Στίβεν Κινγκ (Stephen King)

[D'Ailleurs]

και το "Πρόσωπο του φόβου" ("The dark half"). Απο τα καλύτερα καθαρόαιμα θρίλλερ του Κίνγκ!!

[sora_1]

Ευχαριστω πολυ παιδια....θα κοιταξω και το προσωπο του φοβου ενδιαφερον πρεπει να ειναι!

Το αυτο δεν ειναι εξαντλημενο?

[rama]

Συμφωνώ με όλες τις παραπάνω επιλογές, ειδικά ¨το αυτό" πολύ καλο!

Διάβαζα πολύ Κίνγκ πρίν μερικά χρόνια κι έτσι έχω διαβάσει όλα τα παλιά του, θυμάμαι το πρωτό μου ήταν το "pet sematary"

Τώρα τελεύταια δεν τον προτιμώ, εκτός απο "το κινητό" που μου άρεσε αρκετα. Έχω αγοράσει και το "μαύρο πύργο" το πρώτο βιβλίο, εδω και ένα χρόνο, αλλα ακόμα δεν εχω αποφασίσει να το ξεκινήσω, φοβάμαι οτι ίσως με κουράσει που έχει 7 βιβλία στην σειρά.

[*Aria*]

Έχω αγοράσει και το "μαύρο πύργο" το πρώτο βιβλίο, εδω και ένα χρόνο, αλλα ακόμα δεν εχω αποφασίσει να το ξεκινήσω, φοβάμαι οτι ίσως με κουράσει που έχει 7 βιβλία στην σειρά.

 

Το 1ο βιβλίο του Μαύρου Πύργου, στην αρχή του ξαφνιάζει, ίσως αποπροσανατολίζει και ίσως σκεφτεί κάποιος "Τι στο καλό διαβάζω αυτή τη στιγμή?!" και να γυρίσει να δει αν όντως το έγραψε ο King Νομίζω ότι διαφέρει από τα υπόλοιπα δικά του. Στο τέλος του, σε βάζει στο τρυπάκι να συνεχίσεις να το διαβάζεις, σου έχει κινήσει το ενδιαφέρον. Δεν κουράζει, ίσα ίσα θες να μάθεις τι επιτέλους γίνεται. Εγώ για το πότε έφτασα στο 5ο του μέσα σε 2 μήνες περίπου ούτε που το κατάλαβα

[D'Ailleurs]

 

Ιστορίες του Λυκόφωτος

(Just After Sunset)

King Stephen

 

Σελίδες: 464

 

<li> Tιμή: € 7,80

 

<li>ISBN: 978 960 450 983 6

 

<li>Ημερομηνία Έκδοσης: Μάιος 2010

 

 

Ένα τρένο που εκτροχιάζεται στις ερημιές του Γουαϊόμινγκ... Ένας παράξενος μουγγός που κάνει οτοστόπ... Μια γάτα του διαβόλου που αποδεικνύεται πολύ δύσκολο να πεθάνει... Ένα ποδήλατο γυμναστικής που μπορεί να σε πάει κάπου που δεν περιμένεις... Ένας ψυχικά διαταραγμένος άντρας που ίσως κρατά στα χέρια του τη σωτηρία του κόσμου...

 

Μέσα από τις δεκατρείς ιστορίες του, ο Στίβεν Κινγκ μας προσκαλεί σε μια ακόμη περιήγηση στο μοναδικό σύμπαν του: εκεί που η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους ζωντανούς και τους νεκρούς συχνά δεν είναι ορατή και οι ραφές που κρατούν την πραγματικότητά μας ακέραια μπορούν ανά πάσα στιγμή να ξηλωθούν.

 

Ιστορίες του Λυκόφωτος. Στο λιγοστό φέγγος του σούρουπου, λίγο πριν πέσει το σκοτάδι... Γιατί είναι η ώρα που όλα παίρνουν μια αφύσικη χροιά, που τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, που η φαντασία απλώνεται ν’ αγγίξει τις σκιές κι ο φόβος βρίσκει το δρόμο για να τρυπώσει στην καρδιά. Η ιδανική ώρα για τον Στίβεν Κινγκ...

[BladeRunner]

Μήπως έχει διαβάσει κανείς το "Οργή";

[D'Ailleurs]

οχι εγώ. Κανένας άλλος;;;;

[northerain]

Εγώ.

 

Τι θές να μάθεις? Μικρούλι είναι, όχι τρόμου, καλούτσικο.

[BladeRunner]

Εγώ.

 

Τι θές να μάθεις? Μικρούλι είναι, όχι τρόμου, καλούτσικο.

 

Δεν ψάχνω καθαρό τρόμο, απλώς ένα καλογραμμένο βιβλίο του Κινγκ. Ποιά είναι ακριβώς η ιστορία;

[northerain]

Ένας τύπος ανοίγει πυρ με καραμπίνα στο κολέγιο του. Γραμμένο πριν απ' το Columbine, ο Κινγκ έχει μπλοκάρει την κυκλοφορία του βιβλίου (δεν βγαίνουν νέα αντίτυπα δηλαδή, τα παλιά υπάρχουν). Στην Ελλάδα δεν ξέρω αν/πως έχει βγει, μάλλον σε κάποια συλλογή με τα βιβλία του Μπακμαν.

[BladeRunner]

Ένας τύπος ανοίγει πυρ με καραμπίνα στο κολέγιο του. Γραμμένο πριν απ' το Columbine, ο Κινγκ έχει μπλοκάρει την κυκλοφορία του βιβλίου (δεν βγαίνουν νέα αντίτυπα δηλαδή, τα παλιά υπάρχουν). Στην Ελλάδα δεν ξέρω αν/πως έχει βγει, μάλλον σε κάποια συλλογή με τα βιβλία του Μπακμαν.

 

Έχει βγεί απο τις εκδόσεις Κέδρος(ναι, στη σειρά με τα βιβλία του Μπάκμαν) και νομίζω κυκλοφορεί ακόμα. Καλό μου φαίνεται το στόρι, αν το βρω θα το πάρω.

[Nestor]

πάντως και γω έχω πολύ καιρό να διαβάσω King. Το τελευταίο ήταν το 3ο απο τον Μάυρο Πύργο.Μου χουν μείνει άλλα 4. Μου λείπει το στυλ του King. Βέβαια είναι προβλεπόμενος, αρχαίο κακό κλπ κλπ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση στον Μάυρο Πύργο, είναι πως παρατήρησα πολλά σημεία που θυμίζουν άλλα έργα. Ίσως το γεγονός πως έγραψε τα πρώτα 4 σε μια πιο νεαρή ηλικία, οι επιρροές απο άλλα έργα που είχε διαβάσει να είναι πιο έντονα..

Αλλά ρε γμτ περιμένω να δω τι θα γίνει με τον Ρόλαντ. Κόντεψε να τον πεθάνει και έχω ακόμη 4 να διαβάσω Να δω πότε θα μπορέσω να πάω στο βιβλιοπωλείο..έχουμε και τα επεισόδια..

[Δημήτρης]

Μόλις διάβασα το ''Κινητό''. Καιρό είχα να διαβάσω κάτι από τον βασιλιά, και ένιωσα την ανάγκη να πάρω λίγο την δόση μου. Θα το χωρίσω σε δύο μέρη. Το πρώτο με το ξέσπασμα της βίας και τις προσπάθειες για επιβίωση μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν ο κλασικός, εθιστικός King. Το δεύτερο όμως μέρος, από την στιγμή δηλαδή που ο κεντρικός χαρακτήρας

χωρίζεται από την παρέα για να ψάξει τον γιο του

με άφησε αδιάφορο. Μία από τα ίδια και για το τέλος, δεν έλεγε πολλά. Τώρα αν μου άρεσε ή όχι; Και τα δύο θα έλεγα, αλλά αν έπρεπε να επιλέξω, μάλλον προς το δεύτερο θα έκλεινα. Σαφώς και έχει γράψει καλύτερα. Ωστόσο όταν λέω ότι δεν μου άρεσε, εννοώ πως δεν μου άρεσε για King, όχι γενικά. Αν υπήρχε πάντως κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αυτό είναι η θεματολογία του: Πραγματικά απαιχθάνομαι τα κινητά. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρησιμοποιούνται για οποιοδήποτε άλλο λόγο (ενοχλητικά ringtones για να σπας τα νεύρα του διπλανού σου που δεν είναι υποχρεωμένος να σε ακούει, να μιλάει κανείς όταν οδηγάει με τα γνωστά τραγικά επακόλουθα κλπ), εκτός από τον έναν και μοναδικό για τον οποίο πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Για περιπτώσεις ανάγκης δηλαδή. Από αυτή την άποψη και μόνο το κατευχαριστήθηκα. Γενικά, όσο και να σκεφτώ δεν μπορώ να βρω κάτι δικό του που να μη μου άρεσε καθόλου. Και τα πιο αδιάφορα του (Από μία Μπιούικ 8, Ονειροπαγίδα) είχαν τις στιγμές του. Διαβάζοντας όλο το thread από την αρχή, είδα να γίνεται σπανίως αναφορά στους ''Ρυθμιστές'' και στο ''Ντεσπερέισον''. Κακώς, γιατί τα θεωρώ ως τα καλύτερα του στην κατηγορία των θρίλερ. Ξεχάστε το ''το Αυτό'' και την ''Λάμψη'', διαβάστε αυτά τα δύο αν θέλετε να πάρετε μία πραγματική γεύση τρόμου. Όσο για το πλατάγισμα του - που όντως υπάρχει - πιστεύω ότι είναι θέμα οπτικής γωνίας του καθενός. Εγώ που ανδρώθηκα λογοτεχνικά μαζί του, έχω εθιστεί στο γράψιμο του. Στα ''Χρήσιμα Αντικείμενα'' δεν θα με πείραζε αν είχε και τις τριπλάσιες φάρσες, ενώ θα γούσταρα αν το ''Κοράκι'' και το ''το Αυτό'' είχαν τις διπλές σελίδες. Όπως όμως είπα είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, οπότε εξ ορισμού δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός.

Edited May 28, 2010 by Δημήτρης

[northerain]

Τα Desperation και Regulators είναι καλά επειδή είναι διαφορετικά. Όχι μόνο για Κίνγκ, αλλά γενικά για λογοτεχνία τρόμου. Προτιμώ το 2ο επειδή το 1ο κάπου χάνει όταν αρχίζουν οι δαίμονες κτλ κτλ και το τέλος δεν είναι τόσο ενδιαφέρον.

 

Το Regulators τώρα έχει κάτι το πραγματικά αλλόκοτο. Ενώ σαν ιδέα δεν ακούγεται τόσο ενδιαφέρον (Κάτι τύποι σε αυτοκίνητα σκάνε μύτη σε μια γειτονιά και αρχίζουν να πυροβολούν αδιακρίτως), μετά από ένα σημείο γίνεται πραγματικά τρομακτικό.

Θεωρώ ότι σε αυτό το βιβλίο φαίνεται καθαρά κάτι από την μετέπειτα μυθολογία του Κινγκ (Dark Tower κτλ).

[dagoncult]

Τα Desperation και Regulators είναι καλά επειδή είναι διαφορετικά. Όχι μόνο για Κίνγκ, αλλά γενικά για λογοτεχνία τρόμου. Προτιμώ το 2ο επειδή το 1ο κάπου χάνει όταν αρχίζουν οι δαίμονες κτλ κτλ και το τέλος δεν είναι τόσο ενδιαφέρον.

 

Το Regulators τώρα έχει κάτι το πραγματικά αλλόκοτο. Ενώ σαν ιδέα δεν ακούγεται τόσο ενδιαφέρον (Κάτι τύποι σε αυτοκίνητα σκάνε μύτη σε μια γειτονιά και αρχίζουν να πυροβολούν αδιακρίτως), μετά από ένα σημείο γίνεται πραγματικά τρομακτικό.

Θεωρώ ότι σε αυτό το βιβλίο φαίνεται καθαρά κάτι από την μετέπειτα μυθολογία του Κινγκ (Dark Tower κτλ).

 

Ναι, κι εγώ τους ρυθμιστές θα έλεγα. Πρέπει να τους διάβασα όσο ήμουν ακόμα στο σχολείο, και τα ονόματα σεθ και τακ μου λένε ακόμα κάτι. Αντίθετα, διάβασα το ντεσπερέισον πρόπερσι και δε θυμάμαι γρι.

[Δημήτρης]

Τα Desperation και Regulators είναι καλά επειδή είναι διαφορετικά. Όχι μόνο για Κίνγκ, αλλά γενικά για λογοτεχνία τρόμου. Προτιμώ το 2ο επειδή το 1ο κάπου χάνει όταν αρχίζουν οι δαίμονες κτλ κτλ και το τέλος δεν είναι τόσο ενδιαφέρον.

 

Το Regulators τώρα έχει κάτι το πραγματικά αλλόκοτο. Ενώ σαν ιδέα δεν ακούγεται τόσο ενδιαφέρον (Κάτι τύποι σε αυτοκίνητα σκάνε μύτη σε μια γειτονιά και αρχίζουν να πυροβολούν αδιακρίτως), μετά από ένα σημείο γίνεται πραγματικά τρομακτικό.

Θεωρώ ότι σε αυτό το βιβλίο φαίνεται καθαρά κάτι από την μετέπειτα μυθολογία του Κινγκ (Dark Tower κτλ).

 

Συμφωνώ με την άποψη σου norterain εκτός από το τέλος του ''Ντεσπερέισον''. Επειδή δεν θυμάμαι πολύ καλά αναφέρεσαι

σε ένα παιδί του οποίου οι γονείς έχουν πεθάνει και αυτό λαμβάνει μία κάρτα που λέει: ''Μείνε μπροστά από την μούμια'';

Αν ναι, τότε αυτό είναι ένα από τα πιο συγκινητικά τέλη που έχω διαβάσει ποτέ μου σε βιβλία. Από το Ντεσπερέισον, το θυμάμαι χαρακτηριστικά αυτό. Και 'μένα πάντως οι ''Ρυθμιστές'' μου άρεσαν πιο πολύ. Ήταν το πρώτο βιβλίο του King που διάβασα και σε μικρή ηλικία, και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό δεν έπαιξε κανέναν απολύτως λόγο στο να μου αρέσει τόσο πολύ. Είμαι σίγουρος πως όταν το ξαναπιάσω, πάλι το ίδιο πολύ θα μου αρέσει. Προς πληροφόρηση όσων δεν το έχουν διαβάσει, το ''Ντεσπερέισον'' δεν αποτελεί συνέχεια στους ''Ρυθμιστές''. Είναι πιο πολύ σαν να συμπληρώνεις τα κομμάτια ενός παζλ. Π.χ. ένας χαρακτήρας που στο πρώτο βιβλίο είναι καλός, στο δεύτερο γίνεται κακός.

Edited May 28, 2010 by northerain

[northerain]

Σου έβαλα ένα σποιλερ εκεί, μην ξενερώσει κανείς που δεν το έχει διαβάσει.

 

Είναι καθαρά υποκειμενικό. Το παιδί ως χαρακτήρας δεν μου άρεσε. Μου άρεσαν οι χαρακτήρες στο Regulators περισσότερο.

 

Και ναι, το Regulators είναι κάτι σαν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος (νομίζω έτσι λέει και ο Κίνγκ). Έχει κοινούς χαρακτήρες οι οποίοι όμως μπορεί να έχουν διαφορετικό χαρακτήρα ή να δρουν διαφορετικά.

[Δημήτρης]

Σου έβαλα ένα σποιλερ εκεί, μην ξενερώσει κανείς που δεν το έχει διαβάσει.

 

Είναι καθαρά υποκειμενικό. Το παιδί ως χαρακτήρας δεν μου άρεσε. Μου άρεσαν οι χαρακτήρες στο Regulators περισσότερο.

 

Και ναι, το Regulators είναι κάτι σαν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος (νομίζω έτσι λέει και ο Κίνγκ). Έχει κοινούς χαρακτήρες οι οποίοι όμως μπορεί να έχουν διαφορετικό χαρακτήρα ή να δρουν διαφορετικά.

 

Α μάλιστα. Τότε απλά διαφωνούμε . Σκέφτηκα και εγώ να το βάλω μέσα σε spoiler αλλά μετά άλλαξα γνώμη. Καλά έκανες πάντως που το έβαλες εσύ.

[dagoncult]

Ίσως δε, μια καλή ιδέα για ολοκληρωμένη απόλαυση να είναι και το να διαβάσει κανείς τα δυο βιβλία κολλητά (ποιος ξέρει... ίσως να παίζουν και τίποτα ομοιότητες μεταξύ των ηρώων).

[kitsos]

Μόλις τελείωσα το Ντεσπερέισον και πέρασα πολύ καλά. Ο Κινγκ έχει πάντα να σου δώσει (τουλάχιστον σε μένα).

 

 

 

 

[BladeRunner]

Έχει τύχει να διαβάσει κανείς τα παρακάτω βιβλία;

 

1. Το καλοκαίρι της διαφθοράς

2. Χρήσιμα αντικείμενα

3. Κριστίν

4. Όλα είναι δυνατά

 

Αν ναι, για πείτε τη γνώμη σας. Σκέφτομαι να αγοράσω κάποια απο αυτά-μην σας πω όλα.

Edited June 18, 2010 by BladeRunner

[dagoncult]

Έχει τύχει να διαβάσει κανείς τα παρακάτω βιβλία;

 

1. Το καλοκαίρι της διαφθοράς

2. Χρήσιμα αντικείμενα

3. Κριστίν

4. Όλα είναι δυνατά

 

Αν ναι, για πείτε τη γνώμη σας. Σκέφτομαι να αγοράσω κάποια απο αυτά-μην σας πω όλα.

 

Το χρήσιμα αντικειμενα σκοτωνει. Πολλές σελίδες, αλλά θυμάμαι είχε φύγει νεράκι. Στήνει τρελό σκηνικό εκεί ο βασιλιάς.

Το όλα είναι δυνατά (14 ιστορίες) επίσης μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Το διάβασα πριν ένα χρόνο, αλλά ακόμα τις έχω ανετότατα τις ιστορίες, απλά και μόνο βλέποντας τους τίτλους. Για το καλοκαίρι της διαφθοράς... χμμ. Δεν μου είχε αφήσει και τις καλύτερες των εντυπώσεων (δεν θυμάμαι να είχε και πολλή δράση... ή τρόμο). Το κριστιν δεν το 'χω διαβάσει.

[BladeRunner]

Έχει τύχει να διαβάσει κανείς τα παρακάτω βιβλία;

 

1. Το καλοκαίρι της διαφθοράς

2. Χρήσιμα αντικείμενα

3. Κριστίν

4. Όλα είναι δυνατά

 

Αν ναι, για πείτε τη γνώμη σας. Σκέφτομαι να αγοράσω κάποια απο αυτά-μην σας πω όλα.

 

Το χρήσιμα αντικειμενα σκοτωνει. Πολλές σελίδες, αλλά θυμάμαι είχε φύγει νεράκι. Στήνει τρελό σκηνικό εκεί ο βασιλιάς.

Το όλα είναι δυνατά (14 ιστορίες) επίσης μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις. Το διάβασα πριν ένα χρόνο, αλλά ακόμα τις έχω ανετότατα τις ιστορίες, απλά και μόνο βλέποντας τους τίτλους. Για το καλοκαίρι της διαφθοράς... χμμ. Δεν μου είχε αφήσει και τις καλύτερες των εντυπώσεων (δεν θυμάμαι να είχε και πολλή δράση... ή τρόμο). Το κριστιν δεν το 'χω διαβάσει.

 

Ωραία. Το "Το καλοκαίρι της διαφθοράς" το αφήνω στην άκρη προς το παρόν και πάω για τα άλλα δυο(που είναι και φθηνά-ελπίζω, όμως, να τα βρω!). Κανείς για το "Κριστίν";

Edited June 18, 2010 by BladeRunner

[Drake Ramore]

Εκτός απο το πρώτο, διάβασα όλα τα υπόλοιπα της λίστα σου.

 

Χρήσιμα αντικείμενα.

Πολύ καλό βιβλίο. Θέλει βέβαια συνέπεια στο διάβασμα του αφενός γιατί είναι σε μέγεθος τούβλου, αφετέρου γιατί οι χαρακτήρες που παρελαύνουν στις σελίδες του γεμίζουν σίγουρα ένα πραγματικό μικρό χωριό.

 

Κριστίν

Κλασσικό πλέον. Αν έχεις δει την ταινία γνωρίζεις πάνω κάτω τι θα διαβάσεις.Αν δεν την έχεις δει...να την δεις!

 

Όλα είναι δυνατά

Συλλογή διηγημάτων στην οποία ξεχωρίζει (κατα την γνώμη μου) το διήγημα του τίτλου της συλλογής"όλα είναι δυνατά" και "ο ιος του δρόμου". Αν έχεις διαβάσει κάποια άλλη απο τις συλλογές του Κίνγκ και σου άρεσαν, δεν πρόκειται αν σε απογοητεύσει.

 

 

 

 

[northerain]

Είμαι μεγάλος οπαδός του Κριστίν. Θεωρώ ότι είναι ένα από τα καλύτερα του Κίνγκ.

Το Χρήσιμα Αντικείμενα θα τα πρότεινα γενικά αν και εγώ ο ίδιος δεν θα το ξαναδιάβαζα.

Το Όλα είναι δυνατά δεν είναι κακή συλλογή αλλά δεν είναι τόσο καλή όσο το Skeleton Crew ή το Night Shift (Νυχτερινή Βάρδια) που είναι απλά αριστούργημα.