Jump to content

Το Ταξίδι του Λουκά και της Φωτεινής


Παρατηρητής

Recommended Posts

Τα είπαμε και από κοντά Γιώργο. Συνέχισε να στέλνεις και μη μασάς, είχαμε πει για τον εν λόγω εκδοτικό και την κατάστασή του και, δυστυχώς, μάλλον αποδείχτηκαν αληθινά τα όσα είχαμε μάθει. Δοκίμασε και σε κάποιον μικρό οίκο, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να αποδειχτεί για καλό.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 267
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Παρατηρητής

    39

  • Sonya

    16

  • Arachnida

    14

  • DinoHajiyorgi

    13

Μη σε παίρνει από κάτω! Για κανένα λόγο. Ναι, το ξέρεις, το ξέρουμε όλοι τι άνθρωποι και τι εκδοτικοί κυκλοφορούν εκεί έξω, αλλά μην το βάζεις κάτω για κανέναν λόγο. Το χρωστάς στα παιδάκια που θα κάνω να έχουν για bed-time story το ταξίδι στη Νοέλα και δεν θα μου χαλάσει το δώρο εμένα κανένας Κέδρος! Έχεις πένα, έχεις ιστορίες και να ξέρεις ότι θα βρεθούν αυτοί που θα τις εκτιμήσουν στο τέλος.

Link to comment
Share on other sites

Είναι μαλαίες οι τύποι, αλλά αυτό δεν αποτελεί και καμιά αποκάλυψη. :angry:

Ισχύει, όμως, το κάθε εμπόδιο για καλό, το οποίο αποτελεί αξίωμα της ζωής και όχι ένα απλό ευχολόγιο.

Καλή δύναμη και μη μασάς. :boxing:

Link to comment
Share on other sites

AScannerDarkly@ όχι δεν ήταν χαζή ερώτηση. Την έκανα κι εγώ αλλά δεν βγήκε νόημα. Όπως σημείωσε και ο Mman, άλλος είναι ο λόγος. Μου το επιβεβαίωσαν δύο γνωστοί μου που έπαθαν ακριβώς τα ίδια στον συγκεκριμένο εκδοτικό. Η διαφορά είναι πως εκείνοι είχαν στείλει στο τμήμα των ενηλίκων και έτσι ήλπιζα πως στο παιδικό δεν θα είχα παρόμοια τύχη. Αλλά δυστυχώς φαίνεται πως ο Κέδρος το έχει σαν τακτική να βάζει τους συγγραφείς στο κρεββάτι του Προκρούστη και έπειτα να τους δείχνει την πόρτα για την έξοδο. Ας μου έλεγαν από την αρχή πως δεν το ήθελαν και να έληγε το θέμα εκεί. Μετά ο καθένας να πάρει το δρόμο του. Σε κανέναν δεν αρέσει η απόρριψη αλλά σίγουρα όλοι την προτιμούν από το δούλεμα.

 

Tiessa@ προς το παρόν τα παιδιά θα βρουν ένα υπόστεγο στο συρτάρι μου. Αρκετά τα ταλαιπώρησα σε αυτό το ταξίδι που δεν τα έβγαλε πουθενά.

 

Mman@ δυστυχώς αρκετοί μικροί εκδοτικοί με έχουν απογοητεύσει με τη στάση τους. Κάποιοι περιορίζονται σε συγκεκριμένη θεματολογία, άλλοι σε τίτλους, ενώ μερικοί δεν απαντάνε ποτέ. Ας μη μιλήσω για τους ερασιτέχνες (με την κακή ένοια) και αυτούς που στην πραγματικότητα είναι συνεκδότες παρά εκδότες.

 

Dinohagijiorgi@ εσύ νομίζω πως με καταλαβαίνεις περισσότερο από όλους λόγο παρόμοιου βιώματος. Φαίνεται πως οι Χατζήδες δεν είμαστε ιδιαίτερα καλοδεχούμενοι στα ελληνικά γράμματα...

 

Celestial@ αναρωτιέμαι πόσες λακκούβες έχει ακόμα αυτός ο δρόμος. Μάλλον γνωρίζουμε και οι δυο την απάντηση.

 

Διγέλαδος@ φίλε μου έπρεπε να αφαιρέσω το link για ευνόητους λόγους.Φυσικά μπορούμε να ανοίξουμε ένα τόπικ για να γράφουμε διάφορα ευτράπελα και κωμικοτραγικά μεταξύ συγγραφέων και εκδοτών. Υπάρχει άφθονο υλικό άλλωστε...

 

Constantinos@ είδες που είχα δίκιο τελικά; Το ξέρω πως καταντούσα γραφικός σε μερικούς αλλά έπειτα από εφτά πόρτες εφτά διαφορετικών εκδοτικών (μεγάλων-μεσσαίων-μικρών-εξειδικευμένων) δεν χρειαζόμουν περαιτέρω εμπειρίες για να βγάλω τα συμπεράσματα μου για το χώρο (αυτής της περιόδου έστω). Και είμαι σίγουρος πως άλλοι, μεγαλύτεροι απο μένα τόσο σε ηλικία όσο και στο ταλέντο, έχουν πολλές ιστορίες να αφηγηθούν σχετικά με την ελληνική πραγματικότητα.

 

Arachnida@ κάθε εμπόδιο για καλό φίλε μου. Κι εσενα σε κόψανε στη μέση, τουλάχιστον όμως βρήκες τον τρόπο σου. Αυτόν τον τρόπο δυστυχώς δεν μπορώ να τον εφαρμόσω κι εγώ.

 

Sonya@ μόνο και μόνο για τα παιδιά σου θα έκανα τα πάντα για να εκδώσω αυτό το βιβλίο. Ας έρθουν πρώτα με το καλό στη ζωή και ως τότε εύχομαι να τα έχω καταφέρει.

 

και για ακόμα μια φορά σας ευχαριστώ όλους για την κατανόηση, την υποστήριξη, τη δύναμη και τις ευχές. Πράγματι ο Μιχάλης ο Μανωλιός είχε δίκιο όταν έγραψε αυτή η λέξη απέκτησε ξεχωριστή ένοια σε ετούτο το μοναχικό φόρουμ.

Link to comment
Share on other sites

Είναι κρίμα, Γιώργο, αλλά δεν πρέπει να το βάλεις κάτω.

Πιστεύω πως πρέπει να συνεχίσεις να στέλνεις το χειρόγραφο και να γράφεις. Έχεις όλο το χρόνο με το μέρος σου, είσαι μικρός και τον νικάς στις ιστορίες σου! Ακόμα κι αυτή η διαδικασία (η αρχική αποδοχή εννοώ) είναι ένδειξη του προορισμού σου. Συνέχισε το δρόμο.

Link to comment
Share on other sites

Τώρα είδα τις εξελίξεις! Δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρέπει να πω σε μια τέτοια περίπτωση. Επηρεασμένος από την καθολική κάθοδό μας σε πιο ζοφερούς τόπους, ζυγίζω κάθε αναποδιά διαφορετικά πια. Γύρω μου κόσμος αγανακτεί, απογοητεύεται, απελπίζεται. Τα πράματα δεν πάνε καλά και τα όνειρά μας πρέπει να επιστρατεύσουν πολιορκητικούς κριούς, πολεμικούς πύργους, ολόκληρες στρατιές πασπαλισμένες χρυσόσκονη, ατσαλωμένες από την επιμονή μας και την πίστη μας, για να ρίξουν τα τείχη που τα εγκλωβίζουν.

 

Μην σε παίρνει από κάτω, Γιώργο! Το τί αξίζεις, το γνωρίζεις εσύ και το λέμε κι εμείς που σε ξέρουμε. Το παραμύθι ζει μέσα σου, σαν φλόγα φωτίζει γύρω τους δικούς σου ανθρώπους, και κάποια στιγμή, και πιο σύντομα από όσο νομίζεις, θα βρει τον δρόμο του και στις καρδιές των υπολοίπων. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Αυτό, όμως, πρέπει να εκμεταλλευτείς, πιστεύω. Όταν ο κόσμος ρέπει στην αμφιβολία, όταν έχουν κλονιστεί οι προσδοκίες του, οι όμορφες ιστορίες του λένε πως υπάρχει ελπίδα. Άμα χάσει ο παραμυθάς την ελπίδα, οι υπόλοιποι τι θα γίνουμε;

Link to comment
Share on other sites

Γιώργο, κι εγώ δεν νομίζω πως εξαρχής είχαν την πρόθεση να μην το βγάλουν ή είχαν αμφιβολίες, γιατί να μπούνε στον κόπο να παίξουνε όλο αυτό το θέατρο; Αυτό που νομίζω πως πρέπει να κρατήσεις είναι πως το έργο σου έλαβε θετική απάντηση. Οι λόγοι που δεν προχωράει νομίζω πως είναι ανεξάρτητοι από το ίδιο το βιβλίο και την ποιότητά του. Αυτό να σκέφτεσαι και να συνεχίσεις να το στέλνεις, ίσως αν όχι αμέσως, τουλάχιστον μόλις συνέλθεις από το πρώτο "σοκ". Give out but don' t give up! Αυτός που αξίζει θα τον βρει τον δρόμο του :friends:

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα πήγα να πάρω πίσω το χειρόγραφο. Μη φανταστείτε πως έγινε κάτι (κλάψες, γκρίνιες, τσακωμοί). Δεν είχα κλείσει ραντεβού άλλωστε απλώς έτυχε να χρειαστεί να πεταχτεί κάποιος από το μαγαζί μέχρι τον Κέδρο για να αφήσει ένα τιμολόγιο, οπότε το ανέλαβα εγώ.

 

Αρχικά πέρασα να πω ένα γεια στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων, συγκεκριμένα σε μια κυρία που είναι σύζυγος ενός παλιού συναδέλφου. Είχε χαρεί πολύ όταν είχε μάθει τα ευχάριστα, τότε τον Σεπτέμβρη, και όποτε με έβλεπε με ρώταγε για τα καθέκαστα. Έτσι, με βλέπει και σήμερα και με ρωτά "τι γίνεται με το βιβλίο;" . Για λίγο δεν ήξερα τι να πω, ένιωθα πως είχα κολλήσει. Κούνησα το κεφάλι και είπα "δεν..." . Για πότε χάθηκε το χαμόγελο από το πρόσωπο της! Άρχισε τις γνωστές ερωτήσεις αλλά τι να της πω κι εγώ; Λες και ήξερα. Της άφησα το χαρτί και έπειτα έφυγα για να ανεβώ στα γραφεία. Μια γωνία του βιβλιοπωλείου ήταν γεμάτη με τα βιβλία του Θέμελη και μία άλλη με τους δυο τόμους του Ουροβόρου Κρίνου. Η βιτρίνες επίσης γεμάτες με τους τίτλους αυτούς. Ελληνικό Φανταστικό από πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφεά. Φιλη μου. Κάτι αναμνήσεις ξεπήδησαν εκείνη τη στιγμή από τα φοιτητικά μας χρόνια στην Κοζάνη, μια φορά που είχαμε πει στην πλάκα πως θα γινόμασταν συγγραφείς. Πώς το έφερε η τύχη να μας επιλέξουν στον ίδιο εκδοτικό! Αλλά να, εγώ φεύγω εκείνη συνεχίζει (και καλό της δρόμο).

Πηγαίνω επάνω στα γραφεία και πάω από της Αγγελικής. Την έχουν αλλάξει γραφείο εδώ και κάτι μέρες και την έχουν στριμώξει σε ένα χώρο που μοιάζει με προθάλαμο. Μισόκλειστη η πόρτα, ίσα που φαίνεται το πρόσωπο της. Μιλά με κάποιον. Με βλέπει και της κάνω νόημα. Ανοίγω την πόρτα και τη ρωτάω "το έχεις έτοιμο;" Ένας κύριος είναι εκεί και με κοιτάζει. Ποιος ξέρει τι είναι, συγγραφέας, εκπαιδευτικός; Κι αυτός θα αναρωτιέται για εμένα έτσι που με κοιτάζει απορημένος. Η Αγγελική μου δίνει τα χειρόγραφα (το πρώτο και το αναθεωρημένο) και μου λέει "ευχαριστώ". Δεν προλάβαμε να πούμε κάτι. Αν δεν είχε κόσμο θα μιλούσαμε, αλλά έτσι κι αλλιώς τι έμενε να πούμε; Αυτή η σκηνή μου θύμισε χωρισμένο ζευγάρι που η κοπέλα αμίλητη και βιαστική δίνει πίσω τα δώρα που της είχε χαρίσει κάποτε ο δικός της.

Πήρα το ανανσέρ και έφυγα. Ήταν η τελευταία φορά που πήγα στον Κέδρο και σίγουρα διέφερε πάρα πολύ από την πρώτη. Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνη τη μέρα και όλα τα συναισθήματα αγωνίας και χαράς που ένιωθα. Σήμερα έφυγα κενός. Ούτε θυμωμένος ούτε λυπημένος ούτε σκεπτικός. Στο κάτω κάτω δεν πήγα για κουβέντα αλλά για ένα θέλημα.

Μα αν κάτι με μελαγχόλησε ήταν ακόμα μια ανάμνηση. Το πρώτο βιβλίο που διάβασα και μαγεύτηκα ήταν το Χόμπιτ του Τόλκιν. Ήταν του Κέδρου, όπως και πολλά βιβλία που διάβασα αργότερα (ο 'Αρχοντας των Δαχτυλιδιών, η Νάρνια, η Αστερόσκονη, το Αμπαρατ). Το δικό μου θα ήταν κι εκείνο ένα από αυτά τα μαγικά βιβλία, έτσι με είχαν κάνει να πιστέψω. Τώρα έφευγα και κρατούσα το χειρόγραφο όπως το είχα πάει. Υποτίθεται πως όταν θα το έπαιρνα ξανά στα χέρια μου θα είχε δικό του εξώφυλλο, δέσιμο και κωδικό. Έτσι μου είχαν πει.

 

Λίγο πριν επιστρέψω στο μαγαζί, έκανα ένα τσιγάρο. Με πλησιάζει μια γύφτισσα να μου πουλήσει χαρτομάντυλα. Κουνάω το κεφάλι και τότε ξεκινά τα περι μοίρας, λέγοντας το επικό: "θες να σου πω για κάτι ευτυχισμένο στη ζωή σου; Άσε με να σου πω τι θα σε κάνει ευτυχισμένο." Πάτησα κάτι γέλια και γύρισα στη δουλειά.

 

Τελικά το καλύτερο μυθιστόρημα είναι η ίδια η ζωή! Έχει πλάκα και φαντασία.

Edited by Παρατηρητής
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Φίλε Γιώργο εδώ θα είμαστε όταν θα φέρεις τα χαρμόσυνα νέα ξανά. Και τότε θα έρθουν για να μείνουν. Μην ξεχνάς οτι οι αποτυχίες και κυρίως οι επιτυχίες δεν αποτρέπονται, μόνο αναβάλλονται. Τα λιοντάρια βρυχώνται όσο κι αν τους λές "σκάσε!".

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Φίλε Γιώργο εδώ θα είμαστε όταν θα φέρεις τα χαρμόσυνα νέα ξανά. Και τότε θα έρθουν για να μείνουν.

 

Ελπίζω να είστε ακόμα εδώ, λοιπόν. Μια παρέα από καλαντόπαιδα ήρθε και μου ανακοίνωσε πως τρεις μάγοι είδαν ένα παράξενο αστέρι να λάμπει στο βορειοδυτικό ουρανό!

 

Και ιδού η προφητεία: http://voreiodytikes.blogspot.com/p/blog-page_2972.html

Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια Γιώργο και με το καλό να το δούμε στα ράφια μας.

Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια! Ισχύς εν τη ενώσει. Μόνο σε καλό θα βγει μια τέτοια συνεργασία!

Link to comment
Share on other sites

Έτσι μπράβο και η ταυτότητα που έχουν αναρτήσει στο site τους οι βορειοδυτικές εκδόσεις μ'αρέσει πολύ:

"Στόχος μας είναι να αναδείξουμε νέους συγγραφείς και να εκδώσουμε αξιόλογα έργα που θα φτάσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες."

:good:

Link to comment
Share on other sites

Παιδάκια, δεν ξέρω ποιον από τους δυο σας να πρωτοσυγχαρώ: τον συγγραφέα ή τον εκδότη! Με το καλό κι εμεις εδώ είμαστε!

Link to comment
Share on other sites

Να ακούμε και κανένα ευχάριστο νέο! Με το καλό :)

Link to comment
Share on other sites

Παιδάκια, δεν ξέρω ποιον από τους δυο σας να πρωτοσυγχαρώ: τον συγγραφέα ή τον εκδότη!

 

Μα τον εκδότη φυσικά! Νομίζω πως αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στο Γιάννη και το τολμηρό του εγχείρημα. Σε μια εποχή όπου ο καθένας ανοίγει κι έναν εκδοτικό, αντιμετωπίζοντας τους συγγραφείς ως κορόιδα τις περισσότερες φορές, οι Βορειοδυτικές Εκδόσεις ήρθαν για να τιμήσουν την ελληνική λογοτεχνία και όχι να την εκμεταλλευτούν. Μπορεί να είναι μικρός εκδοτικός αλλά λειτουργεί με μεγάλη υπευθυνότητα και πάνω από όλα αξιοπιστία.

Ευχαριστώ πολύ το Γιάννη για την κρίση του και το ενδιαφέρον που έδειξε εξαρχής για τη Νοέλα και το Τραγούδι.

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Congrats! Χαίρομαι που ήρθατε σε επαφή και προχώρησε θετικά. :drinks:

 

Άντε τώρα θα περιμένουμε την βιβλίο-παρουσίαση :lol:.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μια παρέα από καλαντόπαιδα ήρθε και μου ανακοίνωσε πως τρεις μάγοι είδαν ένα παράξενο αστέρι να λάμπει στο βορειοδυτικό ουρανό!

 

Και ιδού η προφητεία: http://voreiodytikes.blogspot.com/p/blog-page_2972.html

:good: Χόλυγουντ η βιογραφία του συγγραφέα! Πέφτει και happy-end κλάμα στο τέλος!

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Μπράβο! Άντε, ένας ακόμα λόγος να περιμένω τα Χριστούγεννα!

Link to comment
Share on other sites

Τα συγχαρητήρια είναι για τον συγγραφέα. Τον ευχαριστώ και από εδώ που τίμησε τις βορειοδυτικές με το κείμενό του.

Έχουμε σκοπό να βγει μια πολύ όμορφη έκδοση.

Link to comment
Share on other sites

yeah, yeah, yeah :good::good::good::good::good::good:

Μπράβο ρε Γιάννη!

Παιδιά ειλικρινά εύχομαι τρελές, τρελές πωλήσεις!!! Έτσι για σπάσιμο σε μερικούς, μερικούς....

Και μακάρι ο εκδοτικός σου Γιάννη να γίνει απ' τους μεγάλους. Ξέρω πόσο πολύ πονάς το θέμα βιβλίο κι όπως θα έλεγαν (νομίζω) οι άγγλοι:

It's your calling...:D

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

  • Upcoming Events

    • 0
      14 December 2024 05:00 PM
      Until 07:00 PM

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..