Fan-tasy Posted January 23, 2015 Share Posted January 23, 2015 Φισκαντόρο - Ντένις Τζόνσον 3,5 & 2,5 = 6Αφορά έναν μετααποκαλυπτικό κόσμο στη Φλόριντα και το πώς οι άνθρωποι ζουν, τις ασχολίες τους, κτλ χωρίς να υπάρχει κάποια μεγάλη περιπέτεια στην ιστορία.Όσον αφορά τη γλώσσα, αυτή δεν με βοήθησε στο να ολοκληρώσω το βιβλίο πιο γρήγορα. Κάπως κουραστική και με ιδιαίτερη σύνταξη. Ίσως αποδόθηκε άψογα η ποιητική γλώσσα που ήθελε να περάσει ο συγγραφέας.Διαβάζοντας στις τελευταίες σελίδες κριτικές για το βιβλίο, είδα αναφορές στην ιδιαίτερη γλώσσα του συγγραφέα, σε μια ξεχωριστή κοσμοπλασία και σε συγκρίσεις με άλλους καταξιωμένους συγγραφείς. Πιθανότατα το διάβασα χωρίς να με τραβάει ιδιαίτερα, γιατί υπήρχε αρκετός ρεαλισμός στην περιγραφή της καθημερινότητας μιας μετααποκαλυπτικής κοινωνίας! Όντως περιλαμβάνει πρωτότυπες εικόνες, αλλά μάλλον δεν ήταν τόσο του γούστου μου. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 24, 2015 Share Posted January 24, 2015 Ringworld - Larry Niven: 5,5+3=8,5 Ημερολόγιο αφανισμού - Jeremy R. Johnson: 5+3=8 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 28, 2015 Share Posted January 28, 2015 Νίκος Μάντης - Άγρια Ακρόπολη: 3 + 2 = 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted January 29, 2015 Share Posted January 29, 2015 Δημήτρης Βανέλλης, Το Καλοκαίρι μου έξω από το Θόλο, 4+2=6 (σχόλιο, http://community.sff.gr/topic/16134-%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%BE%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%BB/?p=274456 ) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 30, 2015 Share Posted January 30, 2015 Εγώ… το ρομπότ - Isaac Asimov: 4,5+2,5=7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 2, 2015 Share Posted February 2, 2015 Ούρσουλα Λε Γκεν - Ο πλανήτης της εξορίας: 4+3.5=7.5 Σχόλιο εδώ: H Ursula Le Guin και ο κόσμος του Χάιν Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted February 6, 2015 Share Posted February 6, 2015 Λίγα λόγια για το “The sparrow” της Mary Doria Russell που μόλις τελείωσα. Απλά ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο με πρωτότυπη εξέλιξη και έξυπνα δομημένη γραφή 5,5+4,00=9,50. (Έχει και sequel και ανυπομονώ να το αγοράσω και να το διαβάσω !) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 8, 2015 Share Posted February 8, 2015 Αγέννητοι Αδελφοί - Μιχάλης Μανωλιός: 5,5+3,5=9 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 8, 2015 Share Posted February 8, 2015 (edited) Ντέιβιντ Μπριν - Ο Ταχυδρόμος Ένα από τα κλασικότερα και πιο πολυδιαβασμένα μετά-αποκαλυπτικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, ολοκληρώνοντάς το πιστεύω ότι είναι και ένα από καλύτερα του συγκεκριμένου είδους. Η ιστορία έχει τα πάντα: Χαρακτήρες, πλοκή, δράση, νοήματα και είναι γραμμένη με έναν ωραίο τρόπο, αρκετά απλό και ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο. Έχουν περάσει πάνω από δεκαπέντε χρόνια μετά τον μεγάλο πόλεμο και τις επιδημίες που οδήγησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες (μεταξύ άλλων) στην καταστροφή και το χάος και ο 34χρονος πρωταγωνιστής μας, Γκόρντον Κραντζ, που ακόμα θυμάται πως ήταν τα πράγματα πριν την κατάρρευση, προσπαθεί να επιβιώσει στα επικίνδυνα πλέον εδάφη της ίδιας του της χώρας. Αφού πέσει θύμα ληστείας από πλιατσικολόγους, εντελώς τυχαία θα βρει κάπου χωμένο ένα ταχυδρομικό τζιπ, με τον νεκρό εδώ και χρόνια ταχυδρόμο στο κάθισμα του οδηγού και σάκους με ανεπίδοτα γράμματα στα πίσω καθίσματα. Πιστεύοντας ότι ντυμένος ως ταχυδρόμος θα βρίσκει πιο εύκολα φαγητό και καταφύγιο σε κλειστές κοινωνίες, θα το παίζει ταχυδρόμος και υπάλληλος των "Παλινορθωμένων Ηνωμένων Πολιτειών". Έτσι όμως θα ξυπνήσει μνήμες και θα φέρει πάλι την ελπίδα, μια ελπίδα που ουσιαστικά βασίζεται στο ψέμα του. Ο Γκόρντον βλέπει την δύναμη που κρύβουν τα χαμένα σύμβολα του παρελθόντος και πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, αρκεί να υπάρχουν πρόσωπα που να εμπνέουν την αλλαγή. Η αποστολή του μόνο εύκολη δεν θα είναι, με τους εχθρικούς Χολνιστές, παρανοϊκούς τύπους που το παίζουν κυρίαρχοι, να καταστρέφουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους. Αυτά σε γενικές γραμμές, σίγουρα υπάρχουν περισσότερα πράγματα που συμβαίνουν στην ιστορία από αυτά που μαρτύρησα, δεν χρειάζεται να ξέρετε κάτι παραπάνω όμως. Περίμενα ότι το βιβλίο θα μου αρέσει, δεν περίμενα όμως τόσο πολύ. Η ιστορία όπως είπα έχει όλα όσα χρειάζεται ένα καλό μετά-αποκαλυπτικό μυθιστόρημα, δηλαδή σοβαρή πλοκή, μπόλικη δράση, δυνατές σκηνές, συμπαθητικούς και καλογραμμένους χαρακτήρες και βαθύτερα νοήματα. Και η γραφή είναι πολύ καλή, ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστη και ξεκούραστη, με ωραίες περιγραφές και ρεαλιστικούς διαλόγους, με χιούμορ και συναίσθημα όπου χρειαζόταν. Συμπερασματικά, ένα πολύ καλό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που προτείνεται χωρίς ενδοιασμούς σε όλους όσους θέλουν να διαβάσουν μια καλή μετά-αποκαλυπτική ιστορία. Όσον αφορά την ταινία του Κέβιν Κόστνερ που βασίζεται στο βιβλίο, έχει περάσει καιρός από τότε που την είδα, οπότε δεν θυμάμαι αν ακολουθεί πιστά το βιβλίο ή όχι. Μπορώ να πω όμως ότι η βαθμολογία της στο IMDb (5.9/10) είναι κάπως άδικη, θέλω να πω ότι σίγουρα έχει ατέλειες και είναι κατώτερη του βιβλίου, είναι όμως μια συμπαθητική και ψυχαγωγική περιπέτεια που βλέπεται ευχάριστα. Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον Δημήτρη που μου έστειλε το βιβλίο και μου έδωσε έτσι την ευκαιρία να το διαβάσω. Ντέιβιντ Μπριν - Ο Ταχυδρόμος: 5.5+4=9.5 Edited February 14, 2015 by BladeRunner 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 9, 2015 Share Posted February 9, 2015 The time machine - Herbert G. Wells: 4,5+2,5=7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted February 15, 2015 Share Posted February 15, 2015 Άνθρωπος στον Άρη - Andy Weir: 4,5+2,5=7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted February 19, 2015 Share Posted February 19, 2015 (edited) Frank Herbert: ''Ο Δράκος της Θάλασσας'': Βρισκόμαστε μερικά χρόνια στο κοντινό μέλλον όπου η ανθρωπότητα είναι σε εμπόλεμη κατάσταση. Η εξόρυξη πετρελαίου είναι ζωτικής σημασίας ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κλαπεί από τον εχθρό. Κάτι τέτοιο γίνεται και εδώ μέσα από τα μάτια του ολιγομελούς πληρώματος ενός υποβρυχίου. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά με κάποιον απ' όλους να μην είναι αυτός που δείχνει και να παίζει σε διπλό ταμπλό. Το αρχικό κομμάτι πριν γίνει η κατάδυση και ξεκινήσει το ταξίδι ήταν καλούτσικο. Μετά όμως το ύφος βάρυνε με πολλά τεχνολογικά μπλα μπλα, ατελείωτες ψυχοφθόρες συγκρούσεις και ανούσιους διαλόγους που ανακυκλώνονταν συνεχώς. Και με κούρασε. Ψυχομελό κατασκοπευτικό με δράση υπό του μηδενός. Δεν μπορώ να πω ότι υπέφερα, αλλά σε κάθε περίπτωση μπαίνει στα θετικά το ότι ήταν μικρό και έφυγε γρήγορα μέσα σε δύο μέρες. 2+3= 5 Edited February 19, 2015 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Myyst Posted February 23, 2015 Share Posted February 23, 2015 Ursula Le Guin, The Lathe of Heaven, 4+4=8 σχόλιο: http://community.sff.gr/topic/1657-ursula-le-guin/page-3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted February 24, 2015 Share Posted February 24, 2015 Από τα βιβλία της που δεν έχω διαβάσει, αλλά οκ... μικρός είμαι ακόμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 24, 2015 Share Posted February 24, 2015 A hymn before battle,του John Ringo 3+2=5 Ο Γαλαξίας φλέγεται από έναν μεγάλο διαστρικό πόλεμο και η Γη θα αναγκαστεί να πάρει κι αυτή μέρος. Μία από τις εμπλεκόμενες πλευρές έρχεται στη σύγχρονη(αρχές των 00s, υποθέτω όταν γράφτηκε το βιβλίο) και μας ενημερώνει ότι όχι απλά υπάρχουν πολλές φυλές εξωγήινων αλλά μια ορδή εχθρικών εξωγήινων κατακτά τον ένα πλανήτη της ειρηνικής τους Ομοσπονδίας μετά τον άλλο και σύντομα θα έρθει η σειρά της Γης. Θα μας βοηθήσουν με τεχνολογία και με άσυλο σε άλλο πλανήτη αν η άμυνα στη Γη δεν προλάβει να ετοιμαστεί επαρκώς με την προϋπόθεση ότι θα πολεμήσουμε στην πρώτη γραμμή. Δηλαδή βάζουνε αυτοί τα όπλα τους κι εμείς την πολεμική μας δεξιότητα. Όπως καταλαβαίνετε σύντομα γίνεται του πίου-πίου το πανηγύρι. Αρκετά καλογραμμένες μάχες, αν και οι χαρακτήρες που πάνε να στηθούν αρχικά κάπως καλά, τελικά καταλήγουν μάλλον ξύλινοι. Μπόλικο Murica, fuck yeah αν και αναφέρονται μερικές άλλες χώρες που βοηθάνε(οι irl σύμμαχοι των Αμερικάνων) και βέβαια οι άνθρωποι αναδεικνύονται σε κορυφαία πολεμική μηχανή στο Γαλαξία because fuck you, that's why. Σε γενικές γραμμές ήταν τίμιο έργο, σου δίνει αυτό που σου υπόσχεται. Μπόλικες μάχες των ανθρώπων ενάντια σε εξωγήινες στρατιές και μια καχυποψία σχετικά με το όλο πολιτκό-γεωστρατηγικό παιχνίδι των εξωγήινων. Η ροή είναι καλή, διαβάζεται γρήγορα κι έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον αλλά ούτε φοβερές ιδέες, ούτε συγκλονιστική πλοκή, ούτε ιδιαίτεροι χαρακτήρες εδώ. Και οι διάλογοι είναι σε μεγάλο βαθμό sir, yes, sir. Δεν βρίσκω εύκολα ούτε ιδιαίτερα φτηνά τις συνέχειες οπότε θα αφήσω τον πόλεμο στη μέση. Όχι ότι με απογοήτευσε αλλά, όπως ίσως καταλαβαίνετε, δεν με έκανε να καίγομαι να ολοκληρώσω τη σειρά. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted February 24, 2015 Share Posted February 24, 2015 Φίλιπ Ντικ - Ουράνιο μάτι: 5+3.5=8.5 Σχόλιο εδώ: Philip K. Dick Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gregacm Posted February 28, 2015 Share Posted February 28, 2015 Φιλιπ Ντικ - Τα Τρια Στιγματα του Παλμερ Ελντριτς : 5+4=9 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted March 1, 2015 Share Posted March 1, 2015 The war of the worlds - Herbert G. Wells: 4,5+2,5=7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 1, 2015 Share Posted March 1, 2015 (edited) Έρνεστ Κλάιν - Αν είσαι έτοιμος, πάτα Enter Χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο συναρπαστικά και εθιστικά βιβλία που έχω διαβάσει τώρα τελευταία, ειλικρινά δεν κατάλαβα πότε διάβασα εξακόσιες και βάλε σελίδες. Δεν μπορώ βέβαια να πω ότι με ξετρέλανε στον απόλυτο βαθμό, γιατί δεν έζησα την δεκαετία του '80, που τόσες χιλιάδες αναφορές γύρω από την μουσική, τις τηλεοπτικές σειρές, τις ταινίες, τα βιβλία, την μουσική και τα βιντεοπαιχνίδια της δεκαετίας αυτής συνάντησα μέσα στο βιβλίο, όμως και πάλι ήταν σίγουρα μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή εμπειρία, που πιστεύω ότι κάθε φίλος της επιστημονικής φαντασίας πρέπει κάποια στιγμή να ζήσει. Η ιστορία έχει ως εξής: Βρισκόμαστε στο 2044 και η Γη είναι μάλλον ένα άσχημο μέρος να ζει κανείς, με την φτώχεια, τα περιβαλλοντικά προβλήματα και τους πολέμους να έχουν φτάσει στο όριο της καταστροφής τον κάποτε όμορφο και φιλόξενο αυτό πλανήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι περνάνε τον χρόνο τους χωμένοι στο OASIS, μια παγκόσμια πλατφόρμα εικονικής πραγματικότητας, όπου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Ο πρωταγωνιστής και αφηγητής της ιστορίας, Ουέιντ Ουότς, ένας έφηβος που ζει σε μια στοίβα τροχόσπιτων κάπου στο Οκλαχόμα Σίτι, είναι ένας συμπαθητικός νεαρός, που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έχει περάσει όντας χαμένος στους αμέτρητους κόσμους του OASIS. Όνειρό του είναι να βρει το Πασχαλινό Αυγό, σ'ένα παιχνίδι εντελώς διαφορετικό από τα άλλα. Ο δισεκατομμυριούχος δημιουργός του OASIS πέθανε και μέσω της διαθήκης του ενημέρωσε τον κόσμο ότι θα αφήσει ολόκληρη την περιουσία του (περίπου 240 δις), στον νικητή του διαγωνισμού, ο οποίος πρέπει να βρει το Πασχαλινό Αυγό, περνώντας ένα κάρο δοκιμασίες. Έτσι εκατομμύρια άνθρωποι άρχισαν να μαθαίνουν τα πάντα γύρω από τα χόμπι και τα ενδιαφέροντα του γέρου δισεκατομμυριούχου, που είχαν να κάνουν με την ποπ κουλτούρα της δεκαετίας του '80 (κυρίως), γιατί ήταν το κλειδί για την επίλυση των γρίφων. Το θέμα είναι ότι υπάρχει και ένα κακός στην ιστορία, οι Εξάρηδες της εταιρίας IOI, που θα έκαναν τα πάντα για να βάλουν στο χέρι το πολυπόθητο βραβείο. Ακόμα και φόνο... Αυτά σε πολύ γενικές γραμμές. Μιλάμε για ένα περίπλοκο και επικό βιβλίο, γεμάτο αναφορές και νοσταλγία, που μπορεί να φέρει σε οργασμό έναν που έζησε την δεκαετία του '80 και αγάπησε την ποπ κουλτούρα της δεκαετίας αυτής. Ή, τέλος πάντων, μπορεί να τον φέρει αρκετά κοντά! Από κει και πέρα, αν κάποιος δεν πολυενδιαφέρεται για βιντεοπαιχνίδια και τέτοια, μάλλον θα νιώσει άβολα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Δεν είναι ένα ακόμα δυστοπικό μυθιστόρημα, είναι ένα μυθιστόρημα που το μεγαλύτερο μέρος του θυμίζει όνειρο (ή ονείρωξη) ενός φανατικού παίκτη RPG παιχνιδιών. Όμως οι αναφορές στην πραγματική πραγματικότητα, που υπήρχαν ανά διαστήματα, ήταν ικανές να δώσουν στον αναγνώστη μια ιδέα για τον κόσμο του βιβλίου. Και αυτός ο κόσμος μου φάνηκε αρκετά ρεαλιστικός και πιθανός. Η γραφή δεν παίρνει κανένα λογοτεχνικό βραβείο, είναι όμως απόλυτα ευκολοδιάβαστη, άμεση και εθιστική, σίγουρα βοηθάει στο να κυλήσει σαν νεράκι το βιβλίο. Συμπερασματικά, είναι ένα βιβλίο που δίκαια έγινε τόσος ντόρος γύρω από αυτό και θα ήθελα πάρα μα πάρα πολύ να δω μια ταινία βασισμένη σ'αυτό. Δεν λειτουργεί το ίδιο για όλους, μπορώ να το καταλάβω αυτό, όμως έστω και λίγο να σου αρέσουν τα παιχνίδια, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην χαθείς στο σύμπαν του. Παρά τρίχα δεν παίρνει πέντε αστεράκια στο Goodreads από μένα, για τους δικούς μου λόγους, είναι όμως μια αναγνωστική εμπειρία που χαίρομαι που έζησα. Υ.Γ. Γράφοντας το μακρινάρι αυτό, άκουγα τα εξής τραγούδια: New Order - Blue Monday, A Flock Of Seagulls - I Ran (So Far Away), The Plimsouls - A Million Miles Away, Def Leppard - Pour Some Sugar On Me, Rush - The Spirit Of Radio. 5.5+3.5=9 Edited March 2, 2015 by BladeRunner 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Old man & SiFi Posted March 9, 2015 Share Posted March 9, 2015 (edited) Contact - Carl Sagan Το ξεκίνησα με πολλές προσδοκίες μιά και το "ψάρεψα" από μιά λίστα των καλύτερων βιβλίων ΕΦ. Μέχρι την μέση περίπου μου άρεσε το ότι το εύρημα χρησίμευε γιά να καυτηριάσει τον τρόπο που βλέπουν οι "υψηλά ιστάμενοι" κάποια πράγματα και το πως προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν πρός όφελός τους. Μετά άρχισε να γίνεται λίγο κουραστικό και εκεί που περίμενα μιά κορύφωση με απογοήτευσε. Κυρίως επειδή : 1.Η επαφή ήταν ανύπαρκτη ή έστω μή ουσιαστική. 2. Η μεταφορά του θέματος από παγκόσμιο σε προσωπικό μου φάνηκε σαν βιαστικό και άκομψο φινάλε. Οπότε 4+2 = 6 Edited March 9, 2015 by Old man & SiFi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rov Posted March 14, 2015 Share Posted March 14, 2015 Καλησπέρα σε όλους. Ένατο post από εμένα στις αξιολογήσεις: Ένας νέος κόσμος (Chris Weitz): Το πρώτο βιβλίο του σεναριογράφου-παραγωγού ταινιών Κρις Γουέιτζ μας μεταφέρει σε μια δυστοπική Νέα Υόρκη, όπου μια αρρώστια έχει εξοντώσει όλους τους ενήλικους και τα παιδιά, αφήνοντας ζωντανούς μόνο τους εφήβους. Εξιστορεί την προσπάθεια 5 εξ αυτών να επιζήσουν σε αυτόν τον κόσμο, στην προσπάθειά τους να βρουν θεραπεία για την αρρώστια. Σαν ιδέα, το όλο στόρι και η ατμόσφαιρα είναι ένα Μαντ Μαξ, προσαρμοσμένο σε έναν πιο ρεαλιστικό κόσμο (άλλωστε έχουν περάσει μόνο 2 χρόνια από το ξεκίνημα της αρρώστιας). Και σε κάθε περίπτωση, καταφέρνει να κρατήσει υψηλό το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ιδίως σε όσους αρέσουν τα δυστοπικά αναγνώσματα. Ωστόσο υπάρχουν κάποια προβλήματα: Ο Γουέιτζ είναι σεναριογράφος και όχι συγγραφέας. Και αυτό φαίνεται στη γραφή του. Πολύ απλοϊκή, σε βαθμό που πολλές φορές νομίζεις ότι διαβάζεις ένα βιβλίο για παιδιά ή παρακολουθείς μια ταινία. Και το κακό είναι ότι, όταν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους τα παιδιά συναντούν ρατσιστές, κανίβαλους, γίνονται διάφοροι σκοτωμοί κ.λπ., αυτή η γλωσσική απλότητα δεν σε αφήνει να «μπεις» μέσα στην ιστορία και να τη «ζήσεις». Κουράζουν επίσης οι πολλές αναφορές των ηρώων σε εφηβικά gadgets, τραγούδια και σειρές της αποκεί πλευράς του Ατλαντικού, που επιτείνουν ακόμη περισσότερο την αίσθηση ότι διαβάζεις κάτι πολύ απλοϊκό. Συνολικά, πρόκειται για ένα δυστοπικό μυθιστόρημα με καλή ιδέα και ατμόσφαιρα, που όμως, λόγω του ίδιου του συγγραφέα, δεν σε βάζει ποτέ «μέσα» της. Φυσικά, όπως όλα του είδους, είναι και το πρώτο μιας τριλογίας... Βαθμολογία: 4,5 + 1,5=6,0 Ούμπικ (Philip K. Dick): Έφτασε η στιγμή να γράψω για το Ούμπικ. Ένα από τα κλασικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, για το οποίο σε αυτή την κοινότητα έχω διαβάσει διθυράμβους. Προσωπικά δεν μου άρεσε. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό και ο κυριότερος είναι ότι δεν με ενδιέφερε ποτέ, τουναντίον μάλλον με απωθούσε, η παραψυχολογία-ψιονική, κάτι που από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου δεν με έκανε να το «συμπαθήσω» και πιθανότατα το απέρριψα από την αρχή. Και τελικά, το ολοκλήρωσα με πολλά χρονικά διαλείμματα, χωρίς πραγματικά κανένα προσωπικό ενδιαφέρον μέχρι το τέλος του. Επίσης, σύμφωνα πάντα με την άποψή μου, θεωρώ ότι πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας, προσπαθεί να γίνει «βασιλικότερος του βασιλέως» έναντι του βιβλίου του, παίζοντας περισσότερο με την ίδια την ιδέα του (αλλά και τη γραφή του) και καθυστερώντας να μας την αποκαλύψει, παρά πλάθοντας τους ήρωές του και φέρνοντάς τους αυτούς πρωταγωνιστές μέσα στη δράση. Στο κάτω-κατώ, πραγματικός πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι το Ubik και όχι κάποιος εκ των υπολοίπων χαρακτήρων. Κλασικό λοιπόν το «Ούμπικ», αλλά από εμένα θα πάρει την παρακάτω βαθμολογία: Βαθμολογία: 2,5 + 3,0=5,5 Η πόλη 2 (Wayward Pines) (Μπλέικ Κράουτς): Η τριλογία του Κράουτς συνεχίζεται με το δεύτερο βιβλίο της σειράς, στο οποίο ο συγγραφέας μας μπάζει περισσότερο στην ιστορία της πόλης, το τι συμβαίνει έξω και γύρω από αυτή, αλλά και στο ρόλο του δημιουργού της, του Ντέιβιντ Πίλτσερ. Συνολικά, πρόκειται για μια σφιχτοδεμένη ιστορία, με καλή γραφή, η οποία προσπαθεί να σε βάλει μέσα στο κλίμα του να ζεις σε μια τέτοια πόλη - και ως ένα βαθμό το καταφέρνει, παρότι υπάρχουν όπως και στο πρώτο βιβλίο στιγμές, που νομίζεις έντονα ότι διαβάζεις ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Σε κάθε περίπτωση, το κεντρικό story δεν αλλάζει και για εμένα αποτελεί μια από τις πιο δυνατές post-apocalyptic ιδέες των τελευταίων ετών. Βαθμολογία: 5,0 + 3,0=8,0 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 18, 2015 Share Posted March 18, 2015 (edited) Τζον Κρίστοφερ - Τα Λευκά Όρη Ο Βρετανός Τζον Κρίστοφερ είναι γνωστός για την σειρά "Οι Τρίποδες", που αποτελείται από τέσσερα βιβλία (τα τρία πρώτα όμως στέκονται άνετα σαν τριλογία), την τριλογία "The Sword of the Spirits" και το μετά-αποκαλυπτικό "The Death of Grass", που είναι από τα πιο κλασικά του είδους. Η σειρά η οποία αρχίζει με το βιβλίο που μόλις τελείωσα, απευθύνεται περισσότερο σε μικρότερες ηλικίες, αλλά μπορεί να διαβαστεί αρκετά ευχάριστα και από πιο έμπειρους αναγνώστες. Το βιβλίο γράφηκε το 1967 και η ιστορία πιθανολογώ ότι τοποθετείται χρονικά κάπου εκατό χρόνια μετά. Ολόκληρη η Γη βρίσκεται κάτω από την εξουσία εξωγήινων όντων που με κάποια τερατώδη μηχανήματα, τους Τρίποδες, καταφέρνουν και ελέγχουν τον ανθρώπινο πληθυσμό. Ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε έχει αλλάξει δραματικά και οι άνθρωποι έχουν γυρίσει τεχνολογικά αρκετούς αιώνες πίσω, με τις νέες γενιές να μην ξέρουν καν πως ήταν κάποτε ο κόσμος. Όταν ένα παιδί φτάσει την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών, τότε δέχεται το "Στεφάνωμα", μια πρακτική που σαν σκοπό έχει, φαίνεται, τον έλεγχο του μυαλού του κάθε ανθρώπου. Ο Γουίλ Πάρκερ, φύση επαναστατική, αποφασίζει να ξεφύγει από το χωριό και την μοίρα του και, μαζί με δυο φίλους του, τον Χένρι και το "Τηλεγραφόξυλο", κατευθύνονται προς τα Λευκά Όρη, όπου υπάρχουν άνθρωποι που είναι ενάντια στο "Στεφάνωμα" και τους Τρίποδες. Η περιπλάνησή τους θα είναι γεμάτη περιπέτειες και ανακαλύψεις.... Σίγουρα αν ήμουν μικρότερος σε ηλικία θα το ευχαριστιόμουν πολύ περισσότερο, όμως και τώρα που το διάβασα δεν πέρασα καθόλου μα καθόλου άσχημα. Πρόκειται για μια κλασική δυστοπική ιστορία, που διαβάζεται πολύ γρήγορα και ευχάριστα, έχει λίγη δράση, ωραία ατμόσφαιρα και ενδιαφέρουσα (αν και ίσως λίγο απλοϊκή) κοσμοπλασία. Η γραφή είναι πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη και η αφήγηση του μικρού Γουίλ όσο περιγραφική χρειάζεται. Γενικά είναι ένα καλό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που προτείνεται με τα χίλια για παιδιά στις αρχές της εφηβείας τους, ώστε να μπουν όσο γίνεται πιο ομαλά στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας. Όμως και οι ενήλικοι δεν θα περάσουν καθόλου άσχημα, απλά να μην έχουν πολλές απαιτήσεις. Σύντομα θα πιάσω το δεύτερο βιβλίο. 4+3.5=7.5 Edited March 19, 2015 by BladeRunner 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 23, 2015 Share Posted March 23, 2015 Άρθουρ Κλαρκ - 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος: 6+3.5=9.5 Σχόλιο εδώ: Arthur Clarke 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted March 30, 2015 Share Posted March 30, 2015 (edited) Ντέιβιντ Μπριν: ''Ο Ταχυδρόμος'': Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον η Γη έχει καταστραφεί. Στην Αμερική όπου διαδραματίζεται η ιστορία μας, έχουν δημιουργηθεί ισχυρές φεουδαρχικές κοινωνίες που καταπιέζουν και θέλουν να κατακτήσουν τις αδύναμες μικρότερες. Καμία ελπίδα δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα μέχρι την στιγμή που ένας ταχυδρόμος θα εμφανιστεί στο προσκήνιο. Απεσταλμένος των ''Παλινορθωμένων Ηνωμένων Πολιτειών'' όπως διατείνεται χαρακτηριστικά, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες έχοντας τους δικούς του ταπεινούς αλλά σημαντικούς για αυτόν στόχους. Δεν μπορεί όμως να φανταστεί το αποτέλεσμα των πράξεων του, ενώ παράλληλα και οι εχθροί του δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια. Ωραίο και κλασικό μετα- αποκαλυπτικό μυθιστόρημα. Κάτι του λείπει που θα το μετέτρεπε σε αριστούργημα, είναι όμως καλογραμμένο και διαβάζεται άνετα και γρήγορα. 5+3= 8 Edited March 30, 2015 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 1, 2015 Share Posted April 1, 2015 (edited) Άρθουρ Τοφτ - Αναγκαστική προσγείωση Δεύτερο βιβλίο του Άρθουρ Τοφτ που διαβάζω, μετά το αρκετά μέτριο "Κάτω από τα τείχη", που διάβασα τον Σεπτέμβριο του 2011. Και αυτό που μόλις τελείωσα δεν μπορώ να πω ότι με ξετρέλανε, μιας και συνάντησα πανομοιότυπα προβλήματα με το προηγούμενο -τουλάχιστον απ'όσο μπορώ να θυμάμαι τόσα χρόνια μετά-, πάντως μου φάνηκε ελαφρώς καλύτερο, αν και αυτό δεν λέει και τίποτα για την ποιότητα του. Λοιπόν, οι άνθρωποι στην Γη έχουν καταντήσει να ζουν αυτοματοποιημένα σαν ρομπότ, χωρίς να ευχαριστιούνται πραγματικά την ζωή, με το περιβάλλον να έχει τα μαύρα του τα χάλια και πολλές συνήθειες να έχουν αλλάξει δραματικά. Γι'αυτό ο πατήρ Έβενσον, επιστήμονας και έμπειρος αστροναύτης, πήρε την γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά τους, και με το σκάφος που φτιάχτηκε με δικά του σχέδια, την έκανε για άλλο πλανήτη. Μετά από μήνες ταξιδιού, τρακάρουν πάνω σ'έναν ωραίο πλανήτη, τον Ιντούνα, με καθαρή ατμόσφαιρα, μπόλικο πράσινο, και μεγάλη ποικιλία σε ζώα. Μόνο που τρακάρουν και κυριολεκτικά, γιατί είχαν μια ανώμαλη προσγείωση. Η μητέρα πεθαίνει, ο πατέρας χτυπάει σοβαρά στο κεφάλι και τα έχει χαμένα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, και τα τέσσερα παιδιά πρέπει να επιζήσουν σε ένα άγνωστο περιβάλλον, όντας εντελώς άπειρα σε θέματα επιβίωσης. Θα γνωρίσουν το νέο τους σπίτι και θα αντιμετωπίσουν διάφορες δυσκολίες, πάντως θα τα καταφέρουν... Το σενάριο κλασικό, η εκτέλεση όμως κάπως απλοϊκή, χωρίς βάθος σε πλοκή και χαρακτήρες, και με διάφορες ευκολίες και αναπάντητα ερωτήματα. Δεν χρειάζονται και πολλά λόγια, πρόκειται για ένα μέτριο περιπετειώδες βιβλιαράκι επιστημονικής φαντασίας, που περνάει κάποια μηνύματα με απλοϊκό τρόπο, διαβάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα, και ξεχνιέται σχεδόν αμέσως. Η γραφή είναι απλή και ευκολοδιάβαστη, τίποτα το ιδιαίτερο. Είχε τις στιγμές του και μια καλούτσικη ατμόσφαιρα και δεν σπατάλησα χρήμα ή πολύ χρόνο για να το διαβάσω, οπότε δεν θα είμαι αυστηρός. Υ.Γ. Πάντως για άπειρους, νεαρούς αναγνώστες, δεν είναι άσχημη εισαγωγή στο είδος. 3.5+2.5=6 Edited April 7, 2015 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.