mman Posted December 8, 2009 Share Posted December 8, 2009 Είναι πολύ βολικό να προηγούνται τρεις άλλοι και να καλύπτουν πρακτικά όλα όσα θα έλεγες εσύ. (ενδιαφέρουσα ιδέα, προβληματική εκτέλεση, αδέξιο τέλος κλπ.). Προτείνω να συνεχίσουμε στον ίδιο ρυθμό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted December 8, 2009 Share Posted December 8, 2009 Οκ δεν εξηγείται αλλιώς, κάποιος παίζει μαζί μου. Πάλι ένα σημαντικό στοιχείο του διηγήματος είναι ο ονειρικός κόσμος! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η χρήση των ονείρων για τον "προγραμματισμό" των ανθρώπων. Οκ! Τα ρέστα μου. Ναι, έτσι όπως τα έλεγε η γιαγιά μου θύμισε λίγο τη γιαγιά του tweety σε λίγο θα έδινε και καμιά καρετίστικη κλοτσιά. Το τέλος θα ήθελα να είναι πιο ακραίο. Δηλαδή να ήταν υπερβολικά happy ending ώστε να έδιχνε πιο έντονα την συνέπεια αυτής εισβολής στον ολοκληρωτισμό (όλοι να γίνονται ένας) των ανθρώπων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 12, 2009 Share Posted December 12, 2009 «Μύρτος» του Παναγιώτη Κούστα. Τεύχος #485, 12 Δεκεμβρίου 2009. «Ο Παναγιώτης Κούστας έγραψε το διήγημα “Μύρτος” τον Δεκέμβριο του 2009.» Δηλαδή, μου τύπωσαν να διαβάσω αρπακολατζίδικο κείμενο; Τσκ-τσκ-τσκ! Πως γράφει λοιπόν ο κύριος Κούστας στα όρθια; Απολαυστικά. Μελλοντικό, Κούστιο σύμπαν χαρακτήρων και καθημερινών καταστάσεων (slice of life). Το βιώνεις, σου αρέσει η παρέα, ακούς κάτι ενδιαφέρον και έξυπνο, και μετά, με το τέλος, στενοχωριέσαι που έφυγες. Τι άλλο να πεις; Αν π.χ. με ρωτήσει κάποιος «Τι συμβαίνει σε αυτό το διήγημα;» δεν μπορώ να πω. Γιατί αν το περιγράψω ως αναγνώστης, μπορεί να παρεξηγήσω την ιστορία. «Ώστε δεν συμβαίνει τίποτα» θα μου πει ο άλλος και δεν είναι ακριβώς έτσι. Πρέπει να το διαβάσεις. Και να το ακούσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 12, 2009 Share Posted December 12, 2009 «Μύρτος» του Παναγιώτη Κούστα. Τεύχος #485, 12 Δεκεμβρίου 2009. Λοιπόν, θα το ομολογήσω: Βλέποντας το διήγημα περιστοιχισμένο από όλο το φρικτό 'περιβάλλον' του σημερινού "9", παραλίγο να μην το διαβάσω. "Κούστας στα χειρότερά του", φαντάστηκα. Θα μας ψυχοπλακώσει του θανατά, περιγράφοντάς μας κάποια φρικαλέα εξέλιξη του Μύρτου σ' ένα ζοφερό, θερμό και άνυδρο μέλλον. Κι όχι τίποτα, δεν έχω πάει και ποτέ. Έκλεισα μια το περιοδικό, το έκλεισα δυο, στο τέλος δεν άντεξα. Έσφιξα τα δόντια και είπα να το διαβάσω. Οι πρώτες ατάκες δεν με προϊδέασαν για κάτι κακό, αλλά εξακολουθούσα να υποψιάζομαι ότι η ζοφερή ανατροπή θα με περίμενε στην αλλαγή της σελίδας. Αλλά, ω του θαύματος! Το διήγημα είχε εκείνη τη γεύση της προβληματισμένης αισιοδοξίας που υπήρχε στα "Έξι δισεκατομμύρια τρόποι Ζωής". Άνετα θα μπορούσε να είναι μέρος της συγκεκριμένης συλλογής, εστιάζοντας σε ένα πιθανό μέλλον με καλύτερους οιωνούς, που ωστόσο απαιτεί κάπου τη δική μας συμμετοχή. Σ' ευχαριστώ κύριε Pikei γι αυτή την εικόνα βιώσιμης ανάπτυξης που μας πρόσφερες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted December 12, 2009 Share Posted December 12, 2009 Αλλά, ω του θαύματος! Το διήγημα είχε εκείνη τη γεύση της προβληματισμένης αισιοδοξίας που υπήρχε στα "Έξι δισεκατομμύρια τρόποι Ζωής". Άνετα θα μπορούσε να είναι μέρος της συγκεκριμένης συλλογής, εστιάζοντας σε ένα πιθανό μέλλον με καλύτερους οιωνούς, που ωστόσο απαιτεί κάπου τη δική μας συμμετοχή. Σ' ευχαριστώ κύριε Pikei γι αυτή την εικόνα βιώσιμης ανάπτυξης που μας πρόσφερες. Λοιπόν, θα συμφωνήσω με τη Βάσω, ότι η ευτοπική ματιά ταιριάζει απόλυτα στο σύμπαν του "Εξι δις" . Όπως θα δώσω και ένα επιπλέον συν για την ιδέα με τις συναλλαγές σε μονάδες ενέργειας. Όμως, θα πω ότι το διήγημα μου φάνηκε μέτριο. Βρήκα αμήχανη την πλοκή και το τέλος, ενώ με αποσυντόνισαν εντελώς οι στροφές του τραγουδιού που διέκοπταν τη ροή της αφήγησης. Το περιστατικό στην Κοπεγχάγη, ενώ φαίνεται να είναι το ζουμί της ιστορίας, δίνεται ξερά και δεν διαποτίζει, όπως θα έπρεπε το διήγημα, ενώ και οι χαρακτήρες δεν μου φάνηκαν τόσο ξεκάθαροι, όσο συνήθως τους δίνει οΠαναγιώτης. Μου έλειψε και το κοφτό στυλ του Παναγιώτη, όπως και οι δηλητηριώδεις ατάκες του. Θα ξανατονίσω, όμως, ότι έχουμε μια αισιόδοξη ματιά για το μέλλον. Κι' αυτό είναι κάτι που το χρωστάμε στον Κούστα, και μάλλον μας χρειάζεται με όσα συμβαίνουν γύρω μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted December 13, 2009 Share Posted December 13, 2009 Μακάρι να το διάβαζε κανένας στην Κοπεγχάγη και να έπαιρναν μερικές ιδέες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 13, 2009 Share Posted December 13, 2009 Διστάζω να γράψω γνώμη γιατί κατάφερα να χάσω το τεύχος και δεν ξέρω ποια μορφή του διηγήματος δημοσιεύτηκε. Αν ήταν αυτή που είχα διαβάσει, τότε θα συμφωνήσω ως προς το ότι η πλοκή είναι υπεραπλουστευμένη με σκοπό απλώς να παρουσιάσει την ιδέα ή οποία όμως είναι πολύ καλή. Επίσης βρήκα κάποια σκηνικά προβληματάκια, αλλά η γενικότερη θετική ατμόσφαιρα με συνεπήρε κι εμένα. Πώς το κάνεις αυτό με την ανάλαφρη αλλά ουχί χαζοχαρούμενη αισιοδοξία, ρε Παναγιώτη; Αν δεν ήταν αυτή που είχα διαβάσει, πες το μου να σβήσω τα καλά κακά σχόλια και να κρατήσω τα κακά καλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted December 14, 2009 Share Posted December 14, 2009 @dino: Το video που έβαλες link είναι καλύτερο από αυτό που άκουγα-έβλεπα όσο πάλευα με την ιδέα. @tiessa: Ναι, δεν ήθελα να "κάτσω" τον αναγνώστη. Αλλά το αν η ανάπτυξη που περιγράφεται είναι πραγματικά βιώσιμη φοβάμαι πως χωράει πολύ συζήτηση με τις τωρινές ΑΠΕ. @khar: Γενικά συμφωνώ, αλλά οι τρεις που διάλεξα, έκαναν "παθητική αντίσταση" και αρνήθηκαν να κάνουν κάτι πιο δυνατό... @twocows: Πέφτει μακριά η Κοπεγχάγη! @mman: Δεν ήταν αυτή που διάβασες. Αλλά, κατά έναν πολύ μυστήριο τρόπο, και τα καλά και τα κακά σχόλια παραμένουν ολόσωστα... οπότε μην αλλάξεις τίποτα. @ all: thx! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted December 14, 2009 Share Posted December 14, 2009 Σαφώς όχι το καλύτερο διήγημα του pikei που έχω διαβάσει, χωρίς να πέφτει πάντως κάτω του μετρίου. Νομίζω με εκφράζει η άποψη του khar. Πάντως το διήγημα το βρήκα "γλυκά ατμοσφαιρικό", ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Άξιζε το χρόνο που του αφιέρωσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 19, 2009 Share Posted December 19, 2009 (edited) «Όταν Κράσαρε το Νοοδίκτυο» του Ian Watson, σε μετάφραση Π. Κούστα & Χ. Καρακούδα. Τεύχος #486, 19 Δεκεμβρίου 2009. Ξεκίνησε πολύ ενδιαφέρον. Δεν θα μάντευα ποτέ από την αρχή που το πάει ο καλλιτέχνης. Και τελείωσε εξίσου πολύ ενδιαφέρον. Όχι πρωτότυπα, αλλά πιασάρικα. Μας γοητεύουν τέτοιες καταστάσεις, να παρακολουθούμε δηλαδή ολοκληρωτικά καθεστώτα εκ του ασφαλούς, απ’έξω. Το πρώτο μισό, παρά το θέμα του, δεν με κούρασε όπως μου συμβαίνει συχνά σε παρόμοιες περιπτώσεις. Μάλλον έχει έναν τρόπο να τα γράφει ο συγγραφέας. Πρόσεξα βέβαια μια όχι και τόσο καλή φόρμα, καθώς έπρεπε να πέσει πολύ ιστορικό και είχαμε μια ξαφνική διάλεξη λογοδιάρροια προς έναν πιτσιρίκο. Και εκεί που αναρωτιόμουν γιατί ο κεντρικός χαρακτήρας είναι τόσο διαφορετικός / συνειδητοποιημένος από τους άλλους… ξεκίνησε το δεύτερο σκέλος, εκείνο με τη Φάρμα των Ζώων. Του δίνω ένα «Καλή Προσπάθεια.» [Μνεία: Από τα καλύτερα εξώφυλλα που είχε ποτέ το "9".] Edited December 23, 2009 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 21, 2009 Share Posted December 21, 2009 Η Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 23, 2009 Share Posted December 23, 2009 «Όταν Κράσαρε το Νοοδίκτυο» του Ian Watson, σε μετάφραση Π. Κούστα & Χ. Καρακούδα. Τεύχος #486, 19 Δεκεμβρίου 2009. Για μένα έκανε σημαντική κοιλιά στην μέση και από την ώρα που ο αφηγητής ανέλαβε την πρωτοβουλία ήταν αρκετά προβλέψιμο και κλισεδιαρισμένο με περιοριμένη εξέλιξη στην πλοκή. Όχι άσχημη προσπάθεια πάντως. Το εξώφυλλο όντως υπέροχο. Μπράβο στον κ. Γιώργο Γιάκο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted December 24, 2009 Share Posted December 24, 2009 Τι κόλλημα που είχε με τα αγάλματα; σαν τους καινούργιους προέδρους διαφόρων χωρών της πρώην σοβιετικής ένωσης. Λίγο τρομακτικό το σενάριο γιατί για κάποιο λόγο μου φαίνεται ρεαλιστικό... Αυτό με το χρώμα στα περιβραχιόνια που θα φοράνε μου θύμισαν τα πράσινα περιβραχιόνια που φοράνε στο Ιράν για να δείξουν ότι είναι υποστηρικτές του Μουσαβί (παράδειγμα οι ποδοσφαιριστές της εθνικής τους ομάδας, όπου μετά τους αποσύρανε από την ομάδα για αυτόν το λόγο) Πανδαισία για τα μάτια το εξώφυλλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted December 24, 2009 Author Share Posted December 24, 2009 Η Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη! Άτυπα. Δεν δικαιούσαι συνεπώς να σχολιάσεις το διήγημα πριν το πρωί του Σαββάτου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 24, 2009 Share Posted December 24, 2009 Άτυπα. Δεν δικαιούσαι συνεπώς να σχολιάσεις το διήγημα πριν το πρωί του Σαββάτου. Καλά Χριστούγεννα Νίκο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 25, 2009 Share Posted December 25, 2009 «Σκότωσαν τα Χριστούγεννα» του Jess Kaan, σε μετάφραση Ασημίνας Μητσομπόνου. Τεύχος #487, 24 Δεκεμβρίου 2009. Όμορφο, γιορτινό, επίκαιρο, συγκινητικό, καλογραμμένο. Πολύ καλό πρώτο δείγμα από τον Jess Kaan. Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 26, 2009 Share Posted December 26, 2009 (edited) «Σκότωσαν τα Χριστούγεννα» του Jess Kaan, σε μετάφραση Ασημίνας Μητσομπόνου. Τεύχος #487, 24 Δεκεμβρίου 2009. Όμορφο, γιορτινό, επίκαιρο, συγκινητικό, καλογραμμένο. Πολύ καλό πρώτο δείγμα από τον Jess Kaan. Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Εμένα πάλι δε μου άρεσε καθόλου αυτό το διήγημα. Βαρέθηκα πάρα πολύ την ανάλυση που οδήγησε στην απαγόρευση του εορτασμού των Χριστουγέννων, και με ενόχλησε ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων της ζωής του μικρού Αελ. Δε θα αρνηθώ ότι ήταν συγκινητικό στη σύλληψή του, αλλά κάτι με χάλασε από την αρχή και δεν μου επέτρεψε να ταυτιστώ και να συγκινηθώ. Edited December 26, 2009 by Tiessa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted December 27, 2009 Share Posted December 27, 2009 Εμένα πάλι δε μου άρεσε καθόλου αυτό το διήγημα. Βαρέθηκα πάρα πολύ την ανάλυση που οδήγησε στην απαγόρευση του εορτασμού των Χριστουγέννων, και με ενόχλησε ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων της ζωής του μικρού Αελ. Δε θα αρνηθώ ότι ήταν συγκινητικό στη σύλληψή του, αλλά κάτι με χάλασε από την αρχή και δεν μου επέτρεψε να ταυτιστώ και να συγκινηθώ. Κάπου στη μέση είμαι εγώ. Δηλ. δεν πείστηκα από το πρώτο μισό με το πώς απαγορεύτηκε ο Αη-Βασίλης, ενώ το κομμάτι με τον πατέρα και το παιδί, με συγκίνησε. Ίσως ο λόγος που δεν με ενθουσίασε ήταν ότι ο συγγραφέας δεν βρήκε ένα τρόπο να πει την ιστορία του δεύτερου κομματιού, χωρίς να χρειάζεται το σκηνικό που έστησε στο πρώτο "μέρος" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 30, 2009 Share Posted December 30, 2009 Κάπου στη μέση είμαι εγώ. Δηλ. δεν πείστηκα από το πρώτο μισό με το πώς απαγορεύτηκε ο Αη-Βασίλης, ενώ το κομμάτι με τον πατέρα και το παιδί, με συγκίνησε. Ίσως ο λόγος που δεν με ενθουσίασε ήταν ότι ο συγγραφέας δεν βρήκε ένα τρόπο να πει την ιστορία του δεύτερου κομματιού, χωρίς να χρειάζεται το σκηνικό που έστησε στο πρώτο "μέρος" +1 Καθώς και ότι το γράψιμο γενικά δεν κατάφερε να με κάνει να νοιαστώ πραγματικά για τι γινόταν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 2, 2010 Share Posted January 2, 2010 «Υποδιευθυντής Δ’» του Ηρακλή ΤριανταφυλλίδηΤεύχος #49, 23 Μαΐου 2001 Ακατάσχετη πολυλογία, που αμφιβάλλω κατά πόσο θα καλυτέρευε το διήγημα αν κάλυπτε την ιστορία με τις μισές λέξεις. Από την μία, μέχρι την τελευταία παράγραφο δεν είχα ιδέα τι είχε να μας πει η ιστορία, γιατί την είχαν γράψει, γιατί έπρεπε να τη διαβάσω κλπ. «ΟΡΕΞΟΝ - Όταν Παραπαχαίνεις Σε Τρώνε Τα Σκυλιά.» του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη. Τεύχος #488, 2 Ιανουαρίου 2010. Δεν περίμενα το 2010 να ξεκινήσει με ένα τέτοιο διήγημα στο 9, το παρόν όμως πόνημα του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη μου άρεσε προφανώς πολύ περισσότερο από το προηγούμενο του έργο. Καθώς μου αρέσουν οι αμερικάνικες καφροκωμωδίες, βρήκα και το διήγημα απολαυστικότατο. Μη σας πω ότι μου άνοιξε και την όρεξη τον αθεόφοβο! Δεν μου κάθισαν καλά οι ονομασίες των χαρακτήρων, και ενώ στο προηγούμενο διήγημα του συγγραφέα το φινάλε σποϊλέριαζαν τα σκίτσα, εδώ το κάνει ο ίδιος στον τίτλο του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted January 3, 2010 Share Posted January 3, 2010 «ΟΡΕΞΟΝ - Όταν Παραπαχαίνεις Σε Τρώνε Τα Σκυλιά.» του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη. Τεύχος #488, 2 Ιανουαρίου 2010. Δεν περίμενα το 2010 να ξεκινήσει με ένα τέτοιο διήγημα στο 9, το παρόν όμως πόνημα του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη μου άρεσε προφανώς πολύ περισσότερο από το προηγούμενο του έργο. Καθώς μου αρέσουν οι αμερικάνικες καφροκωμωδίες, βρήκα και το διήγημα απολαυστικότατο. Μη σας πω ότι μου άνοιξε και την όρεξη τον αθεόφοβο! Δεν μου κάθισαν καλά οι ονομασίες των χαρακτήρων, και ενώ στο προηγούμενο διήγημα του συγγραφέα το φινάλε σποϊλέριαζαν τα σκίτσα, εδώ το κάνει ο ίδιος στον τίτλο του. Συμπαθητικό, κυρίως λόγω της ικανοποιητικής απόδοσης της εκδρομής μιας τυπικής ελληνικής οικογένειας, του μαύρου χιούμορ και της ανάδειξης της «ευκολίας» που έχουμε σαν λαός, όταν προσεγγίζουμε πολύ σοβαρά θέματα. Δεν πείστηκα για αρκετά θέματα, όπως για την ευκολία με την οποία μια εταιρία εισάγει τέτοιες ουσίες στις τροφές και τον παγκόσμιο έλεγχο που ασκεί στη συνέχεια. Έχοντας στο μυαλό μου το και γνωστό πρόβλημα με τη διατροφική κρίση, θα έλεγα ότι μάλλον προς το άλλο άκρο (δηλ. του υποσιτισμού) οδεύουμε ως πλανήτης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Πήρε ρεπό ο Ντίνος και έκλεισε το μαγαζί; Λυπάμαι, αλλά πέρασαν οι ωραίες μέρες που έγραφε ο Χατζηγιώργης και μετά εμφανιζόμασταν να υπερθεματίσουμε ή να διαφωνήσουμε. Κάποιος άλλος πρέπει να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά. Ας ξεκινήσω εγώ με χρωστούμενα από το προγούμενο τεύχος «Μιμητική Ανάπλαση», του Keith Brooke Ζαλίστηκα. Όπως και ο ήρωας. Φαντάζομαι κάτι τέτοιο θα ήθελε και ο συγγραφέας. Εγώ, προσωπικά, δεν το εκτίμησα.. Κάτι με εξωγήινους που μας διέλυσαν και μετά μας ξαναφτιάχνουν, αλλά μην είσαι και σίγουρος. Μου θύμισε μια χρόνια ασθένεια της ΕΦ, όπου όλα υπονοούνται, αλλά τίποτα δεν είναι σαφές. Ούτε εμένα μου αρέσει το μασημένο φαγητό, αλλά το προτιμώ από το ωμό. «2084», του Dirk Strasser Ενδιαφέρον. Ειδικά για τη θεματολογία του, όπου το διαδίκτυο αρχίζει να αποκτά ιδιότητες αυθεντίας έναντι άλλων μορφών πληροφόρησης. Κάπως υπερβολικό ως προς την ίντριγκα και τις δυνατότητες του ήρωα έναντι της υπερσυνομωσίας. Πάντως δεν περίμενα την ανατροπή του τέλους. Ο συγγραφέας τόσο στον τίτλο, όσο και στο διήγημα αναφέρεται ευθέως στο «1984», αλλά δεν σχημάτισα την εντύπωση ότι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας. Πιο πολύ το αντιλήφθηκα σαν μια τιμητική αναφορά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted January 18, 2010 Share Posted January 18, 2010 Η κεντρική ιδέα του "2084" μου φάνηκε εξαιρετική, αλλά κατά τα άλλα το βρήκα υπερβολικά "by the book" γραμμένο για τα γούστα μου. Το άλλο το'χω ήδη ξεχάσει, κι αυτό δεν είναι καλό πράγμα (ούτε για το διήγημα, ούτε για μένα ) Πήρε ρεπό ο Ντίνος και έκλεισε το μαγαζί; Λυπάμαι, αλλά πέρασαν οι ωραίες μέρες που έγραφε ο Χατζηγιώργης και μετά εμφανιζόμασταν να υπερθεματίσουμε ή να διαφωνήσουμε. Κάποιος άλλος πρέπει να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά. Ας ξεκινήσω εγώ με χρωστούμενα από το προγούμενο τεύχος «Μιμητική Ανάπλαση», του Keith Brooke Ζαλίστηκα. Όπως και ο ήρωας. Φαντάζομαι κάτι τέτοιο θα ήθελε και ο συγγραφέας. Εγώ, προσωπικά, δεν το εκτίμησα.. Κάτι με εξωγήινους που μας διέλυσαν και μετά μας ξαναφτιάχνουν, αλλά μην είσαι και σίγουρος. Μου θύμισε μια χρόνια ασθένεια της ΕΦ, όπου όλα υπονοούνται, αλλά τίποτα δεν είναι σαφές. Ούτε εμένα μου αρέσει το μασημένο φαγητό, αλλά το προτιμώ από το ωμό. «2084», του Dirk Strasser Ενδιαφέρον. Ειδικά για τη θεματολογία του, όπου το διαδίκτυο αρχίζει να αποκτά ιδιότητες αυθεντίας έναντι άλλων μορφών πληροφόρησης. Κάπως υπερβολικό ως προς την ίντριγκα και τις δυνατότητες του ήρωα έναντι της υπερσυνομωσίας. Πάντως δεν περίμενα την ανατροπή του τέλους. Ο συγγραφέας τόσο στον τίτλο, όσο και στο διήγημα αναφέρεται ευθέως στο «1984», αλλά δεν σχημάτισα την εντύπωση ότι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας. Πιο πολύ το αντιλήφθηκα σαν μια τιμητική αναφορά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted January 26, 2010 Share Posted January 26, 2010 «ΤΑ ΚΡΙΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΒΕΡΟΝ» του Eric Brown. Μετάφραση: Π. Κούστας & Χ. Καρακούδα. Εικονογράφηση: Σταύρος Ντίλιος Τεύχος #491, 23 Ιανουαρίου 2010. Χμμ, ένα διήγημα με προβλέψιμη εξέλιξη. Σαν να ήξερα τι θα γίνει μετά από κάθε παράγραφο. Ίσως φταίει που το ένιωσα πολύ οικείο. Ίσως επίτηδες να είχε αυτό το αποτέλεσμα, για να σε αναγκάσει να δεις το νόημα που προσπαθεί να περάσει ο συγγραφέας. Κάτι πολύ αληθινό σε σχέση με το πως διαχειριζόμαστε μερικές φορές κάποιες στιγμές της ζωής μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted January 27, 2010 Share Posted January 27, 2010 «ΤΑ ΚΡΙΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΒΕΡΟΝ» του Eric Brown. Μετάφραση: Π. Κούστας & Χ. Καρακούδα. Εικονογράφηση: Σταύρος Ντίλιος Τεύχος #491, 23 Ιανουαρίου 2010. Χμμ, ένα διήγημα με προβλέψιμη εξέλιξη. Σαν να ήξερα τι θα γίνει μετά από κάθε παράγραφο. Ίσως φταίει που το ένιωσα πολύ οικείο. Ίσως επίτηδες να είχε αυτό το αποτέλεσμα, για να σε αναγκάσει να δεις το νόημα που προσπαθεί να περάσει ο συγγραφέας. Κάτι πολύ αληθινό σε σχέση με το πως διαχειριζόμαστε μερικές φορές κάποιες στιγμές της ζωής μας. Θα συμφωνήσω για την προβλέψιμη πλοκή. Επίσης, είχε και τετριμμένη λύση. Ήταν, όμως, πολύ ωραίος ο κρύσταλλος και η ιδέα του εξωγήινου που έρχεται για να "κάνει" τέχνη στη Γη. Νομίζω ότι αυτές τις λεπτομέρειες δεν τις έψαξε όσο τους "άξιζε", ο συγγραφέας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.