heiron Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Ηρωικη ασυζητητι!!!Αν και ειναι πιο απλοικη απο την επικη.Ισως ειμαι "χαμηλου επιπεδου" αλλα μου αρεσουν τα απλα πραγματα.Και με ενθουσιαζει η ιστορια ενος τυπου που τα βαζει με ολους..και νικα!Οχι βεβαια ενας "εκλεκτος" αλλα αντιηρωας στυλ Ελρικ.Η επικη συνηθως ειναι πιο ρεαλιστικη,εχει καλυτερο στησιμο,..κτλ αλλα επισης ειναι σε μεγαλο ποσοστο μιμησεις του Τολκιν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 10, 2005 Author Share Posted June 10, 2005 αλλα επισης ειναι σε μεγαλο ποσοστο μιμησεις του Τολκιν. Κάθε άλλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 11, 2005 Share Posted June 11, 2005 Και στην Επική έχουμε υπερδυνατούς χαρακτήρες που τα βάζουν με στρατούς και κάνουν τρελά ξόρκια ξέρεις... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 11, 2005 Author Share Posted June 11, 2005 Και στην Επική έχουμε υπερδυνατούς χαρακτήρες που τα βάζουν με στρατούς και κάνουν τρελά ξόρκια ξέρεις... <{POST_SNAPBACK}> Αν απαντάς σε μένα, δεν αναφέρομαι στο μέτρο δύναμης... Μια ιστορία επικής φαντασίας έχω παρατηρήσει ότι, πολλές φορές, είναι σαν πολλές ιστορίες ηρωικής φαντασίας μαζί, με τη μόνη διαφορά ότι η καθεμία ξεχωριστά είναι πιο αξιοπρεπής από τη μέση ιστορία ηρωικής φαντασίας. Δεν περιμένεις ένας-δύο άνθρωποι να τα κάνουν όλα. <{POST_SNAPBACK}> ...αλλά στο concept "two against the world". Δεν είναι εκ φύσεως κακό, αλλά, όταν το βλέπω σε κάθε ηρωική φαντασία, με κουραζεί. Έτσι, η Η.Φ. με κουράζει πιο εύκολα, ενώ η Ε.Φ. όχι. Βέβαια, μπορούν να γραφτούν και ιστορίες που δεν εντάσσονται εύκολα ούτε στη μία κατηγορία ούτε στην άλλη, κι αυτές θα τις έλεγα, απλά, Φ. Παίζει νάναι και οι καλύτερες, πολλές φορές. Ωστόσο, μου φαίνεται πως όσο περισσότεροι χαρακτήρες προστίθενται, όλο και πιο Ε.Φ. γίνεται μια ιστορία, χωρίς απαραίτητα να έχει "ηρωικά κατορθώματα". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted June 11, 2005 Share Posted June 11, 2005 Έτσι όπως τα ορίσαμε, θα ψηφίσω Επική Φαντασία. Βέβαια θα μου άρεσε να δουλεύει ο κάθε χαρακτήρας μόνος του για να προωθήσει έναν σκοπό, και να μη μαζεύονται οι καλύτεροι από όλες τις φυλές και τα έθνη για να πολεμίσουν μαζί, παρά σε εξαιρετικές περιπτώσεις που αυτό απαιτείται. Μερικές φορές μάλιστα, θα ήταν ενδιαφέρον να συναντιούνται δύο άτομα που παλεύουν για τον ίδιο σκοπό, αλλά που διαφωνούν στην πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί, όταν πρέπει να ακολουθηθεί μία κάποια συλλογική πορεία. Ίσως ακόμα περισσότερο θα μου άρεσε ο σκοπός για τον οποίο μοχθούν οι ήρωες να μην είναι καν ο ίδιος, απλά να έχει κάποια κοινά στοιχεία. Γενικά είναι δύσκολο να υπάρξει συσπείρωση και στο στόχο και στα μέσα της επίτευξής του. Είναι κάπως ψεύτικο, πιστεύω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 11, 2005 Share Posted June 11, 2005 Και τα δύο μου αρέσουν, συνήθως εξαρτάται πολύ απο τη συγκεκριμένη ιστορία... αλλά πρέπει να πω την δική μου μουρλή ιδέα... τον τρόπο που μου αρέσει να γράφω... να είναι και ηρωική και επική φαντασία... δηλαδή να είναι η ιστορία ενός ήρωα ( άτρωτου ή όχι, παίζεται αυτό) και μαζί να είναι ένα κομμάτι απο την γενική μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό... αυτό το είδος αλήθεια υπάρχει; Και αν υπάρχει πως λέγεται; Άσχετο υπάρχει τόπικ για το πως μας αρέσει να γράφουμε;;; Να ανοίξω ένα;;; Σας αρέσει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 15, 2005 Share Posted June 15, 2005 Θ' αρκεστώ στο να πω ότι προτιμώ την Επική Φαντασία λόγω του λιγότερο «κουρασμένου» ύφους της σε σχέση με την Ηρωική... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted June 15, 2005 Share Posted June 15, 2005 Βάσικα, εγώ προτημώ κάτι το...ενδιάμεσο: ιστορίες που υπάρχει ο κεντρικός ήρωας (όχι υπερ-ήρωας όμως) ενώ την ίδια σηγμή στο έργο μπορεί να εξελήσσεται ένα κοσμοιστορικό (ή συμαντικό τέλος πάντων) γεγονός, με το οποίο θα μπορούσε να αναμηγνίεται ο ήρωας... Βασικά, Ηρωική πρέπει να είναι αυτό....ή μήως Επική;.... Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 15, 2005 Share Posted June 15, 2005 Βάσικα, εγώ προτημώ κάτι το...ενδιάμεσο: ιστορίες που υπάρχει ο κεντρικός ήρωας (όχι υπερ-ήρωας όμως) ενώ την ίδια σηγμή στο έργο μπορεί να εξελήσσεται ένα κοσμοιστορικό (ή συμαντικό τέλος πάντων) γεγονός, με το οποίο θα μπορούσε να αναμηγνίεται ο ήρωας... Βασικά, Ηρωική πρέπει να είναι αυτό....ή μήως Επική;.... Αυτά... <{POST_SNAPBACK}> Αυτός είναι ο ορισμός της Επικής Φαντασίας. Για να καταλάβεις τι εστί Ηρωική, σκέψου τον Μπέογουλφ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 15, 2005 Author Share Posted June 15, 2005 Βάσικα, εγώ προτημώ κάτι το...ενδιάμεσο: ιστορίες που υπάρχει ο κεντρικός ήρωας (όχι υπερ-ήρωας όμως) ενώ την ίδια σηγμή στο έργο μπορεί να εξελήσσεται ένα κοσμοιστορικό (ή συμαντικό τέλος πάντων) γεγονός, με το οποίο θα μπορούσε να αναμηγνίεται ο ήρωας... Βασικά, Ηρωική πρέπει να είναι αυτό....ή μήως Επική;.... <{POST_SNAPBACK}> Παίζει. Μπορεί να είναι και τα δύο. Η περιγραφή σου θα μπορούσε να ταιριάξει είτε στο Wheel of Time (επική φαντασία), όπου ο Ραντ είναι ο Μεσσίας, είτε στο Stormbringer, το τελευταίο του Έλρικ, όπου διαλύεται ο κόσμος (ηρωική φαντασία). Πάντως, συμφωνώ με τον Fog, ότι, συνήθως, αυτό είναι επική φαντασία. Πάντως, δε θα έλεγα πως είναι κι ο ορισμένος της' δεν είναι ανάγκη να υπάρχει πάντα κεντρικός ήρωας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 15, 2005 Share Posted June 15, 2005 Παίζει. Μπορεί να είναι και τα δύο. Η περιγραφή σου θα μπορούσε να ταιριάξει είτε στο Wheel of Time (επική φαντασία), όπου ο Ραντ είναι ο Μεσσίας, είτε στο Stormbringer, το τελευταίο του Έλρικ, όπου διαλύεται ο κόσμος (ηρωική φαντασία). Πάντως, συμφωνώ με τον Fog, ότι, συνήθως, αυτό είναι επική φαντασία. Πάντως, δε θα έλεγα πως είναι κι ο ορισμένος της' δεν είναι ανάγκη να υπάρχει πάντα κεντρικός ήρωας. <{POST_SNAPBACK}> Ουσιαστικά, πάντα υπάρχει κεντρική ομάδα ηρώων, κι εκεί είναι που έκανα λάθος: σκέφτικα λίγο πιο ελεύθερα την έννοια του κεντρικού χαρακτήρα... Πάντως, η εικόνα του Ρανντ αλ'Θορ νομίζω ότι ταιριάζει περισσότερο στ' ανωτέρω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 Προτιμώ μια μίξη των 2. Συχνά συμβαίνει αυτό, διότι η ηρωϊκή φαντασία ταιριάζει κατά τη γνώμη μου περισσότερο σε κόμιξ. Χαρακτηριστικό δείγμα της μίξης που λέω είναι η Rigante series του Gemmell. Έχει κεντρικούς ήρωες, οι οποίοι ρίχνουν σε κάποιες φάσεις το βρωμόξυλο, αλλά οι πόλεμοι δεν γίνονται αποκλειστικά εξαιτίας τους-συχνά υπάρχουν αρκετά πράγματα στη μέση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.