Jump to content

Η Ελληνική Γλώσσα δεν κάνει για Fantasy! (;)


Βάρδος
 Share

Recommended Posts

Η μεταφράστρια του Χόμπιτ είχε, δυστυχώς, κάνει κάποια τραγικά λάθη σε αντιπαράθεση, αλλά στην απόδοση επιμέρους λέξεων... έκανα απίστευτη δουλειά!

 

Παρεμπιπτόντως, η λέξη Δρύασπις ίσως θα έπρεπε να σου θυμίσει το Λεύκασπι - Αντιγόνη, κανείς;

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 82
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Βάρδος

    13

  • RaspK

    14

  • King_Volsung

    7

  • Panos

    7

Για την συγγραφή, νομίζω πως είναι πολύ πιο εύκολο να σχηματίσεις μια λέξη στα αγγλικά που να ακούγεται και ωραία απ'ότι στα ελληνικά. π.χ. Παίρνεις το oak παίρνεις το shield, κάνεις το oakenshield. Στα ελληνικά ποιος θα κάτσει να σκεφτεί μια λέξη σαν το Δρύασπις; Για πείτε μου;

Μπορεί βέβαια να κάνω λάθος, γιατί έχω συνηθίσει την αγγλική γλώσσα στο fantasy, οπότε να μου φαίνεται και πιο εύκολο.

 

Έχεις δίκιο. Στα αγγλικά παίρνεις δυο λέξεις, τις κολλάς μαζί, και έχεις μια καινούργια. Είναι απλοϊκή γλώσσα.

 

Στα ελληνικά, χρειάζεται λίγο περισσότερη προσπάθεια. Αλλά μπορείς να φτιάξεις μια πραγματικά πρωτότυπη λέξη. Πχ, θυμάσαι τι είχα προτείνει στον Μηχάλη (Nihilio) τις προάλλες, για την ιστορία του; Σκιουργός. Μπορείς αυτό να το μεταφράσεις στα αγγλικά ως shadow-worker, αλλά θα σου άρεσε, ηχητικά και εμφανισιακά; Η κάθε γλώσσα έχει τη μαγκιά της' γιαυτό και οι νεολογισμοί δεν είναι δυνατόν να αποδίδονται ακριβώς. Η λέξη Δρυάσπις/Oakenshield είναι υπέροχη, αλλά είναι και από τις εξαιρέσεις που μεταφράζονται εύκολα από αγγλικά σε ελληνικά κι αντιστρόφως.

 

Επίσης, πολλές λέξεις μπορούν να μεταφραστούν περιφραστικά, και δεν είναι κακό αυτό. Για παράδειγμα, αν έχεις ένα υλικό που λέγεται shadow-wood (ξύλο που αναπτύσσεται σε σκιερά μέρη, ας πούμε), δεν είναι ανάγκη να το πεις στα ελληνικά σκιόξυλο. Μπορείς να το πεις και ξύλο της σκιάς. Φαντάζεσαι στα αγγλικά να έλεγες wood of shadow; Δε θα ήταν γιακ;

 

Επιπλέον, μπορεί σε μερικά σημεία η αγγλική να είναι πιο σύντομη, σε αριθμό λέξεων, αλλά σε άλλα σημεία η ελληνική είναι πιο σύντομη.

 

Παράδειγμα:

 

Ελληνικά: Τους απωθήσαμε. (2 λέξεις -- χαρακτήρες (με κενά) 15)

 

Αγγλικά: We pushed them back. (4 λέξεις - χαρακτήρες (με κενά) 20)

 

Ελληνικά: Προστάζω να φύγεις! (3 λέξεις -- χαρακτήρες (με κενά) 19)

 

Αγγλικά: I command you to go! (5 λέξεις -- χαρακτήρες (με κενά) 20)

 

 

Τι παρατηρείς; Στα ελληνικά χρησιμοποιούμε λιγότερες λέξεις (στα συγκεκριμένα παραδείγματα, τουλάχιστον), αλλά αυτές οι λέξεις έχουν περισσότερους χαρακτήρες. Γιαυτό κιόλας όλες οι μεταφράσεις είναι μεγαλύτερες, σε αριθμό σελίδων, από το αρχικό, αγγλικό κείμενο. Δεν είναι απαραίτητα περισσότερες οι λέξεις' απλά, οι ελληνικές λέξεις έχουν μεγαλύτερο μήκος, και επομένως, πιάνουν περισσότερο χώρο πάνω στη σελίδα, και οι σελίδες αυξάνονται.

 

Αυτό συμβαίνει με τις ελληνικές λέξεις γιατί έχουν νόημα. Σχεδόν κάθε λέξη μπορεί να αναλυθεί στα συνθετικά της, τα οποία σημαίνουν κάτι. Στα αγγλικά έχεις μια λέξη όπως το go, το οποίο είναι, κατά βάση, γρύλισμα, κι έτσι είναι μικρού μήκους.

 

Για τις λέξεις που η αγγλική έχει κλέψει από άλλες γλώσσες, όπως τα ελληνικά και τα λατινικά, δεν το συζητάω' είναι σαφώς μεγαλύτερες.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό συμβαίνει με τις ελληνικές λέξεις γιατί έχουν νόημα. Σχεδόν κάθε λέξη μπορεί να αναλυθεί στα συνθετικά της, τα οποία σημαίνουν κάτι. Στα αγγλικά έχεις μια λέξη όπως το go, το οποίο είναι, κατά βάση, γρύλισμα, κι έτσι είναι μικρού μήκους.

κοίτα, αυτό γίνεται μόνο με τις συνθετικές λέξεις. Πήρες για παράδειγμα το "go". Πάρε όμως αντίστροφα το "φως". Πως μπορείς να αναλύσεις τη λέξη αυτή και να εξάγεις ένα συμπέρασμα για το νόημά της; Ας δούμε σε σύνθετες λέξεις όμως

 

Πάρε το "συνθέτω": συνθέτω = συν + θέτω. Θέτω, τοποθετώ, βάζω κάτι σε μια θέση... με το συν βάζεις πολλά πράγματα μαζί και φτιάχνεις κάτι... δημιουργία

Στα αγγλικά "compose": compose = con + pose. Το con είναι από το λατινικό con που σημαίνει "συν"... γίνεται com όταν ακολουθεί p, σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν για τις σύνθετες λέξεις σε όλες (σχεδόν υποθέτω) τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, pose από το position = τοποθετώ. con+pose= συνθέτω, δημιουργώ.

Βλέπεις; Πήρα μια ελληνική και την αντίστοιχή της αγγλική. Και στις δύο γλώσσες μπορούμε να αναλύσουμε τις σύνθετες και να βγάλουμε ένα νόημα. Απλά λέξεις σε εμάς που είναι σύνθετες στα αγγλικά μπορεί να μην είναι, και το αντόστροφο.. λογικό άλλωστε... είναι δύο διαφορετικές γλώσσες, δεν είναι ίδιες.

 

 

 

Πάντως συμφωνώ πως η αγγλική έχει πιο κοφτές λέξεις, μια που έχει επηρεαστεί τόσο πολύ από τα γερμανικά και τα σκανδιναβικά (όχι, δεν είναι ίδιες γλώσσες... είδικά τα σημερινά γερμανικά με τα σημερινά σουηδικά δεν έχουν καμιά σχέση... η πρώτη ξέρετε πως ακούγεται, τα σουηδικά είναι τόσο λεπτή γλώσσα που νομίζεις πως είναι η μυστική γλώσσα των Ξωτικών (:p :D ))

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά, ορισμένα σχόλια που κάνετε είναι πετυχημένα, άλλα όμως είναι και αβάσιμα και δείχνουν σωβινιστική νόηση παρά ευρύτητα πνεύματος!

 

Αν είναι δυνατόν, το go ν' ανάγεται σε γρύλισμα! Και οι λέξεις αιξ, φλωξ;

 

Το γεγονός ότι η ελληνική γλώσσα είναι κατά βάση συνθετική κι όχι περιφραστική δεν αποδεικνύει πόσο καλύτερη είναι από την αγγλική, κι αν δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε αυτό γινόμαστε σκοταδιστές και δήθεν εθνικόφρονες εθνικιστές.

 

Και μην ακούσω ότι τα γερμανικά, που είναι βασισμένα τόσο έντονα στην αρχαία ελληνική και τη λατινική είναι εν γένει γεμάτη «κοφτά» στοιχεία, γιατί θα κακοχαρακτηρίσω κανέναν και δεν το θελω! Σκληρή, σίγουρα, αλλά είναι συνθετικότατη πάν' απ' όλα.

Link to comment
Share on other sites

Περιέργως όμως, έχετε παρατηρήσει πως αρκετές λέξεις των Αγγλικών ειδικά στη φανταστική λογοτεχνία ακούγονται και δείχνουν και έχουν ακριβέστερο νόημα, αν μεταφραστούν στην Ελληνική καθαρεύουσα ή και αρχαίζουσα? Αναρωτιέμαι το γιατί και δεν έχω βρει ακριβώς απάντηση.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή ακριβώς η αγγλική γλώσσα είναι κι αυτή μια γλώσσα που εξελίχθηκε και προσαρμόστηκε, αλλά διατηρεί παλιά στοιχεία από άλλες, όπως επίσης και η ελληνική!

 

Παραδείγματος χάριν, Βάρδε, μπορεί oaken να σημαίνει δρύινος, αλλά η χρήση του στην περίπτωση του Oakenshield γίνεται ακριβώς όπως και του λευκού στη λέξη Λεύκασπις...

 

Μην απλοποιούμε τα πράγματα, γιατί χάνουμε το δάσος κολυώμενοι στο δέντρο.

Link to comment
Share on other sites

Volsung: Το compose είναι λατινικό. Και, όπως είπα και στο post μου, ναι, οι λέξεις της αγγλικής που προέρχονται από τα λατινικά ή τα ελληνικά είναι πιο μεγάλες και σύνθετες. Αλλά, σε γενικές γραμμές, η αγγλική είναι ένας τόσος μεγάλος αχταρμάς λέξεων από διάφορες γλώσσες που δύσκολα βγάζεις άκρη ως προς την ετυμολογία τους και πώς δημιουργήθηκαν. Επίσης, υπάρχουν και λέξεις, πολλές τέτοιες λέξεις, οι οποίες είναι καθαρά φωνητικές.

 

Είπες για το "φως". Το φως είναι πρωταρχική λέξη-ρίζα. Δε θα μπορούσε ποτέ να προέρχεται από πουθενά, παρά μόνο από πιθανώς άλλες παλιότερες γλώσσες, από τις οποίες η ελληνική έχει σχηματιστεί, όπως πχ σανσκριτικά κτλ, αλλά μη μπαίνουμε τώρα σε λεπτομέρειες. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πιστεύω πως η ελληνική γλώσσα έχει μια γλωσσική ενότητα και συνέπεια που η αγγλική δεν έχει. Μοιάζει αυθέρετη, και βασίζεται σε συνειρμούς. Δες μόνο πόσο πιο εύκολα βρίσκεις την ετυμολογία στα ελληνικά. Οι λέξεις της είναι ακριβείς.

 

Αλλά δε νομίζω ότι γενικά διαφωνούμε. Και όλη αυτή η ανάλυση, τέλος πάντων, δεν είναι και εντός θέματος, εδώ που τα λέμε. Και, για να επιστρέψω στο θέμα, δεδομένων όλων των παραπάνω, νομίζω ότι η ελληνική είναι υπεραρκετή για να πεις οποιαδήποτε ιστορία Φαντασίας.

 

Dain: Οι ρίζες της νέας ελληνικής είναι αρχαίες και πάντα αρχίζεις από τις ρίζες και, μετά, προχωράς, γιαυτό συμβαίνει το φαινόμενο που αναφέρεις. Πχ, η λέξη "Δράκων" κλίνεται, στα αρχαία, ως εξής: ο δράκων, του δράκοντος, τον δράκοντα (παραβλέπω τη Δοτική). Στην πιο νέα γλώσσα παίρνουμε την Αιτιατική και φτιάχνουμε τη λέξη, έτσι έχουμε: ο δράκοντας, του δράκοντα, τον δράκοντα. Μετά, η γλώσσα συνεχίζει να εξελίσσεται/απλοποιείται και έχουμε: ο δράκος, του δράκου, τον δράκο. Παρομοίως, και ο "Χάρος". Αλλά οι ρίζα και στις δύο περιπτώσεις είναι Δράκων και Χάρων. Οπότε, αν θες να φτιάξεις μια καινούργια λέξη, αρχίζεις από τη ρίζα και, μετά, απλοποιείς, αν θέλεις να απλοιποιήσεις.

 

Rasp: απλά διαφωνούμε. Αλλά σκέψουμε, ας πούμε, ότι η "φλοξ" κλίνεται: η φλοξ, της φλογός, την φλόγα. Και στα νέα ελληνικά γίνεται "η φλόγα". Και απο κεί προέρχεται και το flame, υποθέτω.

Link to comment
Share on other sites

Κοιτάχτε η αλήθεια είναι ότι γενικώς τα ελληνικά για Fantasy βιβλία δε με πολυσυγκινούν το αντίθετο μάλιστα. Και όχι γιατί πιστεύω ότι δεν έχει το εύρος κλπ. απλώς μου έρχεται μια ζαλάδα ένα κατιτίς όταν διαβάζω/ακούω φράσεις του τύπου "ξεθηκαρώνω το σπαθί μου" και άλλα τέτοια ωραία. Συχνά δηλαδή σε μια προσπάθεια να δώσει ο συγγραφέας ή ο μεταφραστής αντίστοιχα μια ατμόσφαιρα μια αίσθηση περασμένης εποχής κλπ. χρησιμοποιεί κάτι τέτοιες εκφράσεις οι οποίες είναι ελεεινά ξεπερασμένες. Πραγματικά μου σηκώνεται η τρίχα. Αυτό συμβαίνει και όταν διαβάζω τα ποιήματα/τραγούδια πολλών μεταφράσεων στα ελληνικά και είναι απαραίτητα σε δεκαπεντασύλλαβο λες και πρόκειται για τσάμικο και με κάτι απίστευτες λέξεις που ούτε η γιαγιά μου δεν χρησιμοποιεί πια.

 

Δεν είμαι κατά των λέξεων με νόημα (βλ. Δρυάσπις, Άρκας κλπ.) είμαι κατά των λέξεων που μου μυρίζουν παλιατζούρα και μούχλα... Δυστυχώς όμως έχω έρθει αντιμέτωπη με μπόλικα τέτοια περιστατικά όταν διαβάζω Fantasy στα ελληνικά...

 

Αυτή είναι η ταπεινή γνώμη μιας Σεκόγιας...

Link to comment
Share on other sites

Βάρδε, συνεχίζω λίγο τo οff-topic και σταματάω.

 

Από τη στιγμή που πήρες ως παράδειγμα το go, μια λέξη κοφτή που δεν μπορεί να αναλυθεί γιατί πολύ απλά δεν έχει συνθετικές λέξεις, πήρα και εγώ το φως, μία λάξη πάλι κοφτή που δεν μπορεί να αναλυθει για να σου δείξω πως δεν ισχύει αυτό που λες μόνο στην Ελληνική γλώσσα, αλλά μέχρι και στην γλώσσα των ιθαγενών αφρικανών στο Τιμπουκτού(με την προυπόθεση ότι η γλώσσα τους έχει σύνθετες λέξεις :D ).

 

Ο Rasp έχει δίκιο

Το γεγονός ότι η ελληνική γλώσσα είναι κατά βάση συνθετική κι όχι περιφραστική δεν αποδεικνύει πόσο καλύτερη είναι από την αγγλική, κι αν δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε αυτό γινόμαστε σκοταδιστές και δήθεν εθνικόφρονες εθνικιστές.

 

-------

 

-[END TRANSMISSION]-

 

 

 

 

zoyki, όντως αυτό είναι κόλλημα, αλλά υπάρχουν και καλές μεταφράσεις για σένα... για παράδειγμα στο βιβλίο Το μυστικό του Μονσεγκύρ (από Arnoud Delalande, εκδόσεις Bell...είναι ιστορικό μυθιστόρημα), ο μεταφρστής μεταφράζει τις ασπίδες σκουτάρια και γενικά χρησιμοποιεί αρκετές τέτοιες "άγνωστες" λέξεις και το αποτέλεσμα είναι πολύ διαφορετικό και πιο όμορφο. Εμένα πάντως μου άρεσε αυτό πολύ.

Link to comment
Share on other sites

H Ελληνική γλώσσα παρ' όλα αυτά σχηματίζεται από λέξεις με συγκεκριμένο νόημα, και με λογική, πράγμα που κληρονομήθηκε αργότερα στα λατινικά και στις λατινογενείς γλώσσες, και έφτασε μέχρι τις γερμανικές και την αγγλική. Αν όμως πάρεις μερικές λέξεις αγγλικές σαν αυτές δε βγαίνει καθόλου λογική ή νόημα:

cradle

puddle

rattle

grab

grasp

grim

brim

κτλ κτλ

Είναι εντελώς τυχαίες και καθαρό παράδειγμα της "προσυμφωνημένης" από τους ομιλητές έννοια λέξης. Στα αγγλικά πάρε έναν ήχο, πχ το φιςςς που κάνει η τσαγιέρα και κάνεις ρήμα fiss- I fiss, you fiss he fisses! Στα ελληνικά δεν γίνεται αυτό - ή τουλάχιστον δε γινόταν μέχρι πρόσφατα ή πολύ σπάνια - αν και στα αρχαία υπήρχαν τέτοια παραδείγματα - .................... - μήπως κάνω λάθος;

Link to comment
Share on other sites

Για το compose, είναι όντως απ'τα λατινικά cum+pono (!) όπου το cum τρέπεται σε con/com στη σύνθεση και από το pono χρησιμοποιείται το θέμα της μετοχής του παθητικού παρακειμένου (positus) pos-. Ζήτω το ανούσιο επιδεικτικό spamming!!!

 

Τώρα για τις ηχοποίητες λέξεις στα αγγλικά, προσφέρουν κι αυτές μια ομορφιά, ένα impact (ελληνικά-->?) στη γλώσσα. Σκεφτείτε για παράδειγμα το whip, ίσως το drop, σίγουρα το snake, πόσο ωραία μπορούν να χρησιμοποιηθούν! (παραδείγματα από ένα τραγούδι του Purcell - γενικά στο τραγούδι η γλώσσα μπορεί να τραβηχτεί στο έσχατο των δυνατοτήτων της νομίζω...) Ζήτωσαν οι κακοσυντεταγμένες παρενθέσεις και οι μετοχές με αναδιπλασιασμό!

 

edit: Στα ελληνικά ίσως ένα ωραίο παράδειγμα ηχοποίητης λέξης είναι η βοή (φωνή βοώντος, ελπίζω πως είναι όντως με ο μικρόν {τι χαρά ένοιωσα όταν αποκρυπτογράφησα ετυμολογικά τα γράμματα της αλφαβήτου! [bangin myself]})

 

edit2: καλά το προηγούμενο post μου είναι ένα θαύμα σύνταξης και συνοχής, ε? αναρρωτιέμαι πώς θα είναι αυτό όταν το ξαναδιαβάσω...

 

edit3: Για να μη λέτε ότι είμαι εμπειριοποντοθήρας! :crybaby:

 

editIV: Πάνο, please call me Ορφέα! :D

 

 

Οι Μούσες μαζί σας,

-Ορφέας

Edited by Orpheus
Link to comment
Share on other sites

ένα impact (ελληνικά-->?) στη γλώσσα.

 

Μια βαρύτητα;

 

 

Τέλος πάντων. Και στα ελληνικά υπάρχουν λέξεις που βγήκαν από ήχους, όπως και σε όλες τις γλώσσες. Αλλά στα ελληνικά είναι λίγο πιο κομψές. Παραδείγματος χάρη, το μούγκρισμα βγαίνει από το μούου, το γάβγισμα βγαίνει από το γααβ. Αλλά η ελληνική γλώσσα διαμορφώνει τον ήχο σε ένα ρήμα. Η αγγλική δεν το κάνει αυτό. Ο σκύλος κάνει baark! baark!, επομένως the dog barks.

Link to comment
Share on other sites

Ναι. Για σκέψου λίγο τον ήχο. Μπορείς να τον ακούσεις ως "γαβ" αλλά μπορείς να τον ακούσεις και ως "bark". Οι ήχοι δεν απόδιδονται ποτέ απόλυτα με γράμματα, έτσι η κάθε γλώσσα τούς αποδίδει και διαφορετικά πολλές φορές. Δεν έχεις δει που, όταν θέλουν να αποδώσουν γραπτώς έναν σκύλο να γαβγίζει, στα ελληνικά γράφουν γαβ! γαβ! ενώ στα αγγλικά bark! bark!;

 

Παρομοίως είναι και ο κρότος. Στα αγγλικά τον γράφουν BANG! Στα ελληνικά τον γράφουμε ΜΠΑΜ!

Link to comment
Share on other sites

Σου έχω καλύτερο, Βάρδε: τον ήχο του αεροπλάνου που απογειώνεται!

 

Αγγλικά: Znnnn!

Ελληνικά: Βζιουν!

Ιαπωνικά: Kyuuu!

Link to comment
Share on other sites

Οι κινέζοι λένε ότι οι σκύλοι κάνουν "όου! όου!" ή κάτι τέτοιο. Οι περισσότεροι λαοί εκτός απ' τους έλληνες λένε ότι οι γάτες κάνουν μιάου και όχι νιάου.

Τέλος πάντων, ήθελα να ρωτήσω τι εννοείς Ορφέα με το "τι χαρά ένοιωσα όταν αποκρυπτογράφησα ετυμολογικά τα γράμματα της αλφαβήτου". Τι εννοείς λοιπόν;

Ζήτω η αντιγραφή και επικόλληση.

Link to comment
Share on other sites

Πέρα από τις προανααφερθείσες παρατηρήσεις, καλό θα ήταν να λάβουμε υπόψη την θέση του Χάρου. Άλλο η συγγραφή και άλλο η μετάφραση. Έχουμε δεθεί τόσο πολύ μμε την ηλίθια έννοια η φανταστική λογοτεχνία είναι αγγλική, που ό,τι κάνουμε σχετικά με αυτή είναι στα αγγλικά.

Έτσι, ο κάθε ένας παίζει παιχνίδια ρόλων στα αγγλικά, θεωρώντας εξωφρενική την χρήση ελληνικών μεταφρασμένων ή αντίστοιχων όρων. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το όνομα της Ικανότητας "Αγχέμαχα όπλα" τρόμαξε τους playtesters μου, ρωτώντας με τι σημαίνει. Όταν εξήγησα η απάντηση που πήρα ήταν:

"Καλά γιατί δεν το κάνεισ στα αγγλικά;"

Άλλη ατάκα ενός φρικιού που παίζει Mage (δεν προσβάλλω τους παίκτες, απλά ο συγκεκριμένος πραγματικά δεν μπορεί να ονομαστεί αλλιώς). "Σιχαίνομαι τα ελληνικά".

Χωρίς λόγια... :doh:

Link to comment
Share on other sites

Έχουμε δεθεί τόσο πολύ μμε την ηλίθια έννοια η φανταστική λογοτεχνία είναι αγγλική, που ό,τι κάνουμε σχετικά με αυτή είναι στα αγγλικά.

Μα το φανταστικό που κυκλοφορεί μαζικά στην αγορά την σήμερον ημέρα ΕΙΝΑΙ αγγλικά...

Πάντως τα παραδείγματα που αναφέρεις είναι σίγουρα ακρότητες (όχι με την έννοια πως είναι κάτι σπάνιο, αλλά πως δεν πρέπει να φτάνουμε σε τέτοιο σημείο).

 

 

BTW, τι σημαίνει αγχέμαχα όπλα;;;;

Link to comment
Share on other sites

Εγω παλι δε θα παρω μερος στη συζητηση απο την αρχη αλλα θα πω τη δικη μου αποψη: Τα ελληνικα οπως ολοι ξερουμε και κανεις απο μας δεν αμφισβητει ειναι η πληρεστερη γλωσσα οσον αφορα την πληθορα των λεξεων και εκφρασεων, και αυτο την κανει την καταλληλοτερη γλωσσα για τη λογοτεχνια.

Ομως τα ελληνικα ονοματα πχ. Κωστας, Βασιλης, Σπυρος κτλ. δεν κανουν για τη φαντασια οποιουδηποτε ειδους και αν ειναι αυτη.

πχ. : "Ευ! Σπυρο! ο δρακοντας ερχεται κατα πανω μας" ειπε ο Αργυρης και υψωσε την ασπιδα του για να προστατευτει απο την θανατηφορα φωτια του δρακου.

ο Σπυρος εψαλε κατι σε μια περιεργει γλωσσα. Αμεσως σχεδον μια πυρινη σφαιρα εμφανιστηκε απο το πουθενα και ο δρακος εκανε μια βουτια για να την αποφυγει.

 

Ειδατε? δεν ειναι και τοσο "σωστο". Δεν εχει ωραιο ηχοχρωμα.

Link to comment
Share on other sites

πχ. : "Ευ! Σπυρο! ο δρακοντας ερχεται κατα πανω μας" ειπε ο Αργυρης και υψωσε την ασπιδα του για να προστατευτει απο την θανατηφορα φωτια του δρακου.

ο Σπυρος εψαλε κατι σε μια περιεργει γλωσσα. Αμεσως σχεδον μια πυρινη σφαιρα εμφανιστηκε απο το πουθενα και ο δρακος εκανε μια βουτια για να την αποφυγει.

 

Ειδατε? δεν ειναι και τοσο "σωστο". Δεν εχει ωραιο ηχοχρωμα.

 

ARE YOU F***ING CRAZY?! Γαμάτο μου ακούγεται! Μάλιστα θα γράψω και μια ιστορία! Μου εδωσες ιδέα!

Να σε φιλησω! :guitar:

 

 

 

:blackcat:

 

 

edit:

Spaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaam...

Edited by King_Volsung
Link to comment
Share on other sites

[πχ. : "Ευ! Σπυρο! ο δρακοντας ερχεται κατα πανω μας" ειπε ο Αργυρης και υψωσε την ασπιδα του για να προστατευτει απο την θανατηφορα φωτια του δρακου.

ο Σπυρος εψαλε κατι σε μια περιεργει γλωσσα. Αμεσως σχεδον μια πυρινη σφαιρα εμφανιστηκε απο το πουθενα και ο δρακος εκανε μια βουτια για να την αποφυγει

 

Ειδατε? δεν ειναι και τοσο "σωστο". Δεν εχει ωραιο ηχοχρωμα.

 

 

Μια χαρά το βρίσκω. Εντάξη, το όνομα Αργύρης δεν είναι τόσο εύηχο όσο το Πάνος, αλλά και πάλι μια χαρά το βρίσκω. Δεν τη συνεχίζεις την ιστορία μήπως και αλλάξεις γνώμη?

Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλά άμα ήταν

Ευ! Άλμαγε! ο δρακοντας ερχεται κατα πανω μας" ειπε ο Δράγχαιτος και υψωσε την ασπιδα του για να προστατευτει απο την θανατηφορα φωτια του δρακου.

ο Άλμαγος εψαλε κατι σε μια περιεργει γλωσσα. Αμεσως σχεδον μια πυρινη σφαιρα εμφανιστηκε απο το πουθενα και ο δρακος εκανε μια βουτια για να την αποφυγει

Δεν είναι πιο ωραίο; Απλά αυτά τα ονόματα είναι πολύ κοινά και πεζά για να χρησιμοποιηθούν σε τόσο ασυνήθιστες (στην καθημερινή ζωή) καταστάσεις.

Link to comment
Share on other sites

αγχέμαχα όπλα = melee weapons.

 

 

Τώρα, για τα ονόματα, εγώ νομίζω ότι όλα εξαρτώνται από το τι θέλεις να γράψεις. Αν γράφεις για κάποιο κόσμο που δεν έχει καμία σύνδεση με τον δικό μας, θα ήταν παράλογο να βάλεις όνομα Πάνος, γιατί βγαίνει από το Παναγιώτης, που βγαίνει από την Παναγία. Αν στον φανταστικό κόσμο αυτό δεν υπάρχει Παναγία, τότε, λογικά, δε θα υπάρχει και το όνομα Πάνος. Από την άλλη, το Βασίλης υποθέτω ότι βγαίνει από το "βασιλιάς", οπότε θα μπορούσε να υπάρξει σε έναν κόσμο που υπάρχουν βασιλιάδες. Και το Αργύρης βγαίνει από τον άργυρο, το ασήμι (υποθέτω), άρα κι αυτό θα μπορούσε να υπάρξει.

 

Αλλά, πραγματικά, νομίζω είναι θέμα γούστου, καθαρά, καθώς και τι θεωρεί ο συγγραφέας πιο σωστό για τον φανταστικό κόσμο που έχει δημιουργήσει.

Link to comment
Share on other sites

Αν γράφεις για κάποιο κόσμο που δεν έχει καμία σύνδεση με τον δικό μας, θα ήταν παράλογο να βάλεις όνομα Πάνος

 

Όχι, όχι, μην τον ακούτε. :angry2: Από το Πανοραμίξ βγαίνει το Πάνος. Βάλτε Πάνο στη φαντασία...Γαμώτο...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..