Στίβεν Κινγκ (Stephen King)

[Eric Draven]

Ο Κινγκ δυστυχώς μετα το ατύχημα ντεν το κατέχει το άθλημα..

[D'Ailleurs]

Stephen King - The duma key

Ένα τρομερό ατύχημα στερεί από τον Έντγκαρ Φρίμαντλ το δεξί του χέρι και του διαταράσσει τη σκέψη και τη μνήμη, αφήνοντας μέσα του μόνο μια μεγάλη οργή καθώς βιώνει τη δοκιμασία της αργής αποκατάστασης. Ο γάμος του καταρρέει κι ο Έντγκαρ αρχίζει να εύχεται να μην είχε επιζήσει. Ο ψυχολόγος του, ο δρ Κέιμεν, συστήνει μια <αλλαγή περιβάλλοντος>, μια καινούρια ζωή, μακριά από τη Μινεσότα. Συγχρόνως, του προτείνει ν’ ασχοληθεί ξανά με μια παλιά του αγάπη, τη ζωγραφική, γιατί, όπως λέει, χρειάζεται <φράγματα ενάντια στο σκοτάδι>.

 

Ο Έντγκαρ νοικιάζει ένα σπίτι στο Ντούμα Κη, ένα πανέμορφο και ανεξήγητα ανεκμετάλλευτο νησάκι σε απόσταση αναπνοής από την ακτή της Φλόριντα. Ο ήλιος που δύει μέσα στον Κόλπο του Μεξικού και ο ψίθυρος των κοχυλιών πάνω στην άμμο την ώρα της παλίρροιας, μιλάνε στην τραυματισμένη του ψυχή και ο Έντγκαρ αρχίζει να ζωγραφίζει –όλο και πιο πολύ, πυρετωδώς κάποιες φορές.

 

Όταν όμως γνωρίζει τη γηραιά, ανάπηρη Ελίζαμπεθ Ίστλεϊκ, που ζει εκεί από χρόνια, και τον Τζερόμ Γουάιρμαν, τον άνθρωπο που τη φροντίζει, διαισθάνεται ότι κάτι παράξενο συμβαίνει στο νησί. Ταυτόχρονα, ανακαλύπτει με δέος ότι το απρόσμενο ταλέντο του στη ζωγραφική έχει μια σκοτεινή πλευρά: κάποια από τα έργα του διαθέτουν μια δική τους, ανεξέλεγκτη δύναμη. Κι όταν αρχίζει να ξετυλίγεται το παρελθόν της Ελίζαμπεθ και τα φαντάσματα της παιδικής της ηλικίας βγαίνουν στο φως, ο Έντγκαρ συνειδητοποιεί ότι στο Ντούμα Κη φωλιάζει ένα ασύλληπτο κακό

–και ίσως ακατανίκητο...

 

Μια ιστορία για το πείσμα της αγάπης, τους κινδύνους της δημιουργικότητας, τα μυστήρια της μνήμης και τη φύση του υπερφυσικού. Ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό, συγκινητικό και βαθιά τρομακτικό από τον αξεπέραστο Stephen King.

Μετάφραση:

 

θα εκδοθεί κάποια στιγμή το Μάιο. Έχετε ακούσει τίποτα για αυτο;

[northerain]

Το διάβασα πριν κανένα μήνα. Η περληψη στα αγγλικά δεν κάνει λόγο για αρχαίο κακό και τέτοια, οποτε ήταν λίγο έκπληξη για μένα όταν κάπου στα μέσα του βιβλίου πήρε στροφή προς τον τρόμο. Είναι λίγο αργό αλλά αρκετά καλό βιβλίο. Ελαφρώς καταθλιπτικό επίσης.

[D'Ailleurs]

για προσδιόρισε το καλό. Είναι τρόμου όπως πχ το "Desperation" ή το "The dark half" ή τα μπουρδουκλώνει όπως το "The green mile";

[northerain]

Κοίτα ως την μέση είναι build up. Μετά κάτι παίζει με μερικές αρκετά τρομακτικές σκηνές, αλλά είναι πιο πολύ ονειρα και υπονοούμενα και προς το τέλος γίνεται πια καθαρά τρόμου. Bag of Bones πιο πολύ.

Edited April 10, 2009 by northerain

[D'Ailleurs]

το "Bag of bones" δεν το έχω διαβάσει. Πάντως άν είναι έτσι όπως το περιγράφεις (δηλαδή όχι φλώρικο) θα το τσεκάρω μιας και το "Blaze" ήταν χάλια μάυρα...

[iliosporos]

Εμένα το Bag of Bones δεν μου άρεσε! Μια πολύ μέτρια ιστορία απο αυτές που περιμένεις να έχει γράψει κάποιος άλλος και όχι ο Stephen King. Τίποτα ιδιαίτερο!

[synodoiporos]

Stephen King - The duma key

Ένα τρομερό ατύχημα στερεί από τον Έντγκαρ Φρίμαντλ το δεξί του χέρι και του διαταράσσει τη σκέψη και τη μνήμη, αφήνοντας μέσα του μόνο μια μεγάλη οργή καθώς βιώνει τη δοκιμασία της αργής αποκατάστασης. Ο γάμος του καταρρέει κι ο Έντγκαρ αρχίζει να εύχεται να μην είχε επιζήσει. Ο ψυχολόγος του, ο δρ Κέιμεν, συστήνει μια <αλλαγή περιβάλλοντος>, μια καινούρια ζωή, μακριά από τη Μινεσότα. Συγχρόνως, του προτείνει ν’ ασχοληθεί ξανά με μια παλιά του αγάπη, τη ζωγραφική, γιατί, όπως λέει, χρειάζεται <φράγματα ενάντια στο σκοτάδι>.

 

Ο Έντγκαρ νοικιάζει ένα σπίτι στο Ντούμα Κη, ένα πανέμορφο και ανεξήγητα ανεκμετάλλευτο νησάκι σε απόσταση αναπνοής από την ακτή της Φλόριντα. Ο ήλιος που δύει μέσα στον Κόλπο του Μεξικού και ο ψίθυρος των κοχυλιών πάνω στην άμμο την ώρα της παλίρροιας, μιλάνε στην τραυματισμένη του ψυχή και ο Έντγκαρ αρχίζει να ζωγραφίζει –όλο και πιο πολύ, πυρετωδώς κάποιες φορές.

 

Όταν όμως γνωρίζει τη γηραιά, ανάπηρη Ελίζαμπεθ Ίστλεϊκ, που ζει εκεί από χρόνια, και τον Τζερόμ Γουάιρμαν, τον άνθρωπο που τη φροντίζει, διαισθάνεται ότι κάτι παράξενο συμβαίνει στο νησί. Ταυτόχρονα, ανακαλύπτει με δέος ότι το απρόσμενο ταλέντο του στη ζωγραφική έχει μια σκοτεινή πλευρά: κάποια από τα έργα του διαθέτουν μια δική τους, ανεξέλεγκτη δύναμη. Κι όταν αρχίζει να ξετυλίγεται το παρελθόν της Ελίζαμπεθ και τα φαντάσματα της παιδικής της ηλικίας βγαίνουν στο φως, ο Έντγκαρ συνειδητοποιεί ότι στο Ντούμα Κη φωλιάζει ένα ασύλληπτο κακό

–και ίσως ακατανίκητο...

 

Μια ιστορία για το πείσμα της αγάπης, τους κινδύνους της δημιουργικότητας, τα μυστήρια της μνήμης και τη φύση του υπερφυσικού. Ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό, συγκινητικό και βαθιά τρομακτικό από τον αξεπέραστο Stephen King.

Μετάφραση:

 

θα εκδοθεί κάποια στιγμή το Μάιο. Έχετε ακούσει τίποτα για αυτο;

 

Το διάβασα πριν κανένα μήνα. Η περίληψη στα αγγλικά δεν κάνει λόγο για αρχαίο κακό και τέτοια, οποτε ήταν λίγο έκπληξη για μένα όταν κάπου στα μέσα του βιβλίου πήρε στροφή προς τον τρόμο. Είναι λίγο αργό αλλά αρκετά καλό βιβλίο. Ελαφρώς καταθλιπτικό επίσης.

To είδα Σάβατο πρωί στα περίπτερα, οπότε μόλις κυκλοφόρησε φρέσκο-φρέσκο. Είμαι στον πειρασμό να το πάρω, αν ξέρει κανείς περισσότερα για το βιβλίο please ας πει την γνώμη του.

[sora_1]

Aγορασα το κινητο του Στεφεν Κινγκ, και θελω επισης ενα ακομα ή 2 του!

Εχω καταληξει στο Κουτζο ( που ειναι ομως εξαντλημενο,αλλα ολο και καπου θα το βρω) εκδοσεις BELL και στην νυχτερινη πτηση εκδοσεις ΘΥΡΑΘΕΝ

Τι εχετε να πειτε για αυτα τα 2 βιβλια? και πιο ειναι καλυτερο?

[araquel]

Aγορασα το κινητο του Στεφεν Κινγκ, και θελω επισης ενα ακομα ή 2 του!

Εχω καταληξει στο Κουτζο ( που ειναι ομως εξαντλημενο,αλλα ολο και καπου θα το βρω) εκδοσεις BELL και στην νυχτερινη πτηση εκδοσεις ΘΥΡΑΘΕΝ

Τι εχετε να πειτε για αυτα τα 2 βιβλια? και πιο ειναι καλυτερο?

το κινητό δεν το έχω διαβάσει ακόμα, αλλά το κούτζο είναι πολύ καλό. εξαιρετικό! η νυχτερινή πτήση, αν είναι η νυχτερινή πτήση 29 (το έχω από εκδόσεις επιλογή) είναι επίσης πολύ καλή ιστορία, αν και διαφορετική από τις γνωστές του ιστορίες (οκ, έχει συγκεκριμένα γνωστά μοτίβα του, απλώς διαφορετικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται).

[D'Ailleurs]

Aγορασα το κινητο του Στεφεν Κινγκ, και θελω επισης ενα ακομα ή 2 του!

Εχω καταληξει στο Κουτζο ( που ειναι ομως εξαντλημενο,αλλα ολο και καπου θα το βρω) εκδοσεις BELL και στην νυχτερινη πτηση εκδοσεις ΘΥΡΑΘΕΝ

Τι εχετε να πειτε για αυτα τα 2 βιβλια? και πιο ειναι καλυτερο?

 

το "Κούτζο" είναι για σφαλιάρες, τελείως ανέμπνευστο και άθλιο. Χώρια που δεν είναι κάν τρομακτικό. Το άλλο δεν το ξέρω αλλα ψάξε καλύτερα γιατι αν είναι απλό διήγημα κατα πάσα πιθανότητα οι αστείοι, έλληνες εκδότες το έβγαλάν μόνο του και όχι την συλλογή στην οποία ανοίκει. Αν είσαι τυχερή μπορεί να βρίσκεται στις δύο συλλογές που έχει κυκλοφορίσει η Bell, οπότε προτήμησε αυτό. Εγώ όμως θα σου πρότεινα "Κριστίν", "Σάλεμς Λότ" ή το "Πρόσωπο του φόβου" και φυσικά τις ανάλογες ταινίες!

[northerain]

το "Κούτζο" είναι για σφαλιάρες, τελείως ανέμπνευστο και άθλιο. Χώρια που δεν είναι κάν τρομακτικό. Το άλλο δεν το ξέρω αλλα ψάξε καλύτερα γιατι αν είναι απλό διήγημα κατα πάσα πιθανότητα οι αστείοι, έλληνες εκδότες το έβγαλάν μόνο του και όχι την συλλογή στην οποία ανοίκει. Αν είσαι τυχερή μπορεί να βρίσκεται στις δύο συλλογές που έχει κυκλοφορίσει η Bell, οπότε προτήμησε αυτό. Εγώ όμως θα σου πρότεινα "Κριστίν", "Σάλεμς Λότ" ή το "Πρόσωπο του φόβου" και φυσικά τις ανάλογες ταινίες!

 

Η Νυχτερινή Πτήση δεν υπάρχει σε συλλογή απ' όσο ξέρω. Το Κούτζο είναι όντως μέτριο. Δεν θα το έλεγα ανέμπνευστο όμως.

 

Το Κριστίν είναι απο τα αγαπημένα μου, αν δεν το έχεις διαβάσει, ψάξτο.

[synodoiporos]

«Ο Stephen King επιστρέφει με μια συλλογή διηγημάτων. Μια σειρά ιστορίες που κινούνται από την κλασική ατμόσφαιρα του μακάβριου και του τερατώδους μέχρι την ανεπανάληπτη μίμηση του στυλ του Τσάντλερ και του Κόναν Ντόιλ, συνθέτοντας με την πολυμορφία τους μια πραγματική σπηλιά του Αλαντίν, όπως λέει ο ίδιος, όπου το θαυμασμό διαδέχεται ο φόβος, η απειλή παραμονεύει σε κάθε γωνιά και η περιήγηση είναι πάντα μια εμπειρία τρομακτική...

 

Είκοσι έξοχες ιστορίες, γραμμένες μ' ένα σκοπό: να μεταφέρουν τους αναγνώστες εκεί που δεν πήγαν ποτέ ως τώρα. Στον κόσμο όπου εκτυλίσσονται τα όνειρα. Στον κόσμο όπου οι εφιάλτες δεν τελειώνουν μ' ένα τρομαγμένο ξύπνημα. Ο King μάς ανοίγει την πόρτα. Δε μένει παρά να πιστέψουμε και να τον ακολουθήσουμε...»

 

 

Με τις καλύτερες εντυπώσεις με έχει αφήσει αυτή η συλλογή διηγημάτων του King. Δεν ξέρω για τα μεγάλα μυθιστορήματά του, αλλά με αυτήν την συλλογή θα τον κατέτασσα ως έναν από τους καλύτερους διηγηματoγράφους. Σε κάθε περίπτωση είναι must-read.

[Eric Draven]

Οι συλλογές διηγημάτων του και εμένα πάντα μου άρεσαν.

Ειλικρινά πλέον ευελπιστώ να δω κάποια καινούργια σα σανίδα σωτηρίας γιατί τα τελευταία 3 βιβλία του τα παράτησα στη μέση.

[kitsos]

Οι συλλογές διηγημάτων του και εμένα πάντα μου άρεσαν.

Ειλικρινά πλέον ευελπιστώ να δω κάποια καινούργια σα σανίδα σωτηρίας γιατί τα τελευταία 3 βιβλία του τα παράτησα στη μέση.

 

Δηλαδή δε σου άρεσε το Duma Key; Για μένα είναι ίσως ό,τι καλύτερο έχει γράψει τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα πολύ δυνατό και τρομαχτικό βιβλίο.

[Eric Draven]

Δηλαδή δε σου άρεσε το Duma Key; Για μένα είναι ίσως ό,τι καλύτερο έχει γράψει τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα πολύ δυνατό και τρομαχτικό βιβλίο.

 

Πλακα μου κανεις! Διαβασα παραπάνω απ'το μισο και βαρέθηκα τη ζωή μου. Η φλυαρία του Κινγκ σε όλο της το μεγαλείο! Σίγουρα ήταν καλύτερο απ'το απαράδεκτο κατ'εμε 'Ιστορία της Λιζ', αλλά και πάλι, νυστα και πάλι νύστα. Δε ξέρω είμαι αυστηρός με αυτό το συγγραφέα, απ'τη στιγμη που μεγάλωσα με τα βιβλία του. περιμένω ακόμη θαύματα..

;)

[kitsos]

Πλακα μου κανεις! Διαβασα παραπάνω απ'το μισο και βαρέθηκα τη ζωή μου. Η φλυαρία του Κινγκ σε όλο της το μεγαλείο! Σίγουρα ήταν καλύτερο απ'το απαράδεκτο κατ'εμε 'Ιστορία της Λιζ', αλλά και πάλι, νυστα και πάλι νύστα. Δε ξέρω είμαι αυστηρός με αυτό το συγγραφέα, απ'τη στιγμη που μεγάλωσα με τα βιβλία του. περιμένω ακόμη θαύματα..

;)

Κι εγώ είμαι αυστηρός με τον Κινγκ και μάλιστα από κάποια βιβλία του έχω απογοητευτεί (για τον τρόπο που τα τελειώνει όμως). Ποτέ δε με έχει κουράσει ο τρόπος που γράφει. Ποτέ δεν έχει αφήσει το ενδιαφέρον μου να μειωθεί. Αν νυστάζεις με τον Κινγκ τότε με άλλους συγγραφείς, που γράφουν και γράφουν και γράφουν και μετά από χχχ σελίδες ίσως να συμβεί και κάτι, τι παθαίνεις; Κάποιοι από τους παραπάνω θεωρούνται και βαριά ονόματα!

 

Το duma key όμως είναι πολύ καλό, ίσως να μην ήσουνα σε φάση. Στη θέση σου θα του έδινα άλλη μια ευκαιρία.

[I robot]

 

Είκοσι έξοχες ιστορίες, γραμμένες μ' ένα σκοπό: να μεταφέρουν τους αναγνώστες εκεί που δεν πήγαν ποτέ ως τώρα. Στον κόσμο όπου εκτυλίσσονται τα όνειρα. Στον κόσμο όπου οι εφιάλτες δεν τελειώνουν μ' ένα τρομαγμένο ξύπνημα. Ο King μάς ανοίγει την πόρτα. Δε μένει παρά να πιστέψουμε και να τον ακολουθήσουμε...»

 

 

Με τις καλύτερες εντυπώσεις με έχει αφήσει αυτή η συλλογή διηγημάτων του King. Δεν ξέρω για τα μεγάλα μυθιστορήματά του, αλλά με αυτήν την συλλογή θα τον κατέτασσα ως έναν από τους καλύτερους διηγηματoγράφους. Σε κάθε περίπτωση είναι must-read. [/size]

 

Το έχω διαβάσει πριν πολλά χρόνια αλλά θυμάμαι είχε όντως πολύ καλές ιστορίες... κυκλοφορεί νομίζω και η Νυχτερινη Βάρδια, πολύ καλή συλλογή επίσης. Tο "Πως Τελειωσε όλο το Μπάχαλο" από όσο θυμάμαι έχει διηγήματα από το Εφιάλτες και Ονειρότοποι ή κάτι τέτοιο.

[constantinos]

Προσφάτως (ξανά) διάβασα ένα από τα πολύ αγαπημένα μου μυθιστορήματα του Steven King, (τον οποίο όμως έχω σταματήσει εδώ και καιρό να παρακολουθώ). Δεν ξέρω πόσοι έχετε διαβάσει το Salem's Lot και τι γνώμη έχετε γι’ αυτό, όμως για μένα είναι ο Steven King ακόμα στα πολύ πάνω του … Σκοπεύω να το κατακλέψω… (με την καλή έννοια)

 

 

[Eric Draven]

Salems Lot τα σπάει! Απτα τοπ του! Εμ, τετοια περιμενω να ξαναδω αλλα που! Μου την εχει δει φιλόσοφος τώρα τελευταια. Κιτσο με άλλους συγγραφεις πιο φλύαρους άστα- κανω μπαλακι του τεννις το βιβλιο μες στο δωματιο. Αντε Ντουμα Κι μπορει να το συνεχισω αφου μου λες οτι ειναι και καλο.

[Nihilio]

Προσφάτως (ξανά) διάβασα ένα από τα πολύ αγαπημένα μου μυθιστορήματα του Steven King, (τον οποίο όμως έχω σταματήσει εδώ και καιρό να παρακολουθώ). Δεν ξέρω πόσοι έχετε διαβάσει το Salem's Lot και τι γνώμη έχετε γι’ αυτό, όμως για μένα είναι ο Steven King ακόμα στα πολύ πάνω του … Σκοπεύω να το κατακλέψω… (με την καλή έννοια)

Θυμάμαι το Σάλεμς Λοτ το είχα διαβάσει όταν είχα πρωταρχίσει να διαβάζω τρόμο και με είχε εντυπωσιάσει το πως παρουσίαζε τόσο ζωντανά ολόκληρη την πόλη. Κλασικά βέβαια στο δεύτερο μισό χάλαγε, όταν ξεκίναγε το adventuring (αυτό δεν πάω ποτέ στον King) αλλά το πρώτο μισό έκλεβε τις εντυπώσεις.

[constantinos]

Θυμάμαι το Σάλεμς Λοτ το είχα διαβάσει όταν είχα πρωταρχίσει να διαβάζω τρόμο και με είχε εντυπωσιάσει το πως παρουσίαζε τόσο ζωντανά ολόκληρη την πόλη. Κλασικά βέβαια στο δεύτερο μισό χάλαγε, όταν ξεκίναγε το adventuring (αυτό δεν πάω ποτέ στον King) αλλά το πρώτο μισό έκλεβε τις εντυπώσεις.

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Όλο το ζουμί και για μένα βρίσκεται στον τρόπο που έχει περιγράψει το Salem’s Lot και τις ιστορίες των κατοίκων του. Προς το τέλος η ιστορία χάνει λίγη από τη μαγεία της (ειδικά ο τρόπος που κλείνει) συν κάποιοι διάλογοι που θα μπορούσαν να είναι λιγότερο ψεύτικοι (ευτυχώς λίγοι και αφορούν μονάχα τον ήρωα).

 

 

[*Aria*]

Ο Stephen King είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Η επταλογία του δε του Μαύρου Πύργου, είναι πολύ δυνατή! Φαίνεται ότι για τον συγγραφέα είναι κάτι ιδιαίτερο, κάτι πολύ προσωπικό και το' χω ψηλά στις προτιμήσεις μου. Τα βιβλία του που με έχουν αγγίξει είναι το "Η ιστορία της Λίσυ", το "Dead Zone" και το "Φυλακτό" και "Μαύρο Σπίτι" σε συνεργασία με τον Peter Straub. Εντάξει, έχει κάποιο μοτίβο που επαναλαμβάνεται, όμως και πάλι δεν μένω αδιάφορη στα βιβλία του. Πάντα με βάζει σε σκέψεις μετά.

 

Μου αρέσει το στυλ που γράφει, όντως μοιάζει σαν να βλέπω ταινία.

 

Τρόμος. Είναι κάτι υποκειμενικό. Άλλος τρομάζει με το σπλάτερ. Άλλος με το ψυχολογικό. Ο King είναι τεχνίτης σε αυτό που κάνει, τέλος!

[sora_1]

Γεια σας και παλι!

Εχοντας διαβασει το κινητο και τη νυχτερινη βαρδια του κινγκ,και αφου και τα 2 μου αρεσαν παααρα πολυ,σκεφτομαι πιο θα ειναι το επομενο μου βιβλιο απο τον κινγκ που θα διαβασω!

Ειμαι μεταξυ το κορακι, αυπνια και το αυτο ( ειναι εξαντλημενο? )

Ποιο θα μου λεγατε να παρω? Δεν θελω πολυ περιγραφη,βαριεμαι,το κινητο πχ ειχε δραση και ηταν πολυ ωραιο.....κατι τετοιο!

[Eric Draven]

Γεια σας και παλι!

Εχοντας διαβασει το κινητο και τη νυχτερινη βαρδια του κινγκ,και αφου και τα 2 μου αρεσαν παααρα πολυ,σκεφτομαι πιο θα ειναι το επομενο μου βιβλιο απο τον κινγκ που θα διαβασω!

Ειμαι μεταξυ το κορακι, αυπνια και το αυτο ( ειναι εξαντλημενο? )

Ποιο θα μου λεγατε να παρω? Δεν θελω πολυ περιγραφη,βαριεμαι,το κινητο πχ ειχε δραση και ηταν πολυ ωραιο.....κατι τετοιο!

 

Αν δε θες πολύ περιγραφή, απαυτα τα τρια θα σου προτεινα το Αυπνία. Τα αλλα δυο ειναι τεραστια και ετσι και πολυ περιγραφικα. Αυτος ηταν και ο λογος που 2 φορες εχω παρατησει πριν τη μεση το Κορακι. Παντως το Αυτο ειναι απτα εξαιρετικοτερα βιβλια τρομου που εχω διαβασει (και εχω διαβασει πολλα) και το καλυτερο για μενα του Κινγκ. Τσεκαρε το αν θες, αξιζει..