nikosal Posted May 7, 2013 Share Posted May 7, 2013 Super-Cannes, J.G. Ballard Σύμφωνα με τους συγγραφείς του «100 must read» κλπ. η world class prose του Μπάλαρντ είναι στο Super-Cannes καλύτερη από ποτέ, αλλά εγώ διάβασα μια κουρασμένη πένα, με αδιάφορους ήρωες, εξωπραγματικές καταστάσεις και μέτρια πλοκή. Επίσης, ένα μυθιστόρημα που μόνο με μια πολύ ευρεία προσέγγιση μπορεί (αν μπορεί) να χαρακτηριστεί «εφ» -αν και αυτό έχει τη λιγότερη σημασία. 2.5 + 2,5 = 5.0 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted May 15, 2013 Share Posted May 15, 2013 China Mieville, The City & the City (Η Πόλη και η Πόλη): 4+4=8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 2, 2013 Share Posted June 2, 2013 (edited) Θρύλος. Τα τελευταία χρόνια έχουν γραφεί δεκάδες νεανικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας που έχουν σαν κύριο θέμα μια δυστοπική κοινωνία και όπου πρωταγωνιστές είναι έφηβοι. Τα περισσότερα από αυτά είναι τριλογίες, τετραλογίες, ν-λογίες αλλά υπάρχουν και μερικά που είναι αυτοτελή. Αγώνες πείνας, Uglies, Το Τεστ, Ταίρι, Απόκλιση, Μέχρι την άκρη του σύμπαντος, Το κυνήγι, Ο Δωρητής, Starters είναι τα πιο γνωστά από αυτά που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και ανήκουν σε σειρές. Το Θρύλος κυκλοφόρησε πριν δυο μήνες και φάνηκα τυχερός αφού το βρήκα με 50% έκπτωση και αποφάσισα να το αρχίσω άμεσα. Για νεανικό μυθιστόρημα δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας, μια χαρά τα πήγε, γενικά πάντως δεν βρήκα κάτι το πρωτότυπο. Είμαστε κάπου στο (όχι μακρινό) μέλλον, στις Δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, σ'ένα κράτος που ονομάζεται Δημοκρατία, το οποίο βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τις Αποικίες. Πρωτεύουσα είναι το Λος Άντζελες, το οποίο χωρίζεται σε πολλές περιοχές, φτωχές και πλούσιες. Συχνά πυκνά επιδημίες χτυπάνε (κυρίως) τις φτωχές περιοχές και τα εμβόλια είναι απαραίτητα. Τα παιδιά, σε ηλικία δέκα ετών, καλούνται να περάσουν από την Δοκιμασία. Όσα επιτύχουν, και ανάλογα τις μονάδες που κέρδισαν, μπαίνουν σε σχολές διαφόρων ειδικοτήτων. Όσα αποτύχουν, στέλνονται σε στρατόπεδα εργασίας. Μόνο ένα παιδί κατάφερε να πάρει 1.500 μονάδες, δηλαδή άριστο βαθμό. Η Τζουν, που τώρα είναι 15 χρονών και έχει όλο το μέλλον μπροστά της στην στρατιωτική ακαδημία. Από την άλλη μεριά, έχουμε έναν αποτυχόντα, τον Ντέι, επίσης 15 χρονών, που απέδρασε από το στρατόπεδο εργασίας και τώρα κινείται στις φτωχογειτονιές και είναι από τους πλέον καταζητούμενους εγκληματίες της Δημοκρατίας, μιας και είναι υπεύθυνος διαφόρων δολιοφθορών και ληστειών. Μετά από ένα κυνηγητό, φαίνεται ότι ο Ντέι σκοτώνει τον Μίτιας, έναν νεαρό στρατιωτικό, αδερφό της Τζουν. Έτσι η Τζουν καλείται να κυνηγήσει τον δολοφόνο του αδερφού της. Και οι δυο νέοι είναι το ίδιο έξυπνοι, δυνατοί και το κυνήγι θα έχει μπόλικο ενδιαφέρον. Όμως τα πράγματα είναι έτσι όπως φαίνονται; Όντως ο Ντέι σκότωσε τον αδερφό της; Όντως ο Ντέι απέτυχε στην Δοκιμασία; Και τι ρόλο βαράνε αυτές οι επιδημίες και ο πόλεμος εναντίων των Αποικιών; Η Τζουν κάποια στιγμή θα ανακαλύψει την αλήθεια γύρω από το πως λειτουργεί η Δημοκρατία, κάτι που θ'αλλάξει πλήρως την κοσμοθεωρία της... Το βιβλίο δεν είναι αυτοτελές, είναι το πρώτο μιας σειράς (το δεύτερο έχει κυκλοφορήσει ήδη στο εξωτερικό, ελπίζω να μεταφραστεί σύντομα στα ελληνικά), και η συγγραφέας δεν δίνει όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτονται. Η γραφή είναι καλή, απλή και ευκολοδιάβαστη. Αυτό που μου άρεσε στην αφήγηση είναι ότι αφηγούνταν σε πρώτο πρόσωπο τόσο η Τζουν όσο και ο Ντέι. Στο πρώτο κεφάλαιο αφηγούνταν σε πρώτο πρόσωπο ο Ντέι, στο δεύτερο η Τζουν, στο τρίτο πάλι ο Ντέι και πάει λέγοντας. Η δράση ήταν μπόλικη, ο κόσμος είχε ενδιαφέρον και η ατμόσφαιρα πάρα πολύ καλή. Κάποια στιγμή θα μεταφερθεί και στους κινηματογράφους. Μαρί Λου - Θρύλος: 4.5+3.5=8 Edited June 2, 2013 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted June 7, 2013 Share Posted June 7, 2013 (edited) Robert Heinlein- Ξένος σε Ξένη Χώρα: Μία ομάδα ανθρώπων- μέλη ενός διαστημικού πληρώματος, ταξιδεύουν στον Άρη στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Μοναδικός τους απόγονος θα είναι ένα αγόρι το οποίο θα ανατραφεί και θα μεγαλώσει από τους Αρειανούς. Με την δική τους νοοτροπία και τις δικές τους συνήθειες. Χρόνια αργότερα θα επιστρέψει στον πλανήτη των προγόνων του και θα προσπαθήσει να εγκληματιστεί εκεί, κάτω από την προστασία λίγων καλών φίλων. Υποθέτω ότι θα θεωρείται ως ένα από τα ευαγγέλια της ε.φ. μιας και ο συγγραφέας θεωρείται ένας από τους αξιότερους εκπροσώπους της. Εμένα πάντως δεν μου πολυφάνηκε σαν τέτοιο. Τα σημεία που αποδίδουν τον παντελώς διαφορετικό, τον Αρειανό τρόπο σκέψης του κεντρικού χαρακτήρα ήταν πολύ ωραία. Όμορφα δοσμένος και ο τρόπος με τον οποίο οι πνευματικοί του πατέρες έβλεπαν τα τεκταινόμενα στο ηλιακό σύστημα, όπως επίσης και τα περί βιολογίας τους και άλλα συναφή. Πολύ πετυχημένη λέξη το ''γκρογκάρω'', ενώ δυνατή είναι και η αρχική αντιπαράθεση του μέντορα του με τον Γενικό Γραμματέα. Τα όποια θετικά όμως σταματούν εκεί. Όλα τα υπόλοιπα ήταν φιλοσοφίες και αδιάφορες καταστάσεις που με κούρασαν. Ιδίως το τελευταίο μέρος το πέρασα μηχανικά, χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι διαβάζω. Δεν με ενόχλησαν οι πολιτικές απόψεις του Χάινλαϊν οι οποίες παρουσιάζονται μέσα από τα λογύδρια των χαρακτήρων του, γιατί δεν κατέχω τα θέματα στα οποία αναφέρεται έτσι ώστε να μπορώ να έχω απόψη. Απλά μου φάνηκαν αχρείαστα, σαν να γράφτηκαν μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι σελίδες. Δεν θα πω ότι το βιβλίο είναι κακό, αλλά μάλλον είναι αυτό που λέμε όχι για όλους. Και σίγουρα όχι για μένα 3,5+3,5=7 Edited June 7, 2013 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 7, 2013 Share Posted June 7, 2013 (edited) Τρία βιβλία του Χάινλαϊν έχω διαβάσει (Αστροναύτης Τζόουνς, Διπλό αστέρι, Οι δρόμοι της δόξας), και τα τρία μου άρεσαν, χωρίς να είναι ούτε τα πιο γνωστά του ούτε τα καλύτερά του. Παρ'όλα αυτά τον Ξένο σε ξένη χώρα σκόπιμα τον αποφεύγω γιατί έχω ακούσει ότι κουράζει... Προτιμώ λοιπόν να διαβάσω τα υπόλοιπα βιβλία του Χάινλαϊν που είναι περιπέτειες και (πολύ) μικρότερα σε μέγεθος. Τα παιδιά του μαθουσάλα, Οι στρατιώτες του γαλαξία, Επανάσταση στο 2100, Χαμένοι ορίζοντες, Μεθαύριο κλπ... Edited June 7, 2013 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 7, 2013 Share Posted June 7, 2013 Τα όποια θετικά όμως σταματούν εκεί. Όλα τα υπόλοιπα ήταν φιλοσοφίες και αδιάφορες καταστάσεις που με κούρασαν. Ιδίως το τελευταίο μέρος το πέρασα μηχανικά, χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι διαβάζω. Δεν με ενόχλησαν οι πολιτικές απόψεις του Χάινλαϊν οι οποίες παρουσιάζονται μέσα από τα λογύδρια των χαρακτήρων του, γιατί δεν κατέχω τα θέματα στα οποία αναφέρεται έτσι ώστε να μπορώ να έχω απόψη. Απλά μου φάνηκαν αχρείαστα, σαν να γράφτηκαν μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι σελίδες. Αυτό νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα του ότι ο συγγραφέας γύρισε και πρόσθεσε αυτά που αρχικά είχε κόψει. Πιθανότατα το αρχικό βιβλίο να ήταν πολύ πιο σφιχτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted June 8, 2013 Share Posted June 8, 2013 (edited) Τα όποια θετικά όμως σταματούν εκεί. Όλα τα υπόλοιπα ήταν φιλοσοφίες και αδιάφορες καταστάσεις που με κούρασαν. Ιδίως το τελευταίο μέρος το πέρασα μηχανικά, χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι διαβάζω. Δεν με ενόχλησαν οι πολιτικές απόψεις του Χάινλαϊν οι οποίες παρουσιάζονται μέσα από τα λογύδρια των χαρακτήρων του, γιατί δεν κατέχω τα θέματα στα οποία αναφέρεται έτσι ώστε να μπορώ να έχω απόψη. Απλά μου φάνηκαν αχρείαστα, σαν να γράφτηκαν μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι σελίδες. Αυτό νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα του ότι ο συγγραφέας γύρισε και πρόσθεσε αυτά που αρχικά είχε κόψει. Πιθανότατα το αρχικό βιβλίο να ήταν πολύ πιο σφιχτό. Θυμάμαι ότι το είχες αναφέρει αυτό όταν είχα πει ότι το ξεκινάω. Αν όντως ισχύει, τότε μακάρι να μην το είχε κάνει. Θα ήταν αρκετά καλύτερο χωρίς αυτά. Μεγάλο πλεονέκτημα της Ελληνικής έκδοσης πάντως, είναι το εκπληκτικό εισαγωγικό σημείωμα του Μάκη Πανώριου. Όχι δηλαδή ότι πρέπει να παραξενεύεται κανείς που είναι τέτοιο, γιατί ο τύπος είναι αυθεντία στον τομέα του. Μάλιστα επειδή στην εκτύπωση χάθηκε η τελευταία παράγραφος, υπάρχει ένα μικρό πρόσθετο κομμάτι χαρτί με αυτήν. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Έχω άλλους τρεις- τέσσερις Χάινλαϊν αδιάβαστους να με περιμένουν, οπότε και θα μπορέσω να βγάλω ένα κάποιο συμπέρασμα. Το πρώτο δείγμα πάντως δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Είδομεν. Edited June 8, 2013 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 9, 2013 Share Posted June 9, 2013 Το παιχνίδι του Έντερ. Μετά από πέντε περίπου χρόνια που το είχα στην βιβλιοθήκη μου να κάθεται και να πιάνει σκόνη, μαζί με τα δυο επόμενα βιβλία της σειράς, αποφάσισα να το διαβάσω για να δω γιατί τόση φασαρία για το βιβλίο. Βέβαια περισσότερη φασαρία γίνεται για τα πολιτικά πιστεύω του Καρντ και τις απόψεις του για κάποιες κοινωνικές ομάδες, παρά για το βιβλίο αυτό καθαυτό, αλλά όσο να'ναι μια περιέργεια την είχα. Το βιβλίο μου φάνηκε μια χαρά, ενδιαφέρον και καλογραμμένο και άξια είναι ψηλά στις διάφορες λίστες (αν και πιστεύω ότι υπάρχουν καλύτερα βιβλία επιστημονικής φαντασίας εκεί έξω για να είναι το συγκεκριμένο στην πρώτη θέση). Η Γη έχει δεχτεί ήδη επίθεση από μια εξωγήινη φυλή ερπετοειδών και προκειμένου να είναι έτοιμη ξανά για μια επόμενη πιθανή επίθεση, η παγκόσμια κυβέρνηση ψάχνει ανάμεσα σε παιδιά μια ιδιοφυΐα που να μπορεί να κυβερνήσει τις γήινες δυνάμεις όταν γίνει ξανά πόλεμος με τους εξωγήινους. Ο Έντερ είναι ένα τέτοιο παιδί, μάλιστα έχει όλα τα φόντα για να γίνει ο κυβερνήτης. Μαζί με άλλα παιδιά θα εκπαιδευθεί σε ένα ειδικό σχολείο, σ'έναν σταθμό έξω από την Γη. Η εκπαίδευση γίνεται μέσω διαφόρων παιχνιδιών, πότε μέσα σε μια αίθουσα πολέμου με μηδενική βαρύτητα και πότε μέσω κάποιων ηλεκτρονικών παιχνιδιών και φυσικά μέσω διαφόρων μαθημάτων στρατηγικής και διοίκησης. Η εξέλιξη του Έντερ θα είναι γρήγορη και θα αποφοιτήσει για την Σχολή Διοίκησης, όπου τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι πιο δύσκολα και με περισσότερες λεπτομέρειες. Εκεί θα μάθει μια αλήθεια όμως... Αρκετά συμπαθητικός χαρακτήρας ο Έντερ και θύμα των περιστάσεων, θα έλεγα, πολύ καλά σκιαγραφημένος όπως και οι περισσότεροι χαρακτήρες του βιβλίου. Η πλοκή απλή και εύκολη στην παρακολούθηση, οι σκηνές στην αίθουσα πολέμου ωραίες και ενδιαφέρουσες και η τελική ανατροπή πολύ καλή. Κάποια επιμέρους τεχνολογικά στοιχεία, όπως το όπλο Γιατρός, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το ανσίμπλ μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντα και έδιναν ένα υπόβαθρο στον κόσμο που έπλασε ο Καρντ. Και μια επισήμανση: Πουθενά στο βιβλίο δεν πολιτικολογεί υπέρ ή κατά κάποιας ιδεολογίας ούτε στρέφεται εναντίον κάποιας κοινωνικής ομάδας. Άρα όσοι το θάβουν γι'αυτό τον λόγο, απλά δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο... Όρσον Σκοτ Καρντ - Το παιχνίδι του Έντερ: 5+3.5=8.5 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 11, 2013 Share Posted June 11, 2013 (edited) Μετά το χιόνι. Τέταρτο νεανικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας που διαβάζω φέτος, τρίτο που ανήκει ταυτόχρονα και στην κατηγορία του δυστοπικού και του μετά-αποκαλυπτικού μυθιστορήματος. Βρισκόμαστε κάπου στο κοντινό μέλλον, στην Μεγάλη Βρετανία. Το υπερβολικό κρύο, η συνεχής χιονόπτωση και το γκρίζο του ουρανού συνθέτουν μια νέα εποχή των παγετώνων. Πρωταγωνιστής της ιστορίας και αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο είναι ο 15χρονος Γουίλο, ο οποίος ζει με την οικογένεια του σε ένα σπίτι στην μέση του πουθενά, κυνηγώντας λαγούς και άλλα ζώα και φτιάχνοντας με τα δέρματα τους παλτά, γάντια και σκουφιά. Αυτός και η οικογένειά του έχουν επιλέξει να ζουν στο βουνό σαν "αδέσποτοι", για να μην υποκύψουν στην καταπίεση της κυβέρνησης. Κάποια μέρα όμως, όταν ο Γουίλο γυρνάει στο σπίτι του, καταλαβαίνει ότι οι γονείς του και τ'αδέρφια του λείπουν. Μένει ολομόναχος στο σπίτι για μια μέρα, περιμένοντας τους, αλλά είναι φανερό ότι κάτι κακό έχει συμβεί. Έτσι, μέσα στο χιόνι και το κρύο, σέρνοντας το έλκηθρο στο οποίο έχει όλα τα υπάρχοντα του, θα προσπαθήσει να βρει τους γονείς και τ'αδέρφια του. Στον δρόμο θα συναντήσει ένα σχεδόν συνομήλικο κορίτσι και οι δυο μετά από διάφορα γεγονότα θα φτάσουν σε μια κοντινή πόλη, όπου επικρατεί το χάος και η παρακμή. Και ο Γουίλο μετά από πολύ καιρό, θα μάθει τι απέγιναν οι συγγενείς του. Αρκετά σκοτεινό και καταθλιπτικό το τοπίο και ο κόσμος που έφτιαξε η Κρόκετ, η γκριζάδα του μου θύμισε τον Δρόμο του Κόρμακ ΜακΚάρθυ. Η γραφή της Κρόκετ έχει κάτι το διαφορετικό, το περίεργο και αυτός πιστεύω ότι είναι ο λόγος που το βιβλίο παίρνει μέτριες κριτικές από δω και από κει, γιατί σαν ιστορία δεν είναι άσχημη, αλλά το στιλ της αφήγησης και ο σκύλος που έχει μέσα στο κεφάλι του ο Γουίλο για να τον συμβουλεύει στις δύσκολες αποφάσεις, είναι δίκοπο μαχαίρι, ή θ'αρέσει στον αναγνώστη ή θα τον κουράσει αφάνταστα. Εγώ δεν ξετρελάθηκα από την γραφή, αλλά σίγουρα είχε τις καλές στιγμές της και δεν με κούρασε και τόσο τελικά. Η ιστορία δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκη ούτε βέβαια υπάρχουν πρωτοτυπίες στην πλοκή, αλλά κάποια σημαντικά μηνύματα η συγγραφέας καταφέρνει και τα περνάει μέσω των γεγονότων και των περιγραφών τους. Το βιβλίο διαβάζεται άνετα και από νέους δεκαπέντε-δεκαέξι χρονών και από ενήλικες, υπάρχουν κάποιες σκηνές σκληρές και "κακές" λέξεις που δεν ταιριάζουν σε μικρότερα παιδιά. Το τέλος δίνει το δικαίωμα στην συγγραφέα να γράψει και άλλο βιβλίο, αλλά σίγουρα δεν είναι τέτοιο που να σ'αφήνει σε αγωνία. Σ. Ντ. Κρόκετ - Μετά το χιόνι: 4+3=7 Edited June 11, 2013 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 12, 2013 Share Posted June 12, 2013 Υπερίων: 8.5 (5 + 3,5 ) Στα συν η τρελή του φαντασία και οι κόσμοι που έχει πλάσει (εδώ πρασινίζουμε), καθώς και οι ιστορίες που δένουν σιγά-σιγά το παζλ. Στα πλην ότι έχει γίνει χαμός (σε παρελθοντικό χρόνο) αλλά η ιστορία δεν έχει αρχίσει ακόμα μετά από 479 σελίδες. Έχω ακούσει καλά λόγια για τη συνέχεια. Επιφυλάσσομαι για την Πτώση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted June 30, 2013 Share Posted June 30, 2013 (edited) Αγώνες πείνας. Θα το χαρακτήριζα η απογοήτευση της χρονιάς μέχρι στιγμής. Όχι επειδή σαν βιβλίο είναι κακό, αλλά γιατί πολύ απλά είναι τόσο πολυδιαβασμένο σε Ελλάδα και εξωτερικό, παίρνει τόσες πολλές καλές κριτικές σε amazon και goodreads, που με βάση αυτά που διάβασα στο βιβλίο, μου φαίνονται μάλλον υπερβολικές όλες αυτές οι αντιδράσεις. Στο goodreads έχει με διαφορά τα περισσότερα ratings, πιο πολλά ακόμα και από το Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια ή τον Φύλακα στη σίκαλη! Δεν νομίζω πως χρειάζεται να αναφέρω εδώ στοιχεία από την ιστορία, όλοι λίγο πολύ έχετε μια ιδέα για το βιβλίο. Είναι το κλασικό νεανικό δυστοπικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, από τα πάρα πολλά που έχουν γραφεί τα τελευταία χρόνια και έχουν γίνει μόδα. Καλό αυτό για τους νέους, που αρχίζουν με αυτά τα νεανικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας και σιγά-σιγά προχωράνε σε άλλα, πιο ενήλικα και καλύτερα βιβλία. Σαν βιβλίο δεν είναι άσχημο, αλλά έχει αρκετά κλισέ, στους χαρακτήρες, στην επιλογή κάποιων φράσεων, στην εξέλιξη της ιστορίας... Πρωταγωνίστρια είναι η Κάτνις Έβερντιν, που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία της και την εμπειρία της από τον Θερισμό και τους Αγώνες πείνας. Οι χαρακτήρες μου φάνηκαν μονοδιάστατοι, όλοι, ακόμα και αυτός της πρωταγωνίστριας. Δεν μπορώ να πω ότι δέθηκα με κάποιον από αυτούς, ούτε ενδιαφέρθηκα για το τι θα απογίνουν. Επίσης η πλοκή δεν είχε ούτε ανατροπές ούτε και αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω, μιας και ήμουν εκατό τοις εκατό σίγουρος ότι η Κάτνις δεν θα πάθαινε τίποτα κακό και θα νικούσε στο τέλος. Μου άρεσε βέβαια η κεντρική ιδέα, αυτή της μάχης μέχρι θανάτου μεταξύ εφήβων σε μια αχανής αρένα, αλλά δεν ήταν και ιδιαίτερα πρωτότυπη, π.χ. το Battle Royale είχε το ίδιο θέμα και ήταν σαφώς πιο βίαιο, άγριο και βαθύ σαν ιστορία. Οι περιγραφές των σκηνών βίας θα μπορούσαν να ήταν καλύτερες, πιο γραφικές, με λιγότερο μπλα μπλα και λιγότερες άσχετες σκέψεις της πρωταγωνίστριας. Η γραφή δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο, πάντως μ'έκανε να διαβάζω το βιβλίο σχετικά γρήγορα. Το Θρύλος που διάβασα στις αρχές του μήνα μου φάνηκε καλύτερο, με περισσότερη αγωνία, ενώ να φανταστείτε ότι περίμενα οι Αγώνες πείνας να είναι καλύτεροι! Τέλος πάντων, όσοι είστε μεγαλύτεροι σε ηλικία και σας αρέσει η ΕΦ, σίγουρα δεν θα χάσετε και πολλά αν δεν διαβάσετε το βιβλίο... Το ευχάριστο είναι ότι και για τα τρία βιβλία της τριλογίας δεν έδωσα πάνω από 20 ευρώ, οπότε μικρό το κακό! Σούζαν Κόλινς - Αγώνες πείνας: 4+3=7 Edited June 30, 2013 by BladeRunner 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted July 1, 2013 Share Posted July 1, 2013 (edited) Suzanne Collins, Αγώνες Πείνας (The Hunger Games): 4+4=8 Suzanne Collins, Catching Fire: 4+4=8 Suzanne Collins, Mockingjay: 4+4=8 Και αφού πιάσαμε αυτά τα βιβλία... Stephanie Meyer, Το Σώμα (The Host): 0+2=2 (Edit) Υ.Γ.: Αποτυχημένη επιλογή το emoticon. Edited July 1, 2013 by Myyst Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted July 6, 2013 Share Posted July 6, 2013 Υπερίων: 8.5 (5 + 3,5 ) Στα συν η τρελή του φαντασία και οι κόσμοι που έχει πλάσει (εδώ πρασινίζουμε), καθώς και οι ιστορίες που δένουν σιγά-σιγά το παζλ. Στα πλην ότι έχει γίνει χαμός (σε παρελθοντικό χρόνο) αλλά η ιστορία δεν έχει αρχίσει ακόμα μετά από 479 σελίδες. Έχω ακούσει καλά λόγια για τη συνέχεια. Επιφυλάσσομαι για την Πτώση. Ενώ ο Υπερίων μού άρεσε πολύ, η Πτώση του Υπερίωνα παραήταν μπερδεμένη και χαοτική με αμέτρητα πήγαινε-έλα και δεν με ενθουσίασε. Στα συν η βασική ιδέα Πυρήνας- Εκτοπισμένοι, πού κρυβόταν ο Πυρήνας - τι σχέδια είχε για την ανθρωπότητα. Στα πλην ο υπρβολικός πλατιασμός σε αρκετά σημεία, κάποια πράγματα που δεν κατάλαβα, ήρωες που πεθαίνουν, ανασταίνονται, επανέρχονται, ξαναχάνονται και γενικά το χρονικό μπρος-πίσω που πολλές φορές μπέρδευε. Νομίζω ότι ο συγγραφέας έβαλε μέσα στην ιστορία πάρα πολλές ιδέες και αυτό μερικές φορές ήταν δύσκολο να το παρακολουθήσω. Αμφιταλαντεύομαι αν μου άρεσε ή όχι το θεολογικό/φιλοσοφικό του πράγματος. Αποτίμηση: Η Πτώση του Υπερίωνα: 6.5 (4 + 2.5) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fan-tasy Posted July 12, 2013 Share Posted July 12, 2013 2001 - Οδύσσεια του διαστήματος 6 & 4 = 10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted July 12, 2013 Share Posted July 12, 2013 The Secret City, Carol Emshwiller Η Emshwiller έχει ώριμο ύφος και καλές ιδέες για τους εξωγήινους πολιτισμούς: οι εξωγήινοί της έχουν πάντα ενδιαφέρον. Εκεί ήταν το δυνατό της σημείο στο The Mount. Υστερεί όμως στην πλοκή και η υστέρηση γίνεται ακόμα πιο αισθητή στο Secret City, όπου επίσης οι χαρακτήρες δεν πείθουν για τις πράξεις τους. Πολλά δε, θα έλεγα πάρα πολλά, μένουν αναξιοποίητα ή έστω ανεξήγητα. Μακάρι να γράφουμε ή έστω να φανταζόμαστε (!) τέτοιες ιστορίες στα 86 μας (όταν έγραψε το Secret City τόσο ήταν! Σήμερα έχει περάσει τα ενενήντα και της εύχομαι υγεία και δύναμη...) αλλά πολύ φοβάμαι ότι σε τέτοια ηλικία η λάμψη χάνεται. Μακάρι να κάνω λάθος. 3.5 + 3 = 6.5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted July 12, 2013 Share Posted July 12, 2013 (edited) Ted Chiang - Stories of your Life and Others, συλλογή διηγημάτων 5,5 + 3 = 8,5 Φοβερές και τρομερές, και κυρίως φρέσκιες ιδέες, εξαιρετικά δουλεμένες. Θα έλεγα ότι ο Chiang, όσον αφορά τις ιδέες, είναι ο Barker της Ε.Φ. Αξίζει όλα τα βραβεία που κερδίζει (σχεδόν) με κάθε διήγημά του. Κατά τη γνώμη μου, το βιβλίο θα άξιζε μια θέση στην ιστορία της Ε.Φ. μόνο και μόνο για το αψεγάδιαστο "Understand" (κυκλοφορεί και ελεύθερο στο internet) αλλά, σαν να μην έφτανε αυτό, περιέχει ακόμα το υπέροχο ομώνυμο διήγημα, το τόσο αληθινό και σημερινό "Things that you Like: A Documentary" για το οποίο αρνήθηκε υποψηφιότητα για Hugo(!) επειδή "δεν ήταν αρκετά δουλέμενο, λόγω εκδοτικού deadline"(!), το "Tower of Babylon", και κανά δυο πιο μέτρια που, αν ήξερα τις ιδέες του πριν τις γράψει, θα τον περίμενα με το στυλιάρι πίσω απ' τη γωνία. A must. Edited July 12, 2013 by mman 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted July 12, 2013 Share Posted July 12, 2013 ...και παρ'όλα αυτά δεν του βάζεις 10. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 19, 2013 Share Posted July 19, 2013 Limit: Πριν από λίγο καιρό τέλειωσα αυτό το τούβλο των 1.300+ σελίδων του Φρανκ Σέτσινκ. Πρόκειται για μια διαστημική περιπέτεια στο κοντινό μέλλον, που η μισή διαδραματίζεται στη Γη και η άλλη μισή στη Σελήνη. Όπως αναμένεται κι απ' το μέγεθός του, άλλωστε, το μυθιστόρημα απλώνεται σε αρκετά μέτωπα με μια πληθώρα από χαρακτήρες. (Με μια γρήγορη καταμέτρηση στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, που αναφέρονται λίγα λόγια για τον καθένα, μέτρησα 96(!) ονόματα, σχεδόν τα μισά εκ των οποίων είναι βασικοί χαρακτήρες). Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά ακόμη και μέχρι το τέλος του βιβλίου δεν θυμόμουν ποιος είναι ποιος, εκτός απ' τα πολύ βασικά πρόσωπα. Κάτι άλλο που βρήκα εξαντλητικό ήταν οι υπερβολικές λεπτομέρειες και περιγραφές στο καθετί που γινόταν, κι αυτό ήταν που με κούρασε περισσότερο. Για να μην το αδικώ, βέβαια, η γραφή ήταν αρκετά καλή και διαβαζόταν πολύ εύκολα. Επίσης, είχε όλα όσα χρειάζεται μια καλή περιπέτεια: κυνηγητά, ανατροπές, συνωμοσίες, αποκαλύψεις, μυστήρια, καθώς και μερικές ακραίες καταστάσεις, όπως είναι (ψιλο)αναμενόμενο. Πολλές από τις σκηνές στη Σελήνη είναι πολύ εντυπωσιακές, με εικόνες και ατμόσφαιρα που συναρπάζουν, κι αυτό πιστεύω ότι είναι το πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου. Πέρα από αυτά, αν βγάλουμε το μέλλον και τη Σελήνη, θα μπορούσε να είναι μια περιπέτεια μικρότερης κλίμακας που συμβαίνει στη Γη, με παρόμοια στοιχεία. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό απ' το βιβλίο. Δεν είχε μια καινούρια ιδέα, όπως αυτή στο Σμήνος του ίδιου συγγραφέα, που θα με κρατήσει και θα με συναρπάσει. 4+3,5=7,5 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WolfBack Posted July 20, 2013 Share Posted July 20, 2013 Έξω οι Εξωγήινοι! Χιουμοριστικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, του Φρέντρικ Μπράουν. Οι Αρειανοί εισβάλουν, κατά κάποιο τρόπο, στην Γη, και κάνουν την ζωή των ανθρώπων πολύ δύσκολη. Δεν θα πω τι γίνεται ακριβώς στο βιβλιαράκι αυτό(μόλις 160 σελίδες), αλλά είχε πάρα πολλές ξεκαρδιστικές σκηνές, και ο Μπράουν έλεγε μερικές αλήθειες για τους ανθρώπους, τις ανθρώπινες σχέσεις, την απλή καθημερινότητα, την πολιτική και τέλος πάντων ότι αφορά τον πολιτισμό μας, καλυμμένες με τον μανδύα του χιούμορ και της πλάκας. Γενικά, δεν είναι να πάρεις στα σοβαρά την ιστορία, δηλαδή να διαβάσεις ένα περιπετειώδες έργο με εξωγήινους εισβολείς και λοιπά, αλλά είναι μια αστεία ιστορία για να γελάσεις, να προβληματιστείς και να περάσει ευχάριστα η ώρα. Σπάνιο βιβλιαράκι στα ελληνικά, εκδόσεις Έψιλον, 1970, μόνο αν είσαι τυχερός το βρίσκεις, και 'γω ήμουν. Φρέντρικ Μπράουν - Έξω οι Αρειανοί: 4.5+3.5=8 Γιώργο, είδα αυτή την παλιά σου δημοσίευση και με έκανε να αναπολήσω... Πιτσιρικάς το διάβασα και το ψάχνω τα τελευταία χρόνια μπας και το βρω πουθενά, αλλά είναι πλέον άφαντο... Κρίμα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted July 20, 2013 Share Posted July 20, 2013 (edited) Έξω οι Εξωγήινοι! Χιουμοριστικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, του Φρέντρικ Μπράουν. Οι Αρειανοί εισβάλουν, κατά κάποιο τρόπο, στην Γη, και κάνουν την ζωή των ανθρώπων πολύ δύσκολη. Δεν θα πω τι γίνεται ακριβώς στο βιβλιαράκι αυτό(μόλις 160 σελίδες), αλλά είχε πάρα πολλές ξεκαρδιστικές σκηνές, και ο Μπράουν έλεγε μερικές αλήθειες για τους ανθρώπους, τις ανθρώπινες σχέσεις, την απλή καθημερινότητα, την πολιτική και τέλος πάντων ότι αφορά τον πολιτισμό μας, καλυμμένες με τον μανδύα του χιούμορ και της πλάκας. Γενικά, δεν είναι να πάρεις στα σοβαρά την ιστορία, δηλαδή να διαβάσεις ένα περιπετειώδες έργο με εξωγήινους εισβολείς και λοιπά, αλλά είναι μια αστεία ιστορία για να γελάσεις, να προβληματιστείς και να περάσει ευχάριστα η ώρα. Σπάνιο βιβλιαράκι στα ελληνικά, εκδόσεις Έψιλον, 1970, μόνο αν είσαι τυχερός το βρίσκεις, και 'γω ήμουν. Φρέντρικ Μπράουν - Έξω οι Αρειανοί: 4.5+3.5=8 Γιώργο, είδα αυτή την παλιά σου δημοσίευση και με έκανε να αναπολήσω... Πιτσιρικάς το διάβασα και το ψάχνω τα τελευταία χρόνια μπας και το βρω πουθενά, αλλά είναι πλέον άφαντο... Κρίμα... Έχω πετύχει αντίτυπα από τις εκδόσεις Κάκτος (ίδια μετάφραση είναι) στο Μοναστηράκι. Τόσο καιρό που πηγαίνω, ακόμα εκεί είναι! Edited July 20, 2013 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WolfBack Posted July 21, 2013 Share Posted July 21, 2013 Έχω πετύχει αντίτυπα από τις εκδόσεις Κάκτος (ίδια μετάφραση είναι) στο Μοναστηράκι. Τόσο καιρό που πηγαίνω, ακόμα εκεί είναι! Σοβαρολογείς; Έχω κατέβει τόσες φορές και δεν το έχω πετύχει πουθενά; Μεγάλη χάρη: Αν ξανακατέβεις και το πετύχεις πουθενά, στείλε μου συντεταγμένες, τοποθεσίες, gps locations κ.λ.π. Πρέπει με κάποιον τρόπο να τοποθετηθεί στην βιβλιοθήκη μου!!!! Ευχαριστώ, Γιώργο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted July 21, 2013 Share Posted July 21, 2013 (edited) Έχω πετύχει αντίτυπα από τις εκδόσεις Κάκτος (ίδια μετάφραση είναι) στο Μοναστηράκι. Τόσο καιρό που πηγαίνω, ακόμα εκεί είναι! Σοβαρολογείς; Έχω κατέβει τόσες φορές και δεν το έχω πετύχει πουθενά; Μεγάλη χάρη: Αν ξανακατέβεις και το πετύχεις πουθενά, στείλε μου συντεταγμένες, τοποθεσίες, gps locations κ.λ.π. Πρέπει με κάποιον τρόπο να τοποθετηθεί στην βιβλιοθήκη μου!!!! Ευχαριστώ, Γιώργο. Λοιπόν, άκυρο, το μπέρδεψα με το Ποιος; του Algis Budrys, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Έψιλον (στην ίδια σειρά) και από τον Κάκτο. Το Έξω οι Αρειανοί έχει κυκλοφορήσει μόνο από τις εκδόσεις Έψιλον. Αλλά και πάλι, το έχω πετύχει μια-δυο φορές και αμφιβάλω αν το έχει πάρει κανείς άλλος... Θα το ψάξω και θα στο πάρω αν είναι, εντάξει; Edited July 21, 2013 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted July 21, 2013 Share Posted July 21, 2013 Οι συντεταγμένες της βιβλιοθήκης μου είναι: 37.45 βόρεια, 24.94 ανατολικά. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted July 21, 2013 Share Posted July 21, 2013 (edited) Χεχε, εγώ έχω 4 βιβλία της σειράς αυτής, το Ποιος; του Μπάντρις, το Έξω οι Αρειανοί! του Μπράουν, το Η άλλη πλευρά του απείρου του Λάινστερ και το Επιστροφή στη Γη του Ζελάζνι, όλα διαβασμένα. Φυσικά δεν τα δίνω, είναι συλλεκτικά κομμάτια. Edited July 21, 2013 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted July 21, 2013 Share Posted July 21, 2013 Εννοείται, ποιος είπε να τα δώσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.