Ιστορικά Μυθιστορήματα

[BladeRunner]

Ζαν-Κριστόφ Ριφέν - Το κόκκινο περιλαίμιο (Le Collier rouge, 2014)

Πότε κυκλοφόρησε στα ελληνικά, πότε το αγόρασα, πότε το διάβασα, ούτε που κατάλαβα. Έτυχε να το ξεκινήσω βράδυ και έτσι το πήγα σερί, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, χωρίς ούτε μια διακοπή. Το άφησα κάτω μόλις διάβασα και την τελευταία λέξη. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι από αυτά με το μικρό μέγεθος, που όμως έχουν να πουν τόσα πολλά και που καταφέρνουν να δημιουργήσουν κάθε είδους εικόνες και συναισθήματα. Τα σκηνικά της ιστορίας είναι απλά και οι χαρακτήρες ουσιαστικά μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, συμπεριλαμβανομένου και του σκύλου, που παίζει σημαντικό ρόλο στο όλο δράμα. Επίσης ο συγγραφέας δημιουργεί και ένα μυστήριο γύρω από το "έγκλημα" που έκανε ο νεαρός φυλακισμένος της ιστορίας, έτσι μέχρι ενός σημείου καταφέρνει να φτιάξει και μια κάποια αγωνιώδη ατμόσφαιρα. Η γραφή είναι πολύ ωραία, καθαρή και στρωτή, σίγουρα βοηθάει στη γρήγορη και ξεκούραστη ανάγνωση του βιβλίου. Γενικά είναι ένα πολύ καλό ιστορικό μυθιστόρημα για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο μεταξύ άλλων μιλάει για την πίστη και την αφοσίωση.

8/10

[Βασίλης]

Χα, τι φοράει ο σκύλος¨στο κολάρο, το ¨Eiserner Kreuz;¨ δλδ τον ¨σιδηρούν σταυρό; Η μήπως καμία σχέση;

[BladeRunner]

46 minutes ago, Βασίλης said:

Χα, τι φοράει ο σκύλος¨στο κολάρο, το ¨Eiserner Kreuz;¨ δλδ τον ¨σιδηρούν σταυρό; Η μήπως καμία σχέση;

Μπα, καμία σχέση. Είναι ο Γαλλικός Πολεμικός Σταυρός κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Δηλαδή ο Croix de Guerre.

[BladeRunner]

Βίκτορ Νεκράσοφ - Στα χαρακώματα του Στάλινγκραντ (Front-Line Stalingrand, 1946)

Πριν από εννιά και πλέον χρόνια έτυχε να βρω τούτο το βιβλίο σε ένα από τα γνωστά μου βιβλιοσαφάρι στα παλαιοβιβλιοπωλεία της Αθήνας, μια επιλογή που ουσιαστικά βασίστηκε στον ιντριγκαδόρικο τίτλο και το κόκκινο χρώμα του εξωφύλλου. Ε, λοιπόν, αυτές τις μέρες κάτι με έπιασε με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και ήθελα να διαβάσω ένα πολεμικό μυθιστόρημα που να βασίζεται στις εμπειρίες του συγγραφέα του. Και ήθελα να είναι από την πλευρά των Σοβιετικών αυτή τη φορά, έτσι, για αλλαγή.

Λοιπόν, πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ καλογραμμένο και αφόρητα ρεαλιστικό πολεμικό χρονικό, που παρουσιάζει με αφοπλιστική ειλικρίνεια το χάος και την παράνοια που επικρατούσαν στα πεδία μάχης του Στάλινγκραντ, καθώς επίσης τις σκέψεις και τα συναισθήματα των απλών φαντάρων και των κατώτερων αξιωματικών που καθημερινά έπαιζαν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα. Η γραφή είναι απλή, άμεση, με γλαφυρές περιγραφές και πραγματικά ολοζώντανους διαλόγους, με το σαρκαστικό χιούμορ να κάνει αρκετά έντονη την παρουσία του σε διάφορα σημεία του βιβλίου.

Επίσης, στα θετικά βάζω και το γεγονός ότι ο Νεκράσοφ δεν ασχολείται με την πολιτική, δεν εκθειάζει τα Σοβιετικά/Κομμουνιστικά ιδεώδη, απλώς καταγράφει αυτά που είδαν και έζησαν χιλιάδες Σοβιετικοί στρατιώτες στα πεδία μάχης τους Στάλινγκραντ, ενώ επίσης έγραψε το βιβλίο αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου, όταν τα γεγονότα ήταν ακόμα φρέσκα στη μνήμη του. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που προτείνω στους λάτρεις του είδους.

9/10

[Βασίλης]

Πριν λίγο καιρό είχα παραγγείλει δύο βιβλία από την Γερμανία που αναφέρονταν και τα δύο στην '' Μάχη της Κρήτης και κατόπιν στην περίφημη μάχη στο Μόντε Καζίνο στην Ιταλία'' από την σκοπιά Γερμανών συγγραφέων.

Το ένα είναι το '' Sie fielen vom Himmel του Heinz Konsalik ''. Ο τίτλος σε ελεύθερη μετάφραση είναι '' "Έπεσαν από τον ουρανό.'' Είναι ένα μυθιστόρημα για μια από τις μεγαλύτερες υλικές μάχες του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου - για τη μάχη της Κρήτης και για το Monte Cassino. Σπάνια ένα μυθιστόρημα προκάλεσε τέτοιες αντιφατικές απόψεις όπως το έργο του Heinz G. Konsalik, το οποίο αποτέλεσε το επίκεντρο επαναλαμβανόμενων συζητήσεων. Ήταν ταυτόχρονα ενθουσιωδώς αποδεκτό και εχθρικό, απαγορεύτηκε και απελευθερώθηκε ξανά. Πέτυχε αυτό που ο συγγραφέας θέλησε, δηλαδή να ξυπνήσει από ένα λήθαργο, να πάρει θέση στο πιο πρωτόγονο βασικό ανθρώπινο δικαίωμα: να ζήσει και να του επιτραπεί να ζήσει ».

 

Το άλλο είναι το '' Vom Himmel zur Hölle '' του Willi Berthold, σε ελεύθερη μετάφραση '' Από τον ουρανό στην κόλαση .''

Πρωταγωνιστές και στα δυο βιβλία είναι οι επίλεκτες μονάδες αλεξιπτωτιστών του Χίτλερ και η πρώτη στην παγκόσμια ιστορία κατάληψη νήσου εκ του αέρος. Οι απώλειες βέβαια ήταν καταστρεπτικές για τους Γερμανούς με πάνω από 1800 πεσόντες αλεξιπτωτιστές στη Κρήτη, σε σημείο που ο επικεφαλής της επιχείρησης να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Στο Μόντε Καζίνο αποδεκατίστηκαν τελείως υπερασπιζόμενοι ένα σημείο κλειδί.

Τα υπολλείματα του Μόντε Καζίνο μετά τους βομβαρδισμούς των συμμάχων.

Γερμανοί αλεξιπτωτιστές καθώς υπερασπίζονται το Μοντε καζίνο

Και οι δυο συγγραφείς καυτηριάζουν τον πόλεμο και αναφέρονται με πολύ γλαφυρό και μερικές φορές πολύ ωμό θα έλεγα τρόπο στα δεινά του πολέμου.

Έργα καθαρά αντιπολεμικά, παρουσιάζουν από την μια την καθημερινότητα των φαντάρων μέσα στη λαίλαπα του πολέμου , και από την άλλη την αποτρόπαια ανάλωση ανθρωπίνου δυναμικού και από τις δύο πλευρές.

Τα βιβλία είναι βέβαια μυθιστορήματα, που βασίζονται όμως σε πραγματικά γεγονότα σε ότι αφορά την ιστορία. Οι συγγραφείς, πήραν μέρος και οι δυο στον Β Π Π και έζησαν και οι δυο τις καταστάσεις τις οποίες και περιγράφουν πολύ γλαφυρά

Η γραφή και στους δυο είναι απλή και στρωτή με αυτή του Κονσάλικ λίγο πιό μελοδραματική και όπως πάντα σ' αυτόν, υπάρχει βέβαια και ο παράγοντας ''έρωτας''.

Δεν μου είναι γνωστό αν μεταφράστικαν στα ελληνικά, αλλά αν ναι, τα προτείνω.

[Steel Guardian]

Diane Setterfield - Bellman & Black/Ένα Μαύρο Κοράκι (Εκδόσεις Bell)
Πέραν του ότι διαδραματίζεται στην βικτωριανή εποχή, δεν είμαι σίγουρος ότι είναι όντως ιστορικό μυθιστόρημα (αλλά δεν ήξερα που αλλού να το κατατάξω), μιας και είναι πολύ "κολλημένο" στον βασικό χαρακτήρα και το που είναι τοποθετημένο (τόσο στο χρόνο όσο και στο χώρο) ελάχιστη σημασία έχει. Επίσης υπάρχουν και κάτι ελάχιστες υπόνοιες υπερφυσικού, αλλά είναι πραγματικά πολύ λίγες και δευτερεύουσας σημασίας.
Ουσιαστικά σε όλο το βιβλίο παρακολουθούμε τη ζωή ενός επιχειρηματία από τα παιδικά του χρόνια μέχρι και το απόγειο της καριέρας του. Το πρώτο μισό το βρήκα πολύ δυνατό, αλλά το δεύτερο όσο πήγαινε και ξεφούσκωνε περισσότερο κατά τη γνώμη μου. Αν και δεν θα το έλεγα κακό συνολικά, δεν νομίζω ότι μου πρόσφερε κάτι. Μάλλον αδιάφορο θα το χαρακτήριζα γενικά.
 

[Steel Guardian]

  

Anna Moï - Riz Noir/Μαύρο Ρύζι (Εκδόσεις Gema)
Είναι ένα μικρό μυθιστόρημα που, κυρίως, ασχολείται με τις εμπειρίες μιας έφηβης κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Η γραφή, η δομή και εξέλιξη του βιβλίου είναι λίγο-πολύ συνειρμικά. Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα να φαντάζει ως ένα βιβλίο χωρίς υπόθεση, παρά το γεγονός ότι συμβαίνουν πολλά και διάφορα μέσα στο βιβλίο.
Παρά το γεγονός αυτό είναι ένα βιβλίο που διάβασα αρκετά ευχάριστα και δεν θα διστάζω να το προτείνω σε κάποιον που ενδιαφέρεται να το διαβάσει.

Edited July 1, 2022 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου.

[Steel Guardian]

   

David Diop - Frère d'âme/At Night All Bloods Are Black/Τη Νύχτα, Όλα τα Αίματα Είναι Μάυρα (Εκδόσεις Πόλις)
Ένα μικρό σε μέγεθος, αλλά μεγάλο σε ένταση, δυνατές εικόνες και συναισθήματα βιβλίο, γύρω από τις εμπειρίες ενός νεαρού Σενεγαλέζου στρατιώτη κατά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση στον αναγνώστη είναι σίγουρα η γραφή του βιβλίου. Είναι πολύ έντονα στυλιζαρισμένη, χειμαρρώδης, λυρική, συνδυάζει όμορφες περιγραφές και ωμότητες, ενώ χρησιμοποιεί πάρα πολύ διάφορες επαναλήψεις, με τρόπο που μου θύμισε λίγο τα ομηρικά έπη (αν και κατά τα άλλα σχεδόν καμία σχέση). Διαβάζεται όμως εύκολα και κυλάει αβίαστα.
Επίσης είναι ένα βιβλίο που καταφέρνει τρομερά καλά να μεταφέρει τα συναισθήματα του βασικού χαρακτήρα στον αναγνώστη.
Το μόνο αρνητικό στοιχείο που νομίζω ότι αξίζει να αναφερθεί είναι ότι, παρά το μικρό του μέγεθος, σε μερικά σημεία ένιωσα ότι πλατειάζει και επαναλαμβάνεται. Όμως δεν ήταν κάτι τρομερά συχνό. Απλά συνέβαινε αρκετά, ώστε να το παρατηρήσω.

Edited July 12, 2022 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου.

[BladeRunner]

Ολίβια Μάνινγκ - Βαλκανική Τριλογία

Ήθελα να ξεκινήσω τη χρονιά με ένα πραγματικά μεγάλο βιβλίο, δεν πρόλαβα να αγοράσω το φρέσκο-φρέσκο "Ιστορίες από την Κολυμά" και έτσι αποφάσισα να διαβάσω τη συγκεκριμένη τριλογία της Ολίβια Μάνινγκ, που τόσους μήνες με περίμενε με υπομονή. Λοιπόν, αν μη τι άλλο είναι ένα βιβλίο που απόλαυσα. Σίγουρα είναι μεγάλο σε μέγεθος (ουσιαστικά μιλάμε για τρία βιβλία σε ένα, οπότε αυτό είναι λογικό), κινείται με αργούς ρυθμούς, υπάρχει κάμποση πολυλογία και κύριο μέλημα της Μάνινγκ δεν ήταν η πλοκή αυτή καθαυτή, αλλά οι χαρακτήρες, το περιβάλλον στο οποίο κινούνταν, καθώς και η όλη ατμόσφαιρα της εποχής, οπότε πολλοί μπορεί να ξινίσουν με όλα αυτά και εντέλει να βαρεθούν. Εγώ, πάλι, καθόλου δεν βαρέθηκα, απόλαυσα στον μέγιστο βαθμό τα σκηνικά και την όλη ατμόσφαιρα, ενώ λίγο έως πολύ δέθηκα με τους χαρακτήρες (αχ, καημένε Γιάκι!), τους οποίους η συγγραφέας κατά τη γνώμη μου σκιαγράφησε με αριστοτεχνικό τρόπο. Η γραφή της Μάνινγκ είναι ωραία, μάλλον όχι τόσο έντονη ή καθηλωτική, αλλά κάπως πιο ήρεμη, ίσως υπνωτιστική και οπωσδήποτε ευκολοδιάβαστη, σίγουρα καταφέρνει με τις περιγραφές της να μεταφέρει τους αναγνώστες αρχικά στη Ρουμανία και στη συνέχεια στην Ελλάδα, με όλα αυτά που συμβαίνουν και περιγράφονται να βασίζονται εν πολλοίς σε σκηνικά και περιστατικά που έζησε η ίδια η Μάνινγκ, οπότε γι' αυτό διέκρινα και έναν έντονο ρεαλισμό στην όλη ιστορία. Ναι, δεν είναι για όλα τα γούστα, ούτε για όλες τις ορέξεις, εγώ όμως δηλώνω ιδιαίτερα ικανοποιημένος και χορτασμένος, ενώ ανυπομονώ να αγοράσω και να διαβάσω και την Τριλογία του Λεβάντε, για να δω τι άλλο περιμένει τους δυο πρωταγωνιστές μας.

9.5/10

[BladeRunner]

Μάλκολμ Μπόσε - Οι πολέμαρχοι (The Warlord, 1983)

Μιας και φέτος αποφάσισα να διαβάσω πολλά τούβλα, ανάμεσα στα οποία και κλασικά μυθιστορήματα αλλά και περιπέτειες σε εξωτικά μέρη, είπα να πιάσω και αυτό, που το καημένο με περίμενε για καιρό σε κάτι ντάνες που έχω με δεκάδες βιβλία τσέπης. Λοιπόν, πρόκειται για ένα απολαυστικό και χορταστικό ιστορικό/πολεμικό/κοινωνικό δράμα, η ιστορία του οποίου διαδραματίζεται στην χαοτική Κίνα του 1927, στις αρχές δηλαδή του Κινεζικού εμφυλίου πολέμου. Τρεις βασικοί πρωταγωνιστές είναι ένας Κινέζος πολέμαρχος, ένας νεαρός Αμερικανός ιεραπόστολος που θέλει να ζήσει μια μεγάλη περιπέτεια και μια Ρωσίδα πόρνη, που διέφυγε πριν από χρόνια από την πατρίδα της όντας Λευκή. Φυσικά υπάρχουν και δεκάδες άλλοι χαρακτήρες, λιγότερο ή περισσότερο ενδιαφέροντες, αλλά αυτοί οι τρεις είναι οι βασικοί. Βέβαια, η μεγαλύτερη πρωταγωνίστρια του βιβλίου, είναι η ίδια η Κίνα, με τα απίστευτα τοπία, την χαώδη έκτασή της, την ακόμα πιο χαώδη πολιτική κατάστασή της, με τις συνωμοσίες, τις διαμάχες, τους πολέμαρχους, τις συμμορίες, τους ληστές των μεγάλων επαρχιών, τους κούληδες και τους χωρικούς, τους Εθνικιστές και τους Κομμουνιστές, τους Γιαπωνέζους και τους Δυτικούς. Ο κακός χαμός γίνεται, η ιστορία πηγαίνει λίγο από δω και λίγο από εκεί, ένα κάποιο μπέρδεμα σε διάφορα σημεία μπορεί και να υπάρχει με όλους αυτούς τους πολέμαρχους και τις συμμαχίες και τις διαφορές τους (αλλά και τα ονόματά τους!), αλλά γενικά πρόκειται για ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο ζωή, γεμάτο εικόνες κάθε είδους. Και η γραφή είναι επίσης πολύ καλή, αρκετά χειμαρρώδης και εθιστική, σίγουρα ο συγγραφέας με τις περιγραφές του κατάφερε να με μεταφέρει στην Κίνα του 1927, αλλά και να με βάλει στη διαδικασία να ψάξω διάφορα πράγματα σχετικά με τη σύγχρονη ιστορία της χώρας (στο βιβλίο αναφέρονται ή/και συμμετέχουν και πραγματικά πρόσωπα). Ωραίο βιβλίο, το προτείνω σε όσους θέλουν ένα γλαφυρό ιστορικό δράμα, ουσιαστικά για λεπτομέρειες δεν τσιμπάει και πέμπτο αστεράκι από μένα.

8.5/10

[Steel Guardian]

 

Luke Short - Vengeance Valley/H Κοιλάδα της Εκδικησης (Εκδόσεις Vintage Books)

Ξεκίνησα το συγκεκριμένο βιβλιο περιμένοντας ενα απλό, συναρπαστικο, γρηγορο, pulp, ίσως κάπως παλιομοδίτικο western με μπολικη δραση.

Η αλήθεια είναι οτι αν και είναι όντως απλό, σχετικα γρήγορο και αρκουντως pulp δεν ειναι καθόλου συναρπαστικο και έχει ελάχιστη (και εντελώς ανευρη δραση).

Οφείλω όμως να ομολογήσω πως διαβάστηκε εύκολα και χωρίς κόπο. Δεν έχει όμως να προσφέρει (σχεδόν;) τιποτα. Το τελειωσα σήμερα και το έχω ξεχάσει ηδη απο εχθες.

Edited February 15, 2023 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου.

[BladeRunner]

Κωστής Μπαστιάς - Μηνάς ο Ρέμπελος, κουρσάρος στο Αιγαίο

Λοιπόν, μέχρι πριν δυο-τρεις εβδομάδες δεν ήξερα τίποτα απολύτως ούτε για το βιβλίο, ούτε καν για τον συγγραφέα, μέχρι που τυχαία διάβασα κάπου σε μια ενδιαφέρουσα για μένα συζήτηση στο ίντερνετ ένα σχόλιο υπέρ του δέοντος θετικό για δυο βιβλία του Μπαστιά (για αυτό, αλλά και για το "Ο Παπουλάκος"), την έψαξα τη δουλειά, και τελικά βρήκα μια πολύ, πολύ παλιά σκληρόδετη έκδοση του βιβλίου (του 1939 το εσωτερικό, η βιβλιοδεσία ίσως μεταγενέστερη), σε εξαιρετική κατάσταση, με κοτζάμ τριάντα ευρώ. Δεν το σκέφτηκα όμως, μου έκανε τόσο έντονα κλικ που είπα δεν πάει στο καλό, θα τα δώσω! Ε, λοιπόν, το βιβλίο με ενθουσίασε. Από άποψη γραφής το βρήκα τελείως διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει να διαβάζω, είναι γραφή άλλης εποχής, ιδιαίτερη, γλαφυρή, με λέξεις και φράσεις που δεν χρησιμοποιούμε και τόσο συχνά πια, θα έλεγα ότι η γραφή είναι τέτοια που πρέπει να διαβάσεις δυνατά το βιβλίο, σαν να το διαβάζεις σε κάποιους φίλους σου γύρω από μια φωτιά στο ύπαιθρο. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς την τρομερή αίσθηση που μου δημιούργησε η γραφή. Και η ιστορία είναι τόσο ενδιαφέρουσα, τόσο γεμάτη από δυνατές σκηνές, έντονες εικόνες, δυνατά συναισθήματα και αγωνία, που με κράτησε καθηλωμένο μέχρι κυριολεκτικά την τελευταία σελίδα. Απόλαυσα μάχες, έρωτες, φιλοσοφικές και θεολογικές ανησυχίες, τα πάντα όλα. Και ο συγγραφέας έκανε εξαιρετική δουλειά με τη σκιαγράφηση του πρωταγωνιστή, του Μηνά του Ρέμπελου, η ζωή του οποίου είχε μια απίστευτη πορεία με πολλές διακυμάνσεις και αλλαγές, μέχρι το λυτρωτικό (;) φινάλε. Τρομερό βιβλίο, που ευτύχησε να το διαβάσω με την ανάλογη όρεξη και προσοχή, κι έτσι το απόλαυσα στον απόλυτο βαθμό. Και πραγματικά χαίρομαι πολύ όταν ανακαλύπτω τέτοια διαμάντια από το πουθενά! Φυσικά, δεν είναι για όλους, τόσο σαν γραφή και σαν ιστορία, όσο ίσως και σαν τρόπο σκέψης και θεώρησης των πραγμάτων: Εμένα, πάντως, με άγγιξε.

Υ.Γ. Στην πρώτη σελίδα υπάρχει μια αφιέρωση κάποιου προς κάποιον Νίκο Δενδραμή (να είναι ο ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου και γνωστός ζεν πρεμιέ των δεκαετιών του '20 και του '30;), με ημερομηνία 12 Σεπτεμβρίου του 1940: Δηλαδή ενάμιση μήνα πριν το "Όχι" και την είσοδο της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσο το σκέφτομαι, ανατριχιάζω.

9.5/10

[BladeRunner]

Σερ Γουόλτερ Σκοτ - Ιβανόης (Ivanhoe, 1819)

Από τότε που ήμουν παιδί έχω μια έκδοση του Ιβανόη, μια παιδική διασκευή, που όμως ποτέ δεν έτυχε να διαβάσω, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που τότε σίγουρα ήταν εντός των αναγνωστικών μου γούστων, μιας και πρόκειται για μια ιπποτική περιπέτεια. Τελικά, έτυχε να αγοράσω πριν κάτι μέρες την όμορφη σκληρόδετη έκδοση των εκδόσεων Καρακώτσογλου, που είναι η πλήρης και κανονική μετάφραση του Ιβανόη, έτσι ώστε να διαβάσω το βιβλίο όπως του αξίζει. Λοιπόν, για μένα ήταν ένα άκρως απολαυστικό ανάγνωσμα, γλαφυρό και συναρπαστικό και εθιστικό, που με ταξίδεψε στον χώρο και τον χρόνο, μακριά από την πεζή πραγματικότητα. Ήταν ακριβώς όπως το περίμενα, δηλαδή περιπετειώδες, λεπτομερές, κάπως πομπώδες και παλιομοδίτικο, με σούπερ ατμόσφαιρα και ζωντανούς χαρακτήρες. Σίγουρα εδώ κι εκεί είναι υπέρ του δέοντος περιγραφικό, με αρκετή πολυλογία, είναι ολοφάνερα ένα ανάγνωσμα άλλης εποχής (πλέον έχει ξεπεράσει τα διακόσια χρόνια ύπαρξης!), από την άλλη όμως πρόκειται για μια κλασική ιστορία, για μια κλασική ιπποτική περιπέτεια γεμάτη δράση και φοβερά σκηνικά, που ζωντανεύει με εντυπωσιακό τρόπο μια ολόκληρη εποχή, πλέον ολότελα λησμονημένη. Ναι, μου άρεσε πολύ τούτο το βιβλίο, και ο τρόπος γραφής αλλά και η ίδια η ιστορία, που λίγο έως πολύ είναι γνωστή σε όλους. Οι λάτρεις των κλασικών και ίσως παλιομοδίτικων ιστορικών μυθιστορημάτων και περιπετειών, σίγουρα θα περάσουν ωραία την ώρα τους διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο. Όσον αφορά το έργο του Γουόλτερ Σκοτ και το μέλλον μου μαζί του, έχω ένα ακόμα βιβλίο του για διάβασμα, το "Ο πύργος του Κένιλγουορθ".

9/10

Edited May 1, 2023 by BladeRunner

[BladeRunner]

Στιβ Σεμ-Σάντμπεργκ - Β. (W., 2019)

Αν και δεν έχω διαβάσει το "Βόιτσεκ" του Γκέοργκ Μπύχνερ (ούτε έχω δει την ομότιτλη ταινία του Βέρνερ Χέρτζογκ που βασίζεται σε αυτό), αν και το βιβλίο έχει δεχτεί μάλλον ανάμικτες κριτικές από το αναγνωστικό κοινό, εγώ παρ' όλα αυτά αποφάσισα να το αγοράσω και στο καπάκι να το διαβάσω, γιατί πολύ απλά σαν ιστορία, σαν θεματολογία, σαν εξώφυλλο ρε αδερφέ, μου κίνησε για τα καλά το ενδιαφέρον. Λοιπόν, προσωπικά το βρήκα εξαιρετικό. Δυνατό, σε πολλά σημεία έντονο και αφόρητα ωμό και σκοτεινό, ατμοσφαιρικό και υποβλητικό, με ορισμένες πολύ σκληρές σκηνές και πολλές εικόνες που μου δημιούργησαν ποικίλα συναισθήματα και γενικά μια παράξενη και αλλόκοτη αίσθηση (π.χ. σαν να ήμουν αυτόπτης μάρτυρας σε ένα πολύνεκρο τροχαίο ή σε μια τρομοκρατική επίθεση), με τη γραφή να είναι με τη σειρά της έντονη, χειμαρρώδης και γλαφυρή - εδώ που τα λέμε το ότι διάβασα αυτό το βιβλίο μέσα σε τρεις μέρες κάτι λέει (δεν είναι δα και ένα ανάλαφρα γραμμένο μυθιστόρημα μυστηρίου). Όχι ότι δεν έχει τα θεματάκια του εδώ κι εκεί, ενώ πιστεύω ότι δεν είναι για όλα τα γούστα (παιδιά, θα σας μαυρίσει την ψυχή, είναι εγγυημένο αυτό), αλλά προσωπικά με συγκλόνισε και με καθήλωσε. Και πιστεύω ότι ο συγγραφέας έκανε τρομερή δουλειά στην παρουσίαση μιας κοινωνίας σε σήψη, αλλά και στη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του Βόιτσεκ, ενός πραγματικά τραγικού χαρακτήρα που βρέθηκε αντιμέτωπος με το μίσος, την περιθωριοποίηση, τη μιζέρια, τον πόλεμο... τι να πει κανείς. Ένα βιβλίο που θα το θυμάμαι.

9/10

[BladeRunner]

Αλεξάντερ Λέρνετ-Ολένια - Τα πέπλα της στάχτης (Der Baron Bagge, 1936)

Ήθελα να διαβάσω κάτι μικρό και κλασικό, οπότε αποφάσισα να διαβάσω αυτό το βιβλιαράκι του Λέρνετ-Ολένια, το οποίο δυστυχώς είναι το μοναδικό έργο του συγγραφέα που έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά (και αυτό είναι πλέον εξαντλημένο). Και λέω δυστυχώς, γιατί μου άρεσε πολύ η ιστορία και μου άρεσε ακόμα περισσότερο η γραφή και η όλη ατμόσφαιρα, και θα ήθελα πολύ να διάβαζα και άλλες ιστορίες του Λέρνετ-Ολένια, που βλέπω ότι είναι εξίσου ενδιαφέρουσες. Εδώ βρισκόμαστε στις Αρχές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, στο Ανατολικό Μέτωπο, στην εκστρατεία του στρατού της Αυστροουγγαρίας στα Καρπάθια, απέναντι στους Ρώσους, όπου ο βαρόνος Μπάγκε είναι υποχρεωμένος να υπακούσει στις διαταγές του ψυχικά ανισόρροπου διοικητή του. Πρόκειται για μια νουβέλα που μιλάει για τη ζωή και τον θάνατο, τον έρωτα και το θάρρος, τον πόλεμο και την ανθρώπινη ηλιθιότητα, με άμεσο και απλό τρόπο, κρύβοντας στο τέλος και μια ενδιαφέρουσα έκπληξη. Ναι, πολύ μου άρεσε η νουβέλα αυτή, για λεπτομέρειες δεν της βάζω και πέμπτο αστεράκι (μάλλον θα ήμουν κομμάτι υπερβολικός), σίγουρα θα την πρότεινα στους λάτρεις κλασικών ιστοριών με θέμα τον πόλεμο.

8.5/10

[BladeRunner]

Περ Λάγκερκβιστ - Ο νάνος (Dvärgen, 1944)

Μετά τη νουβέλα "Ο δήμιος" που διάβασα τον Ιούνιο του 2012 και από την οποία οφείλω να πω ότι δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα (έχω γράψει πάντως το κατιτίς μου γι' αυτήν), αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω. Και είναι πραγματικά εξαιρετικό! Αλληγορικό, φιλοσοφικό, σκοτεινό, ωμό, σκληρό και ολίγον τι μισάνθρωπο, εξαιτίας του πρωταγωνιστή και αφηγητή της ιστορίας, του Νάνου, τον οποίο δεν μπορώ να πω ότι αντιπάθησα, αντίθετα ένιωσα να τον κατανοώ και σε σημεία ακόμα και να τον συμπαθώ! Και αν ένιωσα κάτι θετικό για έναν μισάνθρωπο και κυνικό τύπο σαν τον συγκεκριμένο νάνο, τι να σημαίνει άραγε αυτό για μένα; Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω! Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, το βρήκα "γεμάτο" και ολοκληρωμένο παρά το σχετικά μικρό μέγεθός του, εξαιρετικά καλογραμμένο και με τον τρόπο του καθηλωτικό, είναι από τα βιβλία που αντέχουν στον χρόνο και που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα κάποια στιγμή στο μέλλον.

9/10

[BladeRunner]

Αλεξάνταρ Γκάταλιτσα - Ο Μεγάλος Πόλεμος (Veliki rat, 2012)

Τι επικό έπος ήταν αυτό; Τι αριστούργημα; Η αλήθεια είναι ότι όταν κυκλοφόρησε στα ελληνικά πριν από έξι χρόνια για κάποιο λόγο δεν του έδωσα ιδιαίτερη σημασία, αν και από άποψη θεματολογίας είναι από τα βιβλία που βρίσκονται εντός των αναγνωστικών μου γούστων. Πέρυσι το πέτυχα μισοτιμής στον εκδότη και το τίμησα, φέτος αποφάσισα να το πάρω μαζί μου στις διακοπές, για να το διαβάσω τις ήσυχες ώρες του μεσημεριού. Υπέροχο ανάγνωσμα, από την πρώτη μέχρι την τελευταία πρόταση. Για τέσσερις μέρες με καθήλωσε, με μάγεψε, με ταξίδεψε, με έβαλε σε σκέψεις, μου προσέφερε κάθε είδους εικόνες και συναισθήματα, με όλες αυτές τις ιστορίες, τους χαρακτήρες, τα σκηνικά... Τι να λέμε τώρα, για μένα ένα απίθανο βιβλίο. Και η πρόζα του Γκάταλιτσα πολύ ωραία, οξυδερκής, πότε με χιούμορ, ειρωνεία και σαρκασμό, πότε με σκοτεινή διάθεση, αναδεικνύει με γλαφυρό και ολοζώντανο τρόπο όλες τις πτυχές, όλες τις πλευρές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Μπορεί αν κανείς ψειρίσει όλα τα επιμέρους στοιχεία του βιβλίου να βρει ατέλειες, μπορεί κιόλας να μην το βρουν όλοι οι αναγνώστες το ίδιο αριστουργηματικό ή ούτε καν του γούστου τους, όμως εμένα μια φορά με εντυπωσίασε και με ενθουσίασε, οπωσδήποτε έκανα την καλύτερη επιλογή παίρνοντάς το μαζί στις διακοπές, όπου είχα τον χρόνο και την όρεξη να το απολαύσω όπως του αξίζει. Και χαίρομαι πολύ όταν ανακαλύπτω τέτοια κρυφά διαμάντια, σχεδόν από το πουθενά: Πού να ήξερα ότι θα ήταν τόσο καλό; Είχα τις προσδοκίες μου, αλλά όχι κι έτσι... Υ.Γ. Πολύ ωραία και προσεγμένη η μετάφραση.

10/10

[BladeRunner]

Τσαρλς Τζόνσον - Το πέρασμα (Middle Passage, 1990)

Για πολλά χρόνια έπιανε σκόνη σε κάποια κούτα, αποφάσισα επιτέλους να το διαβάσω γιατί ήθελα ένα ιστορικό μυθιστόρημα που να ασχολείται με άμεσο ή έμμεσο τρόπο με τη δουλειά και που παράλληλα να έχει δυναμική πλοκή, με δράση, δυνατά σκηνικά και όλα αυτά. Και το συγκεκριμένο βιβλίο έχει τα πάντα: Θίγει με τον τρόπο του τη σκλαβιά και τη δουλειά, προσφέρει απλόχερα δράση όντας μια ναυτική περιπέτεια με τα όλα της, έχει ζωντανούς και ενδιαφέροντες χαρακτήρες (προσωπικά συμπάθησα τα μάλα τον βασικό πρωταγωνιστή), η γραφή είναι ποιοτική και στιβαρή, με γλαφυρές περιγραφές και πειστικούς διαλόγους, η ατμόσφαιρα εξαιρετική και σε σημεία ιδιαίτερα καθηλωτική, ενώ επίσης διαθέτει και ορισμένες φιλοσοφικές ανησυχίες, χωρίς φυσικά να γίνεται πουθενά βαρύ και ασήκωτο. Ναι, είναι ένα συναρπαστικό και ψυχαγωγικό ιστορικό μυθιστόρημα που ανάβει και λίγο τα αίματα με τη δράση του, αλλά προσφέρει και τροφή για σκέψη στους αναγνώστες σχετικά με τον ανθρώπινο πολιτισμό. Κρίμα και άδικο που δεν κυκλοφορεί πλέον στα ελληνικά βιβλιοπωλεία (είναι εξαντλημένο εδώ και χρόνια), είναι από τα βιβλία που αξίζει να διαβάσει κάποιος λάτρης των ιστορικών μυθιστορημάτων και των ναυτικών περιπετειών.

9/10

[BladeRunner]

Κρεγκ Σριβ - Γιάσουκε: Ο Αφρικανός σαμουράι (The African Samurai, 2023)

Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε φέτος στο εξωτερικό και οι εκδόσεις Anubis δεν άργησαν να το φέρουν και στην Ελλάδα, γιατί προφανώς τους έκανε εντύπωση η θεματολογία του: Ένας Αφρικανός σαμουράι στην Ιαπωνία στα τέλη του 16ου αιώνα; Κι όμως! Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον, συναρπαστικό και καλογραμμένο ιστορικό μυθιστόρημα που έχει να προσφέρει μπόλικα καλούδια, όπως δράση, φοβερά σκηνικά, ενδιαφέροντες και αρκετά καλά σκιαγραφημένους χαρακτήρες και τρομερή ατμόσφαιρα, σίγουρα αφήνοντας έτσι ικανοποιημένους τους λάτρεις του είδους. Προσωπικά απόλαυσα το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος και ο συγγραφέας με την άμεση και εθιστική γραφή του κατάφερε να με ταξιδέψει στον χρόνο και τον χώρο, σε μια σκληρή αλλά συνάμα συναρπαστική εποχή. Και, ναι, αυτός ο Γιάσουκε είναι ιστορικό πρόσωπο, υπήρξε στην πραγματικότητα, πολλά από τα γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο έγιναν στ' αλήθεια και πολλοί χαρακτήρες υπήρξαν και αυτοί στην πραγματικότητα, αν και φυσικά ο συγγραφέας έβαλε και τη δική του φαντασία για να γράψει ένα άκρως απολαυστικό ιστορικό έπος. Πιστεύω ότι όσοι λατρεύουν τις περιπέτειες και τα ιστορικά μυθιστορήματα σε εξωτικά μέρη, θα περάσουν κάποιες πολύ ευχάριστες ώρες διαβάζοντας τούτο το βιβλίο: Εγώ μια φορά πέρασα τέλεια!

9/10

[BladeRunner]

Νταβίντ Ντιοπ - Η πύλη του ταξιδιού χωρίς επιστροφή (La Porte du voyage sans retour, 2021)

Τον Οκτώβριο του 2019 διάβασα και απόλαυσα το μικρό αλλά τόσο δυνατό "Τη νύχτα, όλα τα αίματα είναι μαύρα", που για λεπτομέρειες δεν τσίμπησε από μένα και πέμπτο αστεράκι. Τώρα, συνέβη ακριβώς το ίδιο και με το "Η πύλη του ταξιδιού χωρίς επιστροφή", το οποίο μου φάνηκε (σχεδόν) εξίσου δυνατό, καλογραμμένο και ενδιαφέρον, με τον συγγραφέα να καταφέρνει να με μαγέψει σε πολλά σημεία με την αφήγησή του και το όλο ταξίδι στον χρόνο, με τις εικόνες που δημιούργησε και τα θέματα που άγγιξε, αλλά και πάλι έχασε το πέμπτο αστεράκι στις λεπτομέρειες. Αλλά δεν έχουν και τόση σημασία τα αστεράκια πια! Πολύ ωραίο βιβλίο κι αυτό, λοιπόν, με δυνατές εικόνες και κάποια έντονα συναισθήματα, με ενδιαφέρουσες ιδέες και με πάντα επίκαιρα ζητήματα που ο συγγραφέας έφερε στο προσκήνιο, μπορώ να πω ότι ο Ντιοπ έχει αυτό το κάτι που με τραβάει όσον αφορά τα ιστορικά μυθιστορήματα, κάτι στον τρόπο που αφηγείται τις ιστορίες του, κάτι στην ατμόσφαιρα των βιβλίων του, τέλος πάντων κάτι στη γραφή και τον τρόπο σκέψης του. Ωραία περίπτωση συγγραφέα και μακάρι να γράψει και άλλα ανάλογης ποιότητας βιβλία στο μέλλον, τα οποία να ευτυχίσουν να μεταφραστούν από τις πάντα ποιοτικές και αγαπημένες εκδόσεις Πόλις.

8.5/10

[yanni]

Μονομάχος - Dewey Gram

Με εξέπληξε ευχάριστα αυτό το μυθιστόρημα, βασίζεται στο σενάριο της ομώνυμης ταινίας, χωρίς να υπάρχει τίποτα καινούργιο σε αυτό. Ο συγγραφέας κάνει καλή δουλειά στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, κάνοντας τους πιο ρεαλιστικούς με συναισθήματα, ενώ προσθέτει μερικές επιπλέον λεπτομέρειες και ανατροπές στην ιστορία σε σχέση με αυτές της ταινίας.

Αν και πρόκειται για φανταστική ιστορία, η οποία διαδραματίζεται σε μία συγκεκριμένη ιστορική περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο συγγραφέας προσθέτει μία πληθώρα λεπτομερειών που ταιριάζουν απόλυτα σε αυτή. Ο δόλος και η προδοσία είναι η ραχοκοκαλιά της ιστορίας, η πλοκή θα σας κρατήσει μέχρι το τέλος, παρακολουθόντας τον πρωταγωνιστή να δίνει τη μάχη του για τιμή και εκδίκηση.

Το μυθιστόρημα είναι καλογραμμένο, χωρισμένο σε μικρά κεφάλαια τα οποία βοηθάνε σε μία γρήγορη και εύκολη ανάγνωση. Εάν έχουν περάσει χρόνια από τότε που είδατε την ταινία, αφιερώσετε μερικές ώρες και απολαύστε το βιβλίο.

[BladeRunner]

Βέρνερ Χέρτσογκ - Το λυκαυγές του κόσμου (Das Dämmern der Welt, 2021)

Τον Δεκέμβριο του 2019 διάβασα και απόλαυσα το "Οδοιπορία στον πάγο", ένα ταξιδιάρικο και με φιλοσοφικές διαθέσεις βιβλίο που μου χάρισε πολλές εικόνες άγριας ομορφιάς και με έβαλε σε διάφορες σκέψεις. Ε, το ίδιο μπορώ να πω ότι έγινε και με τούτο το βιβλίο, με τον συγγραφέα να ασχολείται με την ιστορία του Ιάπωνα Χίρου Ονόντα, που για πολλά χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εξακολουθούσε να υπερασπίζεται ένα ασήμαντο νησάκι του Ειρηνικού, πιστεύοντας ότι ο πόλεμος συνεχίζεται. Ο Χέρτσογκ είναι, φυσικά, γνωστός για τα απίστευτα ντοκιμαντέρ του και τις καταπληκτικές ταινίες του, όμως φαίνεται ότι κατέχει και το άθλημα της γραφής (έτσι κι αλλιώς οι περισσότερες ταινίες του βασίζονται σε δικά του σενάρια), έχοντας μοναδική ικανότητα να περιγράφει τοπία, σκηνικά και ανθρώπους, με μια κάποια ποιητική και φιλοσοφική διάθεση, καθώς και με λυρικές εξάρσεις. Πρόκειται για μια καταπληκτική νουβέλα, πανέμορφα γραμμένη, με την οποία ίσως ο Χέρτσογκ να μην προλαβαίνει να εμβαθύνει πολύ στον χαρακτήρα του Ονόντα, όμως να καταφέρνει να προσφέρει πολλές εικόνες και να κινητοποιεί τον εγκέφαλο του αναγνώστη με τις διάφορες περιγραφές και τις σκέψεις του. Αναμφίβολα, ο Βέρνερ Χέρτσογκ είναι μια πολύ ιδιαίτερη και χαρισματική προσωπικότητα στον χώρο της Τέχνης.

9/10

[BladeRunner]

Χούλιο Γιαμαθάρες - Το φεγγάρι των λύκων (Luna de lobos, 1985)

Σύμφωνα με τα κιτάπια μου, το βιβλιαράκι αυτό το αγόρασα τον Οκτώβριο του 2011, έναντι τριών και κάτι ευρώ. Και μετά από τόσα χρόνια, αποφάσισα επιτέλους να το διαβάσω και να κάνω το ποδαρικό για τη φετινή αναγνωστική χρονιά. Ε, καλύτερη αρχή δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω! Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό, σκληρό και αφόρητα ρεαλιστικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην Ισπανία του Φράνκο -σε ένα μικρό μέρος κατά τον εμφύλιο και στο μεγαλύτερο μετά τον εμφύλιο-, στα βουνά και τα χωριά της όμορφης αυτής χώρας, στα οποία κατέφυγαν τέσσερις κακόμοιροι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια σκληρή ιστορία επιβίωσης σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, με τον συγγραφέα να περιγράφει με ρεαλιστικό και γλαφυρό τρόπο τον αγώνα των πρωταγωνιστών για να ζήσουν μια ακόμα μέρα. Ο Γιαμαθάρες με τις φοβερές περιγραφές των τοπίων, των σκηνών δράσης και των χαρακτήρων με έμπασε για τα καλά στον άγριο κόσμο της ιστορίας και κατάφερε να με κάνει ένα με τους πρωταγωνιστές. Και απέδειξε ότι δεν χρειάζονται και πάρα πολλές σελίδες για να γράψει κανείς μια δυνατή, συγκλονιστική και συμπαγή ιστορία, που να μην της λείπει τίποτα. Είναι ένα βιβλίο που το προτείνω με κλειστά μάτια στους λάτρεις των ιστορικών/πολεμικών μυθιστορημάτων και των περιπετειών, γιατί όχι μόνο είναι δυνατό και έντονο, αλλά γιατί επίσης μπορεί να το βρει κανείς αρκετά φθηνά. Υ.Γ. Καλά να είμαστε, μέσα στη χρονιά λέω να διαβάσω και το "Η κίτρινη βροχή" που έχω επίσης στη συλλογή μου.

9/10

[BladeRunner]

Βασίλη Γιαν - Τζένγκις Χαν (Chengiz Khan, 1939)

Πέρυσι τον Μάρτιο αγόρασα το βιβλίο και είχα μετανιώσει που δεν το πήρα στις διακοπές του Πάσχα ή το καλοκαίρι, αλλά τελικά αποφάσισα να το διαβάσω τώρα, γιατί ήθελα πολύ ένα παλαιάς κοπής ιστορικό μυθιστόρημα που να διαδραματίζεται προς Ασία μεριά και να είναι γραμμένο από μη αγγλόφωνο συγγραφέα. Λοιπόν, πρόκειται για ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, γλαφυρά και ολοζώντανα γραμμένο, που κατάφερε να με ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, σε άλλα μέρη, σκληρά και επικίνδυνα αλλά συνάμα γεμάτα άγρια ομορφιά. Το βιβλίο διαθέτει πολλές δυνατές σκηνές και εικόνες και παρουσιάζει με έντονο τρόπο μια συναρπαστική ιστορική περίοδο, καθώς και κάποιους ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πραγματικούς αλλά και φανταστικούς. Βέβαια, σε ορισμένα σημεία εδώ κι εκεί το βιβλίο είναι κάπως αποσπασματικό, δηλαδή βλέπουμε εν τάχει κάποια επεισόδια της ιστορίας με μάχες, εκστρατείες κ.λπ., αλλά υπάρχουν και πολλά κομμάτια με κάμποσες λεπτομέρειες και ολοζώντανες και παραστατικές περιγραφές τοπίων και γεγονότων. Γενικά, έμεινα ιδιαίτερα ευχαριστημένος από το μυθιστόρημα αυτό, μπορώ να πω ότι το απόλαυσα από την αρχή μέχρι το τέλος και ότι δεν ήθελα να τελειώσει όσο γρήγορα τελείωσε. Και νομίζω ότι η μετάφραση, που είναι εξήντα και πλέον χρόνων, είναι πολύ καλή και γλαφυρή. Και σαν έκδοση δηλαδή, είναι τόσο ωραία, με το σκληρό εξώφυλλο (σε μπορντό χρώμα), το χαρτί, τη συγκεκριμένη γραμματοσειρά με το πολυτονικό σύστημα... κάτι τέτοια για μένα μετράνε πολύ.

9.5/10

[BladeRunner]

Άξελ Άιλγουεν - Το Γεράκι του Σιάμ (The Falcon of Siam, 1988)

Ήθελα να διαβάσω ένα πολυσέλιδο ιστορικό μυθιστόρημα που να διαδραματίζεται τα παλιά τα χρόνια σε μέρη εξωτικά και επικίνδυνα, και επέλεξα το συγκεκριμένο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω καλύτερη επιλογή, μιας και το "Το Γεράκι του Σιάμ" πραγματικά με ενθουσίασε. Πρόκειται για ένα χορταστικό, απολαυστικό και απόλυτα ψυχαγωγικό μυθιστόρημα γεμάτο δράση, ίντριγκες, σκοτωμούς, έρωτες, εξωτικά τοπία, τα πάντα όλα! Φυσικά το Γεράκι δεν είναι άλλος από τον Κωνσταντίνο Γεράκη από την Κεφαλλονιά, που σε ηλικία εννιά ή δέκα ετών έφυγε από το νησί του μπαίνοντας σαν λαθρεπιβάτης σε ένα αγγλικό εμπορικό πλοίο, ζώντας από τότε μια απίστευτη ζωή γεμάτη ταξίδια και περιπέτειες, όντας από ένα σημείο και μετά μέλος της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, μέχρι που έφτασε στο Σιάμ (σημερινή Ταϊλάνδη), όπου έκανε τα πάντα για να ανελιχτεί και να πετύχει. Τρομερή περίπτωση ανθρώπου ο Γεράκης, και νομίζω ότι ο συγγραφέας έκανε εξαιρετική δουλειά με δαύτον, όπως και με όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες (αληθινά πρόσωπα και μη) που παρελαύνουν στο βιβλίο, καθώς επίσης και με την όλη αποτύπωση της εποχής και του βασιλείου του Σιάμ, με τα έθιμα, τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, τα τοπία κ.λπ. Γενικά, είναι ένα... ζουμερό ιστορικό μυθιστόρημα, καλογραμμένο και ιδιαίτερα εθιστικό, που πιστεύω ότι θα κρατήσει πολύ καλή παρέα στους λάτρεις του είδους. Στη συλλογή μου έχω και το επόμενο βιβλίο (το πρώτο μια χαρά στέκεται και μόνο του, αλλά όσο να 'ναι η ιστορία του Γεράκη έχει και συνέχεια!), το οποίο ελπίζω να διαβάσω φέτος κάποια στιγμής, δυστυχώς όμως στα ελληνικά δεν έχει κυκλοφορήσει το τρίτο, στο οποίο σίγουρα θα περιγράφεται η τραγική κατάληξη του Γεράκη. Αλλά δεν πειράζει, από το ολότελα...

9/10