Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
 Share

Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Έχω διαβάσει περίπου 100 σελίδες από το Κάτω από το δέρμα, του Μισέλ Φέιμπερ. Ενδιαφέρον φαίνεται...

Link to comment
Share on other sites

Έχω αρχίσει το Άλογο του πολέμου, του Μάικλ Μορπούργκο.

Link to comment
Share on other sites

Καλοκαιρακι, αναλαφρη διαθεση και αναγνωση της αυτοβιογραφιας του Ντενις Ροντμαν Οσο Κακος Θελω!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το Στοίχειωμα του Μάθεσον, πολύ καλό είναι η αλήθεια. Τώρα είμαι μεταξύ της Ταχύτητας του Κούντζ και στο Πράσινο μίλι του Κίνγκ. Ίσως τα διαβάσω ταυτόχρονα...

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Κωδικός Μέρκιουρυ, του Ράιν Ντάγκλας Πίρσον.

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το Στοίχειωμα του Μάθεσον, πολύ καλό είναι η αλήθεια. Τώρα είμαι μεταξύ της Ταχύτητας του Κούντζ και στο Πράσινο μίλι του Κίνγκ. Ίσως τα διαβάσω ταυτόχρονα...

Το Ιμάτζικα το άφησες τελικά;

Link to comment
Share on other sites

 

Τελείωσα το Στοίχειωμα του Μάθεσον, πολύ καλό είναι η αλήθεια. Τώρα είμαι μεταξύ της Ταχύτητας του Κούντζ και στο Πράσινο μίλι του Κίνγκ. Ίσως τα διαβάσω ταυτόχρονα...

Το Ιμάτζικα το άφησες τελικά;

 

 

Θέλω άλλες 123 σελίδες...εντός ημέρας τελειώνει και αυτό!

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα το Ξέσμασμα της βίας του Jan Guillou και το Σκοτεινό φάσμα του Masterton.

Link to comment
Share on other sites

Μπατζικαλούπι, Το κουρδιστό κορίτσι, τελευταίες σελίδες. Κοκκίνησε το μάγουλο από τα τυπογραφικά.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα τους Αγώνες πείνας, της Σούζαν Κόλινς. 

Link to comment
Share on other sites

Μπατζικαλούπι, Το κουρδιστό κορίτσι, τελευταίες σελίδες. Κοκκίνησε το μάγουλο από τα τυπογραφικά.

 

Αν το έχεις τελειώσει απόψε το βράδυ, μπορείς να το φέρεις στο μιτίγκιο να μου το δανείσεις; Μερσί.

Link to comment
Share on other sites

Έχω αρχίσει το Ο Μπόρχες και οι αιώνιοι ουραγκοτάγκοι, του Λουίς Φερνάντο Βερίσιμο. Σε κάνα δίωρο το πολύ θα το έχω τελειώσει.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα τον πρώτο τόμο από τις ανθολογίες Θρύλοι της Ανούμπις ύστερα από μία πενταετία. Λίγα λόγια τις ιστορίες:

 

- Στίβεν Κινγκ: ''Οι Μικρές Αδελφές της Ελούρια'': Ένα πολύ καλό δείγμα γραφής του Κινγκ για όποιον δεν έχει διαβάσει την οχταλογία του Μαύρου Πύργου. Πιστεύω ότι αποδίδει με αρκετά πιστό τρόπο το ύφος και την ατμόσφαιρα της σειράς. Λαμβάνει χώρα ενώ ο Ρόλαντ κυνηγάει ακόμη τον μαυροντυμένο άντρα.

 

- Ούρσουλα Λε Γκεν: ''Ντράγκονφλαϊ'': Η μόνη ιστορία που δεν θυμόμουν καθόλου τι συνέβαινε, και μάλλον δικαίως θα έλεγα. Καλογραμμένη αλλά χωρίς ουσιαστική πλοκή. Υποθέτω πάντως ότι το να σκαρφιστεί κανείς μία ιστορία βασισμένη πάνω σε ολόκληρο κόσμο που έχει πλάσει, δεν είναι και το ευκολότερο εγχείρημα που υπάρχει. Γι' αυτό λοιπόν και δεν θα βγάλω βιαστικό συμπέρασμα, παρά μόνο θα κάτσω να διαβάσω όλη την Γεωθάλασσα. Έχω τα πέντε βιβλία, πρέπει κάποια στιγμή να αγοράσω και το τελευταίο.

 

- Τζωρτζ Μάρτιν: ''Ο Περιπλανώμενος Ιππότης'': Όταν είχα ξεκινήσει το βιβλίο, είχα αποφασίσει να μην κοιτάξω καθόλου στο Ίντερνετ πληροφορίες για το ASoFaI. Ήθελα να μην ξέρω το παραμικρό από το τι συμβαίνει για να μπορέσω να την απολαύσω με όλη μου την άνεση. Και πολύ καλά έκανα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν την τελείωσα, ατένιζα στο κενό προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω αυτά που είχα διαβάσει. Από τις καλύτερες φάντασυ ιστορίες ever, ανυπομονώ να ολοκληρωθεί η συγγραφή- μετάφραση της σειράς έτσι ώστε να τιναχτούν τα μυαλά μου στον αέρα. Τρομερό και το κόμικ από το περιοδικό Fantasy Heroes που κυκλοφορούσε πριν από λίγα χρόνια.

 

- Τέρι Πράτσετ: ''Η Θάλασσα και τα Ψαράκια'': Η ευχάριστη έκπληξη της ανθολογίας. Το χιουμοριστικό φάντασυ δεν είναι το φόρτε μου, γι' αυτό και είχα μία μικρή επιφύλαξη. Ήταν όμως πολύ ευχάριστη, έξυπνη και ωραία. Πρωταγωνιστεί η γιαγιά Ουέδεργουαξ, ένας από τους βασικούς χαρακτήρες του Δισκόκοσμου όπως αναφέρεται στον πρόλογο. 

 

- Τέρρυ Γκούντκαϊντ: ''Χρέος Οστών'': Την πρώτη φορά μου είχε φανεί πολύ αφελής και ηλίθια, γιατί έχει λύση από μηχανής θεός. Τώρα όμως μου άρεσε. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο διαφορετικό μπορεί να μας φανεί κάτι μέσα από το πέρασμα των χρόνων. Έστω και έτσι όμως δεν νομίζω να κάτσω ποτέ να διαβάσω Το Ξίφος της Αλήθειας.

Edited by Δημήτρης
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω την ανθολογία Οι Στάχτες της Ψυχής μας από τις εκδόσεις Οξύ. Παρουσιάζει ενδιαφέρον αν και όσα διηγήματα έχω διαβάσει μέχρι τώρα μόνο τρόμου δεν θα τα έλεγα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω την ανθολογία Οι Στάχτες της Ψυχής μας από τις εκδόσεις Οξύ. Παρουσιάζει ενδιαφέρον αν και όσα διηγήματα έχω διαβάσει μέχρι τώρα μόνο τρόμου δεν θα τα έλεγα.

 

Ναι, αυτή είναι μια απορία που έχει προκαλέσει η συγκεκριμένη συλλογή σε πολλούς. Τα περισσότερα διηγήματα χρειάζονται εξαιρετικά καλή θέληση για να θεωρηθούν τρόμος.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω τον Εξορκιστή του William Peter Blatty.Μέχρι στιγμής είναι πολύ καλό!!!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω με το Σέιν, ο άνθρωπος της χαμένης κοιλάδας, του Τζακ Σέφερ. Κλασικό γουέστερν, έχει γίνει και ταινία.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το ''Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν'' του Τομ Ρόμπινς.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Αφήστε τα πτώματα να μαυρίσουν στον ήλιο, των Μανσέτ/Μαστίντ.

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το Πράσινο Μίλι και το Ιμάντζικα, θα κάνω σχόλια κάποια στιγμή και για τα δύο. Τώρα έχω ξεκινήσει το Τιγκάνα και έχω σε αναμονή το Υπερίων. Μετά απο προσεχτική ανάγνωση πολλών σχολίων σε παρελθοντικό χρόνο του φόρουμ, θα εφοδιαστώ και με τις ιστορίες του Έλρικ ελπίζω να μη με απογοητεύσει αν και πιστεύω ότι θα μου αρέσει πολύ...

Edited by Airbourne
Link to comment
Share on other sites

Aν είσαι νεαρός και γουστάρεις τραγικό ήρωα να σφάζει δαίμονες, εχθρούς, μάγους, φίλους, συγγενείς και τα πάντα όλα θα σου αρέσει ο Έλρικ.

 

Εγώ διαβάζω το

 

Αιρετικοί του Ντιούν

(Ντιούν 5)

του Φρανκ Χέρμπερτ

 

Έτσι, για να επιστρέψω μετά από καιρό στο θαυμαστό αυτό σύμπαν...

http://www.youtube.com/watch?v=Cg06ZBdHb5M

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα όπως το πάρει κανείς νομίζω ότι νεαρός δεν είμαι πιά..αλλά παραμένω στη καρδιά και στο μυαλό, ώ, ναι.. Αλλά το είπες ωραία: γουστάρω τραγικό ήρωα να σφάζει δαίμονες, εχθρούς, μάγους, φίλους, συγγενείς.. Νομίζω όλο αυτό σου προκαλεί μια εκτόνωση..ε; 

Link to comment
Share on other sites

Πάρε Έλρικ.

 

Εγώ ξεκίνησα τον Αγγελοπλάστη, του Στέφαν Μπράις. Δεν ξέρω αν έκανα καλά που το αγόρασα, θα δείξει. Είναι ένα θέμα που δεν μου αρέσει καθόλου, (τα κουτσομπολιά σε μια επαρχιακή γειτονιά, το πώς ένας νεοφερμένος γίνεται στόχος τερατολογιών) αλλά το συγκεκριμένο μου φάνηκε ενδιαφέρον. Ίσως και να έκανα βλακεία, αλλά το πήρα πιο πολύ επειδή ψάχνω γενικά Ευρωπαίους (όχι άλλους αγγλόφωνους) συγγραφείς, καινούργιους πιο πολύ.

 

Πάντως μέχρι στιγμής κυλάει με ένα μικρό ενδιαφέρον αλλά εύκολα και χωρίς να έχει γίνει κάτι που να με κάνει να σιχαθώ τη ζωή μου (ή έστω να τσαντιστώ), όπως όταν διάβαζα Ζορμπά ας πούμε, που ήθελα να μπω μέσα στο βιβλίο και να μοιράζω κλωτσιές.

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

ψάχνω γενικά Ευρωπαίους (όχι άλλους αγγλόφωνους) συγγραφείς, καινούργιους πιο πολύ.

 

Να προτείνω τους αγαπημένους μου Stefano Benni και Ερίκ Εμμανουέλ Σμιτ; Δεν ξέρω πώς το εννοείς το "καινούριοι", αλλά τουλάχιστον αυτοί ζουν ακόμη και γράφουν, ο ένας είναι 66 χρ και ο άλλος 50-κάτι.

 

-Πνεύματα

-Το τελευταίο δάκρυ

-Ηλίανθος

του S.B. και

 

-Η άλλη εκδοχή

-Το ωραιότερο βιβλίο του κόσμου

-Όταν ήμουν έργο τέχνης

-Αγαπητέ Θεέ

του Ε.Ε.Σ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ναι, εντάξει, λάθος διατύπωση. "Σύγχρονοι" ήθελα να πω.

 

Ευχαριστώ. Σημειώνονται.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..