, με τίτλο Knock plastic!, οπου αναλύει με τη γνωστή του διαύγεια πνεύματος αυτό που ονομάζει "Security Belief", δηλ. τις πανταχού παρούσες "πεποιθήσεις" της ανθρωπότητας οι οποίες μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς (πχ Υπάρχουν υπερφυσικές δυνάμεις που προστατεύουν την ανθρωπότητα and so on)

 

Αν όλοι οι άνθρωποι (ή έστω οι "ηγέτες") ήταν σαν το Ασίμωφ, θα είχαμε γλιτώσει απο πολλάααα πράγματα....

[leste]

Είχα δει αυτή τη συλλογή που λες στον Ελευθερουδάκη και ομολογώ ότι δελεάστηκα λίγο να την πάρω. Παρεπιπτόντως μάλλον έχεις δίκιο για το γιατί φαίνεται πως η πλοκή πηγαίνει κάπως αργά στο Nightfall. Θα ήθελα να πω και εγώ περισσότερα για το βιβλίο αλλά θα περιοριστώ στο: "Διαβάστε το!"