X.Φ. Λάβκραφτ (H.P. Lovecraft)

[Διγέλαδος]

Άρθρο από την Guardian που προσπαθεί να εξηγήσει γιατί ο Λάβκραφτ τώρα είναι πιο δημοφιλής από πότε παρόλο που είχε τις ρατσιστικές του απόψεις:

HP Lovecraft: the writer out of time

 

Για μένα δεν απαντάει ξεκάθαρα την ερώτηση το άρθρο, αλλά περισσότερο το σημειώνω επειδή επαληθεύει αυτό που έχω προσέξει τελευταία, ότι όντως τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ δημοφιλής. Πολλά kickstarter projects ανήκουν στον κόσμο του Κθούλου, γλυπτά, εκθέσεις, καινούρια βιβλία, κτλ δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι άνθρωποι αποζητούν το φρικαλέο και άγνωστο από το έξωθεν.

[Ugh]

Πολλά kickstarter projects ανήκουν στον κόσμο του Κθούλου, γλυπτά, εκθέσεις, καινούρια βιβλία, κτλ δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι άνθρωποι αποζητούν το φρικαλέο και άγνωστο από το έξωθεν.

και ετσι ειναι το ΣΩΣΤΟ και ΠΡΕΠΟΝ

μενει ακομη να δουμε μια ταινια ανταξια του μεγαλου αρχοντα του τρομου... μ'ακους guillermo???

[Mr. R.Carter]

 

 

Πολλά kickstarter projects ανήκουν στον κόσμο του Κθούλου, γλυπτά, εκθέσεις, καινούρια βιβλία, κτλ δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που οι άνθρωποι αποζητούν το φρικαλέο και άγνωστο από το έξωθεν.

και ετσι ειναι το ΣΩΣΤΟ και ΠΡΕΠΟΝ

μενει ακομη να δουμε μια ταινια ανταξια του μεγαλου αρχοντα του τρομου... μ'ακους guillermo???

Μακαρι ο Del Toro να αλλαξει γνωμη για το "παγωμα" (pun intended) του Mountains of Madness και να ενεργοποιησει ξανα το project, μιας και δειχνει εξαιρετικη επιλογη για υπερεπικη ταινια, η οποια δεν θα εχει cheesy σκηνες με πλοκαμια και βατραχομορφους ανθρωπους. Αυτος ο tom cruise να μην υπηρχε..

[Nestor]

Και συνεχίζω σε αυτό το τόπικ. The Haunter of the Dark, μου φάνηκε μέτριο. The shadow out of time κατά πολύ καλύτερό του. Shadow over innsmouth, καλό και αυτό. Σε συνέχεια αυτού το the thing at the doorstep, προβλεπόμενο.. Προβληματίζομαι, γιατί δεν έχω έχω νιώσει τον τρόμο που προσπαθεί να περιγράψει. Δεν είμαι αρνητικά προκατειλημένος με τον Lovecraft, αλλά περίμενα κάτι άλλο.Περίμενα να τρομάξω. Ξέρω πως μπορεί να πέσει φωτιά να με κάψει με αυτό που θα γράψω, αλλά τον ρατσισμό που είχε τον αντιλαμβάνομαι, τον τρόμο όχι. Κάποιες απο αυτές τις ιστορίες θα μπορούσαν να γίνουν ωραιότατες ταινίες. Shadow over Innsmouth για παράδειγμα, και το Mountains of Madness (νάτη πάλι...) Πάντα μου δίνουν την εντύπωση οι χαρακτήρες του πως είναι επιφανειακοί, δεν με κάνει να νιώσω μέρος τους. Ίσως να είναι και οι μετέπειτα συγγραφείς που ανέπτυξαν το είδος και ξεκίνησα περιμένοντας άλλα.

[aScannerDarkly]

Κοίταξε, είναι απλό: οι χαρακτήρες του Lovecraft δεν είναι επιφανειακοί, είναι ανύπαρκτοι. Πολλές ιστορίες του ακολουθούν παρόμοιο μοτίβο. Το γράψιμό του είναι ώρες-ώρες υπερβολικά φορτωμένο. Στα κείμενά του υπάρχουν κάποια εξοργιστικά ρατσιστικά σχόλια.

 

Τώρα, γιατί και πώς πολλοί από εμάς πίνουμε νερό στ' όνομά του, είναι κάτι που το ξέρει μόνο ο Γιογκ-Σοθόθ.

[Mr. R.Carter]

Και συνεχίζω σε αυτό το τόπικ. The Haunter of the Dark, μου φάνηκε μέτριο. The shadow out of time κατά πολύ καλύτερό του. Shadow over innsmouth, καλό και αυτό. Σε συνέχεια αυτού το the thing at the doorstep, προβλεπόμενο.. Προβληματίζομαι, γιατί δεν έχω έχω νιώσει τον τρόμο που προσπαθεί να περιγράψει. Δεν είμαι αρνητικά προκατειλημένος με τον Lovecraft, αλλά περίμενα κάτι άλλο.Περίμενα να τρομάξω. Ξέρω πως μπορεί να πέσει φωτιά να με κάψει με αυτό που θα γράψω, αλλά τον ρατσισμό που είχε τον αντιλαμβάνομαι, τον τρόμο όχι. Κάποιες απο αυτές τις ιστορίες θα μπορούσαν να γίνουν ωραιότατες ταινίες. Shadow over Innsmouth για παράδειγμα, και το Mountains of Madness (νάτη πάλι...) Πάντα μου δίνουν την εντύπωση οι χαρακτήρες του πως είναι επιφανειακοί, δεν με κάνει να νιώσω μέρος τους. Ίσως να είναι και οι μετέπειτα συγγραφείς που ανέπτυξαν το είδος και ξεκίνησα περιμένοντας άλλα.

 

Φωτια δεν θα πεσει να σε καψει, το πολυ πολυ να σε καταπιει κανας Κθουλου.. 

 

Ποιο λαθος κανεις για μενα και δεν το κανεις μονο εσυ βεβαια, αλλα και αλλοι οι οποιοι δεν καταλαβαινουν τον ΧΦΛ:

 

Προσπαθεις να τον κρινεις λογοτεχνικα και μετρας τον "Τρομο" του με συγχρονα κριτηρια, μεσα απο το πρισμα ενος ενηλικα οπως εισαι.

 

Ως προς το πρωτο,δλδ την λογοτεχνικη του αξια. Πιθανως δεν εχει καμια! Δεν τον διαβαζεις και λες ο νεος Ντοστογιεφσκυ. Αλλα δεν εγινε για αυτο διασημος. Ναι, οι χαρακτηρες του ειναι ασημαντοι, ολοι το παραδεχονται, Αυτοι ειναι ομως η κοσμοθεωρια του, το ποσο μικρος ειναι ο ανθρωπος μεσα στο ατελειωτο χαος του συμπαντος και ποσο τιποτενιος και ανισχυρος στεκεται μπροστα στους Μεγαλους Παλαιους.

 

Ως προς τον Τρομο του: Κακα τα ψεμματα, ιστοριες τετοιου τυπου εχουν full impact μονο σε μικροτερες ηλικιες. ΕΙναι αδυνατο να σε αγγιξει αυτη η λογοτεχνεια στα 30 στα 40 στα 50 οπως σε αγγιζει στα 15. Αλλα μην ξεχνας πως ο ΧΦΛ αντιγραφτηκε και αντιγραφεται κατα κορον. Οποτε το πιθανοτερο ειναι να ηρθες σε επαφη με τον Τρομο μεσω των μιμητων/θαυμαστων του προτου γνωρισεις τον ιδιο το συγγραφεα, οποτε το εφε της εκπληξης και οι καινοτομιες που εισηγαγε ο ΧΦΛ δεν επιδρουν επανω σου οσο θα επρεπε.

 

Η ουσια βρισκεται δηλαδη στη ολοσωστη τελευταια σου φραση "Ίσως να είναι και οι μετέπειτα συγγραφείς που ανέπτυξαν το είδος και ξεκίνησα περιμένοντας άλλα"

[aScannerDarkly]

Αν και δε συμφωνώ με αρκετά από όσα λέει, να ένα ενδιαφέρον άρθρο πάνω στο γιατί ο Lovecraft εξακολουθεί να θεωρείται τόσο σημαντικός.

http://www.theguardian.com/books/2005/jun/04/featuresreviews.guardianreview6

[Nestor]

Πολύ σωστά το θέτετε και οι δυο σας. Τον συγκρίνω με το τώρα και με όσους ακολούθησαν. Όσα διάβασα μέχρι τώρα, μου αφήνουν μια αίσθηση του ανεκπλήρωτου, πως κάτι του λείπει για να δέσουν όλα μαζί και να σταθεί πιο ολοκληρωμένο ως έργο.Ίσως οι μετέπειτα που ακολούθησαν το έργο του να δίνουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, να καλύπτουν τα κενά. Δεν το ξέρω αλλά το ελπίζω. Σίγουρα παίζει ρόλο και η χρονική στιγμή, μιας και τα πρωτότυπα στοιχεία του "χάθηκαν" για εμένα, μιας και τα θεωρώ δεδομένα απο το έργο των επόμενων.

Σε λίγο πιο ανάλαφρη νότα, το ίδιο είχα πάθει και με το Doom. Πρώτη επαφή με το Duke Nukem 3D. Μετά απο καιρό πέφτει στα χέρια μου το Doom που όλοι εκθείαζαν..πλήρης απογοήτευση. Ο δούκας με είχε σημαδέψει..

[Δημήτρης]

 Κάποιες απο αυτές τις ιστορίες θα μπορούσαν να γίνουν ωραιότατες ταινίες. Shadow over Innsmouth για παράδειγμα

 

Δες αυτό

Edited November 8, 2013 by Δημήτρης

[AlienBill]

Εκτός από το Dagon, δείτε και αυτή την ταινία! Είναι ό,τι πιο πιστό έχω δει σε μεταφορά από Λάβκραφτ, που έτσι κι αλλιώς δύσκολα μεταφέρεται στον κινηματογράφο.

[aScannerDarkly]

Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί ξανά, ενδιαφέρουσα προσπάθεια πάντως είναι και αυτή, που έχει προβληθεί και στο φεστιβάλ SFF-rated στην Αθήνα, με πολύ θετική ανταπόκριση από το κοινό.

Νομίζω ότι οι άνθρωποι που έκαναν αυτή την ταινία ακολούθησαν μια πολύ σοφή στρατηγική: επειδή είναι μάλλον αδύνατο να αναπαραχθεί το κλίμα και η δομή της ιστορίας, έχουν επιλέξει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα στυλιστική άποψη, κάνοντας κάτι που, από τη μία σέβεται απόλυτα το έργο του συγγραφέα, από την άλλη όμως είναι μια αυθεντική και πρωτότυπη δημιουργία.

[Nihilio]

Εκτός από το Dagon, δείτε και αυτή την ταινία! Είναι ό,τι πιο πιστό έχω δει σε μεταφορά από Λάβκραφτ, που έτσι κι αλλιώς δύσκολα μεταφέρεται στον κινηματογράφο.

 

Θα διαφωνήσω. Για εμένα η πιο πιστή σε Lovecraft ταινία είναι το In the mouth of Madness (που δεν είναι βασισμένη σε καμία ιστορία του). Μετά, αρκετά κοντά στα πρωτότυπα ήταν και το "The Call of Cthulhu" και το "Η σκιά πέρα από το χρόνο" που ήταν ερασιτεχνικές ταινίες μικρού μήκους (η δεύτερη Ελληνική παραγωγή)

[AlienBill]

To the call of cthulhu ήταν όντως πιστό, αλλά επειδή ήταν βουβό, δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να το συστήσω.

 

Το in the mounth of madness δεν βασίζεται σε ιστορία του Λάβκραφτ, χώρια που ο Κάρπεντερ έχει κάνει πολύ καλύτερες ταινίες από αυτή.

 

Επίσης δείτε αυτό. Γενικά η σειρά masters of horror είχε πολλά διαμάντια μέσα. Είχε και μερικές μουφες βέβαια, αλλά αυτό είναι από τα καλά.

Edited November 9, 2013 by alien666

[Mr. R.Carter]

Το In the Mouth of Madness Προσωπικα δεν μου αρεσει πολυ. ΕΙναι μια μετρια ταινια που με την παροδο του χρονου αντιμετωπιζεται πιο συμπαθητικα ελλειψει αλλων Λαβκραφτικων ταινιων. Ειναι αρκετα cheesy, King-ιζει σε σημεια (οχι μονο στον κλοουν) και δεν νομιζω πως θα καταφερει να κανει καποιον που δεν ειχε επαφη με το εργο του συγγραφεα να εκτιμησει τον Λαβκραφτ. 

[aScannerDarkly]

Επίσης δείτε αυτό. Γενικά η σειρά masters of horror είχε πολλά διαμάντια μέσα. Είχε και μερικές μουφες βέβαια, αλλά αυτό είναι από τα καλά.

Το είδα πριν λίγες μέρες, και ομολογώ ότι μου φάνηκε λίγο νερόβραστο.

[Mr. R.Carter]

 

Επίσης δείτε αυτό. Γενικά η σειρά masters of horror είχε πολλά διαμάντια μέσα. Είχε και μερικές μουφες βέβαια, αλλά αυτό είναι από τα καλά.

Το είδα πριν λίγες μέρες, και ομολογώ ότι μου φάνηκε λίγο νερόβραστο.

 

 

Σιγουρα δεν ανταποκρινεται στις απαιτησεις της αγαπημενης μου ιστοριας απο τον Αρχοντα, αλλα ειναι αυτο που λες "εχουμε δει και χειροτερα". Εννοειται πως δεν αγγιζει καν την εφιαλτικη ατμοσφαιρα του πρωτοτυπου.

[aScannerDarkly]

 

 

Επίσης δείτε αυτό. Γενικά η σειρά masters of horror είχε πολλά διαμάντια μέσα. Είχε και μερικές μουφες βέβαια, αλλά αυτό είναι από τα καλά.

Το είδα πριν λίγες μέρες, και ομολογώ ότι μου φάνηκε λίγο νερόβραστο.

 

 

Σιγουρα δεν ανταποκρινεται στις απαιτησεις της αγαπημενης μου ιστοριας απο τον Αρχοντα, αλλα ειναι αυτο που λες "εχουμε δει και χειροτερα". Εννοειται πως δεν αγγιζει καν την εφιαλτικη ατμοσφαιρα του πρωτοτυπου.

 

Άσε που έχει -άκουσον, άκουσον- υποψία ειδυλλίου!

[AlienBill]

Γενικά ο Stewart Gordon και ο Brian Yuzna προσπαθούν να "εκσυγχρονίσουν" το έργο του Λάβκραφτ προσθέτοντας μέσα χιούμορ και γυμνό.

 

Αυτό φαίνεται και στα τρία Re-animator που κάνανε (εκεί τουλάχιστον κόλλαγε κιόλας) αλλά και σε άλλες ταινίες τους όπως π.χ. το from beyond ή το Dagon.

 

Η αλήθεια είναι ότι η δουλειά τους στέκει αυτόνομα για εμάς τους b-μουβάδες (βάζω κι εμένα μέσα) και πιστεύω ότι χαραμίστηκαν με το να κάνουν μεταφορές του Λάβκραφτ, ενώ μπορούν να κάνουν κάτι δικό τους, με τον cheesy τρόπο που τους χαρακτηρίζει.

[Mr. R.Carter]

 

 

 

Επίσης δείτε αυτό. Γενικά η σειρά masters of horror είχε πολλά διαμάντια μέσα. Είχε και μερικές μουφες βέβαια, αλλά αυτό είναι από τα καλά.

Το είδα πριν λίγες μέρες, και ομολογώ ότι μου φάνηκε λίγο νερόβραστο.

 

 

Σιγουρα δεν ανταποκρινεται στις απαιτησεις της αγαπημενης μου ιστοριας απο τον Αρχοντα, αλλα ειναι αυτο που λες "εχουμε δει και χειροτερα". Εννοειται πως δεν αγγιζει καν την εφιαλτικη ατμοσφαιρα του πρωτοτυπου.

 

Άσε που έχει -άκουσον, άκουσον- υποψία ειδυλλίου!

 

 

Που να μην ηταν οπαδος του ΧΦΛ ο σκηνοθετης δηλαδη... Την ειδε Hollywood o Stuart Gordon;

Εχεις ακουστα το συνθημα Fuck Modern Football; Ε καπως ετσι..

[Nihilio]

Το In the Mouth of Madness Προσωπικα δεν μου αρεσει πολυ. ΕΙναι μια μετρια ταινια που με την παροδο του χρονου αντιμετωπιζεται πιο συμπαθητικα ελλειψει αλλων Λαβκραφτικων ταινιων. Ειναι αρκετα cheesy, King-ιζει σε σημεια (οχι μονο στον κλοουν) και δεν νομιζω πως θα καταφερει να κανει καποιον που δεν ειχε επαφη με το εργο του συγγραφεα να εκτιμησει τον Λαβκραφτ. 

Βγαίνω λίγο εκτός τόπικ, αλλά η ταινία πιάνει εξαιρετικά όλα αυτά που κάνουν τον Lovecraft τρομαχτικό. Είδικά το τέλος είναι μέσα στο πνεύμα του Λάβκραφτ, ενώ η σκηνή με το γέρο στο ποδήλατο θα μπορούσε να είναι γραμμένη με πλάγια γράμματα. Αλλά ναι, ο Σάττερ Κέην είναι αμάγαλμα Λάβκραφτ και Κινγκ και, ενώ δεν πρόκειται για την καλύτερη ταινία του Κάρπεντερ (προσωπική αγαπημένη μου είναι ο Σταθμός 13) έχει ένα μοναδικό feel.

[northerain]

Ε καλά επειδή ήταν ασεξουαλ ο Λαβκραφτ εμείς τι φταίμε?

[Mr. R.Carter]

 

Το In the Mouth of Madness Προσωπικα δεν μου αρεσει πολυ. ΕΙναι μια μετρια ταινια που με την παροδο του χρονου αντιμετωπιζεται πιο συμπαθητικα ελλειψει αλλων Λαβκραφτικων ταινιων. Ειναι αρκετα cheesy, King-ιζει σε σημεια (οχι μονο στον κλοουν) και δεν νομιζω πως θα καταφερει να κανει καποιον που δεν ειχε επαφη με το εργο του συγγραφεα να εκτιμησει τον Λαβκραφτ. 

Βγαίνω λίγο εκτός τόπικ, αλλά η ταινία πιάνει εξαιρετικά όλα αυτά που κάνουν τον Lovecraft τρομαχτικό. Είδικά το τέλος είναι μέσα στο πνεύμα του Λάβκραφτ, ενώ η σκηνή με το γέρο στο ποδήλατο θα μπορούσε να είναι γραμμένη με πλάγια γράμματα. Αλλά ναι, ο Σάττερ Κέην είναι αμάγαλμα Λάβκραφτ και Κινγκ και, ενώ δεν πρόκειται για την καλύτερη ταινία του Κάρπεντερ (προσωπική αγαπημένη μου είναι ο Σταθμός 13) έχει ένα μοναδικό feel.

 

 

H ταινια πραγματι προσπαθει να προσεγγισει τα πραγματα οπως θα εγραφε ο Λαβκραφτ, εχει ολα εκεινα τα στοιχεια που χαρακτηριζουν τα διηγηματα του αλλα γιατι αυτο επρεπε να γινει με επιτηδευμενη κακογουστια? Τα υλικα ειναι τα σωστα αλλα η εκτελεση της συνταγης καπου χανει. Το εργο μου αρεσει αλλα μαλλον με συμβιβαστικο τροπο. Ειναι λιγο απογοητευτικη σαν Lovecraftian tribute by Carpenter αλλα δεν ειναι "κακο" εργο.

[AlienBill]

Ε καλά επειδή ήταν ασεξουαλ ο Λαβκραφτ εμείς τι φταίμε?

 

Δεν ξέρω τι μπορεί να χαρακτηριστεί ως περισσότερο "μπροστά από την εποχή του": Μια ιστορία που δεν περιέχει γυναίκες γιατί και στην πραγματικότητα συμβαίνουν ιστορίες που περιλαμβάνουν μόνο γυναίκες και μόνο άντρες ή μια ιστορία που εξόφθαλμα πρέπει να περιλαμβάνει μόνο άντρες και όταν υπεισέρχεται σε αυτή η γυναικεία παρουσία αυτό να γίνεται εκβιαστικά, παρουσιάζοντάς την ως μια αδιάφορη γλάστρα που υποτιμά το γυναικείο φύλο;;

 

Πράγματι ο Λάβκραφτ ήταν ασέξουαλ και αυτός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός. Διότι άλλοι λένε ότι ήταν μισογύνης, πράγμα εντελώς λάθος, δεδομένου ότι ο Λάβκραφτ αλληλογραφούσε με γυναίκες, συνεργαζότανε με γυναίκες και ήταν ευγενέστατος προς αυτές.

 

Μακάρι όλοι οι "μισογύνηδες" να αντιμετώπιζαν τις γυναίκες όπως ο Λάβκραφτ: Δηλαδή σαν κάτι το άγνωστο και το ακατανόητο, που δεν το κατέχουν καλά και επομένως θα εκτεθούν αν ασχοληθούν με αυτό και τα σκατώσουν στη διαπραγμάτευσή του. Επομένως δεν ασχολούνται καθόλου.

 

Το πρώτο πράγμα που μου δίδαξε ο μεγάλος αυτός συγγραφέας όταν τον γνώρισα στην εφηβεία μου, είναι ότι δεν περιστρέφονται τα πάντα σε αυτόν τον κόσμο γύρω από ένα κρεβάτι....

Edited November 9, 2013 by alien666

[Δημήτρης]

Και συνεχίζω σε αυτό το τόπικ. The Haunter of the Dark, μου φάνηκε μέτριο.

 

Ξέχασα να το αναφέρω στο προήγουμενο μου ποστ. Διάβασε τις παρακάτω ιστορίες με αυτή την σειρά:

 

- Ρόμπερτ Μπλοχ: Ο Επισκέπτης από τα Άστρα

- Χ. Φ. Λάβκραφτ: The Haunter of the Dark

- Ρόμπερτ Μπλοχ: Η Σκιά στο Κωδονοστάσι

 

Σχηματίζουν ένα ενδιαφέρον σύνολο όντας συνέχεια η μία της άλλης. Μπορεί και πάλι να μην σου αρέσει το ''The Haunter of the Dark'', αλλά σαφώς και έχεις καλύτερες πιθανότητες αν το διαβάσεις έτσι.

[Nihilio]

 

Και συνεχίζω σε αυτό το τόπικ. The Haunter of the Dark, μου φάνηκε μέτριο.

 

Ξέχασα να το αναφέρω στο προήγουμενο μου ποστ. Διάβασε τις παρακάτω ιστορίες με αυτή την σειρά:

 

- Ρόμπερτ Μπλοχ: Ο Επισκέπτης από τα Άστρα

- Χ. Φ. Λάβκραφτ: The Haunter of the Dark

- Ρόμπερτ Μπλοχ: Η Σκιά στο Κωδονοστάσι

 

Σχηματίζουν ένα ενδιαφέρον σύνολο όντας συνέχεια η μία της άλλης. Μπορεί και πάλι να μην σου αρέσει το ''The Haunter of the Dark'', αλλά σαφώς και έχεις καλύτερες πιθανότητες αν το διαβάσεις έτσι.

 

H Σκιά στο κωδονοστάσι είναι καταπληκτική ιστορία. Και τολμώ να πω ότι ο Μπλοχ ήταν ο καλύτερος μαθητής/συνεχιστής του Λαβκραφτ, από όσες ιστορίες του τουλάχιστον έχω διαβάσει (κάποιοι θα πουν ότι προτιμούν τη δράση που έφερε ο Χάουαρντ στο Μύθο, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι οι πιο Λαβκραφτικές ιστορίες του δεν είναι από τις καλύτερές του)