Ugh Posted October 28, 2012 Share Posted October 28, 2012 Το 7 στο σύστημα με άριστα τα 5 αστέρια είναι είτε 3/5 (ελαφρώς καλό) είτε 4/5(πολύ καλό). αυτο το συστημα (5 αστερια) εχω και εγω στην βαθμολογηση των βιβλιων μου (τα βαζω κατω απο τον τιτλο στο εσωφυλλο) βασικα αντιστοιχουν σε: 1 = κακο / αδιαφορο 2 = μετριο 3 = ενδιαφερον / καλο 4 = πολυ καλο 5 = φοβερο / αριστουργημα δεν ειναι ακριβης αξιολογηση, περισσοτερο ενα μεσο για να θυμαμαι τι μου αρεσε και τι οχι αυτο που βαζω απο οτι εχω καταλαβει σε πολυ μεγαλυτερη αναλογια απο τα υπολοιπα ειναι 3 αστερια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted October 28, 2012 Share Posted October 28, 2012 (edited) Λοιπόν, έχει ενδιαφέρον το θέμα και στα έξι+ χρόνια που τρέχουν οι λίστες θυμάμαι ότι το έχουμε συζητήσει ξανά. Η αξιολόγησή μας έχει την ιδιαιτερότητα του 6+4: Δεν αξιολογούμε με ένα ενιαίο μέτρο από 0 ως 10 αλλά διαχωρίζουμε σε πλοκή κλπ. (άριστα 6) και σε γλώσσα, λογοτεχνικές αρετές, ωριμότητα της γραφής, πείτε το όπως θέλετε, (άριστα 4). Από ό,τι έχω διαπιστώσει, αυτή η «διχοτόμηση» οδηγεί σε μικρότερους αλλά πιο «ώριμους» βαθμούς, αφού μας υποχρεώνει να σκεφτούμε και να εκτιμήσουμε την «πένα» του συγγραφέα. Παράδειγμα: Έχουμε -ας πούμε- ενθουσιαστεί με ένα βιβλίο και είμαστε έτοιμοι να βάλουμε 9/10, αλλά όταν κοντοσταθούμε να σκεφτούμε πλοκή + γλώσσα δεν αποκλείεται να πέσουμε τελικά στο 5+3=8... Μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις, σχόλια, σκέψεις: (α) Βαθμολογώ αφού κρυώσει λίγο η ανάγνωση, μια δυο βδομάδες μετά. Το διάστημα που μεσολαβεί νιώθω να κατασταλάζω, να διαμορφώνω καλύτερη γνώμη. (β) Χείρωνα σου έχω πει ξανά, θα έπρεπε να αξιολογείς και τα βιβλία που θεωρείς κακά, διαφορετικά αυτοί που τα θεωρούν καλά θα τα σπρώξουν ψηλά στη λίστα (και τότε ο Ντίνος, που δυσανασχετεί τρομερά όταν νιώσει ότι η λίστα δεν είναι ακριβής, θα χάσει τον ύπνο του). Γενικότερα όσο νόημα έχει να εκφράζουμε τον ενθουσιασμό μας, έχει και το να εκφράζουμε την απογοήτευσή μας. (γ) Η λίστα εκ των πραγμάτων έχει τις ατέλειές της: Πχ. τα βιβλία συνέχειες του Ντιουν βρίσκονται ψηλότερα από το ίδιο το Ντιουν, και δεν νομίζω να είναι πράγματι καλύτερα. Αυτό οφείλεται στο ότι το Ντιουν το έχουν αξιολογήσει και εκείνοι που το λάτρεψαν και εκείνοι που δεν τους άρεσε, ενώ τις συνέχειες μόνο οι πρώτοι... (δ) Σας θυμίζω: Για το βαθμό αφαιρώ την υψηλότερη και τη χαμηλότερη αξιολόγηση. Έτσι δύο βιβλία που θα πάρουν 10, 9, 8, 7, 7 και 9, 9, 8, 7, 3 έχουν ίδιο βαθμό, 8. Λοιπόν, έχουμε κάνει μια πολύ καλή συλλογική δουλειά (1,194 αξιολογήσεις, από 53 μέλη ως τώρα!) με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας πλούσιας, αξιόπιστης λίστας (πχ. τα δέκα κορυφαία βιβλία αξίζουν πράγματι να διαβαστούν, αν και προφανώς δεν είναι τα καλύτερα εφ που έχουν γραφεί, χεχε, λέω εγώ τώρα...) Καλή συνέχεια! Edited October 28, 2012 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 28, 2012 Share Posted October 28, 2012 (β) Χείρωνα σου έχω πει ξανά, θα έπρεπε να αξιολογείς και τα βιβλία που θεωρείς κακά, διαφορετικά αυτοί που τα θεωρούν καλά θα τα σπρώξουν ψηλά στη λίστα (και τότε ο Ντίνος, που δυσανασχετεί τρομερά όταν νιώσει ότι η λίστα δεν είναι ακριβής, θα χάσει τον ύπνο του). Γενικότερα όσο νόημα έχει να εκφράζουμε τον ενθουσιασμό μας, έχει και το να εκφράζουμε την απογοήτευσή μας. (γ) Η λίστα εκ των πραγμάτων έχει τις ατέλειές της: Πχ. τα βιβλία συνέχειες του Ντιουν βρίσκονται ψηλότερα από το ίδιο το Ντιουν, και δεν νομίζω να είναι πράγματι καλύτερα. Αυτό οφείλεται στο ότι το Ντιουν το έχουν αξιολογήσει και εκείνοι που το λάτρεψαν και εκείνοι που δεν τους άρεσε, ενώ τις συνέχειες μόνο οι πρώτοι... Κατά κύριο λόγο δεν προτείνω τα μέτρια βιβλία (you don't say θα μου πείτε). Τα περισσότερα που είναι στη λίστα είναι κλασικά κι έτσι δύσκολα θα τους βάλω κάτω από 7 πχ. Τώρα αν κάποιο είναι στη λίστα και βλέπω ότι έχει καλό βαθμό ενώ δεν μου άρεσε θα το θάψω, οκ. Το γ ισχύει σε τέτοιες αξιολογήσεις. Κοιτάζω σε amazon/goodreads και βλέπω είτε τα πρώτα μιας σειράς είτε τα πιο πετυχημένα ενός συγγραφέα να έχουν χαμηλότερο βαθμό και γελάω. Επίσης, στα ίδια site βλέπω πχ κλασική λογοτεχνία να έχει τραγικούς βαθμούς. Ίσως φταίει που πολλοί τα διάβασαν αναγκαστικά για εργασία ή τα βρήκαν σε βιβλιοθήκες γονιών και τα διάβασαν χωρίς να τους ελκύει το θέμα ή ο συγγραφέας. Βέβαια, τα βιβλία του 19ου αιώνα πχ είχαν και παλαιομοδίτικη γραφή άρα χάνουν πόντους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted October 30, 2012 Share Posted October 30, 2012 Dan Simmons - Υπερίων: 5+3,5=8,5. Dan Simmons - Η Πτώση του Υπερίωνα: 5,5+3,5=9. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 1, 2012 Share Posted November 1, 2012 (edited) Κυνηγώντας τους Σλαν. Τρίτο βιβλίο του Βαν Βογκτ που διαβάζω, το πιο πολυδιαβασμένο απ'όσα έχει γράψει. Τα άλλα δυο που έχω διαβάσει (Φτερωτός άνθρωπος και Ο εχθρός του Γαλαξία) είναι από τα πιο άσημα έργα του, αλλά ακόμα και αυτά μου άρεσαν. Το βιβλίο γράφηκε το 1940 και ανήκει φυσικά στην κατηγορία των παλπ μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας, οπότε δείχνει λίγο τα χρονάκια του, τόσο στη γραφή όσο και σε κάποιες ιδέες. Αλλά σίγουρα προσφέρει διασκέδαση, νιώθοντας παράλληλα ότι διάβασα κάτι κλασικό. Πρόκειται για την ιστορία του Τζόμι Κρος, ο οποίος είναι ένας Σλαν, δηλαδή ένας γενετικά δημιουργημένος υπεράνθρωπος (με τηλεπαθητικές ικανότητες και μεγαλύτερη μυική δύναμη από τον μέσο άνθρωπο), που η φυλή του δημιουργήθηκε από τον γενετιστή Σαμουήλ Λαν, με σκοπό να βοηθήσει την ανθρωπότητα. Μόνο που οι άνθρωποι πλέον μισούν και σιχαίνονται τους Σλαν και τους σκοτώνουν σε κοινή θέα όποτε βρίσκουν έναν, κάτι που βέβαια αποτελεί πρόβλημα για τους Σλαν, για τους οποίους κυκλοφορούν τρομακτικές φήμες που μπορεί και να μην ισχύουν. Η ιστορία αρχίζει με τον Τζόμι στην ηλικία των 9 ετών και την μητέρα του, να βρίσκονται στην Κεντρόπολη, την πρωτεύουσα της κυβέρνησης του Κάιερ Γκρέι, του δικτάτορα και άρχοντα του πλανήτη Γη. Η μητέρα του Τζόμι δολοφονείται, ενώ ο Τζόμι καταφέρνει και ξεφεύγει. Και όταν μεγαλώσει πρέπει να ανακαλύψει το μυστικό του πατέρα του και να σταματήσει μια για πάντα το μίσος των ανθρώπων απέναντι στους Σλαν, αλλά και το μίσος των Σλαν χωρίς κέρατα απέναντι στους κανονικούς Σλαν... Αρκετή φαντασία και μπόλικες ενδιαφέρουσες ιδέες, με απλή πλοκή με πολλή δράση και με κάποιες λίγες ανατροπές, αν και σε κάποια σημεία μερικά πράγματα μου φάνηκαν μη ρεαλιστικά. Οι περιγραφές ήταν καλές, οι χαρακτήρες πολλοί και δίχως βάθος, η ατμόσφαιρα ωραία. Σε κάποια σημεία η γραφή με μπέρδεψε λίγο, αλλά το ίδιο έπαθα και στα άλλα βιβλία του Βογκτ, οπότε είναι ένα κουσούρι που έχει ο συγγραφέας. Είμαι κάπου ανάμεσα στο 8 και το 7.5... Μάλλον 7.5. Α. Ε. Βαν Βογκτ - Κυνηγώντας τους Σλαν: 4.5+3=7.5 Edited November 1, 2012 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 1, 2012 Share Posted November 1, 2012 (...) μόνο που οι άνθρωποι πλέον μισούν και σιχαίνονται τους Σλαν και τους σκοτώνουν σε κοινή θέα όποτε βρίσκουν έναν, κάτι που αποτελεί πρόβλημα για τους Σλαν Blade... Αυτό ήταν χιούμορ, έτσι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 1, 2012 Share Posted November 1, 2012 (edited) Μα φυσικά ... Ξέχασα να γράψω το "βέβαια". Edited November 1, 2012 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 11, 2012 Share Posted November 11, 2012 (edited) Wool, Hugh Howey Θα σας κάνει να το σκέφτεστε πολλές μέρες μετά... Μια γυναίκα προσπαθεί να κατανοήσει τη φύση του μετά-καταστροφικού σιλό, όπου ζει μαζί με χιλιάδες άλλους, σχηματίζοντας μια ταυτόχρονα τυπική (για τις περιστάσεις) αλλά και παράδοξη (σε πολλά σημεία) ιεραρχική κοινωνία. Σπονδυλωτό, καλύτερο στα μεσαία μέρη του. Ο Howey έχει πολύ καλές ιδέες, με διαφορετική πένα το βιβλίο θα ήταν καλύτερο. Αξίζει να το διαβάσετε, ίσως σας αρέσει περισσότερο από όσο αφήνω να διαφανεί (σίγουρα άρεσε περισσότερο στην Τριλ). 5.0 + 2.5 = 7.5 Eon, Greg Bear Sense of wonder στα βάθη ενός αστεροειδούς, όπου έχει δημιουργηθεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά παράδοξα της σύγχρονης εφ. Σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ δυνατό. Στα αρνητικά: Μέτριοι (και πολλοί) κεντρικοί χαρακτήρες και μάλλον αδιάφορο τέλος. Α, και έχει γραφεί τη δεκαετία του '80, με τον Bear να θεωρεί τους Σοβιετικούς δαίμονες και τα στρατά του ΝΑΤΟ ώριμα και καλά παιδιά. 3.5 + 3.0 = 6.5 Edited November 11, 2012 by nikosal 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elerran Posted November 13, 2012 Share Posted November 13, 2012 Eon, Greg Bear Συμφωνώ ότι ξεκινάει πάρα πολύ δυνατά και χτίζει μια υπόθεση και ένα μυστήριο που τραβάει τον αναγνώστη, αλλά νομίζω πως η εξέλιξη και το φινάλε απογοητεύουν. Το ότι παίζει με καλούς Αμερικάνους και ακούς Σοβιετικούς δεν με πείραξε, νομίζω πως ήταν απαραίτητο για την ιστορία που είχε στο μυαλό του να υπάρχει ένα ψυχροπολεμικό καθεστώς στη Γη. Ούτε και το βάθος των χαρακτήρων με ενόχλησε - δεν είχαν καμιά τρομερή ανάπτυξη, αλλά νομίζω πως ήταν επαρκείς. Αυτό που με πείραξε πολύ ήταν η απίστευτη τεχνολογική φλυαρία στο δεύτερο μέρος, εκεί που αρχίζει να αποκαλύπτει τι γίνεται. Τόσο technobabble που μου θύμισε το Star Trek ένα πράγμα. 3.5 + 2 = 5.5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 13, 2012 Share Posted November 13, 2012 (edited) Ο μακάβριος πλανήτης. Sandworld ο τίτλος στ'αγγλικά, γραμμένο από τον Ρίτσαρντ Λούποφ το 1976. Μια βροχερή μέρα στην Καλιφόρνια, τρεις κρατούμενοι μεταφέρονται με ένα στέισον βάγκον της αστυνομίας από τις φυλακές Σαν Κουέντιν στο δικαστικό μέγαρο, με την συνοδεία ενός φύλακα-οδηγού και μιας κοινωνικής λειτουργού. Κατά την διαδρομή όμως, το αυτοκίνητο από τον αυτοκινητόδρομο όπου ήταν, βρέθηκε ξαφνικά στην καρδιά μιας ζούγκλας, η οποία κάποια στιγμή εξαφανίζεται, αφήνοντας τους πέντε ανθρώπους στην μέση μιας κατάξερης ερήμου. Καταφέρνουν και διασχίζουν την έρημο και βρίσκονται μπροστά σε μια αλλόκοτη πόλη, όπου πρόκειται ν'αντιμετωπίσουν μια φυλή βρικολάκων! Αλλά θ'ανακαλύψουν και άλλα πράγματα που αφορούν τον πολιτισμό και την ιστορία του περίεργου πλανήτη. Σαν περιπέτεια μου άρεσε, υπήρξαν κάμποσες σκηνές δράσης και η όλη ατμόσφαιρα μου άρεσε πολύ και μου θύμισε περιπετειώδεις ταινίες φαντασίας της δεκαετίας του '70 και του '80, αλλά σαφώς πρόκειται για ένα σύντομο παλπ μυθιστόρημα δίχως βάθος και χωρίς ο συγγραφέας να δικαιολογήσει απόλυτα αυτά που μας παρουσίασε. Θα μπορούσε δηλαδή το τελευταίο μέρος του βιβλίου να ήταν μεγαλύτερο σε έκταση για να χωρέσει ο συγγραφέας αληθοφανείς και πειστικές απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που εμφανίζονται κατά την ανάγνωση. Αλλά δεν είχα και πάρα πολλές απαιτήσεις, ήξερα τι περίμενα πάνω-κάτω, οπότε δεν απογοητεύτηκα. Η γραφή ήταν απλή αλλά σίγουρα καλή με ωραίες περιγραφές και ρεαλιστικούς διαλόγους. Σίγουρα πέρασα καλά. Ρίτσαρντ Λούποφ - Ο μακάβριος πλανήτης: 4+3=7 Edited November 13, 2012 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 22, 2012 Share Posted November 22, 2012 (edited) Θεμέλιο και Αυτοκρατορία. Δεύτερο βιβλίο της αρχικής τριλογίας που διαβάζω και μου φάνηκε το ίδιο εξαιρετικό, ενδιαφέρον και καλογραμμένο με το πρώτο. Το βιβλίο αυτό είναι χωρισμένο σε δυο μέρη (Ο Στρατηγός και Το Μουλάρι). Στο πρώτο μέρος βλέπουμε την Αυτοκρατορία να πολεμά ενάντια στο Θεμέλιο, με έναν νεαρό και δυναμικό στρατηγό να ηγείται της επίθεσης, με τα αποτελέσματα να είναι μάλλον προδιαγεγραμμένα χάρη στις ψυχοϊστορικές έρευνες και προβλέψεις του Χάρι Σέλντον. Στο δεύτερο μέρος τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για το Θεμέλιο, μιας και το Μουλάρι, ένα μεταλλαγμένο ον με δυνάμεις που μπορούν να μετατρέψουν τον κάθε άνθρωπο σε έναν άβουλο σκλάβο, θέλει να δημιουργήσει μια νέα Αυτοκρατορία, κατακτώντας όλους τους πλανήτες, ανάμεσα στους οποίους και το Θεμέλιο. Δυο άντρες και μια γυναίκα θα ψάξουν να βρουν που είναι το Δεύτερο Θεμέλιο, το οποίο πιθανότατα θα βοηθήσει τους ανθρώπους να πολεμήσουν ενάντια στο Μουλάρι (εκτός και αν οι προβλέψεις του Χάρι Σέλντον έπεσαν έξω). Όμως και το Μουλάρι ψάχνει να βρει που βρίσκεται το Δεύτερο Θεμέλιο. Η ιστορία μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα ενώ μια αποκάλυψη στο τέλος του βιβλίου με άφησε πολύ ικανοποιημένο. Όπως και στο πρώτο βιβλίο, δεν υπάρχει δράση με την έννοια των μαχών, των κυνηγητών και των ανταλλαγών πυροβολισμών, εκτός κάποιων μικρής έκτασης σκηνών, αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Οι ιδέες του Ασίμοφ παραμένουν ενδιαφέρουσες, ενώ η γραφή είναι και αυτή πάρα πολύ καλή. Η εκβάθυνση στους χαρακτήρες καλύτερη απ'ότι στο πρώτο βιβλίο, κάτι λογικό βέβαια μιας και είναι χωρισμένο σε δυο μέρη και όχι σε πέντε όπως στο πρώτο. Σίγουρα μέσα στον Δεκέμβριο θα διαβάσω και το τρίτο βιβλίο της αρχικής τριλογίας, με την βαθμολόγηση του οποίου θα δώσω και την ενιαία αξιολόγηση της αρχικής τριλογίας, μιας και έτσι έχετε πει. Ισαάκ Ασίμοφ - Θεμέλιο και Αυτοκρατορία: 5.5+4=9.5 Edited November 22, 2012 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 24, 2012 Share Posted November 24, 2012 Rogue Moon, Algis Budrys Μικτή εντύπωση. Από τη μια ήταν σίγουρα πολύ καλό στην εποχή του, από την άλλη σήμερα είναι dated, αλλά και πάλι όχι όσο άλλα βιβλία που γράφηκαν το '60. Ωστόσο, μικρό είναι, καλογραμμένο είναι, αξίζει να το διαβάσετε. 4.0 + 3.5 = 7.5 Έφτασε στις 4 αξιολογήσεις, ποιος θα θυσιαστεί; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted November 24, 2012 Share Posted November 24, 2012 Rogue Moon, Algis Budrys Μικτή εντύπωση. Από τη μια ήταν σίγουρα πολύ καλό στην εποχή του, από την άλλη σήμερα είναι dated, αλλά και πάλι όχι όσο άλλα βιβλία που γράφηκαν το '60. Ωστόσο, μικρό είναι, καλογραμμένο είναι, αξίζει να το διαβάσετε. 4.0 + 3.5 = 7.5 Έφτασε στις 4 αξιολογήσεις, ποιος θα θυσιαστεί; Το διάβασα πέρσι το καλοκαίρι και νόμιζα ότι το είχα αξιολογήσει. Αν δεν, τότε: 5.0 + 3.5 = 8.5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted November 24, 2012 Share Posted November 24, 2012 Καιρός να ρίξω κι εγώ το κατιτίς μου. Συνοπτικά, γιατί είναι όλα παλιές αναγνώσεις. Αν κάνω κάτι λάθος, πείτε μου. Douglas Adams, The hitchhiker's guide to the galaxy / Ντάγκλας Άνταμς, Γυρίστε το γαλαξία με οτοστόπ 4,5+3,5=8 Frank Herbert, Dune / Φρανκ Χέρμπερτ, Ντιουν 6+3,5=9,5 Frank Herbert, Dune Messiah / Φρανκ Χέρμπερτ, Ο Μεσσίας του Ντιουν 4+2=6 Frank Herbert, Children of Dune / Φρανκ Χέρμπερτ, Παιδιά του Ντιουν 4,5+3=7,5 Frank Herbert, God Emperor of Dune / Φρανκ Χέρμπερτ, Ο θεϊκός αυτοκράτορας του Ντιουν 4+2=6 Frank Herbert, Heretics of Dune / Φρανκ Χέρμπερτ, Οι αιρετικοί του Ντιουν 4,5+3=7,5 Αλέκος Παπαδόπουλος, Λάθος Οδηγίες 4,5+3=7,5 Μιχάλης Μανωλιός, Σάρκινο Φρούτο 5,5+2,5=8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elerran Posted November 26, 2012 Share Posted November 26, 2012 Red Mars - Kim Stanley Robinson Μου άρεσε πάρα πολύ! Περιγράφει τον αποικισμό του Άρη με τέτοια συνέπεια, που ώρες ώρες νόμιζα ότι διαβάζω πραγματική ιστορική καταγραφή, και όχι μυθιστόρημα. Οι χαρακτήρες είναι πολλοί και πειστικοί, και η δράση παρέχεται σε γερές δόσεις. Παρά το απλό (??) θέμα το βιβλίο είναι ενδιαφέρον σε όλο του το (μεγάλο) μήκος, με μια μικρή εξαίρεση το flash forward στην αρχή, που εμένα με παραξένεψε πολύ. 5,5 + 3,5 = 9,0 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dimzar Posted November 26, 2012 Share Posted November 26, 2012 (edited) Λοιπόν ας ξεκινήσω και γω μερικές αξιολογήσεις , ελπίζω να το κάνω σωστά ! The Dreaming Void - Peter F. Hamilton (2007) Κυριολεκτικά το κατάπια με το που κυκλοφόρησε . Ο Hamilton συνεχίζει το Commonwealth Saga κάπου 1000 χρόνια μετά τα γεγονότα του Judas Unchained . Οι περισσότεροι παλιοί γνωστοί χαρακτήρες είναι εδώ με κορυφαία την Paula Myo , έναν από τους καλύτερους χαρακτήρες , κατά την γνώμη μου , στη ιστορία της επιστημονικής φαντασίας . Σκεφτήτε κάτι μεταξύ Σποκ και Σέρλοκ Χολμς. Ο Hamilton καταφέρνει να συνδιάσει έξοχα extreme hard scifi , space opera και .... coming of age fantasy. Δυστηχώς όσο καλό είναι το πρώτο βιβλίο , τόσο χάλια είναι το δεύτερο στη σειρά , που ακόμα αγκομαχώ να τελειώσω. Για το Dreaming Void 4.5+ 3 = 7.5 H Πόλη και η Πόλη China Mieville (2009) Κατά την ταπεινή μου άποψη ο Mieville μαζί με τον Bacigalupi και τον Reynolds είναι οι σύχρονοι masters του sci-fi . Για τον Meville κρατάω κάτι που μου έστειλε ένας φίλος μου από τον καναδά : out of control genious in serious need of an editor. Μπορεί και να είναι ο καλύτερος χειριστής της Αγγλικής γλώσσας που έχω διαβάσει τα τελευταία 20 χρόνια . Είναι όμως τελείως ανεξέλενκτος . Ιδίως στο Perdido Street Station είναι κάποιες στιγμές που πραγματικά χάνεται . Είναι το αντίστοιχο του να ακούς psychedelic μουσική των 70'ς . Εκεί που σου παρουσιάζει μια καταπληκτική σκηνή και προχωράει την υπόθεση (πχ η συνάντηση του Δήμαρχου με τον εκπρόσωπο της κόλασης ) , ξεκινάει ένα σόλο 10 λεπτών και χάνεται η μπάλα. Το η Πόλη και η Πόλη είναι το πιο προσγειωμένο του βιβλίο , και πιστέυω το καλύτερο του. Επιφανειακά είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα , με έναν ντεντέκτιβ που αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια δολοφονία . Όπως και σε όλα τα μυθιστορήματα του Mieville , ο καλύτερος χαρακτήρας του βιβλίου είναι η πόλη στην οποία λαμβάνει μέρος η υπόθεση. Σε αυτή την περίπτωση η πόλη είναι χωρισμένη στα δύο . Οι κάτοικοι των δυο κοινοτήτων έμαθαν να μισούν τόσο πολύ ο ένας τον άλλο που πλέον αγνοούν την ύπαρξη τους. Υπάρχουν δρόμοι που απο την μία πλευρά είναι κάτοικοι της μιας πόλης και από τη άλλη κάτοικοι της άλλης. Οι μεν αγνούν τους δε , και μάλιστα για να διασχίσουν τον δρόμο πρέπει να πάνε από τον συνοριακό σταθμό με βίζες κτλ. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν τα στοιχεία της έρευνας οδηγούν τον ντεντέκτιβ Borlu στην απέναντι πόλη. Το μυθιστόρημα είναι το πιο προσιτό του Meville στον απλό αναγνώστη και σίγουρα το πιο πολιτικό του. Έχει αδυναμίες που το εμποδίζουν να θεωρηθεί αριστούργημα (έλειψη ισχυρου editor για άλλη μια φορά) . Για παράδειγμα περιγράφει την κατάσταση μεταξύ Beszel και Ul Quoma , ad nauseum . Αρκετά ...καταλάβαμε τι γίνεται προχώρα στην υπόθεση! Η πολη και η πολη 5.5 + 3.5 = 9 Edited November 26, 2012 by Dimzar 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 (edited) Ayu και Dimzar, καλωσήρθατε! Πενήντα πέντε με σας τα μέλη του φόρουμ μας που έχουν συνεισφέρει αξιολογήσεις. Πετάμε -και τσαντίζεται ο Dino De Laurentiis εεεε συγνώμη, ο Dino Hajiyiorgi. Μια και έχουμε αρκετές αλλαγές στη λίστα και το Σ/Κ θα την ποστάρω ενημερωμένη, να παραθέσω εδώ βιβλία που τους λείπουν μία ή δύο αξιολογήσεις, μήπως εισέλθουν και αυτά, τα κακόμοιρα. Τα παρακάτω 13 βιβλία έχουν τέσσερις αξιολογήσεις. Χρειάζονται μια ακόμα για να συμπεριληφθούν στη λίστα. Martian Chronicles, Χρονικά του Άρη, Bradbury Naked God, Χάμιλτον Brian Aldiss, Non Stop (αμερικανικός τίτλος: Starship) Reality dysfunction, Χάμιλτον The City and the Stars, Arthur Clarke Το μάτι του Ερωδιού, Λε Γκεν Οι θεοποιοί, Χέρμπερτ Πράσινος Άρης, Ρόμπινσον Τhe island of Dr. Moreau, Το νησί του Δόκτωρος Μορώ, Herbert Wells Songmaster, Αρχιτραγουδιστής, Καρντ Όριξ και Κρέικ, Ατγουντ Moon is a harsh mistress, heinlein Clockwork orange, Burgess Β. Τα παρακάτω 23 21 βιβλία έχουν τρεις αξιολογήσεις. Χρειάζονται δύο ακόμα για να συμπεριληφθούν στη λίστα. Counter clock world, Ο αντίστροφος χρόνος, Ντικ Ο δρόμος του Ντέστινι, Destiny's road, Νίβεν Foundation's Edge, στα ελληνικά Γαλαξιακή αυτοκρατορία 4, Ασίμοφ Neutronium Alchemist, Χάμιλτον Πασίφικα (στο πρωτότυπο A world between), N. Spinrad Prelude to foundation, Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 6, Ασίμοφ Timescape, Μπένφορντ Oι ειδήσεις των 11, Σπίνραντ Το πείραμα Ντοσάντι, Χέρμπερτ 2061 Οδύσσεια ΙΙΙ, Κλαρκ Η πόλη της ουτοπίας, city of illusions, Ο. Λε Γκεν Μπλε Άρης, Ρόμπινσον Χειρόγραφα που βρέθηκαν σε μια μπανιέρα, Λεμ Τελετή ενηλικίωσης, Πάνσιν Eye in the Sky, Dick Bill, ο ήρωας του Γαλαξία, Χάρισον ...και το τέρας, Μανωλιός Rogue Moon, Budrys Επιχείρηση Αφροδίτη, Lucky Starr and the Oceans of Venus, Asimov Εμείς, Ζαμιάτιν Θυμάμαι τις αμαρτίες μου, Χάλντεμαν Κόμης Μηδέν, Γκίμπσον Σλαν, ΒανΒογκτ Edited November 29, 2012 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elerran Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 Οδύσσειες του Διαστήματος Για το 2001 και 2010 δεν γράφω κάτι, φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κάποιος που να μην ξέρει περί τίνος πρόκειται, ακόμα κι αν δεν τα έχει διαβάσει. Η Οδύσεεια 3 είναι η μεγάλη απογοήτευση της σειράς, με την (κατ 'εμέ) αδιάφορη πλοκή να εξελίσσεται γύρω και πάνω στον Ιαπετό στην Ευρώπη, ενώ σελίδες ολόκληρες να έχουν μεταφερθεί αυτούσιες από το 2010. Βαρετό, χωρίς ουσία, μπορούσε άνετα να λείπει από τη σειρά. Το 3001 είναι κάπως καλύτερο. Πηαίνοντας 1000 χρόνια στο μέλλον ο Clarke έχει την ευκαιρία να επιδοθεί σε τεχνολογικές προφητείες, αλλά η κυρίως υπόθεση και το φινάλε είναι κάπως αδύναμα. Όταν το διάβασα, η λύση με τον ιο μου θύμισε τόσο πολύ το Independence Day που είχε βγει λίγο νωρίτερα, ώστε σχεδόν νόμιζα ότι είχε πάρει την ιδέα από εκεί 2001: A Space Odyssey 5,5 + 3,5 = 9 2010: Odyssey Two 5,0 + 3,5 = 8,5 2061: Odyssey Three 2,5 + 3,0 = 5,5 3001: The FInal Odyssey 3,5 + 3,0 = 6,5 Green Mars τον άλλο μήνα... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted November 28, 2012 Share Posted November 28, 2012 Σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσω με τον elerran ως προς τις οδύσσειες. Αξιολογήσεις για τις δυο τελευταίες: 2061: Odyssey Three 2,5 + 2,5 = 5 3001: The FInal Odyssey 3,5 + 2,5 = 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dimzar Posted December 4, 2012 Share Posted December 4, 2012 (edited) Revelation Space - Alastair Reynolds (2000) Το Revelation Space είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Alastair Reynolds , ένος από τους γνωστότερους σύχρονους sci-fi συγραφείς. To Revelation Space είναι μια hard sci-fi όπερα που σε πολλά σημεία μοίαζει έτοιμη να χαθεί κάτω από το βάρος των ιδεών του Reynolds , αλλά στο τέλος τα καταφέρνει να διασωθεί . Το μυθιστόρημα ακολουθεί τρία plotlines . Στον πλανήτη Resurgam ο ιδιοφυής επιστήμονας Dan Sylveste ανακαλύπτει μια χαμένη πόλη ενός εξωγήινου πολιτισμού που εξαφανίστηκε ξαφνικά πριν 900000 χρόνια . Το πλήρωμα του αστρόπλοιου Nostalgia for Infinity αναζητεί απεγνωσμένα τον Sylveste γιατί ίσως είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τον καπετάνιο του Infinity από μια εξωγήινη ασθένεια . Και στον πλανήτη Yellowstone η δολοφόνος Ana Khouri αναλαμβάνει να βρει και να δολοφονήσει τον Sylveste. Αυτά τα τρία plotlines στο τέλος συγκλίνουν σε ένα επικό showdown. Το πιο ισχυρό σημείο του βιβλίου είνα ο slower than light γήινος πολιτισμός που δημιουργεί ο Reynolds. Σε κάποιο σημείο γίνεται δύσκολο να παρακολουθήσεις το timeline μιας και γεγονότα που γίνονται ταυτόχρονα , έχουν μεταξύ τους μερικές δεκαετίες διαφορά. (ps Reynolds ήταν επιστήμονας της ESA με phd στην Αστρονομία , οπότε το sci-fi είναι hard as in hardcore) . Επίσης το Nostalgia for Infinity είναι ένα εκπληκτικό πλοίο . Ένα γιγάντιο διαστημόπλοιο που κάποτε είχε εκατοντάδες χιλίαδες πλήρωμα μα τώρα πια έχουν μέινει μόνο πέντε . Αυτοί οι πέντε ονομάζονται Ultra και είναι σχεδόν ημίθεοι , μετά από συνεχείς γεννετικές μεταλλάγες για να αντέχουν στα μακρά διαστρικά ταξίδια . Το Revelation Space είναι από τα καλύτερα hard sci-fi που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Must read. 5 + 3 = 8 Saga of the Seven Suns - Kevin J. Anderson (2002-2006) Συμπεριλαμβάνω σε αυτό τα πρώτα πέντε βιβλία ( Hidden Empire , Forest of Stars , Horizon Storms , Scattered Suns , Of Fire and Night ) , τα τελευταία δύο δεν κατάφερα να τα διαβάσω , ακόμα . Λοιπόν το Saga of the Seven Suns είναι μια τεράστια space opera από επτά βιβλία που το καθένα έχει καμία 800 σελίδες . Έχει μερικές καταπληκτικές ιδέες , όπως η διάσπαση της ανθρωπότητας σε τρείς διαφορετικές κουλτούρες τους Roamers , τους Therons και την Terran Hanseatic League . Η ιστορία έχει ως εξής , δυο αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν σε μια εκσκαφή , στα ερείπια ενός πολιτισμού που έχει εξαφανιστεί , μια τεχνολογία που μετατρέπει Gas giants σε ήλιους. Φυσικά και το δοκιμάζουν καλώντας και τους φίλους μας τους Ildirans , έναν ανεπτυγμένο εξωγήινο πολιτισμό να παρακολουθήσει το πείραμα.... και έτσι ξεκινάει ένας πραγματικά επικός πόλεμος , που είναι και το ισχυρότερο σημείο της σειράς και ο λόγος που άντεξα ( και χιλίαδες άλλοι) τον τραγικό συγραφέα που ονομάζεται Kevin J. Anderson , για 5-6 χιλίαδες σελίδες. Πραγματικά ο άνθρωπος είναι τραγικός. Για παράδειγμα , κάθε κεφάλαιο ασχολήται με έναν από τους δεκάδες χαρακτήρες της ιστορίας και είναι 2-3 σελιδες σε μέγεθος. Την επόμενη φορά που ξαναφτάνουμε στο pov ενός χαρακτήρα , έχουμε και μια περίληψη τι έγινε στο προηγούμενο κεφάλαιο του. Κάθε 2-3 σελίδες έχουμε και μια περίληψη τι έγινε πριν 20 σελίδες. FFS. Επίσης ένα τρομερό μειονέκτημα είναι το πόσο ηλίθια συμπεριφέρονται ορισμένες φορές οι χαρακτήρες. Σε τελική ανάλυση έχουμε μια επική ιστορία , με ενδιαφέροντες χαρακτήρες , καταπληκτικές μάχες , εξωγήινους πολιτισμούς που ζουν μέσα σε ήλιους και gas giants , μυστηριώδη ρομπότ , αλλά πόλύ κακή εκτέλεση. 3.5 + 0.5 = 4 Edited December 4, 2012 by Dimzar 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted December 14, 2012 Share Posted December 14, 2012 (edited) Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 3. Τα δυο πρώτα βιβλία της αρχικής τριλογίας τα διάβασα στις ωραίες μεταφράσεις των εκδόσεων Anubis, με την προσεγμένη επιμέλεια και την ωραία έκδοση, αλλά το συγκεκριμένο το διάβασα από τις εκδόσεις Κάκτος, γιατί έχει αργήσει αρκετά η νέα έκδοση του βιβλίου και γω δεν μπορούσα να περιμένω. Η μετάφραση σε γενικές γραμμές μου φάνηκε καλή, αλλά κάπως παλιομοδίτικη, ενώ η επιλογή πολλών λέξεων θα μπορούσε να ήταν λίγο καλύτερη. Το βιβλίο χωρίζεται σε δυο μέρη, Η έρευνα του Μουλαριού το πρώτο μέρος και Η έρευνα του Θεμελίου το δεύτερο. Στο πρώτο μέρος βλέπουμε το Μουλάρι, το μεταλλαγμένο πλάσμα με τις απίστευτες πνευματικές δυνάμεις, να έχει κατακτήσει το Θεμέλιο και σχεδόν όλο τον γαλαξία, πλην του Δευτέρου Θεμελίου. Γι'αυτό και έχει φαγωθεί να το βρει και να το κατακτήσει και αυτό, ώστε να είναι ο απόλυτος άρχοντας του γαλαξία. Αλλά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα... Στο δεύτερο μέρος, πολλά χρόνια μετά την έρευνα του Μουλαριού, βλέπουμε μια ομάδα επιστημόνων-ψυχολόγων του Θεμελίου να προσπαθούν να δημιουργήσουν όπλα εναντίον των τεχνικών αλλοίωσης της σκέψης που έχουν εξελίξει οι μεγάλοι ψυχολόγοι του Δεύτερου Θεμελίου. Σ'αυτό το μέρος βλέπουμε την Αρκάντια Ντάρελ, εγγονή της Μπέιτα (που συναντήσαμε στο Θεμέλιο και Αυτοκρατορία), να προσπαθεί να βοηθήσει τον επιστήμονα πατέρα της στην έρευνα του για το μέρος στο οποίο είναι εγκατεστημένο το Δεύτερο Θεμέλιο και βλέπουμε τις προσπάθειες των Δευτεροθεμελιωτών να κρύψουν την ταυτότητά τους... Στο τέλος μαθαίνουμε που είναι αυτό το ρημάδι το Δεύτερο Θεμέλιο, και όσο να'ναι η αποκάλυψη έχει μια μικρή εκπληξούλα που μου άρεσε πολύ. Η ιστορία είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τα δυο προηγούμενα βιβλία, ενώ και η γραφή είναι το ίδιο εξαιρετική και εννοείται καθόλου κουραστική ή βαρετή. Ισαάκ Ασίμοφ - Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 3: 5.5+4=9.5 Άρα, αφού θέλετε μια ενιαία αξιολόγηση για τα τρία πρώτα βιβλία, αυτή είναι... 5.5+4=9.5 Edited December 14, 2012 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dimzar Posted December 23, 2012 Share Posted December 23, 2012 Λοπόν τελειώνοντας το "Αν είσαι έτοιμος πάτα enter" είναι ευακιρία να κάνω την λίστα μου με τα τοπ βιβλία ανά δεκαετία . 80's Νευρομάντης - William Gibson . Ένα μυθiκό βιβλίο για μας τους geeks της δεκαετίας του 80 . Δεν είχα καν pc όταν το πρωτοδιάβασα , απλώς ένα atari 2600 και ένα commodore 64 που είχε ο ξαδερφός μου και λιώναμε συνέχεια. Και ξαφνικά διαβάζω αυτό το βιβλίο για καουμπόι χάκερς , τρελές A.I. και technoninja assasins. Βιβλίο ορόσημο για τα 80'ς . 6+ 3 = 9 90'ς Snow Crash - Neal Stevenson To superσουρεαλιστικό αριστούργημα του Neal Stevenson . Όχι απλώς ένα από τα καλύτερα sf όλων των εποχών , αλλά γενικά της Αγγλικής λογοτεχνίας. Samurai pizzaboys ftw . 5.5 + 4 = 9.5 00's Το Κουρδιστό Κορίτσι - Paolo Bacigalupi Το δυστοπικό αριστούργημα της εποχής μας . ΄Ενα προφητικό βιβλίο για το που κατευθήνεται η ανθρωπότητα . Μαζί με τον Mieville οι πιο ταλαντούχοι συγράφεις που ασχολούνται με το sf αυτή την εποχή. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και τρία χρόνια παίρνει ότι sf βραβείο υπάρχεί παγκόσμια. 5.5 + 4 = 9.5 10's Αν είσαι έτοιμος πάτα enter - Ernest Cline . Απλά NERDGASM ! Το αγαπημένο μου βιβλίο εδώ και χρόνια. Το διάβαζα με ένα ηλίθιο χαμόγελο για 600+ σελίδες . EPIC με όλη την σημασία της λέξης . Θα το συζητήσω περισσότερο σε άλλο τόπικ , αλλά κάντε στον εαυτό σας ένα δώρο και διαβάστε το. Δεν μπορώ πλέον να περιμένω την ταινία. 6 (και βάλε!) + 3 = 9 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted December 23, 2012 Share Posted December 23, 2012 Πρέπει να σου αρέσει το cyberpunk εσένα. (Captain Obvious approves this post) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted December 23, 2012 Share Posted December 23, 2012 Αυτό το ρημαδιασμένο το Snow Crash θα μεταφραστεί ποτέ στα ελληνικά;;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 25, 2012 Share Posted December 25, 2012 A Fire upon the Deep, Vernor Vinge 6.0 + 3.5 = 9.5 Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τελευταία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.