Jump to content

Φανταστικά Χρονικά


Recommended Posts

Μεταξύ των ειδήσεων που επιμελήθηκε τόσο φροντισμένα η Αντωνία Κατσαβού, και τα Νέα της ΑΛΕΦ που κάλυψε ο Μηχάλης Μανωλιός, αποκομίζω την εντύπωση ότι παρά την δύσκολη εποχή που διανύουμε, ταυτόχρονα ζούμε και σε μια φανταστική χώρα. Έντυπες κυκλοφορίες, εκθέσεις, φεστιβάλ, συνάξεις, προσφορές και παρουσιάσεις, όλα σχετικά με το φανταστικό, με την συμβολή και φροντίδα φανταστικών ανθρώπων. Ευλογημένος για όσα γνώριζα και συμμετείχα, λυπημένος για όσα έχασα, τα οποία δεύτερα δυστυχώς υπερτερούν. Με τόση κίνηση πάντως, δύσκολο να μην νιώσει κανείς μια κάποια αισιοδοξία, ενάντια στη μαυρίλα των καιρών, ενάντια στο ίδιο αντιτόριαλ του τεύχους που μας πληροφορεί:

 

«Να είσαστε καλά, και μην ανησυχείτε που ανησυχείτε… έχετε δίκιο!»

 

Γκουλπ! Ευχαριστώ (I think) συντακτική ομάδα των Φανταστικών Χρονικών. Κι εγώ με τη σειρά μου σας εύχομαι μια μέρα, σύντομα, να επιστρέψετε στα περίπτερα.

 

Ένα ευχαριστώ στην Αντωνία Κατσαβού που κατάφερε να κάνει να μου τρέχουν τα σάλια, περιγράφοντας μας παραστατικά τα υπέροχα θηλυκά του Φρανκ Φραζέτα. Κρίμα που ο Φρανκ ήταν τόσο ωραίος άντρας, δεν ήταν άλλος ένας φουκαράς καλλιτέχνης που ζωγράφιζε γυναίκες που ονειρευόταν (όχι, πώς να ταυτιστώ μαζί του; ), πολύ πιθανό να είχε γνωρίσει προσωπικά και βιβλικά τις αμαζόνες που ζωγράφιζε. Χαλάλι του όμως, είχα κάθε λόγω να μου τρέχουν τα σάλια και για το υπόλοιπο της ζωής του. Μεγάλωσε σε καλύτερες εποχές και σε έναν καλύτερο τόπο. Ευλογημένος από το σύμπαν εκείνος, μας ευλόγησε με πανέμορφα έργα που γαργάλησαν την φαντασία μας και μας ενέπνευσαν. Μεγάλη η απώλεια που τον χάσαμε, θα πρέπει όμως να έφυγε χορτάτος από κάθε σκοπιά της ζωής. Και μακάρι αυτό το καλογραμμένο κείμενο, φόρος τιμής στον καλλιτέχνη, να είχε εμφανιστεί έγκαιρα στον τύπο, αντί των καταραμένων, τρομολάγνων πρωτοσέλιδων που μας μαστίζουν τελευταία. Ο Φρανκ Φραζέτα ήταν ζωγράφος.

 

Πρέπει να «γκρεμίσω τον τέταρτο τοίχο» εδώ, για να ευχαριστήσω ξανά την Αντωνία για τις δύο υπέροχες φωτογραφίες με τις οποίες κόσμησε το διήγημα μου. Ειδικά η πρώτη είναι on the money!

 

Περισσότερα σύντομα.

Link to comment
Share on other sites

Εν τω μεταξύ, Ντίνο, είσαι μου φαίνεται ο μόνος πλην της Αντωνίας, που έχει τα καινούργια Φανταστικά Χρονικά στα χέρια του.

Εμείς οι περισσότεροι δεν το έχουμε δει ακόμα.

Τι Δ.Σ., τι Συνταντική Επιτροπή, τι συνεργάτες και ανταποκριτές! Όλοι με την αράδα μας θα πάμε. :lol:

Link to comment
Share on other sites

Εν τω μεταξύ, Ντίνο, είσαι μου φαίνεται ο μόνος πλην της Αντωνίας, που έχει τα καινούργια Φανταστικά Χρονικά στα χέρια του.

Λόγω σφάλματος υπολογισμού, ο κβαντοταχυδρόμος παρέδωσε το τεύχος στην πόρτα μου κάποιες μέρες νωρίτερα. :aufo:

 

Συνεχίζοντας με το τεύχος...

 

Από την στιγμή που ο άνθρωπος άρχισε να σκέπτεται, γέμισε την ζωή του με ένα σωρό βασανιστικά «γιατί». Τι το ήθελε; Ένα από αυτά τα φλέγοντα ζητήματα έχει να κάνει με τον Χρόνο, και ο Εμμανουήλ Μανωλάς μας δίνει ένα έξοχο άρθρο με όλα όσα θέλετε να μάθετε γι αυτόν. Τον χρόνο δηλαδή. Για ανθρώπους που δεν κουβαλούσαν ρολόγια, οι αρχαίοι έλληνες είχαν ένα σωρό θεωρίες για την ροή του, θεωρίες που μεταλαμπάδευσαν στην ιστορία για να έχουν οι επιστήμονες μπόλικα για να διαφωνούν μεταξύ τους. Το κείμενο, παρά το πολύπλοκο του θέμα, διαβάζεται άνετα, και είναι καλό να το έχει κανείς σαν σημείο αναφοράς, χάριν αληθοφάνειας, για κάποιο διήγημα που έχει να κάνει με ταξίδι στον χρόνο.

 

Η Δόμνα Παστουρματζή μας παρουσιάζει την Octavia E. Butler, την πρώτη μαύρη συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας στις Η.Π.Α., με πλούσιο έργο και πολλά βραβεία, ανάμεσα τους το Hugo και το Nebula. Έχοντας να ξεπεράσει μεγάλα ταμπού, λόγω του φύλου και του χρώματος της, ευαισθητοποιημένη και μαχητική, άφησε πίσω της μια ενδιαφέρουσα μυθοπλασία την οποία η κυρία Παστουρματζή καταγράφει αναλυτικά. Ίγουρα η θεματολογία της δεν είναι συνηθισμένη. Σε δείγμα του άρθρου, σχετικό με το μυθιστόρημα Dawn, της τριλογίας Xenogenesis, πληροφορούμαστε:

 

«Η σεξουαλική πράξη με τους εξωγήινους είναι πολύπλοκη, αφού προϋποθέτει την παρουσία ενός ζεύγους ετερόφυλων ανθρώπων, ενός ζεύγους Ονκάλι και ενός πέμπτου ατόμου, του σεξουαλικά ουδέτερου ούλοϊ, που παίζει καταλυτικό ρόλο στη γενετική συνουσία. Το δίλημμα που θέτει η Μπάτλερ είναι σκληρό, επιβίωση σημαίνει συνεύρεση με τους εξωγήινους, άρνηση σημαίνει στειρότητα και αφανισμός. Το τίμημα για την επιβίωση της ανθρωπότητας είναι η εξαφάνιση της “αυθεντικής” φύσης των ανθρώπων.»

 

Αυτό είναι «σεξ» για όσους θυμούνται τον τελευταίο διαγωνισμό ε.φ. του φόρουμ.

 

Δεν άντεξα, πήδηξα κάποιες σελίδες για να διαβάσω το 9x10>2000 του Παναγιώτη Κούστα, έναν φόρο τιμής στο ένθετο 9 της Ελευθεροτυπίας. Δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο για το άρθρο από το «Πέσ’τα Παναγιώτη!»

 

To be continued

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι «σεξ» για όσους θυμούνται τον τελευταίο διαγωνισμό ε.φ. του φόρουμ.

 

Δεν άντεξα, πήδηξα κάποιες σελίδες

 

Καταλαβαίνουμε...

Link to comment
Share on other sites

Science Fiction Cinema – Made in Japan και βρέθηκα πάλι εικονικά στην αίθουσα του Παλλάς στην Ερμούπολη, για μια ακόμα από τις έξοχες παρουσιάσεις του Γιώργου Κατσαβού. Όσοι είστε λάτρεις των ΦΕΦΕ ξέρετε τι εννοώ. Με την παρέα του αδελφού μου, έχω φάει ψωμί και αλάτι σε παρακμιακό σινεμά της Χαλκίδας, τέλη δεκαετίας του 70, τρεις κι ο κούκος από θεατές, με Γκοτζίλα και άλλα φτηνιάρικα τέρατα made in Japan στην οθόνη, κι ό,τι άλλο σε Toho sci-fi και καραμπάμ ψεύτικες μακέτες που γκρεμίζονταν και καίγονταν. Δεν ξέρω αν θα τα άντεχα σήμερα, θυμάμαι όμως νοσταλγικά πόσο αχόρταγα τα κυνηγούσαμε όλα αυτά και πως τα καταβροχθίζαμε με τα μάτια και τις φαντασίες μας. Και πάλι, δεν γνώριζα ούτε τα μισά από όσα μας πληροφορεί το παρόν άρθρο, ένα κείμενο θησαυρός.

 

Και φυσικά η Ιαπωνία δεν είναι μόνο γιγάντια τέρατα. Ο Σπύρος Κακούρης συνεχίζει το ταξίδι του στην φαντασία του ανατέλλοντος ηλίου, με το “Anime Σειρές και Επιστημονική Φαντασία”. Όχι από τον αγαπημένο μου κλάδο του φανταστικού, η περιήγηση αυτή όμως στο είδος, με κάνει να αναρωτιέμαι πόσες σειρές ή έργα που θα μου άρεσαν τα χάνω, αδυνατώντας να τα ξεχωρίσω μέσα από έναν ωκεανό τίτλων. Ναι, είναι πολλά, και όπως το βλέπω θέλει μια ζωή αφοσίωσης και αφιέρωσης για να τα δεις, να τα κρίνεις, να τα εκτιμήσεις. Μέχρι στιγμής συμφωνώ με τον αρθρογράφο στην επιλογή του για σούσι. Οπότε, θα θεωρήσω ότι, σχετικά με τα manga και τα anime, ακούτε τον θείο Σπύρο, ο θείος Σπύρος ξέρει!

 

Το magazino της συντακτικής ομάδας μας συστήνει τον John Ajvide Lindqvist, συγγραφέα και σεναριογράφο του «Άσε το Κακό να Μπει», μας πληροφορεί την αληθινή είδηση ενός χρονοταξιδιώτη από το μέλλον που ήρθε να σταματήσει το καταστροφικό πείραμα του CERN, την κατά 30 λεπτά αποκατεστημένη κόπια του «Μητρόπολης¨» του Φριτς Λανγκ που προβλήθηκε στην τελευταία Μπερλινάλε, τις περιληπτικές πληροφορίες σχετικά με τα “Vampire Diaries” που θα έπρεπε να γνωρίζετε, και άλλα σημαντικά νέα από τον χώρο.

 

Οι περισσότεροι ίσως γνωρίζετε το διήγημα “Multi – Pizza” του Αλέξανδρου Ζωχιού, εξακολουθεί όμως να είναι αναγνώσιμη και νόστιμη όσες φορές και να την ζεσταθείτε. Κι εδώ τυγχάνει ιδιαίτερης επιμέλειας με δύο εικόνες, η πρώτη από τις οποίες είναι ταμάμ εξώφυλλο που ο συγγραφέας θα πρέπει να κορνιζάρει.

 

Πρέπει να το ομολογήσω. Οι φωτογραφίες του Άλαν Μουρ με τρομάζουν. Όχι τα σκίτσα του, ή τα σενάρια του. Ποιος θυμάται τον Άλις Κούπερ στον «Πρίγκιπα του Σκότους» του Κάρπεντερ; Ε, κάτι τέτοιο. Το βλέμμα πάνω από την γενειάδα δείχνει επικίνδυνο. «Ο Καθόλου Συνηθισμένος Κύριος Alan Moore» λέει ο τίτλος του άρθρου που έγραψε ο Δημήτρης Βανέλης. Είναι μια καλή καταγραφή και υπενθύμιση του έργου του ανθρώπου, ευτυχώς, με πολύ λιγότερα για την περίεργη προσωπικότητα του καλλιτέχνη. Το όνομα κουβαλάει σεβασμό, και δεν χρειάζεται κανείς να κοιτάξει πέρα από τα έργα του που αγαπήσαμε. Ίσως είναι λίγο νωρίς να μάθουμε περισσότερα από όσο πρέπει. «Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια» λέει ο Δημήτρης Βανέλης κλείνοντας, και νομίζω (εύχομαι) ότι εννοεί την πένα του Μουρ.

 

Συνεχίζεται

Link to comment
Share on other sites

Από την στιγμή που ο άνθρωπος άρχισε να σκέπτεται, γέμισε την ζωή του με ένα σωρό βασανιστικά «γιατί». Τι το ήθελε; Ένα από αυτά τα φλέγοντα ζητήματα έχει να κάνει με τον Χρόνο, και ο Εμμανουήλ Μανωλάς μας δίνει ένα έξοχο άρθρο με όλα όσα θέλετε να μάθετε γι αυτόν. Τον χρόνο δηλαδή.

 

Μεταφέρω τις ευχαριστίες του Ε. Μ. για την καλή υποδοχή του άρθρου του.

Link to comment
Share on other sites

Σύντομο αλλά αρκετά ρομαντικό το αφιέρωμα-αντίο στον Dennis Hopper τον επαναστάτη, από την Μαριάννα Λάμπρου. Εκτός από την αυτοκαταστροφική φύση που τον στιγμάτισε, ήταν και ανήσυχος καλλιτέχνης. Υπήρξε δικός μας αρκετές φορές, συμμετέχοντας σε καλτ έργα του φανταστικού. Όντως η απουσία του μας μελαγχολεί.

 

«Ο Δημιουργός κ. Τσάπλιν» του Θανάση Μάργαρη, σύντομο σαν ανέκδοτο, μας χάρισε ένα χαμόγελο. [Προσωπικά προτιμούσα την χρήση της λάθους δισκέτας λόγω παρεξηγήσεως «Μεγάλου Δικτάτορα» κι όχι ηθελημένου χιούμορ. Η γκάφα θα ήταν πιο συγχωρητέα.]

 

Και φτάνουμε στο κλείσιμο του τεύχους, που αντίθετα με άλλα περιοδικά που μαζεύουν εκεί την σαβούρα τους, τα Φανταστικά Χρονικά έχουν εδώ τον υπέροχο μπαχτσέ τους, με όλα τα ευωδιαστά και γλυκά τους οπωροφόρα. Με τα καλούδια της Άγνωστης Καντάθ από Θεσσαλονίκη, του Solaris από Αθήνα, και τώρα το Σελεφαΐς της Σύρου.

 

Οι Πρόσφατες Κυκλοφορίες Ε.Φ./Φανταζυ/Τρόμου μας έχει 36 καταχωρήσεις για βιβλία ξένων συγγραφέων, 8 ελλήνων, και 4 αναφορές σε κόμιξ. Πιο αναλυτικά:

 

Ερχόμαστε στις Βιβλιο-Παρουσιάσεις και ετοιμαστείτε να φάτε βιβλία μέχρι να σκάσετε. Και δεν μιλάμε για γούτσου-γούτσου παρουσιάσεις. Η κριτική ομάδα των Φανταστικών Χρονικών δεν χαρίζει κάστανα…

 

«Απορίας άξιο πως ένας επίτιμος Διδάκτωρ Λογοτεχνίας, με απίστευτα πολλά εύσημα μάλιστα, έγραψε μια τέτοια μπούρδα» ξεκινάει μια από τις κριτικές. Μπρρρ. Είμαι σίγουρος ότι κατά τα άλλα η Μαριάννα Λάμπρου είναι γλυκύτατη (δείτε ανωτέρω πόσο αγαπάει τον Ντένις Χόπερ.)

 

Έχουμε λοιπόν για τις ορέξεις σας την κριτική ματιά της Αντωνίας Κατσαβού για «Το Νύχι του Ασημένιου Γερακιού» του Raymond E. Feist, σε μετάφραση Χριστόδουλου Λιθαρή, το «Ξεσκαρτάρισμα» των Jack Ketchum, Richard Laymon, Edward Lee, σε μετάφραση Βίκυς Μυλωνοπούλου, Νίκου Ρούσσου, Μπέλλας Σπυροπούλου, «Ο Αόρατος» του H. G. Wells, σε μετάφραση Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη παρακαλώ (ουάου), «Ο Ξένος Φαέθων» του Μάκη Πανώριου, το «Συμβιωτική Σαγήνη» του Charlee Jacob, σε μετάφραση Νίνας Μπούρη, το «2017 – Η Ελλάδα υπό Νέο-Οθωμανική Κατοχή» του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, το «Κρυφτό» του Jack Ketchum, σε μετάφραση Νίκου Ρούσσου, «Το Υφαντό των Βαμπίρ» της Suzy McKee Charnas, σε μετάφραση της Βάγιας Ψευτάκη, «Ο Αιώνιος Πόλεμος» του Joe Haldeman, σε μετάφραση Βασίλη Αθανασιάδη, και το πολύ ξεχωριστό «Μανουέλ, ο Μικρός Μαύρος Μάγος» σε κείμενο Βασίλη Μπαμπούρη και εικονογράφηση Γιώργου Δημητρίου.

 

Η Βάσω Χρήστου παρουσιάζει και κριτικάρει το «Κοράκι σε Άλικο Φόντο» του Ελευθέριου Κεραμίδα. (Της άρεσε και δεν το κρύβει.)

 

Η Άσπα Ανδρέου κρίνει το «Φαντάσματα του 20ού Αιώνα» του Joe Hill (ή αλλιώς Stephen King Junior), σε μετάφραση Νεκτάριου Καλαϊτζή και το «Οικοεγκλήματα», συλλογικό έργο με διηγήματα από 14 έλληνες συγγραφείς.

 

Η Μαριάννα Λάμπρου περνάει από τα σαγόνια της το «Οι Εξωγήινοι» του Πότη Κατράκη, και τα graphic novel «Bleeding Hearts» από τους Σπύρο Δερβενιώτη, Αλέξια Οθωναίου, και «Billy the Kid – Μυστήρια του Παλιού Καιρού» των Eric Powel, Kyle Hotz, σε μετάφραση Νίκου Βρυώνη.

 

Η Δανάη Κατσαβού γράφει για το «Uglies» του Scott Westerfeld, σε μετάφραση Καίτης Οικονόμου. Και ο Αλέξανδρος Γιοχάλας για το «The New Space Opera» σε επιμέλεια των Gardner Dozois, J. Strahan, με διηγήματα από τους Peter F. Hamilton, Dan Simmons, Greg Egan, Stephen Baxter, James Patrick Kelly, Ian McDonald, Alastair Reynolds, Nancy Kress και πολλούς άλλους.

 

[Στον τίτλο των βιβλιοπαρουσιάσεων αναγράφεται και ο Κώστας Γερογιάννης, δεν είδα όμως πουθενά τα αρχικά του, κάπου θα έγινε κάποιο λαθάκι.]

 

Αυτά. Λίγα είναι; Καλή ανάγνωση.

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Ενάντια στην καταπίεση της Αυτοκρατορίας του Δ.Ν.Τ. τα "Φανταστικά Χρονικά" αντιστέκονται! Σήμερα ήρθε στην πόρτα μου το 17ο τεύχος, Φθινόπωρο 2011, και ένιωσα ως πτωχός αλλά προνομοιούχος Τζένταϊ.

 

post-1004-0-57690700-1317809499_thumb.jpg

 

Θέλω να το διαβάσω αργά για να κρατήσει, αλλά δύσκολο, κάθε φορά λέγω τα ίδια και αποτυγχάνω. Σίγουρα θα το ξεκοκαλίσω και θα έχετε τις εντυπώσεις μου πρόντο.

 

:acool:

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Το αντιτόριαλ της συντακτικής ομάδας ξεκινάει σα να μου δίνει απάντηση στην ανωτέρω μου εισαγωγή. Δύσκολοι καιροί βεβαίως, και ας είμαστε ευγνώμονες που το Φανταστικό και τα Φανταστικά Χρονικά κινούνται ακόμα ικανοποιητικά. Αν δε συνεχίσουμε στις ειδήσεις του φανταστικού στην Ελλάδα, όπως μας τις παρουσιάζει η Αντωνία Κατσαβού, ζήσαμε άλλη μια χρονιά απίστευτη, με διαγωνισμούς, βιβλιοπαρουσιάσεις, συνεστιάσεις, ομιλίες και προβολές. Ενάντια στην κρίση, λέει το συμπέρασμα. Δεν είμαι αισιόδοξος, αλλά μακάρι. Υπάρχει και η πιθανότητα να ζήσαμε την τελευταία μας καλή εποχή. Πολλές από τις εκδηλώσεις που απαριθμούνται εδώ τις θυμάμαι χωρίς την σκιά των λέξεων όπως «μνημόνιο», «επιμήκυνση» ή «τρόικα» που μας πλάκωσαν μάλλον λίγο αργότερα. Είναι το από τώρα και έπειτα που θα σηματοδοτήσει The Shape of Things to Come.

 

Φρέσκαρα την μνήμη μου, ξαναδιαβάζοντας το καταπληκτικό διήγημα της Βάσως Χρήστου «Ο Χορός των Μετανυδριτών». Δυνατή, σκληρή επιστημονική φαντασία που απαιτεί και ένα κρύο ντους σαν συνοδεία. Μόνο συγγραφέας γένους θηλυκού θα το κατόρθωνε αυτό.

 

Και οι λάτρεις της Εναλλακτικής Ιστορίας, ναι εσείς, ξέρετε ποιοι είστε (ω εκνευριστικότατοι), το όνομα Harry Turtledove κάτι πρέπει να σας λέει. Ο Κώστας Γερογιάννης μας παρουσιάζει τον άνθρωπο και το έργο του σε ένα περιληπτικό αλλά χορταστικό άρθρο.

 

Έχουμε και Doctor Who αγαπητοί φαν της σειράς. Ο Ευστάθιος Νοδαράς γράφει το «Αλλαγές σε γραμμικό χρόνο» βάζοντας σε να ζήσεις προσωπικά όλες τις περιπέτειες που ονειρεύτηκες ποτέ με τον δόκτωρα ενώ η UNIT προσφέρει «Εμπιστευτικά Ιστορικά Στοιχεία» όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για την σειρά, τον δόκτωρα, ή δόκτωρες, τους/τις βοηθούς του και πολλά άλλα, αρκετά για να κάνεις μετά τον πολύξερο κι ας τον άκουσες εδώ για πρώτη φορά.

 

13 εκδηλώσεις της λέσχης στα «Νέα της ΑΛΕΦ» από τον Μιχάλη Μανωλιό. Σε μικρά περιεκτικά κυβάκια/παραγράφους θα σας κάνει να μετανιώσετε που χάσατε έστω ένα.

 

Σας προειδοποιώ να μην διαβάσετε το χρονικό του 16ου Λογοτεχνικού Εργαστηρίου ΑΛΕΦ της Βάσως Χρήστου, θα σας μεταδώσει την δική της μετεργαστηριακή κατάθλιψη κι ας μην το ζήσατε οι ίδιοι. Προειδοποιηθήκατε. Γιατί δεν χωράτε όλοι, και θα ρίξετε μαύρο δάκρυ. Εκείνη μας λέει να προσέχουμε γιατί το εργαστήριο είναι εθιστικό, και ξεκινάει εκείνη το κακό με το τόσο νοσταλγικό άρθρο της, σαγηνεύοντας τα συγγραφικά μας ένστικτα. (Κλου: Μανωλιός κριτής στις κερκίδες. Χρειάζεται να πω κάτι άλλο;)

 

Ο Δημήτρης Βανέλλης μας δίνει μια παρουσίαση της εβδομάδας SFF Rated Athens 2011. Δύσκολο να μεταδώσεις κάτι τόσο συναρπαστικό όταν ο αναγνώστης, moi στην περίσταση, το έζησε φέτος από κοντά. Το καταφέρνει όμως, καθώς ξαναζώ με το άρθρο τις προβολές, την παρέα, τις εκδηλώσεις και όλο αυτό το θετικό κλίμα της επιτυχούς εκδήλωσης. Αλλά ούτε κουβέντα για τον ούμπερ κονφερανσιέ Παπαδόπουλο; Ντροπή κύριε Βανέλλη.

 

Συνεχίζω την ανάγνωση.

Link to comment
Share on other sites

Δύο από τα μεγάλα, σύγχρονα ονόματα της ελληνικής επιστημονικής φαντασίας, ο Μιχάλης Μανωλιός και ο Παναγιώτης Κούστας πήγαν Κεφαλονιά, σε μια βραδιά που οργανώθηκε από την Νομαρχιακή Επιτροπή ΤΕΕ Κεφαλληνίας-Ιθάκης, με θέμα «Ο Ορισμός της Επιστημονικής Φαντασίας ως Έννοιας». Σύμφωνα με την ανταπόκριση του Φρίξου Κοψαχείλη, οι καλεσμένοι απάντησαν στις ερωτήσεις του κοινού που το αποτελούσαν καθηγητές, φοιτητές και ενδιάμεσες ηλικίες. Και έδωσαν απαντήσεις βαθυστόχαστες και ζουμερές, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι τυχαίοι συγγραφείς του είδους. Εγώ πάντως δεν θα είχα να αρθρώσω ούτε μία λέξη, και άρα τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι τυχαίο. Στο τέλος της εκδήλωσης απονεμήθηκε τιμητική πλάκα στον Μιχάλη Μανωλιό από τον Δήμο, για την βράβευση του διηγήματος του «Αίθρα» στα ΑΕΟΝ AWARDS. Κι αυτό για να δοθεί στο παρόν άρθρο ο τίτλος «Το Βραβείο ΑΕΟΝ 2010 πάει Κεφαλονιά». :rolleyes:

 

Υπάρχει λοιπόν κι ένας συγγραφέας επιστημονικής Φαντασίας για τον οποίο γνωρίζει κάποια πράγματα η Κέλλυ Θεοδωρακοπούλου. Θα έχαναν τα Φανταστικά Χρονικά τέτοια ευκαιρία; «Οι Αλλούτεροι Κόσμοι του Stefano Benni» λοιπόν, ενός Ιταλού μάστορα με μια ιδιαίτερη, ευφάνταστη οπτική περίεργων καταστάσεων, που έχουμε την τύχη να τον βρίσκουμε μεταφρασμένο στα ελληνικά. Η εδώ παρουσίαση του έργου του σίγουρα θα σας ανοίξει την όρεξη να τον δοκιμάσετε.

 

Το magazino που ακολουθεί μας παρέχει ένα ενδιαφέρον ποτ-πουρί πληροφοριών, από μελλοντολογικά γκατζετάκια που κυκλοφορούν σήμερα, η πραγματικότητα του σημερινού Διεθνή Διαστημικού Σταθμού που βρίσκεται στην τροχιά του πλανήτη μας, η “Σχολή του Ζάγκρεμπ” στο 51 ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και το κόμικ “The 99”, με μουσουλμάνους σούπερ-ήρωες, γραμμένο και σχεδιασμένο από μουσουλμάνους δημιουργούς.

 

Σας αρέσει να γράφετε επιστημονική φαντασία και σας αρέσει να χρησιμοποιείτε τσιτάτες λέξεις όπως «ηλεκτρόνια», «νετρόνια», και «βαρυόνια» χωρίς ακριβώς να είστε σίγουροι τι σημαίνουν; Σας την μπαίνουν με τις ειρωνείες τους οι συγγραφείς της ε.φ. με τις λευκές ποδιές, οι «σκληροί» του είδους; Η Ελένη Πετράκου ξεκινάει ένα είδος λυσάρι με το “The Ugly Physics”, με μάθημα πρώτο τα «Παράλληλα Σύμπαντα». Θέλει λιγάκι μελέτη, γιατί αν και λυσάρι πραγματεύεται δύσκολες έννοιες (αυτό είναι προσωπική κρίση από κάτοχο i.q. ραδικιού.)

 

Τα υπόλοιπα σύντομα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν γνωρίζω τον Daniel Keys Moran: Ένας “Γνωστός-Άγνωστος” Συγγραφέας, η όλη περιπέτεια όμως του Σπύρου Κίντζιου να τον ανακαλύψει, και στη συνέχεια να μας τον συστήσει, αξίζει τον κόπο. Σε ένα χορταστικό άρθρο, ανεβάζει την περιέργεια μας στο κατακόρυφο και μας πείθει για την αξία του καλλιτέχνη.

 

Στη συνέχεια, ο δικός μας Σπύρος Κακούρης μας δίνει τα φώτα του, στην συνέχεια της σειράς άρθρων που μας έχει συνηθίσει για τα manga, αυτή τη φορά με το Ταινίες Anime και Επιστημονική Φαντασία. Φαν του είδους ή όχι, θα αναγνωρίσετε κάποιους τίτλους, και όσα μαθαίνετε για πρώτη φορά θα εξιτάρουν την φαντασία σας: Akira, Cowboy Bebop – Knocking On Heaven’s Door, Ghost in the Shell, Jin-Roh – The Wolf Brigade, Memories, Paprika, The Sky Crawlers, και Space Battleship Yamato.

 

Η ανεπίσημη συμμετοχή του ε.φ. sff διαγωνισμού με θέμα το «Σεξ», το «Σαράντα Τρία Λεπτά Πριν» του Γιάννη Παπαδόπουλου (Big Fat Pig), είναι το δεύτερο διήγημα που κοσμεί το παρόν τεύχος, και καταφέρνει, ξανά, να μας κόψει τα γόνατα.

 

Έχουμε κλασσικά τις τοπ πωλήσεις του φανταστικού σε Αθήνα(Solaris), Θεσσαλονίκη(Άγνωστη Καντάθ) και Τρίκαλα(Τσιοπελάκος)! Και να’μαστε καλά, δεν πάμε άσχημα από Πρόσφατες Κυκλοφορίες σε ΕΦ/ΦΑΝΤΑΖΥ/ΤΡΟΜΟ, και από ξένους αλλά και από έλληνες συγγραφείς.

 

Πλούσιο υλικό και στις Βιβλιο-Παρουσιάσεις. Η Άσπα Ανδρέου σχολιάζει το «Η Δασκάλα με τα Μαύρα και Άλλες Ιστορίες Τρόμου» του Richard Dalby, και το «Δικαίωμα στη Ζωή» του Jack Ketchum. Ο Κώστας Γερογιάννης ασχολείται με «Τα Ερείπια» του Scott Smith, και με το «Η Αποτυχημένη Πριγκίπισσα και Άλλες Ιστορίες με Κακό Τέλος» της Maria Stone. Ο Αλέξανδρος Γιοχάλας διάβασε «Το Βιβλιοπωλείο των Σκιών» του Mikkel Birkegaard, ενώ η Μαριάννα Λάμπρου το «Δαιμονική Καταιγίδα» του Jim Butcher. Και η πιο μελετηρή όλων, η Αντωνία Κατσαβού παρουσιάζει τα «Η Μηχανή του Κατεστημένου» του Δημήτρη Ευαγγελίδη, «Η Χρονιά της Πλημμύρας» της Margaret Atwood, «Η Σιωπή στο Τέλος του Δρόμου» του Μάκη Πανώριου, «Μετά Έρχεται το Φως, Σιγά-Σιγά» της Μαρίας Βλαντή, «Η Αποστολή του Σεννάρ» της Licia Troisi, «Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου» του Γιάννη Κουγιουμουτζάκη, «Infoquake» του David Louis Edelman, και το «Μπόραθ» του Γιάννη Καμπουρόπουλου. Δύο τίτλους μας έχει και η αυστηρή Δανάη Κατσαβού, το «Αγγελική Σιωπή» της Becca Fitzpatrick και το «Ξύπνα» της Lisa McMann.

 

Και έτσι, μαχαίρι, κλείνει το 17ο τεύχος, χωρίς τις εκπτωτικές προσφορές σε διάφορα βιβλιοπωλεία που μας είχε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Δύσκολοι καιροί, δυσοίωνο φινάλε, αλλά μόνο προσωρινά εύχομαι. Χάσαμε πολλά περιοδικά, ένθετα και φεστιβάλ τα τελευταία δύο χρόνια. Δώστε τις θετικές σας σκέψεις και στρέψατε το βλέμμα στο μέλλον, για το 18ο τεύχος.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Μιας και τα Φανταστικά Χρονικά φημίζονται πάνω απ' όλα για τη συνέπειά τους, με υπερηφάνεια και με καμιά δεκαριά μερούλες καθυστέρηση από την κυκλοφορία του, σας παρουσιάζουμε το 19ο τεύχος:

 

post-1484-0-45148000-1390117198_thumb.jpg

 

Μέσα μπορείτε να διαβάσετε αφιερώματα στον Iain M. Banks και την Joanna Russ καθώς και για anime και παιχνίδια, βιβλιοπαρουσιάσεις, νέα, ανταπόκριση από την επίσκεψη του David Brin στην Ελλάδα και τη σχέση της επιστημονικής φαντασίας με την τηλεόραση, ενώ με μεγάλη χαρά φιλοξενούμε το πολυβραβευμένο διήγημα του Ken Liu, «Το Χάρτινο Τσίρκο» («The Paper Menagerie»).

 

Το τεύχος κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.

  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Μόλις προχθές έπεσε στα χέρια μου, και οφείλω να πω ότι φαίνεται η πολλή δουλειά του νέου αίματος, τόσο στην αρθρογραφία και στις βιβλιοπαρουσιάσεις, όσο και στη μετάφραση. Βέβαια, η κυρία Μαλαπέτσα με κάθε ευκαιρία με περνάει γενεές δεκατέσσερεις (αριθμητικώς: 14) λες και είμαι ο ραβδιστής-βουρδουλοφόρος μπαμπούλας του Εργαστηρίου (σ.σ. είμαι) αλλά, εντάξει, το συνολικό αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.

 

Επίσης: Πολύ καλό το διήγημα του Ken Liu. Σκέτο Φ βέβαια (για την ιστορία και μόνο) αλλά πολύ καλό.

Edited by mman
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Πρωί Παρασκευής, Αγίου Βαλεντίνου, με καφεδάκι και Φανταστικά Χρονικά για παρέα, κάνω το σφάλμα να διαβάσω το διήγημα "Το Χάρτινο Τσίρκο." Είναι ένα αξέχαστο, έξοχο διαμάντι, έγινα όμως κομ-μα-τια. Με μαζεύανε με το κουταλάκι και έσερνα τα βήματα μου για το υπόλοιπο της ημέρας, αναμοχλεύοντας προσωπικές εμπειρίες σφαλμάτων χωρίς πιθανότητα εξιλέωσης. Δεν πρόκειται να το ξαναδιαβάσω, άξιο όμως για το βραβείο που πήρε.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Κυκλοφόρησε το 20ο τεύχος των ΦΧ. Περιέχει δύο διηγήματα (ένα του Peter Watts κι ένα του ακριβοθώρητου Greg Egan - η κυρία εκ Σουηδίας έκανε τα αδύνατα δυνατά για να επικοινωνήσει μαζί του) και ακόμη άρθρα για anime, τα τέρατα στον κινηματογράφο, τη σοβιετική ΕΦ, συνεντεύξεις και πολλά άλλα. Θα το βρείτε στα γνωστά σημεία (Βιβλιοπωλεία της Αθήνας: Solaris, Comicon Shop, Cube, Jemma, Έναστρον, Παπασωτηρίου, Πολιτεία και Πρωτοπορία, Θεσσαλονίκης: Άγνωστη Καντάθ και Πρωτοπορία, Λάρισας:Σκάλα, Πάτρας: Πρωτοπορία, Ερμούπολης Σύρου: Σελεφαΐς).

 

post-1484-0-03993700-1408530360_thumb.jpg

Edited by aScannerDarkly
  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Τα ΦΧ είναι χρυσή πηγή για το wiki μου...

 

Έλαβα και το δικό μου. Διαβάζεται τόσο γλυκά, σα φρούτο, με την καλοκαιρινή χαλάρωση, και με θέα τη θάλασσα. :acool:

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..