Τι διαβάζετε;

[heiron]

Οντως,Μπλεηντ.Να φανταστεις εμενα που δεν μου αρεσει ο τρομος αλλα η μυθολογια και η διαστημικη οπερα μου φανηκε σαφως καλυτερο απο το Ιλιον!

[D'Ailleurs]

Τζάκ Κερουάκ - Στον δρόμο

 

ΕΠΟC!!!:thmbup:

[Naroualis]

Τελείωσα το Σκοτεινός Ταξιδευτής, το τρίτο βιβλίο του Έπους των Ντρενάι, του David Gemmell. Μάλλον το πιο αδύναμο βιβλίο από τα τέσσερα, ειδικά στο πόσο εύκολα

 

 

όλοι οι κακοί τελικά χάνουν τη ζωή τους θυσιαζόμενοι για χάρη του Ταξιδευτή.

 

 

Ο τύπος εξακολουθεί να γράφει μεγαλειωδώς, με τα ίδια σχεδόν προβλήματα στη γραφή και τις πλοκές του, αλλά και με την ίδια αποφασιστικότητα και καλή ροή λόγου και ιστορίας. Με άριστα το 10 τα βιβλία του παίρνουν 6,5-7, αλλά στ' αλήθεια είναι εθιστικός! Έχω ήδη φτάσει στη μέση του τέταρτου βιβλίου της Επιστροφής των Ηρώων κι ευχαριστώ την Πηγή που μου έκοψε το Φλεβάρη στο παζάρι βιβίου και πήρα και τους Θρύλους των Ριγκάντε. Μια συμβουλή: αν θέλετε να πείσετε τα βλαστάρια σας να γίνουν συγγραφείς επικής, αντροτεστοστερονικής φαντασίας, μην τους δώσετε Σαλβατόρε. Γκέμμελλ, δώστε τους!

 

@Adicto, Manstredin: όντως είναι Αιγόκερως του 1999, και στο παζάρι βιβλίου (για τους Αθηναίους :Ρ ) κόστισε 1,5 ευρώ.

[Adicto]

Δεν ήθελα να ανοίξω καινούργιο τόπικ οπότε ρωτάω εδώ. Έχει διαβάσει κανείς Ουελμπέκ; Διάβασα σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο το παρακάτω απόσπασμα και ψήνομαι:

 

 

 

Ο Ουελμπέκ τελικά ανακηρύσσει την παρακμή του ερωτισμού στη Δύση και προχωράει στην εξόντωση του ανθρώπινου είδους με το τελευταίο του μυθιστόρημα.

«Η δυνατότητα ενός νησιού», μια μελλοντολογική μυθιστορία επιστημονικής φαντασίας, ριζώνει στις αφηγήσεις του ψυχωτικού Λάβκραφτ, σε σκοτεινές μεσαιωνικές ιστορίες, στα «περιβάλλοντα» του Γιόζεφ Μπόϊς, στον «Φρανκεστάιν», στον Χ.Τζ. Γουέλς ακόμη και σε έναν καρτουνίστικο Ιούλιο Βερν. Είναι αδιανόητο να βάλεις σε περίληψη την ιστορία του Ντάνιελ1 έως τον Ντάνιελ25, τους τελευταίους ανθρώπους και τους κλώνους τους. Μάλιστα, οι τελευταίοι άνθρωποι, αποκαλούνται «άγριοι» από τους κλώνους, που είναι άφυλοι και αθάνατοι. Ο πλανήτης μας βρίσκεται στο απώτατο μέλλον, καθώς ο Ντάνιελ1, ο γελωτοποιός ήρωας, μας αφήνει την αναφορά του για έναν πολιτισμό που εγκατέλειψε την αγάπη και από θηλαστικά με συναίσθημα κατέληξε σε κλωνοειδή απαθή.

Κατά βάθος «η δυνατότητα ενός νησιού» είναι η χαμένη δυνατότητα της ανθρωπότητας, όπως την οραματίστηκε ο Νεοπροφήτης Μισέλ Ουελμπέκ. Μια θλιμμένη, χαοτική και διαβρωτική μυθιστορία. Μια γραφή φορέας του κακού, ένα μυθιστόρημα που, μαζί με τα προηγούμενα δημιουργούν, αν όχι ένα «έργο εν εξελίξει», τουλάχιστον έναν κόσμο που εξελίσσεται ή μάλλον που αποσυντίθεται. Η κατάρρευση κάθε αξίας και ελπίδας, η προφητική δύναμη και ενόραση του συγγραφέα, η αντι-φιλοσοφική του διάθεση, η απαξίωση των παλιών λογοτεχνικών μοντέλων, μεταλλάσσουν τον συγγραφέα Ουελμπέκ σε λογοτεχνικό κλώνο των δικών του αφηγήσεων.

Ο Μισέλ Ουελμπέκ με το παραβατικό, επιμολυσμένο έργο του, δηλητηριάζει τους εφησυχασμένους λογοτεχνικούς καιρούς μας και οι μηνύσεις και οι καταδίκες που επισύρονται εναντίον ταρακουνούν το σύστημα και όσους αδιάβαστους και εφησυχασμένους λυμαίνονται περιοχές πολιτισμού και κοινωνικής δράσης. Ούτως ή άλλως αυτοί επιβραβεύονται με την αφάνεια. Για τον Μισέλ Ουελμπέκ η λήθη είναι μια λέξη διαγραμμένη.

 

 

όλο το άρθρο εδώ: http://vivliolesxi.blogspot.com/2009/02/michel-houellebecq-possibility-of.html

 

 

[Sileon]

Ό,τι και αν διαβάσεις από Ουελμπέκ είναι εγγύηση. Κανένα από τα βιβλία του δε με έχει απογοητεύσει. Σαρκασμός και ειρωνία, εθιστική γραφή και απίθανες ιδέες. Αρκεί να μην είσαι ευαίσθητος και θίγεσαι από τον κυνισμό του - μια στάση την οποία έχει πληρώσει με κατηγορίες περί ρατσισμού, φαλλοκρατισμού και δε συμμαζεύεται. Αλλά δε βάζει μυαλό.

Επίσης, δεν πρέπει να διαβάζεις τα οπισθόφυλλά του! Σκοτώνουν εντελώς τα βιβλία του, όπως βλέπω και απο αυτό (ποτέ δεν τα έχω κοιτάξει). Η ανατροπή, όχι μόνο στον εξιστόρηση αλλά και στην μεταπήδηση σε άλλο λογοτεχνικό είδος, είναι βασικό συστατικό των βιβλίων του.

Θα σου πρότεινα να ξεκινησεις με την επέκταση του πεδίου της πάλης ή τα στοιχειώδη σωμάτια. Και μη διαβάσεις τίποτα για την ιστορία!

 

 

[Adicto]

Ευχαριστώ! Απ' ότι κατάλαβα τα Στοιχειώδη Σωματίδια θεωρείτε το καλύτερό του, αυτό λέω να πάρω.

 

 

[Drake Ramore]

Επιτέλους! Μετά απο αρκετές μέρες, άρχισα να διαβάζω και ένα βιβλίο! Συγκεκριμένα, το "Ο δρομέας" του Στήβεν Κινγκ, δημοσιευμένο με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν. Απο την αρχή, φαίνεται για ένα καλό βιβλίο.

 

 

Blade, να υποθέσω ότι θα αρέσει σε έναν χορορά;

 

 

Δεν είναι χόρρορ, αλλά δεν απογοητεύει.

Ο Κινγκ στα "βιβλία του Μπάκμαν" υιοθέτησε ένα διαφορετικό είδος γραφής απο αυτό που συνήθως τον χαρακτηρίζει. Πιο νευρώδες και με προεκτάσεις σε κοινωνικά φαινόμενα και στον ψυχισμό των ανθρώπων υπο πίεση. Προτείνω επίσης και την "Μακριά Πορεία" που δημοσίευσε πάλι ως Μπακμαν (που επίσης δεν είναι χόρρορ).

 

 

[BladeRunner]

Επιτέλους! Μετά απο αρκετές μέρες, άρχισα να διαβάζω και ένα βιβλίο! Συγκεκριμένα, το "Ο δρομέας" του Στήβεν Κινγκ, δημοσιευμένο με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάκμαν. Απο την αρχή, φαίνεται για ένα καλό βιβλίο.

 

 

Blade, να υποθέσω ότι θα αρέσει σε έναν χορορά;

 

 

Δεν είναι χόρρορ, αλλά δεν απογοητεύει.

Ο Κινγκ στα "βιβλία του Μπάκμαν" υιοθέτησε ένα διαφορετικό είδος γραφής απο αυτό που συνήθως τον χαρακτηρίζει. Πιο νευρώδες και με προεκτάσεις σε κοινωνικά φαινόμενα και στον ψυχισμό των ανθρώπων υπο πίεση. Προτείνω επίσης και την "Μακριά Πορεία" που δημοσίευσε πάλι ως Μπακμαν (που επίσης δεν είναι χόρρορ).

 

 

 

Το "Η μακριά πορεία" δεν το βρίσκω ρε γαμώτο! Θα ψάξω καλύτερα ελπίζοντας να το βρω...

[Drake Ramore]

Το "Μακριά Πορεία" πιστευω οτι είναι το βιβλίο που έδωσε την έμπνευση στην Σούζαν Κόλλινς να γράψει τους αγώνες πείνας (για όποιον το έχει διαβάσει).

 

Ωραίο βιβλίο, χωρίς τρόμο, και με ελάχιστο αίμα.

[DinMacXanthi]

Τέλειωσα το Mister B. Gone (2007) του Barker. Ψιλομέτριο ως εκτέλεση, ωραία γραφή, ενδιαφέροντες αλλά με εξαίρεση τον βασικό χαρακτήρα, αρκετά μονοδιάστατοι χαρακτήρες, πλοκή μέτρια προς καλή. Προτιμώ τον προ 20ετίας Barker σίγουρα.

[Naroualis]

@Adicto: ένα δοκίμιό του έχω διαβάσει μόνο το "Χ.Φ. Λάβκραφτ, εναντίον του κόσμου, εναντίον της ζωής". Καλή γραφή, παράξενες ιδέες. Λένε ότι η "Δυνατότητα ενός Νησιού" κινείται στο ίδιο επίπεδο, παράξενες ιδέες, καλή ροή γλώσσας. Θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο πάντως.

 

Τελείωσα το τελευταίο βιβλίο του Έπους των Ντρενάι, το Η Επιστροφή των Ηρώων, του David Gemmell. Τέλος αντάξιο των υπολοίπων τριών βιβλίων, με τους πολεμιστές του, τους σαμάνους του, το σεξ του και τα όλα του. Λυπήθηκα που μου τελείωσαν οι Ντρενάι... Λέω όμως να μην πέσω με τα μούτρα στους Ριγκάντε, την άλλη τετραλογία του Γκέμμελλ, γιατί θα μπουκώσω με ωραίο φάντασι και μετά τα άλλα θα μου φαίνονται άνοστα.

[Eroviana]

Τζάκ Κερουάκ - Στον δρόμο

 

ΕΠΟC!!!:thmbup:

 

Ω θεοί! Έφτυσα αίμα μέχρι να το τελειώσω! Αλήθεια σου αρέσει;;;;

 

[D'Ailleurs]

Τζάκ Κερουάκ - Στον δρόμο

 

ΕΠΟC!!!:thmbup:

 

Ω θεοί! Έφτυσα αίμα μέχρι να το τελειώσω! Αλήθεια σου αρέσει;;;;

 

 

είναι απόλυτα λογικό να έφτυσές αίμα καθότι είναι 101% αντρικό βιβλίο, γραμμένο με αντρική νοοτροπία. Οι περισσότερες απο εσάς, δεν μπορούν να καταλάβουν.

 

@Adicto: ένα δοκίμιό του έχω διαβάσει μόνο το "Χ.Φ. Λάβκραφτ, εναντίον του κόσμου, εναντίον της ζωής". Καλή γραφή, παράξενες ιδέες. Λένε ότι η "Δυνατότητα ενός Νησιού" κινείται στο ίδιο επίπεδο, παράξενες ιδέες, καλή ροή γλώσσας. Θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο πάντως.

 

Τελείωσα το τελευταίο βιβλίο του Έπους των Ντρενάι, το Η Επιστροφή των Ηρώων, του David Gemmell. Τέλος αντάξιο των υπολοίπων τριών βιβλίων, με τους πολεμιστές του, τους σαμάνους του, το σεξ του και τα όλα του. Λυπήθηκα που μου τελείωσαν οι Ντρενάι... Λέω όμως να μην πέσω με τα μούτρα στους Ριγκάντε, την άλλη τετραλογία του Γκέμμελλ, γιατί θα μπουκώσω με ωραίο φάντασι και μετά τα άλλα θα μου φαίνονται άνοστα.

 

νομίζω οτι άμα πιάσεις τα ξένικα βιβλία, οι Ντρενάι έχουν πολύ περισσότερο πράγμα απο τα πέντε που εκδόθηκαν στο μπανανιστάν. Ψάξτο λίγο.

[BladeRunner]

Έπιασα στα χέρια μου το "Θυμάμαι τις αμαρτίες μου" του Τζο Χάλντεμαν.

[Adicto]

Ό,τι και αν διαβάσεις από Ουελμπέκ είναι εγγύηση. Κανένα από τα βιβλία του δε με έχει απογοητεύσει. Σαρκασμός και ειρωνία, εθιστική γραφή και απίθανες ιδέες. Αρκεί να μην είσαι ευαίσθητος και θίγεσαι από τον κυνισμό του - μια στάση την οποία έχει πληρώσει με κατηγορίες περί ρατσισμού, φαλλοκρατισμού και δε συμμαζεύεται. Αλλά δε βάζει μυαλό.

Επίσης, δεν πρέπει να διαβάζεις τα οπισθόφυλλά του! Σκοτώνουν εντελώς τα βιβλία του, όπως βλέπω και απο αυτό (ποτέ δεν τα έχω κοιτάξει). Η ανατροπή, όχι μόνο στον εξιστόρηση αλλά και στην μεταπήδηση σε άλλο λογοτεχνικό είδος, είναι βασικό συστατικό των βιβλίων του.

Θα σου πρότεινα να ξεκινησεις με την επέκταση του πεδίου της πάλης ή τα στοιχειώδη σωμάτια. Και μη διαβάσεις τίποτα για την ιστορία!

 

 

 

Αγόρασα προχτές τα στοιχειώδη σωματίδια. Χτες το βράδυ κατά τις 12.30 (και μετά από έξοδο) το ξεκίνησα και δεν το άφησα παρά κατά τις 4 παρά και μετά από 210 σελίδες... Κουτούλαγα από τη νύστα και δεν μπορούσα να το αφήσω!!! Απολύτως εθιστικό βιβλίο (όπως είπες), με βλέπω να τα σκάω χοντρά στην Εστία για να πάρω ότι έχει βγάλει από Ουελμπέκ!

[Arachnida]

Τελείωσα τις "Αλήθειες των Άλλων" του Νίκου Θέμελη, ήταν πολύ καλό.

Τώρα ξαναδιαβάζω το τρίτο μέρος των μύθων των Οτόρι (Λαμπρό Φεγγάρι) και περιμένω να έρθει "Το Δίκιο" του Νίκου Αραπάκη.

[Tiessa]

Διαβάζω μια συλλογή Fantasy The Best of the Year 2006, edited by Rich Horton.

 

Guess what? Μου φαίνεται ότι έχω αρχίσει να τα παίζω !

Βασικά τα περισσότερα είναι τοποθετημένα στη σύγχρονη εποχή ή σε παράλληλες what-if καταστάσεις. Σε πολλά παίζει μίγμα ε.φ. και φανταστικού.

Έχω διαβάσει μέχρι τη μέση της συλλογής, μερικά διηγήματα έφτασα στην τελευταία σελίδα για να καταλάβω περίπου τι παίζει και υπάρχουν κι ένα-δυο που τα τελείωσα και δεν κατάλαβα τίποτα. Και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια συναντάω κείμενα από διαφορετικά άτομα με τόσες πολλές άγνωστες λέξεις στα αγγλικά.

Θα τα χαρακτήριζα παράδειγμα προς αποφυγήν για περίπτωση που θέλει κάποιος να μυήσει καινούργιους στο χώρο.

[SpirosK]

Μόλις τελειώσα το "Girl who played with fire" και ανυπομονώ να πιάσω στα χέρια μου το 3ο...!!!!

(και μετά να δω τις ταινίες!)

[Sileon]

Η τριλογία είναι καταπληκτική, όντως.

Δυστυχώς, μάλλον δεν ισχύει το ίδιο και για τις ταινίες. Αν και η πρώτη μένει πιστή στο βιβλιο και την καταευχαριστήθηκα, οι, σκηνοθετημένες από άλλο άτομο, δύο συνέχειες δεν καταφέρνουν να φτάσουν τα ίδια υψηλά κινηματογραφικά επίπεδα. Έτσι ακούγεται γενικώς. Κάποια στιγμή θα δω και τα δύο τελευταία μέρη. Πάντως, αν το πάρουμε αναλογικά, κάθε βιβλίο είναι όλο και καλύτερο.

Τι να στράβωσε στις ταινίες;

 

 

[Sileon]

Ό,τι και αν διαβάσεις από Ουελμπέκ είναι εγγύηση. Κανένα από τα βιβλία του δε με έχει απογοητεύσει. Σαρκασμός και ειρωνία, εθιστική γραφή και απίθανες ιδέες. Αρκεί να μην είσαι ευαίσθητος και θίγεσαι από τον κυνισμό του - μια στάση την οποία έχει πληρώσει με κατηγορίες περί ρατσισμού, φαλλοκρατισμού και δε συμμαζεύεται. Αλλά δε βάζει μυαλό.

Επίσης, δεν πρέπει να διαβάζεις τα οπισθόφυλλά του! Σκοτώνουν εντελώς τα βιβλία του, όπως βλέπω και απο αυτό (ποτέ δεν τα έχω κοιτάξει). Η ανατροπή, όχι μόνο στον εξιστόρηση αλλά και στην μεταπήδηση σε άλλο λογοτεχνικό είδος, είναι βασικό συστατικό των βιβλίων του.

Θα σου πρότεινα να ξεκινησεις με την επέκταση του πεδίου της πάλης ή τα στοιχειώδη σωμάτια. Και μη διαβάσεις τίποτα για την ιστορία!

 

 

 

Αγόρασα προχτές τα στοιχειώδη σωματίδια. Χτες το βράδυ κατά τις 12.30 (και μετά από έξοδο) το ξεκίνησα και δεν το άφησα παρά κατά τις 4 παρά και μετά από 210 σελίδες... Κουτούλαγα από τη νύστα και δεν μπορούσα να το αφήσω!!! Απολύτως εθιστικό βιβλίο (όπως είπες), με βλέπω να τα σκάω χοντρά στην Εστία για να πάρω ότι έχει βγάλει από Ουελμπέκ!

 

Έεεεετσι. Χα χα. Αφού σου άρεσε, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν μια μικρού ρίσκου επένδυση. Χτύπα τα! Άμα ήσουν Πάτρα θα σου τα δάνειζα. Τώρα, όμως, στήριξε τον Γάλλο να συνεχίσει να τρελαίνει τον κόσμο με τις ιδέες του και την κυνικότητά του.

[Δημήτρης]

Διάβασα τον ''Τελευταίο Μονόκερω'' του Peter Beagle. Δεν μου πολυάρεσε. Τουλάχιστον όχι τόσο, όσο θα περιμένα. Έχοντας το δει σε αρκετές best of 100 λίστες περίμενα να διαβάσω κάτι αρκετά καλό. Όχι δηλαδή ότι το αγόρασα εξ' αρχής ελέω λίστας, αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Δεν ήταν έτσι όμως. Ήταν απλά ένα καλό βιβλίο και τίποτα καλύτερο. Οι προσδοκίες μου ήταν μεγάλες όχι τόσο λόγω λιστών, όσο λόγω της θεματολογίας του. Ένα θέμα πανέμορφο, που πιστεύω ότι ο συγγραφέας θα μπορούσε να το είχε αναπτύξει και καλύτερα. Τες πάντων, δεν πειράζει. Από Beagle έχω επίσης και την ''Μπαλάντα του Πανδοχέα''. Ελπίζω να πιάσω καλύτερη ψαριά, όταν θα ρίξω σ΄αυτό τα δίχτυα μου. Τώρα ξεκίνησα την ''Ποντικοπαγίδα'' της θείας Αγκάθας.

 

Υ.Σ: Καλοκέριασε λοιπόν και άρχισε πάλι το ίδιο βιολί. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα σκυλιά- μηχανάκια- συναγερμοί- παλιατζήδες- καρπουζάδες αρχίσαν τα κονσέρτα τους. Ιδίως οι δύο τελευταίοι τα καλοκαίρια γίνονται μάστιγα. Όχι δηλαδή ότι θέλω να σταματήσουν να κάνουν την δουλειά τους για να μπορώ να έχω εγώ την ησυχία μου. Όχι, προς Θεού, με τίποτα δεν έχω αυτήν την απαίτηση. Απλώς τα νεύρα μου, αυτό είναι όλο..

Edited June 8, 2010 by Δημήτρης

[nikosal]

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα σκυλιά- μηχανάκια- συναγερμοί- παλιατζήδες- καρπουζάδες αρχίσαν τα κονσέτα τους

 

Αθήνα;

[Δημήτρης]

Όχι nikosal, Θεσσαλονίκη. Πάνω σε δρόμο με εκκλησία και πάρκο απέναντι και με πλατεία στα 100 μέτρα. Ο προσωπικός γολγοθάς μου.

[Adicto]

Τέλος τα Στοιχειώδη Σωματίδια Sileon!

Το ρούφηξα κυριολεκτικά, 420 σελίδες σε 2,5 μέρες είχα χρόνια να διαβάσω. Χαλάλι το ξενύχτι, το βιβλίο τα έσπαγε άσχημα. Λογοτεχνία που τα σέρνει και ανοίγει αυλάκια στο πέρασμά της, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι με χτύπησε...

 

Μαζί με το Ξενοδοχείο Ίρις της Ογκάουα και το Κουρδιστό Πουλί του Μουρακάμι , οι καλύτερες αναγνώσεις φέτος (so far...)

[BladeRunner]

Τέλος τα Στοιχειώδη Σωματίδια Sileon!

Το ρούφηξα κυριολεκτικά, 420 σελίδες σε 2,5 μέρες είχα χρόνια να διαβάσω. Χαλάλι το ξενύχτι, το βιβλίο τα έσπαγε άσχημα. Λογοτεχνία που τα σέρνει και ανοίγει αυλάκια στο πέρασμά της, ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι με χτύπησε...

 

Μαζί με το Ξενοδοχείο Ίρις της Ογκάουα και το Κουρδιστό Πουλί του Μουρακάμι , οι καλύτερες αναγνώσεις φέτος (so far...)

 

Κουρδιστό πουλί; Για πες κάτι παραπάνω γι'αυτό. Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.