Τι διαβάζετε;

[heiron]

Και τα δυο την ίδια εποχή περίπου διαδραματίζονται.Ορίστε,κολλάνε!

[Mort13]

The Ghost Brigades, του John Scalzi

 

Το sequel του Old Man's War. Η σειρά αυτή είναι γεμάτη με δράση, χιούμορ και συγκίνηση και είναι από τις καλύτερες στρατιωτικές space opera. Σε όσους άρεσε το Forever War πρέπει οπωσδήποτε να την διαβάσουν.

[D'Ailleurs]

Το Πορτραίτο της Σιένα - David Morrel: Οι ζωγράφοι ξέρουν την σιένα σαν το χρώμα της γης και της φωτιάς, το χρώμα του πάθους και της ζωής. Όταν όμως ο Τσέις Μαλόουν αντικρίζει τη Σιένα Μπελάσαρ βλέπει ένα πλάσμα τόσο απαράμιλλης ομορφιάς που ξεπερνάει οτιδήποτε έχει ποτέ αποτυπώσει στον καμβά του.

 

Η Σιένα είναι σύζυγος του διεθνούς εμπόρου όπλων Ντέρεκ Μπελάσαρ, ο οποίος προσπαθεί να εξαναγκάσει τον Μαλόουν να της ζωγραφίσει το πορτραίτο. Εκείνος αρχικά αρνείται, ώσπου τη γνωρίζει και αιχμαλωτίζεται από το πρόσωπό της... Ώσπου η CIA τον πείθει να κατασκοπεύσει τον Μπελάσαρ και παράλληλα μαθαίνει ότι οι τρεις προηγούμενες γυναίκες του, λίγο μετά την παραγγελία των πορτραίτων τους, σκοτώθηκαν σε περίεργα ατυχήματα…

 

Βέβαιος ότι η Σιένα βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο, ο Μαλόουν ορκίζεται να τη σώσει όσο κι αν ξέρει ότι έχει να κάνει μ’ έναν αντίπαλο πανίσχυρο και αδίστακτο. Κι ενώ ο Μπελάσαρ προετοιμάζει μυστικά τη δοκιμή ενός ολέθριου νέου βιολογικού όπλου, ο Μαλόουν και η Σιένα αναλαμβάνουν να εκτελέσουν ένα ακραίο εγχείρημα: να εκμεταλλευτούν τη μόνη αδυναμία του και να τον καταστρέψουν.

 

Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο - John Le Carre: «Είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε χωρίς οίκτο, έτσι δεν είναι; Όμως, βέβαια, αυτό είναι αδύνατο… δεν μπορεί κάποιος να μένει συνέχεια έξω στο κρύο· κάποια στιγμή θα πρέπει να γυρίσει πίσω…»

 

Σαράντα ένα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση και δεκαπέντε από την πτώση του Τείχους, το μυθιστόρημα που χάρισε παγκόσμια φήμη στον Le Carré παραμένει η πιο αληθινή ιστορία που γράφτηκε ποτέ για τον παράλογο, αμοραλιστικό και συχνά απάνθρωπο κόσμο των κατασκόπων.

 

Με τη βαθύτητα, την ευστοχία και τη λεπτή ειρωνεία που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του καιρού μας, ο Le Carré αποδίδει όπως δεν το κατόρθωσε κανένας άλλος το παιχνίδι της εξαπάτησης και της προδοσίας των μυστικών υπηρεσιών που πήρε ασύλληπτες διαστάσεις στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Και στο φόντο του σκοτεινού Βερολίνου, της διχασμένης καρδιάς της Ευρώπης, δεν αφηγείται απλώς μια αξεπέραστη ιστορία αγωνίας και μυστηρίου, αλλά μια ιστορία για τα ίδια τα όρια της ανθρώπινης συνείδησης σε συνθήκες που η σκοπιμότητα αντικαθιστά την ηθική και η απόκρυψη την αλήθεια.

 

Ο Κατάσκοπος που Γύρισε από το Κρύο τιμήθηκε με τα βραβεία Dagger για το Καλύτερο Βρετανικό Μυθιστόρημα Μυστηρίου, Somerset Maugham και Edgar, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και ανήκει πλέον στα κλασικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας.

[Nephilim]

Ξεκίνησα το "Χιλιάδες νάνοι κι ένα τηγάνι" του Τέρυ Πράτσετ.

[heiron]

The Ghost Brigades, του John Scalzi

 

Τα Old man's war βιβλία είναι αυτοτελή και πόσο;Δηλαδή αμα πάρω το τρ...το δευτερο ας πούμε το διαβάζω ανεξάρτητα;

[Mort13]

Κοίτα... το δεύτερο που διάβασα τώρα, το Ghost Brigades, είναι χαλαρό sequel... μόνο ένας χαρακτήρας μεταφέρεται από το Old Man's War και δεν είναι ο πρωταγωνιστής... αλλά νομίζω θα μπεις καλύτερα στο feeling του κόσμου ξεκινώντας από το πρώτο. Στο τρίτο (The Last Colony) επανέρχεται ο πρωταγωνιστής του πρώτου από ότι έχω διαβάσει οπότε γίνεται ακόμα πιο σημαντική η prior γνώση.

[tetartos]

Πέντε αστυνομικά διηγηματάκια του Dashiell Hammett στη συλλογή Σκοτεινός εκβιασμός κ.ά. διηγήματα από τις εκδόσεις Έξοδος. Ευχάριστα έως και απλοϊκά στην περιγραφή αλλά έξυπνα στη σύλληψη αυτά τα κειμενάκια είναι η πρώτη μου επαφή με αυτόν τον συγγραφέα. Δέχομαι ότι έζησε παλιότερα αλλά βυθίζομαι στη γνωστή ατμόσφαιρα του παλιού, κλασικού αστυνομικού αναγνώσματος.

[Darkchilde]

Peter F. Hamilton - Mindstar Rising [Greg Mandel Book I]

[D'Ailleurs]

Πέντε αστυνομικά διηγηματάκια του Dashiell Hammett στη συλλογή Σκοτεινός εκβιασμός κ.ά. διηγήματα από τις εκδόσεις Έξοδος. Ευχάριστα έως και απλοϊκά στην περιγραφή αλλά έξυπνα στη σύλληψη αυτά τα κειμενάκια είναι η πρώτη μου επαφή με αυτόν τον συγγραφέα. Δέχομαι ότι έζησε παλιότερα αλλά βυθίζομαι στη γνωστή ατμόσφαιρα του παλιού, κλασικού αστυνομικού αναγνώσματος.

 

διάβασε την πλήρη βιβλιογραφία του για να δείς πόσες δεκαετίες μπροστά απο την εποχή του ήταν.

[Sileon]

Διάβασα το Άουστερλιτς του Γερμανού WG Sebald. Ομολογώ πως με κούρασε τούτο το τελευταίο του βιβλίο, παράλληλα, όμως, δεν μπορώ παρά να βγάλω το καπέλο μου στην, πρωτίστως συγγραφική του δεινότητα την οποία επιδεικνύει χειριζόμενος έναν χειμαρωδη λόγο και, κατα δεύτερο λόγο στην ικανότητά του να στείνει ένα μυθιστορηματικό σύμπαν το οποίο ακόμα με έχει αφήσει μπερδεμένο. Διάβαζοντας το βιβλίο, καθως χανόμουνα στην διήγηση άλλοτε του συγγραφέα και, σταδιακά, στην διήγηση του αινιγματικου Αούστερλιτς, καθώς ο ξεριζωμός του άρχισε να ανοίγετε πρώτα στα δικά του μάτια και μετά στου αναγνώστη, μέσα απο πληθώρα φωτογραφιών οι οποίες δεν είναι βοηθητικές αλλά ουσία του βιβλίου, θεώρησα λοιπον πως διαβαζω ένα ντοκουμέντο - ένα ρομαντικό, γλαφυρότατο ντοκούμέντο.

 

Τελειώνοντας το βιβλίο, διάβασα ένα σχόλιο κλειδι το οποίο μεταφέρω με δικά μου λόγια:

"Λες και όλα τα γεγονότα, τα στιγμιότυπα, οι διάλογοι και οι φωτογραφίες αυτές, καθως και το πλήθος σκόρπιων αναμνήσεων περίμεναν αυτόν το συγγραφέα για να πει την ιστορία τους."

 

Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς αυτό το βιβλίο -μυθοπλασία, ντοκουμέντο ή κάτι και απο τα δύο-, πάντως, έχοντας διαβάσει και τους Ξεριζωμένους του ιδίου, μπορώ να πω πως ο συγγραφέας μιλάει μια δική του γλώσσα, στήνοντας βιβλία με έναν καθαρά δικό του τρόπο. Απαιτητικός, σαφώς, έως και εξαντλητικός αν δεν έχεις την κατάλληλη αναγνωστική διάθεση, που όμως στο τέλος αποδίδει.

 

Ξεκίνησα την Καινούρια Ζωή του Παμούκ.

Edited May 22, 2009 by Sileon

[DIONYSOS]

Αυτή την περίοδο ξανά(διαβάζω) το πορταίτο του Ντόριαν Γκρέυ. Καταπληκτικό βιβλίο και διάφορα βιβλία τα οποία έχουν να κάνουν με μουσεία γενικά και ΕΙΔΙΚΑ με το Νέο Μουσείο Ακρόπολης.

[DinMacXanthi]

Το Dark Alchemy, μια σχετικά καινούργια (2007) συλλογή διηγημάτων με μάγους και μάγισσες από γνωστά ονόματα του Fantasy (Garth Nix, Eoin Colfer, Neil Gaiman και άλλοι)

Τέλειωσα το Σκια στο Ίνσμουθ και το Τρόμος στο Ντάνγουιτς μέσα στη βδομάδα.

[Δημήτρης]

Τόλκιν, Σιλμαρίλλιον. Και εδώ θα ήθελα την βοήθεια κάποιου που ξέρει την Μέση Γη. Ποια είναι η σωστή σειρά για να διαβαστούν τα βιβλία και ποιο είναι το τέλος της; Αν δηλαδή υπάρχει σειρά και τέλος. Νομίζω πάντως πως πάει έτσι: Σιλμαρίλλιον- Χόμπιτ- Τριλογία του Άρχοντα- Ατελείωτες Ιστορίες. Το λέω σωστά; Και αν ναι τότε Τα Παιδιά του Χούριν που κολλάνε;

[Naroualis]

Είναι μερός του Σιλαμρίλιον. Υπάρχει η ιστορία μισοειπωμένη, και συνοπτικά γραμμένη εκεί. Ο Τόλκιν ήθελε να τη γράψει πιο αναλυτικά αλλά την άφησε μισή. Πριν από μερικά χρόνια ανέλαβε να τη συμπληρώσει ο γιος, ο εγγονός, δε θυμάμαι τώρα.

[Δημήτρης]

Είναι μερός του Σιλαμρίλιον. Υπάρχει η ιστορία μισοειπωμένη, και συνοπτικά γραμμένη εκεί. Ο Τόλκιν ήθελε να τη γράψει πιο αναλυτικά αλλά την άφησε μισή. Πριν από μερικά χρόνια ανέλαβε να τη συμπληρώσει ο γιος, ο εγγονός, δε θυμάμαι τώρα.

 

Άρα λοιπόν αυτό σε ποιο σημείο θα με πρότεινες να το διαβάσω; Στο σχετικό subforum που κοίταξα δεν γίνεται κάποια διευκρίνηση, παρά μόνο λόγος για το βιβλίο αυτό καθαυτό. Και η σειρά των βιβλίων που ανέφερα πιο πάνω είναι σωστή; (Είμαι πολύ ψείρας, το ξέρω). Ρωτάω γιατί δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι παίζει στο συγκεκριμένο concept. Επίσης στο forum της φαντασίας δεν είδα -εκτός και αν μου ξέφυγε- να γίνεται λόγος για τον Τόλκιν, παρά μόνο αν είναι υπερτιμημένος ή αν υπάρχει ρατσισμός στον Άρχοντα και άλλα ένα-δύο topics που όμως δεν βοηθάνε.

[Naroualis]

Απ' όσο έχω καταλάβει, ο Τόλκιν δεν τα έγραψε με σειρά, οπότε δε χρειάζεται να ζορίζεσαι σχετικά. Πάντως μπαίνοντας στο ρόλο του "ψείρα" που λες, θα διάβαζα τα παιδιά του Χούριν μεταξύ του Σιλμαρίλιον και του Χόμπιτ. Τωρα σχετικά με το αν υπάρχει τόπικ... πολύ ενδιαφέρον αυτό που ανακάλυψες κι αναρωτιέμαι πώς μπορεί να εξηγηθεί με βάση την ψυχολογία της μάζας

[D'Ailleurs]

Αρτούρο Περέθ Ρεβέρτε - Το χρυσάφι του βασιλιά: Σεβίλλη, 1626. Κατά την επιστροφή τους από τη Φλάνδρα, όπου είχαν συμμετάσχει στην πολιορκία και την παράδοση της Μπρέντα, ο λοχαγός Αλατρίστε και ο νεαρός ακόλουθός του Ίνιγο Βαλβόα αποδέχονται την πρόταση να στρατολογήσουν μια ομάδα «κατάλληλων ανθρώπων» πληρωμένα ρεμάλια ως επί των πλείστον, για μια επικίνδυνη αποστολή σχετικά με το λαθρεμπόριο χρυσού που τα ισπανικά γαλόνια φέρνουν από τις Ινδίες.

[Δημήτρης]

Απ' όσο έχω καταλάβει, ο Τόλκιν δεν τα έγραψε με σειρά, οπότε δε χρειάζεται να ζορίζεσαι σχετικά. Πάντως μπαίνοντας στο ρόλο του "ψείρα" που λες, θα διάβαζα τα παιδιά του Χούριν μεταξύ του Σιλμαρίλιον και του Χόμπιτ. Τωρα σχετικά με το αν υπάρχει τόπικ... πολύ ενδιαφέρον αυτό που ανακάλυψες κι αναρωτιέμαι πώς μπορεί να εξηγηθεί με βάση την ψυχολογία της μάζας

 

Ναι, προτού θέσω τις απορίες μου έψαξα τρεις φορές το subforum της φαντασίας -μπας και έβρισκα εκεί τις απαντήσεις- και δεν είδα να γίνεται λόγος για τον Τόλκιν, παρά μόνο για κάποιες πτυχές του έργου του. Δεν νομίζω ύστερα από τρία ψαξίματα να μου ξέφυγε κάτι, αλλά πάλι που ξέρεις; Anyway, ευχαριστώ για τις πληροφορίες.

[Sonya]

Δημήτρη, αν θέλεις να γίνεις ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ Τολκινάς, τότε διαβάζεις με την εξής σειρά: Silmarillion, Lost Tales, Forgotten Tales, όλο το HoME (History of Middle Earth, 11 τόμοι, θα διαβάζεις για ΠΟΛΥ καιρό :Ρ), Children of Hurin, Hobbit, Lord of the Rings.

 

Αυτή είναι η "σειρά" που πάνε πάνω κάτω.

[Δημήτρης]

Δημήτρη, αν θέλεις να γίνεις ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ Τολκινάς, τότε διαβάζεις με την εξής σειρά: Silmarillion, Lost Tales, Forgotten Tales, όλο το HoME (History of Middle Earth, 11 τόμοι, θα διαβάζεις για ΠΟΛΥ καιρό :Ρ), Children of Hurin, Hobbit, Lord of the Rings.

 

Αυτή είναι η "σειρά" που πάνε πάνω κάτω.

 

Χμμμ... υπερβολικά Τολκινάς δεν θα 'λεγα ότι θέλω να γίνω, απλώς έχοντας πλήρη άγνοια για τη Μέση Γη θα ήθελα μία μικρή βοήθεια για το ξεκίνημα. Thank you too

[Tiessa]

Ναι, προτού θέσω τις απορίες μου έψαξα τρεις φορές το subforum της φαντασίας -μπας και έβρισκα εκεί τις απαντήσεις- και δεν είδα να γίνεται λόγος για τον Τόλκιν, παρά μόνο για κάποιες πτυχές του έργου του. Δεν νομίζω ύστερα από τρία ψαξίματα να μου ξέφυγε κάτι, αλλά πάλι που ξέρεις; Anyway, ευχαριστώ για τις πληροφορίες.

 

H σειρά με την οποία τα αναφέρεις παραπάνω και οι πληροφορίες που σου δίνει η Ναρουάλις ταιριάζουν με τη 'χρονολογική' σειρά του κόσμου του Τόλκιν. Από την άλλη, η γνώμη μου είναι ότι το Σιλμαρίλιον είναι ένα δύσκολο ανάγνωσμα, πολύ πολύπλοκο και γεμάτο ονόματα και γεγονότα, μια που αφορά κυρίως τη μυθολογία/ιστορία του κόσμου - τα γεγονότα που έχουν διαδραματιστεί πριν το Χόμπτι και τον Άρχοντα. Ίσως και να μην αποτελεί το ιδανικό ξεκίνημα. Εγώ είχα διαβάσει πρώτα Χόμπιτ και Άρχοντα, χωρίς να μου λείψει ιδιαιτέρως κάτι από τα προηγούμενα (κάποια που παίζουν ρόλο, αναφέρονται μέσα από διηγήσεις ή τραγούδια) και άφησα το Σιλμαρίλιον στη μέση δυο φορές πριν αποφασίσω τελικά να διαθέσω το χρόνο που χρειαζόταν για να το διαβάσω προσεκτικά και να το ολοκληρώσω. Δεν έχω διαβάσει στο σύνολό τους τις Ατελειωτες Ιστορίες, αλλά απ' όσα ξέρω για το έργο του καθηγητή, πολλά από τα κείμενα άλλαζαν και ξαναάλλαζαν στην πορεία, μετά τα συπλήρωσε ο γιος του από σημειώσεις (και ίσως όχι μόνο), και άρα από κάποια στιγμή και μετά δεν τίθεται πραγματικά θέμα απόλυτης σειράς.

[Δημήτρης]

H σειρά με την οποία τα αναφέρεις παραπάνω και οι πληροφορίες που σου δίνει η Ναρουάλις ταιριάζουν με τη 'χρονολογική' σειρά του κόσμου του Τόλκιν. Από την άλλη, η γνώμη μου είναι ότι το Σιλμαρίλιον είναι ένα δύσκολο ανάγνωσμα, πολύ πολύπλοκο και γεμάτο ονόματα και γεγονότα, μια που αφορά κυρίως τη μυθολογία/ιστορία του κόσμου - τα γεγονότα που έχουν διαδραματιστεί πριν το Χόμπτι και τον Άρχοντα. Ίσως και να μην αποτελεί το ιδανικό ξεκίνημα. Εγώ είχα διαβάσει πρώτα Χόμπιτ και Άρχοντα, χωρίς να μου λείψει ιδιαιτέρως κάτι από τα προηγούμενα (κάποια που παίζουν ρόλο, αναφέρονται μέσα από διηγήσεις ή τραγούδια) και άφησα το Σιλμαρίλιον στη μέση δυο φορές πριν αποφασίσω τελικά να διαθέσω το χρόνο που χρειαζόταν για να το διαβάσω προσεκτικά και να το ολοκληρώσω. Δεν έχω διαβάσει στο σύνολό τους τις Ατελειωτες Ιστορίες, αλλά απ' όσα ξέρω για το έργο του καθηγητή, πολλά από τα κείμενα άλλαζαν και ξαναάλλαζαν στην πορεία, μετά τα συπλήρωσε ο γιος του από σημειώσεις (και ίσως όχι μόνο), και άρα από κάποια στιγμή και μετά δεν τίθεται πραγματικά θέμα απόλυτης σειράς.

 

Θα ξεκινήσω πρώτα από το τελευταίο που λες. Αν δεν τίθεται θέμα απόλυτης σειράς, τότε δεν υπάρχει και κάποιο πρόβλημα. Μάλλον η συνοχή δεν χαρακτηρίζει την Μέση Γη ε; Πηγαίνοντας στο πρώτο σκέλος της απάντησης σου όπου αναφέρεις την 'χρονολογική' σειρά του κόσμου του Τόλκιν, θα έλεγα πως αυτό είναι που μ' ενδιαφέρει και περισσότερο άρα θα τα διαβάσω με τη σειρά που προανέφερα. Σαφώς και το Σιλμαρίλλιον είναι ένα πολύ δύσκολο ανάγνωσμα, τουλάχιστον μέχρι να κατασταλλάξω με ποιο τρόπο θα το διαβάσω. Σε κάθε λέξη που συναντώ να γυρνάω πίσω και να βλέπω τι σημαίνει; 'Η μήπως να περιμένω πρώτα να τελειώσει η κάθε πρόταση για να το κάνω αυτό; Επέλεξα τελικά το δεύτερο. Σ' αυτό το σημείο θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που διάβασα πρώτα Λόρδο Ντάνσανυ, οπότε έχω μία κάποια πείρα από κοσμογονίες (Πεγκάνα). Έτσι λοιπόν τώρα το Σιλμαρίλλιον μου φαίνεται πιο βατό. Πάρε λοιπόν και εσύ ένα δωράκι

[Nihilio]

Χμμμ... υπερβολικά Τολκινάς δεν θα 'λεγα ότι θέλω να γίνω, απλώς έχοντας πλήρη άγνοια για τη Μέση Γη θα ήθελα μία μικρή βοήθεια για το ξεκίνημα. Thank you too

Τότε ξεκινάς με Χόμπιτ και Άρχοντα Δακτυλιδιών και μετά διαβάζεις τα υπόλοιπα με τη σειρά που είπε η Sonya τα υπόλοιπα. Δεν πάει χρονολογικά η σειρά αυτή, αλλά ξεκινάει από τα πιο φιλικά για καινούριους βιβλία.

[Δημήτρης]

Τότε ξεκινάς με Χόμπιτ και Άρχοντα Δακτυλιδιών και μετά διαβάζεις τα υπόλοιπα με τη σειρά που είπε η Sonya τα υπόλοιπα. Δεν πάει χρονολογικά η σειρά αυτή, αλλά ξεκινάει από τα πιο φιλικά για καινούριους βιβλία.

 

Ξεκίνησα ήδη το Σιλμαρίλλιον, είμαι στην 100 σελίδα. Θα έπρεπε να είχα ρωτήσει νωρίτερα.

[D'Ailleurs]

Δημήτρη, αν θέλεις να γίνεις ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ Τολκινάς, τότε διαβάζεις με την εξής σειρά: Silmarillion, Lost Tales, Forgotten Tales, όλο το HoME (History of Middle Earth, 11 τόμοι, θα διαβάζεις για ΠΟΛΥ καιρό :Ρ), Children of Hurin, Hobbit, Lord of the Rings.

 

Αυτή είναι η "σειρά" που πάνε πάνω κάτω.

 

και μόνο που διαβάζω την λίστα, με εξαίρεση τα δύο τελευταία, κοιμάμαι...