Nienna Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 Σκεφτόμουν σήμερα πως θα ήταν χρήσιμο να έχουμε ένα τέτοιο topic εδώ. Ο καθ' ένας μας βρίσκει τις ιδέες του με διαφορετικό τρόπο, μερικοί απ' αυτούς τους τρόπους μάλιστα είναι πολύ ιδιαίτεροι, πολύ "random". Ποιοι είναι οι δικοί σας τρόποι; Τι σας εμπνέει πάντα; Έχετε κάποιο μαγικό τρικ; Το συζητούσαμε στη σχολή μου χτες αυτό, κι άκουσα διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα. Άλλοι είπαν πως βρίσκουν ιδέες έπειτα από περιπάτους μέσα σε μεγάλες πόλεις [οι πιο πολλοί ανέφεραν το buzz του Λονδίνου - τη ζωντάνια και το διαρκές του τρέξιμο - ως μεγάλη έμπνευση], άλλοι μίλησαν για μουσική, άλλοι είπαν πως δεν μπορούν να σχεδιάσουν ή να γράψουν χωρίς ανοικτή τηλεόραση [είτε παρακολουθούν είτε όχι], άλλοι είπαν πως τους εμπνέει να βλέπουν δουλειές άλλων, άλλοι πως δε θέλουν με τίποτα να βλέπουν δουλειές άλλων πριν ξεκινήσουν τη δική τους, άλλοι πως βγαίνουν απλώς έξω και συζητούν με ανθρώπους... Εγώ αντλώ έμπνευση από τους ανθρώπους γύρω μου [απ' την αλληλεπίδραση και τα συναισθήματα], κι απ' τη μουσική, κυρίως. Το μοναδικό μαγικό που κάνω, είναι να ανοίγω πάαααρα πολύ τα "ψυχικά κανάλια" μου και να δέχομαι όλα τα ερεθίσματα στο μέγιστο, να μην μπλοκάρω κάτι. Επίσης, με εμπνέουν και οι βόλτες [όχι μόνο σε πόλεις], ακόμα κι αν δεν υπάρχουν ιδιαίτερα αξιοθέατα - κοιτάω τους ανθρώπους και προσπαθώ να φανταστώ τη ζωή τους. Κάτι άλλο που μου φέρνει πάντα ιδέες είναι τα αεροδρόμια και οι σταθμοί τραίνων/λεοφορείων κτλ. Σας ακούω! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 Δεν έχω κάποια "μαγική" συνταγή, και ομολογώ πως δεν ξέρω πώς μου έρχεται η έμπνευση. Η μουσική παίζει σίγουρα ρόλο. Αν ακούσω ένα κομμάτι που μ'αρέσει, ειδικά αν είναι η πρώτη φορά ή έχω να το ακούσω πολλά χρόνια, λειτουργεί σαν μαγικός σχεδόν καταλύτης. Λέω μαγικός γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πώς ακριβώς λειτουργεί. Π.χ. είχα κολλήσει άσχημα για μέρες σε μια παρηχητική ιστοριούλα που γράφω. Ξαφνικά άκουσα ένα τραγούδι που είχα να το ακούσω πολλά χρόνια και λάτρευα. Σχεδόν αμέσως το "κόλλημα" έφυγε και οι λέξεις που ήθελα για την ιστορία μου ήρθαν στο νου "ρέοντας". Μια βόλτα το απόγευμα λίγο πριν δύσει ο ήλιος, ειδικά αν έχει και λίγα σύννεφα με βοηθούν για να μου έρθει έμπνευση, ή και καμμιά φορά ο πολύ δυνατός αέρας με μαύρα σύννεφα να ύπτανται απειλητικά! (Ι'm weird and happy about it!). :tongue: Oι άνθρωποι σπάνια με εμπνέουν για κάτι συγκεκριμένο, μάλλον σαν σύνολο. Υπάρχουν όμως συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπων που μπορεί να με "έλξουν" να τους παρατηρήσω πιο προσεκτικά. Μεγαλύτερη πάντως έμπνευση από τον έναστρο ουρανό ή την απεραντοσύνη της θάλασσας δε μου δίνει τίποτα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 30, 2006 Author Share Posted September 30, 2006 Φαίνεται πολύ στη δουλειά σου το ότι σε εμπνέει η απεραντοσύνη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rhapsody Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 Πηγές έμπνευσης συνοπτικά: Βόλτες στο πάρκο, περίεργα πρωτότυπα ποιήματα, μακρινά ταξίδια, παράθυρα με γρίλιες, τζάμια, καθρέφτες, σουρεαλιστικά όνειρα, μακροσκελείς συζητήσεις σε διάφορα θέματα... χμ, μουσική όχι και τόσο, δεν αντέχω να γράφω με μουσική, τα κλείνω όλα, θέλω ησυχία... Βέβαια πριν μου αρέσουν τα συναισθήματα που μου δημιουργεί... χμ, επίσεις πίνακες και γλυπτά, θα μπορούσα να κάθομαι σε μια γωνιά και να γράφω τόσο στο Λούβρο όσο και στο κένρο Ζορζ Πομπιντού... Φωτογραφίες, ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις, λέξεις μέσα από λόγια άσχετων άγνωστων ανθρώπων στο δρόμο... υφές, μυρωδιές... Αχ, άπειρα απλώς άπειρα πράγματα... Η ζωή είναι γεμάτη έμπνευση 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 (edited) Πράγματι Αλίνα. Ίσως είναι η έμφυτη περιέργεια για το άγνωστο που έχω, για το κρυφό που θέλω να μάθω ή καμμια φορά να ξαναθυμηθώ. Ιδέες όμως, ανάλογα με το vibe που μπορεί να έχω κάποια στιγμή, ειδικά το "μαγικό" vibe μου, μπορεί να έρθουν ακόμα και από λεπτομέρειες. Όπως ας πούμε μια σταγόνα της βροχής που κυλάει πάνω σε ένα τζάμι. Μια τέτοια "εικόνα", στιγμή που θα μπορούσε να εμπνεύσει έναν ποιητή haiku, μου έδωσε κάποτε την έμπνευση να γράψω μια ιστορία σχετικά με τη "συνείδηση" της σταγόνας, ανθρωποποιόντας την, από όταν ξεκίνησε σαν πάχνη, που έγινε σύννεφο, που έγινε βροχή, που κύλησε πάνω στο τζάμι κλπ, και τις μεταμορφώσεις και εντυπώσεις της από όλο αυτό το ταξίδι αλλαγής. Edited September 30, 2006 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 μπορει να ακουστει καπως ακυρο αλλα με εμπνεει ο κοσμος.... οταν περπαταω στην αθηνα μεσα στο μπουγιο και βλεπω τον κοσμο γυρω μου χιλιαδες μικρες ιστοριουλες δημιουργουνται στο μυαλο μου, πολλες ειναι ακυρες και αχρηστες , αλλες παλι οχι επισεις με εμπνεει και η ιδια η πολλη πολες φορες ιδικα σε καποιες περιοχες που τα κτηρια εεχουν μεγαλες αντιθεσεις μεταξυ τους... τελος με εμπνεουν οι γατες δε ξερω γιατι αλλα εχω παρατηρισει οτι ειδικα οταν παιζω με γατακια το μυαλο μου κανει overcloack Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ivan Gig Nth Yuk Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 Δε μπορώ να πω πως κάτι με εμπνέει. Συνήθως απλά μου έρχεται κάποια καλή ιδέα, με αφορμή κάποια κουβέντα που είτε άκουσα είτε συμμετείχα, μια ιστορία που διάβασα ή είδα στην TV και μου έκανε εντύπωση. Ξεκινάω από την ιδέα και το πράγμα ρέει μόνο του. Απ' την άλλη αν η "μούσα" δεν μου ψιθυρίσει το λόγια που ψάχνω και πρέπει να τελειώσω σε χρονικό περιθώριο (συνήθως στο D&D) κλέβω ιδέες από εδώ και από εκεί και χρησιμοποιώ κλισέ... Πάντως αν αυτό που κάνω δε μου αρέσει είναι σίγουρο πως θα το σκίσω (με μια ευχαρίστηση) και θα το ξαναπιάσω απ' την αρχή. Υ.Γ.: Επειδή πολύ συχνά εμπνέομαι από άλλα βιβλία έχω συχνά την αίσθηση πως αντιγράφω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 Δεν ξέρω, υποθέτω τα πάντα. Απλά μου έρχονται ιδέες από το πουθενά. Αν θέλετε λίστα, σίγουρα θα είναι μέσα βιβλία ή κόμικ που διαβάζω, ταινίες που βλέπω, καταστάσεις που ζω, όνειρα, εικόνες που ξαφνικά σχηματίζονται στο μυαλό μου, μουσική και τραγούδια. Αλλά πάντοτε όλες αυτές οι εμπνεύσεις μπλέκονται σε ένα κουβάρι όταν είναι να δημιουργήσω κάτι. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted September 30, 2006 Share Posted September 30, 2006 Οι ιδέες μου έρχονται ουρανοκατέβατες. Προχθές ήμουν στην δουλειά και σήκωνα ένα κιβώτιο μακαρώνια, όταν, ζντουπ!, μια ιδέα ήρθε ξαφνικά στο μυαλό μου (τελικά την ξέχασα μετά απο δύο ώρες, αλλά ήταν καλή ιδέα. Αν την θημηθώ θα γράψω κάτι). Πάντα έτσι έρχονται, αν και συνήθως τις δουλεύω υποσυνήδητα πολύ καιρό πριν τις βγάλω να τις δούν και οι άλλοι. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 1, 2006 Share Posted October 1, 2006 Κι εμενα...πλατωνοουρανοκατεβατες.Κατευθειαν απο τον πλατωνικο ουρανο,μπαινουν στο μυαλο μου. Μερικες φορες μου ερχεται η φραση-τιτλος.Και μετα ερευνω τη ιστορια μπορει να βγει απο τη φραση.Οπως για παραδειγμα ενα διηγημα που παιδυω αυτες τις μερες. Απο εκει και περα δεν εχω κατι για να με βοηθαει στο ξετυλιγμα της ιστοριας.Η ιστορια ειναι εκει,ολοκληρη.Θα ξετυλιχτει μονη της.Η αληθεια ειναι οτι μερικες φορες γραφω κατι και δεν μου βγαινει καλο.Ε,τοτε σταματω και επανερχομαι αργοτερα. Φυσικα,εχω επιρροες απο διαφορα βιβλια και εργα.Οπως και απο την καθημερινοτητα.Ακομη και τα πιο απλα πραγματα,οπως "κι αυτο το ρουχο ξεχειλωσε πολυ γρηγορα","αυτο ειναι το τελευταιο σαββατοκυριακο των δακοπων μου",... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 1, 2006 Share Posted October 1, 2006 Κάτι παρόμοιο με του Χείρονα μου συμβαίνει και μένα κατά καιρούς. Αλλά μόνο με ονόματα. Μου έρχεται κυριολεκτικά ουρανοκατέβατο ένα παράξενο όνομα που μου ηχεί ωραία, καμμιά φορά και σε όνειρα, και μετά όχι τελείως συνειδητά δημιουργώ ένα χαρακτήρα γύρω από το όνομα, ένα κόσμο γύρω από το χαρακτήρα, μια ιστορία μέσα στον κόσμο αυτό κλπ. Αυτο που λέω πως δεν είναι τελείως συνειδητό σημαίνει πως αρκετές φορές φαίνεται να επεξεργάζομαι υποσυνείδητα το χαρακτήρα που ταιριάζει στο όνομα που μου έχει έρθει. Δεν σκέφτομαι πάντα τι χαρακτήρας είναι. Απλά μια δυο μέρες μετά όταν ξανασκεφτώ το όνομα αυτό, μαζί του φαίνεται να αχνοφέγγει και μια μορφή! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted October 1, 2006 Share Posted October 1, 2006 Λοιπον, εγώ παθαίνω το εξης: την ώρα που μου έρχεται η ιδέα, ξέρω πώς μου έρχεται. Συνήθως πρόκειται για συνειρμούς, δυο ή τρια πράγματα που ξαφνικά δένουν μεταξύ τους, και έρχεται μια ιδέα. Το θέμα είναι ότι μετά απο λιγο, σχεδόν πάντα ξεχνάω τον συνειρμό που έκανα. Οσον αφορά άλλες πηγές έμπνευσης, θα ελεγα κι εγώ ότι μια κλασσική είναι αυτη η απεραντοσύνη που ειπε ο Διονύσης (και δε θα μπορούσα να βρω καλύτερη λέηξη απ αυτη!). Η θάλασσα, ο ουρανός, τα ανοικτά τοπια, και πάει λέγοντας. Και η μουσική ενιοτε. Κυριως συμβαίνει όταν ειμαι σε μια φάση ανάλογη με αυτή που λέει η Αλινα - να ανοιγεις τα ψυχικά κανάλια (επισης απολυτα ταιριαστη περιγραφή). Γενικά, έχω ζήσει κι εγώ αυτό το "ιδέες απο το πουθενά", μόνο που δεν είναι απο το πουθενά τελικά, είναι ότι απλά ξεχνάς ή δεν προσέχεις, τις σκέψεις που κάνεις που σου προσφέρουν την ιδέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 1, 2006 Share Posted October 1, 2006 Παντως ορισμενες ιστοριες μου ειναι εμπνευσμενες απο τοπια κτλ. Πχ απο ενα(η πολλα) υπεροχο ηλιοβασιλεμα. Η ας πουμε το "Πλεοντας πισω στις αναμνησεις" που μου ηρθε οταν κατεβαινα Βολο απο Θεσσαλονικη και μας επιασε μια τρομερη μπορα.Την ωρα που σκεφτομουν μια ιστορια για την μπορα,μου ηρθε και η σκηνη στο ποταμι,αφου περασαμε και τα κλασικα ποταμια του Μακεδονικου καμπου με το λεωφορειο. Η πως να αντισταθεις στην εμπευση οταν βλεπεις τις ακτινες του ηλιου να περνουν μεσα απο τρυπες στα συννεφα... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted October 1, 2006 Share Posted October 1, 2006 Έχω δοκιμάσει να γράψω βλέποντας την απεραντοσύνη, μόνο που χάνομαι σε αυτήν, και τελικά δε γράφω τίποτα. Επίσης το λεοφορείο μου βγάζει τις ποιητικές μου τάσεις, αν και τα ποιήματα είναι τόσο κακογραμμένα που απλά δε διαβάζονται (κάτι που ούτως η άλλος ισχύει με τα ποιήματά μου...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 1, 2006 Share Posted October 1, 2006 Εμένα συνήθως μου έρχονται ιδέες με έναν τρόπο μεταξύ Nihilio και Trillian. "Από τα πάντα κι από τίποτα", θα το έλεγα. Είναι πάρα πολλές οι φορές που θυμάμαι τους συνειρμούς που έκανα και την πηγή της σκέψης κι είναι ακόμα περισότερες εκείνες οι άλλες που ψάχνω απεγνωσμένα να βρω από που ξεφύτρωσε κάτι μέσα στο κεφάλι μου. Είναι φορές που ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, χωρίς φαινομενικά κανένα ερέθισμα ΠΡΕΠΕΙ να σηκωθώ και να γράψω μια ιστορία/φράση/κτλ γιατί διαφορετικά δεν κοιμάμαι ποτέ κι είναι κι άλλες που είμαι ανάμεσα σε φίλους και που δε θέλω καν να ασχοληθώ με ιστορίες και που έρχεται μια ιδέα που δε σ'αφήνει να ευχαριστηθείς την παρέα. Είναι επίσης κάποιες φορές που κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και λέω: "τώρα θα γράψω για το τάδε" και απλά το γράφω, χωρίς να χρειαστεί να αναζητήσω και να ξυπνήσω κάποιες παλιές ιδέες κι έιναι άλλες που ενώ ξέρω όλη την ιστορία που θα γράψω δε μπορώ με τίποτα να βάλω τις λέξεις στη σειρά. Γενικά η έμπνευση και οι ιδέες μου είναι ένα χάος, όπως εξάλλου είμαι και η ίδια, και ειλικρινά είνα κάποιες φορές που θα ήθελα πάρα πολύ να μπορώ να τα βάλω όλα σε μία τάξη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 (edited) Ἡ ἐρώτηση δὲν εἶναι μόνο γιὰ νὰ γεννήσει τυχόν κουβέντα ἐδῶ μέσα. Συζητῶντας μὲ μία παλιά μου φίλη, μὲ ρώτησε ποῦ βρίσκω τὰ θέματά μου (καὶ τοὺς ἥρωές μου - καθὼς αὐτὸ τῆς φαινόταν πιὸ δύσκολο). Τῆς ἀπάντησα τότε ὅτι δὲν ὑπάρχει (για μένα τουλάχιστον) συγκεκριμένος μηχανισμὸς ἔμπνευσης· δὲν ὑπάρχει μία μίζα ποὺ γυρνάω τὸ κλειδὶ καὶ παίρνει μπρός ἡ μηχανἠ - ἄσε πού, ἂν δὲν ἔχουμε καύσιμο, πάλι τίποτα δὲ γίνεται ... Και τῆς πρόσθεσα ὅτι ὁ Stephen King εἶχε πεῖ κάποτε ὡς ἀπάντηση στὸ ἴδιο ἐρώτημα ὅτι γιὰ κεῖνον δουλεύει καλὰ ἡ ἐρώτηση 'What if ...?' (Τί θὰ γινόταν ἄν ...;) καὶ εἶχε δώσει ὡς παράδειγμα ὅτι μπαίνοντας μιὰ μέρα στὸ σούπερμάρκετ εἶχε ἀναρωτηθεῖ τί θὰ συνέβαινε ἂν ἔξω ἀπὸ τὸ κατάστημα εἶχαν μαζευτεῖ προϊστορικὰ πετούμενα καὶ θέλαν νὰ μποῦν καὶ μέσα (ἡ ἔμπνευσή του γιὰ τὴ νουβέλα 'Ὀμίχλη'/The Mist). Ἡ φίλη μου τὸ σκέφτηκε καὶ μοῦ εἶπε: 'Καλά ..., ἀλλὰ ἐγὼ ὅταν μπαίνω στὸ σούπερ μάρκετ σκέφτομαι τί θὰ ἀγοράσω ...). Προφανῶς, δὲν ἔχουμε ὅλοι μας τὴν ἀχαλίνωτη φαντασία τοῦ μεγάλου Stephen King! Δὲ θὰ σχολιάσω ἂν κάτι τέτοιο εἶναι ψυχολογικὴ πάθηση (ὅπως εἶχε ἀναφέρει ὁ aScannerDarkly παλαιότερα, διότι δὲν εἶμαι ψυχολόγος/ψυχίατρος καὶ ἔπειτα μοῦ φαίνεται ὅτι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ὅροι λειτουργοῦν καὶ πολλαπλασιαστικά· κάποτε ἔγινε τῆς μόδας ἡ κατάθλιψη, μετὰ οἱ μαθησιακὲς δυσκολίες, ὕστερα ...). Γιὰ μένα, ὡς πηγὴ ἔμπνευσης ἔχουν λειτουργήσει κατὰ καιροὺς οἱ μαθητές/ήτριές μου (τὰ 'παιδιά μου', ὅπως τοὺς/ίς λέω), ταξίδια, τὰ διαβάσματά μου (συχνά, 'κλέβω' ἰδέες ἀπὸ ἄλλα κείμενα μὲ τὴν ἔννοια ὅτι λέω 'Ὤπα, αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ ...' καὶ τὸ πλάθω σὲ κάτι ποὺ μὲ 'βολεύει'), ἐμπειρίες καὶ ἐλάχιστα τὸ ξεκάρφωτο ἐρώτημα 'Τί θὰ γινόταν ἄν ...;' Καταστάσεις καὶ ἥρωες συνήθως μοῦ ἔρχονται μ'αὐτὴν τὴ σειρά: πρῶτα σκέφτομαι μία στοιχειώδη ἱστορία καὶ μετὰ τὴν ἀποικίζω μὲ ἄτομα ... Πῶς δουλεύει σὲ σᾶς ἡ ἔμπνευση; Τί σᾶς κινητοποιεῖ νὰ γράψετε; Ἄντε νὰ δοῦμε ... ΥΓ: Αὐτἡ συζήτηση μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ καὶ ὑποβοηθητικἡ γιὰ ἐκκολαπτόμενους/ες συγγραφεῖς Edited July 9, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 Η πιο απλή απάντηση είναι τα πάντα! Κυριολεκτώ. Αν έχω μηχανή όπως το θέτεις δεν ξέρω, αλλά αν έχω είναι αναμμένη και δουλεύει συνέχεια. Για παράδειγμα, το βράδυ της 18ης Αυγούστου του 1999 (ναι πήγαμε πολύ πίσω) με μετακίνησαν σε ένα φυλάκιο του στρατού στη Σάμο, το πρώτο πράγμα που μου είπανε με το που κατέβηκα από το τζιπ ήταν ότι το χωριό από κάτω είναι στοιχειωμένο. Δεν ξέρω αν θέλανε να μου κάνουν την πρώτη μου υπηρεσία αγχωτική αλλά εγώ την πέρασα σκεπτόμενος γιατί να είναι στοιχειωμένο και τι θα έκνε κάτι τέτοιο σε ένα χωριό. Η ιστορία περίμενε χρόνια για να πάρει σειρά αλλά τελικά γράφηκε. Και ένα πιο περίεργο ακόμα αν θες. Πίσω στη δεκαετία του 1990 υπήρχε ένας αστεϊσμός που έλεγε τι είναι σαν μαϊμού και έχει χαυλιόδοντες; Τα Μαϊμούθ! Αυτό μου έδωσε μια ιδέα για την Έρεμορ και γεννήθηκαν τα Λέρμα, ένα ευφυές είδος που ζει στα δέντρα έχει μικρούς χαυλίοδοντες και τα κυνηγάνε γι' αυτούς. Τα πάντα αποτελούν λοιπόν ερεθισμούς για ιδέες, μάλλον είναι θέμα του πόσο έχεις το μυαλό σου σε αυτό. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 Μᾶλλον, φίλε William, ἔχεις πιὸ δυνατὴ/παραγωγικὴ φαντασια ἀπὸ μένα, Ὑπέροχα! Ἄς ἀκούσουμε κι ἄλλες γνῶμες καὶ ἐμπειρίες ... 👍 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 Πιστεύω ότι ισχύει και το τρώγοντας έρχεται η όρεξη, το κάνω πολλά χρόνια και όσο το κάνω αυτό γίνεται και πιο έντονο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted July 9, 2022 Share Posted July 9, 2022 μια θηλιά, μάλλον κι ίσως η σκέψη: όχι σήμερα 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted July 10, 2022 Share Posted July 10, 2022 Μια καλή πηγή έμπνευσης είναι και οι μικρές ειδήσεις των καθημερινών εφημερίδων, καθώς και τα αρχεία με παλιές εφημερίδες. Εκεί βρίσκεις σχεδόν έτοιμα διηγήματα, όπως η 2 ετών μπέμπα που βγήκε από το σπίτι της και κυκλοφορούσε μόνη της, βραδιάτικα, σε δρόμους μιας κρητικής πόλης, ώσπου να την "συλλάβει" η αστυνομία. Όταν την παρέδωσαν στους γονείς της, αυτοί τότε μόνο κατάλαβαν ότι το παιδί τους δεν ήταν στην κούνια... https://www.thetoc.gr/koinwnia/article/kriti---i-mpempa-to-eskase-duo-eton-moro-efuge-mesanuxta-apo-to-spiti-tou-kai-entopistike-to-proi/ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 10, 2022 Share Posted July 10, 2022 Αυτό το θυμάμαι, είχε γινει και ένα άλλο με ένα πιτσιρίκι τέτοιας ηλικίας που βγήκε στο δρόμο και το βρήκε μια κοπέλα που ίσα που πρόλαβε να σταματήσει μην το πατήσει. Ένας πιο παλιός συγγραφέας ο Άρθουρ Χ;έιλι συνιστούσε τις εφημερίδες σαν πηγή έμπνευσης και για υλικό για τους συγγραφείς (δεν υπήρχε το ίντερνετ τότε, που σημειωτέον δεν είναι και πάντα αξιόπιστο σαν πηγή). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 17, 2022 Share Posted July 17, 2022 (edited) Ἡ ἐπικαιρότητα, εἴτε μέσα ἀπὸ ἐφημερίδες ἢ ἐνημερωτικοὺς ἱστότοπους, εἴτε σὲ κείμενο ἢ σὲ βίντεο, πάντα μπορεῖ νὰ προσφέρει ἔμπνευση! Πάρτε τὴν ἱστορία τοῦ οὐκρανικοῦ Antonov μισθωμένου ἀπὸ σερβικὴ ἑταιρεία, φορτωμένου μὲ πυρομαχικἀ (καί ...) καὶ προορισμὸ τὸ Μπαγκλαντὲς ποὺ συνετρίβη κοντὰ στὴν Καβάλα σήμερα τὰ χαράματα ὡς ἔναυσμα: Πολιτικὸ θρίλερ; Δράμα μὲ ἕνα μέλος τοῦ πληρώματος ποὺ φέρεται (λέω ἐγώ ...) νὰ λείπει ἀπὸ τὰ συντρίμμια; Τεχνολογικὸ/ἐπιστημονικὸ θρίλερ μὲ τὴ 'λευκὴ ουσία'; Ἔργο δράσης κάποιου πράκτορα τύπου James Bond/Jason Bourne; Φάνταζυ καθὼς περνοῦσε κοντὰ ἀπὸ τὸν τῦμβο Καστᾶ τῆς Ἀμφίπολης; Ὅ,τι θέλετε! Edited July 17, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 17, 2022 Share Posted July 17, 2022 Αν πήγαινε στην Ουκρανία να δεις τι καλό πολιτικό θρίλερ που θα έκανε! Οι περίεργες λεπτομέρειες σε συνηθισμένα πράγματα είναι επίσης καλές για έμπνευση. Ας πούμε στην φορτωτική του Τιτανικού, ανάμεσα σε όλα τα άλλα υπηρχε και ένα βαρέλι με χώμα. Ποιος και γιατί να πληρώσει για να μεταφέρει χώμα; Ήθελε να έχει ενθύμιο από την πατρίδα ή μήπως να ταφεί στο χώμα της όταν θα ερχόταν εκείνη η ώρα; Ή ακόμα καλύτερα μήπως στο χώμα κρυβόταν κάτι πιο σημαντικό; Ένα νέο στοιχείο που δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα; Κάποιο πολύτιμο αντικείμενο; 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 17, 2022 Share Posted July 17, 2022 11 minutes ago, WILLIAM said: Αν πήγαινε στην Ουκρανία να δεις τι καλό πολιτικό θρίλερ που θα έκανε! Ἀπ'ὅσα ἐπὶ τροχάδην διάβασα, προερχόταν ἀπὸ τὴν Οὐκρανία, μισθωμένο ἀπὸ σερβικὴ ἑταιρεία ... Μπάχαλο! Μοῦ θυμίζει μία ἱστορία στὰ 'ἀπόνερα' τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν νεκρῶν (πού, κατὰ πολλούς, εἶχε κρατηθεῖ τεχνητὰ χαμηλὸς γιὰ νὰ μὴ γίνει κοινὸς τόπος τὸ μέγεθος τῆς τραγωδίας) αὐξανόταν ἕνα-ἕνα ἄτομο καὶ μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν ἔρευνας καὶ ταυτοποίησης θυμάτων ... Ἡ 'συνομωσιολογικὴ' ἐξήγηση ἦταν τότε ὅτι παρενέθεταν ὀνόματα πρακτόρων ποὺ ἔπρεπε νὰ θεωρηθοῦν ἐπισήμως νεκροί ... Ξαναλέω ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ γεννήσει ὑπέροχα κείμενα ὡς σπινθήρας ἔμπνευσης! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.