Jump to content

Εκδόσεις Οξύ: Διαγωνισμός Φανταστικής Λογοτεχνίας


BunnyDee
 Share

Recommended Posts

Είπα κι εγώ να φάω τα μούτρα μου για ακόμα μια φορά! :D

Έστειλα το "Ονειροβάτης", μυθιστόρημα τρόμου με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας.

 

Ελπίζω οι τρεις πρώτοι που θα κερδίσουν να αξίζουν πραγματικά το έπαθλο. Τυχαίνει σε αυτή τη χώρα δυστυχώς ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ...

Link to comment
Share on other sites

Είπα κι εγώ να φάω τα μούτρα μου για ακόμα μια φορά! :D

Έστειλα το "Ονειροβάτης", μυθιστόρημα τρόμου με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας.

 

Ελπίζω οι τρεις πρώτοι που θα κερδίσουν να αξίζουν πραγματικά το έπαθλο. Τυχαίνει σε αυτή τη χώρα δυστυχώς ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ...

 

Aυτό το τελευταίο, ξαναπέστο Παρατηρητή, και καλώς ήρθες στο φόρουμ.

 

Δεν ξέρω βέβαια για το Οξύ και κρίνοντας από άλλες εξαιρετικές εκδόσεις του είναι αρκετά πιθανό οι νικητές πραγματικά να αξίζουν τη νίκη. Ίδωμεν.

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ Dain. Καλως σας βρήκα φίλοι!

 

Όντως το ΟΞΥ έχει εκδώσει πολύ καλά έργα και έχει προσφέρει σημαντικά στο χώρο της λογοτεχνίας Τρόμου. Ελπίζω όμως να μη λειτουργεί κι εκεί το γνωστό ''ελληνικό σύστημα''.

Αλήθεια, γνωρίζει κανείς τι γίνεται με το διαγωνισμό; Πόσοι έχουν στείλει, πότε θα μάθουμε αποτελέσματα;

Link to comment
Share on other sites

Έχω στείλει το "Σεκόγια", ένα Ε.Φ. μυθιστόρημα και, όπως και ο Ντίνος που τα λέγαμε χθες το βράδυ, δεν έχω κανένα νέο από το ΟΞΥ.

Link to comment
Share on other sites

Καλή επιτυχία mman

 

Δικρίνω μια μυστικότητα σχετικά με το διαγωνισμό. Οκ, ίσως να πάρει καιρό να κρίνουν τα αποτελέσματα. Είναι όμως τόσο δύσκολο να βγάλουν μια λίστα με τους διαγωνιζόμενους;

Link to comment
Share on other sites

Είπα κι εγώ να φάω τα μούτρα μου για ακόμα μια φορά! :D

Έστειλα το "Ονειροβάτης", μυθιστόρημα τρόμου με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας.

 

Ελπίζω οι τρεις πρώτοι που θα κερδίσουν να αξίζουν πραγματικά το έπαθλο. Τυχαίνει σε αυτή τη χώρα δυστυχώς ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ...

Δυστυχώς η κλικοκρατεία στη συγγραφική Ελλάδα είναι γύρω μας και γνωστή σχεδόν σε όλους. Γενικά πάντως, καλό είναι να μην επικρατεί τέτοια μεμψιμοιρία, ούτε να αποδίδονται κατηγορίες προς κάποιες εκδηλώσεις, ιδίως αν τα αποτελέσματα δεν έχουν ανακοινωθεί.

Κατά τα άλλα καλή επιτυχία σε όλους όσους έστειλαν, εγώ δεν προλάβαινα να στείλω τίποτα.

Link to comment
Share on other sites

Κι από μένα ξανά καλή επιτυχία. Ελπίζω ανάμεσα στους τρεις νικητές να δούμε και μέλος ή μέλη του φόρουμ.

Link to comment
Share on other sites

Πρώτα οι νικητές και μετά ο διαγωνισμός; Αναρωτιέμαι αν υπάρχει σοβαρός (ή έστω, σχετικά σοβαρός) εκδοτικός οίκος που να κάνει κάτι τέτοιο. Γιατί να το κάνει και τι θα τον ωφελήσει; Να μου πείτε καμιά επιτροπή δημόσιου οργανισμού, να το σκεφτώ. Αλλά ένας ιδιώτης τι θα πετύχει με το να αποφασίσει να εκδώσει κάποιο μέτριο βιβλίο;

Link to comment
Share on other sites

Πρώτα οι νικητές και μετά ο διαγωνισμός; Αναρωτιέμαι αν υπάρχει σοβαρός (ή έστω, σχετικά σοβαρός) εκδοτικός οίκος που να κάνει κάτι τέτοιο. Γιατί να το κάνει και τι θα τον ωφελήσει; Να μου πείτε καμιά επιτροπή δημόσιου οργανισμού, να το σκεφτώ. Αλλά ένας ιδιώτης τι θα πετύχει με το να αποφασίσει να εκδώσει κάποιο μέτριο βιβλίο;

 

Σωστά. Κι ακόμα κι αν κάποιος ιδιώτης θέλει να εκδόσει ντε και καλά ένα μέτριο βιβλίο κάποιου γνωστού του (είτε με συγχρηματοδότηση από τον συγγραφέα, είτε "μπαίνοντας μέσα" ο ίδιος), τότε δεν χρειάζεται κανένα διαγωνισμό: Απλώς αποφασίζει, διατάζει και εκδίδει.

Link to comment
Share on other sites

Σωστά. Κι ακόμα κι αν κάποιος ιδιώτης θέλει να εκδόσει ντε και καλά ένα μέτριο βιβλίο κάποιου γνωστού του (είτε με συγχρηματοδότηση από τον συγγραφέα, είτε "μπαίνοντας μέσα" ο ίδιος), τότε δεν χρειάζεται κανένα διαγωνισμό: Απλώς αποφασίζει, διατάζει και εκδίδει.

Εκτός κι αν θέλει να το διαφημίσει ως μυθιστόρημα που κέρδισε διαγωνισμό. Ή αν θέλει να βγάλει 3 και έχει τους 2. Ή αν απλά θέλει να βρει κι άλλους συγγραφείς και για αυτό μαζεύει πολλά χειρόγραφα έτσι, και επικοινωνήσει ξεχωριστά (και με διαφορετικούς διακανονισμούς) με όσους τον ενδιαφέρουν. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να γίνει αυτό.

 

Όσο για τα αποτελέσματα, λογικά θα αργήσουν. Αν σκεφτεί κανείς πόσο χρόνο θα θέλουν οι κριτές για να τα διαβάσουν όλα όσα εστάλησαν, θα τους πάρει καιρό μέχρι να βγούνε.

Link to comment
Share on other sites

Ο Nihilio έχει δίκιο. Αλλιώς προωθείς έναν Έλληνα συγγραφέα που εμφανίστηκε στα ξαφνικά μια ωραία πρωία κι αλλιώς κάποιον που βγαίνει ο καλύτερος ανάμεσα σε 100, 50, 30, 20, ή έστω 5 συγγραφείς που πήραν μέρος σε ένα διαγωνισμό.

Επίσης ένας τέτοιος διαγωνισμός ανεβάζει την αίγλη του εκδοτικού απέναντι στους συγγραφείς-αναγνώστες. Κάποιος μπορεί να πει π.χ. "είδες το ΟΞΥ, νοιάζεται για την ελληνική λογοτεχνία. Ο Anubis ή ο Osiris τι κάνει;"

Όσο για το τι είναι καλό ή μέτριο, αυτό νομίζω πως είναι καθαρά υποκειμενικό. Μπορεί ένα έργο για κάποιον εκδότη να είναι καλό αλλά για τους αναγνώστες μέτριο ή ίσως και κακό. Ανάλογα το πως το βλέπει ο καθένας. Άλλωστε, σχετικά με το συγκεκριμένο διαγωνισμό γίνεται το εξής περίεργο. Δέχτηκαν οτιδήποτε έργο που να έχει να κάνει με φαντασία, δηλαδή, επική, επιστημονική, τρόμου κ.ο.κ. Αναρωτιέμαι πως μπορούν να συγκριθούν τρία διαφορετικά είδη ώστε να ανακηρύξουν του νικητές.

Όπως και να έχει πάντως παραδέχομαι τις εκδόσεις ΟΞΥ επειδή τη χρονιά ποιυ πέρασε έστρωσαν αρκετούς κώλους κάτω ώστε να γράψουν και να δημιουργήσουν. Το κίνητρο στην τελική είναι που μετράει. Άπαξ και κάτι υλοποιήθηκε, θα βρει το δρόμο του κάποια στιγμή. Κι αν όχι δεν πειράζει. Τουλάχιστον κάποιοι δοκίμασαν τον εαυτό τους στη συγγραφή.

Link to comment
Share on other sites

Όσο για τα αποτελέσματα, λογικά θα αργήσουν. Αν σκεφτεί κανείς πόσο χρόνο θα θέλουν οι κριτές για να τα διαβάσουν όλα όσα εστάλησαν, θα τους πάρει καιρό μέχρι να βγούνε.

Πραγματικά δεν είμαι σίγουρος. Θα μου έκανε εντύπωση αν έχουν λάβει πάνω από δέκα (όσον αφορά τα μυθιστορήματα τουλάχιστον). Εξάλλου ένας έμπειρος αναγνώστης μπορεί να απορρίψει ένα φανερά αδύναμο έργο σε λιγότερο από μισή ώρα -και μπορεί να λέω πολύ.

 

Όπως και να έχει πάντως παραδέχομαι τις εκδόσεις ΟΞΥ επειδή τη χρονιά ποιυ πέρασε έστρωσαν αρκετούς κώλους κάτω ώστε να γράψουν και να δημιουργήσουν.

Όχι τον δικό μου. Τη "Σεκόγια" την έγραψα από το 2002 ώς το 2005. Τρισίμησι χρόνια γαμώτ! Ήταν το πρώτο μου και με παίδεψε πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά δεν είμαι σίγουρος. Θα μου έκανε εντύπωση αν έχουν λάβει πάνω από δέκα (όσον αφορά τα μυθιστορήματα τουλάχιστον). Εξάλλου ένας έμπειρος αναγνώστης μπορεί να απορρίψει ένα φανερά αδύναμο έργο σε λιγότερο από μισή ώρα -και μπορεί να λέω πολύ.

Εδώ είναι Ελλάδα και οι συγγραφείς είναι πιο πολλοί από τους αναγνώστες. Χαλαρά έχουν λάβει 50 μυθιστορήματα.

Όσο για τον έμπειρο αναγνώστη, είναι νομίζω δίκαιο για ένα βιβλίο να κριθεί εξολοκλήρου, κι όχι με ανάγνωση-ξεπέτα. Τουλάχιστον ο κριτής να αφιερώσει τουλάχιστον τρεις-τέσσερις ώρες πριν να κρίνει αν είναι εμφανώς χάλια ή αν μπορεί, με έναν καλό επιμελητή, να στρώσει (γιατί στις εκδόσεις συνηθίζεται να υπάρχει και επιμέλεια)

Link to comment
Share on other sites

Όσο για τον έμπειρο αναγνώστη, είναι νομίζω δίκαιο για ένα βιβλίο να κριθεί εξολοκλήρου, κι όχι με ανάγνωση-ξεπέτα. Τουλάχιστον ο κριτής να αφιερώσει τουλάχιστον τρεις-τέσσερις ώρες πριν να κρίνει αν είναι εμφανώς χάλια ή αν μπορεί, με έναν καλό επιμελητή, να στρώσει (γιατί στις εκδόσεις συνηθίζεται να υπάρχει και επιμέλεια)

Γενικά δεν διαφωνώ. Απλά αναφέρω γεγονότα. Και κάποιος που δεν το ξέρει ίσως εκπλαγεί από την διαδικασία που ακολουθεί ένας επαγγελματίας αναγνώστης που μπορεί να έχει μέχρι και δέκα draft πάνω στο γραφείο του κάθε μέρα. Είναι μια πολύ horror εμπειρία για έναν συγγραφέα γι αυτό παρακαλούνται να συνεχίσουν να διαβάζουν μόνο τα γερά στομάχια.

Ο αναγνώστης διαβάζει την πρώτη σελίδα να δει αν ο συγγραφέας προλαβαίνει να τον "αρπάξει" και να τον κρατήσει μαζί του. Πολύ συχνά παρατάει το πρώτο κεφάλαιο στη μέση. Πετάγεται στην σελίδα 80 ή στην 100 (ανάλογα με το μέγεθος του έργου). Διαβάζει δυο σελίδες ή ένα κεφάλαιο εκεί. Πετάγεται άλλες 50 ή 100 σελίδες μπροστά. Επαναλαμβάνει τη διαδικασία μέχρι να δει πώς κλείνει στο τέλος. Πολύ συχνά στην πρώτη ανάγνωση έχει διαβάσει ελάχιστες, ίσως 10 ή 20 σελίδες. Αν το έργο αντέχει ακόμα (δηλ. αν δεν έχει αυτομάτως αποκλειστεί λόγω κάποιας κλισέ ιδέας ή κατάστασης ή λόγω ανεπαρκούς γραφής) ακολουθεί μια δεύτερη πιο ήρεμη ανάγνωση. Αν το έργο είναι πραγματικά καλό, ίσως κάποια στιγμή το διαβάσει ολόκληρο...

Μην πέσετε να με φάτε. Δεν έχω κάνει αυτή τη δουλειά και δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό κάνουν όλοι οι εκδοτικοί οίκοι. Μεταφέρω απλώς μαρτυρία Αμερικανού συγγραφέα (δεν θυμάμαι όνομα) που το είδε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια του όταν πήγε να καταθέσει το δικό του draft. Ας μπούμε λίγο στη θέση του αναγνώστη. Μπορεί να διαβάσει κανείς δέκα βιβλία σε οχτώ ώρες; Και φυσικά δεν πιστεύω ότι αυτή είναι η ενδεδειγμένη διαδικασία, ούτε ότι αυτό θα πράξει το ΟΞΥ, ειδικά όταν πρόκεται για έναν διαγωνισμό που το ίδιο έχει προκηρύξει.

Link to comment
Share on other sites

Δεν θα σε φάει κανείς mman! Δυστυχώς το έχω ακούσει κι εγώ αυτό και μάλιστα από Έλληνα εκδότη. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Θέλω όμως να πιστεύω πως κάποιος θα ακολουθήσει τη σωστή διαδικασία, αυτήν που ανέφερε προηγουμένως ο Nihilio.

Link to comment
Share on other sites

Γενικά δεν διαφωνώ. Απλά αναφέρω γεγονότα. Και κάποιος που δεν το ξέρει ίσως εκπλαγεί από την διαδικασία που ακολουθεί ένας επαγγελματίας αναγνώστης που μπορεί να έχει μέχρι και δέκα draft πάνω στο γραφείο του κάθε μέρα. Είναι μια πολύ horror εμπειρία για έναν συγγραφέα γι αυτό παρακαλούνται να συνεχίσουν να διαβάζουν μόνο τα γερά στομάχια.

Ο αναγνώστης διαβάζει την πρώτη σελίδα να δει αν ο συγγραφέας προλαβαίνει να τον "αρπάξει" και να τον κρατήσει μαζί του. Πολύ συχνά παρατάει το πρώτο κεφάλαιο στη μέση. Πετάγεται στην σελίδα 80 ή στην 100 (ανάλογα με το μέγεθος του έργου). Διαβάζει δυο σελίδες ή ένα κεφάλαιο εκεί. Πετάγεται άλλες 50 ή 100 σελίδες μπροστά. Επαναλαμβάνει τη διαδικασία μέχρι να δει πώς κλείνει στο τέλος. Πολύ συχνά στην πρώτη ανάγνωση έχει διαβάσει ελάχιστες, ίσως 10 ή 20 σελίδες. Αν το έργο αντέχει ακόμα (δηλ. αν δεν έχει αυτομάτως αποκλειστεί λόγω κάποιας κλισέ ιδέας ή κατάστασης ή λόγω ανεπαρκούς γραφής) ακολουθεί μια δεύτερη πιο ήρεμη ανάγνωση. Αν το έργο είναι πραγματικά καλό, ίσως κάποια στιγμή το διαβάσει ολόκληρο...

Κι εγώ προσωπικά κάτι τέτοιο θα έκανα, αν ήμουν σε έναν εκδοτικό οίκο που θα λάβαινε 10 βιβλία την ημέρα, δε διαφωνώ.

Link to comment
Share on other sites

Μάλιστα... Νομίζω παιδιά ότι σας ξεφεύγει λίγο τι σημαίνει "επίδοξος συγγραφέας" εκεί έξω. Ελλάδα ή εξωτερικό. Δεκάδες συγγραφείς / ποιητές, νομίζουν ότι έχουν ετοιμάσει το "μεγάλο βιβλίο". Αν προκηρύξεις την υποβολή κάποιου έργου προς έκδοση και είσαι και κάποιος (πχ. ένας μεσαίος εκδοτικός οίκος) θα λάβεις δεκάδες ή εκατοντάδες έργα. Όχι εφ, εκεί μπορεί να είναι πιο περιορισμένα τα πράγματα, μιλώ γενικότερα για τη λογοτεχνία. Από αυτά το μεγαλύτερο μέρος, το συντριπτικό μέρος, θα είναι είτε απλά σκουπίδια, είτε δεύτερης διαλογής έργα, με κάποια χαρίσματα, αλλά και μεγάλες ατέλειες. Διαβάζετε ποίηση; Έχετε υπόψη τις δεκάδες συλλογές δεύτερης, τρίτης, τέταρτης διαλογής που κυκλοφορούν κάθε χρόνο με έξοδα του "ποιητή"; Δεν λέω ότι όλα αυτά τα πονήματα δεν έχουν αξία για το συγγραφέα, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα έχει βάλει την ψυχή του. Για το λόγο αυτό εξάλλου, είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσει ο ίδιος την αξία τους. Τα βλέπει και νομίζει ότι έγραψε κάτι σπουδαίο. Βλέπεις όμως, η λογοτεχνία έχει κανόνες και απαιτήσεις, που ελάχιστοι άπειροι συγγραφείς μπορούν να τηρήσουν. Τι έχεις να πεις, πόσο πρωτότυπο και σημαντικό είναι αυτό, πόσο καλά το λες... Ένας έμπειρος επαγγελματίας "αναγνώστης", που ξεσκαρτάρει βιβλία και προτείνει στον εργοδότη του τα κατάλληλα για έκδοση, θα διακρίνει το σκουπίδι από το βιβλίο που μπορεί να προχωρήσει μέσα σε 2-3 σελίδες. Μα λέτε σοβαρά ότι για να έχει εικόνα πρέπει να το διαβάσει όλο; Ε, όχι βρε παιδιά. Απλά δεν χρειάζεται. Για να καταλάβετε την ποιότητα μιας ελληνικής βιντεοταινίας της δεκαετίας του '80 πρέπει να δείτε πάνω από λίγα δευτερόλεπτα;

 

Έτσι λοιπόν. Δεν σημαίνει ότι το σύστημα αυτό δεν θα κάνει αδικίες. Ένας καλός όμως και επαγγελματίας "αναγνώστης", θα τις ελαχιστοποιήσει. Ο κακός... Ε, τι να πούμε για τον κακό; Άλλη ιστορία.

 

Δεν σημαίνει επίσης ότι οι εκδοτικοί οίκοι ψάχνουν πάντα για καλή λογοτεχνία. Ψάχνουν και για σκαρταδούρα (πχ. ρομάντζα με την κοπέλα που ερωτεύεται το γιο του σεΐχη). Αν ξέρουν ότι θα πουλήσει είναι πανέτοιμοι να κάνουν εκπτώσεις στη λογοτεχνική αξία. Σιγά μην τους νοιάζει. Άλλο θέμα αυτό όμως. Μπαίνει μέσα ο παράγοντας "πωλήσεις". Γιατί αν αντίθετα καταλαβαίνουν (και ο επαγγελματίας καταλαβαίνει) ότι το σκουπιδάκι που κρατάνε στα χέρια τους ούτε να πουλήσει δεν πρόκειται, ε, πάει στον κάλαθο στο πιτς φιτίλι...

 

Το ρεζουμέ, είναι ότι είναι εύκολο να κατακρίνουμε ένα καλό εκδότη, που έχει δυνατότητα για χ (λίγα) βιβλία Ελλήνων το χρόνο, αλλά δύσκολο να έχουμε αντικειμενική άποψη για το δικό μας έργο. Αυτό θα το κρίνουν τρίτοι, σύμφωνοι; Το αποδεχόμαστε; Αν ναι, οι επαγγελματίες "αναγνώστες" είναι οι πρώτοι εξ αυτών.

 

Δεν τα λέω χωρίς εμπειρία αυτά. Έχω περάσει από τον κόσμο των εκδόσεων. Έχω συναναστραφεί με χμ... άντε να πω αρκετές δεκάδες γνωστών και αγνώστων που ήθελαν να γράψουν μυθιστόρημα, απομνημονεύματα, άρθρα. Το 95%+ που έφτανε στα χέρια μου ήταν υλικό που δεν δημοσιευόταν ή τουλάχιστον όχι χωρίς πολύ βαθύ χειρουργείο και ξαναγράψιμο. Είχα γίνει ο εξπέρ του "ξαναγραψίματος" ή της απόρριψης. Μονίμως όμως ο συγγραφέας / αρθρογράφος ήταν και θα παραμείνει απογοητευμένος ή και συγκλονισμένος με αυτές τις εκδοχές...

Link to comment
Share on other sites

Μάλιστα...Δηλαδή ο συγγραφέας προσφέρει μεγάλα κομμάτια από την ψυχή και το χρόνο του για να διαβαστούν μόνο οι πρώτες σελίδες κι έπειτα να καταλήξουν...ας πούμε στην άκρη. Ας το έχουμε υπόψη αυτό ώστε να γράφουμε διηγήματα των 3 πολύ σελιδών.

Έχεις δίκιο Nikosal, μας διαφεύγει ο όρος του επίδοξου συγγραφέα. Οι περισότεροι ελπίζουμε ότι έχουμε μέσα μας τον ταλαντούχο συγγραφέα και πως κάποια στιγμή αυτός θα βγει προς τα έξω, από τα μάτια των τρίτων βέβαια. Αν δεν γίνει αυτή η προσπάθεια, αν δεν φάμε αρκετές γροθιές(απορρίψεις), δεν θα τον εξωτερικεύσουμε( ΕΑΝ τον έχουμε μέσα μας). Λάβετε παραδείγματα από γνωστούς συγγραφείς. Εκείνοι σήμερα θεωρούνται κάτι παραπάνω απο ταλαντούχοι. Οι πρώτοι εκδότες όμως που τους απέριπταν, τι γνώμη είχαν για εκείνους;

Συνεχίστε να ονειρεύεστε παιδιά. Αυτό άλλωστε είναι η φαντασία. :beerchug:

Πρόσεχετε όμως τους "Ονειροβάτες". Υπάρχουν και τρέφονται από τα δικά σας όνειρα για να τα ξεράσουν ως εφιάλτες...Σε έναν τέτοιο κόσμο ζούμε.

Link to comment
Share on other sites

Μάλιστα...Δηλαδή ο συγγραφέας προσφέρει μεγάλα κομμάτια από την ψυχή και το χρόνο του για να διαβαστούν μόνο οι πρώτες σελίδες κι έπειτα να καταλήξουν...ας πούμε στην άκρη. Ας το έχουμε υπόψη αυτό ώστε να γράφουμε διηγήματα των 3 πολύ σελιδών.

Έχεις δίκιο Nikosal, μας διαφεύγει ο όρος του επίδοξου συγγραφέα. Οι περισότεροι ελπίζουμε ότι έχουμε μέσα μας τον ταλαντούχο συγγραφέα και πως κάποια στιγμή αυτός θα βγει προς τα έξω, από τα μάτια των τρίτων βέβαια. Αν δεν γίνει αυτή η προσπάθεια, αν δεν φάμε αρκετές γροθιές(απορρίψεις), δεν θα τον εξωτερικεύσουμε( ΕΑΝ τον έχουμε μέσα μας). Λάβετε παραδείγματα από γνωστούς συγγραφείς. Εκείνοι σήμερα θεωρούνται κάτι παραπάνω απο ταλαντούχοι. Οι πρώτοι εκδότες όμως που τους απέριπταν, τι γνώμη είχαν για εκείνους;

Συνεχίστε να ονειρεύεστε παιδιά. Αυτό άλλωστε είναι η φαντασία. :beerchug:

Πρόσεχετε όμως τους "Ονειροβάτες". Υπάρχουν και τρέφονται από τα δικά σας όνειρα για να τα ξεράσουν ως εφιάλτες...Σε έναν τέτοιο κόσμο ζούμε.

Η αλήθεια είναι απλή: γράφεις και ξαναγράφεις και ξαναγράφεις μέχρι να γίνεις αρκετά καλός για να σε δεχτούν. Ή καταφεύγεις σε vanity press (όποιος ανοίξει το Ελληνικό lulu θα γίνει πάμπλουτος, ειλικρινά - μάλλον πρέπει να αρχίσω να βάζω λεφτά στην άκρη) και ανεξάρτητες αυτοεκδόσεις/συνεργασίες με άλλους συγγραφείς ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Αλλά χωρίς τρέξιμο δε γίνεται τίποτα, κακά τα ψέματα. Η καλύτερη λύση είναι να γράφεις, να διορθώνεις μία-δύο φορές και να στέλνεις το χειρόγραφο σε κάθε εκδοτικό οίκο που ξέρεις και ότι σου κάτσει. Και παράλληλα να γράφεις κι άλλο.

Link to comment
Share on other sites

Σωστά και έγκυρα αυτά που λες, Νικ στο ποστ σου, και πράγματι έτσι είναι. Εξ άλλου όλοι ξέρουμε πως υπάρχουν αρκετά βιβλία, είτε πεζά, είτε ποίηση, είτε φαντασίας, είτε mainstream, τα οποία εκδίδονται με διάφορους τρόπους και όχι με τον γνωστό "πάω το βιβλίο μου σε έναν εκδότη, το διαβάζει κάποιος, του αρέσει, το βιβλίο εκδίδεται".

 

Αν και όχι από προσωπική πείρα, ξέρω πως ειδικά σε άλλες χώρες το "slushpile" που έχει ένας editor στο γραφείο του είναι τεράστιο και φυσικά δε θα μπορούσε να διαβάσει ούτε τα μισά από όλα τα χειρόγραφα που λαβαίνει. Είναι λογικό να διαβάζει μόνο λίγο, όπως περιέγραψε και ο mman πιο πάνω.

 

Το ζήτημα όμως του ρόλου ενός μεσάζοντα, ούτως ειπείν, όπως είναι ο "επαγγελματίας αναγνώστης", ειδικά στην Ελλάδα και κρίνοντας από το τι είδους βιβλία εκδίδονται κυρίως στο χώρο του φαντασιτκού είναι κάπως πιο περίπλοκο.

 

Εδώ επικρατούν ορισμένα "είδη" της λογοτεχνίας του φανταστικού τα οποία θεωρούνται "αποδεκτά", και συγχρόνως υπάρχει αυτή η γελοία έκφραση "η γραμμή του περιοδικού" ή η "γραμμή των εκδόσεών μας" κλπ. Επικρατεί δηλαδή μια εντελώς στενόμυαλη αντίληψη που προωθεί μόνο 1-2 είδη "στρατευμένης" λογοτεχνίας του φανταστικού (και δε μιλάω εδώ για προώθηση φίλων και γνωστών, κάτι που ισχύει μεν αλλά ανάγεται μάλλον στους μη-ευθείς τρόπους έκδοσης που ανέφερα in passing πιο πάνω).

Δυστυχώς, βλέπω πως τόσο αρκετοί Έλληνες εκδότες, όσο και αρκετοί editors έχουν πλήρη έλλειψη μιας ευρύτερης αντίληψης για το χώρο του φανταστικού, η οποία νομίζω πως οφείλεται 1. Στη συγκριτικά φτωχή βιβλιογραφία στα Ελληνικά, 2. στη "στρατευμένη αντίληψη" που ανέφερα και 3. στη λογική του "τι θα πουλήσει" με το υπάρχον αναγνωστικό κοινό.

Με δύο λόγια αμφισβητώ πολύ τη δυνατότητα αρκετών editors (όχι φυσικά όλων) σήμερα, να κρίνουν σωστά ένα προτεινόμενο για έκδοση βιβλίο, όχι από τεχνική άποψη, αλλά από άποψη είδους, περιεχομένου, ιδεών, worldview, κλπ.

Αναφέρομαι αποκλειστικά για βιβλία από μη-εκδοθέντες Έλληνες συγγραφείς, όχι βέβαια για ήδη γνωστούς ξένους.

 

Στην Ελλάδα σήμερα τα μόνα είδη που θεωρούνται "σοβαρά" ή έστω εμπορικά, είναι η Μετακαταστροφική φαντασία (που εδώ άνθησε πολύ στα 80ς μια που αυτό το είδος προωθήθηκε), η πολιτικού περιεχομένου "στρατευμένη" φαντασία, η "παρελθοντολαγνική"-έως-εθνικιστική φαντασία (που ανήκει ίσως στη στρατευμένη φαντασία επίσης) που παρουσιάζεται σαν "ελληνική", και βέβαια η γνωστή μας συνωμοσιολογική φαντασία που είναι εμπορικότατη σήμερα. Ενώ στο χώρο της μυθοπλασίας βλέπουμε και κακέκτυπα ήδη υπαρκτών φανταστικών συμπάντων, όπως του Lovecraft ή του Howard, ή του Τόλκιν κλπ. Άντε και η "γκρίζα" περιοχή του slipstream/urban που μπορεί να θεωρηθεί πως αγγίζει και τη mainstream λογοτεχνία.

Έτσι αν κάποιος γράψει ένα βιβλίο που "ανήκει" σε κάποιο από τα πάμπολλα άλλα είδη της λογοτεχνίας του φανταστικού, και ο editor δεν μπορεί να αναγνωρίσει καν το είδος αυτό ή δεν του αρέσει ή το θεωρεί ξεπερασμένο κλπ, πώς θα μπορέσει να κρίνει ένα βιβλίο που είναι διαφορετικό από τα ήδη γνωστά αν ο ίδιος αγνοεί το *είδος*, το sub-genre δηλαδή στο οποίο γράφει ο Χ επίδοξος συγγραφέας?

 

Έχω την αίσθηση πως παλαιότερα τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Υπήρχαν τα βιβλία τσέπης (αυτό είναι ένα ενδιαφέρον θέμα να συζητήσουμε σε άλλο τόπικ) όπως τα Βίπερ και, ακόμα περισσότερο η Ωρόρα, αλλά και ο Κάκτος κλπ (αν ξεχάσουμε τις κατά καιρούς τραγικές μεταφράσεις) που εξέδωσαν και Έλληνες συγγραφείς και ένα τεράστιο σύνολο από ιστορίες ε.φ. και μυθοπλασίας από κάθε πιθανό είδος και υπο-είδος., και μάλιστα το σχετικά φτηνό κόστος των βιβλίων έφεραν την λογοτεχνία του φανταστικού "μεσα στα σπίτια μας".

 

Προσωπικά δεν σνομπάρω τους Έλληνες συγγραφείς και όντας αναγνώστης περισσότερες δεκαετίες από όσο θέλω να θυμάμαι, έχω διαβάσει πρακτικά κάθε είδος λογοτεχνίας του φανταστικού.

Όμως όπως λέει η παροιμία "όταν έχεις καεί στο κουρκούτι φυσάς και το γιαούρτι". Τα κακώς κείμενα που ανέφερα πιο πάνω τα έχω δει και ο ίδιος σε βιβλία αγνώστων Ελλήνων συγγραφέων που έχω αγοράσει και συνεχίζω να αγοράζω.

Βιβλία που ενώ έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη εισαγωγή στο οπισθόφυλλο βγαίνουν επιοικώς μέτρια και συχνά κακογραμμένα και "στρατευμένα". Και δεν αναφέρομαι στα βιβλία που είναι αυτοεκδόσεις, αλλά σε εκδοθέντα από γνωστούς οίκους.

Η εξήγηση είναι πως είτε ο editor δεν ξέρει τι του γίνεται, είτε προωθεί κάποια βιβλία για καθαρά εμπορικούς λόγους (επιπέδου "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο πισινός μας), ή έχει πέσει κάποιο "ρουσφέτι" και "κουμπαριά" μεταξύ editor/εκδότη και συγγραφέα.

Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις! Φυσικά και έχω διαβάσει βιβλία από Έλληνες ανώτερα από αρκετά ξένα! Αλλά όταν προκειται να αγοράσω βιβλίο από άγνωστο Έλληνα συγγραφέα, χωρίς μάλιστα το added benefit μερικών καλών reviews, όπως ας πούμε βρίσκει κανείς σε Internet sites, στο Αμαζον κλπ και με το έξτρα κόστος ενός 'hardcover" χωρίς δυνατότητα να αγοράσω το βιβλίο αυτό σε φτηνότερη έκδοση τσέπης, είναι φυσικό να είμαι πολύ πιο καχύποπτος, και να "ψειρίζω" τα πράγματα περισσότερο από οτι με ξένους συγγραφείς!

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Πολύ σωστή παρατήρηση Διονύση, σε γενικές γραμμές δύσκολα βρίσκεις άτομα με μια ευρύτερη γνώση του χώρου του φανταστικού (πχ εγώ δε σκαμπάζω από Επιστημονική Φαντασία γιατί έχω διαβάσει/δει πραγματικά πολύ λίγα πράγματα) και επίσης δύσκολα άτομα πρόθυμα να την αποκτήσουν, μακριά από αγγυλώσεις και περιορισμένη οπτική για το πως ΠΡΕΠΕΙ* να είναι η φανταστική λογοτεχνία. Και όταν τα άτομα αυτά κρατάνε και μαχαίρι και πεπόνι χαιρέτα μας τον πλάτανο.

 

Νομίζω επίσης ότι η συζήτηση εδώ ξεφεύγει από το θέμα και περνάει στο θέμα για την "έκδοση βιβλίου" οπότε καλύτερα να το συνεχίσουμε εκεί.

 

* Η φαντασία δεν έχει πρέπει, μόνο θέλω και μπορώ

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Δεν τα λέω χωρίς εμπειρία αυτά. Έχω περάσει από τον κόσμο των εκδόσεων. Έχω συναναστραφεί με χμ... άντε να πω αρκετές δεκάδες γνωστών και αγνώστων που ήθελαν να γράψουν μυθιστόρημα, απομνημονεύματα, άρθρα. Το 95%+ που έφτανε στα χέρια μου ήταν υλικό που δεν δημοσιευόταν ή τουλάχιστον όχι χωρίς πολύ βαθύ χειρουργείο και ξαναγράψιμο. Είχα γίνει ο εξπέρ του "ξαναγραψίματος" ή της απόρριψης. Μονίμως όμως ο συγγραφέας / αρθρογράφος ήταν και θα παραμείνει απογοητευμένος ή και συγκλονισμένος με αυτές τις εκδοχές...

 

Ωπ!! Εσύ είσαι ο θρυλικός "Καιάδας της Ελληνικής Εναλλακτικής Λογοτεχνίας";!!! Ο λόγος για τον οποίο όλοι οι σημερινοί συγγραφείς έχουν θεωρίες συνωμοσίας για τους εκδοτικούς οίκους;!! Ο "Κουκουλοφόρος της Πρέσσας;!!" Εσύ απέρριψες τον "Σιωπηλό Πλανήτη" του Βασιλειάδη (ο έλληνας Ασίμοβ αλλά ο λόγος που δεν τον έχετε ακουστά είναι ο κύριος μπρρρ αναγνώστης από εδώ) επειδή ο συγγραφέας είχε την "εκνευριστική" κατ' εσένα συνήθεια να βάζει τρία "και" σε μία πρόταση; Ο Βέηντερ της συγγραφής ανάμεσα μας λοιπόν!

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Ωπ!! Εσύ είσαι ο θρυλικός "Καιάδας της Ελληνικής Εναλλακτικής Λογοτεχνίας";!!! Ο λόγος για τον οποίο όλοι οι σημερινοί συγγραφείς έχουν θεωρίες συνωμοσίας για τους εκδοτικούς οίκους;!! Ο "Κουκουλοφόρος της Πρέσσας;!!" Εσύ απέρριψες τον "Σιωπηλό Πλανήτη" του Βασιλειάδη (ο έλληνας Ασίμοβ αλλά ο λόγος που δεν τον έχετε ακουστά είναι ο κύριος μπρρρ αναγνώστης από εδώ) επειδή ο συγγραφέας είχε την "εκνευριστική" κατ' εσένα συνήθεια να βάζει τρία "και" σε μία πρόταση; Ο Βέηντερ της συγγραφής ανάμεσα μας λοιπόν!

Δεν είναι αυτός ο Καιάδας

 

AYTOΣ είναι ο Kaiadas

Kaiadas.jpg

 

(αφού θα το σπαμάρετε κι αυτό, ας μη μείνουμε οι υπόλοιποι στην απέξω)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..