Jump to content

Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ


Recommended Posts

Καλώς τον Myyst, 58ο μέλος μας.

 

Με την ευκαιρία, αυτή ήταν η πρώτη αξιολόγηση του Metro 2033. Να προσθέσω επίσης ότι οι νουβέλες, οι μικρές τουλάχιστον (όπως τα Άνθη του Κακού), είναι εκτός αξιολόγησης. Τώρα αν κάποια νουβέλα είναι αρκετά μεγάλη που να πλησιάζει σε μυθιστόρημα, το συζητάμε. Επίσης, Dimzar: Κάνε σε παρακαλώ τον κόπο (αν αξίζει) να αξιολογήσεις τη Saga βιβλίο προς βιβλίο. Όλα μαζί τα πέντε πρώτα, δεν μπορώ να τα περάσω στον πίνακα ως ένα. Είναι ο κανόνας. Εκτός αν διευκρινίσεις ότι όλα (και τα πέντε!) παίρνουν τον ίδιο ακριβώς βαθμό.

Link to comment
Share on other sites

Καλώς τον Myyst, 58ο μέλος μας.

 

Με την ευκαιρία, αυτή ήταν η πρώτη αξιολόγηση του Metro 2033. Να προσθέσω επίσης ότι οι νουβέλες, οι μικρές τουλάχιστον (όπως τα Άνθη του Κακού), είναι εκτός αξιολόγησης. Τώρα αν κάποια νουβέλα είναι αρκετά μεγάλη που να πλησιάζει σε μυθιστόρημα, το συζητάμε. Επίσης, Dimzar: Κάνε σε παρακαλώ τον κόπο (αν αξίζει) να αξιολογήσεις τη Saga βιβλίο προς βιβλίο. Όλα μαζί τα πέντε πρώτα, δεν μπορώ να τα περάσω στον πίνακα ως ένα. Είναι ο κανόνας. Εκτός αν διευκρινίσεις ότι όλα (και τα πέντε!) παίρνουν τον ίδιο ακριβώς βαθμό.

 

Ναι βάλε και στα πέντε τον ίδιο βαθμό . Έχουν ακριβώς τα ίδια προβλήματα και ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους.

Link to comment
Share on other sites

Nα δώσω και εγώ κανά δυο αξιολογήσεις που χρωστάω εδώ και καιρό

 

Orson Scott Card: Ender's Game 4 (2+2)

Kate Wilhelm, Where Late the Sweet Birds Sang 8,5 (5+3,5)

Link to comment
Share on other sites

Where late the sweet birds sang, Kate Wilhelm

 

Καλογραμμένο μυθιστόρημα για μια Γη που φαίνεται να κληρονομούν οι κλώνοι. Ίσως όμως στο τέλος αφήσει και σε σας μια γεύση ανολοκλήρωτου.

 

4.5 + 3.5 = 8.0

Link to comment
Share on other sites

Ενημέρωση 25.3.2013

Τα παρακάτω 16 βιβλία έχουν τέσσερις αξιολογήσεις. Χρειάζονται μια ακόμα για να συμπεριληφθούν στη λίστα.

  • Martian Chronicles, Χρονικά του Άρη, Bradbury
  • Naked God, Χάμιλτον
  • Brian Aldiss, Non Stop (αμερικανικός τίτλος: Starship)
  • Reality dysfunction, Χάμιλτον
  • The City and the Stars, Arthur Clarke
  • Το μάτι του Ερωδιού, Λε Γκεν
  • Οι θεοποιοί, Χέρμπερτ
  • Πράσινος Άρης, Ρόμπινσον
  • Τhe island of Dr. Moreau, Το νησί του Δόκτωρος Μορώ, Herbert Wells
  • Songmaster, Αρχιτραγουδιστής, Καρντ
  • Όριξ και Κρέικ, Ατγουντ
  • Moon is a harsh mistress, heinlein
  • Clockwork orange, Burgess
  • Slan, ΑΕ VanVogt
  • Count Zero, Gibson
  • ...και το τέρας, Μανωλιός

Β. Τα παρακάτω 22 βιβλία έχουν τρεις αξιολογήσεις. Χρειάζονται δύο ακόμα για να συμπεριληφθούν στη λίστα.

  • Counter clock world, Ο αντίστροφος χρόνος, Ντικ
  • Ο δρόμος του Ντέστινι, Destiny's road, Νίβεν
  • Foundation's Edge, στα ελληνικά Γαλαξιακή αυτοκρατορία 4, Ασίμοφ
  • Neutronium Alchemist, Χάμιλτον
  • Πασίφικα (στο πρωτότυπο A world between), N. Spinrad
  • Prelude to foundation, Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 6, Ασίμοφ
  • Timescape, Μπένφορντ
  • Oι ειδήσεις των 11, Σπίνραντ
  • Το πείραμα Ντοσάντι, Χέρμπερτ
  • Η πόλη της ουτοπίας, city of illusions, Ο. Λε Γκεν
  • Μπλε Άρης, Ρόμπινσον
  • Χειρόγραφα που βρέθηκαν σε μια μπανιέρα, Λεμ
  • Τελετή ενηλικίωσης, Πάνσιν
  • Eye in the Sky, Dick
  • Bill, ο ήρωας του Γαλαξία, Χάρισον
  • Επιχείρηση Αφροδίτη, Lucky Starr and the Oceans of Venus, Asimov
  • Εμείς, Ζαμιάτιν
  • Θυμάμαι τις αμαρτίες μου, Χάλντεμαν
  • Α Fire Upon the Deep, Βιντζ
  • The Wind Up Girl, Μπατσιγκαλούπι
  • Revelation Space, Ρέινολντς
  • Where Late the Sweet Birds Sang, Βίλχελμ

Έπονται άλλα 250 βιβλία με μια ή δύο αξιολογήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Exegesis. Ή Ηλεκτρονική Επικοινωνία. Το πρώτο και το μοναδικό μέχρι στιγμής μυθιστόρημα του Άστρο Τέλερ, έχει να κάνει με μια τεχνητή νοημοσύνη και πως αυτή αρχίζει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους. Η Άλις Λου είναι στο διδακτορικό της και είναι υπεύθυνη και δημιουργός του προγράμματος ΕΝΤΓΚΑΡ.  Ούτε στα όνειρά της δεν φανταζόταν όμως ότι κάποια μέρα ο ΕΝΤΓΚΑΡ θα επικοινωνούσε μαζί της. Ο ΕΝΤΓΚΑΡ αρχίζει και έχει συναίσθηση του εαυτού του, μπορεί και επικοινωνεί με άλλους ανθρώπους, μια με μέλη σε διάφορα newsgroups που ήταν της μόδας στις αρχές του 2000 και μια με την Άλις. Στα πρώτα του μηνύματα ο ΕΝΤΓΚΑΡ φαινόταν ότι ήταν ένα ηλεκτρονικό πρόγραμμα, ή έστω ένα μοναχικό geek με δυσκολίες στη σύνταξη, αλλά στη συνέχεια εξελίχτηκε σε ικανό "ομιλητή". Άρχισε ταυτόχρονα να έχει απαιτήσεις. Η Άλις τρελαίνεται μαζί του, δεν πιστεύει ότι έχει δημιουργήσει κάτι τέτοιο. Και κάπου εκεί μπλέκεται και η NSA, μιας και ο ΕΝΤΓΚΑΡ αρχίζει να γίνεται περίεργος... Δεν πρόκειται ακριβώς για μυθιστόρημα, μιας και δεν υπάρχουν περιγραφές, διάλογοι κλπ αλλά μονάχα ανταλλαγή e-mail μεταξύ του ΕΝΤΓΚΑΡ και της Άλις, αλλά και περιστασιακά μεταξύ της Άλις και γνωστών της ατόμων. Πρωτότυπος και ξεχωριστός τρόπος αφήγησης, που πρώτη φορά συναντώ, αν και στη βιβλιοθήκη μου έχω και άλλα έργα με παρόμοιο στιλ. Το βιβλίο μπορεί να χαρακτηριστεί και φιλοσοφικό, μιας και θίγει πολλά πράγματα, όπως η ανθρώπινη ύπαρξη, τι κάνει τον άνθρωπο άνθρωπο και ούτω καθεξής. Μην περιμένετε, βέβαια, πολύ φιλοσοφικό βάθος, αλλά όσο να'ναι έχει το ενδιαφέρον του. Σε μερικά σημεία πάντως βαρέθηκα λίγο, αλλά γενικά το διάβασα πολύ γρήγορα και χωρίς πολλές δυσκολίες. Πως να βαθμολογήσω το βιβλίο τώρα; Πλοκή συγκεκριμένη δεν υπάρχει, περιγραφές τοπίων, ανθρώπων και καταστάσεων δεν υπάρχουν, διάλογοι όχι, μονάχα ανταλλαγές e-mail. Χμ...

 

Άστρο Τέλερ - Exegesis: 4+3=7

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ο Τζακ Μπάρον και η Αιωνιότητα (Bug Jack Baron)

Παρά τα χρόνια του, φοβερό βιβλίο. Must για όλους τους αναγνώστες της ε.φ. Γεμάτο διλήμματα, ανθρωπιά και σκληρότητα.

 

Βαθμολογία: 5.5 + 3.5 = 9.0

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Paolo Bacigalupi, The Windup Girl (Το κουρδιστό Κορίτσι): 6+3,76=9,76

Κάποια σημεία θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί μισό κλικ καλύτερα και (αρκετά) βέβαιος ότι έκανα σωστά τον υπολογισμό στογγυλοποιώ: 6+4=10 ^_^

ΥΓ: Η επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης θα μπορύσε να είναι καλύτερη. :glare:

 

Arthur Clarke & Stephen Baxter, Time's Eye (Το Μάτι του Χρόνου): 2+4=6

 

Arthur Clarke & Stephen Baxter, Sunstorm (Ηλιακή Καταιγίδα): 2+4=6

 

Εντάξει, τον έριξα τον μέσο όρο των αξιολογήσεών μου στο 9.18. :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Σιμονς, Νίβεν, και οι Άρηδες που χρωστάω :)

 

Dan Simmons

Για τον Σίμονς τα έχω πει και στο αντίστοιχο thread, και στα τρία ζευγάρια που διάβασα μοιάζει να έχει κάτι πολύ καλό στο μυαλό του, αλλά δυσκολεύεται να το μεταφέρει στο χαρτί.

Το πιο "συμπαγές" ζευγάρι είναι ο Υπερίωνας και η Πτώση του, που αν και μας βάζει λίγο απότομα στον κόσμο των Hyperion Cantos, έχει τις καταπληκτικές ατομικές ιστορίες του πρώτου μέρους, και την πολύ καλή διαχείρηση και παρουσίαση της ιστορίας στο δεύτερο.

Από τα Endymion και Rise of, κρατάω μόνο τον χαρακτήρα του de Soya. Το υπόλοιπο είναι δυο "λίγοι" κεντρικοί ήρωες, μια σουπερ κακιά, και ατέλειωτες άσκοπες περιπλανήσεις σε διάφορους κόσμους της ηγεμονίας.

Τα Ilium/Olympos είναι κάτι σαν τα Green/Blue Mars που βαθμολογώ παρακάτω. Το Ilium ξεκινά καταπληκτικά, συνεχίζει με αμείωτο ενδιαφέρον (οκ, ισως το storyline με τα moravecs να είναι λίγο βαρετό όταν μιλάνε για Σέξπηρ και Προυστ), και τελειώνει με ένα πολύ καλό cliffhanger. Και εκεί που είσαι έτοιμος για μεγάλα πράγματα, έρχεται το Olympos και σου ρίχνει ένα χαστούκι να έρθεις στα ίσια σου. Χάος... σχεδόν τίποτα δεν βγάζει νόημα. Ειδικά εκεί που ο Χάρμαν βρήκε το υποβρύχιο (δεν είναι σπόιλερ), σχεδόν το παράτησα. 

 

 

Hyperion 5,5 + 3,0 = 8,5
The Fall of Hyperion 5,0 + 3,0 = 8,0

 

Endymion 4,0 + 3,0 = 7,0
Rise of Endymion 3,0 + 2,5 = 5,5
Ilium 5,5 + 3,0 = 8,5
Olympos 3,0 + 2,0 = 5
 
Larry Niven
 
Από Νίβεν έχω διαβάσει τα βιβλία του ringworld, και το Protector, που είναι πάνω κάτω prequel του ringworld.
Τα δυο πρώτα της σειράς τα ευχαριστήθηκα αρκετα, κυρίως λόγω των χαρακτήρων. Ειδικά η συλληψη του puppeteer μου φάνηκε πολύ έξυπνη και πρωτότυπη. Στα θετικά βάζω και το λογικό μέγεθος και τις μεγάλες δόσεις χιούμορ.
Το Protector μου ήταν εξίσου ευχάριστο, ενώ και η ίδια η ιδέα του protector μου φάνηκε πολύ έξυπνη.
Στα δυο τελευταία βιβλία εμφανίζοντα νέοι χαρακτήρες που είναι λίγο άχρωμοι, και οι ιστορίες αδιάφορες, ακόμα και στο ringworld's children, που προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο δακτύλιο από την καταστροφή...
 
Ringworld 5,0 + 3,0 = 8,0
The Ringworld Engineers 4,5 + 2,5 = 7,0
The Ringworld Throne 3,5 + 2,5 = 6,0
Ringworld's Children 3 + 2,5 = 5,5
Protector 5 + 2,5 = 7,5

 

Kim Stanley Robinson

 

Τα δυο τελευταία βιβλία της τριλογίας του Άρη είναι σαν την μέρα με τη νύχτα. Ο Πράσινος Άρης συνεχίζει στα ίδια πλαίσια με τον Κόκκινο, hard scifi ως επι το πλείστον, με τεχνολογικές και κοινωνικοπολιτικές ιδέες, μια σαφή πλοκή (η μάχη του ανθρώπου ενάντια στο Αριανό περιβάλλον, και η πορεία προς την ανεξαρτησία), αλλά και ατελείωτες περιγραφές που αρχίζουν να κουράζουν. Και μετά έρχεται ο Μπλε Άρης. Η ισtορία πάνω κάτω τελειώνει στα πρώτα κεφάλαια, και μετά αρχίζει ένα ντοκιμαντέρ αρκετών εκατοντάδων σελίδων για το που πάει ο άνθρωπος, με μερικές πινελιές ανθρώπινου δράματος. Μαρτύριο...

 

Green Mars 5,0 + 3,0 = 8,0

Blue Mars 1,5 + 2,5 = 4,0

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Greg Egan- Permutation City: 3,5 + 2,5 = 6

 

H βίβλος της εικονικής πραγματικότητας αλλά πολύ άνευρο και κουραστικό γράψιμο με υπερβολικό technobabble.

Link to comment
Share on other sites

Greg Egan- Permutation City: 3,5 + 2,5 = 6

 

H βίβλος της εικονικής πραγματικότητας αλλά πολύ άνευρο και κουραστικό γράψιμο με υπερβολικό technobabble.

Υπάρχει βιβλίο που ο mman βρίσκει ότι έχει υπερβολικό technobabble! Είναι φάντασυ ή εφ το γεγονός; Να λιποθυμήσω;

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει βιβλίο που ο mman βρίσκει ότι έχει υπερβολικό technobabble! Είναι φάντασυ ή εφ το γεγονός; Να λιποθυμήσω;

 

Word, εγώ αναρωτιέμαι πώς να χαρακτηρίζεται το γεγονός ότι θα λιποθυμήσεις από μια δήλωση του mman.

 

Α. Fantasy

...μόλις συνήλθε ανακάθισε με την πλάτη στη βάση του κορμού και κοίταξε γύρω. Βρισκόταν στο σημείο που την είχε αφήσει ο Μιχαήλ Σπαθάριος, τα πόδια της σκεπασμένα από τις μαργαρίτες που σχεδόν αγκάλιαζαν τον γιγάντιο κορμό. Έκλεισε τα μάτια και ένιωσε σιγά σιγά να ζωηρεύει, το χρώμα να επιστρέφει στα μάγουλά της. Έμεινε λίγο έτσι, βυθισμένη στην ησυχία, και μετά κοίταξε ξανά ένα γύρο. Τα πάντα έμοιαζαν ακίνητα, εκτός από δυο τρία έντομα που πετούσαν από λουλούδι σε λουλούδι και κρύβονταν στα πέταλα όση ώρα χρειάζονταν να ρουφήξουν τους χυμούς. Προσπάθησε να θυμηθεί: Είχε χάσει τις αισθήσεις της μόλις άκουσε τα λόγια του Μιχαήλ για τον Γρηγόριο Ηγγάνο και τις ιστορίες του. Ήταν λόγια σκληρά, λόγια που την είχαν πληγώσει. Καθόταν από μικρή πλάι στον Ηγγάνο να ακούει τις ιστορίες του για παράξενους κόσμους και πλάσματα. Ονειρευόταν με τα λόγια του, ταξίδευε μαζί τους, ξεχνούσε για λίγο τους διαδρόμους του παλατιού, τις ίντριγκες των αδελφών της, τη θλίψη του πατέρα της από τότε που έχασε τη μητέρα της... Και να που τώρα, ο Μιχαήλ, ο παιδικός της σύντροφος, είχε πρώτη φορά δείξει τα αληθινά του συναισθήματα για τον Ηγγάνο. Άκουσε τις οπλές του αλόγου και γύρισε το κεφάλι προς τα εκεί. Ήταν ο Μιχαήλ πάνω στο λευκό του άλογο, με το σπαθί να κρέμεται στο πλάι. Ερχόταν ξανά προς το μέρος της...

 

Β. Steampunk

...μόλις συνήλθε ανακάθισε με την πλάτη στη βάση του κορμού και κοίταξε γύρω. Βρισκόταν στο σημείο που την είχε αφήσει ο Μίκαλ Γρανάζης, τα πόδια της σκεπασμένα από τις μαργαρίτες που σχεδόν αγκάλιαζαν τον γιγάντιο κορμό. Έκλεισε τα μάτια και ένιωσε σιγά σιγά να ζωηρεύει, το χρώμα να επιστρέφει στα μάγουλά της. Έμεινε λίγο έτσι, βυθισμένη στο μονότονο θόρυβο του μύλου στο γειτονικό ποτάμι και έπειτα κοίταξε ξανά ένα γύρο. Στο βάθος ένα ζέπελιν είχε σταθεί πάνω από το κάστρο και οι φρουροί από τις πολεμίστρες προσπαθούσαν απεγνωσμένα να το φτάσουν με τα τόξα τους. Άδικος κόπος, το ήξερε. Οι φρουροί θα χαλούσαν όλα τα βέλη τους και το βράδυ οι στρατιώτες από το ζέπελιν θα έριχναν σχοινιά μέσα στο σκοτάδι και θα εισέβαλλαν από τον ουρανό. Τις σκέψεις της διέκοψε ο θόρυβος από το όχημα του Μίκαλ, που φαίνεται είχε απομακρυνθεί όσο εκείνη ήταν λιπόθυμη. Γύρισε και κοίταξε προς το μέρος του: ο άνεμος φούσκωνε τα πανιά, οι τροχαλίες μετέδιδαν την κίνηση στους τροχούς και αυτοί χάραζαν γραμμές στο πέρασμά τους μέσα από τις μαργαρίτες. Μόλις έφτασε μπροστά της κατέβασε το πανί και το όχημα έμεινε ακίνητο. Την κοίταξε με ψυχρό ύφος. Μόνο τότε θυμήθηκε τι ήταν αυτό που την είχε κάνει να χάσει τις αισθήσεις της.

-Μου έλεγες για τον Γκρίγκαν, ψέλλισε...

-Μη λες το όνομά του! απάντησε εκείνος με φωνή σχεδόν μεταλλική. Μιλά για εφευρέσεις που δεν υπάρχουν και παρασέρνει αναγνώστες και κριτικούς. 

-Μη! του φώναξε. Μη λες αυτές τις λέξεις, Μίκαλ. Όχι σήμερα, που θα πέσει το κάστρο!

 

Γ. Sci-Fi

...μόλις συνήλθε ανακάθισε με την πλάτη στη βάση του κορμού και κοίταξε γύρω. Βρισκόταν στο σημείο που την είχε αφήσει ο Μίκελ Όμπιμαν, τα πόδια της σκεπασμένα από τις μαργαρίτες που σχεδόν αγκάλιαζαν τον γιγάντιο κορμό. Έκλεισε τα μάτια και ένιωσε σιγά σιγά να ζωηρεύει, το χρώμα να επιστρέφει στα μάγουλά της. Έμεινε λίγο έτσι, βυθισμένη στις μπερδεμένες σκέψεις της και έπειτα άνοιξε το εμφύτευμα νυχτερινής όρασης. Στον ουρανό τα δίδυμα φεγγάρια ακολουθούσαν -όπως πάντα- το ένα το άλλο, σε αυτή την παράδοξη τροχιακή τους ένωση, ενώ πιο νότια μια φωτεινή γραμμή -ο τροχιακός ανελκυστήρας- χανόταν στα φώτα της μεγαλούπολης.

Και έπειτα, σαν να της τα φώναζε αυτή τη στιγμή μέσα από το ίδιο της το κεφάλι, άκουσε ξανά τα λόγια του Μίκελ:

-Έγκλημα... ο Ήγκαν θα τιμωρηθεί... έφτιαχνε απαγορευμένες ουσίες με 75-δρένιο... είχε σκύψει πάνω από τους ατμούς και ετοιμαζόταν να βυθιστεί στη Σκέψη τους... αν δεν τον προλάβαινα, θα είχε γεμίσει την πόλη με αυτούς... έγκλημα...

Πώς ήταν δυνατόν να κάνει κάτι τέτοιο ο Ήγκαν; σκέφτηκε. Έπιασε το κεφάλι της και προσπάθησε να κάνει τις φωνές να σωπάσουν.

 

Δ. Romance

...μόλις συνήλθε ανακάθισε με την πλάτη στη βάση του κορμού και κοίταξε γύρω. Βρισκόταν στο σημείο που την είχε αφήσει ο Μιχαέλο, τα γυμνά της πόδια σκεπασμένα από τις μαργαρίτες που σχεδόν αγκάλιαζαν τον γιγάντιο κορμό. Έκλεισε τα μάτια και στη σκέψη της χτεσινής νύχτας ένιωσε σιγά σιγά να ζωηρεύει, το χρώμα να επιστρέφει στα μάγουλά της. Έμεινε λίγο έτσι, βυθισμένη στους θορύβους και τις μυρωδιές της άνοιξης και έπειτα άνοιξε ξανά τα μάτια της. Είχε διαβάσει ότι στην κατάστασή της οι λιποθυμίες ήταν συνηθισμένο φαινόμενο, θα έπρεπε λοιπόν να μην ανησυχεί. Από μακριά άκουσε τις οπλές του αλόγου του Μιχαέλου, τώρα πια τις αναγνώριζε. Τον είδε να πλησιάζει στητός, με τον ήλιο πίσω του να χρωματίζει όμορφα τα μακριά μαλλιά του που ανέμιζαν σε κάθε καλπασμό. Μόλις πλησίασε, τράβηξε τα χαλινάρια και της χαμογέλασε...

-Αγάπη μου...

-Καλέ μου...

-Βλέπω συνήλθες μόνη... Άδικα έτρεξα ως το χωριό να σου φέρω νερό... Φοβήθηκα ότι φταίγανε τα λόγια μου για τον Γκρέγκορι και τις μπουρμπουλήθρες του.

Τις μπουρμπουλήθρες! Ήθελε να του εκμυστηρευτεί ότι άλλος ήταν ο λόγος της λιποθυμίας. Αλλά δεν είχε φτάσει ακόμα η κατάλληλη στιγμή. Έπρεπε να κάνει υπομονή, να είναι σίγουρη για τα αισθήματά του απέναντι στην ίδια και στον καρπό που είχε ριζώσει στην κοιλιά της.

 

Με ένα χαμόγελο τον καθησύχασε και άνοιξε το πουκάμισό της.

 

Ε. Horror

...μόλις συνήλθε ανακάθισε με την πλάτη στον κρύο και υγρό βράχο και κοίταξε γύρω. Βρισκόταν στη σπηλιά που την είχε εγκαταλείψει ο Μικέλιους, όταν της ανάγγειλε τα φοβερά νέα για τον Ήγκαν. Μες την απόλυτη ησυχία ακουγόταν μόνο οι στάλες που έπεφταν από ένα ρήγμα πίσω της, ενώ η αραιά φωτισμένη σήραγγα που είχαν διασχίσει για να φτάσουν εδώ, ήταν έρημη. Έκλεισε τα μάτια και ένιωσε σιγά σιγά να ζωηρεύει, το χρώμα να επιστρέφει στα μάγουλά της. Ξάφνου ένα τριχωτό πλάσμα την ακούμπησε στα γυμνά της πόδια και την έκανε να αφήσει μια στριγκλιά. Ο αντίλαλός της αντηχούσε ακόμα στους διαδρόμους όταν άκουσε τα βήματα που πλησίαζαν. Μια σκοτεινή, ογκώδης φιγούρα ζύγωσε, φέρνοντας μαζί ένα αλλόκοτα παγωμένο αέρα. Ακόμα και όταν στάθηκε δυο μέτρα μακριά, μπορούσε να διακρίνει μόνο το περίγραμμά της. Αμέσως το τριχωτό πλάσμα που την είχε τρομάξει έτρεξε να τριφτεί στα πόδια της φιγούρας, αφήνοντας ένα νιαουρητό -ώστε ήταν γάτα;

-Ποιος είσαι; ψέλλισε με αγωνία, το στόμα της να τρέμει.

-Χαρ χαρ χαρ! αντί για απάντηση ακούστηκε το γνωστό γέλιο.

Το αίμα πάγωσε στις φλέβες της. Δεν υπήρχε αμφιβολία. Ο άνθρωπος από τη Χαλκίδα την είχε βρει.

 

Και αυτή τη φορά ήταν στο έλεός του.

Edited by nikosal
  • Like 6
Link to comment
Share on other sites

O.T.
Νίκο, πρέπει επειγόντως να ξαναρχίσεις να γράφεις.
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

:rofl2:

Ωχ! Ο άνθρωπος από τη Χαλκίδα με βρήκε! Αυτό κι αν είναι χόρορ! Και γάτες μαζί...

Link to comment
Share on other sites

O.T.
Ναι, Νίκο, γράψε κάτι να στανιάρεις, άνθρωπέ μου. Δεν έχει και ΦΕΦΕ φέτος... Κάτι σε χιούμορ, κατά προτίμηση. :-)
Link to comment
Share on other sites

Permutation City - Greg Egan: 6 + 3,5 = 9,5

 

Προσωπικά το θεωρώ από τα πιο σημαντικά βιβλία sf. Νομίζω ότι αν κάποιος έχει συνηθίσει να διαβάζει sf σαν να είναι Agatha Christi ή action movie, μάλλον θα το βρει βαρετό. Excitement is in the eye of the beholder, και στην συγκεκριμένη όλη η βαρύτητα πέφτει στα φιλοσοφικά ζητήματα γύρω από την ύπαρξη ενός δεύτερου εγώ με διαφορετικό μέλλον και το γενικότερo singularity. Χρησιμοποιεί αρκετά τεχνική γλώσσα σε διαφορετικούς τομείς: IT, βιοχημεία, νομικά, finances. Όποιος δεν ξέρει ή δεν θέλει να μάθει πχ. την διαφορά μεταξύ empirical και first-principles καλύτερα να περάσει τον χρόνο του διαβάζοντας κάτι άλλο. Από την άλλη, δεν το βρήκα να έχει περισσότερο technobabble από το Mysterious Island του Verne.

Link to comment
Share on other sites

Ο αντίστροφος κόσμος. Έχουν περάσει πολλούς μήνες από τότε που διάβασα κάτι του Ντικ. Ήταν Ιανουάριος του 2012 που διάβασα τον Συντηρητή των κεραμικών και από τότε μέχρι τώρα δεν είχα πιάσει τίποτα δικό του (μην πάει ο νους σας στο πονηρό :p). Το λοιπόν, ο Αντίστροφος Κόσμος μου άρεσε, καλός ήταν, αλλά ούτε από τα καλύτερα βιβλία που έχει γράψει ο Ντικ είναι ούτε φυσικά από τα καλύτερα δικά του που έχω διαβάσει (δεν είναι και λίγα, έφτασα αισίως τα 15!). Η κεντρική ιδέα πραγματικά ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή, αλλά θα παραμείνει φαντασία γιατί ούτε επιστημονικά ούτε λογικά στέκει. Οι νεκροί κάποια στιγμή ανασταίνονται και επιστρέφουν στον κόσμο μας, ζώντας από την ηλικία που πέθαναν μέχρι να γίνουν έφηβοι, παιδιά, μωρά και να καταλήξουν στην μήτρα μιας γυναίκας. Το ίδιο συμβαίνει πάνω-κάτω και γι'αυτούς που δεν έχουν πεθάνει και φτάνουν μια κάποια ηλικία, χάρη στην Φάση Χόμπαρτ. Σ'αυτόν τον κόσμο υπάρχουν εταιρείες που αναλαμβάνουν την διαδικασία αναγέννησης, οι Οίκοι Αναγέννησης. Αυτόν τον κόσμο τον εξουσιάζει η Βιβλιοθήκη, που έχει σαν σκοπό την καταστροφή οποιονδήποτε γραπτών και καταγεγραμμένων γεγονότων, με τους υπεύθυνους της δουλειάς αυτής να λέγονται Διαγραφείς. Αλλά το πιο βασικό θέμα είναι τι γίνεται όταν ένας μεγάλος θρησκευτικός ηγέτης επιστρέφει στη ζωή μετά τον θάνατό του. Πως θα αντιδράσει ο κόσμος, πως θα αντιδράσει η Βιβλιοθήκη που δεν θέλει την θρησκευτική επιρροή και πως θα αντιδράσει ο νυν ηγέτης της θρησκείας αυτής; Πολύ εύκολο στην παρακολούθηση βιβλίο, δεν χάνεις πουθενά την μπάλα, και ας είναι μερικά πράγματα σίγουρα παράξενα και παράδοξα. Η πλοκή ενδιαφέρουσα αλλά όχι και η καλύτερη δυνατή, η δράση μπόλικη, το μυστήριο όχι και τόσο πολύ όσο σε άλλα βιβλία του Ντικ, οι χαρακτήρες καλοί αλλά δίχως βάθος (πάντως δεν τους χαρίζει κάστανα ο Ντικ) ενώ η γραφή είναι κλασικά σε υψηλό επίπεδο. Πιστεύω πως οι φαν του Φίλιπ Ντικ που δεν είναι ιδιαίτερα αυστηροί θα το ευχαριστηθούν. Απόκτημα από το φετινό παζάρι βιβλίου με κόστος 4 ολόκληρα ευρώ!

 

Φίλιπ Ντικ - Ο αντίστροφος κόσμος: 4.5+3.5=8

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Flowers for Algernon - Daniel Keyes

 

Ο Charlie Gordon είναι ένα άτομο με νοητική υστέρηση. Τα πρωινά εργάζεται ως επιστάτης σε ένα αρτοποιείο και τα βράδυα, επειδή έχει διακαή πόθο να γίνει πιο έξυπνος και να κάνει φίλους, παρακολουθεί ειδικά μαθήματα στο τοπικό κολέγιο. Κάποια στιγμή επιλέγεται να συμμετάσχει σε μια πειραματική εγχείρηση που στόχο έχει να του αυξήσει την νοημοσύνη. Ο Algernon του τίτλου είναι ένα ποντίκι στο οποίο έχει γίνει ήδη η εγχείρηση, και δείχνει να έχει σημαντική και μόνιμη αύξηση στην ευφυία του. Ο Charlie κάνει την εγχείρηση, όλα πάνε καλά, και πολύ σύντομα μετατρέπεται σε διάνοια. Κι ενώ αντιμετωπίζει τον κόσμο με την συναισθηματική ωριμότητα ενός πεντάχρονου, και οι σχέσεις του δυσκολεύονται από την μεγάλη διαφορά (με διαφορετικό "πρόσημο" αυτή τη φορά) νοημοσύνης με τους άλλους, ο Algernon αρχίζει να εμφανίζει μια ανησυχητική  συμπεριφορά. Το βιβλίο είναι η συλλογή των ημερολογίων που άρχισε να κρατάει ο Charlie όταν επιλέχτηκε να συμμετάσχει στο πείραμα.

 

Αν και όλο το sci-fi του βιβλίου εξαντλείται στην εγχείρηση, και το υπόλοιπο είναι κοινωνιολογία/ανθρωπολογία/ψυχολογία, μου άρεσε.

 

5 + 3,5 = 8,5

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Flowers for Algernon - Daniel Keyes

 

Αν και όλο το sci-fi του βιβλίου εξαντλείται στην εγχείρηση, και το υπόλοιπο είναι κοινωνιολογία/ανθρωπολογία/ψυχολογία, μου άρεσε.

 

5 + 3,5 = 8,5

 

Το μυθιστόρημα (βραβείο Nebula 1966) είναι πράγματι καλό, αλλά ωχριά μπροστά στο εκπληκτικό διήγημα από το οποίο προέρχεται (βραβείο Hugo 1960).

Link to comment
Share on other sites

The X-Files: Πολεμώντας το αύριο. Μυθιστόρημα που βασίζεται στην πασίγνωστη ομότιτλη ταινία του 1998 και το σενάριο του Κρις Κάρτερ. Ένα μακάβριο μυστικό που κρυβόταν για χιλιάδες χρόνια κάτω από τα εδάφη του Τέξας, ξαφνικά αφυπνίστηκε και μια μυστηριώδης ομάδα κάνει την εμφάνισή της για να αναλάβει την υπόθεση. Η ανθρωπότητα κινδυνεύει από έναν εξωγήινο ιό, άκρως επικίνδυνο... Το γνωστό δίδυμο του FBI, οι πράκτορες Μώλντερ και Σκάλλυ, εμπλέκονται απρόσμενα στην υπόθεση. Από κει και πέρα βλέπουμε συνωμοσίες και κυνηγητό με τον χρόνο. Θα μας σώσουν οι Μώλντερ και Σκάλλυ από τον επερχόμενο Αρμαγεδδώνα; Το βιβλίο ακολουθεί πιστά την ταινία (απ'όσο θυμάμαι τουλάχιστον) και δεν έχει να δώσει κάτι παραπάνω στην όλη ιστορία. Η πλοκή δεν έχει ιδιαίτερο βάθος και οι χαρακτήρες είναι λίγο επίπεδοι, παρ'όλα αυτά η γραφή είναι ικανοποιητική (αν και απλή), ενώ η ατμόσφαιρα σίγουρα αγγίζει αυτήν της ταινίας. Η Ελίζαμπεθ Χαντ είναι αρκετά γνωστή συγγραφέας στο εξωτερικό, έχει γράψει κάμποσα novelizations αλλά και δικά της βιβλία (τα οποία μου φαίνονται ενδιαφέροντα), αλλά μόλις άλλο ένα βιβλίο της έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, το Ο Φραντσέζος, της σειράς Millennium, το οποίο βασίζεται επίσης σε σενάριο του Κρις Κάρτερ.

 

Ελίζαμπεθ Χαντ - The X-Files: Κυνηγώντας το αύριο: 4+3=7

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Dan Simmons - Υπερίων

 

+ Όργιο φαντασίας και εικόνων, ο ορισμός της space opera. Πολύ καλή γλώσσα.

- Με κούρασε αρκετά η μεγάλη του έκταση και η σπονδυλωτή δομή του. Επίσης, το ότι δεν ολοκληρώνεται.

 

4,5 + 3,5 = 8

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Οι έμποροι του διαστήματος - Pohl & Kornbluth

5,5 & 3,5 = 9

 

Θετικά

Ωραίες ιδέες, αρκετές ανατροπές, πρωταγωνιστεί ένας αντιήρωας, παρουσιάζει ένα μέλλον τραβηγμένο και δυστοπικό αλλά οχι μη ρεαλιστικό ή απίθανο, η μετάφραση κάνει την ανάγνωση πολύ ομαλή και δεν αφήνει απορίες.

 

Αρνητικά

Σε ορισμένα σημεία μαντεύεις τι θα γίνει. Θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Δεν με ενόχλησε κάτι ουσιαστικό!

Edited by Fan-tasy
Link to comment
Share on other sites

Συνέδριο για το μέλλον. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του μεγάλου Πολωνού συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Στάνισλαβ Λεμ που διαβάζω, το πρώτο ήταν το περίπλοκο, παρανοϊκό και καταπληκτικό Χειρόγραφα που βρέθηκαν σε μια μπανιέρα, που διάβασα τον Ιανουάριο του 2012. Το Συνέδριο για το μέλλον σαφώς και είναι πιο κατανοητό και κάπως πιο στρωτό από τα Χειρόγραφα, αλλά αυτά που γίνονται μέσα στο βιβλίο δύσκολα περιγράφονται με απλά λόγια. Το Συνέδριο για το μέλλον ανήκει σε μια σειρά βιβλίων με ήρωα τον κοσμοναύτη Ίτζον Τίτσι (ή Ίον Τίχι) και είναι αν δεν κάνω λάθος το τρίτο βιβλίο της σειράς. Πρώτο είναι τα Ημερολόγια των άστρων και το δεύτερο ένα άλλο που δεν έχει μεταφραστεί. Τα ημερολόγια των άστρων τα έχω στην βιβλιοθήκη μου, ακόμα αδιάβαστα βέβαια. Δεν έχει σημασία, λίγο-πολύ τα βιβλία είναι αυτοτελή. Εδώ ο Τίτσι (ή Τίχι) είναι προσκεκλημένος σε ένα συνέδριο μελλοντολόγων που διοργανώνεται στην πρωτεύουσα της Κόστα Ρίκα. Τόπος των εκδηλώσεων είναι το τεράστιο ξενοδοχείο Χίλτον. Όμως η Κόστα Ρίκα βρίσκεται σε πολιτική αναταραχή, γίνονται φασαρίες, διαδηλώσεις, επεισόδια και έντονες συγκρούσεις και έτσι η κυβέρνηση βομβαρδίζει την πόλη με διάφορα αέρια, ρίχνει στο δίκτυο νερού διάφορα χημικά, τα οποία έχουν κάποιες συγκεκριμένες επιδράσεις πάνω στην ψυχολογία και το μυαλό όσων δέχονται αυτά τα πράγματα! Δεν θέλω να αναφέρω εδώ ποιες είναι αυτές οι επιδράσεις, πάντως τα αποτελέσματά τους είναι κωμικοτραγικά και ψυχεδελικά. Με αυτήν την ιστορία ο Λεμ σατιρίζει πολλά και διάφορα και το χιούμορ που χρησιμοποιεί είναι σίγουρα καλόγουστο και βρίσκει στόχο. Το βιβλίο το απόλαυσα περισσότερο από τα Χειρόγραφα (που τους είχα βάλει 9/10) γιατί ήταν μικρότερο σε μέγεθος και λιγότερο περίπλοκο (αν και σε σημεία σίγουρα χρειάζεται προσοχή). Όσον αφορά την ελληνική έκδοση: Κάκτος, 1977, μετάφραση Βασίλη Λ. Καζαντζή. Ο Λεμ γενικά είναι λίγο απαιτητικός, πλάθει λέξεις, κάνει λογοπαίγνια, οπότε σίγουρα ο κάθε μεταφραστής θα βρει εμπόδια ώστε να μεταφράσει ακριβώς το νόημα. Πιστεύω ότι έγινε καλή δουλειά στην μετάφραση, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν τον εκδοτικό οίκο που έχει βγάλει διάφορα μεταφραστικά λαβράκια (με την κακιά έννοια) και ότι μεταφράστηκε πριν 35 και βάλε χρόνια.

 

Στάνισλαβ Λεμ - Συνέδριο για το μέλλον: 5.5+4=9.5

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..