mariposa Posted August 21, 2008 Share Posted August 21, 2008 (edited) Ανοίγω το τοπικ αυτό για να γράφουμε ατάκες που μας αρέσουν από βιβλία. Αυτό τον καιρό διαβάζω το "Γυρίστε τον γαλαξία" το οποίο έχει πολύ ωραίες ατάκες. Τις βρήκα στα αγγλικά και τις γράφω Nothing travels faster than the speed of light with the possible exception of bad news, which obeys its own special laws. He felt that his whole life was some kind of dream and he sometimes wondered whose it was and whether they were enjoying it. Edited August 21, 2008 by mariposa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted August 21, 2008 Share Posted August 21, 2008 (edited) Ωραίο θέμα!! Από το "The Book of Atrix Wolfe" της Patricia McKillip: "You taught her that word" [the Queen of the Forest] said. "I didn't. Ilyos." "I am teaching her the language of power," he said absently. Her voice, sharpened, drew him back into the wood. "Sorrow is a word that means nothing until it means everything." "That," he said softly, "is what makes it so powerful." Edited August 21, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted August 21, 2008 Share Posted August 21, 2008 Την καλύτερη ατάκα που διάβασα σε βιβλίο τον τελευταίο καιρό την έχει κάνει quote ο araquel εδώ. Μη με ρωτήσετε ποιανού συγγραφέα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted August 22, 2008 Share Posted August 22, 2008 Ζητώ συγνώμη για το πλήθος των γραμμών αλλά μου αρέσει αυτό το κομμάτι. “Οι ιστορίες ζωντανεύουν με την αφήγηση. Χωρίς μια ανθρώπινη φωνή να τις διαβάσει δυνατά, ή ένα ζευγάρι διάπλατα μάτια ν’ ακολουθεί τις αράδες τους με το φως του φακού κάτω από την κουβέρτα, δεν έχουν ουσιαστική ύπαρξη στον κόσμο μας. Είναι σαν τους σπόρους στο ράμφος ενός πουλιού που περιμένουν να πέσουν στη γη, ή σαν τις νότες ενός τραγουδιού που ‘ναι απλωμένες στην παρτιτούρα και λαχταρούν ένα όργανο που θα δώσει ύπαρξη στη μουσική τους. Παραμένουν σε αδράνεια, ελπίζοντας για μια ευκαιρία να αναδυθούν στον κόσμο. Από τη στιγμή που θα αρχίσει κάποιος να τις διαβάζει, αρχίζουν και αυτές να αλλάζουν. Μπορούν να ριζώσουν στη φαντασία και να μεταμορφώσουν τον αναγνώστη. Οι ιστορίες θέλουν να τις διαβάζουμε. Το έχουν ανάγκη. Γι αυτόν το λόγο έρχονται από το δικό τους κόσμο στο δικό μας. Θέλουν να τους δώσουμε ζωή.” John Connolly “The Book of Lost Things” Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted August 27, 2008 Share Posted August 27, 2008 Από το The Bonehunters του Steven Erikson. Ένας χαρακτήρας βλέπει δύο όντα να κυλιούνται στην άμμο σαν άγρια ζώα που παλεύουν και κοιτά παραξενεμένος. Ξαφνικά μια φωνή ακούγεται από την κατεύθυνση των όντων. "Don't mind us, we're married!" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted August 27, 2008 Share Posted August 27, 2008 Psyclops του Brian Aldiss. Η αρχή του διηγήματος: Mmmm. I.First statement: I am I. I am everything. Everyting, everywhere. Every, every, every mmmm. The universe is constructed of me, I am the whole of it. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted September 2, 2008 Share Posted September 2, 2008 “Υπάρχουν πλήθος άνθρωποι, αλλά ακόμα περισσότερα πρόσωπα, αφού ο καθένας έχει πολλά.” “Ο δρόμος ήταν πολύ έρημος, η ερημιά του έπληττε και μου έπαιρνε το βήμα κάτω από τα πόδια μου και κροτούσε με τούτο ολόγυρα, πέρα δώθε, όπως με ένα ξυλοπάπουτσο.” “Φοβάμαι. Για το φόβο πρέπει κανείς κάτι να κάνει όταν τον έχει μια φορά.” “Άλλοτε ξέρανε (ή το μαντεύανε ίσως) πως είχαν το θάνατο μέσα τους όπως ο καρπός τον πυρήνα. Τα παιδιά είχαν ένα μικρόν μέσα τους και οι ηλικιωμένοι ένα μεγάλον. Οι γυναίκες τον είχαν στον κόλπο και οι άντρες στο στήθος. Αυτόν είχαν και τούτο έδινε στον καθένα μια ιδιαίτερη αξιοπρέπεια και μιαν ήρεμη υπερηφάνεια.” Ραϊνερ Μαρία Ρίλκε "Σημειώσεις του Μάλτε Λάουριτς Μπρίγκε" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 3, 2008 Share Posted September 3, 2008 (edited) What can be asserted without evidence, can be dismissed without evidence. Christopher Hitchens - God is Not Great Edited September 3, 2008 by Darkchilde Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted September 3, 2008 Share Posted September 3, 2008 What can be asserted without evidence, can be dismissed without evidence. Christopher Hitchens - God is Not Great Ωραία ατάκα, δεν λέω, αλλα λίγο αυτοαναιρείται, δεν νομίζετε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2008 Share Posted September 3, 2008 Ωραία ατάκα, δεν λέω, αλλα λίγο αυτοαναιρείται, δεν νομίζετε; Ναι. Διασκεδαστική σκέψη 4, αλλά φυσικά όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν πρόκειται για μαθηματική εξίσωση με απόλυτη εφαρμογή, οπότε λέω να την θεωρήσω ως κατ' αρχήν και γενικά ισχύουσα (και οπωσδήποτε ισχύουσα για το συγκεκριμένο θέμα για το οποίο γράφτηκε ). Txh Dark, δεν την είχα υπόψη μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted September 3, 2008 Share Posted September 3, 2008 Ναι. Διασκεδαστική σκέψη 4, αλλά φυσικά όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν πρόκειται για μαθηματική εξίσωση με απόλυτη εφαρμογή, οπότε λέω να την θεωρήσω ως κατ' αρχήν και γενικά ισχύουσα (και οπωσδήποτε ισχύουσα για το συγκεκριμένο θέμα για το οποίο γράφτηκε ). Txh Dark, δεν την είχα υπόψη μου. Άρα πριν και πάνω από αυτήν ισχύει μια άλλη αρχή. Όποια αρχή θεωρεί ο mman (ο tetartos, η dark, κλπ κλπ) ότι ισχύει, ισχύει! :tongue: Και το δικό μου quote από το One hundred years of solitude (έπεσε στα χέρια μου στα Αγγλικά) - και έχει σχέση και μια άλλη συζήτηση που είχαμε πρόσφατα! Carmelia Montiel, a twenty-year-old virgin, had just bathed in orange-blossom water and was strewing rosemary leaves on Pilar Ternera's bed when the shot rang out. Aureliano Jose had been destined to find with her the happiness that Amaranta had denied him, to have seven children, and to die in her arms of old age, but the bullet that entered his back and shattered his chest had been directed by a wrong interpretation of the cards. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2008 Share Posted September 3, 2008 Και τα δύο παρακάτω είναι από το ίδιο διήγημα "Λάθος Οδηγίες" του Αλέκου Παπαδόπουλου, που ΑΧΕΜ! δεν θα βαρεθώ να ξαναπώ (κάνοντας προκλητική προώθηση) ότι, γράφτηκε μέσα σε δύο ώρες (με θέμα που ανακοινώθηκε επί τόπου) για τον 1ο On site Flash Fiction διαγωνισμό διηγήματος του 3ου Φεστιβάλ Ε.Φ. Ερμούπολης, κέρδισε τον διαγωνισμό, κοσμεί (είναι το ακριβές ρήμα) το ομώνυμη συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις "Τρίτων". Τέλος προκλητικής προώθησης (και τέλος ΑΧΕΜ!). Ώρα για τα quotes: "Η ζωή σου χαμογελά – αλλά με ματωμένο στόμα, κι αφού της έχεις σπάσει τα δόντια". και πιο κάτω, "Αν τα κατάφερα σ’ αυτή τη ζωή, είναι γιατί έμαθα πως αν θες να δεις χαμόγελα, τα πρώτα δόντια που πρέπει να σπάσεις είναι τα δικά σου". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted September 7, 2008 Share Posted September 7, 2008 Aπό το διηγημα Άπειροι αριθμήσιμοι θάνατοι του aScannerDarkly. "Νομίζω ότι θα έπρεπε να χαίρεσαι που το σύμπαν είναι πέρα από την κατανόησή μας. Η φύση έβαλε κόφτη στον εγκέφαλό μας και μάλλον είχε λόγο που το έκανε. Έτσι υπάρχει χώρος για τη φαντασία και τη δημιουργικότητα. " Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 7, 2008 Share Posted September 7, 2008 The Last Wish, Andrzej Sapkofski, από το ομόνυμο διήγημα. Ο Chireadan, ένα ξωτικό ερωτευμένο με τη μάγισσα Yennefer, τη βλέπει μετά από μια τρομακτική μάχη με ένα τζίνι, να κάνει έρωτα με το Geralt, για πρώτη και τελευταία φορά: "What are they doing?" Dandilion was curious. "Tell me, dammit!" The elf smilled. Very, very sadly. "I don't like grand words," he said. "And it's impossible to give it a name without using grand words." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eric Draven Posted September 11, 2008 Share Posted September 11, 2008 Ατάκα του Κόναν στο κλασικό καπηλειό με τους βρωμιάρηδες την ώρα που σηκώνεται για καβγά.(απευθυνόμενος στην όμορφη ύπαρξη δίπλα του): "Γυναίκα, κάτσε κάτω γιατί θα χυθεί αίμα και δε θέλω να γλιστρίσεις". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 11, 2008 Share Posted September 11, 2008 Ή,από την ίδια, κλασσικά επαναλαμβανόμενη σκηνή, όταν έχει συντρόφους μαζί του: "Ας ανοίξουμε ένα αιμάτινο μονοπάτι με τα σπαθιά μας μέχρι την έξοδο"! [Κόναν, και τα μυαλά νιανιά!] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eric Draven Posted September 12, 2008 Share Posted September 12, 2008 "Έτρεχε, λες και τον κυνηγούσε ο διάολος για να του δαγκώσει το αριστερο αρχ......." Από μια μικρή ιστορία του Στήβεν Κινγκ, σορρυ δε θυμάμαι τίτλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted September 14, 2008 Share Posted September 14, 2008 Πάνω από την πόρτα της εισόδου, που θα μπορούσε να χωρέσει ένα κοπάδι ινδικούς ελέφαντες, υπήρχε ένα μεγάλο βιτρώ, όπου έβλεπες έναν ιππότη με σκούρα πανοπλία να σώζει μια κυρία δεμένη σ’ ένα δέντρο. Η κυρία δε φορούσε καθόλου ρούχα, και σκεπαζόταν μονάχα από τα πολύ μακριά και εξυπηρετικά για την περίπτωση μαλλιά της. Ο ιππότης είχε ανασηκώσει το κράνος του όπως απαιτούν οι κανόνες της ευγενικής συναναστροφής, και πασπάτευε τους κόμπους των σκοινιών που κρατούσαν την κυρία στο δέντρο, χωρίς να πετυχαίνει τίποτα. Στεκόμουν εκεί και σκεφτόμουν πως, αν έμενα μόνιμα στο σπίτι, θα έπαιρνα αργά ή γρήγορα μια σκάλα και θα σκαρφάλωνα εκεί πάνω για να τον βοηθήσω. Δε φαινόταν να προσπαθεί πραγματικά. Από την πρώτη σελίδα του “Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΝΟΣ” ΡΕΗΜΟΝΤ ΤΣΑΝΤΛΕΡ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 15, 2008 Share Posted September 15, 2008 Πάνω από την πόρτα της εισόδου, που θα μπορούσε να χωρέσει ένα κοπάδι ινδικούς ελέφαντες, υπήρχε ένα μεγάλο βιτρώ, όπου έβλεπες έναν ιππότη με σκούρα πανοπλία να σώζει μια κυρία δεμένη σ’ ένα δέντρο. Η κυρία δε φορούσε καθόλου ρούχα, και σκεπαζόταν μονάχα από τα πολύ μακριά και εξυπηρετικά για την περίπτωση μαλλιά της. Ο ιππότης είχε ανασηκώσει το κράνος του όπως απαιτούν οι κανόνες της ευγενικής συναναστροφής, και πασπάτευε τους κόμπους των σκοινιών που κρατούσαν την κυρία στο δέντρο, χωρίς να πετυχαίνει τίποτα. Στεκόμουν εκεί και σκεφτόμουν πως, αν έμενα μόνιμα στο σπίτι, θα έπαιρνα αργά ή γρήγορα μια σκάλα και θα σκαρφάλωνα εκεί πάνω για να τον βοηθήσω. Δε φαινόταν να προσπαθεί πραγματικά. Από την πρώτη σελίδα του “Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΝΟΣ” ΡΕΗΜΟΝΤ ΤΣΑΝΤΛΕΡ Τρομερή τελευταία φράση. Σχεδόν punchline! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted September 16, 2008 Share Posted September 16, 2008 Τρομερή τελευταία φράση. Σχεδόν punchline! Ναι πράγματι. Θεωρώ ότι ο Raymond Chandler ήταν ικανότατος σε τέτοιου είδους κόλπα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 16, 2008 Share Posted September 16, 2008 Προσέξτε την χρονολογία στο παρακάτω. Ο άνθρωπος ήταν πραγματικά μπροστά απ' την εποχή του... The freethinking of one age is the common sense of the next. Matthew Arnold (1822 - 1888), "God and the Bible", 1875 ...και, δυστυχώς, σε αρκετά θέματα παραμένει μπροστά και από την δική μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted October 5, 2008 Author Share Posted October 5, 2008 "Οι άνθρωποι γίνονται κύριοι του εαυτού τους τη στιγμή που θα θελήσουν να βάλουν την ζωή τους σε μια τάξη" Η Πανδώρα στο Κονγκό - Albert Pinol Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted October 6, 2008 Share Posted October 6, 2008 "Νο matter how subtle the wizard, a knife between the shoulder blades will seriously cramp his style." Jhereg, Steven Brust. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted October 6, 2008 Author Share Posted October 6, 2008 "Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δεν βλέπει κανείς πολύ καλά παρά μονάχα με την καρδιά. Ότι είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια." Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ - Ο μικρός πρίγκιπας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted October 8, 2008 Share Posted October 8, 2008 Όμως ο γέρος σκεφτότανε τη θάλασσα, σα να ‘τανε θηλυκιά, και σαν κάτι που πρόσφερε ή κατακράτησε μεγάλες χαρές. Κι αν αγρίευε και γινότανε πονηρή, ήτανε γιατί δε μπορούσε να κάνει αλλιώς. Το φεγγάρι την πλανεύει, όπως πλανεύει και τη γυναίκα, σκεφτότανε. «Ο Γέρος και η Θάλασσα» Έρνεστ Χέμινγουεϊ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.