Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ

[nikosal]

Naked Sun, Γυμνός Ήλιος, Ισαάκ Ασίμοφ

 

Όπως και στις Σπηλιές από Ατσάλι, ο Ασίμοφ δημιουργεί ένα πολύ ενδιαφέρον κοινωνιολογικά βιβλίο: Δεν μένει σε ένα έγκλημα στο μέλλον, με το δράστη να κρατά λέιζερ αντί για ρεβόλβερ, αλλά το τοποθετεί σε ένα κοινωνικό πλαίσιο πολύ διαφορετικό από το δικό μας, ενσωματώνει καλά τους χαρακτήρες σε αυτό και δίνει έμφαση στις μη οικίες συνήθειές τους. Μάλιστα αυτή τη φορά κάνει ένα άλμα παραπέρα: Ενώ στις Σπηλιές το πλαίσιο ήταν η -πολύ διαφορετική- κοινωνία των ανθρώπων που είναι κλεισμένοι σε πόλεις - σπήλαια (θόλους), τώρα στέλνει ένα από αυτούς σε ακόμα πιο παράδοξο περιβάλλον, όπου ακόμα και ο κεντρικός χαρακτήρας νιώθει άβολα (πόσο μάλλον εμείς!)

Πολύ πιο καλογραμμένο από τις Σπηλιές, ευφυές, χάνει λίγο στο τέλος, περιμένεις κάτι περισσότερο από αυτό που θα βρεις. Αλλά είπαμε, δεν είναι αστυνομικό!

Κλασικό, εξαιρετικό ανάγνωσμα. Και για τους φίλους του διαστήματος και των ρομπότ...: Πρώτο πράμα!

 

5 + 3.5 = 8.5

[Sileon]

Roger Zelazny - Lord of Light 4+3= 7

 

Περίεργη περίπτωση το βιβλίο αυτό. Η αίσθηση που μου άφησε ήταν ότι όλα γίνανε πολύ γρήγορα και δεν πρόλαβα να βυθιστώ στις καταστάσεις. Βέβαια δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι το σενάριο ήταν αρκετά πρωτότυπο όπως και οι χαρακτήρες. Αλλά μέχρις εκεί. Αυτό το απέριττο ύφος καταγραφής μιας νέας μυθολογίας και της σταδιακής της αποκαθήλωσης που υιοθετείται στο βιβλίο, μου φαίνεται ελαφρώς επιτηδευμένο και προσωπικά, χωρίς να με κουράσει δεν με άφησε να ταυτιστώ με τις καταστάσεις και τους χαρακτήρες. Για να γίνω κατανοητός.. Η εξιστορηση έχει έναν πολύ περιγραφικό χαρακτήρα χωρίς να δίνει ιδιαίτερες πληροφορίες για τους ανθρώπους και τις ζωές τους αλλά και χωρίς να δίνει και ιδιαίτερες περιγραφές του χώρου και κυριότερο χωρίς να δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην δυναμικη του χρόνου. Ποτέ δεν κατάλαβα για πότε ο πρωταγωνιστής διέδωσε με τον λόγο του μια Θρησκεία, πόσο δύσκολο ήταν να γίνει αλλά και το κυριότερο, τι αντίκτυπο ποιοτικά είχε αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι χαρακτήρες απο την άλλη μου φανήκανε αρκετά επιφανειακοί, με συμπεριφορά ελαφρώς αλλοπρόσαλλη. Απο τον κόσμο που ακολουθούσε τον Βούδα και την απόφαση του πρωταγωνιστή να πολεμήσει τον Ουρανό, το οποίο δεν το βίωσα μέσα μου αλλά απλά παρακολουθούσα τις προσπάθειές του, μέχρι τις υπερβολικά εύκολες και αψυχολόγητες αλλαγές στρατοπέδου των Θεών.

[sadorinius]

Να βάζαμε για αξιολόγηση το 'Στα Κύματα του Χρόνου' του George Brunner (The Tides of Time)? Διαδραματίζεται σε ένα ελληνικό νησί και μιά και τελείωσε το φεστιβάλ...

[nikosal]

Να το βάλουμε. Ερώτηση: Έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά;

 

Προτείνω: Σάμιουελ Ντιλένι, The Einstein Intersection

[sadorinius]

Έχει κυκλοφορήσει εδώ και μία δεκαετία σίγουρα αν όχι παραπάνω, εκδόσεις Aquarius. Αυτό που λες με τον Einstein είναι καινούριο, κυκλοφορεί εδώ?

[nikosal]

Για το Αϊνστάιν (τίτλος που ο εκδότης φόρεσε καπέλο στον συγγραφέα) ρίξε μια ματιά εδώ. Όχι, δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά και αμφιβάλω αν θα γίνει κάτι τέτοιο ως το 2040.

[Sileon]

Joe Haldeman - The Forever War 6+3.5=9.5

 

Κατ'αρχάς να ξεκινήσω με μια δήλωση. Το βιβλίο είναι ένα ''πρέπει να διαβάσετε πριν τα τινάξετε''. Έτσι, χέρι-χέρι με την Άννα Καρένινα. Είναι σίγουρα απο τα πιο καλογραμμένα και εύστοχα βιβλία του είδους στηριζόμενο σε ένα απλό σενάριο. Άνθρωποι εναντίον εξωγήινης φυλής. Απλά πράματα. Αυτό είναι και το όχημα για να ξεδιπλώσει ο Haldeman μία ιστορία με πολύ ενδιαφέρον και έξυπνα δοσμένο επιστημονικό υπόβαθρο, ρεαλιστικότατες περιγραφές τοποθεσιών, χαρακτήρων και καταστάσεων και πλοκή που σε κρατάει στην τσίτα. Όμως ο πυρήνας του βιβλίου είναι το σχόλιο πάνω στον πόλεμο. Τα συμφέροντα που εξυπηρετεί και η ακραία κατάληξη αυτού, όπου πια ολόκληρο το οικονομικό αλλά, προσοχή, και το κοινωνικό πια σύστημα να έχουν γίνει επικοινωνούντα δοχεία με τρίτο τον ίδιο τον πόλεμο.

Σίγουρα καθοριστικό στοιχείο στο βιβλίο είναι ο πρωταγωνιστής. Αυτός είναι που χρωματίζει το βιβλίο, δίνει έμμεσα την ρότα στην ανάγνωση και ''δένει'' το άρωμα που αναδύεται απο το κείμενο. Είναι ο ορισμός του σκεπτόμενου, ορθολογιστή ανθρώπου ο οποίος αναγνωρίζει τον σκοταδισμό και τις ακρότητες του ανθρωπίνου γένους αλλά και οτι κινητήριος δύναμή τους είναι δύο ακραίες τάσεις, τα ένστικτα και τα κίνητρα.

Μάλλον προτιμά να κρατάει τις σκέψεις για τον εαυτό του, όχι απο έλλειψη ευαισθησίας αλλά μάλλον σαν αποδοχή της κατάστασης.

Το τέλος,δε..Για εμένα τουλάχιστον, αποτέλεσε μια μεγάλη έκπληξη και εκεί πια του βγάζω το καπέλο. Γιατί είναι μεγάλη μαεστρία να έχεις μια καυστική πένα χωρίς να παρασύρεσαι σε ακρότητες και πεσιμισμούς. Να μπορείς να παραδεχτείς την δύναμη του ανθρώπου και της αγάπης. Όταν έφτασα στο τέλος, πρώτα πέταξα ένα '' Ε, όοχι ρε μαλάκα..'', ετσι, με τα όλα του και μετά πήγαν να με πάρουν τα ζουμιά, σαν 14χρονη που λοιώνει στον κινηματογραφικό Τιτανικό.

Άξιος.

 

Υ.Γ. ''Fuck you, sir''. Χα. Αυτό ξαναπέστο..

[Mort13]

Λοιπόν...

 

Αξιολογήσεις:

 

Brave New World. Με "τρόμαξε" πιο πολύ από το 1984, γιατί θεωρώ πιο πιθανό το σενάριο του παρά αυτό του 1984 (η ευτυχία πουλάει πολύ καλύτερα από ότι η δυστυχία). Είναι όμως σαφώς "χειρότερο" λογοτεχνικά. 7.5

The Einstein Intersection (ΟΚ, δεν έχει μαζέψει ακόμα τις απαραίτητες προτάσεις, αλλά αν το προτείνουν όσοι το διάβασαν λόγω του ομαδικού διαβάσματος μπαίνει άνετα στη λίστα οπότε...) Η πρώτη φορά που έργο του Delany δεν με άγγιξε. Οι χαρακτήρες παραήταν... εξωγήινοι. Σωστό με βάση το θέμα του βιβλίου, αλλά δεν παύει να με άφησε "στην απέξω" όσον αφορά τα κίνητρά τους. 7

 

Προτάσεις:

Dying of the Light, του G.R.R. Martin

Galactic Pot Healer, του P.K. Dick

[nikosal]

The Gods Themselves του Ι. Ασίμοφ

 

Τι βιβλίο ε; Νομίζω το καλύτερο του συγγραφέα και πάντως μια ανακάλυψη για μένα όταν το διάβασα πρώτη φορά 16 ή 17 χρονών παιδί, έχοντας ήδη διαβάσει τον κλασικότερο Ασίμοφ του Κάκτου. Κλασικότερος εκείνος, των Ρομπότ και του Θεμέλιου, καθώς τούτος εδώ κατ' εξαίρεση μάλλον περιέχει πολύ επιστήμη και μάλιστα χτίζει πάνω της τα πάντα. Τρία μέρη ισότιμα, εξαιρετικά όλα τους, με το δεύτερο πάντως να περιέχει μια από τις καλύτερες δημιουργίες εξωγήινου πολιτισμού σε ένα παράλληλο σύμπαν. Οι soft και hard, οι τριάδες, η σεξουαλική ζωή τους (κατά αναλογία βέβαια), η αναπαραγωγή. Αλλά και το πρώτο μέρος κορυφαίο, το "Ενάντια στην ηλιθιότητα", με τη στενοκεφαλιά του επιστημονικού κατεστημένου να κυριαρχεί, και το τρίτο εξαιρετικό, ίσως αυτό οριακά υποδεέστερο των άλλων δύο, αλλά όταν έχεις ανέβει πολύ ψηλά θες και να αναπνεύσεις λίγο. Το απόλαυσα δεύτερη φορά, τώρα στο πρωτότυπο, και σας συνιστώ να το διαβάσετε, αν δεν το έχετε ήδη κάνει.

 

Ταλαντεύτηκα λίγο ανάμεσα στο σχεδόν άριστα και το άριστα... Νομίζω όμως το αξίζει.

 

(6 + 4) = 10

[Sileon]

Θεϊκή εισβολή - Φίλιπ Ντικ, 4.5+3=7.5

 

Αν και έχει περάσει πολύς καιρός που το διάβασα και ούτε μια καλή περίληψη του βιβλίου δεν θα μπορούσα να δώσω, θα έλεγα ότι χωρίς να συγκαταλλέγεται στα κλασσικά του, σιγουρα δεν είναι και απο αυτά που θα έπρεπε να ντρέπετε ο συγγραφέας του ( Είναι γνωστό ότι έχει γράψει και μερικά πολύ αδύναμα.. Λογικό, όντας παραγωγικότατος). Έχει δράση, πλοκή αλλά κυρίως μια πολύ δυνατή σύνθεση που απαρτίζει την κομπανία των ηρώων και σύνδέεται με μια δεύτερη έλευση του Μεσσία σε μια Γη που τον έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε. Όλοι εδώ είναι. Με άλλα ονόματα, οι μεγάλοι ήρωες της Καινής Διαθήκης σε φουτουριστικές περιπέτειες. Ο Ιωσήφ και Μαρία, ο Προφήτης Ηλίας και μια μυστήρια ύπαρξη που είναι ο μέντορας, τρόπω τινά, του νεο-Ιησού. Καθόλου κακό.

Βέβαια Ubik δεν είναι, αλλά είναι το πρώτο βιβλίο του Ντικ που διάβασα και που με ώθησε να τον ψάξω παραπάνω.

[nikosal]

Ubik (Ούμπικ), P.K. Dick

 

Ανάμεσα στα 10-12 που έχω διαβάσει, το καλύτερο, το πιο ολοκληρωμένο, το πιο περίπλοκο βιβλίο του Ντικ. Όλο το έργο του Ντικ ήταν ριζοσπαστικό και ρηξικέλευθο, αλλά εδώ νομίζω έχουμε να κάνουμε με το καλύτερο δείγμα του. Κανονικά ένα δεκάρι, αλλά... θα πάρει 9,5 μια που σε λίγα σημεία δείχνει λίγο, μα τόσο δα λίγο την ηλικία του. Στο κάτω κάτω γράφηκε το 1969 και φαντάζομαι στην εποχή του θα είχε εντυπωσιάσει το πιο ανοιχτό και πρωτοπόρο κοινό της εφ, υποθέτω όπως ο Καβάφης είχε εντυπωσιάσει τα πιο ανοιχτά μυαλά της ποίησης στην εποχή του. Και μόνο αυτά, οι άλλοι παρατήρησαν ότι δεν είχε... ομοιοκαταληξία και ασχολούταν υπέρ το δέον με το ομοφυλοφιλικό σεξ...

Τι θεαματικές ιδέες (πίσω στο Ούμπικ πάλι) και τι θεαματικό τέλος.

Ήταν η τρίτη ανάγνωση που του έκανα, πρώτη φορά στο πρωτότυπο, το βρήκα όσο δυνατό μου είχε φανεί και την πρώτη φορά, σε εκείνη την έκδοση του Εξάντα. Μόνο που τότε ήμουν έφηβος και με είχε συναρπάσει, τώρα ήξερα τι να περιμένω (αν και ευτυχώς δεν θυμόμουν το τέλος!!) ...

 

5.5 + 4.0 = 9.5

[Mort13]

The day of the triffids. Μετρημένο και σοβαρό. Του κόβω βαθμούς γιατί δείχνει την ηλικία του κατά τη γνώμη μου. 8

[heiron]

Ραντεβού με το Ράμα

Αρθουρ Κλαρκ

5+2= 7

 

Οπως ειχα πει,ηρθε ο καιρος να το βαθμολογησω.Αισθανομαι λιγακι σα να το αδικω δεδομενου οτι το θεωρω πολυ σπουδαιο βιβλιο αλλα παρα τις κλασικες ιδεες του κτλ δεν με ξετρελανε.Ψιλοκουραστικες οι περιγραφες του Ραμα και μονο προς το τελος γινοταν καπως πιο ενδιαφερον.Επισης οι ηρωες μαλλον ξενερωτοι.Σκεφτομουν να του βαλω κανα βαθμο παραπανω ωστε να περασει αλλα βιβλια μικροτερου βεληνεκους αλλα βλεποντας ποσο ειχα βαλει στο Ringworld(7) διστασα να βαλω παραπανω.Μαλιστα μπορω να πω οτι το δευτερο μου αρεσε πιο πολυ απο το εργο του Κλαρκ.Τις συνεχειες του θα τις αφησω στα ραφια των μαγαζιων μαλλον.

[trillian]

Eπειδή το διάβασα πρόσφατα, αλλά μόλις έχω ξυπνήσει και το ψάξιμο στη λίστα είναι υπεράνω των δυνάμεων μου, θέλω να ρωτήσω σχετικά με το Όλυμπος και το Hyperion του Dan Simmons - είναι στη λίστα; Θέλουν κι άλλες αξιολογήσεις; Τα έχει προτεινει κανείς γενικώς; Όπως και να χει, τα προτείνω και τα δύο και αφήνω στο Νίκο τα καθέκαστα - εκτός αν προλάβει να πάρει στροφές ο εγκέφαλός μου πριν το δει ο Νικος :tongue:

[nikosal]

Eπειδή το διάβασα πρόσφατα, αλλά μόλις έχω ξυπνήσει και το ψάξιμο στη λίστα είναι υπεράνω των δυνάμεων μου, θέλω να ρωτήσω σχετικά με το Όλυμπος και το Hyperion του Dan Simmons - είναι στη λίστα; Θέλουν κι άλλες αξιολογήσεις; Τα έχει προτεινει κανείς γενικώς;

 

Καλή ερώτηση Τριλ, και μου δίνει την ευκαιρία να υπενθυμίσω πώς γίνονται προτάσεις και αξιολογήσεις, όχι σε σένα μόνο αλλά σε κάθε μέλος του φόρουμ.

• Κάθε βιβλίο που προτείνεται από τρία μέλη μπορεί να αξιολογηθεί
  

Εν συνεχεία,

• Κάθε βιβλίο που φτάνει τις πέντε αξιολογήσεις μπαίνει στον πίνακα με τα καλύτερα βιβλία (και από κει και πέρα φυσικά οι αξιολογήσεις του αυξάνουν χωρίς περιορισμό)
  

Στον πίνακα (στη λίστα) αυτή τη στιγμή περιλαμβάνονται 50 βιβλία. Καμιά 70αριά έχουν συμπληρώσει τις 3 προτάσεις (συνεπώς αξιολογούνται ελεύθερα) αλλά όχι και τις 5 αξιολογήσεις (συνεπώς δεν έχουν ακόμα μπει στη λίστα) ενώ καμιά 80αριά δεν έχουν συμπληρώσει τις 3 προτάσεις (συνεπώς μόνο να προταθούν γίνεται, αλλά όχι ακόμα να αξιολογηθούν). Απλό; Εμένα μου φαίνεται απλό, χεχε αν δεν το καταλάβατε... διαβάστε το πιο προσεκτικά (συν τις γενικές οδηγίες).

 

Πάμε τώρα στο συγκεκριμένο ερώτημα και η απάντηση που δίνω ελπίζω θα βοηθήσει τον καθένα που θέλει να ξέρει αν μπορεί να αξιολογήσει ή όχι ένα βιβλίο.

Ας πούμε ότι θες, όπως λες, να δεις αν μπορείς να αξιολογήσεις τον Όλυμπο και τον Υπερίωνα. Πας στα δύο τελευταία μηνύματα του τόπικ με τον εβδομαδιαίο πίνακα και βλέπεις α) ότι κανένα από τα δύο δεν περιλαμβάνονται στα 50 του πίνακα β) ότι το Ίλιον έχει λάβει δύο αξιολογήσεις (άρα χρειάζεται τρεις ακόμα για να μπει στον πίνακα) γ) ότι το Υπερίων έχει μια αξιολόγηση μόνο (χρειάζεται άλλες τέσσερις). Επίσης, ότι τα Fall of Hyperion, Endymion, Rise of Endymion & Olympus έχουν μια μόνο πρόταση, άρα χρειάζονται τη δική σου και ενός μέλους ακόμα.

 

Τώρα, μια μικρή λεπτομέρεια: Σημαίνουν όλα αυτά ότι μπορείς να αξιολογήσεις το Ίλιον και το Υπερίων; Χμμ.... το Υπερίων, ναι. Το Ίλιον όμως όχι, γιατί το έχεις ήδη αξιολογήσει (εσύ και η Myst!). Άρα; Αν εσύ και οποιοσδήποτε άλλος δεν θυμάται τι έχει αξιολογήσει (λογικό, το project διαρκεί ήδη 38 εβδομάδες) μου λέει και του στέλνω ένα πμ.

Ουφ! Τα είπα όλα;

[nikosal]

Προτείνεται για τη λίστα:

 

P. K. Dick, Ο αντίστροφος κόσμος (counter clock world).

 

Edit: Λίγο παρακάτω και λίγες μέρες μετά, η αξιολόγηση.

Edited July 11, 2007 by nikosal

[nikosal]

Ο αντίστροφος κόσμος (Counter Clock World) του Φ. Κ. Ντικ, (1967, λίγο πριν το Ubik).

 

Όχι ακριβώς από τα καλύτερα βιβλία του Ντικ, αλλά -επίσης- όχι χωρίς ενδιαφέρον. Ο χρόνος κυλά ανάποδα, οι νεκροί ανασταίνονται, γίνονται νεότεροι, μωρά, μπαίνουν ξανά στη μήτρα. Τα αποτσίγαρα καπνίζονται (ή μάλλον ξε-καπνίζονται) ώσπου γίνονται κανονικά τσιγάρα και επιστρέφουν στο κουτί και από κει στα ράφια των καπνοπωλείων. Ο Ντικ είχε μια ενδιαφέρουσα ιδέα που είναι πολύ πολύ δύσκολο να αναπτυχθεί και δεν νομίζω ότι τα κατάφερε, αφού τα κενά είναι μεγάλα (αν και κάνει μερικές περιγραφές για να δείξει το counterclock του χρόνου, όπως οι παραπάνω, δεν μπορεί φυσικά να χωρέσει εκεί τα πάντα. Πχ. οι ήρωες απαντάνε στο τηλέφωνο λέγοντας "αντίο", αλλά μετά ο χρόνος για αυτούς κυλά κανονικά, οι ενέργειές τους είναι αποτέλεσμα σκέψης και όχι το αντίθετο). Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του βιβλίου, έτσι και αλλιώς, δεν είναι τα παραπάνω, αλλά η θεολογία γύρω από τον τωρινό ηγέτη μιας θρησκείας και έναν προφήτη της που ανασταίνεται. Και εκεί πάντως, ο Ντικ θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα. Τέλος πάντων, είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος δεν έγραψε μόνο εξαιρετικά βιβλία, ετούτο δω με τις αδυναμίες του διαβάζεται αρκετά ευχάριστα.

4.0 + 3.0 = 7.0

[nikosal]

Καιρό ήθελα να το κάνω αυτό, μου δόθηκε η ευκαιρία αυτό το ΣΚ που κάθησα λιγουλάκι. Το μήνυμα λοιπόν θα μπορούσε να έχει τίτλο

 

ΤΑ ΔΕΚΑΡΙΑ ΣΑΣ

και υπότιτλο

 

Ποια είναι τα καλύτερα βιβλία εφ όλων των εποχών, για τα μέλη μας

Τον οποίο επαυξάνω, για τη χάρη του γούστου:

Μάθετε επίσης τους μέσους όρους σας!

Ας πούμε ότι είναι μια υπενθύμιση ότι πρέπει να αξιολογήσετε περισσότερα βιβλία και ίσως και αφορμή για συζήτηση.

 

Η Trillian έχει βάλει δύο μόνο δεκάρια σε 23 αξιολογήσεις που έχει κάνει. Αυτό σημαίνει κάτω από 10%, άρα η Τρίλ βάζει δύσκολα το δεκάρι της! Ως τώρα λοιπόν, έχει βάλει τον καλύτερο δυνατό βαθμό μόνο στο Τέλος της Αιωνιότητας (Ασίμοφ) και το 1984 (Όργουελ). Τέλος η Τριλ έχει μέσο όρο στις αξιολογήσεις της 8.4.

Ο Heiron είναι ακόμα πιο "σφικτός". Ένα μόλις δεκάρι σε 35 αξιολογήσεις! Το έδωσε στον Άρχοντα του Φωτός (Ζελάζνι). Χμ... και δεν το έχω διαβάσει αυτό. Μέσος όρος: 7.6. Οποία αυστηρότης...

Ο Dain έχει επίσης βάλει μόνο ένα δεκάρι σε 12 αξιολογήσεις (μα δεν ντρέπεται;) Το έδωσε και αυτός στο Τέλος της Αιωνιότητας. Πάντως με βάση το ποσοστό (<10%) χαρακτηρίζεται σφικτός. Όχι στο πορτοφόλι του, έτσι; χεχε. Ο μέσος όρος του είναι 7.3, μα γιατί καλέ μου; Τι σου έκαναν οι άμοιροι οι συγγραφείς;

Η εξοχότης μου (nikosal) έχει τρία δεκάρια σε 38 αξιολογήσεις. Στο όριο του σφικτού και εγώ λοιπόν. Τα δεκάρια μου ήταν το Forever War (Χάλντεμαν), The Gods Themselves (Ασίμοφ) και το Stars my Destination (Μπέστερ, στα ελληνικά Το πεπρωμένο μου είναι τα άστρα). Βέβαια να προσθέσω ότι έχω σκορπίσει απλόχερα τα "σχεδόν δεκάρια μου", που σημαίνει έχω αξιολογήσει ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 8 βιβλία με 9.5. Μέσος όρος 8.1, ούτε αυστηρός, ούτε γαλαντόμος δηλαδή. Ή διαφωνείτε;

Το ίδιο η Nienor: Κανένα 10άρι στις 3 αξιολογήσεις της, υψηλότερος βαθμός στο 1984 (9.5), μέσος όρος 8.3 αλλά στατιστικά μη σημαντικός.

Η Darkchilde με δύο δεκάρια σε 14 αξιολογήσεις, είναι ας πούμε λίγο πιο απλόχερη. Τα δεκάρια της: Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος (ΛεΓκεν) και Ξένος σε Ξένη Χώρα (Χενλάιν). Μέσος όρος, 7.9.

Η Sadorinius σε 40 αξιολογήσεις έχει βάλει ένα δεκάρι μόνο, στο Σολάρις (Λεμ). Μέσος όρος 6.9. Τσκ, τσκ, τσκ, εδώ έχουμε το... ρεκόρ τσιγκουνιάς.

Ο Gema αντίθετα χαρακτηρίζεται ενθουσιώδης και γαλαντόμος, αφού έχει βάλει 10άρια στα έξι Dune-οβιβλία (Χέρμπερτ πατήρ), στην Πλημμύρα (Μπάλαρντ), στη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία (Ασίμοφ) και στο Νευρομάντη (Γκίμπσον). Συνολικά έχει 26 αξιολογήσεις. Μέσος όρος 8.6.

Πάμε στο... βασιλιά του παιχνιδιού, Tauntaun13 που έχει το ρεκόρ αξιολογήσεων (64! Ευχαριστούμε Τοντον!) και μόλις 2 δεκάρια: Σκάνερ Ντάρκλι (Ντικ) και Άρχοντας του Φωτός (Ζελάζνι). Σφικτός στα δεκάρια του και ο Τοντον, ενώ ο μέσος όρος του είναι επίσης χαμηλός: 7.8.

Ο Northerain σε 3 αξιολογήσεις έχει ένα δεκάρι: Τα Ανδροειδή Ονειρεύονται Ηλεκτρικά Πρόβατα; (Ντικ) Μέσος όρος 9.0 αλλά είπαμε, με λίγες αξιολογήσεις.

Nihilio: Δύο 10άρια σε 6 αξιολογήσεις. Πρόκειται για το Dune & το Dune Messiah. Μέσος όρος 8.0.

Ο Neveryon δεν έχει βάλει κανένα 10άρι σε 22 αξιολογήσεις. Υψηλότερος βαθμός του το 9άρι που έβαλε στο Stars my Destination. Επίσης έχει τον απόλυτα χαμηλότερο μέσο όρο, 5.4 που τον καθιστά τουλάχιστον απαιτητικό.

H Eroviana έχει βάλει τον υψηλότερη βαθμό της (8) στο Γυρίστε το Γαλαξία με Οτοστόπ (Άνταμς). Έχει κάνει δύο αξιολογήσεις.

Ο D'Ailleurs έχει ένα δεκάρι σε 7 αξιολογήσεις: Εγώ το Ρομπότ (Ασίμοφ). Μέσος όρος ψηλός, 8.6.

Ο Araquel είναι Ανταμς-ικός: Έχει πέντε 10άρια στη σειρά του Γαλαξία αλλά του αρέσει και ο Ασίμοφ, αφού έχει και δύο 9,5 στη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία και το Robots and Empire. Σύνολο αξιολογήσεων 32, μέσος όρος 7.8.

Με 5 10άρια σε 43 αξιολογήσεις (οι δεύτερες περισσότερες μετά τον Τοντον) ο PiKei περνά με διαφορά στήθους στους "απλόχερους". Τα δεκάρια του: Βαβέλ17 (Ντιλένι), Γυρίστε το Γαλαξία (Άνταμς), Σολάρις (Λεμ), Forever War και Τελευταίος Παγκόσμιος Πόλεμος (Σπίνραντ). Μέσος όρος 9.0 και με δεδομένο ότι οι αξιολογήσεις του είναι πολλές, σας λέω ότι ο Πικέι φχαριστιέται τρελά την εφ που διαβάζει!!!

Elen: 31 αξιολογήσεις, κανένα δεκάρι. Άλλη... τσιγκούνα. Μέσος όρος 6.8.

Filotehnos: 3 αξιολογήσεις, ένα δεκάρι - Broken God του David Zindell. Συγγραφέας από τον οποίο δεν έχω διαβάσει τίποτα. Μέσος όρος 9.0 αλλά μπλα μπλα μη σημαντικός στατιστικά.

Pixie: 5 αξιολογήσεις, κανένα δεκάρι, γκουχ - γκουχ, μέσος όρος 6.5.

Ο RaspKFog δεν έχει κανένα δεκάρι σε 4 αξιολογήσεις. Έχει ένα 9άρι στο Φαρενάιτ 451 (Μπράντμπερι). Μέσος όρος 7.5 αλλά λίγες αξιολογήσεις για να είναι στατιστικά σημαντικός.

Η Myst έχει ένα 10άρι σε 9 αξιολογήσεις, το Ίλιον του Σίμονς. Ο μέσος όρος της είναι 7.6.

 

 

Και τώρα; Και τώρα που είδατε τα δεκάρια σας, να σας θυμίσω ότι σύμφωνα με ένα βασικό κανόνα του project, μπορείτε να αλλάζετε μια βαθμολογία που έχετε κάνει αφού περάσουν 3 μήνες από την αρχική σας αξιολόγηση. Συνεπώς αν κάτι από τα παραπάνω σας... ξινίζει, εμπρός!

 

[συνεχίζεται αργότερα]

Edited July 17, 2007 by nikosal

[heiron]

Θα μου δωσετε το Μεγα Διεθνες Βραβειο του Πιο Αυστηρου Βαθμολογητη?!?Χεχε...

 

Τα βιβλια στα οποια εχω δωσει ...χμ...απο 8,5 και πανω τα βρισκω εξαιρετικα.Ομως κραταω το αριστα για το πιο αγαπημενο μου.Ισως θα μπορουσα να το δωσω και σε κανα 2-3 ακομη(με το Ντιουν να ειναι το φαβορι συμφωνα με τα γραφεια στοιχηματων ανα την ηφυλιο).Αλλα αυτο θα το κανω αργοτερα οταν θα ξανακοιταξω τη λιστα μου.Οντως εχω βαθμολογησει καπως αυστηρα ορισμενα αλλα σκεφτομουν με βαση μια κλιμακα.

 

Πχ: Εδωσα 8 σε ενα βιβλιο που μου αρεσε πολυ.Αν ενα αλλο βιβλιο δεν μου αρεσε εξισσου δεν μπορω να του βαλω παραπανω οσο καλο κι αν ηταν.Σε ορισμενα ισως φταιει η κακη μου διαθεση οπως με τον Τζακ Μπαρον που το διαβαζα οταν μπηκα στο Ναυτικο!

[nikosal]

Θα μου δωσετε το Μεγα Διεθνες Βραβειο του Πιο Αυστηρου Βαθμολογητη?!?Χεχε...

 

Μπααα, πού τέτοια τύχη. Στο άρπαξε μέσα από τα χέρια η Σαντορινιούς...

[Mort13]

Εh? What? Houston, we have a problem...

 

2 δεκάρια έχω δώσει, το "Ακόμα και οι Θεοί" δεν το έχω αξιολογήσει (θα ήταν λίγο δύσκολο αφού δεν το έχω διαβάσει :tongue: ) και οι αξιολογήσεις μου είναι 64.

 

Πάντως πέρα από τα 10άρια, η αυστηρότητα θα φαίνεται και στον μέσο όρο βαθμολόγησης. Πχ εγώ κάτω από 6.5 δεν έχω βάλει, επομένως ο μέσος όρος μου θα είναι υψηλός.

[nikosal]

Μάλλον θα αντέγραψα κάτι λάθος από το εξελάκι που κρατώ. Θα διορθώσω όταν επιστρέψω σπίτι, δεν το έχω μαζί μου.

 

Αλλά πάντως:

το "Ακόμα και οι Θεοί" (...) δεν το έχω διαβάσει

...δεν επιτρέπεται!! Edited July 17, 2007 by nikosal

[nikosal]

Εh? What? Houston, we have a problem...

2 δεκάρια έχω δώσει, το "Ακόμα και οι Θεοί" δεν το έχω αξιολογήσει (θα ήταν λίγο δύσκολο αφού δεν το έχω διαβάσει :tongue: ) και οι αξιολογήσεις μου είναι 64.

 

Eh, Apollon, Problem solved.

Έψαξα -ευτυχώς δεν μου πήρε πολύ ώρα!- και ανακάλυψα ότι το πρόσφατο δικό μου (ο αθεόφοβος!) δεκάρι στο Ακόμα και οι Θεοί το είχα... πιστώσει σε σένα! Ένα δεκάρι παραπάνω εγώ, ένα παρακάτω εσύ...

Τρέχω τώρα να διορθώσω και το σχετικό μήνυμα.

[sadorinius]

Μπααα, πού τέτοια τύχη. Στο άρπαξε μέσα από τα χέρια η Σαντορινιούς...

 

Χαίρομαι που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία για να πω (ξανά) το πόνο μου. Με φρίκη προσπαθώ να τελειώσω εδω και μέρες το Roadside Picnic από τα SF Masterworks. Μπορεί σαν θέμα να είναι καλό αλλά καιρό είχα να διαβάω τόσο χάλια αφήγηση (στο πρωτότυπο) γεμάτο με απεριόριστα κλισέ. Ξέρετε αυτή η αίσθηση του deja lue, ότι γυρίζοντας τη σελίδα ξέρεις στο περίπου τί θα πουν και θα κάνουν οι ήρωες, πέρα βέβαια από τις σεξιστικές χοντράδες. Εδώ που τα λέμε και το Forever war ΟΚ, αντιμιλιτέρ αλλά σαν γραφή στο όριο είναι και αυτό του pulp fiction.

Καλά κάνουν οι φίλοι μου και με κυττάζουν με απορία (και οίκτο) όταν λέω ότι διαβάζω εφ. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι νεότεροι συγγραφείς. Ξαναδιάβαζα Vernor Vinge και μόλις τελείωσα την ανθολογία του Dozois, η νέα βγαίνει τον αύγουστο, με τα καλύτερα διηγήματα του 2006 και μπορώ να πω ότι είναι υπέροχη. Δεν ασχολούμαστε λίγο με αυτούς? ως πότε θα δικαιολογούμε τους παλιούς?

[nikosal]

Χαίρομαι που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία για να πω (ξανά) το πόνο μου. Με φρίκη προσπαθώ να τελειώσω εδω και μέρες το Roadside Picnic από τα SF Masterworks. Μπορεί σαν θέμα να είναι καλό αλλά καιρό είχα να διαβάω τόσο χάλια αφήγηση (στο πρωτότυπο) γεμάτο με απεριόριστα κλισέ.

 

Είναι πράγματι στο πρωτότυπο; Ιδού η απορία. Από ό,τι βλέπω από τη wiki οι τύποι φυσικά το έχουν γράψει στα ρώσικα που ήταν η μητρική τους γλώσσα, αλλά στο βιβλίο (την ίδια έκδοση με εσένα έχω) δεν αναφέρεται κανένας μεταφραστής, τι ακριβώς συμβαίνει;

 

Επίσης Σαντ, ακριβώς αυτό που λες ισχύει: Για τους νέους θέλουμε να μάθουμε και να μιλήσουμε στο φόρουμ. Μόνο που πρέπει κάποιος να κάνει τον κόπο να διαβάζει, να μεταφέρει εδώ, να σχολιάζει κλπ. Προσωπικά κάνω ό,τι μπορώ (διαβάζω τα διηγήματα του "9", διαβάζω το Asimovs, διαβάζω και νέους, έστω και λίγο, και σχολιάζω. Αλλά προφανώς δεν είναι αρκετό). Στο μεταξύ μην αμελήσεις να αξιολογήσεις το πικνίκ.