heiron Posted April 9, 2009 Share Posted April 9, 2009 (edited) Ας μπούμε και σε κανένα βιβλιοπωλείο εκεί στα βόρεια, και μετά πάμε και στο περίπτερο. bleh.gif Για βιβλιοπωλείο πήγαινα αλλά τί να κάνω;Το πέτυχα σε ένα περίπτερο και το προσπέρασα...μετά το πέτυχα και σε άλλο(2-3 λεπτά παραπέρα).Ε,όταν έχει γεμίσει η πόλη τί να κάνουμε...Τα παίρνουμε από τα περίπτερα.Περιοδικά είναι άλλωστε.Το θέμα είναι ότι με τόσα βιβλιοπωλεία και πολύ περισσότερα περίπτερα και κέντρα διανομής εκεί στην πρωτεύουσα,πολύς κόσμος έψαχνε μάταια όταν εδώ το έβρισκε κανείς εύκολα. Κάτσε ρε συ, ήταν δυο μέτρα οφ σάιτ! Βάζελος είσαι;Αφού το λέει και ο Βαρούχας...Οφ σαιντ δεν υπάρχει!(ούτε καν χέρι του Μπρόμσον) Edited April 9, 2009 by heiron Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 12, 2009 Share Posted April 12, 2009 Καλά το είπα εγώ από την αρχή ότι θα σχολιάσω τελευταία. Μόλις σήμερα το πρωί τελείωσα. Πάλι καλά. Σε τρεις μέρες βγαίνει το επόμενο και είχα αρχίσε να αγχώνομαι. Πάμε λοιπόν: 26 πίθηκοι και η άβυσσος. Με δίχασε. Από τη μια ήταν ωραίο, γεμάτο συνασθήματα και καλογραμμένο. Από την άλλη μου τη δίνουν οι ιστορίες που δεν εξηγείται τίποτα στο τέλος. Σκοτεινοί θάλαμοι. Δε βρίσκω κανένα στοιχείο του φανταστικού μέσα (το είπαν και άλλοι βέβαια). Το χειρότερο είναι πως δεν ξέρω και τίποτα για τον Μελιέ για να μπορώ να καταλάβω αν είναι έστω κάποια μορφή εναλλακτικής ιστορίας. Μάλλον τελευταίο στη λίστα μου. Η κοιλιάδα των κρανίων. Δεν με έπεισε και πολύ. Φτάνοντας στο τέλος αισθανόμουνα ότι είναι μόνο η αρχή. Και που τον άφησε να φύγει τι έγινε; Είναι δυνατόν να μη ριχτούν να τον πιάσουν παρακάτω; Όλο κι όλο το θέμα είναι η απόφαση του αστυνομικού; Δεν ξέρω, ούτε κι αυτή αναδύθηκε με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να με εντυπωσιάσει. Προτελευταίο. Μη σταματάς. Ωραία ιστορία. Την ακολούθησα με την ίδια ταχύτητα που έτρεχε και η ηρωίδα και τελείωσα με ένα λαχάνιασμα. Πώς γεννιέται η μουσική. Παρόλο που δεν κατέχω τίποτα από μουσική και μερικά κομμάτια σχετικά με την ενορχήστρωση και όλα τα σχετικά τα πρνούσα βιαστικά, η ιστορία με κράτησε από την αρχή. Οι πληροφορίες ήταν πολύ έξυπνα τοποθετημένες, τα ερωτηματικά και η ένταση αυξάνονταν, οι κλειστοφοβικές σκηνές εξαιρετικά δυνατές. Χάλκινο (για να αντιγράψω τους Pikei και Naroualis στους χαρακτηριστμούς). Ο Προφήτης της Νήσου Φλόρες. Πάρα πολύ ωραίο. Γενετική, εξέλιξη, πειράματα, απαγορευμένη γνώση, ανασκαφές που τα με τα αποτελέσματά τους ανατρέπουν την ιστορία του κόσμου. Όλα μαζί συνιστούν τις μεγάλες μου αγάπες στην ε.φ. Παρά μια ανάσα παίρνει το αργυρό αντί για το χρυσό. Ο Εκπρόσωπος. Δεν μου άρεσε. Έτσι, χωρίς να βρίσκω τίποτα το ιδιαίτερα μεμπτό. Εκ Βαβυλώνος πτώσεώς τε και δόξης εξήλθομεν... Το καλύτερο για μένα, λοιπόν, στο τέλος. Το χρυσό του τεύχους. Ναι, αυτό μου άρεσε πολύ. Όχι μόνο συγκρινόμενο με τα υπόλοιπα αλλά και από μόνο του. Παρόλο που δεν τα πάω και πολύ καλά με τα οικονομικά, μπόρεσα να το παραβλέψω επειδή οι πληροφορίες πλέκονταν τόσο υπέροχα με το αχνιστό σκηνικό του πλανήτη, με τα επικίνδυνα δάση, με τα παράξενα πλάσματα. Μου θύμισε ιστορίες που με έκαναν από παλιά να διαβάζω ε.φ. Η επαφή των ειδών, οι διαφορετικές αξίες, η ανάγκη για δύσπιστη συνεργασία, οι ανατροπές, όλα εξαιρετικά δοσμένα. Θα μπορούσα ν' ακολουθώ τους ήρωες σ' αυτή τη φρικτή ζούγκλα για πολύ-πολύ καιρό ακόμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted April 18, 2009 Share Posted April 18, 2009 Εγώ θα πω κάτι για τις πωλήσεις. Πήγα το περασμένο Σάββατο σε βιβλιοπωλείο στο νησί και βλέπω το τεύχος 2. Μπα! λέω στη βιβλιοπώλη, φέρνεις το νέο περιοδικό; Έφερα χτες 4 κομμάτια, μου απαντά, και αυτό είναι το τελευταίο! Άρα Τριλ: α) Σπέσιαλ πωλήσεις, σε ένα μέρος βέβαια που έχει κάποια σχέση με την εφ..! β) Φροντίστε να φτάνουν περισσότερα τεύχη στα βιβλιοπωλεία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted April 18, 2009 Share Posted April 18, 2009 Έχω τρίτο STOP το διαβάζω STOP νεώτερα μετά STOP Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted April 18, 2009 Share Posted April 18, 2009 A, να χαθούνε, ένα τεύχος κάθε λίγο και λιγάκι, να μας τρελάνουν θέλουν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted April 19, 2009 Share Posted April 19, 2009 Είναι πραγματικά πολύ ύπουλο το "Σχέδιο Τρίλιαν". Μόλις καθαρίζεις το προηγούμενο έρχεται το επόμενο πιάτο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted April 25, 2009 Share Posted April 25, 2009 «Όμορφοι και καταραμένοι του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ» της Tanith Lee Γλυκόπικρο. Η Τάνιθ Λη μου άρεσε από παιδάκι ακόμη και αυτό το κομμάτι της μου θύμισε το λόγο για τον οποίο που αρέσουν οι ιστορίες της. Χάθηκα κάποια στιγμή σχετικά με το τι και το πώς της ασθένειας και σχετικά με το αν οι θόλοι κρατούν το καλό μέσα ή έξω, αλλά τελικά η γεύση που μου άφησε στο στόμα ήταν πολύ πιο έντονη από κάθε σκέψη άλλης κριτικής. Αργυρό μετάλλιο. «Οι Κανόνες» της Nancy Kress Αδιάφορο. Χαριτωμένο, αλλά χωρίς τη δυνατότητα να με πείσει γι’ αυτά που έγραφε. Ωραίες εικόνες, αλλά ειδικά η αντίδραση των δύο ζευγαριών που κουβεντιάζουν μου φάνηκε φτιαχτή για να εξυπηρετήσει την πλοκή. «Χορεύοντας με τις Σφαίρες» του John Schoffstall Κακό. Ακατανόητο, αναληθοφανές σε μεγάλο βαθμό και χωρίς λογική. Αν μη τι άλλο, ο λόγος για τον οποίο γίνονται όλα αυτά δεν αποκαλύπτεται ούτε και υπονοείται πουθενά, εκτός κι αν χάζεψα τελείως πια και δεν ξέρω τι διαβάζω. Το μόνο που μου άρεσε ήταν οι περιγραφές του χορού. «Αυτή είναι λοιπόν η θλίψη» του Ian Creasy Βαρύ κι ασήκωτο, αλλά υπέροχο. Τόσο υπέροχο που έκλαιγα από την αρχή μέχρι το τέλος. Χρυσό μετάλλιο. «Το Πέπλο του Χρόνου» του Tom Purdom Αδιάφορο. Δε λέω, ωραίες οι περιγραφές της ναυμαχίας και τα ψυχογραφήματα του καπετάνιου, αλλά ανούσια. Δεν μου είπε απολύτως τίποτε. «Γάτα στη βροχή» του Jack Skillingtead Ζόρικο. Τόση παρακμή και κατάντια ήταν υπερβολική. Αδιαφορώ για την εξήγηση που δίνεται στο τέλος, απλά και μόνο γιατί οι υπόλοιπες σκηνές ήταν πάρα μα πάρα πολύ δυνατές. «Εξωγήινη Αίρεση» του S. P. Somtow Ενδιαφέρον. Αρκετά δυνατό σε εικόνες και πιστευτό ως προς τα ψυχογραφήματα των ηρώων. Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο (ίσως επειδή παραπαίει μεταξύ του καλού και του κακού με ήπιο τρόπο κι όχι με τις έντονες διακυμάνσεις που θα τον έκαναν πραγματικά δραματικό πρόσωπο) δεν κατάφερα να ταυτιστώ με τον Λανκλίντ. Χάλκινο μετάλλιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted April 25, 2009 Share Posted April 25, 2009 Γλυκόπικρο...Αδιάφορο...Κακό...Βαρύ κι ασήκωτο, αλλά υπέροχο...Ζόρικο...Ενδιαφέρον... We had a snack...Did we now? Πολλοί μάλλον βαρυστομάχιασαν από τα είκοσι του διαγωνισμού. Moi, δεν ήμουν τυχερός να πάρω το τρίτο τεύχος ακόμα...εξόριστος στην επαρχία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Waylander Posted April 25, 2009 Share Posted April 25, 2009 Εγω εχω μεινει πισω...Πριν λιγες μερες πηρα το δευτερο και προλαβα να διαβασω τον προφητη της νησου Φλορενς και το εκ βαβυλονης κτλ κτλ. Και τα δυο τα βρηκα καταπληκτικα με το δευτερο να προηγητε καπως!!! Νεοτερα συντομα για τα επομενα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 28, 2009 Share Posted April 28, 2009 (edited) Πολλοί μάλλον βαρυστομάχιασαν από τα είκοσι του διαγωνισμού. Moi, δεν ήμουν τυχερός να πάρω το τρίτο τεύχος ακόμα...εξόριστος στην επαρχία... Βαρύ κι ασήκωτο το εικοσάρι όντως. Αλλά αρχίσαμε να ανακάμπτουμε. (Βασικά με έσωσαν κάτι απανωτές δουλειές στο κέντρο, που μου έδωσαν χρόνο για διάβασμα στην Ηλεκτρικό). Άντε, ώρα ήταν να θάψουμε και κανένα ξένο, όχι μόνο τα δικά μας. Φύγαμε: Όμορφοι και Καταραμένοι: Πολύ ωραίο. Από τις καλύτερες ιστορίες του τεύχους. Με κράτησε κοντά του μέχρι την τελευταία στιγμή, που μου έριξε και τη χαριστική βολή. Απόλυτα εναρμονισμένο με τον τίτλο του: Και όμορφο και καταραμένο. Οι Κανόνες: Καλό. Εντάξει. Καλό. Αλλά μου άφησε κάποια ερωτηματικά στο τέλος. Χορεύοντας με τις σφαίρες: Ξεκίνησα με τις καλύτερες των προθέσεων. Και μετά, πολύ απλά αντιγράφω τη Naroualis Ακατανόητο, αναληθοφανές σε μεγάλο βαθμό και χωρίς λογική. Αν μη τι άλλο, ο λόγος για τον οποίο γίνονται όλα αυτά δεν αποκαλύπτεται ούτε και υπονοείται πουθενά, εκτός κι αν χάζεψα τελείως πια και δεν ξέρω τι διαβάζω. Το μόνο που μου άρεσε ήταν οι περιγραφές του χορού. συν ότι όλο αυτό το κλίμα ν' αναλάβει και τη θέση του πατέρα της για να μην καταρρεύσει η Πρεσβεία, κάπου δεν ταίριαζε με τίποτα στο σύγχρονο περιβάλλον. Από μια άλλη σκοπιά πάντως, ήταν φάντασυ σε σύγχρονο περιβάλλον. Αν το είχε γράψει από την αρχή ως φάντασυ, νομίζω ότι θα με έβρισκε θερμή οπαδό του. Αυτή λοιπόν είναι η θλίψη: Στην αρχή το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Αλλά κάπου στην πορεία αισθάνθηκα σαν να απόκτησε μια δυσάρεστα ηθικοπλαστική χροιά που θα μπορούσε και να έλλειπε. Το πέπλο του χρόνου: Διάβαζα και μου άρεσε. Και περίμενα να γίνει κάτι συγκλονιστικό. Και δεν έγινε και μου έλειψε. Τόσο κείμενο για να δούμε την ίδια ιστορία από μια λίγο πιο σύγχρονη σκοπιά; Νομίζω ότι έμεινε πολύ δυναμικό ανεκμετάλλευτο. Θα μπορούσε να είχε απογειωθεί με μια ανατροπή, που το θέμα είχε όλο το περιθώριο να την προμηθεύσει. Γάτα στη Βροχή: Αν κάποια στιγμή εγκαταλείψω την ε.φ. θα φταίνε κάτι τέτοια διηγήματα. Πολύ ψυχοπλάκωμα, βρε παιδί μου. Πολύ περισσότερο απ' όσο σηκώνουν κάποιες φορές οι αντοχές μου. Εξωγήινη Αίρεση: Μου άρεσε πάρα πολύ. Απόλαυσα όλες τις σκηνές με τον εξωγήινο, όλες τις σκέψεις του ιεροεξεταστή, όλο το κλίμα. Μπορώ να πω ότι για μένα ήταν το καλύτερο απ' όλα. Edit: Είχα βάλει λάθος το quote. Edited April 30, 2009 by Tiessa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 29, 2009 Share Posted April 29, 2009 Τα top-3 μου: Μάρτιος 2009: 1. Πώς γεννιέται η μουσική - James Van Pelt 2. Εκ Βαβυλώνος...-Μ. Swanwick 3. 26 Πίθηκοι - Kij Johnson Απρίλιος 2009: 1. Εξωγήινη Αίρεση - S.P.Somtow 2. Όμορφοι και Καταραμένοι - Tanith Lee 3. Αυτή είναι λοιπόν η Θλίψη - Ian Creasey Με bold αυτά που πραγματικά μου άρεσαν πολύ. Και γενικά το τεύχος του Απριλίου ήταν σαφώς καλύτερο από το μάλλον μέτριο του Μαρτίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 29, 2009 Share Posted April 29, 2009 Έχει Somptow το τεύχος Απριλίου; Πολύ καλή φάση. Ότι έχω διαβάσει από αυτόν ως τώρα μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted April 30, 2009 Share Posted April 30, 2009 Με κάλυψε η Νaroualis. Χρυσό στην "Θλίψη" κι από μένα. Το μόνο που θέλω να επισημάνω για το "Χορεύοντας με τις σφαίρες" είναι ότι προσωπικά με ενοχλεί επιπλέον και η θέση του, που είναι τουλάχιστον ξενοφοβική για να μην πω "αυτοκρατορική" των ΗΠΑ. Η ηρωίδα προετοιμάζεται τόσον καιρό για να αποφύγει τις σφαίρες που θα της ρίξουν οι εισβολείς που φοράνε παλαιστινιακές μαντίλες; Και οι πεζοναύτες περί άλλων τυρβάζουν; Δεν ξέρω, εγώ για αντιδραστικό το κόβω. Σαν την λογοτεχνία των λευκών της Αφρικής επί εποχής αποικιοκρατίας που κρατάει το φυσικό περιβάλλον, τα τσάγια και τις χοροεσπερίδες των μπουάνα και εξαφανίζει ολοκληρωτικά τους μαύρους. Επίσης θα διαφωνήσω με τον mman, το τεύχος Μαρτίου μου άρεσε περισσότερο από το τρέχον και δεν το βρήκα μέτριο. Αλλά αυτό είναι θέμα γούστου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 30, 2009 Share Posted April 30, 2009 [...] Το μόνο που θέλω να επισημάνω για το "Χορεύοντας με τις σφαίρες" είναι ότι προσωπικά με ενοχλεί επιπλέον και η θέση του, που είναι τουλάχιστον ξενοφοβική για να μην πω "αυτοκρατορική" των ΗΠΑ. Η ηρωίδα προετοιμάζεται τόσον καιρό για να αποφύγει τις σφαίρες που θα της ρίξουν οι εισβολείς που φοράνε παλαιστινιακές μαντίλες; Και οι πεζοναύτες περί άλλων τυρβάζουν; Δεν ξέρω, εγώ για αντιδραστικό το κόβω. Σαν την λογοτεχνία των λευκών της Αφρικής επί εποχής αποικιοκρατίας που κρατάει το φυσικό περιβάλλον, τα τσάγια και τις χοροεσπερίδες των μπουάνα και εξαφανίζει ολοκληρωτικά τους μαύρους. [...] Προσυπογράφω, απλώς δεν είχα το κουράγιο να γράψω πόσο πολύ με απογοήτευσε στο τέλος ένα διήγημα που ξεκινούσε τόσο ατμοσφαιρικά. (Τα bold δικά μου.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lisimelis Posted April 30, 2009 Share Posted April 30, 2009 Παιδιά είμαι από Σαλονίκη και δεν μπορώ να βρω το 3ο με τίποτααααα :vb_headbang: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted April 30, 2009 Share Posted April 30, 2009 Παιδιά είμαι από Σαλονίκη και δεν μπορώ να βρω το 3ο με τίποτααααα Αυτό είναι γιατί το τρίτο τεύχος δεν έχει έρθει ακόμα Θεσσαλονίκη - ή τουλάχιστον, όχι στα περίπτερα. Είναι σίγουρο όμως ότι υπάρχει στην Άγνωστη Καντάθ (κι αν έχουν τελειώσει τα αντίτυπα όταν περάσεις, σίγουρα μπορούν να το παραγγείλουν). [Επίσης, σας χρωστάω κι εγώ τα δικά μου σχόλια στα σχόλιά σας - επιφυλάσσομαι για το τριήμερο ] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted April 30, 2009 Share Posted April 30, 2009 Νατο το κατεστημένο της Αθήνας,οι ομάδες του ΠΟΚ κτλ... Είμαι περίεργος...στο Βόλο υπάρχει κανένα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted April 30, 2009 Share Posted April 30, 2009 Είμαι περίεργος...στο Βόλο υπάρχει κανένα; I' ll have to get back to you on that one . (Πάντως, ακόμα κι αν δεν έχει ήδη πάρει κάποιος, μπορείς να ζητήσεις από οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο να το φέρουν. Και το ίδιο ισχύει και για την Χαλκίδα - είναι απλά ένα τηλεφώνημα ή ένα φαξ εκ μέρους του βιβλιοπωλείου...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted May 2, 2009 Author Share Posted May 2, 2009 Μα τί συμβαίνει ; Γιατί διαφωνούμε τόσο στις κριτικές ; Για μένα, το τρίτο τεύχος ξεκίνησε κάπως αμήχανα, το ''Όμορφοι και Καταραμένοι'' δεν μου άρεσε και τόσο (μου φάνηκε σαν μια ιδέα που δεν αξιοποιηθηκε τελικά τόσο καλά συγγραφικά), το διάβασα και απλώς το προσπέρασα, οι ''Κανόνες'' μού φάνηκε κάπως καλύτερο (αν και σε αυτό δεν στάθηκα περισσότερο), και όταν έφτασα στο ''Χορεύοντας με τις σφαίρες'' ανάσανα ανακουφισμένος, αυτό είναι το Asimov's στις καλύτερες στιγμές του ( ). ''Χορεύοντας με τις σφαίρες''. Τρυφερό και καλογραμμένο θα έλεγα. Όντως, δεν είναι Ε.Φ. αλλά μάλλον καθαρό fantasy, και η μόνη δική μου ένσταση βρίσκεται στην αναληθοφάνεια της επίθεσης στο τέλος : του τρομοκράτη που εισβάλει με ένα ούζι στο σπίτι του πρέσβη. Αλλά το κεντρικό μήνυμα βρίσκεται αλλού : στην αντίθεση ανάμεσα στον παιδικό κόσμο και τον ενήλικο κόσμο - στον παιδικό κόσμο με τους φανταστικούς φίλους, τους ''χορούς'' και τις ιδιαίτερες ικανότητες, και στον ενήλικο κόσμο με τους πολέμους, τα όπλα, τις συγκρούσεις - και αυτό το θέμα, κατά την γνώμη μου, το χειρίζεται με πολύ πρωτότυπο και έξυπνο τρόπο. Εμένα το τέλος αυτής της ιστορίας με άφησε καθηλωμένο, να χειροκροτώ νοερά τον συγγραφέα. Θα περιμένω και τα σχόλια της trillian, με περιέργεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted May 2, 2009 Share Posted May 2, 2009 Tsts...Στη Θεσσαλονίκη το πέτυχα σε περίπτερο το 2ο.Σο ματς φορ Αθενς... Για βιβλιοπωλείο πήγαινα αλλά τί να κάνω;Το πέτυχα σε ένα περίπτερο και το προσπέρασα...μετά το πέτυχα και σε άλλο(2-3 λεπτά παραπέρα).Ε,όταν έχει γεμίσει η πόλη τί να κάνουμε...Τα παίρνουμε από τα περίπτερα.Περιοδικά είναι άλλωστε.Το θέμα είναι ότι με τόσα βιβλιοπωλεία και πολύ περισσότερα περίπτερα και κέντρα διανομής εκεί στην πρωτεύουσα,πολύς κόσμος έψαχνε μάταια όταν εδώ το έβρισκε κανείς εύκολα. Παιδιά είμαι από Σαλονίκη και δεν μπορώ να βρω το 3ο με τίποτααααα :vb_headbang: Νατο το κατεστημένο της Αθήνας,οι ομάδες του ΠΟΚ κτλ...Είμαι περίεργος...στο Βόλο υπάρχει κανένα; Χε χε χε! Υπάρχει άραγε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted May 3, 2009 Share Posted May 3, 2009 Κλέβω τους τίτλους από τη Narualis. Για το σχολιασμό ευθύνομαι εγώ «Όμορφοι και καταραμένοι του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ» της Tanith Lee Ωραία ιστορία, σε παρασύρει μέχρι το τέλος. Σου μεταδίδει και τη μελαγχολική ατμόσφαιρα, αλλά και την άρνηση του ήρωα να παραιτηθεί απ’ όσα απαρτίζουν τη «ζωή» του, παρόλο που καταλαβαίνει τη ματαιότητά τους. Έτσι προσπερνάμε αυτόν τον ιό, ο οποίος μπορεί και καταλαβαίνει τι είναι φθαρμένο, πόσο πρέπει να το επισκευάσει, τι θεωρείται ωραίο και τι άσχημο, και γενικά έχει πολύ υψηλό IQ για ιός. «Οι Κανόνες» της Nancy Kress Αδύναμη ιστορία, δεν με έπεισαν οι χαρακτήρες, και το μήνυμα παραήταν ωραιοποιημένο και απλοποιημένο. «Χορεύοντας με τις Σφαίρες» του John Schoffstall Ωραία η αντιπαράθεση παιδικότητας και ενήλικης ζωής, αλλά μέχρι εκεί. Στα υπόλοιπα με κάλυψαν οι προλαλήσαντες. «Αυτή είναι λοιπόν η θλίψη» του Ian Creasy Για μένα, η καλύτερη ιστορία του τεύχους. Μου άρεσε τόσο πολύ η περιγραφή των εικόνων και των συναισθημάτων, που σχεδόν νόμιζα ότι είχα το τσιπάκι στο κεφάλι μου. Και φυσικά, επειδή ήταν καθαρή ΕΦ παίρνει ένα επιπλέον πόντο. «Το Πέπλο του Χρόνου» του Tom Purdom Με πρόσχημα την ΕΦ, διαβάσαμε ένα ιστορικό διήγημα. Δεν ήταν κι άσχημο, αν το έβλεπες με αυτή τη ματιά. «Γάτα στη βροχή» του Jack Skillingtead Πότε πήγαινε να τρέξει και πότε σε τραβούσε πίσω. Μου άρεσε η ιδέα με το κοινωνικό δίκτυο, αλλά τελικά, δεν με έπεισε. Ίσως γιατί παραήταν υπερβολικό αυτό με τους δίαυλους, τα βαμπίρ και τις αντικαταστάσεις ανθρώπων. «Εξωγήινη Αίρεση» του S. P. Somtow Από τις καλές ιστορίες, κυρίως γιατί είναι πολύ επιτυχημένη η παρουσίαση και το σκεπτικό του ιερέα. Με κούρασε λίγο η έκταση που καταλάμβανε. Είχα και ένα μικρό πρόβλημα με τα χέρια που ξαναφύτρωναν, γιατί κάτι είχα μάθει στο σχολείο για αρχή διατήρησης της μάζας, αλλά μάλλον δεν θα το διδάσκονται αυτό οι σαυροειδείς εξωγήινοι. Δεν ξέρω αν είναι δική μου ιδέα, αλλά, με βάση και το προηγούμενο τεύχος, έχει επικρατήσει η τάση να μην δίνεται βάρος στην αληθοφάνεια της επιστήμης, αλλά η ιστορία να επικεντρώνεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τους προβληματισμούς τους. Εγώ προτιμώ να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα δύο, αλλά ίσως να με ξεπέρασε η εποχή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 3, 2009 Share Posted May 3, 2009 1. «Εξωγήινη Αίρεση» του S. P. Somtow[...] Είχα και ένα μικρό πρόβλημα με τα χέρια που ξαναφύτρωναν, γιατί κάτι είχα μάθει στο σχολείο για αρχή διατήρησης της μάζας, αλλά μάλλον δεν θα το διδάσκονται αυτό οι σαυροειδείς εξωγήινοι. 2. Δεν ξέρω αν είναι δική μου ιδέα, αλλά, με βάση και το προηγούμενο τεύχος, έχει επικρατήσει η τάση να μην δίνεται βάρος στην αληθοφάνεια της επιστήμης, αλλά η ιστορία να επικεντρώνεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τους προβληματισμούς τους. Εγώ προτιμώ να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στα δύο, αλλά ίσως να με ξεπέρασε η εποχή. 1. 2. Εμ, νομίζω ότι αν συνυπολογίσεις και το (βραβευμένο πλέον) "Ακτινοπίστολο", εγώ νιώθω ήδη ολίγον δεινόσαυρος που επιμένει "καλές και άγιες οι ανθρωπινες σχέσεις, ναι, γι αυτές πρέπει να γράφουμε κυρίως, αλλά όχι και ό,τι μας κατέβει στο κεφάλι". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted May 5, 2009 Share Posted May 5, 2009 Ένα γρήγορο πέρασμα για να μοιραστώ μαζί σας το εξώφυλλο του επόμενου τεύχους, που κυκλοφορεί 14 Μαΐου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted May 6, 2009 Share Posted May 6, 2009 Τι σας έλεγα; Μόλις άναψε η κουβέντα για το τρίτο, το χώνουμε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και έρχεται το 4ο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted May 6, 2009 Share Posted May 6, 2009 (edited) Αίσχος!Ντροπή!Αυτά τα ξένα περιοδικά θα μας καταστρέψουν!Που είναι τα εκλεκτά χαρακτηριστικά των Ελληνικών περιοδικών που δεν ξέρεις ποιο μήνα και ποιά χρονιά θα βγει το επόμενο τεύχος;Που αγωνιάς αν θα βγει επόμενο τεύχος.Που δε σε νοιάζει αν δεν αγόρασες το τελευταίο τεύχος γιατί ούτως ή άλλως θα είναι το τελευταίο για πολύ ακόμη; Edited May 6, 2009 by heiron Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.