Τι μας εμπνέει; Τι μας δίνει ιδέες;

[Bchoulio]

On 9/30/2006 at 2:03 PM, Nienna said:

Γεια σας.

Σίγουρα τυγχάνει σε όλους όσους ασχολούνται με την συγγραφή, κάποια στιγμή/ες να "κολλήσουν". 

Καταρχάς δεν πρεπει να το βλέπουμε σαν ανικανότητα, σαν να χάσαμε ξαφνικά την μαγική δύναμη που διαθέταμε. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Επομένως πρώτο βήμα είναι να το δείτε όπως πρέπει. Σαν μια μεγάλη πρόκληση. Όσο πιο μεγάλη και άλυτη δείχνει, να είστε σίγουροι πως τόσο πιο ανατρεπτική και όμορφη θα γίνει όταν καταλήξετε στη λύση του συγγραφικού σας "αδιέξοδου". Το καλό πράγμα αργεί, άρα το καλύτερο αργεί περισσότερο. 

Όσο για την έμπνευση, σίγουρα έρχεται με το διάβασμα αντίστοιχων βιβλίων με το θέμα μας αλλά και της έρευνας. Μιας  αδιάκοπης έρευνας που θα επικεντρώνεται με τον χώρο, την φύση και το ζητούμενο της ιστορίας μας.  Η παγκόσμια ροή της ανθρώπινης ιστορίας πιστέψτεμε, διακατέχεται απο αμέριστη φαντασία και τροφή για οποιοδήποτε βιβλίο σκαρώνετε. Αρκεί να είστε ξεκούραστοι για να το δείτε. Άρα δεύτερο βήμα θεωρώ την υπομονή που πρέπει να δείξετε στην εργασία σας. 

Φυσικά σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέτετε και ευχάριστα διαλείματα, ωστε να ξεκουράζεται τον εγκέφαλο. Μουσική, θέατρο, σινεμά, βόλτες, μια υγιή σχέση, σίγουρα είναι μια πετυχιμένη και αλάνθαστη συνταγή για να έχετε θετική ενέργεια. Τρίτο βήμα επομένως, είναι η αισιοδοξία και η επιμονή ότι θα καταλήξετε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αυτά!                                                                                                                                                                                                   Υ.Γ. Να θυμάστε πως δεν υπάρχει κάποιος εύκολος τρόπος ή μαγικό τρίκ για να ξεχωρίσει το συγγραφικό σας έργο. Αυτό που χρειάζεται είναι μόνο δουλειά, δουλειά και περισσότερη δουλειά. 

Σας ευχαριστώ! 

[TheGunsmasha]

Όσον αφορά την δημιουργικότητα, η απάντηση μου είναι ο ρυθμός. Κάποιος μηχανισμός μέσα μου παίρνει μπρος από τραγούδια με beat, ή με χαρακτηριστική συγκεκριμένη επανάληψη μελωδίας, και από το περπάτημα, είτε σε ανοιχτό χώρο με απέραντο ορίζοντα (όπου έχω ζήσει είχα θάλασσα στα πέντε τετράγωνα), είτε στα πολύ εμμονικά μου, χειμώνα με κακό καιρό, να περπατώ στο σπίτι μου από το ένα δωμάτιο στο άλλο, με τα ακουστικά στο φουλ, ώστε να κουφαθώ πριν την ώρα μου.

Όσον αφορά την απόφαση για να σταυροδρόμι πλοκής/επιλογής για έναν χαρακτήρα, εκεί έχω δει πως με βοηθά η συζήτηση με ανθρώπους που γνωρίζουν τους χαρακτήρες στις αδρές γραμμές τους, ανεξαρτήτως αν ξέρουν την πλοκή, καθώς η απλοϊκή προσέγγισή τους είναι και η πιο λυτή και φυσική λύση, στον λαβύρινθο παράλληλων συμπάντων που μπορεί να μπλέκω εγώ στο μυαλό μου.

Για εμπλουτισμό του κόσμου (worldbuilding), νομίζω πως όσες/όσα γνώσεις-πληροφορίες-βιώματα έχω, τόσα νέα πράγματα βάζω, οπότε αναζήτηση στο διαδίκτυο, έντυπα (βιβλία, εφημερίδες, φωτογραφίες), ερωτήσεις σε γνωστούς, συχνά ρωτώντας την προσωπική τους τριβή. Μου αρέσει πολύ να μαθαίνω την πρακτική λεπτομέρεια ενός μεγέθους, το πως γίνεται στην πράξη, οπότε καταλαβαίνω γιατί υπάρχει το/η συγκεκριμένο/η μέγεθος/κατάσταση, ή/και γιατί έπαψε/εγκαταλείφθηκε. Τέτοιες γνώσεις μόνο από πηγές τις αποκτάς, όχι από την φαντασία σου.