Jump to content

Ιστορικά Μυθιστορήματα


Lord_Velkion
 Share

Recommended Posts

Κοιταζα το τοπικ και ειδα οτι δεν ειχα απαντησει.Του Ρεμαρκ ναι.Δε θυμαμαι πως εγραψα το αλλο ονομα,κατι εψαχνα στο νετ και μπερδευτηκα.

 

Α,και να ξαναπω εδω οτι το Για ποιον χτυπα η καμπανα ειναι καλυτερο απο το ΑσΟ,ισως το καλυτερο του Χεμινγουεη και απο τα αγαπημενα μου βιβλια.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Πολύ ωραίο είναι και το βιβλίο "Ο τελευταίος Ναΐτης" του Michael Jecks. Μετά την καταδίκη του Jaques de Molay και το θάνατό του στην πυρά και γενικά την εκδίωξη των Ναϊτών, βρισκόμαστε στην Αγγλία εκείνης της εποχής όπου ένας υψηλόβαθμος καλείτε να λύσει το μυστήριο 2 δολοφονιών. Αν και προβλέψιμο, μου άρεσε πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Η Κορηφή των ιστορικών μυθηστορημάτων είναι το ο"Όνομα του Ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο από τα Ελληνικά Γράμματα,

Επιπλέον, "Κώδικας Da Vinci" kαι"Illuminati" του Dan Brown από εκδώσεις Λίβάνι

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Επίσης να αναφέρω και το

Κομης Βελισαριος

του Ρομπερτ Γκερηβς

Παραδοξως δεν έχω διαβάσει άλλα πιο γνωστά βιβλια του Γκρεηβς,πάντως αυτό μου άρεσε αρκετά.Βεβαια και ο Βελισαριος ήταν εδνιαφέρον τύπος,κι αυτό βοηθά.Αλλά κι ο Γκρεηβς σαφώς ικανος συγγραφέας.

 

 

Κοιτούσα το τοπικ (κάτι που δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει να αναβιώνουν περασμένα θέματα), ως αθεράπευτα Γκρεϊβσικός πρέπει να πω ότι δεν ήταν απλώς ικανός συγγραφέας, αλλά μία ιδιοφυΐα. Ως μικρή αναφορά σε περίπτωση που κάποιος ενδιαφέρεται θα πρέπει να αναφέρω τα δύο κορυφαία του έργα:

Οι Ελληνικοί μύθοι, εκδόσεις κάκτος

 

Ο Γκρέιβς όχι μόνο καταφέρνει να συγκεντρώσει ολόκληρη της ελληνική μυθολογία, με σαφής παραπομπές, αλλά δίνει μία τελείως διαφορετική ερμηνεία χρησιμοποιώντας την ευημεριστικά, και ως πλαίσιο της διαμάχης μεταξύ των ανδροκρατούμενων ινδοευρωπαίων και των μητριαρχικών λαών του μεσογειακού υποστρώματος. Θεϊκός είναι ο τρόπος εξιστόρησης του τρωικού πολέμου και ο συνδυασμός του με τη μετανάστευση των λαών της θάλασσας. Απίστευτο βιβλίο, που γράφτηκε σε μία εποχή, όπου τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν είχαν ακόμα καταφέρει να συμβαδίζουν με την ιδιοφυΐα του Γκρέιβς. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, αν και είναι μία πόρτα που αν τη διαβείς δύσκολα θα γυρίσεις πίσω.

 

Η Λευκή Θεά, εκδόσεις κάκτος

 

Εδώ ο Γκρέιβς δίνει ένα τελείως διαφορετικό νόημα στην ποιητική και ξεκινάει έναν πόλεμο με τους ποιητές της αράδας, που χωρίς γνώσεις, χωρίς νόημα, χωρίς σημασία, ρέπουν στην ευκολία. Όλο το πλάτος των κελτικών μύθων, η ερμηνεία τους, σύνδεση με τους μύθους των ινδοευρωπαίων και φυσικά, όπως πάντα η ανάλυση της Μεγάλης Θεάς, που θα έπρεπε να περάσουν χρόνια, μέχρι η μεγάλη αρχαιολόγος Γκιμπούντας, να αποδεχτεί και να επιβεβαιώσει τα συμπεράσματα του Γκρέιβς. Επίσης μία τρομερή ανάλυση του δενδριτικού αλφαβήτου και της Δρυιδικής θρησκείας.

 

Πολυγραφότατος, ταπεινός, ένας πραγματικός συνδυασμός συγγραφέα, ποιητή, επιστήμονα, έδωσε μάχες, κάποιες νίκησε κάποιες έχασε, αλλά τα έργα του δίνουν πρόσβαση σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο και σε μία εντελώς διαφορετική διάσταση. Δεν θέλω να ακούγομαι σαν διαφήμιση, αλλά ο Γκρέιβς αξίζει ιδιαίτερης προσοχής.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Ήθελα να ανοίξω νέο τόπικ αλλά βρήκα αυτό και είπα να το συμπληρώσω, μιάς και το είδος είναι από τ' αγαπημένα μου. Μέσα στο ιστορικό μυθιστόρημα καλό θα ήταν να συμπεριληφθεί και η μυθιστορηματική βιογραφία, μιάς και εδώ περιγράφονται ολόκληρες εποχές, με σημαντικά πρόσωπα και γεγονότα. Πολλά από τα βιβλία που ήθελα να σας προτείνω έχουν ήδη παρουσιαστεί από άλλους φίλους παραπάνω, γι αυτό θα συμπληρώσω κατα το δυνατόν ορισμένα κενά και θα φτιάξω κατηγορίες, για να είναι ευκολότερο στον καθέναν να διαβάσει για το είδος που τον ενδιαφέρει.

 

Αρχαία Ελλάδα και Αρχαίος Κόσμος

 

1) Σαπφώ - Ντανιέλε Κάλβο Πλατέρο

2) Ο Τύραννος των Συρακουσών - Β.Μ.Μανφρέντι

3) Ο Κύριός μου Αλκιβιάδης - Άγγελος Βλάχος

4) Σωκράτης - Χρήστος Ζλόκωστας

5) Σπάρτακος - Χάουαρντ Φαστ

6) Μέγας Αλέξανδρος - Β.Μ.Μανφρέντι (τριλογία)

7) Σαλαμίνα - Χαβιέρ Νεγρέτε

8) Εγώ ο Πύρρος - Γιώργος-Ρήγας Σκούτελας

9) Ο Πόλεμος της Τροίας - Λίντσεϋ Κλάρκ

10) Η επιστροφή από την Τροία - Λίντσεϋ Κλάρκ

11) Ιουλιανός - Κλώντ Φουκέ

12) Ο Πυθέας των ανέμων - Μάνος Μεγαλοκονόμος

13) Θα κινήσω τη γή, θα αλλάξω τον κόσμο - Μπρέντ Μόναχαν

14) Η ράβδος του Ευκλείδη - Ζαν Πιέρ Λουμινέ

15) Κλαύδιος και Μεσσαλίνα - Ρόμπερτ Γκρέηβς (τώρα ως: εγώ ο Κλαύδιος και Κλαύδιος ο θεός)

16) Το τέλος του Εφιάλτη - Παναγιώτης Μπαλτάκος

17) Αννίβας - Ρος Λέκι

18) Αμίλκας - Πτρίκ Ζιράρ

19) Αττίλας - Ουίλιαμ Νέπιερ (τριλογία)

20) Άγης - Λιλή Μαυροκέφαλου

21) Κλεομένης - Λιλή Μαυροκέφαλου

22) Ο Βασιλιάς Ιησούς - Ρόμπερτ Γκρέηβς

23) Imperium - Ρόμπερτ Χάρις

 

Βυζάντιο

 

1) Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου - Πηνελόπη Δέλτα

2) Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος - Κώστας Κυριαζής

3) Θεοφανώ - Κώστας Κυριαζής

4) Ρωμανός ο Δ' Διογένης - Κώστας Κυριαζής

5) Η Ξυπόλυτη Αυτοκράτειρα - Εβελίν Ντεχέρ

6) Οι πολεμιστές του Θεού - Τζέϊμς Ρέστον (Αφορά τις σταυροφορίες, Ριχάρδος & Σαλαντίν)

7) Οι τελευταίοι Γαληνότατοι - Άγγελος Βλάχος

8) Η Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ - Άγγελος Τερζάκης (Φραγκοκρατία στην Ελλάδα)

9) Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος ο ελευθερωτής - Γιώργος Λεονάρδος

10) Θεοδώρα - Πώλ Γουέλμαν

11) Ένας σκούφος από πορφύρα - Μάρω Δούκα

 

Μεσαίωνας & Αναγέννηση

 

1) Η θρησκεία - Πωλ Γουίλοκς

2) Οι μάσκες των πεφωτισμένων - Ρόμπερτ Άντον Γουίλσον

3) Το πέμπτο ευαγγέλιο - Φίλιπ Βάντεμπεργκ

4) Ο στρατός των Αγγέλων - Πάμελα Μαρκαντέλ (2τ)

5) Ο γιατρός του Βασιλιά και η Βασίλισσα - Ίνκβιστ Περ Όλοβ

6) Μαρία Αντουανέτα - Στέφαν ΤσβάΪχ

 

Α & Β Παγκόσμιος Πόλεμος

 

1) Πολέμησαν για την Πατρίδα - Μιχαήλ Σόλοχωφ

2) Η ζωή εν τάφω - Στράτης Μιρυβήλης

3) Ο χορός των καταραμένων - Ίρβινγκ Σόου

4) Η μεγάλη απόδραση - Πωλ Μπρίκχιλ

5) Στάλινγκραντ - Κ.Μ. Σιμόνωφ

6) Η νύχτα των στρατηγών - Χανς χέλμουτ Κίρστ

7) Η λίστα του Σίντλερ - Τόμας Κένιλι

8) Η γέφυρα του ποταμού Κβάϊ - Πιέρ Μπουλλέ

9) Έξοδος - Λέων Γιούρι

10) Σκελετός 509 - Έριχ Μαρία Ρεμάρκ (υπάρχει και ώς "σπίθα ζωής")

11) Καπούτ - Κούρτσιο Μαλαπάρτε

12) Βυθίσατε το Βίσμαρκ - Τζ. Φόρεστερ

13) Ο μπρούτζινος καβαλάρης / Τατιάνα και Αλεξάντερ / Οι κήποι της Τατιάνας - Πωλίνα Σίμονς (τριλογία)

14) Οι πόλεμοι 1912 - 1913 - Σπύρος Μελάς

15) Δρ. Ζόργκε κατάσκοπος χωρίς ίχνη - Χανς Χέλμουτ Κίρστ

16) Ματα Χάρι - Ρενέ Μασσόν

17) Τα κανόνια του Ναβαρόνε - Άλισταιρ Μακλήν

18) Σταυροί στο μέτωπο - Χόμφρεϋ Κόμπ

 

Μυθιστορηματική Βιογραφία

 

1) Βαν Γκογκ η ζωή ενός ανθρώπου - Ίρβινγκ Στόουν

2) Ναπολέων - Οκτάβ Ομπρύ

3) Καραϊσκάκης - Δημήτρης Φωτιάδης

4) Μαρία Στούαρτ η Βασίλισσα των Σκώτων - Στέφαν Τσβάϊχ

5) Μαγγελάνος - Ζαν Μισέλ Μπαρώ

6) Πέτρος ο Μέγας - Αλεξέϊ Τολστόϊ

7) Ναύτης καβαλάρης - Ίρβινγκ Στόουν

 

Ελληνική Επανάσταση

 

1) Ο Δαίμονας - Θ.Πετσάλης Διομήδης (3τ)

2) Η Αηδονόπιτα - Ισίδωρος Ζουργός

3) Μεσολόγγι - Δημήτρης Φωτιάδης

4) Αρματολοί και κλέφτες - Τάσος Βουρνάς

5) Κανάρης - Δημ Φωτιάδης

6) Η ηρωίς της ελληνικής επαναστάσεως - Στεφανος Ξένος (το πρώτο ελλ. ιστορικό μυθιστόρημα)

7) Οι Μαυρόλυκοι - Θ.Πετσάλης Διομήδης

8) Ο γέρος του Μοριά - Σπύρος Μελάς

9) Το Αιγαίο στις φλόγες - Ιούλιος Βέρν

10) Σουλιώτες - Μιχάλης Περάνθης

11) Ο Κατσαντώνης και η Βασιλική - Αριστείδης Κυριακού

 

Γενικά

 

Ο λήσταρχος Νταβέλης - Αιμίλιος Αθηναίος

Το ρεμπελιό των ποπολάρων - Διονύσιος Ρώμας

Οι έμποροι των εθνών - Αλ. Παπαδιαμάντης

Βουγ-Ζαργάλ - Βίκτωρ Ουγκώ

Βορράς εναντίον Νότου - Ιούλιος Βέρν

Ο θάνατος ενός προέδρου - Ουίλιαμ Μάνσεστερ (2τ)

Ο παπούς μου και το κακό - Γιώργης Γιατρομανωλάκης

Ο καπετάν Μιχάλης - Νίκος Καζαντζάκης

Παντέρμη Κρήτη - Παντελής Πρεβελάκης

Το κάστρο της μνήμης - Άρης Φακίνος

Edited by notis58
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Μάλλον έχεις δίκιο, θυμάμαι πως έτσι το είχα καταγράψει όταν το διάβασα, αλλά πρέπει να ήταν οι έρευνες που κάνει ο Βάντενμπεργκ.

Link to comment
Share on other sites

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ - ΧΑΡΙΤΩΝ ΓΙΩΤΑΚΗΣ

 

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ, ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΓΡΑΦΕΑ. ΚΑΝΤΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ, ΑΞΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ - ΧΑΡΙΤΩΝ ΓΙΩΤΑΚΗΣ

 

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ, ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΓΡΑΦΕΑ. ΚΑΝΤΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ, ΑΞΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!

 

Τώρα που διάβασα την περίληψη και κάμποσα σκόρπια σχόλια στο ίντερνετ, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Θα το έχω πολύ σοβαρά υπόψιν για το άμεσο μέλλον.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Όπως και "το τέλος του Εφιάλτη" του Παναγιώτη Μπαλτάκου, πολύ δυνατό βιβλίο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Η κοιλάδα των σπαθιών, Πασχάλης Λαμπαρδής
Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει!

Link to comment
Share on other sites

Έτσι.

Η κοιλάδα των σπαθιών, Πασχάλης Λαμπαρδής

Είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει!

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Χάνα Κεντ - Έθιμα ταφής (Burial Rites, 2013)

Την Τετάρτη που μας πέρασε κυκλοφόρησε στα ελληνικά το πρώτο και μοναδικό μέχρι στιγμής βιβλίο της νεαρής Χάνα Κεντ, την επόμενη μέρα έτρεξα και το αγόρασα, χτες το μεσημέρι το άρχισα και πριν λίγα λεπτά το τελείωσα τσακ-μπαμ. Πέραν ελαχίστων και απαραίτητων διαλειμμάτων το βιβλίο διαβάστηκε απνευστί, χάρη στην αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία και την καταπληκτική γραφή.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην Βόρεια Ισλανδία το 1829 και βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Η νεαρή παραδουλεύτρα Άγκνες Μάγκνουσντότιρ καταδικάστηκε μαζί με τον έφηβο Φρίντρικ Σίγκουρντσον σε εκτέλεση δια αποκεφαλισμού για την δολοφονία δυο αντρών. Μέχρι να φτάσει η μέρα της εκτέλεσης η Άγκνες έπρεπε να μείνει στο σπίτι της οικογένειας ενός από τους νομαρχιακούς υπαλλήλους, λόγω της έλλειψης χώρων φύλαξης. Το ζευγάρι και οι δυο κόρες τους φυσικά δεν είδαν με καλό μάτι την απόφαση των Αρχών να φιλοξενήσουν μια φόνισσα στο φτωχικό τους, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Στις αρχές μόνο ένας νεαρός εφημέριος, διορισμένος πνευματικός της, συζήταγε μαζί της, με το πέρασμα των εβδομάδων όμως και με τις δουλειές που έκανε μαζί με τα μέλη της οικογένειας και το υπόλοιπο προσωπικό του υποστατικού, όλοι την συνήθισαν. Και κατάλαβαν ότι δεν είχαν να κάνουν με μια τρελή φόνισσα...

Δεν υπάρχει ιδιαίτερο μυστήριο για τους φόνους και μιας και βασίζεται σε αληθινά γεγονότα η κατάληξη είναι προδιαγεγραμμένη, όμως βασικό προσόν του βιβλίου αυτού είναι οι τρομερές περιγραφές της καθημερινότητας των ανθρώπων εκείνη την εποχή σ'εκείνα τα παγωμένα μέρη, πως τα έβγαζαν πέρα και πως θ'άλλαζε οι ζωές των μελών μιας οικογένειας από την στιγμή που έπρεπε να φιλοξενήσουν για άγνωστο χρονικό διάστημα μια φόνισσα. Η ατμόσφαιρα είναι όπως θα περίμενε κανείς από την περίληψη της ιστορίας και τις καιρικές συνθήκες, αρκετά μουντή, γκρίζα, παγωμένη, μελαγχολική. Η γραφή καταπληκτική, στιβαρή, σίγουρη και απόλυτα ευκολοδιάβαστη.

Όσοι θέλουν δράση, ένταση και πλοκή με ανατροπές και εκπλήξεις μάλλον θα βαρεθούν ή και θα κουραστούν από το βιβλίο, όμως όσοι θέλουν μια βασισμένη σε αληθινά γεγονότα δραματική ιστορία με καλογραμμένους χαρακτήρες, τρομερό ρεαλισμό και απίστευτη ατμόσφαιρα, τότε σίγουρα θα ικανοποιηθούν. Προσωπικά ήμουν κοντά στο να του βάλω πέντε αστεράκια στο Goodreads, αλλά μάλλον έτσι θ'αδικούσα κάποια άλλα βιβλία που με ξετρέλαναν περισσότερο. Πάντως ικανοποιήθηκα σε τεράστιο βαθμό και τόσο τα λεφτά όσο και ο χρόνος που δαπάνησα έπιασαν τόπο. Στο φινάλε-φινάλε έμαθα και πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για μια ξένη χώρα.

9/10

Edited by BladeRunner
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Ζαν Εσνόζ - 14 (14, 2012)

Το βιβλίο μου είχε κινήσει την προσοχή από την πρώτη στιγμή που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ίκαρος, αλλά η τιμή του μου είχε φανεί αρκετά τσιμπημένη για το μέγεθος του βιβλίου, οπότε άφησα στην άκρη για αρκετό καιρό την πιθανότητα αγοράς του. Όμως το βρήκα σήμερα με γερή έκπτωση, είπα "δεν πάει στο διάολο",  και έτσι το αγόρασα. Και, πραγματικά, χαίρομαι πάρα πολύ που το έκανα, μιας και απόλαυσα κάθε ξεχωριστή σελίδα, κάθε ξεχωριστή πρόταση.

Η νουβέλα αυτή ασχολείται με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Γαλλία. Πέντε νέοι, μεταξύ εκατοντάδων χιλιάδων άλλων, αφήνουν την ησυχία και την μονοτονία του χωριού τους, και πάνε να πολεμήσουν στα χαρακώματα και τα λασπωμένα χωράφια. Δυο από αυτούς τους νέους αφήνουν πίσω τους μια κοπέλα. Ο βασικός πρωταγωνιστής, ονόματι Αντίμ, ζει την παράνοια του πολέμου, όπως πολλοί άλλοι άνδρες. Μέσες-άκρες αυτά. Το θέμα δεν είναι η ιστορία αυτή καθαυτή, αλλά ο απίστευτος τρόπος εξιστόρησης του Εσνόζ. Μιλάμε δεν υπάρχει η γραφή του τύπου. Έντονη ειρωνεία και μαύρο-πικρό χιούμορ, σκωπτική διάθεση, απίθανες περιγραφές των πεδίων μάχης, που φέρνουν στιγμές ευθυμίας αλλά και λύπης ταυτόχρονα. Θα πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο για να καταλάβετε τι εννοώ.

Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με το έργο του Εσνόζ και μόνο θετικά λόγια μπορώ να πω. Μιλάμε για μια από τις καλύτερες νουβέλες για τον πόλεμο που μπορεί να διαβάσει κανείς στα ελληνικά. Πρόκειται για ένα γλυκόπικρο έργο, γραμμένο με ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο. Προσωπικά λάτρεψα και την παραμικρή λεπτομέρεια. Μέσα σε εκατό σελίδες ο τύπος χώρεσε τόσα πολλά πράγματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξει και συνέχεια με τον συγγραφέα, μιας και θα αγοράσω τουλάχιστον δυο-τρία βιβλία του ακόμα.

Υ.Γ. Θα μπορούσα να του βάλω και πέντε αστεράκια, ίσως όμως έτσι να αδικούσα κάποια άλλα βιβλία. Όπως και να'χει, είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο.

8.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν το 'ξερα ότι υπάρχει τέτοιο τόπικ.

 

Σας αμολάω εδώ την κριτική μου για τον "Αιγύπτιο" του Μίκα Βαλτάρι... και φεύγω τρέχοντας πριν με πλακώσετε στις γρήγορες :tomatoes:

 

 

Γιατί μου άρεσε "Ο Αιγύπτιος" του Μίκα Βαλτάρι:
-γιατί πετυχαίνει άψογα το ύφος των κειμένων που μεταφράζαμε από τα αρχαία στο φροντιστήριο για τις πανελλήνιες. Τι μου θύμισε...
-γιατί, ενώ το ύφος αυτό το κάνει να μοιάζει με ηθικοπλαστικό βιβλίο για παιδιά, δεν είναι τελικά τέτοιο βιβλίο, αλλά βγάζει στη φόρα τα "άπλυτα" της εποχής, των μεγάλων Φαραώ, στρατηγών κλπ. Δεν είναι, δηλαδή, ρηχό.
-γιατί αναφέρει και μερικές λεπτομέρειες από την καθημερινή ζωή εκείνης της εποχής και δείχνει και την ανωριμότητα πολλών συμπεριφορών (ένας τόσο φοβερός πόλεμος για έναν θεό επινοημένο!) κι αυτό το κάνει αρκετά πειστικό.
-γιατί παρόλο το μισογυνισμό όπου ήταν βυθισμένη η εποχή, ο συγγραφέας παρουσιάζει και γυναίκες και σε ρόλους όχι πιο κλισέ από των αντρών και χωρίς να φαίνεται ότι αυτό έγινε συνειδητά και εμβόλιμα λόγω πολιτικής ορθότητας.
Γιατί δε μου άρεσε "Ο Αιγύπτιος" του Μίκα Βαλτάρι:
-γιατί αναφέρει υπερβολικά πολλά γεγονότα, χαμός γίνεται εκεί μέσα, τα περνάει πολύ γρήγορα και με tell και δεν προλαβαίνω να τα πολυκαταλάβω και να ταυτιστώ. Με εμποδίζει ένα ταμπελάκι που ξεφύτρωνε στο μυαλό μου κάθε τόσο και έγραφε πάνω "Και τι με νοιάζουν εμένα όλα αυτά;"
-γιατί όλοι οι χαρακτήρες μιλάνε με το ίδιο ύφος, έως και τις ίδιες παρομοιώσεις χρησιμοποιούν ξανά και ξανά, πχ "γεννήθηκα με κοπριά ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών μου" ή "τα λόγια σου είναι στ' αυτιά μου σαν το βούισμα της μύγας".
-γιατί οι χαρακτήρες μού φάνηκαν σχετικά βλάκες και δεν τους συμπάθησα. Ακόμα και ο Σινούε κάνει από την αρχή μια τρομερά μεγάλη επιπολαιότητα.
-γιατί (τουλάχιστον) ένα πολύ σημαντικό ζήτημα μένει ανολοκλήρωτο - αυτό με την αληθινή καταγωγή του Σινούε. Το μαθαίνει ο ίδιος, αλλά δεν το λέει σε κανέναν και δε βλέπουμε τι συνέπειες θα είχε σε μεγάλη κλίμακα.
Πρόσημο αρνητικό. Αλλά καταλαβαίνω γιατί ξετρελαθήκατε αρκετές/αρκετοί.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

"Ο λυτρωτής πόνος" (Ingenious pain) του Άντριου Μίλερ, εκδ. Χατζηνικολή

 

Όταν το είχα πάρει από το παζάρι της Κοτζιά, πριν λίγους μήνες, μια κυρία που ήταν εκεί μού είχε πει ότι είναι "καταπληκτικό" ή κάτι τέτοιο. Θα διαφωνήσω.

Όπως και στο άλλο του ίδιου συγγραφέα που έχω διαβάσει (Καζανόβα), έχουμε μια εξαιρετικά πειστική περιγραφή της καθημερινής ζωής στην Ευρώπη το 1700, με τις αρρώστιες, τη βρώμα και την ανωριμότητα να χαλάνε κόσμο, και επίσης αρκετές πολύ πρωτότυπες παρομοιώσεις. Αλλά, όπως και στο άλλο βιβλίο, δεν υπάρχει υπόθεση ή κάποιο αρκετά συγκεκριμένο ζητούμενο/ψητό/σημείο εστίασης. Στον Καζανόβα είχαμε ένα κομμάτι της ζωής του Καζανόβα σε φλασμπάκ, άντε με αφορμή τη σχέση του με μια πιτσιρίκα που δεν του καθόταν. Στο "Ο λυτρωτής πόνος" πιάνουμε ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου που δε νιώθει σωματικό πόνο, από τη γέννηση έως τον (πολύ πρόωρο) θάνατο. Όσο κι αν με ενόχλησε το ότι δεν εστιάζει σε τίποτα πιο συγκεκριμένο, σημαντικό και ενδιαφέρον, το ζωντανό μέχρι αηδίας γράψιμο φτάνει για να με κάνει να διαβάσω και το τρίτο του που έχει κυκλοφορήσει ελληνικά (Οι αγνοί, Μεταίχμιο - κι αυτό το έχω από το παζάρι).

Link to comment
Share on other sites

Κολμ Τομπίν - Η διαθήκη της Μαρίας (The Testament Of Mary, 2012)

 

Πολύ καλογραμμένη και ενδιαφέρουσα νουβέλα, συναισθηματικά φορτισμένη και με μια ξεχωριστή ένταση, όπου η Παναγία, μητέρα του Ιησού Χριστού, εξιστορεί μέσω ενός μονολόγου όλα όσα έζησε και ένιωσε μετά τον θάνατο του γιου της. Εδώ έχουμε μια μητέρα που βλέπει τον γιο της να γίνεται ένα πρόσωπο άξιο προσοχής, που νιώθει ανίκανη να τον προστατεύσει από τους κακόβουλους, να αποτρέψει την υπερβολική έκθεσή του στον κόσμο. Και μετά, βέβαια, έρχεται η μέρα της Σταύρωσης, όπου η ίδια είναι παρούσα, αλλά στο τέλος δεν αντέχει... Τέλος πάντων, αυτό είναι το βασικό θέμα της ιστορίας, μια μητέρα που μονολογεί για την ζωή και τον θάνατο του παιδιού της. Όπως είπα, πρόκειται για ένα πολύ καλογραμμένο και έντονο κείμενο, ξεχωριστό και ιδιαίτερο, που αρπάζει τον αναγνώστη από την πρώτη πρόταση και δεν τον αφήνει παρά μέχρι να διαβάσει και την τελευταία λέξη. Είναι μια διαφορετική αλλά άκρως σημαντική ματιά γύρω από την ζωή του Χριστού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαβάσω και άλλα βιβλία του συγγραφέα (ένα από αυτά θα είναι σίγουρα το "Μπρούκλιν", που θα κυκλοφορήσει μέσα στους επόμενους μήνες στα ελληνικά).

 

8/10

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

"Μέγας Αλέξανδρος: Ο γιός του ονείρου" του Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι

 

Ο Μανφρέντι έχει γράψει μια τριλογία σχετικά τον Μέγα Αλέξανδρο με το συγκεκριμένο να είναι το πρώτο και αναφέρεται στην περίοδο από την γέννηση του Αλέξανδρου και έως την στιγμή που ξεκινάει την εκστρατεία στην Ασία. Τα άλλα δύο είναι το "Η άμμος του Άμμωνα" και "Τα πέρατα του κόσμου" και ειναι σχετικά αυτόνομα.

 

Το συγκεκριμένο είναι αρκετά καλογραμμένο, χωρίς ιστορικές ανακρίβειες και ασχολείται κυρίως με τα παιδικά χρόνια του Αλέξανδρου, την εκπαίδευση του από τον Αριστοτέλη κύριο λόγο, τις σχέσεις του με τους συνομηλίκους του, (που αργότερα έγιναν οι στρατηγοί του και ίδρυσαν τα Ελληνιστικά βασίλεια), αλλά περισσότερο επικεντρώνεται  στις σχέσεις του με τον πατέρα του Φίλιππο και την μητέρα του Ολυμπιάδα, οι οποίες δεν ήταν και πολύ ανέφελες σύμφωνα με το βιβλίο.

 

Παρότι τα γεγονότα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο δεν είναι και πολύ συνταρακτικά, (στο βιβλίο έχει μόνο δύο μάχες στις οποίες συμμετείχε ο Αλέξανδρος), διαβάζεται ευχάριστα και παίρνεις μια καλή εικόνα τόσο του αρχαίου κόσμου και των δυσκολιών που είχε ο Φίλιππος προκειμένου να επεκτείνει το βασίλειο του και να προετοιμάσει την εκστρατεία στην Ασία, όσο και των δολοπλοκιών που υπήρχαν εντός της Μακεδονικής αυλής και μεταξύ των Ελληνικών πόλεων

 

Το αρνητικό με το βιβλίο είναι ότι η υπόθεση είναι πασίγνωστη οπότε δεν έχεις και μεγάλη αγωνία για το τι θα συμβεί στην συνέχεια, μιας και γνωρίζεις ότι όσο και να κινδυνεύσει ο ήρωας στην μάχη, στο τέλος δεν θα πάθει τίποτα και θα κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο. Παρόλα αυτά η ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Μανφρέντι σε κάνει να το διαβάζεις ευχάριστα, ενώ θετικό επίσης είναι ότι δεν αντιμετωπίζει τον Αλέξανδρο ως υπερήρωα ή ημίθεο αλλά ως ένα κανονικό άνθρωπο.

 

8/10

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

"Μέγας Αλέξανδρος: Η άμμος του Άμμωνα" του Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι.

 

Ο δεύτερος τόμος του έργου του Μανφρέντι για τον Μέγα Αλέξανδρο ξεκινάει με την αποβίβαση των Μακεδόνων στην Ασία, στην περιοχή της Τροίας, και τελειώνει με την επίσκεψη του Αλέξανδρου στην όαση της Σίβας για να συμβουλευτεί τον ναό του Άμμωνα Δία, ενώ ενδιάμεσα περιλαμβάνει φυσικά όλα τα ιστορικά γεγονότα της εκστρατείας του Αλέξανδρου όσο πιο πιστά μπορούσε.

 

Στις μάχες του Γρανικού ποταμού και της Ισσού παραδόξως δεν αφιερώνει και πολλές σελίδες (καμιά δεκαριά συνολικά και για τις δύο) σε αντίθεση με τις πολιορκίες της Μιλήτου, της Αλικαρνασσού και της Τύρου στις οποίες αναφέρεται αναλυτικά και με πολλές λεπτομέρειες και μάλλον τις θεωρεί πιο ενδιαφέρουσες. Επίσης ο Μανφρέντι σε αυτό το βιβλίο βρίσκει και ένα ρόλο για τον Αριστοτέλη, τον οποίο παρουσιάζει κάτι μεταξύ ιδιωτικού ντετέκτιβ και κατασκόπου του Αλέξανδρου, μιας και του αναθέτει να βρει τους αληθινούς ενόχους της δολοφονίας του πατέρα του, αλλά και να τον ενημερώνει όσο μπορεί καλύτερα για τυχόν ύποπτες κινήσεις στην Μακεδονία από τους αντιπάλους του.

 

Και αυτός ο δεύτερος τόμος, όπως και ο πρώτος, είναι καλογραμμένος, διαβάζεται πολύ εύκολα, έχει αρκετούς κατασκόπους και δολοπλοκίες και από τις δυο πλευρές και αρκετά καλές σκηνές δράσης, ιδίως στις πολιορκίες με τους τεράστιους πολιορκητικούς πύργους που κατασκευάζονται για να ρίξουν τα τείχη. Το κύριο μειονέκτημα του βιβλίου είναι ότι δεν ασχολείται και πολύ με τους Πέρσες, έτσι ώστε να πάρουμε και μια γεύση και από την άλλη πλευρά για το πως έβλεπαν και οι Πέρσες την εισβολή στα εδάφη τους.

 

8,5/10 

Edited by vaggelis
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

"Καίσαρ και Κλεοπάτρα" του Φίλιπ Βάντενμπεργκ

 

Το βιβλίο τοποθετείται μεταξύ του 100 π.Χ., τη χρονιά γεννήσεως του Ιούλιου Καίσαρα, και του 30 π.Χ., που είναι η χρονιά όπου ο Οκταβιανός γίνεται αυτοκράτορας στην Ρώμη και ασχολείται κυρίως με τα γεγονότα και τα πρόσωπα που οδήγησαν στη μετατροπή της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας σε Αυτοκρατορία. Ο τίτλος του βιβλίου είναι λίγο παραπλανητικός μιας και η σχέση του Ιούλιου και της Κλεοπάτρας πιάνει μικρό μέρος του βιβλίου και ούτε είναι και τόσο σημαντικός στα γεγονότα που ακολούθησαν μιας και το μεγαλύτερο ρόλο έπαιξαν οι προσωπικές φιλοδοξίες των στρατηγών, αλλά μάλλον το έβαλαν γιατί είναι λίγο πιασάρικος.

 

Ο Βάντενμπεργκ προσπαθεί να παρουσιάσει τους λόγους και τις αιτίες που οδήγησαν στην πτώση της δημοκρατίας στην αρχαία Ρώμη και από αυτή την άποψη είναι περισσότερο ιστορία και λιγότερο μυθιστόρημα, αλλά παρόλα αυτά διαβάζεται πολύ ευχάριστα χωρίς να σε κουράζει με πάρα πολλές λεπτομέρειες, αν και πρέπει να είσαι προσεκτικός με τα πολλά ονόματα και τους πρωταγωνιστές που παρουσιάζονται στο βιβλίο και κυρίως με το γενεαλογικό δέντρο των Πτολεμαίων όπου όλοι είχαν το ίδιο όνομα.

 

Σε γενικές γραμμές είναι αρκετά καλό, παρουσιάζει τα γεγονότα όσο πιο πιστά γίνεται και μαθαίνεις και κάποια πράγματα που δεν ήξερες.

 

8,5/10 

Edited by vaggelis
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

"Μέγας Αλέξανδρος: Τα πέρατα του κόσμου" του Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι.

 

Ο τρίτος και τελευταίος τόμος του Μανφρέντι για τον Αλέξανδρο ξεκινάει με την μάχη στα Γαυγάμηλα, συνεχίζει με την εκστρατεία έως τον Ινδό ποταμό και τελειώνει με τον θάνατο του Αλέξανδρου στην Βαβυλώνα. Στα θετικά του βιβλίου είναι ότι προσπαθεί να είναι αρκετά πιστός στα ιστορικά στοιχεία, είτε αφορά τις μάχες, είτε τις συνθήκες που συνάντησαν οι Μακεδόνες στην πορεία τους, χωρίς όμως αυτό να τον εμποδίζει να βάζει και φανταστικά στοιχεία στο βιβλίο του, τα οποία είναι και τα καλύτερα.

 

Το κυριότερο μειονέκτημα του βιβλίου, και γενικότερα της τριλογίας, είναι ότι ο Μανφρέντι δεν βάζει ακόμα περισσότερα φανταστικά στοιχεία στο έργο του. Τα ιστορικά στοιχεία (ειδικά για έναν Έλληνα αναγνώστη που μαθαίνει για την εκστρατεία από το γυμνάσιο) είναι αρκετά γνωστά και επομένως θα ήθελα να βάλει την φαντασία του να δουλέψει λίγο περισσότερο. Το κάνει βέβαια σε κάποιο βαθμό, (όπως για παράδειγμα με την συνάντηση του Αλέξανδρου με την βασίλισσα των Αμαζόνων) αλλά θα ήθελα να το 'νοστιμίσει' λίγο περισσότερο.

 

Σε γενικές γραμμές η τριλογία είναι αρκετά καλογραμμένη, διαβάζεται ευχάριστα, αναφέρει όλα τα βασικά στοιχεία της ζωής του Αλέξανδρου, και προσπαθεί να φωτίσει ορισμένα σκοτεινά σημεία σχετικά με τα κίνητρα πίσω από κάποιες αποφάσεις του. Τέλος πρέπει να σημειώσω ότι από τον τρόπο γραφής του Μανφρέντι μου φάνηκε ότι απευθύνεται σε πιο νεανικό αναγνωστικό κοινό, μιας και αρκετές βίαιες σκηνές προσπαθεί να τις 'στρογγυλέψει'.

 

8,5/10

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

"Οι Αρραβωνιασμένοι" του Αλεσάντρο Μαντσόνι.

 

Ο Αλεσάντρο Μαντσόνι γεννήθηκε το 1785 στο Μιλάνο και το 1827 παρουσίασε τους "Αρραβωνιασμένους" σε μια πρώτη έκδοση ενώ η ολοκληρωμένη μορφή του έργου εκδόθηκε το 1842. Πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα που τοποθετείται στις αρχές του 17ου αιώνα εν μέσω του Τριακονταετούς πολέμου που τότε σάρωνε την Ευρώπη και είχε σαν αποτέλεσμα εκτός από τις καταστροφές που φέρνει ο ίδιος ο πόλεμος, να προκληθεί λιμός και πανούκλα με συνέπεια να ερημωθούν μεγάλες περιοχές της βόρειας Ιταλίας.

 

Η υπόθεση ξεκινά όταν ο Ρέντσο και η Λουκία που μένουν σε ένα χωρίο της Λομβαρδίας αποφασίζουν να παντρευτούν χωρίς όμως να ξέρουν ότι η Λουκία έχει τραβήξει την προσοχή του Ντον Ροντρίγκο, του άρχοντα της περιοχής, ο οποίος έχει συνηθίσει να παίρνει ότι θέλει, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτει, μιας και κανείς δεν μπορεί να του αντισταθεί. Αυτός αφού πρώτα απειλεί τον εφημέριο της περιοχής για να μην τους παντρέψει, στη συνέχεια σχεδιάζει την απαγωγή της Λουκίας αλλά την τελευταία στιγμή αυτή, ειδοποιημένη από φίλους, ξεφεύγει μαζί με τον Ρέντσο και με τη βοήθεια τους καταφεύγουν σε άλλες περιοχές για να γλυτώσουν. Έτσι η Λουκία καταφεύγει σε ένα μοναστήρι στη Μόντσα και ο Ρέντσο αφού αρχικά πάει στο Μιλάνο στη συνέχεια καταλήγει στο Μπέργκαμο. Στο τέλος φυσικά μετά από περιπέτειες όπου τους βοηθούν και τους προδίδουν διάφοροι εχθροί και φίλοι και αφού αντιμετωπίζουν τον λιμό, τον πόλεμο και πάνω από όλα την πανούκλα, ξαναβρίσκονται μαζί και ευτυχισμένοι ενώ οι εχθροί τους έχουν νικηθεί.

 

Το μεγάλο προσόν του βιβλίου του Μαντσόνι είναι ότι περιγράφει πολύ καλά τόσο το ιστορικά γεγονότα της εποχής όσο και το πώς ήταν διαμορφωμένη η κοινωνία της Ιταλίας το 17ο αιώνα, όπως επίσης και οι τρομερές περιγραφές του λιμού και κυρίως της πανούκλας που έπληξε το Μιλάνο και την γύρω περιοχή την εποχή εκείνη. Αυτό που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα είναι ότι ορισμένες φορές το παρακάνε στη φλυαρία, ιδίως όταν συζητούσαν οι ήρωές του και το ότι επέμενε να παρουσιάζει κάποια δευτερεύοντα γεγονότα, τα οποία όμως δεν είχαν κάποια σημασία για την κύριως υπόθεση.

 

8/10

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Γνωρίζει κάποιος μυθιστορήματα με θέμα τους Βοργίες ή τους Μεδικους ?

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

post-2246-0-22660900-1498814649_thumb.jpg

 

Χάρι Καρλίνσκι - Ο Τρελοφάκελος (The Stonehenge Letters, 2014)

Το βιβλίο έχει μια σχετικά μέτρια βαθμολογία στο Goodreads, χωρίς μάλιστα και πάρα πολλές αξιολογήσεις (μέχρι στιγμής είναι κάτι παραπάνω από εκατό όλες κι όλες). Αυτό όμως δεν με απέτρεψε από το να το αγοράσω με το που κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία και να το διαβάσω άμεσα. Γιατί; Επειδή μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον το όλο πρότζεκτ και γιατί μου κίνησε την προσοχή ο συνδυασμός non fiction και φαντασίας. Χώρια ότι είχα καιρό να διαβάσω κάτι σχετικά με το Στόουνχεντζ και τα μυστήρια που το περιβάλλουν. Ε, λοιπόν, πέρασα πολύ ωραία και ευχάριστα την ώρα μου διαβάζοντας το βιβλίο.

Η περίληψη στο οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης λέει τα εξής: "Ένας ψυχίατρος που ερευνά τα Αρχεία Νόμπελ στη Στοκχόλμη, γυρεύοντας τους λόγους για τους οποίους ο Φρόυντ δεν τιμήθηκε ποτέ με το περίφημο Βραβείο, κάνει μια απρόσμενη ανακάλυψη. Ανάμεσα στις στοίβες των απορριφθέντων εγγράφων που ξεχειλίζουν τον "Τρελοφάκελο", όπως ανέκαθεν τον αποκαλούν στο Ίδρυμα, εντοπίζει μια σειρά επιστολών προς τον εκτελεστή της διαθήκης του Άλφρεντ Νόμπελ που υπογράφονται από διάσημους κατόχους του Βραβείου - ανάμεσά τους ο Κίπλινγκ, η Μαρί Κιουρί, ο Αϊνστάιν, ο Παβλόφ. Όλες καταγίνονται με το πότε και πώς κατασκευάστηκε το μεγαλιθικό σύνολο του Στόουνχεντζ, αποκαλύπτοντας ότι ο Άλφρεντ Νόμπελ είχε προσθέσει ένα μυστικό κωδίκελλο στη διαθήκη του, με τον οποίο θέσπιζε ένα βραβείο για τον νομπελίστα που θα έλυνε το μυστήριο του Στόουνχεντζ."

Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο αυτό θα μάθει αρκετά πράγματα για τον Άλφρεντ Νόμπελ και τα Βραβεία που εμπνεύστηκε, όπως επίσης πλήθος από ανέκδοτα της ιστορίας της επιστήμης των Αρχών του 20ου αιώνα, καθώς και ενδιαφέροντα στοιχεία για το Στόουνχεντζ. Διάφορα αληθινά γεγονότα και ντοκουμέντα πλέκονται με την φαντασία του συγγραφέα και το χιούμορ, με το αποτέλεσμα να είναι άκρως ψυχαγωγικό και απολαυστικό. Εντάξει, μην περιμένετε τίποτα τρομερές αποκαλύψεις ή αγωνία για την επίλυση του μυστηρίου του Στόουνχεντζ, όμως δεν έχει σημασία πάντα ο προορισμός, αλλά το ίδιο το ταξίδι. Και το ταξίδι στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι πολύ ωραίο. Η γραφή είναι πολύ καλή, ευχάριστη και ευκολοδιάβαστη, το όλο στιλ αφήγησης και παρουσίασης της ιστορίας απίθανο, δεν θυμίζει σε τίποτα μυθιστόρημα ή κάτι της φαντασίας του συγγραφέας. Στο βιβλίο υπάρχουν πλήθος φωτογραφιών και σχεδιαγραμμάτων, που αν το ξεφυλλίσει κανείς θα αναρωτιέται αν είναι μυθιστόρημα ή βιβλίο ιστορίας. Ε, είναι και τα δυο!

Υ.Γ. Η έκδοση της Αλεξάνδρειας πολύ καλή, με προσεγμένη μετάφραση και παρουσίαση του κειμένου, καθώς και με πολύ ωραίο εξώφυλλο.

8.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..