Τι διαβάζετε;

[Sileon]

Ευχαριστώ παιδιά. Αν κατάλαβα καλά τα άπαντα είναι στα Αγγλικά και είναι το πιστό κείμενο, ενω η εναλλακτική είναι ο Αίολος.

 

Αυτό πρέπει να είναι που εννοούμε όλοι σαν σκούρο βιβλίο με τα άπαντα. Ψήνομαι, ψήνομαι..

 

http://www.papasotiriou.gr/product.ebook.a...amp;prid=575291

 

Μμμ, μπορεί και να ενδώσω στον δεύτερο τόμο της Χερν. Θα δείξει.

 

Γιάννη, τσέκαρα κριτική σου. Πρέπει να έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία το εργό της. Ελπίζω η ταινία να μην καταδικάσει το βιβλίο στον σωρο τον αποτυχημένων φαντασύ ιστοριών, που μεταφέρονται σωρηδόν, μπουλουκιδόν και μαλακιδόν στην μεγάλη οθόνη.

 

edit: αφαίρεση περιττής λέξης...

Edited February 1, 2008 by Sileon

[nikosal]

Παρεπιπτόντως, οποιοσδήποτε επίδοξος δημιουργός θα έπρεπε να διαβάσει το "γράμματα σε ένα νέο ποιητή", του ιδίου.

 

ναι είναι must read! Και αυτό μου δίνει ιδέα για ένα άλλο τόπικ...

[0Nautilus0]

Μας τρέλανε στις χρονολογίες της Οδύσσειας ο Κλαρκ, οπότε δικαιολογημένο το μπέρδεμα. Υπάρχει 2001, 2010, 2061, 3001. Ποιο από όλα τα βιβλία εννοείς;

 

Έχεις δίκιο Nikosal αυτό που ήθελα να γράψω ήταν 3001-the final odyssey και επενέβει ο δαίμον του τυπογραφίου, παρακάλω να με συγχωρέσουν οι φαν του Α.Κλαρκ...

[nikosal]

Cities in Flight, James Blish

 

To 3ο στη σειρά SF Masterworks. Είχα διαβάσει τα δύο πρώτα και είπα να κάνω 3/3... Ήθελα βέβαια καιρό τώρα να το διαβάσω. Ο Μπλις έχει επίσης μεταγράψει σε μορφή διηγημάτων όλα τα σενάρια της πρώτης σειράς (TOS) του Σταρ Τρεκ.

[trillian]

Xμμ αυτή τη στιγμή δε διαβάζω κάτι, αλλά διάβασα κάτι ψιλά τον τελευταίο καιρό: To Fall of Hyperion, το Red Seas Under Red Skies... χμμμ τι άλλο; Νομίζω αυτά I' ve got some catching up to do...

[nikosal]

Fall of Hyperion??? A, ωραία, γιατί σε ζητάγανε εδώ Τριλ.

[trillian]

Αχά, ώστε από κει ακουγόταν η καμπάνα... Χμ.... Οκ, θα φροντίσω να περάσω για ένα γεια ;)

[Darkchilde]

Τέλειωσα τους Θρύλους του Σύμπαντος σειρά διηγημάτων από τις Συμπαντικές Διαδρομές και τώρα άρχισα άλλη μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο The Best of Fantasy 2004.

[cortomalteze]

Εγώ διαβάζω αυτή την περίοδο το " Ο δρόμος" του Κόρμακ ΜακΚάρθυ.

 

Μετά από μία πυρηνική καταστροφή γιος και πατέρας προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα παράλλογο (αλλά όσο το επεξεργαστεί περισσότερο κανείς, εντελώς λογικό) κόσμο. Αρκετά πρωτότυπη γραφή με την ροή. Σπαρμένες εικόνες που συνθέτουν μία ιστορία που καθηλώνει, συγκλονίζει. Αν και μικρό σε μέγεθος (γύρω στις 250 σελίδες) ήταν τόσο δυνατές οι εικόνες του που δεν μπόρεσα να το τελειώσω γρήγορα. Σημειώνω ότι το βιβλίο αυτό βραβεύτηκε με Πούλιτζερ.

 

Επειδή ξαναδιαβάζω το παραπάνω και μοιάζει ολίγον τι με διαφημιστικό. Όχι δεν είναι ' απλά έπαθα την πλάκα μου...

 

Επίσης ξεκοκαλίζω τον τόμο με τα τεύχη 3 και 4 του απαγορευμένου πλανήτη που αγόρασα από το παζάρι του βιβλίου.

(Ναρουάλις χρωστάς καφέ <- ωραίο τούτο, μπράβο σε όποιον το βρήκε )

[Oberon]

Ξαναδιαβάζω το End of Eternity του Asimov για...πολλοστή φορά.

 

Κοντεύω να τελειώσω το Consider Phlebas του Iain M. Banks που είναι εξαίσιο και σαν γραφή και σαν plot και σαν theme.

 

Με αφορμή τη διαφωνία που έχουμε στο τόπικ "Star Wars" despots vs. "Star Trek" populists άρχισα να διαβάζω το δεύτερο βιβλίο απο τη σειρά "Uplift" του David Brin (παρά την αντίθεσή μου με τις απόψεις του για το Star Wars και τους Κλασσικούς), "Startide Rising", μια που το πρώτο "Sundiver" με είχε εντυπωσιάσει αρκετά. Το σύμπαν που έχει δημιουργήσει θυμίζει αισθητά Σταρ Τρεκ και Star Wars (how ironic!) από την άποψη μιας μεγάλης γαλαξιακής Συνομοσπονδίας από φυλές με πολύ διαφορετική εξέλιξη η μια από την άλλη, που σκοπό έχουν να εξελίσουν - εξ ου και το Uplift - άλλες φυλές. Αφού έχουν "εξελίξει" τους ανθρώπους (αν και οι ίδιες έχουν επίσης εξελιχθεί από άλλες παλαιότερες και χαμένες μάλλον φυλές), είναι και η σιερά των ανθρώπων να εξελίξουν άλλους candidates με πρώτα τα δελφίνια.

Έτσι ξεκινάνε διάφορες περιπέτειες με πολλούς χαρακτήρες, ακόμα και δελφινοειδείς, σε μια πολύ μεγάλη χρονική περίοδο στο μέλλον. Είναι αρκετά hard από την άποψη της τεχνολογίας, αλλά με αρκετά ανθρωπιστικά και ανθρωπολογικά στοιχεία μέσα.

Edited February 3, 2008 by Dain

[heiron]

Διάβασα σε 2 μέρες το

 

Η μουσική του αίματος

 

Μπορεί ο Μπερ να μην είναι τεχνίτης του λόγου και της πρόζας αλλά το βιβλίο είναι πολύ καλό.Βασικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον με τις φοβερές ιδέες του και την πλοκή του.Ναι,θυμίζει Κλαρκ,όπως έχουν επισημάνει πολλοί αν και μου φαίνεται ότι είναι καλύτερο από πολλά του Αρθούρου Κλαρκ.Θα το αξιολογήσω με άλλα αργοτερα.

 

Επίσης,συνεχίζω τον σαλβατόριο μαραθώνιο με το "Άναστρη νύχτα".Είναι από τα καλά της σειράς αλλά αυτό δε λέει και πολλά εδώ που τα λέμε καθώς τα περισσότερα βιβλία του πάσχουν από ποιότητα γραφης,έλλειψη πρωτοτυπίας κτλ κτλ...

Edited February 3, 2008 by heiron

[Naroualis]

Παλεύω σκληρά με τη Χαμένη Βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα, αστυνομικό μυθιστόρημα του Δημήτρη Μαμαλούκα. Ο αγών είναι αμφίρροπος και πολύ φοβάμαι ότι θα χάσω στα σημεία. Ειδικά αν με ρωτήσει κανείς ποιος είναι ποιος.

[D'Ailleurs]

Πατρίσια Χάισμιθ - Θανάσιμα λάθη

Ο έρωτας του Γουόλτερ Στάκχαουζ για τη σύζυγό του έχει πεθάνει: τώρα εύχεται να ήταν κι αυτή πεθαμένη.

Η ευχή του πραγματοποιείται και το πτώμα της Κλάρα βρίσκεται στον πυθμένα ενός γκρεμού. Ανάμεσα στο θάνατό της όμως και στον θάνατο μιας γυναίκας ονόματι Έλεν Κίμμελ, η οποία, στην πραγματικότητα, δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της, υπάρχουν παράξενες ομοιότητες. Η προφανής σχέση ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις δεν ξεφεύγει από τον υπαστυνόμο Κόρμπυ του αστυνομικού τμήματος του Νιούαρκ. Ο Γουόλτερ γίνεται αντικείμενο εξονυχιστικής έρευνας και οδηγείται σε μια σειρά από λάθη που βάζουν σε κίνδυνο την καριέρα του και τη φήμη του, γίνονται αιτία να χάσει τους φίλους του, και, τελικά, απειλούν την ίδια τη ζωή του.

Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ - Και σαν σκιές επιστρέφουμε

Το 1991 ο Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ έγραψε τη Σκιά της σκιάς , ένα βιβλίο για τέσσερις άνδρες που κατά το 1922 συναντιούνται παίζοντας ντόμινο στο μπαρ ενός ξενοδοχείου στην Πόλη του Μεξικού: ένας ποιητής που κερδίζει τα προς το ζην γράφοντας διαφημίσεις για φαρμακευτικά προϊόντα, ένας ριζοσπάστης Κινεζομεξικανός συνδικαλιστής, ένας δικηγόρος που αναλαμβάνει πόρνες και ένας δημοσιογράφος που καλύπτει στην εφημερίδα του το αστυνομικό ρεπορτάζ. Καθώς εκτυλίσσεται η ιστορία, το αστυνομικό μυθιστόρημα μετατρέπεται σε μια ιστορία διεθνούς συνωμοσίας.

Στο Και σαν σκιές επιστρέφουμε ξανασυναντάμε τους άνδρες αυτούς σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, το 1941. Πολλά έχουν αλλάξει και στον κόσμο. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται στην Ευρώπη, ενώ ο πλανήτης περιμένει την αναπόφευκτη εμπλοκή των ΗΠΑ. Γερμανοί πράκτορες συρρέουν στην Πόλη του Μεξικού, προσπαθώντας να προσεταιριστούν τον νότιο γείτονα της Αμερικής για λογαριασμό του Άξονα.

 

Ενώ το Μεξικό ετομάζεται να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία, ο Χίτλερ κάνει ενέσεις καφεΐνης μεξικανικής προέλευσης για να αντέξει το άγχος του ρωσικού μετώπου.

 

Καταμεσής στη ζούγκλα της Τσιάπας, μια συμμορία Γερμανοί με καφετιές στολές παρελαύνει γύρω από ένα γραμμόφωνο και πολιορκείται από ένα κινεζομεξικανικό φάντασμα που συμμετείχε στη Μεγάλη Πορεία του Μάο. Ο ποιητής, που εργάζεται ως μυστικός πράκτορας, ανακαλύπτει ότι στην Πόλη του Μεξικού ο υπουργός Εσωτερικών έχει ερωμένη μια όμορφη Γερμανίδα ηθοποιό κατάσκοπο. Ναζιστικά υποβρύχια εξερευνούν τις μεξικανικές ακτές, αναξητώντας τρόπο να καταφέρουν θανάσιμα πλήγματα στο στόλο των ΗΠΑ. Τρεςι Γερμανοί εξόριστοι συγγραφείς και ένας ραβίνος πλησιάζουν τον δημοσιογράφο και του αποκαλύπτουν ότι η άνοδος του Χίτλερ είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας αποκρυφιστών. Ο δικηγόρος πάλι, από το άσυλο όπου έχει καταφύγει, καλεί τους παλιούς του φίλους για μια παρτίδα πόκερ με τον Χέμινγκουέι, ο οποίος, σε μία από τις πολλές του αλκοολικές-λογοτεχνικές κρίσεις, αποκοιμιέται σε μια πισίνα της Αβάνας και ανεξήγητα εμφανίζεται στη μεξικανική πρωτεύουσα…

 

Το Και σαν σκιές επιστρέφουμε κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν των τεσσάρων ηρώων, ξαναπλέκοντας αργά τα νήματα των ιστοριών τους. Με ιλιγγιώδες και ξεκαρδιστικό ύφος, ο Τάιμπο ΙΙ καταφέρνει μια τέλεια σύνθεση λογοτεχνικών ειδών (αστυνομικό, ιστορικό και περιπετειώδες μυθιστόρημα), μέσα από την πρωτότυπη οπτική του για τον κόσμο και τη λογοτεχνία: «Όταν η ζωή γίνεται βαθιά ασυνάρτητη, έρχεται το μυθιστόρημα να την επιδιορθώσει».

[tetartos]

Τέλειωσα το Εισβολή από τον Γανυμήδη του Philip K. Dick. Νομίζω ότι είναι το λιγότερο μπερδεμένο/ψυχεδελικό από τα βιβλία του που έχω διαβάσει! Κοινώς, το παρακολούθησα όλο άνετα!

[Mort13]

Burnt Offerings, της Laurell K. Hamilton. OK, είναι "trash", αλλά όποτε ξεκινάω ένα Anita Blake novel δεν μπορώ να το αφήσω κάτω. Κι είχε φάση η όλη ίντριγκα με το Συμβούλιο των Βαμπίρ.

[Naroualis]

Τελείωσα με το Δημήτριο Μόστρα (που δε μου είπε πολλά, αλλά μάλλον φταίω εγώ που περίμενα να μοιάζει του Πέρεθ-Ρεβέρτε) και ξεκίνησα Αντονέν Αρτό, το ταξίδι στη χώρα των Ταραχουμάρα. Πολύ φιλοσοφία και πολύ μεσκαλίνη.

[alex260121]

ΣΤΡΑΒΑΓΚΑΝΤΖΑ-Η πολιτεια των λουλουδιων

[heiron]

Μόλις σημερα τελείωσα το πρώτο βιβλίο του Κόναν από τον Αίολο,ήτοι τα Red Nails/Beyond the black river.Ήταν πάρα πολύ καλα.απλοική ηρωική φαντασία χωρίς τους μοντερνισμούς που συνήθως μου τη σπάνε.Ειδικά η δεύτερη νουβέλα μου θύμισε ιστορικά μυθιστορήματα.Ρωμαίοι εναντίον Γερμανών βαρβάρων και έτσι.

 

Η Άναστρη νύχτα ήταν κλασικό βιβλίο Σαλβατόρε.Η πλοκή του ήταν καλύτερη από άλλα,όμως η κακή γραφή και τα πάμπολλα κλισέ είναι πάντα εκεί.

[Arachnida]

Τελείωσα το "Νορβηγικό Δάσος" για το οποιό έχω μερικές ενστάσεις, αλλά ήταν καλό.

Παρέτεινα το δανεισμό της "Αναζήτησης" για δύο εβδομάδες ακόμα, γιατί έμεινα στην αρχή και ξεκίνησα και τη "Φωτεινή Μαγική" του Νόλλα, ο οποιός γράφει πολύ όμορφα και τα "Θολά Τζάμια" του είναι ένα από τα αγαπημένα μου.

[0Nautilus0]

Αυτή τη στιγμή διαβάζω κάποια διηγήματα επ.φαντασίας από ένα παλιο επανα-εκδομένο περιοδικό "απαγορευμένος πλανητης"

Μου άρεσε πάρα πολύ το "όταν άλλαξε" Τζοαννα Ρας- βραβείο Νεμπουλά 72'

Σχετίζεται με τη σεξουαλικότητα και αναφέρεται σε έναν πλανήτη που οι άνδρες έχουν εξαληφθεί εδώ και 600 χρόνια λόγω επιδημίας και κάποια στιγμή τους επισκέπτεται μια αποστολή από ρώσους αστροναύτες.

Μου έφερε στο μυαλό το "hand of darkeness" της Ουρσουλα λε Γκουιν. Το οποίο αναφέρεται σε ένα παρομοιο θέμα: ένα πλανήτη, όπου το φύλο των κατοίκων μεταβάλλεται (μπορεί να είναι θυληκό ή αρσενικό) και είναι εποχιακό, δηλ. εκτός από κάποια περίοδο γονιμότητας τον υπόλοιπο καιρό είναι α-φυλοι. Το σκηνικό συμπληρώνεται από το κλίμα του πλανήτη το οποίο είναι εξαιρετικά παγωμένο και αφιλόξενο.

[nikosal]

Tι εννοείς παλιό και επανα-εκδομένο; Φυσικά ξέρω τον ΑΠ, τον έπαιρνα όταν έβγαινε (σε δύο περιόδους με διαφορετικό σχήμα) αλλά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Έκαναν επανεκτύπωση;

[Mors Planch]

The Jennifer Morgue του Charles Stross. Ξανά...

[Sileon]

Ξεκίνησα τον κτηνώδη τόμο (900 σελίδες...) απο άπαντα σε Κόναν, τον οποίο αγόρασα με μόλις 17 ευρώ (με έκπτωση) προ ολίγων ημερών απο Παπασωτηρίου. Παράλληλα τελειώνω την συλλογή διηγημάτων του Ρίλκε, "αυτός που σκότωσε τον δράκο και άλλα διηγήματα" των εκδόσεων "Ροές".

[0Nautilus0]

Tι εννοείς παλιό και επανα-εκδομένο; Φυσικά ξέρω τον ΑΠ, τον έπαιρνα όταν έβγαινε (σε δύο περιόδους με διαφορετικό σχήμα) αλλά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Έκαναν επανεκτύπωση;

είναι δεμένα 3 τεύχη και επ'έξω λέει: τόμος 02 τεύχη 6,7,8 της παλιάς σειράς

Μέσα στο κάθε τεύχος λέει: σειρά δεύτερη, τεύχος 3(6), Φεβρ.-Μάρτ.1989/τεύχος 4(7) Απρ. Μαΐος 1989/τεύχος 5(8), Ιούνιος -Ιούλιος

:r2d2:

[nikosal]

A, μάλιστα. Παλιά τεύχη στοκ που δένονται και ξανακυκλοφορούν, οκ.