Ισαάκ Ασίμωφ (Isaac Asimov)

[Drake Ramore]

Σταν τελείωσες με τους τερατογράφους και έπιασες να μουρλάνεις τους ΕΦάδες τώρα;

 

Είσαι Θεός!Τι Θεος;...ΚΘΟΥΛΟΥ και βάλε!

 

...και μην ξεχνιώμαστε έτσι;Σειρά έχουν οι φαντασάδες μετά!

 

 

 

Υ.Γ ...πολυ χαλαροι αυτοί οι ΕΦαδες ρε παιδι...δεν δοκιμάζεις και στο νημα του Τόλκιν μπας και οι φαντασάδες ψήνονται...;

[DimitrisX]

Όλα εξαρτώνται από το τί περιμένει κανείς από ένα έργο. Η περιγραφή που έκανες είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

 

Από αυτά που αποκόμισα, όταν διάβασα το "Θεμέλιο", σκοπίμως ο Ασίμωφ απομακρύνθηκε από τον ανθρώπινο πολιτισμό, όπως τον βιώνουμε και τον βλέπουμε καθημερινά, για να μπορέσει να παρουσιάσει -αποστασιωποιημένος πια- καλύτερα τα όσα μας συμβαίνουν ( ή ακριβέστερα προκαλούμε οι ίδιοι) ανά τους αιώνες.

Τα τεράστια χρονικά χάσματα λειτουργούν, όπως στο Dune, όχι για εντυπωσιασμό, αλλά για τυπικούς λόγους (κάτι σαν "In a galaxy far far away..." του G. Lukas).

Δεν έχει σημασία το πότε γίνεται κάτι, αλλά τί αντίκτυπο έχουν για ένα πολιτισμό οι αποφάσεις των εκάστοτε αρχόντων και υπό ποιό πρίσμα και αντιλήψεις λαμβάνονται αυτές.

 

Μακάρι ο Emmerich να έχει καταλάβει κάτι από τα παραπάνω. Όπως και να είναι, όμως, ακόμα ένα τεράστιο έργο της ΕΦ βρίσκει το δρόμο του για τη μεγάλη οθόνη, οπότε είμαι απόλυτα ευχαριστημένος (ακόμα κι αν αποτύχει, όπως το "I, Robot").

 

Πάντα έχει ενδιαφέρον μια φρέσκια ματιά ;) σε κλασσικά έργα, ακόμα κι αν είναι τελείως ισοπεδωτική (αναφέρομαι γενικά και όχι στην κριτική του Stan).

[heiron]

Χαίρομαι που το βλέπετε έτσι...Κρίμα,δεν θα απολαύσω ένα τέτοιο έργο. Κανένα άλλο του Ασίμωφ που να μου αρέσει;

 

 

Αν σου αρεσε το στυλ του Ασιμοφ διαβασε Το τελος της Αιωνιοτητας και το Ακομα και οι θεοι(που εμενα δεν μου πουαρεσε παντως).Αν δεν σου αρεσε το στυλ του Ασιμοφ μην ξανασχοληθεις.Υπαρχουν πιστευω πολυ περισσοτεροι συγγραφεις ΕΦ που θα προτιμησεις απο το Ισαακ.

Μπορεις να κοιταξεις τα τοπικς της ΕΦ ή να ανοιξεις ενα δικο σου για να δεις τι να πιασεις απο ΕΦ και να σου αρεσει.Εμεις εδω ειμαστε.

Απο φαντασυ πιασε κατι ντιεντιστικο επικο-αντιγραφη Τολκιν.Δεν θα παρεξηγηθει κανεις απο το πιθανοτατο θαψιμο.

[tetartos]

Τέλειωσα το Foundation και θα το πω:είμαι οικτρά απογοητευμένος. Όπως έχει συμβεί σε πολλά βιβλία όπου περίμενα το τέλος να σώσει την κατάσταση στο τέλος να καταλάβω τι γίνεται (ακόμα και να μην μου αρέσει ένα βιβλίο, οι τελευταίες 50 σελίδες μπορούν να κάνουν θαύματα), έτσι κι εδώ ήλπιζα. Αλλά τίποτα, ντιπ. Ένιωθα να παρακολουθώ κάθε φορά την ίδια ιστορία, με άλλα ονόματα και άλλη χρονολογία, μια αδιάφορη παράθεση διχογνωμιών και πολιτικών αντιπαραθέσεων που δεν μου είπε απολύτως τίποτα. Ξέρω ότι θα με βρείτε υπερβολικό, αλλά έτσι ακριβώς το είδα. Μια πεταμένη ευκαιρία το είδα. Δηλαδή, ο άνθρωπος είχε βάλει τον κόσμο στο 500 τρισεκατομμύρια μ.Χ, είχε αποικήσει ολόκληρο τον Γαλαξία, for God's sake, και δεν έθιξε απολύτως τίποτα σχετικά με το είδος μας(οκ, κάτι αλληγορίες για την θρησκεία και τον καπιταλισμό, big deal) αλλά παρουσίασε μια κοινωνία απολύτως ίδια με την σημερινή(ίδιες αντιλήψεις, ίδια έθιμα, ίδιος τρόπος ζωής, ακόμα και οι συσκευές του σπιτιού, θέματα που αλλάζουν σε δεκαετίες, όχι σε αιώνες). Δεν ξέρω τι κάνει στα επόμενα, αλλά δεν μου δημιούργησε καμία διάθεση να τα συνεχίσω. Το βιβλίο τέλειωσε και δεν πήρα χαμπάρι! Πραγματικά, είμαι περίεργος να μου πει κάποιος τι το σπουδαίο υπάρχει, μήπως βρω τι μου διαφεύγει. Έγινε τίποτα συγκλονιστικό στο τέλος και δεν το κατάλαβα;

 

Επαναλαμβάνω ότι, όπως παραδέχτηκα το μεγαλείο του Κλαρκ σε όσα έχω διαβάσει, έτσι κι εδώ εκφράζω την γνώμη μου. Δεν έχω κανέναν λόγο να υποστηρίξω τον έναν ή τον άλλον, κάτι μήνες είναι που ξέρω τα ονόματά τους και κρίνω όσο πιο αμερόληπτα γίνεται, σε αντίθεση με κάποιον υποθετικό χρόνιο φαν του ενός ή του άλλου.

 

Λυπάμαι πάρα πολύ. Είναι φανερό ότι δεν έπιασες το νόημά του.

Ίσως περίμενες κάτι διαφορετικό και έτσι δεν ήσουν έτοιμος να πάρεις αυτό που είχε να σου δώσει.

Και κάτι ακόμα: beauty is in the eye of the beholder.

[Stanley]

Μου άρεσε,σχετικά,η γραφή του. Σίγουρα καλύτερη από του Κλαρκ,αλλά το περιεχόμενο με ενδιαφέρει πιο πολύ. Δεν διαβάζω ΕΦ για να ταυτιστώ με τους χαρακτήρες ούτε για να θαυμάσω την ποιητικότητα του συγγραφέα, νομίζω είναι κατανοητό. Επιμένω,με τους Επικυρίαρχους,π.χ,ακόμα και άτσαλα και στεγνά γραμμένο που ήταν,αισθάνθηκα μεγαλόπρεπα,πολύ σπουδαία σαν άνθρωπος. Προσωπικά, αυτό αποζητώ από την ΕΦ.

 

Από φάντασι δεν έχω σκοπό να πιάσω κάτι άλλο από Τόλκιν! Δεν θέλω να μπλέξω και με αυτό το χωράφι γιατί θα χάσω την μπάλα! Ο Τόλκιν,ομολογουμένως, από Λάβκραφτ,Ασίμοφ,Κλαρκ και λοιπούς που έχω δει,είναι μακράν ανώτερος λογοτέχνης και αξίζει κάθε τιμή.

Edited October 5, 2010 by Stanley

[tetartos]

Εγώ πάλι βρήκα τη γραφή του Asimov υπερβολικά λιτή και απλοποιημένη. Και το περιεχόμενό του εξαιρετικά ενδιαφέρον έως και καταπληκτικό! Τον τρόπο που συν-διαλέγεται μέσω των χαρακτήρων του, όπου μόλις τελειώνει τα επιχειρήματα η μια πλευρά με έχει πείσει και μετά τελειώνει τα επιχειρήματά της η άλλη πλευρά και με έχει πείσει κι εκείνη, τον βρίσκω απαράμιλλο!

Αντίθετα, βαρέθηκα εντελώς με το περιεχόμενο του Τόλκιν. Λογοτεχνία είναι αυτό; Όλο περπατάνε εκει πέρα... Μια περίληψη βρε παιδιά!

 

Συμπέρασμα: μη μιλάς για τον συγγραφέα. Μίλα για την άποψή σου. Ο καθένας διαβάζει (ΕΦ) για τους δικούς του λόγους.

[Stanley]

Εγώ πάλι βρήκα τη γραφή του Asimov υπερβολικά λιτή και απλοποιημένη. Και το περιεχόμενό του εξαιρετικά ενδιαφέρον έως και καταπληκτικό! Τον τρόπο που συν-διαλέγεται μέσω των χαρακτήρων του, όπου μόλις τελειώνει τα επιχειρήματα η μια πλευρά με έχει πείσει και μετά τελειώνει τα επιχειρήματά της η άλλη πλευρά και με έχει πείσει κι εκείνη, τον βρίσκω απαράμιλλο!

Αντίθετα, βαρέθηκα εντελώς με το περιεχόμενο του Τόλκιν. Λογοτεχνία είναι αυτό; Όλο περπατάνε εκει πέρα... Μια περίληψη βρε παιδιά!

 

Συμπέρασμα: μη μιλάς για τον συγγραφέα. Μίλα για την άποψή σου. Ο καθένας διαβάζει (ΕΦ) για τους δικούς του λόγους.

 

Οκ,γούστα, αλλά με την λογική που λες αυτό για τον Τόλκιν, μπορείς να το πεις και για τον Ντοστογιέφσκι:"Όλο μιλάνε εκεί πέρα...Μια περίληψη βρε παιδιά!". Τώρα, αν το πάμε και εκεί πέρα...

 

Αν βρήκες την γραφή του Ισαάκ λιτή, του Κλαρκ πώς την βρίσκεις; Νεκρή;!

[Drake Ramore]

 

Οκ,γούστα, αλλά με την λογική που λες αυτό για τον Τόλκιν, μπορείς να το πεις και για τον Ντοστογιέφσκι:"Όλο μιλάνε εκεί πέρα...Μια περίληψη βρε παιδιά!". Τώρα, αν το πάμε και εκεί πέρα...

 

Αν βρήκες την γραφή του Ισαάκ λιτή, του Κλαρκ πώς την βρίσκεις; Νεκρή;!

 

Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει Σταν, αλλά εδω μέσα ο Ντοιστογιέφσκι δεν είναι και πολύ ψηλά στις αναγνωστικές μας προτιμήσεις...

 

 

 

[Stanley]

Εντάξει,ο Τολστόι,τότε;

 

Το έχω παρατηρήσει,ΑΛΛΑ άλλο να πεις ότι δεν σου αρέσει εσένα κι ΆΛΛΟ ότι δεν είναι λογοτεχνία ο Ντοστογιέφσκι. Φαντάζομαι είναι ευδιάκριτη και προφανής η διαφορά...

[Drake Ramore]

Εντάξει,ο Τολστόι,τότε;

 

Το έχω παρατηρήσει,ΑΛΛΑ άλλο να πεις ότι δεν σου αρέσει εσένα κι ΆΛΛΟ ότι δεν είναι λογοτεχνία ο Ντοστογιέφσκι. Φαντάζομαι είναι ευδιάκριτη και προφανής η διαφορά...

 

Το ίδιο ακριβώς όμως έκανες παραπάνω...

Εκρινες τον συγγραφέα και μάλιστα τον "διορθωσες" για το πως θα έπρεπε να τα γράψει...

 

Απο εκει και πέρα, το τι είναι λογοτεχνία και τι όχι και ποιοι έιναι οι πραγματικοι λογοτέχνες, δεν το πιάνω καθόλου...

 

 

 

 

 

[Stanley]

Κάτσε,ρε...Τα ίδια θα λέμε πάλι; Πού είπα εγώ το οτιδήποτε περί πραγματικής και μη λογοτεχνίας; Σε λογοτεχνία που έχει διαφορετικούς σκοπούς αναφέρθηκα, μην αρχίζουμε τις παρερμηνείες πάλι!

 

Επίσης,δεν κατάλαβα, είναι μεμπτό το ότι έκρινα τον συγγραφέα; Από πού κι ως πού; Πρέπει σώνει και καλά, επειδή μου λένε οι άλλοι ότι είναι Ο Ασίμοφ να το καταπιώ και να σκύψω το κεφάλι λέγοντας ότι είναι κορυφή; Σε καμία περίπτωση! Θα κρίνω και τον Ασίμοφ και τον Κλαρκ και τον Λάβκραφτ και τον Ντοστό και τον Σαίξπηρ και τον Αρκά και τον Μπαρκς. Κρίνω ως αναγνώστης, ως πελάτης, αν θες, και προφανώς έχω άποψη για το πώς θα ήθελα να είναι το προϊόν που αγόρασα για να με ικανοποιήσει. Εσύ δεν έχεις πει για βιβλία,δηλαδή, "είχε το τάδε και το δείνα που με χάλασαν";

 

Με τους ΕΦάδες μια χαρά τα βρίσκω,τι θέλετε και χώνεστε, βρομερά σκουλήκια του Νυαρθαλοτέπ(ούτε που ξέρω πώς λέγεται!);!

[DinMacXanthi]

Τον Αρκά να τον αφήσεις στην ησυχία του μη γίνουμε μπίλιες έτσι;

[Drake Ramore]

Κάτσε,ρε...

 

Οχι και "ρε" και"..."!

Κάτσε καλά...εγώ σε μιλάω όμορφα!

 

 

 

 

 

 

 

 

[Stanley]

Τον Αρκά να τον αφήσεις στην ησυχία του μη γίνουμε μπίλιες έτσι;

 

Α,όλα κι όλα!Ο Ασίμοφ μπροστά του ωχριά στην φαντασία!

 

Κάτσε,ρε...

 

Οχι και "ρε" και"..."!

Κάτσε καλά...εγώ σε μιλάω όμορφα!

 

 

 

Ω,Θέμου!Πόσοι βόρειοι έχετε μαζευτεί πια εδώ πέρα; Στείλτε και καμία μπουγάτσα τουλάχιστον,να πιάσει τόπο η δουλειά!

[mman]

όπου μόλις τελειώνει τα επιχειρήματα η μια πλευρά με έχει πείσει και μετά τελειώνει τα επιχειρήματά της η άλλη πλευρά και με έχει πείσει κι εκείνη, τον βρίσκω απαράμιλλο!

 

Ναι, ρε γαμώτο! Αυτό ακριβώς! Έλεγα, ναι, έχει δίκιο ο Α. Αλλά δυο αράδες μετά, όχι, μα προφανώς έχει απόλυτο δίκιο ο Β! Και δυο αράδες μετά... Δεν μου έχει ξανασυμβεί με διαλόγους άλλου συγγραφεά.

[karatasiospa]

όπου μόλις τελειώνει τα επιχειρήματα η μια πλευρά με έχει πείσει και μετά τελειώνει τα επιχειρήματά της η άλλη πλευρά και με έχει πείσει κι εκείνη, τον βρίσκω απαράμιλλο!

 

Ναι, ρε γαμώτο! Αυτό ακριβώς! Έλεγα, ναι, έχει δίκιο ο Α. Αλλά δυο αράδες μετά, όχι, μα προφανώς έχει απόλυτο δίκιο ο Β! Και δυο αράδες μετά... Δεν μου έχει ξανασυμβεί με διαλόγους άλλου συγγραφεά.

 

 

Αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί οι διάλογοι του είναι ορθολογικοί. Από την άλλη αυτό δεν αρέσει σε κάποιους.

[Stanley]

Διαβάζω το Τέλος της Αιωνιότητας

 

ΥΓ:

[DinMacXanthi]

Σφίγγουν τα λουριά στις θέσεις της ακάτου οι σουφάδες (ελέω συγγραφέα). Οι χοροράδες ετοιμάζουν το ποπκορν περιχυμένο με μια ύποπτη σάλτσα και περιμένουν (ελέω υστερόγραφου). Και οι φαντασάδες... well, δεν νομίζω να το δούνε καν. Όλοι διαβάζουν το κοράκι

[Tiessa]

Σφίγγουν τα λουριά στις θέσεις της ακάτου οι σουφάδες (ελέω συγγραφέα). Οι χοροράδες ετοιμάζουν το ποπκορν περιχυμένο με μια ύποπτη σάλτσα και περιμένουν (ελέω υστερόγραφου). Και οι φαντασάδες... well, δεν νομίζω να το δούνε καν. Όλοι διαβάζουν το κοράκι

 

Χα! Μην είσαι σίγουρος ότι οι φαντασάδες είναι ακίνδυνοι. Μερικοί το παίζουν σε διπλό ταμπλό, περιμένοντας τα σχόλια.

[heiron]

Μερικοί το παίζουν

, περιμένοντας τα σχόλια.

fixed

Εγω απο τα πρωτα βηματα μου στο φορουμ χαρακτηριστικα ΕΦας,σκιφης ρε παιδι μου αν και μεχρι προπερσι που τα ειχα μετρημενα ειχα ακριβως(!) ισα φαντασυ-ΕΦ.Παντως τελευταια νομιζω εχω διαβασει πολυ περισσοτερα μυθιστορηματα φαντασυ οποτε προς τα εκει γερνει η πλαστιγγα.Παντως το συγκεκριμενο βιβλιο ειναι το αγαπημενο μου του Ασιμοφ και νομιζω σε ενα ποστ μου ωθησα τον Στανλεη στο συγκεκριμενο βιβλιο του φαβοριτοφορου οβραιου.

Οπως και να εχει σε τελικη αναλυση ειναι ενα πολυ ωραιο βιβλιο

 

τρομου!

 

[Stanley]

Λοιπόν,ακούστε πώς έχει το πράγμα:το βιβλίο ήταν αρκετά καλό, εν τέλει, αλλά με πολλά σημεία που μπάζουν και δεν συμμαζεύονται. Δηλαδή, αν και σαν σύλληψη είναι γοητευτική, ενδιαφέρουσα και αρκετά του γούστου μου (το τέλος ειδικά μου άρεσε πολύ και με ικανοποίησε) η υπόθεση είναι διάτρητη. Δεν σημείωσα όλα όσα παρατήρησα,οπότε θα αναφέρω τυχαία ό,τι μου έρχεται τώρα. Υπενθυμίζω όμως ότι εντόπισα πολλές ακόμα τρύπες.

 

Α)Κατ΄αρχήν, το γεγονός ότι είναι δυνατά τα ταξίδια στον Χρόνο,αλλά όχι στο Διάστημα, είναι καραφευγάτο. Είναι προφανές ότι το να ταξιδεύουμε πάνω κάτω στον χρόνο, όπως με ένα ασανσέρ σε πολυκατοικία, και μάλιστα με την ύπαρξη ενός ΄΄κάτι΄΄ έξω από Χώρο και Χρόνο, είναι απείρως πιο δύσκολο από το να ταξιδέψουμε στο Διάστημα.

 

Β)Ένα γενικότερο πρόβλημα στον Ασίμοφ: είναι γραφικός. Αιώνες υπ΄αριθμόν 123000 και δεν συμμαζεύεται! Μου φαίνεται πολύ, πώς να το πω, σχηματικό να χειρίζεσαι τέτοια μεγέθη, την στιγμή μάλιστα που ξέρουμε ότι ο άνθρωπος δεν θα είναι σε αυτόν τον πλανήτη για μερικές χιλιάδες χρόνια ακόμα.

 

Γ) Μεγάλο θέμα μου: από όλους αυτούς στην Αιωνιότητα, μόνο ένας πια ήξερε για τους Πρωτόγονους; Δηλαδή, κάτσε ρε φίλε, ένας(1!) άλλος δεν υπήρχε που να ενδιαφέρεται για την ιστορία του είδους του και το παρελθόν; Μόνο ο τεχνικός Χάρλαν; Έστω, τα βασικά! Εδώ αυτοί δεν ήξεραν κεφαλαιώδη ζητήματα, όμως! Πολύ βολικό αυτό που δεν με έπεισε στιγμή κατά την ανάγνωση.

 

Δ)Οι άνθρωποι των κρυφών αιώνων ήταν τόοοοσο εξελιγμένοι και ανώτεροι, αλλά έπρεπε να βάλουν μια γκόμενα να παίξει την Μάτα Χάρι για να καταστρέψουν την Αιωνιότητα!!Sorry,i cant buy it!!

 

Αυτά κρατώ γενικά. Το απόλαυσα, δεν λέω, και συνδέεται και κάπως με το Foundtion. Συμπερασματικά, το βιβλίο ήταν σαν ένα μπέργκερ των McDonalds:καλό συνολικά στη γεύση, αλλά τα συστατικά του αν τα απομονώσεις δεν...

 

 

[karatasiospa]

την στιγμή μάλιστα που ξέρουμε ότι ο άνθρωπος δεν θα είναι σε αυτόν τον πλανήτη για μερικές χιλιάδες χρόνια ακόμα.

 

 

 

 

 

 

Aυτό από που βγαίνει; ποιος είναι αυτός που ξέρει πόσο ακόμη θα ζήσει το ανθρώπινο είδος;

[heiron]

Βασικα αλλα περιμενα να πεις σαν μειονεκτηματα του βιβλιου.Εμενα σε καποια φαση με ειχε ψιλοκουρασει το υφος του και για αυτο δεν το προτεινα σε ενα φιλο μου που του ειχα δωσει αρκετα ΕΦ μου μερικα χρονια πριν στη Θεσσαλονικη.Χαιρομαι που σου αρεσε το τελος,νομιζω δινει αρκετους ποντους στο ολο βιβλιο.Ο αντιλογος μου στις θεσεις σου(αν και δεν θυμαμαι πολλα απο το βιβλιο,πανε χρονια απο τοτε που το διαβασα):

Α)Η ολη ιδεα του βιβλιου ειναι οτι το ταξιδι στο χρονο εγινε ευκολο μεσω καποιων ανακαλυψεων,take it or leave it.Στην τελικη αν δεν κανω λαθος τα ταξιδια στο διαστημα ειναι μπλοκαρισμενα στο βιβλιο κι οχι αδυνατα.

 

Β)Δηλαδη που ειναι το οριο και ποιος το βαζει;Αιωνας 123 000 ειναι πολυ;Και που δεν ειναι πλεον πολυ;12300?1230?123?Ειναι ενα τυχαιο συμβολικο νουμερο που διαλεξε ο συγγραφεας,δεν βλεπω κατι κακο.Αλλα και παλι νομιζω στο βιβλιο φαινεται οτι εχει επελθει μια ισορροπια-στασιμοτητα οποτε η ανθρωποτητα συντηρειται στα ιδια περιπου επιπεδα χωρις να κινδυνευει αλλα και χωρις να εξελισεται.

 

Γ)Ποσοι ηρωες ξερουμε με τι ασχολουνται και τι ενδιαφεροντα εχουν;Θα μου πεις μα ειναι προφανες οτι ο Χαρλαν αντιμετωπιζεται σαν εξαιρεσηΘα πρεπει να σκεφτεις οτι εχουνε να ασχοληθουνε με τους πολλες χιλιαδες αιωνες που εσυ ο ιδιος ανεφερες ενω η δικια μας Ιστορια ειναι ας πουμε 40 αιωνες.Οι εποχες που δεν μπορουνε να φτασουν τους ειναι ισως αδιαφορες.Ποσοι ασχολουνται με την προιστορικη Αττικη πχ;Μονο οι ειδικοι αρχαιολογοι.Κι αν δεν υπηρχε κανενα ευρημα,κανενας τροπος να μελετησουνε "ζωντανα" αυτη την εποχη παρα μονο μεσω αναφορων στη μυθολογια κτλ σιγουρα θα ηταν πολλοι λιγοτεροι οι ειδικοι.Ισως μονο 1-2 ειδικα αν ο κοσμος ητανε τοσο μικρος οσο η Αιωνιοτητα(που μου εδινε την εντυπωση πολυ μικρης κοινωνιας).

 

Δ)"Και τοτε,οι ανθρωποι του μακρινου μελλοντος χρησιμοποιησαν τον Διαστρεβλωτη Πραγματικοτητας και γλιτωσαν τη Ματα Χαρι τους απο τον κοπο μιας αποστολης.THE END".Αν ολα γινοταν ευκολα δεν θα υπηρχε ιστορια.Γιατι δεν πηγε ο Φροντο με τους Αετους στη Μορντορ να πεταξει το δακτυλιδι;Γιατι δεν κανανε τον Δουρειο Ιππο απο την αρχη οι Αχαιοι;Αλλα και παλι νομιζω οτι στο μακρινο μελλον δεν ειναι τοσο εξελλιγμενοι ακριβως γιατι εχει μπλοκαριστει η εξελιξη απο την Αιωνιοτητα σε μεγαλο βαθμο.(Και τον καιρο της Ματα Χαρι υπηρχανε σημαντικα και ισχυρα οπλα αλλα οι πρακτορες παντα ειναι χρησιμοι)

[Mors Planch]

Λοιπόν,ακούστε πώς έχει το πράγμα:το βιβλίο ήταν αρκετά καλό, εν τέλει, αλλά με πολλά σημεία που μπάζουν και δεν συμμαζεύονται. Δηλαδή, αν και σαν σύλληψη είναι γοητευτική, ενδιαφέρουσα και αρκετά του γούστου μου (το τέλος ειδικά μου άρεσε πολύ και με ικανοποίησε) η υπόθεση είναι διάτρητη. Δεν σημείωσα όλα όσα παρατήρησα,οπότε θα αναφέρω τυχαία ό,τι μου έρχεται τώρα. Υπενθυμίζω όμως ότι εντόπισα πολλές ακόμα τρύπες.

 

Α)Κατ΄αρχήν, το γεγονός ότι είναι δυνατά τα ταξίδια στον Χρόνο,αλλά όχι στο Διάστημα, είναι καραφευγάτο. Είναι προφανές ότι το να ταξιδεύουμε πάνω κάτω στον χρόνο, όπως με ένα ασανσέρ σε πολυκατοικία, και μάλιστα με την ύπαρξη ενός ΄΄κάτι΄΄ έξω από Χώρο και Χρόνο, είναι απείρως πιο δύσκολο από το να ταξιδέψουμε στο Διάστημα.

 

 

 

Τι εννοείς δεν υπάρχουν ταξίδια στο διάστημα; Ταξίδια στο διάστημα υπάρχουν, όπως και υπάρχουν αποικίες στο ηλιακό σύστημα οι οποίες κατά τους Υπολογιστές της αιωνιώτητας αποτυγχάνουν αφού δεν κρατούν... πάνω από μερικές δεκαδες αιώνες κάθε φορά. Και μία από της αλλαγές πραγματικότητας που κάνει ο Χάρλαν είναι ακριβώς να εξαφανίσει μια από τις εποχές διαστημικής επέκτασης. Το οποίο απαντά και γιατί δεν υπάρχουν διαστρικά ταξίδια. Στην πράξη όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας το αποτέλεσμα του χρονοταξιδιού είναι ουσιαστικά να παγώσει η ανθρώπινη τεχνολογική πρόοδος στο όνομα της ασφάλειας.

[anmuil]

Το Foundation ήταν το πρώτο sci fi που επιασα στα χέρια μου.

Το λάτρεψα.

Το Foundation& empire ακόμα περισσότερο, τώρα ετοιμάζομαι για το τελευταίο της τριλογίας.

Ενοείται ότι τα έχω στα ελληνικά και θα αγοράσω και τη 2η τριλογία εξίσου στα ελληνικά, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι κάποιος πρέπει να πεί στον Κάκτο κάτι για την τιτλοφόρηση των βιβλίων.