Τι διαβάζετε;

[Darkchilde]

Τελείωσα τον Τελυταίο Χρησμό του Βασίλη Μπούρα. Ο Μπούρας προσπάθησε να γράψει mainstream αστυνομικό θριλλεράκι, αλλά το έκανε σε χρόνο ενεστώτα, παίρνοντας σβάρνα το χάρτη και αραδιάζοντας πληροφορίες σαν ταξιδιωτικό πρόγραμμα του BBC. Πλοκή μέτριοτάτη, χαρακτήρες μηδέν, ονοματολογία (εδώ κατάλαβα την αγωνία σου, aScannerdarkly) επιπέδου Μάσκα και Μυστήριο, οι κακοί χωρίς κανέναν λόγο ύπαρξης, οι διάλογοι στο παρα τρία ηθικοπλαστικοί. Θα αναφέρω μόνο ότι η Ελληνοδανέζα (δε λέει πουθενά στο βιβλίο ότι έχει ελληνική καταγωγή) αρχαιολόγος Ελίκη Κάλλας ξεκινάει ανασκαφές στην αρχαία Βούρα, μια πόλη κοντά στην Ελίκη που βυθίστηκε κι αυτή στη θάλασσα από σεισμό. Στην ιστορία μπλέκεται η μυστική οργάνωση "ΝΕΣΣΟΣ" (η μορφοποίηση είναι όμοια με εκείνη του κειμένου) η οποία δεν ξέρω γιατί είναι μυστική και γιατί είναι οργάνωση και γιατί τη λένε "ΝΕΣΣΟ". Επίσης μπλέκονται στην ιστορία ένας Αμερικανός δημοσιογράφος, ένας επόπτης αρχαιοτητων που τον λένε Ηρακλή και ξέρει πολλές λεπτομέρειες για το μαντείο του Ηρακλή και δύο ιερόδουλες από την Κοπεγχάγη που τα 'χουν μεταξύ τους και τη μία τη λένε Κρέουσσα και την άλλη Σύβαρη.

 

Χαχαχα Ευθυμία έτσι όπως τα λες μάλλον παρωδία-κωμωδία μου φαίνεται το βιβλίο. Μπας και ο συγγραφέας μπέρδεψε τα είδη λογοτεχνίας;

[Naroualis]

Βασικά πρέπει να πίστεψε ότι μπορεί να γίνει ο Νταν Μπράουν της Ελλάδας. Αλλά ας αφήσω το κείμενο να μιλήσει από μόνο του (η Ελίκη κι ο φίλος της δημοσιογράφος Ίον Ρομάνο πετάχτηκαν για ένα ταξιδάκι αναψυχής-δημοσιογραφίας στη Νέα Ζηλανδία όπου παίζουν διάφορες συσχετίσεις της ντόπιας μυθολογίας με την αρχαία ελληνική -χωρίς την παρέμβαση των Ελ):

 

"Βγαίνουν. Σύντομα ψώνια στο περιποιημένο μίνι μάρκετ του χωριού και νέο ξεκίνημα.

 

Στο τιμόνι η Ελίκη. Καλύπτει τα ογδονταπέντε περίπου χιλιόμετρα μέχρι τον οικισμό Τε Κάο, σε μια ώρα περίπου.

 

Από κει στρίβει αριστερά προς το δάσος Αουπούρι, μια μαγευτική διαδρομή είκοσι περίπου λεπτών. Φτάνουν στην παραλία, όπου έχουν ήδη ξεκινήσει οι δοκιμαστικές των αγώνων.

 

Ενθουσιάζονται. Το πλάτος της παραλίας κυμαίνεται από τα διακόσια μέτρα μέτρα και φτάσει σε ορισμένα σημεία τα τετρακόσια. Όσο για το μήκος της, αν κρίνει κανείς από την ονομασία "Αμμουδιά των 90 Μιλίων"... αποτελεί παγκόσμια μοναδικότητα ίσως."

[Naroualis]

Τελέιωσα το Σχέδιο Τρόμου, του Γιάννη Αντάμη. Μπορώ να πω ότι πέρασα πολύ ευχάριστα, όχι ότι είναι και το απόλυτο αριστούργημα αλλά είναι αξιοπρεπέστατη προσπάθεια. Θα δοκιμάσω και το πρώτο του, τις Πριγκηποδουλειές, αλλά λίγο αργότερα. Τώρα συνεχίζω με Bodyland-Χώρα σωμάτων της Αργυρούς Μαντόγλου.

[Naroualis]

Τελείωσα το Bodyland-Χώρασωμάτων (χωρίς κενό ανάμεσα στις λέξεις) της Αργυρούς Μαντόγλου. Διηγήματα που περιγράφουν τις γυναίκες του σήμερα. Έμεινα πραγματικά μαγεμένη, ήταν να σα διάβαζα για τον εαυτό μου ή για τις φίλες μου ή για τις γνωστές μου. Ούτε μία στιγμή δεν ξέπεσε στο φτηνό, ούτε μια στιγμή δεν υπέπεσε στο μελό. Πραγματικές ιστορίες, πραγματικά συναισθήματα. Χαίρομαι πάρα πολύ που το αγόρασα αυτό το βιβλίο κι ακόμη περισσότερο που το διάβασα αυτή τη στιγμή της ζωής μου.

[Nihilio]

Τελείωσα το Bodyland-Χώρασωμάτων (χωρίς κενό ανάμεσα στις λέξεις) της Αργυρούς Μαντόγλου. Διηγήματα που περιγράφουν τις γυναίκες του σήμερα. Έμεινα πραγματικά μαγεμένη, ήταν να σα διάβαζα για τον εαυτό μου ή για τις φίλες μου ή για τις γνωστές μου. Ούτε μία στιγμή δεν ξέπεσε στο φτηνό, ούτε μια στιγμή δεν υπέπεσε στο μελό. Πραγματικές ιστορίες, πραγματικά συναισθήματα. Χαίρομαι πάρα πολύ που το αγόρασα αυτό το βιβλίο κι ακόμη περισσότερο που το διάβασα αυτή τη στιγμή της ζωής μου.

Δε το διάβασες απλά, το καταβρόχθησες...

[DinoHajiyorgi]

Τελείωσα το Bodyland-Χώρασωμάτων (χωρίς κενό ανάμεσα στις λέξεις) της Αργυρούς Μαντόγλου.

 

Κατά έναν τρόπο ζηλεύω τον πλούτο των βιβλίων που μπορείς να αποκτείς και να διαβάζεις. Λέω συνέχεια στον εαυτό μου πως είσαι μαθημένη να διαβάζεις όπως εγώ κάποτε μπορούσα να πηγαίνω σινεμά και να βλέπω ταινίες. Τρεις και τέσσερις σε μία μέρα, σε αίθουσες. Μάλλον όλα αυτά τα κείμενα δεν μπουρδουκλώνονται το ένα με το άλλο στο μυαλό σου.

 

Αλλά για να καταλάβω: Στις 17:52 έγραψες "Τώρα συνεχίζω με Bodyland-Χώρα σωμάτων της Αργυρούς Μαντόγλου." Και στις 20:44 του επόμενου ποστ το είχες τελειώσει;!!

 

Naroualis...Are you okay? How many fingers am I holding?

[tetartos]

Το βιβλίο έχει 266 σελίδες. Η Naroualis διαβάζει μια σελίδα σε 40 δευτερόλεπτα!

Το βιβλίο κοστίζει 12 ευρώ. Η Naroualis ξοδεύει διαβάζοντας 4 ευρώ την ώρα...

[Naroualis]

Ναι, ναι, ναι... Περνάω πάλι τη φάση "δώσε κι άλλο". Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, οπότε βιαστείτε να βρείτε ωραία πειράγματα... :Ρ

 

Και πού είσαι Ντίνο: Πρόλαβα και έφτιαξα κι ένα ταψί ψητές σαρδέλες με λαδορίγανη και μια μαρουλοσαλάτα ψιλοκομμένη. Τα οποία και τσάκισα μετά της οικογενείας προ ολίγων λεπτών, χεχε...

 

Τέταρτε, η μητέρα μου το έχει πει πιο περιεκτικά: Καλύτερα να με ταϊζεις (δεδομένης της σωματοδομής, που μιλάει για έξτρα λαρτζ νούμερο στα ρούχα) παρά να με διαβάζεις...

[D'Ailleurs]

Τελείωσα τον Τελυταίο Χρησμό του Βασίλη Μπούρα. Ο Μπούρας προσπάθησε να γράψει mainstream αστυνομικό θριλλεράκι, αλλά το έκανε σε χρόνο ενεστώτα, παίρνοντας σβάρνα το χάρτη και αραδιάζοντας πληροφορίες σαν ταξιδιωτικό πρόγραμμα του BBC. Πλοκή μέτριοτάτη, χαρακτήρες μηδέν, ονοματολογία (εδώ κατάλαβα την αγωνία σου, aScannerdarkly) επιπέδου Μάσκα και Μυστήριο, οι κακοί χωρίς κανέναν λόγο ύπαρξης, οι διάλογοι στο παρα τρία ηθικοπλαστικοί. Θα αναφέρω μόνο ότι η Ελληνοδανέζα (δε λέει πουθενά στο βιβλίο ότι έχει ελληνική καταγωγή) αρχαιολόγος Ελίκη Κάλλας ξεκινάει ανασκαφές στην αρχαία Βούρα, μια πόλη κοντά στην Ελίκη που βυθίστηκε κι αυτή στη θάλασσα από σεισμό. Στην ιστορία μπλέκεται η μυστική οργάνωση "ΝΕΣΣΟΣ" (η μορφοποίηση είναι όμοια με εκείνη του κειμένου) η οποία δεν ξέρω γιατί είναι μυστική και γιατί είναι οργάνωση και γιατί τη λένε "ΝΕΣΣΟ". Επίσης μπλέκονται στην ιστορία ένας Αμερικανός δημοσιογράφος, ένας επόπτης αρχαιοτητων που τον λένε Ηρακλή και ξέρει πολλές λεπτομέρειες για το μαντείο του Ηρακλή και δύο ιερόδουλες από την Κοπεγχάγη που τα 'χουν μεταξύ τους και τη μία τη λένε Κρέουσσα και την άλλη Σύβαρη.

 

δυστηχώς είναι η πανούκλα που έχει πέσει στην mainstream λογοτεχνία τα τελευταία χρόνια. Dan Brownισμός με κλισέ πλέον συνομοσιολογικά σενάρια και κλισέ χαρακτήρες, που στην τελική δεν παρουσιάζουν κανένα ενδιαφέρον. Τουλάχιστον παλιά τα βιβλία ήταν περισσότερο στυλιζαρισμένα και πιο γλαφυρά οπότε τα διάβαζες με ευχαριστηση. Οπως φαίνεται ο "Κώδικας ΝταΒίνσι" περισσότερο κακό έκανε στον κόσμο του βιβλίου παρά στην εκκλησία...

[Naroualis]

Και είναι το δέυτερο ή τρίτο τέτοιου είδους που διαβάζω τους τελευταίους μήνες. Ποιος ξέρει πόσα ακόμη έχω αγοράσει και δεν έχω διαβάσει ακόμα...

[D'Ailleurs]

εγώ διάβασα πρόσφατα, σε τέτοιο στύλ το "Οι ενάρετοι" του Σαμ Μπόρν. Το θέμα του είναι μια βιβλίκη προφητεία που μια μυστική παραθρησκευτική οργάνωση θέλει να εκπληρώσει. Το βιβλίο ήταν χαριτωμένο και διαβαζόταν ευκολα (όπως όλα του είδους) αλλα το ξεχασα ακριβώς δεκα λεπτά απο την στιγμή που τελείωσα. Θέλω να διαβάσω ενα-δύο ακόμα σε τέτοιο στύλ, απο περιέργεια και μόνο, αλλα επειδή έχω πιο σημαντικά βιβλία στην λίστα μου μάλλον θα ασχοληθώ αργότερα με το συγκεκριμένο σπόρ.

[Naroualis]

Τελέιωσα το Κβάζαρ ή Εκεί που βρισκονται τα χαμένα, της Ευαγγελίας Λαμπρέλλη. Εξαιρετικό παραμύθι, γεμάτο με άλλα παραμύθια. Η αλληγορία ήταν πολύ λιγότερη απ' όση περίμενα, πράγμα που με εξέπληξε ευχάριστα. Συνεχίζω με την Τρέλα του Πινοτσέτ, του Λουίς Σεπούλβεδα.

[Naroualis]

Τελείωσα την Τρέλα του Πινοτσέτ, του Λουίς Σεπούλβεδα. Μικρά άρθρα που δημοσιεύτηκαν την περίοδο της σύλληψης του Χιλιανού δικτάτορα. Αν δεν έχετε καλή διάθεση μην το διαβάσετε. Θα θέλετε να βουτήξετε ένα καδρόνι από την κοντινότερη οικοδομή και να περάσετε ένα χέρι με αυτό όλους τους δικτάτορες του κόσμου, καθώς και όσους αναλαμβάνουν τις μεταπολιτεύσεις και μετά μοιράζουν αμνηστίες και γερουσιαστιλίκι στους βασανιστές.

[Nihilio]

Σε πόση ώρα το επόμενο Ευθυμία;

[Naroualis]

(Έπιασα το Μάτι του Γκόλεμ του Στράουντ, το δεύτερο της τριλογίας του Βαρτίμαιου. Είναι 600 σελίδες. Ντρέπομαι, αλλά μπορεί να πάρει μέχρι αύριο. Είμαι μόνο στη σελίδα 77.)

[kitsos]

(Έπιασα το Μάτι του Γκόλεμ του Στράουντ, το δεύτερο της τριλογίας του Βαρτίμαιου. Είναι 600 σελίδες. Ντρέπομαι, αλλά μπορεί να πάρει μέχρι αύριο. Είμαι μόνο στη σελίδα 77.)

Έχω 32 τόμους Δομή να στους στείλω να περάσεις το Σ/Κ;

[Darkchilde]

Εγώ άρχισα το Death Note manga. Διάβασα τον πρώτο τόμο και παώ για τον δεύτερο. Αν και ξέρω τι θα γίνει, έχω μία περιέργεια να διαβάσω μερικά πράγματα που δεν μπήκαν στο anime. Και φυσικά L RULES!

[tetartos]

Εγώ σήμερα το μόνο που πρόλαβα να διαβάσω είναι τους τίτλους των βιβλίων που διάβασε η Ευθυμία και τους τίτλους των τηλεοπτικών σειρών που είδε ο Ντίνος... Προτείνω να γίνει ένα τόπικ: Ποια είναι τα πιο μισητά για σας μέλη του forum! (όπου μισητά διάβασε ζηλευτά :tongue:)

[heiron]

Εγώ διαβάζω το Death Note με εντατικούς ρυθμούς για να το τελειώσω πρώτος και να κάνω σπάσιμο στην Ντάρκτσαηλντ(ε).

Edited April 17, 2008 by heiron

[Naroualis]

Έχω 32 τόμους Δομή να στους στείλω να περάσεις το Σ/Κ;

 

 

Aχ, όχι άλλη εγκυκλοπαίδεια παρακαλώ. Έφαγα αρκετή στα μούτρα πριν από δυο χρόνια και ακόμη δεν έχω συνέλθει...

[heiron]

Darkchilde...pwnd!Τέλειωσα το Death Note!

Καιρός να πιασω κανα βιβλίο...

[trillian]

Διάβασα προχτές το Snow Queen της Joan D. Vinge (που μου το έχει δανείσει ο Διονύσης εδώ και χμμμ.... πολύυυυ καιρό). Μόλις τώρα είδα ότι έχει συνέχεια, The Summer Queen, καθώς και μια νουβέλα ανάμεσα στα δύο, το World's End, και με βλέπω να τα ψάχνω και τα δύο κάποια στιγμή, γιατί πραγματικά το απόλαυσα το βιβλίο!

 

Από άποψη γραφής είχε κάποια προβλήματα (δηλαδή όχι προβλήματα ακριβώς, απλά η ιστορία κάποιες φορές μου φαινόταν λίγο εκτός ρυθμού) αλλά ο κόσμος και η ίδια η ιστορία είναι μαγευτική. Θυμίζει μια πιο ανάλαφρη ΛεΓκεν... Σε πολλά σημεία όμως θα ήθελα να είχε γραφτεί διαφορετικά... Δεν ξέρω, ίσως περισσότερες νύξεις για την παλιά αυτοκρατορία, το πώς κατέρρευσε και κυρίως τι άφησε πίσω της, περισσότερες εξηγήσεις για το θεσμό της Αλλαγής, γενικά λίγο περισσότερο background. Έδινε περισσότερο βάρος στους χαρακτήρες, κάτι που γενικά το προτιμώ, αλλά εδώ ένιωσα ότι κάπου έχανα τα κίνητρα των χαρακτήρων. (ίσως φταίει όμως και ότι το διάβασα σερί σε μια μέρα :tongue: )

 

Επίσης, διάβασα και τα τρία πρώτα volumes του Lone Wold and Cub που αγόρασα από το Comicdom - οι κίνδυνοι του επαγγέλματος, κόλλησα με τα μάνγκα μου φαίνεται :tongue: Πολύ καλό και ενδιαφέρον, απίστευτα ενημερωτικό για τη συγκεκριμένη περίοδο και ελπίζω στη συνέχεια να έχει περισσότερα επεισόδια που προχωρούν την πλοκή και λιγότερα one shots [ναι, είναι απίστευτος σαμουράι, το εμπεδώσαμε - get on with the story λέμε :tongue:]

Edited April 20, 2008 by trillian

[Oberon]

Διάβασα προχτές το Snow Queen της Joan D. Vinge (που μου το έχει δανείσει ο Διονύσης εδώ και χμμμ.... πολύυυυ καιρό). Μόλις τώρα είδα ότι έχει συνέχεια, The Summer Queen, καθώς και μια νουβέλα ανάμεσα στα δύο, το World's End, και με βλέπω να τα ψάχνω και τα δύο κάποια στιγμή, γιατί πραγματικά το απόλαυσα το βιβλίο!

 

Από άποψη γραφής είχε κάποια προβλήματα (δηλαδή όχι προβλήματα ακριβώς, απλά η ιστορία κάποιες φορές μου φαινόταν λίγο εκτός ρυθμού) αλλά ο κόσμος και η ίδια η ιστορία είναι μαγευτική. Θυμίζει μια πιο ανάλαφρη ΛεΓκεν... Σε πολλά σημεία όμως θα ήθελα να είχε γραφτεί διαφορετικά... Δεν ξέρω, ίσως περισσότερες νύξεις για την παλιά αυτοκρατορία, το πώς κατέρρευσε και κυρίως τι άφησε πίσω της, περισσότερες εξηγήσεις για το θεσμό της Αλλαγής, γενικά λίγο περισσότερο background. Έδινε περισσότερο βάρος στους χαρακτήρες, κάτι που γενικά το προτιμώ, αλλά εδώ ένιωσα ότι κάπου έχανα τα κίνητρα των χαρακτήρων. (ίσως φταίει όμως και ότι το διάβασα σερί σε μια μέρα :tongue: )

 

Χαίρομαι που το απόλαυσες και σ'ευχαριστώ που το διάβασες, μια που είναι από τα βιβλία που με έχουν επιρρεάσει πάρα πολύ (το πρωτοδιάβασα όταν είχε βγει).

Ανεξαρτήτως από το γεγονός πως είχε πάρει το Hugo το 1981 (και nomination για το Nebula) είναι από τα βιβλία που είχαν μια "αόρατη" επιρροή και σε άλλους συγγραφείς.

Ίσως να μην εντυπωσιάζει τόσο σήμερα, αλλά ανήκει στη γενιά της New Wave ε.φ. με το επιπρόσθετο χαρακτηριστικό πως η Vinge ήταν από τις πρώτες συγγραφείς που τόλμησε να έχει δυνατούς και ανεξάρτητους γυναικείους χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν, αλλά και επίσης δυνατούς και *τρισδιάστατους* αντρικούς χαρακτήρες!

Τα κίνητρα των χαρακτήρων δεν μου είχαν φανεί ασαφή or anything- βέβαια το έχω διαβάσει κάπου δέκα φορές - αλλά ίσως όντως πρέπει να το ξαναδιαβάσει κανείς έχοντας υπ'όψη του και την ελαφριά διάχυτη θλίψη που νιώθουν οι περισσότεροι.

Μάλιστα επειδή η συγγραφέας έχει ζήσει στην Ελλάδα, η πόλη Carbuncle είναι μια φουτουριστική/alternate/fantasy εκδοχή του Πειραιά. Ο Πειραιάς της άρεσε τόσο ώστε τοποθέτησε μια άλλη βραβευμένη ιστορία της το Toy Soldier σε ένα κόσμο που λέγεται Νew Piraeus.

 

Το World's End δεν είναι ακριβώς συνέχεια αλλά μια ιστορία με κεντρικό χαρακτήρα τον Ghundalinu που έχει βέβαια σύνδεση με τα Snow/Summer Queen. Δεν είναι όμως και απαραίτητο να διαβαστεί πριν ξεκινήσει κανείς το Summer Queen.

To Summer Queen είναι η συνέχεια βέβαια, πολύ μεγαλύτερο σε μέγεθος και επειδή γράφτηκε δέκα χρόνια μετά η ωρίμανση στη γραφή της Vinge είναι εμφανέστερη. Eίναι δε απλά απίστευτο!!

Υπάρχει και μια τέταρτη "συνέχεια" το Tangled Up In Blue, το οποίο δεν έχω διαβάσει ακόμα αλλά σχετίζεται με τη Geia Jerusha.

Εννοείται πως όλα είναι στη διάθεσή σου όποτε θέλεις (όπως και όλα τα άλλα της Joan D. Vinge)!

Edited April 20, 2008 by Dain

[trillian]

Περιττό να σου πω ότι μόλις μπήκα λίγο στην ιστορία, είπα "Ωπ! Έτσι γράφει ο Διονύσης! "

Και ναι, αν τα έχεις, φυσικά και τα θέλω!

[Oberon]

Heheheheh. Πράγματι, αν και δεν είναι συνειδητό. Απλά λάτρεψα τον τρόπο που έγραφε και όλα τα συναισθήματα και imagination trips που μου προκαλούσε οπότε λογικό είναι να φαίνονται οι "επιρροές" μου.

 

Φυσικά να στα δανείσω!! With the greatest of pleasures! Έχω τα πάντα της Vinge εκτός από μια συλλογή της και κάποια novelizations ταινιών που έχει γράψει.

Edited April 20, 2008 by Dain