Jump to content

Ιστορίες... Εκδόσεις Ωρόρα - Λίστα και σχολιασμός ανθολογιών


Nihilio
 Share

Recommended Posts

Στο τόπικ αυτό θα έχουμε μία λίστα με όλες τις ανθολογίες της σειράς "Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Ιστορίες-" των εκδόσεων Ωρόρα. Κάθε γραμμή θα έχει τον αριθμό και τον τίτλο των βιβλίων, καθώς και links στα ποστ που θα έχουν το σχολιασμό για συγκεκριμένα βιβλία της σειράς. Αν κάνετε κάποιο ποστ για βιβλίο και δεν το δείτε να συμπεριλαμβάνεται στα λινκ του πρώτου ποστ, παρακαλώ κάντε το report για να υποβληθεί.

 

  1. Ιστορίες από Παράξενους Κόσμους - 1 2 3
  2. Ιστορίες με εξωγηίνους - 1
  3. Ιστορίες με ταξίδια στο χωροχρόνο - 1
  4. Ιστορίες με Κοσμικές Περιπέτειες - 1
  5. Ιστορίες με πλάσματα από μέταλλο - 1
  6. Ιστορίες διαστημικού τρόμου - 1
  7. Ιστορίες μαγείας και τρόμου - 1
  8. Ιστορίες από άλλες πραγματικότητες - 1 2
  9. Ιστορίες από Ονειρικούς Κόσμους
  10. Ιστορίες από Εφιαλτικούς Κόσμους - 1
  11. Ιστορίες Φαντασίας με Γέλιο
  12. Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας - 1 2
  13. Ιστορίες Μαγείας και Δράσης - 1
  14. Ιστορίες με Τέρατα
  15. Ιστορίες από εχθρικούς πλανήτες - 1 2
  16. Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου - 1 2 3 4 5
  17. Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου - 1 2 3
  18. Ιστορίες από Παράξενους τόπους - 1 2
  19. Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας - 1
  20. Ιστορίες από βελούδο και ατσάλι - 1 2
  21. Ιστορίες με ουρλιαχτά και ψιθύρους - 1 2
  22. Ιστορίες με θεούς και δαίμονες - 1 2
  23. Ιστορίες διαστημικής οικολογίας
  24. Ιστορίες με μαγικά σπαθιά - 1
  25. Ιστορίες με ναυαγούς στο διάστημα
  26. Ιστορίες Ελληνικής Φαντασίας - 1 2
  27. Ιστορίες με Πλάσματα της Νύχτας - 1 2
  28. Ιστορίες με Μάγους και Μάγισσες - 1
  29. Ιστορίες από το κοντινό μέλλον
  30. Ιστορίες με βρικόλακες - 1 2
  31. Ιστορίες Ελληνικής Φαντασίας/2
  32. Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες - 1
  33. Ιστορίες με τρελούς επιστήμονες
  34. Ιστορίες με λυκανθρώπους
  35. Ιστορίες Κυβερνοπάνκ - Θ. Βέμπος
  36. Ιστορίες με Δαιμόνιους Κλέφτες - 1
  37. Ιστορίες με Γίγαντες - 1 2
  38. Ιστορίες με Ζωντανούς Νεκρούς - 1 2
  39. Ιστορίες Εξωγηίνους Εισβολείς
  40. Ιστορίες Γυναίκες Πολεμίστριες
  41. Ιστορίες με Μούμιες
  42. Ιστορίες με Ταξίδια στο Χρόνο
  43. Ιστορίες με Βάρβαρους Ήρωες - 1
  44. Ιστορίες με Στοιχειωμένα Αντικείμενα 1
  45. Ιστορίες από το Εφιαλτικό Μέλλον - 1 2
  46. Ιστορίες με Κολασμένους Ήρωες - 1 2
  47. Ιστορίες με Φαντάσματα
  48. Ιστορίες από το Αχανές Διάστημα - 1 2
  49. Ιστορίες Αίματος και Πάθους - 1
  50. Ιστορίες από Παράδοξες Διαστάσεις - 1
  51. Ιστορίες Μελλοντικού Ερωτισμού - 1 2
  52. Ιστορίες με Άλογα
  53. Ιστορίες από τη Μυθολογία Κθούλου/2
  54. Ιστορίες με Σκεπτόμενες Μηχανές - 1
  55. Ιστορίες σε Παράξενες Θάλασσες/2
  56. Ιστορίες με Κατάρες - 1 2
  57. Ιστορίες με ταξίδια στο χρόνο/2 - 1
  58. Ιστορίες με λυκανθρώπους/2
  59. Ιστορίες με εξωγηίνους εισβολείς /2 - 1
  60. Ιστορίες με Θεούς και Δαίμονες/2
  61. Ιστορίες με Στοιχειωμένα Σπίτια
  62. Ιστορίες Φαντασίας από το Παρελθόν
  63. Ιστορίες με Κοσμικές Καταστροφές
  64. Ιστορίες με Αγγέλους και Διαβόλους
  65. Ιστορίες Ανθρώπινης Μοναξιάς
  66. Ιστορίες από το περιοδικό Weird Tales
  67. Ιστορίες από τον Κόκκινο Πλανήτη - 1
  68. Ιστορίες Γαλλικής Επιστημονικής Φαντασίας
  69. Ιστορίες από το Περιοδικό Weird Tales/2
  70. Ιστορίες με Τρελούς Επιστήμονες/2 - 1
  71. Ιστορίες με Βάρβαρους Ήρωες/2
  72. Ιστορίες με το Χρόνο και το Θάνατο
  73. Ιστορίες από το Εφιαλτικό Μέλλον/2 - 1
  74. Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας - 1
  75. Ιστορίες του Μεγάλου Ονειρευτή - Λόρδος Ντάνσανυ
  76. Ιστορίες του Μελαγχολικού Ερημήτη - Κλαρκ Αστον Σμιθ
  77. Ιστορίες με Θεούς και Δαίμονες/3
Edited by Ghost
Ενημερώθηκαν τα: 27, 20, 38, 30, 16, 44 και 48
  • Like 8
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 550
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Electroscribe

    69

  • Δημήτρης

    133

  • wordsmith

    37

  • tsathoggua

    56

Μπορούμε να βάλουμε links και για κριτικές που έχουμε ήδη κάνει, ή ότι γράψουμε μόνο από εδώ και πέρα; Επίσης στην λίστα δεν έβαλες τα δύο τελευταία νούμερα της σειράς.

Link to comment
Share on other sites

Μπορούμε να βάλουμε links και για κριτικές που έχουμε ήδη κάνει, ή ότι γράψουμε μόνο από εδώ και πέρα; Επίσης στην λίστα δεν έβαλες τα δύο τελευταία νούμερα της σειράς.

Καλύτερα να κάνουμε ένα κόπι-πάστα παλιές κριτικές εδώ, για να είναι μαζεμένες.

 

Και δεν τα έβαλα γιατί είχα τίτλους μέχρι και τον Ντάνσανυ και μετά είδα το (αρχαίο) τόπικ του Μαστακούρη στο φόρουμ για 77 βιβλία και έψαχνα στο google για τους τίτλους.

Link to comment
Share on other sites

Βιβλίο 46 - Ιστορίες με Κολασμένους Ήρωες, 1996

Επιμέλεια: Θωμάς Μαστακούρης

Περιεχόμενα:

Μ. Μουρκοκ - Ο Άρπαγας των Ψυχών:

Ο Έλρικ εναντίον Θάλεμπ Κάανα νούμερο έχω-χάσει-το-μέτρημα-αλλά-τουλάχιστον-τελειώνει-εδώ. Από τις καλές ιστορίες με ήρωα τον Αλμπίνο Πρίγκιππα του Μενλιμπονέ, δεν καταφέρνει καν ο Θάλεμπ Κάνα να καταστρέψει και αυτή την ιστορία.

 

Λουίτζι ντε Πασκάλις - Ο πύργος:

Αλληγορικό παραμύθι με έναν ιππότη που επισκέπτεται έναν πύργο στον οποίο κατοικεί ένας μυστηριώδης ερημήτης. Η εξήγηση στο τέλος κατέστρεψε για εμένα την ιστορία

 

Καρλ Εντουαρτ Βάγκνερ - Δάκρυα για τη Λινόρτις:

Ο λόγος για τον οποίο θα αγοράσετε αυτή την ανθολογία. Απλά, μία από τις πιο δυνατές ιστορίες Sword and Sorcery που έχω διαβάσει, με τον αθάνατο αντιήρωα Kane να επισκέπτεται τα ερείπια μιας παλιάς πολιορκίας και να έρχεται αντιμέτωπος με τα φαντάσματα που η τότε πολιορκία άφησε πίσω της.

 

Γκάλαντ Ελφλαντσον - Η κοιλάδα της θλίψης:

Δύο αδερφικοί φίλοι και μία καταραμένη κοιλάδα. Ανάθεμα κι αν θυμάμαι κάτι παραπάνω από την ιστορία...

 

Θωμάς Μαστακούρης - Ο όρκος:

Σύντομη ιστορία βασισμένη στην Ιρλανδική μυθολογία. Μέτρια.

 

Επίσης, στα περιεχόμενα αναφέρεται η ιστορία Δρακοφέγγαρο του Χ. Κάτνερ, αλλά δεν έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο, λόγω χώρου.

Συνολική Εντύπωση:

Έχω την αίσθηση ότι κάποιες από τις ανθολογίες σχεδιάζονταν για να έχουν μόνο 1-2 ιστορίες και μετά συμπληρώματα. Ε, αυτή εδώ είναι καλό παράδειγμα, έναν Έλρικ, έναν Kane και 3 άλλες για γέμισμα. Και, πέρα από τις ιστορίες αυτές, το υπόλοιπο είναι μάλλον μετριότατο.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

- ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν.18:

 

- Robert Howard: ''Νεκτ Σεμερκέτ'': Γνήσια Howardική ιστορία με φόντο τους κονκισταδόρες κατακτητές και τις φυλές που υπέταξαν. Ένας Ισπανός τυχοδιώκτης βοηθάει μία σκλαβωμένη βασίλισσα να ανακτήσει το χαμένο βασίλειο της. Είναι σχετικά άγνωστη μιας και ήταν η τελευταία που έγραψε ο σπουδαίος συγγραφέας προτού βάλει τέλος στη ζωή του.

 

- Lord Dunsany: ''Η Πτώση της Μπαμπουλκούντ'': Μία ομάδα ανθρώπων ταξιδεύει μέρες ολόκληρες για να φτάσει στην Μπαμπουλκούντ, την ομορφότερη πόλη της αρχαιότητας. Το πορτραίτο της σχηματίζεται μέσα από διηγήσεις περιπλανώμενων που συναντούν στον δρόμο τους. Οι εικόνες που μας δίνει ο Dunsany είναι -για ακόμη μία φορά- μαγευτικές.

 

- Karl Edward Wagner: ''Δύο Ήλιοι Δύουν'': Πρωταγωνιστεί ο Κέην, ο διάσημος χαρακτήρας που έπλασε ο Wagner. Ο Κέην πηγαίνει μαζί με έναν γίγαντα προς αναζήτηση ενός θησαυρού που ψάχνει ο τελευταίος. Η κουβέντα που έχουν προτού ξεκινήσουν καθισμένοι μπροστά στη φωτιά, υπερασπιζόμενοι ο καθένας τα προτερήματα της δικής του φυλής, είναι πραγματικά εκπληκτική. Must read, όπως και όλες οι ιστορίες του Κέην άλλωστε.

 

- Tanith Lee: ''Ενάντια στους Θεούς'': Διήγημα τίγκα στον κυνισμό που μου θύμισε έντονα Jack Vance και Κουζέλ. Και μάλιστα στα καλύτερα τους, όχι καμία φθηνή απομίμηση. Φοβερή η πανουργία που επιδείκνυε η ηρωίδα για να ξεπεράσει τα εμπόδια που έμπαιναν στον δρόμο της. Ιδίως η μέθοδος που πρότεινε στις καλόγριες για να ανακτήσουν την εύνοια του χαμένου τους θεού με έκανε να γελάσω πολύ :rofl:

 

- Σ. Α. Κάντορ: ''Πληρωμή σε Είδος'': Η μόνη ιστορία του τόμου που δεν μου άρεσε, έχει να κάνει με κατάρα.

 

- Jack Vance: ''Ο Μάγος Μαζιριέν'': Ιστορία που είναι μέρος του concept της Ετοιμοθάνατης Γης. Πολύ καλή και στέκεται και άνετα και μόνη της, αλλά πιστεύω ότι θα αρέσει περισσότερο αν διαβαστεί με την προηγούμενη της, το ''Ο Τουργιάν του Μιίρ'' αν θυμάμαι καλά.

 

- Michael Moorcock: ''Τα Μάτια του Αλαβάστρινου Ανθρώπου'': Εδώ κάνει ντεμπούτο στα Ελληνικά ένας (αντι)ήρωας που ακούει στο όνομα Έλρικ του Μελνιμπονέ οπότε πιστεύω ότι και τα σχόλια είναι περιττά. Καλή ήταν αλλά αν διαβαστεί ξεκάρφωτη, ίσως και να μην αρέσει τόσο. Πιστεύω ότι αν διαβαστεί στα πλαίσια του βιβλίου θα εκτιμηθεί περισσότερο, όπως και οι περισσότερες ιστορίες του Έλρικ άλλωστε.

 

- Πολ Σπένσερ: ''Ο Φύλακας του Πηγαδιού'': Ένα μικρό διαμαντάκι από έναν άγνωστο συγγραφέα. Βλέπουμε μία εκδοχή για την βύθιση της Ατλαντίδας με ένα ωραίο όσο και αναπάντεχο τέλος.

 

Πάρα πολύ καλό βιβλίο, πραγματικά από τα καλύτερα που έχω διαβάσει ποτέ μου. Οι ιστορίες είναι όλες πολύ καλές, με καλύτερη όλων αυτή του Wagner. Επίσης είναι και διαφορετικού ύφους η κάθε μία, κάτι που μπορεί να χρησιμεύσει σε κάποιον που ξεκινάει τώρα να διαβάσει fantasy και να βγάλει τα συμπεράσματα του. Must read ανθολογία, θα ξαναδιαβαστεί πολλές φορές.

 

 

 

 

 

 

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

- ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν.18:

H επόμενη Ωρόρα που θα διαβάσω (τώρα εχω για τα λεωφορεία τους "Μάγους και Μάγισσες" που έχω μισοδιαβάσει), είδα τα περιεχόμενα, πρόσεξα Βάγκνερ και την πήρα.

Link to comment
Share on other sites

- ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν.18:

H επόμενη Ωρόρα που θα διαβάσω (τώρα εχω για τα λεωφορεία τους "Μάγους και Μάγισσες" που έχω μισοδιαβάσει), είδα τα περιεχόμενα, πρόσεξα Βάγκνερ και την πήρα.

 

Τα γούστα είναι γούστα, αλλά πιστεύω ότι η συγκεκριμένη θα σου αρέσει πολύ.

Link to comment
Share on other sites

"Ιστορίες με πλάσματα της νύχτας" των εκδόσεων Ωρόρα (ν.27).

- Το μονοπάτι του Κθούλου - Ο.Ντέρλεθ : Δε με ενθουσίασε. Πρέπει πλέον να είναι γνωστή στο φόρουμ, η αντιπάθειά μου για τα πλάσματα που αποτελούνται από άμορφες μάζες, με πλοκάμια κλπ. Παρόλαυτα, ήταν καλό. Μέχρι εκεί.

- Παραμονή του Άι Γιαννιού - Ν. Γκόγκολ : Μου άρεσε πάρα πολύ. Μάλιστα, η τελευταία σκηνή ήταν πολύ δυνατή.

- Το χέρι της μαϊμούς - Γ. Τζέικομπς : Το απόλαυσα, πραγματικά. Έξυπνη, με πολύ καλές ατάκες εδώ και εκεί στο διήγημα, ωραία πλοκή, αλλά και τέλος.

- Το ψαλτήρι του Μαιντς - Ζ. Ρέυ : Αγωνία, καθώς όλα εξελίσσονται σε ένα εφιαλτικό ταξίδι στη θάλασσα. Αρκετά ενδιαφέρον (αλλά για μένα, όχι το διαμάντι της συλλογής, όπως υποστηρίζει ο Μαστακούρης).

- Οι μάγοι - Γ. Γιτς : Τρομακτικό, ιδιαίτερα όταν ξέρεις πως αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός, στο οποίο ο συγγραφέας ήταν παρών. Δε με ενθουσίασε όμως.

- Ξημέρωμα στην εθνική - Θ. Μαστακούρης : Α, αυτό μου άρεσε πάρα πολύ. Ψιλοκατάλαβα τι γινόταν από τις αρχικές σελίδες, αλλά το θεωρώ από τα καλύτερα της συλλογής.

Γενικότερα, το "Ξημέρωμα στην εθνική" και "Το χέρι της μαϊμούς" ήταν νομίζω, τα καλύτερα διηγήματα της συγκεκριμένης συλλογής. Φυσικά όλα είναι θέμα γούστου.

Οφείλω επίσης να αναγνωρίσω τη πολύ καλή μετάφραση αλλά και την σύντομη, αλλά πολύ περιεκτική εισαγωγή του Θ. Μαστακούρη.

σημ: Sorry για τα edit, αλλά έχω πρόβλημα με το copy paste

Edited by BlackCatGirl
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

"Ιστορίες με μάγους και μάγισσες" (ν.28) :

Το βιβλίο έχει μόνο 4 ιστορίες, και όμως η καθεμιά από αυτές είναι γεμάτη από εικόνες.

- Ο πύργος του ελέφαντα (Ρ. Χάουαρντ) : Μια σύντομη, πολύ γρήγορη σε δράση και αφήγηση ιστορία, που μου άρεσε πολύ (αν και δεν έχω ξαναδιαβάσει για τον Κόναν). Ξεκινήσαμε καλά.

- Η κοιμισμένη μάγισσα (Μ. Μούρκοκ) : Ήταν η ιστορία που μου άρεσε λιγότερο από τις άλλες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε διασκέδασα διαβάζοντάς τη. Μου θύμισε παραμύθι.

- Ο λαβύρινθος του Μάαλ Ντουέμπ (Κ. Αστον Σμιθ) : Με κράτησε και μου άρεσε πολύ. Μου έχει μείνει πολύ έντονα στο μυαλό η περιγραφή του κύριου δωματίου του οίκου, αλλά και η διαδρομή μέσα στο λαβύρινθο. Στα συν βέβαια, το μη αναμενόμενο τέλος της ιστορίας.

- Η Βόλβα του Τρότελαγκ : Εντάξει, ίσως εδώ δε θα είμαι απόλυτα αντικειμενική. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραψίματος του Θ. Μαστακούρη. Βρήκα την ιστορία, τις περιγραφές και τις εικόνες ευφάνταστες και έξυπνες. Ακόμα μια φορά η ιστορία του Μαστακούρη είναι από τις αγαπημένες μου στη συγκεκριμένη ανθολογία. Διαβάζοντας τη, η αλήθεια είναι πως δε βαρέθηκα λεπτό και πριν το καταλάβω η ιστορία είχε τελειώσει...

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

- ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν.18:

 

- Robert Howard: ''Νεκτ Σεμερκέτ'': Γνήσια Howardική ιστορία με φόντο τους κονκισταδόρες κατακτητές και τις φυλές που υπέταξαν. Ένας Ισπανός τυχοδιώκτης βοηθάει μία σκλαβωμένη βασίλισσα να ανακτήσει το χαμένο βασίλειο της. Είναι σχετικά άγνωστη μιας και ήταν η τελευταία που έγραψε ο σπουδαίος συγγραφέας προτού βάλει τέλος στη ζωή του.

 

- Lord Dunsany: ''Η Πτώση της Μπαμπουλκούντ'': Μία ομάδα ανθρώπων ταξιδεύει μέρες ολόκληρες για να φτάσει στην Μπαμπουλκούντ, την ομορφότερη πόλη της αρχαιότητας. Το πορτραίτο της σχηματίζεται μέσα από διηγήσεις περιπλανώμενων που συναντούν στον δρόμο τους. Οι εικόνες που μας δίνει ο Dunsany είναι -για ακόμη μία φορά- μαγευτικές.

 

- Karl Edward Wagner: ''Δύο Ήλιοι Δύουν'': Πρωταγωνιστεί ο Κέην, ο διάσημος χαρακτήρας που έπλασε ο Wagner. Ο Κέην πηγαίνει μαζί με έναν γίγαντα προς αναζήτηση ενός θησαυρού που ψάχνει ο τελευταίος. Η κουβέντα που έχουν προτού ξεκινήσουν καθισμένοι μπροστά στη φωτιά, υπερασπιζόμενοι ο καθένας τα προτερήματα της δικής του φυλής, είναι πραγματικά εκπληκτική. Must read, όπως και όλες οι ιστορίες του Κέην άλλωστε.

 

- Tanith Lee: ''Ενάντια στους Θεούς'': Διήγημα τίγκα στον κυνισμό που μου θύμισε έντονα Jack Vance και Κουζέλ. Και μάλιστα στα καλύτερα τους, όχι καμία φθηνή απομίμηση. Φοβερή η πανουργία που επιδείκνυε η ηρωίδα για να ξεπεράσει τα εμπόδια που έμπαιναν στον δρόμο της. Ιδίως η μέθοδος που πρότεινε στις καλόγριες για να ανακτήσουν την εύνοια του χαμένου τους θεού με έκανε να γελάσω πολύ :rofl:

 

- Σ. Α. Κάντορ: ''Πληρωμή σε Είδος'': Η μόνη ιστορία του τόμου που δεν μου άρεσε, έχει να κάνει με κατάρα.

 

- Jack Vance: ''Ο Μάγος Μαζιριέν'': Ιστορία που είναι μέρος του concept της Ετοιμοθάνατης Γης. Πολύ καλή και στέκεται και άνετα και μόνη της, αλλά πιστεύω ότι θα αρέσει περισσότερο αν διαβαστεί με την προηγούμενη της, το ''Ο Τουργιάν του Μιίρ'' αν θυμάμαι καλά.

 

- Michael Moorcock: ''Τα Μάτια του Αλαβάστρινου Ανθρώπου'': Εδώ κάνει ντεμπούτο στα Ελληνικά ένας (αντι)ήρωας που ακούει στο όνομα Έλρικ του Μελνιμπονέ οπότε πιστεύω ότι και τα σχόλια είναι περιττά. Καλή ήταν αλλά αν διαβαστεί ξεκάρφωτη, ίσως και να μην αρέσει τόσο. Πιστεύω ότι αν διαβαστεί στα πλαίσια του βιβλίου θα εκτιμηθεί περισσότερο, όπως και οι περισσότερες ιστορίες του Έλρικ άλλωστε.

 

- Πολ Σπένσερ: ''Ο Φύλακας του Πηγαδιού'': Ένα μικρό διαμαντάκι από έναν άγνωστο συγγραφέα. Βλέπουμε μία εκδοχή για την βύθιση της Ατλαντίδας με ένα ωραίο όσο και αναπάντεχο τέλος.

 

Πάρα πολύ καλό βιβλίο, πραγματικά από τα καλύτερα που έχω διαβάσει ποτέ μου. Οι ιστορίες είναι όλες πολύ καλές, με καλύτερη όλων αυτή του Wagner. Επίσης είναι και διαφορετικού ύφους η κάθε μία, κάτι που μπορεί να χρησιμεύσει σε κάποιον που ξεκινάει τώρα να διαβάσει fantasy και να βγάλει τα συμπεράσματα του. Must read ανθολογία, θα ξαναδιαβαστεί πολλές φορές.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

To βιβλίο που με έκανε να ερωτευτώ για πάντα το φάνταζυ, ή μάλλον, αυτό που με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι γεννήθηκα για να ανήκω εδώ, τελεία.

Ιδιαίτερα το Ενάντια στους Θεούς, παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα κορυφαία διηγήματα φάνταζυ που έχω διαβάσει έβερ. Πραγματικά, με άνοιξε τα μάτια σε ένα ολόκληρο καινούργιο σύμπαν.

 

Η Πτώση της Μπαμπουλκούντ με άγχωσε λίγο με όλους εκείνους τους σκλάβους που έτρεχαν γύρω-γύρω.

 

Τα υπόλοιπα είναι ένα κι ένα, χαρακτηριστικά των κορυφαίων στο είδος συγγραφέων.

 

 

 

ΥΓ. Θα ήθελα πάρα πολύ να συνεισφέρω στο τόπικ, αλλά δυστυχώς οι Ωρόρες μου είναι στην άλλη άκρη της Ευρώπης.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ε, τώρα θα με βάλετε να ψάχνω στην βιβλιοθήκη του παλιού μου σπιτού. Ελπίζω να το κάνω όμως. Σεβασμός στην Ωρόρα που άνδρωσε πολλούς από μας - ακόμη και μέσα από την προχειρότητα των εκδόσεών της,

Link to comment
Share on other sites

Το Νο. 18 το έχω και 'γω, ευτυχώς! Θα διαβαστεί στον μήνα με τα fantasy...

Link to comment
Share on other sites

Ιδιαίτερα το Ενάντια στους Θεούς, παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα κορυφαία διηγήματα φάνταζυ που έχω διαβάσει έβερ. Πραγματικά, με άνοιξε τα μάτια σε ένα ολόκληρο καινούργιο σύμπαν.

 

 

Εκπληκτική πραγματικά ιστορία, τόσο απλή και όμως τόσο υπέροχη. Προσφέρει εγγυημένα άφθονο γέλιο.

 

 

Ε, τώρα θα με βάλετε να ψάχνω στην βιβλιοθήκη του παλιού μου σπιτού. Ελπίζω να το κάνω όμως. Σεβασμός στην Ωρόρα που άνδρωσε πολλούς από μας - ακόμη και μέσα από την προχειρότητα των εκδόσεών της

 

 

aScannerDarkly τι περιμένεις; Κάντο! Κάντο ακόμη και αν είναι πρόχειρες οι εκδόσεις :lol: Αυτό όντως ισχύει.

 

 

- ''Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας'' ν.19:

 

 

- Larry Niven: ''Το Πέταγμα του Αλόγου''- ''Λεβιάθαν''- ''Κάλλιο Ένα Πουλί στο Χέρι...'': Ο Niven αν και γνωστός ως συγγραφέας σκληρής επιστημονικής φαντασίας, δίνει εδώ μερικά πολύ καλά δείγματα κυνικού τρόπου γραφής. Ο ήρωας του Χάνβιλ Σβετζ ζει σε μία γη μερικές εκατοντάδες χρόνια από το σήμερα. Εκεί κυρίαρχος του κόσμου είναι ένας καθυστερημένος τύπος με τον τίτλο Γενικός Γραμματέας. Μία ανωμαλία που έχει κληρονομήσει, τον έχει κάνει να έχει μυαλό μικρού παιδιού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Σβετζ να στέλνεται σε αποστολές στο παρελθόν για να αιχμαλωτίσει φάλαινες, δεινοσαύρους, άλογα και άλλα τέτοια περίεργα που θα χρησιμεύσουν για την ψυχαγωγία του. Καλές, ωραίες ιστορίες που βγάζουν γέλιο. Τις υπόλοι- πες του τόμου τις είχα ψιλοξεχάσει, αυτές όμως θυμόμουν ότι μου είχαν αρέσει.

 

- Roger Zelazny: ''Ηλεκτρονική Ερωμένη'': Ιστορία στην οποία ο Zelazny καταπιάνεται με την τεχνητή νοημοσύνη. Βλέπουμε τι μπορεί να συμβεί όταν μία μηχανή διακατέχεται από ανθρώπινα συναισθήματα, και τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης. Όχι για παραπάνω από μία φορά, γιατί με το συγκεκριμένο θέμα θα ήθελα μία πιο ''σοβαρή'', πιο σκληρή ιστορία. Σε κά- ποια άλλη ανθολογία δηλαδή.

 

- L. Sprague de Camp: ''Ο Ασύστολος Άνθρωπος'': Ένα αποτυχημένο πείραμα και τα επακόλουθα του. Αυτή μου άρεσε α- ρκετά. Χωρίς να είναι τίποτα το τρομερό, μου αρέσουν οι ιστορίες που είναι γραμμένες σ' αυτό το ξέφρενο στυλ. Διασκέδασα πολύ διαβάζοντας την.

 

- Fredric Brown: ''Και τ' Αστέρια Τρελλάθηκαν'': Πολύ περίεργη όσο και εύστοχη ιδέα που σατυρίζει τον καταναλωτισμό, τις μορφές διαφήμισης και τις αντιδράσεις ανθρώπων σε ακραίες καταστάσεις. Καλούτσικη ήταν.

 

- Ray Bradbury: ''Η Μορφή των Πραγμάτων'': Ο Bradbury είναι ένας πραγματικά εκπληκτικός συγγραφέας πολύ ανώτερος της φήμης του, και όποιος δεν τον γνωρίζει, τον καλώ να διαβάσει κάτι δικό του για του λόγου το αληθές. Οι ιστορίες του δεν είναι τίποτα λογοτεχνικά αριστουργήματα, αλλά είναι αυτή η μοναδική, γλυκόπικρη αίσθηση που σου αφήνουν, που τις κάνουν τόσο ξεχωριστές. Και η συγκεκριμένη δεν αποτελεί εξαίρεση. Διαβάστε κάτι δικό του και θα με θυμηθείτε.

 

- Robert Sheckley: ''Ο Ειδικός'': Ένα σκάφος που κινείται στο διάστημα, χρειάζεται τον απόλυτο συντονισμό και συνεργασία των ''μελών'' του πληρώματος για να επιστρέψει στον μητρικό πλανήτη. Χωρίς να το θέλω, έκανα ένα λογοπαίγνιο ;-) Πρωτό- τυπο διήγημα.

 

Οι ιστορίες του Niven είναι πολύ καλές και τις προτείνω για διάβασμα. Υπάρχουν και άλλες μ' αυτόν τον χαρακτήρα σε άλλα βιβλία της σειράς. Οι υπόλοιπες πλην του Bradbury είναι ok, αλλά μπορεί κανείς να ζήσει και χωρίς αυτές. Γενικά θα έλεγα ότι είναι από τους μέτριους τόμους που υπάρχουν.

Edited by Δημήτρης
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Ωραία ιδέα! Αν και είμαι φανατικός της σειράς, μπορώ να γράψω για λίγες ανθολογίες διότι στις περισσότερες υπάρχουν κάποια διηγήματα που δεν θυμάμαι καθόλου. Θα κάνω μια παρουσίαση της #10 ανθολογίας: Ιστορίες από εφιαλτικούς κόσμους

Εξαιρετική μετάφραση από τον Γιώργο Μπαλάνο και πολύ καλό εξώφυλλο της Rowenna το οποίο φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τα διηγήματα της ανθολογίας αφού πρόκειται για ανθολογία τρόμου (κθουλιανού κατά κύριο λόγο). Έχουμε και λέμε:

 

1) Η Επιστροφή του Μάγου - Κ. Α. Σμιθ: ο μάγος επιστρέφει για να εκδικηθεί ενώ κάπου παραμονεύει και το Νεκρονομικόν. Από τις πολύ αγαπημένες μου ιστορίες.

 

2) Ο Επισκέπτης από τα Άστρα - Ρόμπερτ Μπλοχ: ώραια ιστορία στην οποία ο Μπλοχ βάζει μια δαιμονική οντότητα να σκοτώσει τον Λάβκραφτ. Από τις πρώτες ιστορίες του Μπλοχ, όταν ακόμα αλληλογραφούσε με τον ΧΦΛ.

 

3) Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας - Α. Μάχεν: κλασική και αγαπημένη ιστορία του Μάχεν με μυστηριώδεις λατρείες στις εξοχές της Ουαλλίας.

 

4) Τα Πράσινα Νερά - κάποιου Tom Rayer που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Μπαλάνο: πολύ καλή κθουλιανή ιστορία τοποθετημένη στην Ελλάδα.

 

5) Η Αδελφή Πόλη - Brian Lumley: και αυτός ξεκίνησε γράφοντας λαβκραφτικά διηγήματα. Δυστυχώς δεν θυμάμαι την ιστορία.

 

6) Η Φρίκη στο Ρεντ Χουκ - ΧΦΛ: θυμάμαι το εφιαλτικό κομμάτι της καταδίωξης σε κάτι υπόγειες στοές και την μαγική επίκληση. Από τις αγαπημένες ιστορίες του ΧΦΛ.

 

7) Το Πλάσμα στη Στέγη - Ρ. Ε. Χάουαρντ: κάτι παραμονεύει στη στέγη και κάποιος την έχει άσχημα. Αιώνιος σεβασμός στον REH, ήξερε να γράφει και ιστορίες τρόμου!

 

8) Η Φρίκη από την Γέφυρα - Ramsey Campbell: και αυτός έγραψε αρκετές ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου στο ξεκίνημα του. Αν θυμάμαι καλά, κάποια σφραγίδα φεύγει από τη θέση της σε μια γέφυρα και κάποια πράγματα αρχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθερα.

 

Σε γενικές γραμμές, από τα πολύ αγαπημένα βιβλιαράκια της σειράς.

  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

4) Τα Πράσινα Νερά - κάποιου Tom Rayer που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Μπαλάνο: πολύ καλή κθουλιανή ιστορία τοποθετημένη στην Ελλάδα.

 

5) Η Αδελφή Πόλη - Brian Lumley: και αυτός ξεκίνησε γράφοντας λαβκραφτικά διηγήματα. Δυστυχώς δεν θυμάμαι την ιστορία.

 

 

Αυτό για τον Tom Rayer ότι είναι ο Μπαλάνος, ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Στην εισαγωγή λέει ότι είναι χημικός μηχανικός που γεννήθηκε στον Καναδά. Και ναι, τρομερή η ιστορία του. Γι' αυτή του Lumley δεν χάνεις και τίποτα που δεν την θυμάσαι, μιας και δεν λέει πολλά πράγματα. Απλά ένας τύπος που αγνοούσε το γενεαλογικό του δέντρο, διαπιστώνει την καταγωγή του και αρχίζει να αναζητά το παρελθόν του. Συνηθισμένο μοτίβο στις Κθουλικές ιστορίες, με μέτρια όμως εκτέλεση.

 

 

- ''Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου'' ν.16:

 

 

- Henry S. Whitehead: ''Τα Χείλη'': Εκπληκτική ιστορία βουντού με φόντο τα χρόνια όπου το δουλεμπόριο ήταν στα φόρτε του, μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού ο συγγραφέας ήταν καλός φίλος του Lovecraft :lol:

 

- Pamela Sargent: ''Το Παλιό Σκοτάδι'': Η καλύτερη ιστορία του βιβλίου, και μία από τις πιο ατμοσφαιρικές που έχω διαβάσει ever. Όταν ο άνθρωπος χάσει τα δεκανίκια που του δίνουν το δικαίωμα να αποκαλεί τον εαυτό του πολιτισμένο, τότε μετατρέ- πεται σ' ένα πανικοβλημένο και ευάλωτο αγρίμι.

 

- Oliver la Farge: ''Στοιχειωμένη Γη'': Το μόνο διήγημα του βιβλίου που με άφησε αδιάφορο. Ευτυχώς είναι μικρό.

 

- Άντομπυ Τζέημς: ''Ο Δρόμος του Μικτλαντεκούτλι'': Ένα πολύ ωραίο διήγημα με φόντο την Μεξικανική έρημο. Ένας δραπέτης θα αντιμετωπίσει ένα περίεργο δίλημμα, και θα κληθεί να πάρει την σωστή απόφαση. Πιστεύω ότι θα γινόταν ένα καλό επεισόδιο στη σειρά ''Tales from the Crypt''.

 

- H. P. Lovecraft- August Derleth: ''Η Κληρονομιά των Πήμποντυ'': Κθουλική ιστορία στα πρότυπα εκείνης του Lumley που ανέφερε ο tsathoggua στο προηγούμενο του post, μόνο που αυτή είναι σαφώς καλύτερη.

 

- F. Marion Crawford: ''Το Κρανίο που Ουρλιάζει'': Αυτή καλή ήταν, αν και με ξένισε λίγο ο τρόπος με τον οποίο ήταν γραμμένη. Πιο πολύ σαν κωμικοτραγική μου φάνηκε, παρά σαν τρόμου.

 

- Frank Belknap Long: ''Τα Σκυλιά του Τίνταλος'': Κθουλική ιστορία που άφησε αδιάφορο.

 

- Clark Ashton Smith: ''Ούμπο-Σάθλα'': Ένα μικρό διαμαντάκι από τον σπουδαίο συγγραφέα. Πριν από το μέγα θέο Κθούλου, υπήρχε ο αρχέγονος Ούμπο- Σάθλα. Προσέχτε τι μπορεί να ανακαλύψετε στα παλαιοπωλεία που τριγυρνάτε ;-)

 

Ώς γενικό συμπέρασμα θα πω ότι είναι από τους καλύτερους τόμους της σειράς. Πολύ μεγάλο το ποσοστό ποιότητας των διηγημάτων, σε σχέση με τον αριθμό τους. Κυρίως για τους λάτρεις του τρόμου, αλλά και όχι μόνο.

Edited by Δημήτρης
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

4) Τα Πράσινα Νερά - κάποιου Tom Rayer που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Μπαλάνο: πολύ καλή κθουλιανή ιστορία τοποθετημένη στην Ελλάδα.

 

5) Η Αδελφή Πόλη - Brian Lumley: και αυτός ξεκίνησε γράφοντας λαβκραφτικά διηγήματα. Δυστυχώς δεν θυμάμαι την ιστορία.

 

 

Αυτό για τον Tom Rayer ότι είναι ο Μπαλάνος, ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Στην εισαγωγή λέει ότι είναι χημικός μηχανικός που γεννήθηκε στον Καναδά. Και ναι, τρομερή η ιστορία του. Γι' αυτή του Lumley δεν χάνεις και τίποτα που δεν την θυμάσαι, μιας και δεν λέει πολλά πράγματα. Απλά ένας τύπος που αγνοούσε το γενεαλογικό του δέντρο, διαπιστώνει την καταγωγή του και αρχίζει να αναζητά το παρελθόν του. Συνηθισμένο μοτίβο στις Κθουλικές ιστορίες, με μέτρια όμως εκτέλεση.

 

 

- ''Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου'' ν.16:

 

 

- Henry S. Whitehead: ''Τα Χείλη'': Εκπληκτική ιστορία βουντού με φόντο τα χρόνια όπου το δουλεμπόριο ήταν στα φόρτε του, μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού ο συγγραφέας ήταν καλός φίλος του Lovecraft :lol:

 

- Pamela Sargent: ''Το Παλιό Σκοτάδι'': Η καλύτερη ιστορία του βιβλίου, και μία από τις πιο ατμοσφαιρικές που έχω διαβάσει ever. Όταν ο άνθρωπος χάσει τα δεκανίκια που του δίνουν το δικαίωμα να αποκαλεί τον εαυτό του πολιτισμένο, τότε μετατρέ- πεται σ' ένα πανικοβλημένο και ευάλωτο αγρίμι.

 

- Oliver la Farge: ''Στοιχειωμένη Γη'': Το μόνο διήγημα του βιβλίου που με άφησε αδιάφορο. Ευτυχώς είναι μικρό.

 

- Άντομπυ Τζέημς: ''Ο Δρόμος του Μικτλαντεκούτλι'': Ένα πολύ ωραίο διήγημα με φόντο την Μεξικανική έρημο. Ένας δραπέτης θα αντιμετωπίσει ένα περίεργο δίλημμα, και θα κληθεί να πάρει την σωστή απόφαση. Πιστεύω ότι θα γινόταν ένα καλό επεισόδιο στη σειρά ''Tales from the Crypt''.

 

- H. P. Lovecraft- August Derleth: ''Η Κληρονομιά των Πήμποντυ'': Κθουλική ιστορία στα πρότυπα εκείνης του Lumley που ανέφερε ο tsathoggua στο προηγούμενο του post, μόνο που αυτή είναι σαφώς καλύτερη.

 

- F. Marion Crawford: ''Το Κρανίο που Ουρλιάζει'': Αυτή καλή ήταν, αν και με ξένισε λίγο ο τρόπος με τον οποίο ήταν γραμμένη. Πιο πολύ σαν κωμικοτραγική μου φάνηκε, παρά σαν τρόμου.

 

- Frank Belknap Long: ''Τα Σκυλιά του Τίνταλος'': Κθουλική ιστορία που άφησε αδιάφορο.

 

- Clark Ashton Smith: ''Ούμπο-Σάθλα'': Ένα μικρό διαμαντάκι από τον σπουδαίο συγγραφέα. Πριν από το μέγα θέο Κθούλου, υπήρχε ο αρχέγονος Ούμπο- Σάθλα. Προσέχτε τι μπορεί να ανακαλύψετε στα παλαιοπωλεία που τριγυρνάτε ;-)

 

Ώς γενικό συμπέρασμα θα πω ότι είναι από τους καλύτερους τόμους της σειράς. Πολύ μεγάλο το ποσοστό ποιότητας των διηγημάτων, σε σχέση με τον αριθμό τους. Κυρίως για τους λάτρεις του τρόμου, αλλά και όχι μόνο.

 

Για τα Πράσινα Νερά μου το είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Μπαλάνος σε παλιότερη επίσκεψη μου στο γραφείο του ;-)

 

Και το #16 είναι εξαιρετική ανθολογία. Ο Whitehead ήταν ιερέας που είχε υπηρετήσει στις Δυτικές Ινδίες και είχε φιλοξενήσει τον Λάβκραφτ στο σπίτι του στην Φλώριντα. Το συγκεκριμένο διήγημα του είναι φοβερό. Το Παλιό σκοτάδι με είχε κατατρομάξει όταν το είχα διαβάσει και ακόμα το θεωρώ από τις πιο τρομακτικές ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ. Πολύ καλά και τα διηγήματα των Τζέημς και Ντέρλεθ/Λάβκραφτ. Τα διηγήματα των Long και Smith είναι από τα πιο ονομαστά της Μυθολογίας Κθούλου. Μου αρέσουν και τα δύο. Στα συν και το εξώφυλλο της Rowenna με τον ίδιο τύπο που ποζάρει στα #10 και #18 (αυτό που λέγαμε για τα μοντέλα) και που πάλι δεν έχει σχέση με το περιεχόμενο της ανθολογίας.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μια συλλογή Ωρόρα έχω διαβάσει όλη κι'όλη, αυτήν με τον τίτλο Ιστορίες με ζωντανούς νεκρούς, Νο. 38.

1) Ανώνυμος 19ου αιώνα - Ο μυστηριώδης άγνωστος: Είναι η μεγαλύτερη ιστορία της συλλογής, περίπου 70 σελίδες. Αν και φυσικά δείχνει τα χρονάκια της, δεν παύει να είναι κλασική και φυσικά ατμοσφαιρική. Μου άρεσε πολύ.

 

2)Έντουαρντ Μπένσον - Το δωμάτιο του πύργου: Και αυτό το διήγημα έδειχνε λίγο τα χρονάκια του, αλλά σίγουρα μου φάνηκε καλογραμμένο γενικά και ενδιαφέρον.

 

3)Όγκαστ Ντέρλεθ - Το χιόνι που έπεφτε: Είναι μόλις η πρώτη ιστορία του Ντέρλεθ που διαβάζω, σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές. Κλασική ιστορία, με μια κεντρική ιδέα αρκετά τρομακτική. Και φυσικά είχε και την κατάλληλη ατμόσφαιρα.

 

4)Σίλερ Μίλερ - Πέρα από το ποτάμι: Δεν μου πολυάρεσε, όχι ότι ήταν κακογραμμένο, αλλά ήταν μάλλον αδιάφορο και βαρετό.

 

5)Σαρλ Μπομόντ - Σημείο συνάντησης: Η κεντρική ιδέα γαμάτη και ιντριγκαδόρικη, σίγουρα θα γινόταν ένα πολύ καλό μυθιστόρημα. Η γραφή αξιόλογη.

 

6)Τσαρλς Γκραντ - Πεινασμένος για έρωτα: Βρικόλακες και σεξ, δεν λέω, η ιδέα αρκετά ενδιαφέρουσα, αλλά δεν ήταν του γούστου μου. Με άφησε κάπως αδιάφορο.

 

7)Θωμάς Μαστακούρης - Ο νεοφερμένος: Μάχη δυο βρικολάκων με φόντο την Αθήνα. Ωραία ιδέα και μου άρεσε πολύ που η όλη δράση διαδραματίστηκε σε γνωστά λημέρια, ας πούμε. Η εξέλιξη της υπόθεσης ενδιαφέρουσα και η γραφή πολύ καλή, αλλά γενικά μου φάνηκε κάπως βιαστικό, αλλά αυτό είναι λογικό μιας και είναι διήγημα και όχι μυθιστόρημα. Θα γινόταν πάντως ένα καλό μυθιστόρημα 200 σελίδων.

 

Γενικά ο τόμος αυτός με άφησε ικανοποιημένο, μπορεί βέβαια να μην διάβασα αριστουργηματικές ιστορίες, όπως πιθανώς θα υπάρχουν σε άλλους τόμους, αλλά σίγουρα διάβασα καλές ιστορίες.

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Φοβερό τόπικ για μια πραγματικά θρυλική πλέον σειρά ανθολογιών. Αρχίζω να ξεθάβω...

 

 

 

 

 

Νο 32# Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες.

 

 

Τελώνια......................................................Ανδρέας Καρκαβίτσας

Δαιμονικό ταξίδι.......................................Πόουλ Άντερσον

Τα δερματά μας είναι ομορφότερα........Τάνιθ λι

Επιφανιακή τάση......................................Τζέιμς Μπλις

Μπροστά στο βασιλιά της θάλασσας.....Θωμάς Μαστακούρης

 

 

Όπως αναφέρεται και στο βιβλίο, δεν γίνεται θάλασσα χωρίς Ελλάδα.Έτσι αυτός ο τόμος έχει δυο ελληνικές ''συμμετοχές''.Η μια είναι του ίδιου του Μαστακούρη.

Προσωπικά ξεχώρισα την ''Επιφανιακή τάση'' και το ''Τα δέρματά μας είναι ομορφότερα''. Ενώ έκπληξη αποτελούν τα ''Τελώνια'' του Καρκαβίτσα!

Edited by abuno
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Για τα Πράσινα Νερά μου το είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Μπαλάνος σε παλιότερη επίσκεψη μου στο γραφείο του ;-)

 

Και το #16 είναι εξαιρετική ανθολογία. Ο Whitehead ήταν ιερέας που είχε υπηρετήσει στις Δυτικές Ινδίες και είχε φιλοξενήσει τον Λάβκραφτ στο σπίτι του στην Φλώριντα. Το συγκεκριμένο διήγημα του είναι φοβερό. Το Παλιό σκοτάδι με είχε κατατρομάξει όταν το είχα διαβάσει και ακόμα το θεωρώ από τις πιο τρομακτικές ιστορίες που έχουν γραφτεί ποτέ. Πολύ καλά και τα διηγήματα των Τζέημς και Ντέρλεθ/Λάβκραφτ. Τα διηγήματα των Long και Smith είναι από τα πιο ονομαστά της Μυθολογίας Κθούλου. Μου αρέσουν και τα δύο. Στα συν και το εξώφυλλο της Rowenna με τον ίδιο τύπο που ποζάρει στα #10 και #18 (αυτό που λέγαμε για τα μοντέλα) και που πάλι δεν έχει σχέση με το περιεχόμενο της ανθολογίας.

 

 

Α ώστε έτσι. Είχα πάει και εγώ πέρσι από τα γραφεία τους και είπα να τον μιλήσω, αλλά το ξανασκέφτηκα και είπα άσε καλύτερα. Μπορεί να έχει δουλειά :8): Χαίρομαι που σου άρεσε ''Το Παλιό Σκοτάδι'' γιατί είναι συγκλονιστική ιστορία με όλο το νόημα της λέξης. Τώρα για τα εξώφυλλα επειδή το ανέφερε και άλλο μέλος, μερικά όντως δεν ταιριάζουν με το περιεχό- μενο των βιβλίων. Αλλά εμένα προσωπικά ένα άσχετο εξώφυλλο δεν θα με απέτρεπε από το να αγοράσω ένα βιβλίο. Όχι μόνο Ωρόρα, αλλά γενικά. Bladerunner και abuno από τις ανθολογίες που βάλατε δυστυχώς δεν θυμάμαι κάτι για να κάνω κάποιο σχόλιο, εκτός από το ''Μπροστά στο Βασιλιά της Θάλασσας'' που είναι πολύ καλό. Θα παρουσιάσω όσα βιβλία θυμάμαι, και όσα είναι να διαβάσω από εδώ και πέρα. Ύστερα από πολλά χρόνια τα έπιασα από την αρχή, και έχω διαβάσει μέχρι και το νούμερο 19.

Edited by Δημήτρης
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Βιβλίο 56 - Ιστορίες με Κατάρες, 1998

Επιμέλεια: Θωμάς Μαστακούρης

 

Περιεχόμενα:

Μάριον Κρόφορντ - Το χαμόγελο του νεκρού:

Γοτθική ιστορία με τον πάτερ φαμίλια να πεθαίνει, αποκαλύπτοντας ένα τρομαχτικό μυστικό στον γιο του και την αραβωνιαστικιά του. Μέτρια.

 

Ντέρμοντ Σπενς - Το σπίτι πλάι στον ποταμό Ράινεκ:

Ένα ζευγάρι, ο επισκέπτης τους και μία κατάρα ενός Εβραίου εμπόρου γουνών. Επίσης μέτρια ιστορία.

 

Βίκτορ Ρουσό - Η κατάρα της Άμεν Ρα:

Αυτό είναι το κυρίως πιάτο της ανθολογίας, μια νουβελέττα με μούμιες που έχει απόλα. Χορταστική, αλλά όχι και κάτι το τρομερό.

 

Γουίκι Κόλινς - Εννία η Ώρα!

Άλλη μία σύντομη ιστορία, για έναν νεαρό ευγενή στην Επαναστατική Γαλλία που γνωρίζει την ακριβή ώρα του θανάτου του. Επίσης μέτρια.

 

Τάνιθ Λι - Αγκάθια:

Μία παραλλαγή της ωραίας κοιμωμένης, από την Τάνιθ Λι. Η καλύτερη στιγμή της ανθολογίας αυτής, αλλά, προσωπικά, θεωρώ ότι είναι έγκλημα να μη διαβάζεις Τάνιθ Λι στο πρωτότυπο, γιατί χάνεις τη μισή απόλαυση...

 

Συνολική Εντύπωση:

Από τις ανθολογίες που σχεδόν θα έλεγες ότι γράφτηκαν για να φιλοξενήσουν μία ιστορία, εδώ την Κατάρα της Άμεν Ρα. Από τις Ωρόρες που μπορείτε να προσπεράσετε χωρίς πολλές τύψεις ότι χάσατε κάτι το εξαιρετικό...

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Βιβλίο #12 Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας

 

1. Χελσγκαρντ της Κάθριν Μουρ. Μια ιστορία της Τζάιρελ του Τζόιρυ (ή απ' ό,τι έχω ακούσει να λέγεται ότι είναι επί το σωστότερον της Ζιρέλ του Ζιρύ, μια που υπάρχει κάτι προς το γαλλικό στο θέμα). Χαμένη ταξιδιώτισσα σε άγνωστο κάστρο ανάμεσα σε δυσοίωνους οικοδεσπότες.

Καλή ιστορία, γεμάτη περιπέτεια και δράση.

 

2. Το Κάστρο του Σκότους του Χέρνυ Κάτνερ. Μια ιστορία με άγνωστα ζώδια (έξι αστρολογικά σύμβολα που εξάπτουν το ενδιαφέρον)

 

3. Οι Φρύνοι του Γκρίμμερντέηλ της Αντρέ Νόρτον. Η εκδίκηση που παραλίγο να στραφεί εναντίον του λάθος ανθρώπου. Πολύ μου άρεσε. Θυμάμαι ακόμα τις σκηνές στην ταβέρνα και τους "κακούς" φρύνους.

 

4. Ο Λαός του Σκοταδιού του Ρόμπερτ Χάουαρντ. Ιστορία μ' έναν ήρωα που λέγεται Κόναν αλλά δεν είναι ο Κάναν που ξέρουμε. Δε θυμάμαι ακριβώς τι έγινε αλλά θυμάμαι πολύ ξύλο.

 

5. Πράξη Πίστης του Γκάλαντ Ελφλαντσον. Το κορυφαίο κατά τη γνώμη που διήγημα της ανθολογίας και ένα από τα καλύτερα φάντασυ διηγήματα που έχω διαβάσει ποτέ.:worshippy: Η παλιά πίστη συγκρούεται με την καινούργια στο περιβάλλον που ταιριάζει περίπου με τον βίαιο εκχριστιανισμό της Βαλτικής και των γύρω περιοχών. Ακόμα θυμάμαι μερικές σκηνές και σφίγγεται η καρδιά μου.

 

Χρωστούσα δυο καλές κουβέντες γι αυτή τη συγκεκριμενη ανθολογία. :wub: Ο λόγος στο spoiler επειδή είναι λίγο off-topic

 

 

Ήταν καλοκαίρι του 1989 και η ανθολογία ήταν μια από τις πρώτες επαφές μου με διηγήματα φάντασυ. Μέχρι τότε είχα διαβάσει μόνο μυθιστορήματα. Διάβασα όλο το βιβλίο στο καραβάκι που έκανε ένα μικρό τουρ στο Σαρωνικό.

Μέχρι το απόγευμα είχα αποφασίσει ότι εγώ θέλω να γράψω μερικές ιστορίες με δικούς μου κόσμους και με μαγεία.

Πριν γυρίσουμε σπίτι το βράδυ είχα συλλάβει μια από τις βασικές σκηνές των Λαξευτών (μέσα στη σήραγγα).

Δεν ξέρω αν θα μου ερχόταν η ιδέα και η επιθυμία αργά ή γρήγορα, αλλά θυμάμαι πολύ καλά ότι διάβαζα τη συγκεκριμένη ανθολογία όταν συνέβη.

 

 

  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Βιβλίο #12 Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας

 

1. Χελσγκαρντ της Κάθριν Μουρ. Μια ιστορία της Τζάιρελ του Τζόιρυ (ή απ' ό,τι έχω ακούσει να λέγεται ότι είναι επί το σωστότερον της Ζιρέλ του Ζιρύ, μια που υπάρχει κάτι προς το γαλλικό στο θέμα). Χαμένη ταξιδιώτισσα σε άγνωστο κάστρο ανάμεσα σε δυσοίωνους οικοδεσπότες.

Καλή ιστορία, γεμάτη περιπέτεια και δράση.

 

2. Το Κάστρο του Σκότους του Χέρνυ Κάτνερ. Μια ιστορία με άγνωστα ζώδια (έξι αστρολογικά σύμβολα που εξάπτουν το ενδιαφέρον)

 

3. Οι Φρύνοι του Γκρίμμερντέηλ της Αντρέ Νόρτον. Η εκδίκηση που παραλίγο να στραφεί εναντίον του λάθος ανθρώπου. Πολύ μου άρεσε. Θυμάμαι ακόμα τις σκηνές στην ταβέρνα και τους "κακούς" φρύνους.

 

4. Ο Λαός του Σκοταδιού του Ρόμπερτ Χάουαρντ. Ιστορία μ' έναν ήρωα που λέγεται Κόναν αλλά δεν είναι ο Κάναν που ξέρουμε. Δε θυμάμαι ακριβώς τι έγινε αλλά θυμάμαι πολύ ξύλο.

 

5. Πράξη Πίστης του Γκάλαντ Ελφλαντσον. Το κορυφαίο κατά τη γνώμη που διήγημα της ανθολογίας και ένα από τα καλύτερα φάντασυ διηγήματα που έχω διαβάσει ποτέ.:worshippy: Η παλιά πίστη συγκρούεται με την καινούργια στο περιβάλλον που ταιριάζει περίπου με τον βίαιο εκχριστιανισμό της Βαλτικής και των γύρω περιοχών. Ακόμα θυμάμαι μερικές σκηνές και σφίγγεται η καρδιά μου.

 

Χρωστούσα δυο καλές κουβέντες γι αυτή τη συγκεκριμενη ανθολογία. :wub: Ο λόγος στο spoiler επειδή είναι λίγο off-topic

 

 

Ήταν καλοκαίρι του 1989 και η ανθολογία ήταν μια από τις πρώτες επαφές μου με διηγήματα φάντασυ. Μέχρι τότε είχα διαβάσει μόνο μυθιστορήματα. Διάβασα όλο το βιβλίο στο καραβάκι που έκανε ένα μικρό τουρ στο Σαρωνικό.

Μέχρι το απόγευμα είχα αποφασίσει ότι εγώ θέλω να γράψω μερικές ιστορίες με δικούς μου κόσμους και με μαγεία.

Πριν γυρίσουμε σπίτι το βράδυ είχα συλλάβει μια από τις βασικές σκηνές των Λαξευτών (μέσα στη σήραγγα).

Δεν ξέρω αν θα μου ερχόταν η ιδέα και η επιθυμία αργά ή γρήγορα, αλλά θυμάμαι πολύ καλά ότι διάβαζα τη συγκεκριμένη ανθολογία όταν συνέβη.

 

 

 

Η γνώμη μου για τις ιστορίες από την πρώτη μέχρι την τελευταία: Πολύ καλή με φοβερή ατμόσφαιρα, δεν μου πολυάρεσε, αρκετά καλή, τέλεια (Η αφήγηση γίνεται μέσω ενός ανθρώπου που ζει σε δύο διαφορετικές εποχές, σαν δύο διαφορετικές προσωπικότητες. Ή κάτι τέτοιο. Ύστερα από ένα πλιάτσικο, καταδιώκει μία γυναίκα και τον εραστή της και έρχεται αντιμέτωπος μέσα σε υπόγειες σπηλιές, με μία εκφυλισμένη ράτσα ερπετανθρώπων). Και η τελευταία ήταν επίσης τέλεια, πολύ δυνατή ιστορία εκδίκησης πραγματικά. Θα μου επιτρέψεις Tiessa να πω ότι ήσουν τυχερή που ένα από τα ξεκινήματα σου, ήταν το συγκεκριμένο βιβλίο. Και επίσης μέσα σε spoilers

να δω πότε θα κάτσω το γαιδούρι, να διαβάσω επιτέλους τα βιβλία σου :whistling:

 

Nihilio το ν. 56 δεν το θυμάμαι καλά, αλλά θα συμφωνήσω πάνω- κάτω μαζί σου. Το βίωμα ήταν αρνητικό, δεν έλεγε και πολλά πράγματα.

 

- ''Ιστορίες από Εχθρικούς Πλανήτες'' ν.15:

 

 

- Μπράιαν Ώλντις: ''Το Τελευταίο Κατασκεύασμα'': Δεν νομίζω να χωράνε και πολλά σχόλια σε διήγημα δύο σελίδων εκτός από το ότι ήταν καλό.

 

- Τζέρομ Μπίξμπυ: ''Ο Θεός Πλλλνκ'': Ισχύει ότι και για το πρώτο. Καλό μέσα στην απλότητα του.

 

- Ουίλλιαμ Νόλαν: ''Ο Μικρός Κόσμος του Λούις Στίλμαν'': Αυτό ήταν αρκετά ωραίο. Ένας τύπος έχει μείνει ολομόναχος ύστερα από μία φονική καταστροφή που έπληξε τη Γη. Είναι αναγκασμένος να κινείται πολύ προσεκτικά, καθώς μία επικίνδυνη μορφή ζωής καραδωκεί, ένα άμορφο κάτι. Μου άρεσε πολύ όταν ήρθε τελικά η αποκάλυψη, καθώς και η εξήγηση γι' αυτό.

 

- Χάρρυ Χάρρισον: ''Ο Κόσμος του Θανάτου'': Η πιο μεγάλη ιστορία του βιβλίου, οι άλλες τρεις ήταν πολύ μικρές. Και η καλύτερη. Ένας Γήινος ταξιδεύει σ' έναν πλανήτη, ζωντανή παγίδα θανάτου. Τα πάντα εκεί πέρα, φυτά, ζώα, αέρας είναι θανατηφόρα. Μην έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει, προσπάθει να μάθει γιατί συμβαίνει αυτό, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να μπλέξει σε μία μεγάλη περιπέτεια. Ιδανικό για όσους αρέσκονται σε αδιάκοπη παράθεση επιχειρημάτων, κατάρριψη τους από άλλα, τα οποία με την σειρά τους αναιρούνται από άλλα κλπ. Μου άρεσε πολύ γιατί πέρα από τις καλές ιδέες που είχε, ήταν καλογραμμένο. Το ξεκίνημα ιδίως, και ο τρόπος που ο Πυρρανός έπεισε τον Γήινο να κάτι αυτό που ήθελε, ήταν όλα τα λεφτά. Αν δεν κάνω λάθος, η wordsmith πρέπει να είχε αναφέρει ότι υπάρχουν και - κατώτερες πάντως - συνέχειες του.

Edited by Δημήτρης
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

#12 Ιστορίες Ηρωικής Φαντασίας

 

Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της σειράς που διάβασα. Έχουμε και λέμε:

 

1. Χελσγκαρντ της Κάθριν Μουρ. Η καλύτερη ιστορία της Jirel του Joiry. Η γυναίκα-πολεμίστρια επισκέπτεται στοιχειωμένο κάστρο για να βρει ένα αντικείμενο που ζητάει ένας κακός ευγενής που έχει αιχμαλωτίσει κάποιους στρατιώτες της. Φοβερή η σκηνή κατά την οποία η Jirel προσεγγίζει το κάστρο. Όπως και στις άλλες ιστορίες της Moore οι συγκρούσεις είναι περισσότερο σε ψυχικό επίπεδο παρά σε παρά σε επίπεδο σωματικής/ένοπλης αντιπαράθεσης.

 

2. Το Κάστρο του Σκότους του Χέρνυ Κάτνερ. Θυμάμαι πως μου άρεσε αλλά δεν θυμάμαι καλά την υπόθεση. Όντως είχε να κάνει με ζώδια και την αναζήτηση ενός πρίγκηπα. Από τις λίγες ιστορίες ηρωικής φαντασίας που έγραψε ο Κάτνερ.

 

3. Οι Φρύνοι του Γκρίμμερντέηλ της Αντρέ Νόρτον. Θυμάμαι μόνο πως είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Μάλλον θέλει δεύτερη ανάγνωση.

 

4. Ο Λαός του Σκοταδιού του Ρόμπερτ Χάουαρντ. Έπος! Ένας τύπος ξεκινά για να σκοτώσει έναν αντίζηλο του και θυμάται μια προηγούμενη ζωή του στην οποία ήταν ο Κόναν (όχι ο Κιμμέριος) και κυνήγησε τον Βερτόριξ και την Ταμέρα μέσα σε κάτι σπηλιές στις οποίες κατοικεί και ο περίφημος -και αποτρόπαιος- Μικρός Λαός. Η πιο ωραία ιστορία της ανθολογίας.

 

5. Πράξη Πίστης του Γκάλαντ Ελφλαντσον. Η δεύτερη πιο ωραία ιστορία της ανθολογίας. Ιστορία εκδίκησης που έχει να κάνει με τον βίαιο εκχριστιανισμό των Σκανδιναυών. Απαραίτητη ηχητική υπόκρουση όταν τη διαβάζετε κάποιο τραγούδι των Bathory (από το Blood, fire, death και μετά).

 

Πάρα πολύ καλή ανθολογία και αξίζει να αναφέρουμε και τον συγκινητικό πρόλογο του Μπαλάνου.

 

Η Ιστορίες από εχθρικούς πλανήτες επίσης πολύ καλή, με την ιστορία του Χάρισον να ξεχωρίζει.

 

Από το Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες θυμάμαι μόνο το ωραίο διήγημα ηρωικής φαντασίας Το Δαμονικό ταξίδι του Π. Άντερσον, του οποίου πρέπει να διαβάσετε οπωσδήποτε το θεμελιώδες The Broken Sword.

Edited by tsathoggua
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

- ''Ιστορίες από Άλλες Πραγματικότητες'' ν. 8:

 

- Τζωρτζ Χένρυ Σμιθ: ''Το Ιμάτζικον'': Εδώ υπάρχει ένα τρικ που μου άρεσε πολύ. Οι περισσότεροι άνθρωποι που θα βρίσκονταν απρόσμενα σε μία πολύ ευχάριστη κατάσταση, θα έκαναν ότι μπορούσαν για να την κάνουν ακόμα πιο ευχάριστη. Με αποτέλεσμα να παίρνουν ένα ξαναζεσταμένο πιάτο ενός ωραίου, αλλά πολυφαγομένου φαγητού. Ο πρωταγωνιστής όμως του ''Ιμάτζικον'' σκέφτηκε διαφορετικά.

 

- Ρέυ Μπράντμπερυ: ''Νυχτερινή Συνάντηση'': Το είπα και σε προηγούμενο μου post, και θα το πω και εδώ. Ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα από Μπράντμπερυ μου άρεσε πολύ, και η ''Νυχτερινή Συνάντηση'' δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι μέρος της συλλογής του ''Τα Χρονικά του Άρη''.

 

- Τζων Μπράννερ: ''Ο Πατέρας του Ψεύδους'': Και αυτή ήταν ωραία. Ένας άνθρωπος οδηγώντας το αμάξι του βλέπει ένα κομμάτι του κόσμου να αλλάζει και ψάχνει να βρει τι συμβαίνει. Πολύ ωραία ατμόσφαιρα με φόντο δράκους και μαγεία.

 

- Φρανκ Μπέλκναπ Λονγκ: ''Ο Άνθρωπος από το Άγνωστο'': Σουρεαλιστική και περίεργη ιστορία. Ένα ζευγάρι δένεται με φιλία μ' έναν πολύ παράξενο άνθρωπο.

 

- Τσαρλς Χάρνες: ''Η Νέα Πραγματικότητα'': Αυτό δεν το θυμάμαι και θα ήθελα λίγη βοήθεια. Θυμάμαι μόνο ότι έχει να κάνει μ' έναν κακό επιστήμονα που είχε κατά νου ένα διαβολικό πείραμα, και κάποιον που προσπαθούσε να τον σταματήσει.

 

- Ρόμπερτ Σέκλυ: ''Οι Δαίμονες'': Από τα πολύ κυνικά διηγήματα που έχω διαβάσει, είναι διαμαντάκι του είδους. Ιδίως το τελείωμα

όπου οι δύο ασφαλιστές, άνθρωπος και δαίμονας συζητούν για τα της δουλειάς τους, μου άρεσε πολύ.

 

 

- Άρθουρ Κλαρκ: ''Το Τείχος του Σκότους'': Επιβλητική ιστορία και πολύ ιδιαίτερη θα έλεγα. Η ανθρώπινη περιέργεια θα είναι πάντα σπουδαίο κίνητρο για πολύ τολμηρά πονήματα.

 

- Ρίτσαρντ Μάθεσον: ''Ταχυδακτυλουργική Παράσταση'': Καλή και δαύτη. Έχει κάποιες ομοιότητες ως προς το ύφος, με την ''Νέα Πραγματικότητα'' του Χάρνες. Μου αρέσουν ιστορίες αυτού του στυλ.

 

Συνολικά καλή ανθολογία με αξιόλογες επιλογές. Διηγήματα για όλα τα γούστα, μερικά από αυτά τα θυμόμουν καλά παρ' όλο που πάει αρκετός καιρός που τα διάβασα.

Edited by Δημήτρης
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..