Τι διαβάζετε;

[SpirosK]

Τέλος για το ζήτημα του ασπρόμαυρου διαφωνώ μαζί σου στο ότι τα παιδιά ενστικτωδώς διαχωρίζουν ανθρώπους και καταστάσεις σε καλούς και κακούς. Πιστεύω ότι τα παιδιά είναι εντελώς ανήθικα (ειδικά όταν είναι μικρά) και διαμορφώνουν ηθική αντιγράφοντας τους κανόνες και τις συμπεριφορές των μεγάλων. Σίγουρα αντιδρούν (χαρακτηρίζοντας) απέναντι σ’ αυτό που θεωρούν αδικία αλλά το τι πιστεύουν για τον άλλο έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με το τι τους μαθαίνουν.

 

Έχοντας δουλέψει για 3 χρόνια σε δημοτικό, το πιστεύω κι εγώ αυτό πλέον....

[phaethon]

Μόλις τελείωσα τον υπέροχο Αιώνιο πόλεμο. Είναι η πρώτη φορά για μένα προσωπικά, που οι περγαμηνές και

οι θετικές γνώμες που "ακολουθούν" ένα βιβλίο επαληθεύονται σε τέτοιο βαθμό.

[BladeRunner]

Μόλις τελείωσα τον υπέροχο Αιώνιο πόλεμο. Είναι η πρώτη φορά για μένα προσωπικά, που οι περγαμηνές και

οι θετικές γνώμες που "ακολουθούν" ένα βιβλίο επαληθεύονται σε τέτοιο βαθμό.

 

Το διάβασα και 'γω φέτος, ήταν καταπληκτικό.

Ρίξε και μια αξιολόγηση στο topic, στην επιστημονική φαντασία.

 

 

Edited August 30, 2010 by BladeRunner

[Sileon]

Διαβάστε και το "The stars, my destination", του Bester. Άλλο ένα sci-fi διαμάντι.

[BladeRunner]

Διαβάστε και το "The stars, my destination", του Bester. Άλλο ένα sci-fi διαμάντι.

 

Διαμάντι, αλλά το έχω στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κάκτος και φοβάμαι... Ξέρει κανείς αν είναι καλή η μετάφραση;

[heiron]

E,κλασικα δεν ειναι καλη μεταφραση.Αλλα κι εγω αυτο διαβασα και το λατρεψα.Γενικα οι περισσοτεροι τα παραλενε με τις μεταφρασεις νομιζω.Οκ,κακες αλλα το καλο βιβλιο φαινεται.

[melkiades]

Οι χαμένες ψυχές - ΊΡΣΑ ΣΙΓΚΟΥΡΔΑΡΝΤΟΤΙΡ

 

Η δικηγόρος Θόρα καλείται να αναλάβει την υπόθεση εμφάνισης φαντασμάτων σ’ ένα new age θέρετρο της δυτικής ακτής της Ισλανδίας. Μολονότι αρχικά βλέπει με σκεπτικισμό την υπόθεση αυτή, ο ορθολογισμός της υποχωρεί μπροστά σε δυο άγριες δολοφονίες, για τις οποίες μάλιστα η αστυνομία θεωρεί ως βασικό ύποπτο τον ιδιοκτήτη και εντολέα της. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο από τα μυστήρια που κρύβουν οι άνθρωποι στην ευρύτερη περιοχή, η διερεύνηση των οποίων θα οδηγήσει τη Θόρα σε απρόσμενες και συγκλονιστικές ανακαλύψεις...

 

Έχω φτάσει στη μέση και μέχρι τώρα είναι ευκολοδιάβαστο και αρκετά ενδιαφέρον, όχι όμως κάτι απίθανο. Απο τις εκδόσεις Διήγηση κυκλοφορούν άλλα δύο βιβλία της που θα αγοράσω σύντομα για να αρχίσω να μεγαλώνω το Νορβηγοσουηδοισλανδοδανέζικο ράφι της βιβλιοθήκης μου.

Edited August 31, 2010 by melkiades

[phaethon]

Μόλις τελείωσα τον υπέροχο Αιώνιο πόλεμο. Είναι η πρώτη φορά για μένα προσωπικά, που οι περγαμηνές και

οι θετικές γνώμες που "ακολουθούν" ένα βιβλίο επαληθεύονται σε τέτοιο βαθμό.

 

Το διάβασα και 'γω φέτος, ήταν καταπληκτικό.

Ρίξε και μια αξιολόγηση στο topic, στην επιστημονική φαντασία.

 

 

 

Την αξιολόγηση την έχω στο μυαλό μου αλλά θέλω να διαβάσω κάποια ακόμα βιβλία από όλα όσα

βαθμολογούνται ώστε να δώσω μια συνολική βαθμολογία. Ουσιαστικά περιμένω το "Τα αστρα είναι το πεπρωμένο μου"

και το ¨Ξένος σε ξένη χώρα" για συμπληρώσω τη λίστα μου.

[BladeRunner]

Άρχισα το Αχυράνθρωποι:Η συνωμοσία του αίματος, του Μάικλ Μάρσαλ.

[Tiessa]

Άρχισα να διαβάζω το Little Vampire Women.

Ανήκει κι αυτό στην κατηγορία των κλασικών βιβλίων που έγιναν remake με βαμπίρ, ζόμπι κλπ.

Το έφεραν δώρο στην κόρη μου -που διαβάζει όλα τα εφηβικά βαμπιρικά αυτές τις μέρες- χωρίς να ξέρουν ότι πρόκειται για το γνωστό Little Women της L.M.Alcott με τις σχετικές τροποποιήσεις.

Μια που όταν ήμουνα μικρή ήταν ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, αποφάσισα να το επιχειρήσω.

Μέχρι στιγμής προχωράει πολύ γρήγορα και βρίσκω ότι μάλλον έχει πλάκα, καθώς θυμάμαι τα επεισόδια του πρωτότυπου βιβλίου και τα βλέπω παραλλαγμένα.

Και επιτέλους μια εφηβική βαμπιροϊστορία που ένα αγόρι θέλει να γίνει βαμπίρ αντί για ένα κορίτσι!

[Naroualis]

Στην ολιγοήμερη απόδραση από την Αθήνα, και μιας και ήμουν κοντά στη βιβλιοθήκη του αισθήματος, κατάφερα να διαβάσω τα παρακάτω:

 

- Το Μονοπάτι του Κθούλου, του August Derleth: Οι πέντε νουβέλες που έγραψε ο Ντέρλεθ, με κοινό παρανομαστή τον καθηγητή Σριούσμπερυ (που αποδίδεται ως Σριούσμπιουρυ) και τη μάχη του για την αποτροπή του ξυπνήματος του Κθούλου. Είχα διαβάσει τις πρώτες τρεις (εκείνη με τον Άντριου Φέλαν, με τον Έιμπελ Κέιν [άλλη μια απόδοση που πήγε στραβά, ως Κιν] και εκείνη με τον Κλέρμπορν Μπόιντ) στα βιβλιαράκια της Ωρόρα και τώρα που τις πήρα με τη σειρά, μαζεμένες ανακάλυψα ότι κάποια πράγματα, όπως είπε κάποτε φίλος συφφορουμίτης, πιθανόν ο Ντέρλεθ να τα είχε σε macro στο word και να τα πρόσθετε σε κάθε κείμενό του πρακτικώς αυτούσια. Πιθανότητα που αυξήθηκε στις υποψίες μου όταν διάβασα το...

- Η Μάσκα του Κθούλου, του August Derleth: γιατί το έκανα αυτό; Χμ. Μάλλον για ψυχαναγκαστικούς λόγους, αλλά το πιο πιθανό για λόγους συλλεκτικούς... Τα διηγήματα εδώ ακολουθούν ένα άααααλο κλασσικό κι αγαπημένο του Ντέρλεθ μοτίβο, εκείνο του αθώου ήρωα που κληρονομεί ένα παράξενο σπίτι, τον εχθρεύονται οι γείτονες, μαθαίνει γα τις παράξενες έρευνες του συγγενή του από τον οποίο το κληρονόμησε και στο τέλος τον βρίσκουν εννιά φορές στις δέκα πάνω από έναν σκοτωμένο άνθρωπο, την ώρα που του μασουλίζει την καρωτίδα. Αχούμ-χουμ, συγγνώμη για το χασμουρητό, αλλά μετά την τρίτη επανάληψη γίνεται πολύ βαρεζζζζζζ...

- Sa Raja Meura, της Λίζας Κωνσταντοπούλου: Φετινό βιβλίο. Ένα αλληγορικό παραμύθι, με πολύ συγκινητική πλοκή (τουλάχιστον για τις γυναίκες αναγνώστριες)... Η γραφή της είναι πολύ όμορφη και καθαρά κατέχει την τέχνη της αφήγησης ενός πεζού σα να είναι ποίημα. Νομίζω ότι οι λεπτές ψυχές που αγαπούν την ποίηση θα το αγαπήσουν απεριόριστα. Εκδόσεις Ιωλκός, και το αναφέρω γιατί νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε.

- Το νησί του νου, της Βίκυς Γεωργοπούλου: Συλλογή μικρών διηγημάτων, που παίζουν πολύ με το το σουρεαλισμό. Οι ιδέες είναι συχνά εξαιρετικές, όμως υπάρχει ένας μικρός λόξιγκας στην εκτέλεσή τους. Πολλές φορές μπλέκεται η σύγχρονη ορολογία στην αφήγησή της πράγμα που δεν είναι πάντα κακό, το αντίθετο, απλά κάποιες φορές πρέπει να γίνεται με περισσότερη προσοχή.

- Το τετράδιο και άλλα διηγήματα τρόμου, του Κυριάκου Χαλκόπουλου: Είχα διαβάσει το πρώτο διήγημα της συλλογής, το "Διαγωνισμό", εδώ στο φόρουμ που το είχε ανεβάσει ο συγγραφέας του, και όπως και τότε, έτσι και τώρα, θα πω ότι υπάρχουν ωραίες ιδέες, καφκικές θα έλεγα, οι οποίες όμως πνίγονται κάτω από το βάρος μιας τρομερά λόγιας και (αν μου επιτρέπετε την έκφραση) παλαιομοδίτικης γλώσσας. Οι προτάσεις είναι τεράστιες, και ενώνονται σε αχανείς παραγράφους που κουράζουν(εμένα τουλάχιστον) αφάνταστα.

 

 

Αυτά για τον Αύγουστο. Η λίστα του Σεπτέμβρη έχει μόνο εφ, όπως είπα κι αλλού και είναι η εξής:

 

1. Ροκ μωρά από το διάστημα, Linda Jeivin,

2. Ξένος σε ξένη χώρα, Ρόμπερτ Χάινλαϊν,

3. Ο κύριος του φωτός, Ρ ότζερ Ζελάζνυ,

4. Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα 'δω, Ρέι Μπράντμπερι

5. Ο παράξενος Τζων, Όλαφ Στάπλεντον

6. Νόβα, Σάμιουελ Ντελάνει

7. Anonymous Rex, Eric Garcia

8.Cyberpunk, ανθολογία από τις Εκδόσεις της Γαίας

 

Και για πασατέμπο

 

9. Ωρόρα, Ιστορίες από το εφιαλτικό μέλλον

10. Ωρόρα, Ιστορίες από το εφιαλτικό μέλλον/2

11. Ωρόρα, Ιστορίες με ανυαγούς του διαστήματος

12. Ελληνικό Άσιμοφ'ς, τεύχος 7

13. Ελληνικό Άσιμοφ'ς, τεύχος 8

14. Ελληνικό Άσιμοφ'ς, τεύχος 9

15. Ελληνικό Άσιμοφ'ς, τεύχος 10

[Nihilio]

4. Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα 'δω, Ρέι Μπράντμπερι

Αυτό δεν είναι SciFi

[heiron]

Αφου θα διαβασει το Ο Κυριος του Φωτος τη συγχωρω...

[Darkchilde]

Το καλοκαίρι του φόβου - Γιάννης Μαρής.

 

Ναι είναι τα βιβλιαράκια που είχε δώσει το ΒΗΜΑ και τα διαβάζω σιγά σιγά. Ο Μαρής ξέρει και πλέκει όμορφα τις αστυνομικές του ιστορίες.

[Mort13]

Αφου θα διαβασει το Nova και το Ο Κυριος του Φωτος τη συγχωρω...

 

Διόρθωση

[D'Ailleurs]

Οι χαμένες ψυχές - ΊΡΣΑ ΣΙΓΚΟΥΡΔΑΡΝΤΟΤΙΡ

 

Η δικηγόρος Θόρα καλείται να αναλάβει την υπόθεση εμφάνισης φαντασμάτων σ’ ένα new age θέρετρο της δυτικής ακτής της Ισλανδίας. Μολονότι αρχικά βλέπει με σκεπτικισμό την υπόθεση αυτή, ο ορθολογισμός της υποχωρεί μπροστά σε δυο άγριες δολοφονίες, για τις οποίες μάλιστα η αστυνομία θεωρεί ως βασικό ύποπτο τον ιδιοκτήτη και εντολέα της. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο από τα μυστήρια που κρύβουν οι άνθρωποι στην ευρύτερη περιοχή, η διερεύνηση των οποίων θα οδηγήσει τη Θόρα σε απρόσμενες και συγκλονιστικές ανακαλύψεις...

 

Έχω φτάσει στη μέση και μέχρι τώρα είναι ευκολοδιάβαστο και αρκετά ενδιαφέρον, όχι όμως κάτι απίθανο. Απο τις εκδόσεις Διήγηση κυκλοφορούν άλλα δύο βιβλία της που θα αγοράσω σύντομα για να αρχίσω να μεγαλώνω το Νορβηγοσουηδοισλανδοδανέζικο ράφι της βιβλιοθήκης μου.

 

την βιβλιοθήκη σου δηλαδή την έχεις χωρίσει ανα χώρα προέλευσης βιβλίου;;;

 

 

Στην ολιγοήμερη απόδραση από την Αθήνα, και μιας και ήμουν κοντά στη βιβλιοθήκη του αισθήματος, κατάφερα να διαβάσω τα παρακάτω:

 

- Το Μονοπάτι του Κθούλου, του August Derleth: Οι πέντε νουβέλες που έγραψε ο Ντέρλεθ, με κοινό παρανομαστή τον καθηγητή Σριούσμπερυ (που αποδίδεται ως Σριούσμπιουρυ) και τη μάχη του για την αποτροπή του ξυπνήματος του Κθούλου. Είχα διαβάσει τις πρώτες τρεις (εκείνη με τον Άντριου Φέλαν, με τον Έιμπελ Κέιν [άλλη μια απόδοση που πήγε στραβά, ως Κιν] και εκείνη με τον Κλέρμπορν Μπόιντ) στα βιβλιαράκια της Ωρόρα και τώρα που τις πήρα με τη σειρά, μαζεμένες ανακάλυψα ότι κάποια πράγματα, όπως είπε κάποτε φίλος συφφορουμίτης, πιθανόν ο Ντέρλεθ να τα είχε σε macro στο word και να τα πρόσθετε σε κάθε κείμενό του πρακτικώς αυτούσια. Πιθανότητα που αυξήθηκε στις υποψίες μου όταν διάβασα το...

- Η Μάσκα του Κθούλου, του August Derleth: γιατί το έκανα αυτό; Χμ. Μάλλον για ψυχαναγκαστικούς λόγους, αλλά το πιο πιθανό για λόγους συλλεκτικούς... Τα διηγήματα εδώ ακολουθούν ένα άααααλο κλασσικό κι αγαπημένο του Ντέρλεθ μοτίβο, εκείνο του αθώου ήρωα που κληρονομεί ένα παράξενο σπίτι, τον εχθρεύονται οι γείτονες, μαθαίνει γα τις παράξενες έρευνες του συγγενή του από τον οποίο το κληρονόμησε και στο τέλος τον βρίσκουν εννιά φορές στις δέκα πάνω από έναν σκοτωμένο άνθρωπο, την ώρα που του μασουλίζει την καρωτίδα. Αχούμ-χουμ, συγγνώμη για το χασμουρητό, αλλά μετά την τρίτη επανάληψη γίνεται πολύ βαρεζζζζζζ...

 

τα είχα διαβάσει σε παλαιότερη έκδοση της Terra nova και μου άρεσαν πολύ.

[melkiades]

την βιβλιοθήκη σου δηλαδή την έχεις χωρίσει ανα χώρα προέλευσης βιβλίου;;;

 

 

 

Όχι ολόκληρη φυσικά αλλά έχω ξεχωριστά ράφια ας πούμε για τη Μεξικάνικη, την Ουρουγουανική, τη Βραζιλιάνικη κλπ λογοτεχνία, άλλα ράφια για τα Ελληνικά ενώ κάποια άλλα πχ αστυνομικά, fantasy και τρόμου τα χωρίζω με βάση το θέμα τους. Αυτά σε γενικές γραμμές.

[BladeRunner]

την βιβλιοθήκη σου δηλαδή την έχεις χωρίσει ανα χώρα προέλευσης βιβλίου;;;

 

 

 

Όχι ολόκληρη φυσικά αλλά έχω ξεχωριστά ράφια ας πούμε για τη Μεξικάνικη, την Ουρουγουανική, τη Βραζιλιάνικη κλπ λογοτεχνία, άλλα ράφια για τα Ελληνικά ενώ κάποια άλλα πχ αστυνομικά, fantasy και τρόμου τα χωρίζω με βάση το θέμα τους. Αυτά σε γενικές γραμμές.

 

Καλά, πόσα ράφια έχει η βιβλιοθήκη σου;

Εγώ, πάλι, τα χωρίζω ανά κατηγορίες.

Πάνω-πάνω, έχω τα επιστημονικής φαντασίας, τρόμου, και φάνταζυ(ελάχιστα είναι αυτά, μόνο Τόλκιν και μια τριλογία του Σαλβατόρε )

Στο πιο κάτω ράφι, έχω όλα τα αστυνομικά, θρίλερ και κατασκοπευτικά μυθιστορήματα.

Στο αμέσως παρακάτω, έχω όλα τα Bell, ανεξαρτήτου θέματος, και όλα τα υπόλοιπα βιβλία που δεν είναι ούτε σφφ ούτε αστυνομικά, αλλά π.χ. Πόλανικ, Έλλις, Γκάρλαντ κ.λ.π. και κάποιους κλασικούς, όπως Μπουκόφσκι, Τουέιν, Βερν κ.λ.π.

Στο κάτω-κάτω ράφι, έχω διάφορα βιβλία έρευνας, ιστορίας και κάτι εγκυκλοπαίδειες, που μάλλον θα πάνε σε άλλα ράφια, στο γραφείο-βιβλιοθήκη π.χ., γιατί θέλω χώρο για τα μυθιστορήματα που θα πάρω μελλοντικά .

[Αλχημιστής]

Διαβαζω το "σκεψου εναν αριθμο" του Τζον Βερντον. Τωρα που ειμαι προς το τελος, μπορω να πω οτι ειναι ενα πολυ εξυπνο και δουλεμενο αστυνομικο μυθιστορημα. η πλοκη ειναι αρκετα πρωτοτυπη και τα στοιχεια που δινονται για τους τοπους των εγκληματων (σε στυλ csi), παρουσιαζονται πολυ ωραια. +περιγραφη χαρακτηρων +πολλαπλοι φονοι και ερευνα στον τοπο του εγκληματος +γριφοι που βαζει ο δολοφονος και εξυπνες λυσεις. -πολλες περιγραφες που σε καποιο βαθμο κουραζουν.

 

 

[manstredin]

Ξεκίνησα το "Holy Fools" της Joanne Harris και από τις πρώτες εκατό σελίδες φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα καλοχτισμένοι χαρακτήρες και πολύ ατμόσφαιρα. Έχει μέσα και τσίρκο και ακροβάτες που είναι η αδυναμία μου, οπότε... Μόνο που έχω πήξει στα αγλλικά όλο το καλοκαίρι, συνήθως φροντίζω να διαβάζω εναλλάξ αγγλικά-ελληνικά, γιατί θα αρχίσω να ψάχνω τις αντίστοιχες ελληνικές λέξεις όταν γράφω κάτι δικό μου.

[KELAINO]

το "Holy Fools" της Joanne Harris

 

Το έχω στα "προσεχώς", να περιμένει όμορφα-όμορφα στο ράφι του (Ιστορικά, ΙΕ' - ΙΗ' αι: από το μπαρόκ στο ροκοκό :ΡΡ)

[BladeRunner]

Μόλις άρχισα να διαβάζω τη μικρή νουβέλα Τα χρόνια της αρρώστιας, του Norman Spinrad.

[BladeRunner]

Έπιασα στα χέρια μου το Behold the Man, του Michael Moorcock.

Εντάξει, έχω πολλές άγνωστες λέξεις, αλλά πιάνω το γενικότερο νόημα του κειμένου, και αυτό έχει σημασία. Οι άγνωστες λέξεις που έχω, δεν κάνουν το κείμενο ακατανόητο, δεν είναι και τόσο σημαντικές στο κάτω-κάτω. Όταν, όμως, μια φράση έχει μπόλικες... δύσκολες λέξεις, και δεν καταλαβαίνω τη φράση καλά, τότε ψάχνω στο λεξικό. Παρ' όλα αυτά, δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο που διαβάζω στα αγγλικά. Εννοείται πως θα το προτιμούσα στα ελληνικά, αλλά δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο βιβλίο, από άποψης λεξιλογίου κ.λ.π. Περίμενα περισσότερες άγνωστες λέξεις . Φυσικά, μου παίρνει πάνω από ένα λεπτό η σελίδα, αλλά δεν με πειράζει. Και όταν μάθω και πολύ καλύτερα αγγλικά, εννοείται πως θα το ξαναδιαβάσω.

[Darkchilde]

Είχα αγοράσει το full set των Catwings της Leguin. Οπότε λίγη παιδική λογοτεχνία για 1-2 μέρες, μαζί με ολίγον φυσική. Αν τώρα αρχίζω να διαβάζω Feynman, ή μία εργασία πάνω στο Pioneer Anomaly δεν ξέρω. [Η εργασία παρεπιπτόντως είναι 175 σελίδες...]

[Mort13]

The Briar King (The Kingdoms of Thorn and Bone, Book 1), του Greg Keyes

 

Πρώτο βιβλίο μιας fantasy σειράς που έχει ήδη ολοκληρωθεί με 4 μέρη. Αρκετά ενδιαφέρον, κάτι σε Martin λάιτ θα έλεγα, αν και οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες είναι μάλλον κλισέ κι όχι τόσο γκρίζοι όσο αυτοί του Martin, είναι αρκετά καλογραμμένοι για να σου προκαλούν το ενδιαφέρον για αυτά που έχουν να αντιμετωπίσουν. Αυτό που ξεχωρίζει κυρίως είναι η κοσμοπλασία του και το σύστημα μαγείας. Σίγουρα σε κάνει να θες να διαβάσεις τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς.