FFL #4 (Naroualis vs Nova vs dinosxanthi vs mariposa vs Nienor vs Adinol vs Electroscribe vs DinoHajiyorgi vs kitsos vs heiron vs Dain)

[nikosal]

Αμάν ρε παιδιά, ένα φλας φίξον είναι, τι πρώτο, δεύτερο κλπ. βαθμοί παραβαθμοί, φυλάξτε τα αυτά για μεγαλύτερα διηγήματα και διαγωνισμούς "μεγάλου μήκους".

 

Διον, υπάρχει περίπτωση το πολ να κλείσει πχ. στις 8 το πρωί;

[Oberon]

Αν είναι να προστεθούν ψήφοι, Νικ, φυσικά. Γιατί όχι;

[Tiessa]

Πρόλαβα, πρόλαβα και τα διάβασα και ψήφισα κι εγώ! Ελπίζω την επόμενη φορά να έχω περισσότερο περιθώριο (γιατί δυστυχώς αυτή την Παρασκευή γύρισα πτώμα από σεμινάριο Πληροφορικής) και να γράψω κι εγώ.

Οι περισσότερες ιστορίες μού άρεσαν πάντως.

Τι ψήφισα ωστόσο και γιατί, θα το πω σε επόμενο ποστ όταν θα έχει κλείσει η ψηφοφορία...

[nikosal]

Αν είναι να προστεθούν ψήφοι, Νικ, φυσικά. Γιατί όχι;

 

Ε, όλο και κάποιος (σφυρίζω αδιάφορα) θα ολοκληρώσει την ανάγνωσή του στο κρεβάτι, μετά τα μεσάνυχτα...

[Oberon]

Tiessa said

Πρόλαβα, πρόλαβα και τα διάβασα και ψήφισα κι εγώ! Ελπίζω την επόμενη φορά να έχω περισσότερο περιθώριο (γιατί δυστυχώς αυτή την Παρασκευή γύρισα πτώμα από σεμινάριο Πληροφορικής) και να γράψω κι εγώ.

Οι περισσότερες ιστορίες μού άρεσαν πάντως.

Τι ψήφισα ωστόσο και γιατί, θα το πω σε επόμενο ποστ όταν θα έχει κλείσει η ψηφοφορία...

 

Τέλεια! Θα το κανονίσουμε πάλι σύντομα.

 

 

 

Ε, όλο και κάποιος (σφυρίζω αδιάφορα) θα ολοκληρώσει την ανάγνωσή του στο κρεβάτι, μετά τα μεσάνυχτα...

 

Heheheh. ΟΚ. Ας το κλείσει κάποιος το πρωί τότε (αφού καταγράψει τα αποτελέσματα βέβαια), μια που στις 8 δεν θα είμαι ξύπνιος.

Edited September 29, 2008 by Dain

[nikosal]

Πρόλαβα...

 

Και θυμίζω ότι το πολ κλείνει σε λίγα λεπτά.

Edited September 30, 2008 by nikosal

[DinoHajiyorgi]

Κατ’ αρχήν, τα συγχαρητήρια μου στον νικητή. Κέρδισε δίκαια και επάξια.

 

Επίσης, να εκφράσω την χαρά μου για το πόσο καλά πήγε και αυτός ο διαγωνισμός, αν και φλασάκι, και μας εμπλούτισε σίγουρα με 10 ιστορίες, 10 μωρά στην καθισιά από ταλαντούχους μπαμπάδες και ταλαντούχες μαμάδες. Και χωρίς να θέλω να μειώσω προηγούμενες διεξαγωγές, για φλασάκι - ξανά - απέδωσε όχι μόνο καλή ποιότητα, αλλά και ομοιόμορφη ποιότητα. Ήταν όντως δύσκολο να κατατάξεις πιο ήταν ανώτερο του άλλου.

 

Επίσης μια διαπίστωση. Δέχομαι πως το μέγεθος του δικού μου κειμένου είναι τέτοιο επειδή γράφω με το ένα δάχτυλο, αλλά ακόμα κι αν είχα όλα μου τα δάχτυλα πάνω στα πλήκτρα και μπορούσα να γράφω τυφλά, τόσο γρήγορα όσο σκέφτομαι, πάλι δεν θα μπορούσα να πλησιάσω την τελειότητα που παρουσιάζετε στην πρώτη σας γραφή. Εκεί που βγάζω τουλάχιστο έναν σκελετό, εσείς γεμίζετε, ομορφαίνετε το γραπτό σας με τις δαντέλες, τα σκαλίσματα, τα στολίδια ή τη σαντιγί που κάνει τις ιστορίες σας τόσο παρουσιάσιμες από τα ξεκινήματα τους. Με αφήσατε άναυδο.

Η γνώμη μου για τις ιστορίες, με τη σειρά που μπήκαν.

 

Ο Δράκος και το Άστρο της Naroualis

 

Ήξερα πως θα μου άρεσε αυτό που θα έγραφε η Ευθυμία. Ανησυχούσα μόνο, μαθημένος στο πως τραβάει τις χορδές μου, μη και δεν το εκτιμήσω σωστά. Εξηγώ λέγοντας πως ευτυχώς, το παραμύθι που μας δίνει εδώ η συγγραφέας βγαίνει φρέσκο και μας γλυκαίνει χωρίς να λιγώνει γιατί είναι κάπως διαφορετικό από όσα έχω συνηθίσει να διαβάζω από εκείνη. Με την εγγύηση της πένας της, μου δίνει και καταλαβαίνω πως διαθέτει αστείρευτες πηγές έμπνευσης, νέες γωνίες και ακόμα ανεξερεύνητες πλευρές που ανεξάντλητες περιμένουν τη σειρά τους. Διαβάζοντας το μου φαινόταν απίστευτο που κατέφερε να με εκπλήξει με ένα υπέροχο παραμύθι, (απλό σαν ιδέα αλλά ποιος άλλος θα το σκεφτόταν;) και το πόσο τυχερός ήμουν σαν αναγνώστης του.

 

Η Συνάντηση του Nova

 

Η ιστορία δεν είναι αδιάφορη. Η ιδέα του μοναχικού τρελού που ζει φυλακισμένος στις αναμνήσεις του είναι δυνατή εικόνα, και ακόμα πιο τραγική εικόνα είναι εκείνη με τον ίδιο περικυκλωμένο από τα μανεκέν. Θα αποδώσω όμως όλα όσα δεν πέτυχε η ιστορία στο άγχος σίγουρα του περιορισμένου χώρου. Ο Nova ανέλαβε να μασήσει μεγάλη μπουκιά εδώ. Έπεσε πολύ αφήγηση για όσα συνέβησαν πριν και η αποκάλυψη με τα μανεκέν έπεσε λίγο άκομψα, στεγνά. Το διήγημα δεν έχει καθόλου διάλογο. Θα μπορούσε να καλύψει αρκετό έδαφος πιο σύντομα αν ακούγαμε κι εμείς την ομιλία του Καπετάνιου, που θα περιείχε πιο συνοπτικά όλα όσα χρειαζόμασταν να ξέρουμε. Και μετά, με τακτ, η αποκάλυψη του βουβού κοινού, και τα χειροκροτήματα που αντηχούσαν μόνο μέσα στο σαλεμένο κεφάλι. Μπορώ να το κρίνω μόνο σαν αποτέλεσμα, αν και βγήκε δικαιολογημένα βιαστικό μέσα σε μια ώρα. Αξίζει όμως να σουλουπωθεί.

 

Συνάντηση το Ηλιόγερμα του Dinosxanthi

 

Πρωτότυπο. Και πετυχημένο. Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους με πανέμορφες περιγραφές και πολύ καλές ιδέες. Άλλη μια από τις συμμετοχές που εντυπωσιάζει με το αποτέλεσμα της στα στενά περιθώρια μέσα από τα οποία βγήκε. Συναγωνίζεται ισάξια και επάξια την ιστορία της Naroualis. Εύχομαι τα σχόλια μου εδώ να είναι αρκετά γιατί δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Άξιος ο συγγραφέας.

 

Η Συνάντηση της mariposa

 

Εδώ, ξανά νιώθω το άγχος της (συμπάσχουσας) συγγραφέως για να προλάβει να τελειώσει. Ενδιαφέρουσα ιστορία που δυστυχώς δεν προλαβαίνει να κάνει για μένα δύο πράγματα: Να με χορτάσει με την επιστημονική της φαντασία, γιατί θέλω λίγο περισσότερα για την εφεύρεση και την εφαρμογή του μανδύα please, και να μου δώσει ικανοποιητική ανάπτυξη χαρακτήρα. Είχα ανάγκη να νιώσω την ηρωίδα σαν wallflower που επιτέλους βρίσκει τον πρίγκιπα της για να νιώσω κι εγώ την προδοσία, το χαστούκι που τρώει στο τέλος. Κι αυτό…μάλλον δεν είχε χώρο για να μπει. Επίσης, είχα ανάγκη, έστω και βιαστικά, να του κάνει κάτι του κάφρου στο τέλος. Είχε την κατάσταση υπέρ της, ήταν αόρατη, αλλά απλά γύρισε και το έβαλε στα πόδια!

 

Νυχτερινή Συνάντηση της Nienor

 

Αγαπημένη μου Κιάρα. Θα μπορούσα να πω μόνο καλά λόγια για το τραγικά σου όμορφο παραμύθι. Γιατί είναι τέλειο, πανέμορφα τραγικό. Το κακό που πέφτει στο τέλος έρχεται φυσικό και καθόλου βεβιασμένο. Κι όταν τρώει και η κοπέλα το δικό της κομμάτι εκεί είναι που κόβει ο αναγνώστης το λαρύγγι του. Θέλω να πω όμως κάτι για το οποίο εσύ δεν φταις, σωστά μπορεί να θυμώσουν κάποιοι μαζί μου, αλλά δεν μπορώ να μη το πω. Συνέβη, το πρόσεξα, και το επισημαίνω. Από την αρχή της ιστορίας σου εγώ ήμουν αλλού, δηλαδή έκανα κλικ και συνέχισα την ανάγνωση εκτός, στον αυτόματο. Κι αυτό γιατί, και λυπάμαι, αλλά διαβάζοντας ξανά τις λέξεις «Αλμυρή», «Μεγάλη Κόκκινη» και «Ταξιδεύτρα» έβγαλα μπιμπίκια. Εύχομαι να με συγχωρήσεις, αλλά θέλω μια μέρα να μου μαγειρέψεις και κάτι άλλο.

 

Το Σαράκι του adinol

 

Δεν το κατάλαβα 100%, με μάγεψε όμως η γραφή του τόσο (τώρα ξέρω τι είναι τα σήματα στίξης, είναι μικροεντολές που χτυπάνε το ασυνείδητο του αναγνώστη, φυλαχτείτε) που ήταν η επιλογή μου για πρώτο μέχρι που διάβασα εκείνο που ψήφισα. Ήταν το έκτο διήγημα που διάβαζα στη σειρά και ένιωσα να παίρνω νέες δυνάμεις καθώς η ανάγνωση του έρεε σαν το νεράκι. Ίσως θέλει ή ίσως καλύτερα δεν θέλει εξήγηση για το από πού ήρθε το «μωρό» στο τέλος, αλλά η χαρά και η ικανοποίηση μου στο φινάλε ήταν σαν γλυκό μεθύσι. Τέτοια σαράκια…κάθε μέρα!

 

Επισκεπτήριο του Electroscribe

 

Η ιστορία που ψήφισα. Υπέροχη σαν την Κόλαση! (Το αγαπημένο μου κεφάλαιο από την Θεία Κωμωδία.) Και μετά από όλη εκείνη την άρτια, λεπτομερή και αποκρουστική περιγραφή, έρχεται η συγκλονιστική συγκίνηση. Ένα καταραμένο ζευγάρι με το «Κ» κεφαλαίο. Μου σηκώθηκε η τρίχα καθότι η αποκάλυψη του φινάλε ήταν γροθιά και δάκρυ μαζί. Και δεν ήταν κάτι που ήταν αναγκαστικά κρυμμένο που έπρεπε να βρούμε. Μπαίνει στο τέλος σαν υπογραφή του αφηγητή και μας τσακίζει. Και όσο θα το θυμόμαστε, θα είμαστε κι εμείς εκεί κάτω μαζί τους. Πρέπει να μπει οπωσδήποτε μια μέρα σε κάποια προσωπική ή μικτή ανθολογία.

 

Η Δική Μου Πατάτα. Μπλιχ! (Τι το κακό έχουν οι πατάτες; Τις λατρεύουμε τηγανιτές, βραστές ή πουρέ…) Όσα ψεγάδια εντόπισα σε άλλους, τα έχει και το δικό μου. Και όσοι ζείτε έξω από το κεφάλι μου, είδατε και ακόμα περισσότερα.

 

Το Νυφικό του kitsos

 

Καλογραμμένο διήγημα, αλλά σε ποια κατηγορία ανήκει; Στην κατηγορία urban legend; Γιατί ε.φ. δεν είναι, φάντασυ δεν είναι, ούτε τρόμου είναι (αν και έλπιζα ν’ανοίξει το φέρετρο και να πεταχτεί έξω ο γαμπρός.) Πάντως και σαν ιστορία, στο περιορισμένο της ξεδίπλωμα, λειτουργεί σαν urban legend που μας αφηγείται κάποιος κι εμείς λέμε «κοίτα να δεις, κρίμα.» Θέλω να πω πως παρά την τραγική περιγραφή του εσωτερικού κόσμου (των ελπίδων) της ηρωίδας, το δράμα της δεν με άγγιξε. Και αυτό έχει να κάνει με το άλλο άκρο της ιστορίας της, δηλ. εκείνον.

 

Πάνε να παραλάβουν τον γαμπρό στο λιμάνι, με το νυφικό ανά χείρας, και τους κατεβάζουν φέρετρο; (Είμαστε πριν τα κινητά, πριν τα φαξ, τα τηλεγραφήματα ή τα τηλέφωνα; Αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν. Μόνο στα χλιαρά μελό της Φίνος που έχουμε όλοι ξεπεράσει.) Συγχώρα με Κώστα αλλά αν δεν πίστευα πως μπορείς καλύτερα, και σε καλύτερες συνθήκες, θα σταματούσα αυτή τη κριτική στις δύο πρώτες προτάσεις.

 

Συνάντηση στη Γη του heiron

 

Τι κατάλαβα: οι κεντρικοί χαρακτήρες της ιστορίας, απόγονοι της Γης, θα καταστρέψουν έναν ήλιο για να αφανίσουν εχθρούς εξωγήινους. Μαζί με τον ήλιο θα καταστραφεί και ο πλανήτης στον οποίο στέκονται τώρα. Έχω λοιπόν ερωτήσεις. Σε αυτόν τον πλανήτη τι ήρθαν να κάνουν; Αυτό το ερώτημα ισχύει άσχετα αν ο πλανήτης είναι η Γη ή όχι; Αν είναι, το ξέρουν ή όχι; Το ξέρει μόνο ο Υποπλοίαρχος; Επίσης, τα όντα του πλανήτη είναι φαντάσματα; Αν είναι, τι μας νοιάζει ο αφανισμός τους; Ή τι αξία έχει ο πλανήτης Γη αν κατοικείται από φαντάσματα; Και στο παρακάτω κομμάτι: «Τρία άτομα τις μιλούσαν για τη Γη. Την ιστορία της ως κοιτίδα της ανθρωπότητας και την αξία των ζωντανών μορφών που έκαναν την επανεμφάνισή τους εδώ και εκατοντάδες αιώνες.» Που έκαναν την επανεμφάνιση τους; Στη Γη, που βρίσκεται κάπου μακριά; Σε αυτόν τον πλανήτης; Στο σύμπαν γενικά; Κι αν εδώ είναι η Γη – σύμφωνα με το τίτλο – τυχαία ήρθαν από εδώ ο Ραντ και ο Υποπλοίαρχος; Η κριτική μου είναι το κουβάρι των ερωτήσεων μου.

 

Το Πηγάδι της Πανδίας του Dain

 

Τελευταίο στη σειρά, όχι όμως στη κατάταξη προτίμησης, άλλο ένα συλλεκτικό κομμάτι από τον Διονύση. Από τις συμμετοχές που εκπλήσσουν με την ομορφιά, δομή και μαεστρία που διαθέτει ο αφηγητής τους, ακόμα και στο στρες του χρόνου. Dion, you’re one cool customer! Λάτρης της Σελήνης ο συγγραφεύς, καθώς μου ήταν αδύνατο, για άλλη μια φορά, να διαβάσω την ιστορία του χωρίς να βλέπω τις εικόνες βυθισμένες στο αχνό γαλάζιο φως. Και ποιος θα σκεφτόταν ποτέ ένα τόσο παραμυθένιο όνομα σαν το «Σύραλο»;! Και επειδή ο μύθος έχει πλάσματα θεϊκά και ανώτερα, ήταν ανακούφιση να μας περιμένει στο τέλος μια ευτυχισμένη κατάληξη. Γιατί ο Διονύσης, γιατί ο Διονύσης ξέρει!

[Tiessa]

Λοιπόν, μια που δήλωσα ότι θα πω και τη γνώμη μου μετά το τέλος του poll, ας το κάνω:

Αφού διάβασα όλες τις ιστορίες για να πάρω τη γεύση, ξαναδιάβασα αυτές που μου άρεσαν καλύτερα:

Το Δράκο και το Άστρο,

τη συνάντηση στο ηλιόγερμα,

τη Νυχτερινή Συνάντηση και

το Πηγάδι της Πανδίας.

Ήταν όλα καλογραμμένα και στο στυλ που μου αρέσει.

Τελικά κατέληξα στο Δράκο και στο Άστρο, επειδή μου φάνηκε και πιο πρωτότυπο σε σχέση με τα άλλα.

 

Πάντα τέτοια να γράφονται, για να δυσκολευόμαστε να ψηφίσουμε...

[Sonya]

Λοιπόοοοοοοοοοον!

Αρχίζω με την σειρά που θυμάμαι και όσες ιστορίες θυμάμαι, γιατί -από προσωπική εγκεφαλική δυσλειτουργία- αποφάσισα να διαβάσω τις ιστορίες στο πνεύμα συγγραφής τους (όλες μέσα σε μία ώρα) και να περιμένω άλλη μία ώρα να "κρυώσει" το συναίσθημα μέσα μου, να δω τι μου έμεινε και βάση αυτού να ψηφίσω. Δεν έχω καταφέρει να τις ξαναδιαβάσω, οπότε οι υπόλοιποι θα λάβετε τα σχόλιά σας in due time.

 

Ευθυμία. Έκλαψα. Τέλος. Συγκινήθηκα και πήγε το αυθόρμητο χέρι μου να κάνει κλικ στο ποντίκι με το που τελείωσε. Επίσης έγινα ρεζίλι στη δουλειά γιατί κυκλοφορούσα μ' ένα κωλόχαρτο στο χέρι και κλαψούριζα "τι γλυκό αστεράκι και τι καλός δράκος και τα παιδάκια κοιμούνται" και σε μισώ γι αυτό.

 

Ντίνο: μ' αποτελείωσες. Καθόμουν σα χάνος στο γραφείο και φανταζόμουν ακρογαλιές και αγκαλίτσες και φιλάκια και τέτοια πράγματα που είναι υπέροχα όταν ΔΕΝ πρέπει να εξυπηρετήσεις ένα μάτσο κάφρους. Κατά το τέλος, γουργούριζα.

 

Electro: τα 'σπασες. Μ' έβγαλες λίγο εκτός κλίματος (ήμουν ακόμα χαμένη στα γούτσου γούτσου), αλλά η ιστορία είναι πολύ δυνατή, κυρίως όταν παίρνεις γραμμή τη θυσία...

 

Κίτσο: Άουτς. Θα συμφωνήσω με τον Ντίνο, είχε κάτι από Μάρθα Βούρτση, δε μ' έπεισε, δεν έπιασα το συναίσθημά του...

 

Κιάρα: Σε μισώ. Τέλος. Έχεις τα πιο απίστευτα τελειώματα και σου βγαίνουν τελείως φυσικά. Ο Ντίνος θα σε δείρει μια μέρα, αλλά θα τον εκδικηθώ τσιμπώντας τον στα πισινά με το στυλό μου και βγάζοντας όλα σου τα κείμενα σε ανθολογίες. Πανέμορφο παραμύθι, απ' αυτά που δεν ξεχνιούνται με την καμία.

 

Μαρία: συμπαθές, αλλά λίγο. Ίσως (σίγουρα μάλλον) ήθελε και μια πλοκή από πίσω για να το κάνει ολοκληρωμένη ιστορία. Έχει προοπτικές, αλλά το αδικεί η βιασύνη.

 

Ντίνο (β): θα έκανα το οποιοδήποτε σχόλιο, αν είχα καταφέρει να καταλάβω το οτιδήποτε. ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΔΗΛΑΔΗ;;; Πες μου, πληζ, έστω και σε πμ, θέλω να μάθω.

 

Διονύση: Πανέμορφο, γλυκό, ρομαντικό, με θυσία, με αγάπη, με έρωτα, με όλα τα καλά μιας πανέμορφα ρομαντικής ψυχής. Είχες την ψήφο μου, μ' ένα κόμπο στον λαιμό κι ένα ευτυχισμένο δάκρυ στο μάγουλο.

[kitsos]

Το Νυφικό του kitsos

 

Καλογραμμένο διήγημα, αλλά σε ποια κατηγορία ανήκει; Στην κατηγορία urban legend; Γιατί ε.φ. δεν είναι, φάντασυ δεν είναι, ούτε τρόμου είναι (αν και έλπιζα ν’ανοίξει το φέρετρο και να πεταχτεί έξω ο γαμπρός.) Πάντως και σαν ιστορία, στο περιορισμένο της ξεδίπλωμα, λειτουργεί σαν urban legend που μας αφηγείται κάποιος κι εμείς λέμε «κοίτα να δεις, κρίμα.» Θέλω να πω πως παρά την τραγική περιγραφή του εσωτερικού κόσμου (των ελπίδων) της ηρωίδας, το δράμα της δεν με άγγιξε. Και αυτό έχει να κάνει με το άλλο άκρο της ιστορίας της, δηλ. εκείνον.

 

Πάνε να παραλάβουν τον γαμπρό στο λιμάνι, με το νυφικό ανά χείρας, και τους κατεβάζουν φέρετρο; (Είμαστε πριν τα κινητά, πριν τα φαξ, τα τηλεγραφήματα ή τα τηλέφωνα; Αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν. Μόνο στα χλιαρά μελό της Φίνος που έχουμε όλοι ξεπεράσει.) Συγχώρα με Κώστα αλλά αν δεν πίστευα πως μπορείς καλύτερα, και σε καλύτερες συνθήκες, θα σταματούσα αυτή τη κριτική στις δύο πρώτες προτάσεις.

 

Και ο Dain είπε:

"Στις δέκα παρά το βράδυ να είμαστε όλοι εδώ. Το θέμα θα ανακοινώσει ο Νίκοσαλ στις 10 και θα έχουμε ακριβώς ΜΙΑ ΩΡΑ να γράψουμε μια ιστορία πάνω στο θέμα.

 

Οι ιστορίες πρέπει να είναι αποκλειστικά φαντασίας/παραμύθια/μυθοπλασίας, επιστημονικής φαντασίας ή τρόμου.

 

Δεν υπάρχει ανώτατο όριο λέξεων, αλλά η ιστορία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη!

 

Κατώτατο όριο οι 400 λέξεις. (ΟΚ, αν είναι 370 δεν τρέχει τίποτα)."

 

Δεν ανήκει κάπου εδώ μέσα;

 

Στα υπόλοιπα θα συμφωνήσω μαζί σου εκτός ίσως από το «Καλογραμμένο διήγημα». Είναι τουλάχιστον βιαστικό (λόγω χρόνου). Η προσπάθεια όμως είναι κάτι που μετράει και που πρέπει να γίνεται. Επέτρεψε μου πάντως να αγαπώ τις ιδέες μου και ας μην είναι σφφ. Είμαι και παιδί της Φίνος Φιλμς.

[nikosal]

Kitsos, μην νομίζεις ότι δίνω καμία έκταση, απλά για χάρη της κουβέντας: Πού το τοποθετείς εσύ από τα παρακάτω, το δικό σου διήγημα;

 

Οι ιστορίες πρέπει να είναι αποκλειστικά φαντασίας/παραμύθια/μυθοπλασίας, επιστημονικής φαντασίας ή τρόμου.

[Naroualis]

Παρέμβαση-παράκληση: Αν βρίσκεται κάποιος μοντ εύκαιρος και μιας κι έχει λήξει η ψηφοφορία, ας κλείσει το πολλ και ας αναρτήσει τα αποτελέσματα. Ήδη κάποιος πρόσθεσε εκπρόθεσμα μια ψήφο.

[heiron]

Νικητής ειναι ο Dinosxanthi με την ιστορία

Συνάντηση στο Ηλιόγερμα που έλαβε 7 ψήφους

 

Τη δεύτερη θέση κατέκτησε η Naroualis με το Ο Δράκος και το Άστρο έχοντας 6 ψήφους(η 6η βέβαια ήταν "εκπρόθεσμη").

Την τρίτη θέση πήρε ο Electroscribe με το Επισκεπτήριο που ψηφίστηκε από 5 άτομα.

Τα αποτελέσματα τα έχω και στο αρχείο word.

Poll.doc

Edited September 30, 2008 by heiron

[kitsos]

Kitsos, μην νομίζεις ότι δίνω καμία έκταση, απλά για χάρη της κουβέντας: Πού το τοποθετείς εσύ από τα παρακάτω, το δικό σου διήγημα;

 

Νομίζω ότι ανήκει εδώ.

[Naroualis]

Εμ, σόρρυ, αλλά η έξτρα ψήφος μέτρησε; Γιατί αν δεν πρεπει να μετρήσει, η Ναρουάλις έχει κι αυτή πέντε ψήφους.

[heiron]

Ναι,με την εκπρόθεσμη ψήφο είχες 6,απλά το άφησα έτσι γιατί έτσι φαινόταν στο poll.Λίγη σημασία έχει αν υπάρχει ισοβαθμία στη 2η θεση με 5 ψήφους ή αν ο 2ος έχει 6 και ο τρίτος 5 με το παρόν σύστημα.

[Adinol Doy]

Συγχαρητήρια κι ἀπὸ ἐμένα στὸν Dinosxanthi. Ἦταν πολὺ τρυφερὴ καὶ παραμυθένια ἱστορία. Εὔχομαι στὸν νικητὴ εἰς ἀνώτερα.

[Spock]

Πολλά συγχαρητήρια στον Dinosxanthi, αλλά και σε όλους τους συμμετέχοντες. Λυπάμαι πολύ γιατί λόγω διάφορων έκτακτων καταστάσεων δεν μπόρεσα να καθήσω και να διαβάσω συγκεντρωμένος τις ιστορίες και ως εκ τούτου δεν ψήφισα κιόλας. Πάντως, απ' ό,τι είδα, ήταν ένα πολύ καλό φλας και πολύ καλά διοργανωμένο με μεγάλη συμμετοχή! Μπράβο σε όλους!

[Oberon]

Θα κάνω πιο εκτενή σχόλια λίγο πιο μετά, πάντως να πω πως είμαι περήφανος από όλους για το διαγωνισμό αυτό. Και επειδή κύλησε τόσο καλά, αλλά κυρίως επειδή γράφτηκαν τόσο καλές ιστορίες - κυρίως υπέροχα παραμύθια - αλλά και ε.φ. και urban legends, και μάλιστα σε 1 ΜΟΝΟ ΩΡΑ!

 

Συγχαρητήρια στον Dinosxanthi και σε ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ!

 

Σχετικά με την έξτρα ψήφο προς την Ευθυμία, ναι, η ψήφος μετράει. Μπορεί να ήταν λίγο εκπρόθεσμος όποιος την έδωσε αλλά αφ'ενός μεν δεν ήταν και "συμβόλαιο αίματος" το "στις 8 το πρωί" και είναι σίγουρα σημαντικότερο το ότι καποιος θέλησε έστω και μετά την τελευταία στιγμή να ψηφίσει (αφού είχε διαβάσει τις ιστορίες) τιμώντας έτσι τους συγγραφείς που γράψαμε, παρά η όποια προθεσμία.

 

ΟΚ, πάλι είπα με πολλά λόγια τα, μάλλον, αυτονόητα. Σορρυ.

 

Ευχαριστώ για τα σχόλια για την ιστοριούλα μου. Να διευκρινίσω εδώ πως η "Πανδία" είναι πραγματική μυθική θεότητα. Αν και το όνομα χρησιμοποιούνταν και σαν επίθετο της Αφροδίτης "Πανδία Αφροδίτη", στην αρχαία Αττική έδιναν αυτό το όνομα στη νυχτερινή, έναστρη φωταύγεια (γι'αυτό χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη και στο κείμενο) του πεντακάθαρου Αττικού ουρανού, και στο Σεληνιακό φως. Σύμφωνα με το μύθο η Πανδία ήταν κόρη του αρχιμπερμπάντη Δία και - ποιας άλλης; - της Σελήνης!

Φυσικά η ιστορία δεν διαραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα, αλλά σε έναν "εναλλακτικό" φανταστικό κόσμο. Ο Σύραλο, ο βοσκός που έπαιζε τη φλογέρα δεν έχω ιδέα από πού ήρθε. Απλά ήταν μια εικόνα και ένα όνομα που είχα στο νου μου γενικά.

Ακούγοντας την ώρα που ο Νικ έβαζε το θέμα ένα τραγούδι των Adiemus που είχε και ένα υπέροχο σόλο με φλογέρα, θυμήθηκα τον "Σύραλο" ο οποίος "απαίτησε" να γράψω την ιστορία του...

Edited September 30, 2008 by Dain

[DinMacXanthi]

Όταν είδα το θέμα του διαγωνισμού, δεν χρειάστηκα ιδιαίτερη προσπάθεια για να σκεφτώ θέμα. Ήξερα για ποιά θα έγραφα. Η κοκκινομάλλα μούσα μου, (εντάξει είναι καστανομάλλα πια, αλλά όταν αυτό το παραμύθι λάμβανε χώρα, το προηγούμενο καλοκαίρι δηλαδή, είχε τα μαλλιά της κόκκινα) μου τραγούδησε κι έγραψα γι'αυτήν κ για μένα, μέσα από μια διαφορετική οπτική.

Έμεινα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα (η μια ώρα άλλωστε ήταν κάτι πολύ πιο αγχωτικό απ'ότι φανταζομουν) και μόλις τέλειωσα και ανέβασα το διήγημα, την πήρα τηλέφωνο για να της την διαβάσω.

Από την στιγμή που της άρεσε (η ιστορία είχε βέβαια και το πλεονέκτημα ότι η μούσα μου γνώριζε την εικόνα που είχα και την περιέγραφα μέσα από τους "χαρακτήρες", άλλωστε ήταν εκεί μαζί μου, σ'εκείνη την παραλία.) ένιωσα ότι είχα ήδη κερδίσει μια προσωπική μονομαχία και ότι η βραδιά και η συγγραφή ήταν πετυχημένη. Άλλωστε όπως λέει κι ο Κινγκ στο "Περι Συγγραφής" σχεδόν πάντα, ενστικτωδώς ή όχι, γράφουμε για ένα άτομο.

Με χαροποιεί ιδιαίτερα το ότι η ιστορία, μέσα στα πλαίσια ενός flash fiction live, ηταν αρεστή. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι θα ψηφίσω τον Δράκο και το Άστρο, ιστορία που με άγγιξε και την ξαναδιάβασα με ευχαρίστηση άλλες 2 φορές μέσα στο Σαββατοκύριακο. Η ιστορία του Electroscribe θα ήταν η επόμενη επιλογή, και την θεωρώ ως την ιστορία με τη μεγαλύτερη προοπτική να μεγαλώσει και να γίνει πάρα μα πάρα πολύ δυνατό διήγημα.

Το καλό με τις ιστορίες ήταν ότι ήταν μικρές και ευανάγνωστες. Όλες, χωρίς εξαίρεση, είχαν μια σκέψη από πίσω και με δουλειά-tweakings μπορούν να γίνουν κανονικά διηγήματα. Με το πρόσθετο κέρδος για όσους πήραμε μέρος, ότι μας έδωσε τροφή για σκέψη και ερέθισμα για δημιουργία. Ότι πιο σημαντικό για τους λάτρεις της γραφής, κατά την γνώμη μου.

Ευχαριστώ πάρα πολύ όσους υποστήριξαν αυτόν τον μίνι-διαγωνισμό (που με 11 ιστορίες τέτοιας ποιότητας μόνο μινι δεν ήταν) διαβάζοντας και ψηφίζοντας.

Σας ευχαριστώ όλους και για τα συγχαρητήρια, ήταν πολύ όμορφη εμπειρία και το μόνο που έχω να ζητήσω από κάποιον moderator/admin είναι το εξής.

Αν είναι δυνατόν, το βιβλίο-έπαθλο να φέρει μια αφιέρωση από το φόρουμ για τον διαγωνισμό. Θα έχει μια εξέχουσα θέση στην βιβλιοθήκη μου.

[Oberon]

Σας ευχαριστώ όλους και για τα συγχαρητήρια, ήταν πολύ όμορφη εμπειρία και το μόνο που έχω να ζητήσω από κάποιον moderator/admin είναι το εξής.

Αν είναι δυνατόν, το βιβλίο-έπαθλο να φέρει μια αφιέρωση από το φόρουμ για τον διαγωνισμό. Θα έχει μια εξέχουσα θέση στην βιβλιοθήκη μου.

 

Θα το κανονίσουμε, Ντίνο. Όποτε θέλεις στείλε μου με ΠΜ τα στοιχεία σου, ώστε να κανονίσω να σου αποσταλεί ταχυδρομικά το βιβλίο (όταν το πάρω και γω στα χέρια μου από το δωρητή).

[nikosal]

το μυστικό δωρητή, για να μη ξεχνάμε την πινελιά μυστηρίου...

[Oberon]

Aκριβώς, Νικ! Aφού θέλει να παραμείνει μυστικός/ή, ακόμα καλύτερα. Ταιριάζει και με το παραμυθένιο κλίμα αυτού του flashfic. ;)

 

btw, o Dinosxanthi έχει φυσικά το δικαίωμα να θέσει εκείνος το θέμα του επόμενου Flash Fiction Live αν θέλει. Όποτε κανονιστεί πάλι.

Edited September 30, 2008 by Dain

[mariposa]

Συγχαρητήρια και από μένα Κωνσταντίνε, πάντα διακρίσεις.

Τολμώ να πώ βέβαια ότι όλα μου άρεσαν, είναι μικρές ολοκληρωμένες ιστορίες.

Οσο για μένα, αγχώθηκα πάρα πολύ, αισθάνθηκα σαν να έδινα εξετάσεις. Παρόλα αυτά, χρησιμοποιώντας τα λόγια των Ντίνου και Sonya από άλλο πόστ , η ιστορία μου μέσα σε μία ώρα δεν θα μπορούσε να μην αφήσει κενά και τα εκτός "συνάντησης" δρώμενα είναι το background της ιστορίας, οπότε και δεν επεκτάθηκα.

Οσο για την εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο οπότε ... ετοιμαστείτε για την ΣΥΝΤΑΝΤΗΣΗ ΙΙ .

 

Και σε άλλα με υγεία!

Edited September 30, 2008 by mariposa

[Oberon]

Tην πρώτη φορά και γω αγχώθηκα πολύ, Μαρία. Και σ'αυτήν δηλαδή, αλλά είχα πάρει ήδη το βάπτισμα του πυρός, όπως πήρες και συ και κάμποσοι άλλοι τώρα. Την επόμενη φορά (στη ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΙΙ ;) ) θα το νιώσεις αλλιώς. Αγχωτικά και πάλι, αλλά αλλιώς!