Τι διαβάζετε;

[Nihilio]

Μια που η Guardian με πληροφόρησε πόσο χάλια παραλογοτεχνία είναι ο Πράτσετ, μπήκα στον πειρασμό κι είπα επιτέλους να αρχίσω το DIscworld ξεκινώντας με

 

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

του Terry Prachett

Μούφα επιλογή. Απλά πολύ καλό σε μία σειρά από εξαιρετικά έως αριστουργηματικά βιβλία

[heiron]

Έχω ήδη δανειστεί 3, έχω άλλα 2 δικά μου και έχω παραγγείλει κι ένα ακόμη από τη σειρά. Όλα θα διαβαστούν σε κάποια φάση. Αλλά η αρχή λογικό είναι να γίνει από αυτό που φέρεται ως πρώτο της σειράς.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Η Άβυσσος πίσω απ'την πόρτα, του Περικλή Μποζινάκη. 

[Δημήτρης]

Άρχισα την ανθολογία ε.φ. ''Απαγορευμένοι Τόποι''.

[Blacksword]

Tigana - G.G. Kay

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει από χτες το Καϊκέν, του Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ.

[gregor1]

Ξεκινησα σημερα το Μονο μια ματια του Harlan Coben.Πρωτη επαφη με τον συγκεκριμενο συγγραφεα.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Η σκιά του Φεγγαριού, του Ρέιμοντ Όμπστφελντ. 

[Cassandra Gotha]

Αγόρασα χθες το Σάρκινο Φρούτο, του Μιχάλη Μανωλιού (mman) και το ξεκίνησα μέσα στο τραίνο. Διάβασα μόνο λίγες σελίδες, λόγω βαβούρας και κούρασης, αλλά μου άρεσε και θέλω να το βάλω κάτω να το ευχαριστηθώ (Η σοκολάτα είναι για να την τρώμε). Φώκνερ μου θύμισε.

[Mictantecutli]

Ξεκίνησα το "Ένοχος σαν αμαρτία" της Tami Hoag

[gregacm]

Ξεκινησα την Επιδημια, του Σκοτ Σιγκλερ (συνεχεια του Ιου)!

[Anwrimos23]

Ξεκίνησα να διαβάζω το ΣΚΙΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΣΜΟΥΘ (ανθολογία), την 1η ιστορία την είχα ξαναδιαβάσει αλλά δεν τη θυμόμουν καλά; Είναι καλό βιβλίο;

[Δημήτρης]

Ξεκίνησα να διαβάζω το ΣΚΙΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΣΜΟΥΘ (ανθολογία), την 1η ιστορία την είχα ξαναδιαβάσει αλλά δεν τη θυμόμουν καλά; Είναι καλό βιβλίο;

 

Το διάβασα πρόσφατα και ήταν ωραίο. Οι καλές ιστορίες σε σχέση με το σύνολο δεν είναι πολλές, αλλά με μία- δύο εξαιρέσεις καμία δεν την λες και χάλια. Αξιόλογες οι περισσότερες ενώ στα συν βάζω και την ωραία έκδοση. Με εισαγωγή, προσεγμένη επιμέλεια και κατατοπιστικό βιογραφικό παράρτημα. 

 

Άρχισα την ανθολογία ε.φ. ''Απαγορευμένοι Τόποι''.

 

Την τελείωσα και δεν ήταν επιστημονική φαντασία αλλά τρόμου. Ξεχώρισα δύο ιστορίες όλες κι όλες. ''Η Φθινοπωρινή Γη'' του Κλίφφορντ Σάιμακ μιλάει για ένα μουντό μελαγχολικό μέρος που επιφυλάσσει εκπλήξεις σε όποιον το επισκέπτεται. Κάτι πάνε να πουν ''Τα Βδελύγματα της Γιοντό'' του μεγάλου Κλαρκ Άστον Σμιθ χωρίς όμως αποτέλεσμα. Θα γινόταν αν ήταν ένα κλικ πιο μεγάλο σε έκταση. Καλύτερο όλων το ''Ο Πατέρας του Ψεύδους'' του Τζων Μπράννερ που θυμόμουν παλαιότερα από την Ωρόρα. Μία ομάδα εξερευνητών θα ανακαλύψει μία περιοχή όπου ο χρόνος έχει ξεχάσει. Η λέξη πρόοδος είναι άγνωστη εκεί κάνοντας την να έχει ξεπεταχτεί λες και από την εποχή του βασιλιά Αρθούρου. Δράκοι, γίγαντες, ανθρωποθυσίες και κάστρα συνθέτουν ένα αλλοπρόσαλλο σκηνικό. Θα εισχωρήσουν στη προσπάθεια τους να ανακαλύψουν τι παίζει και θα μπλέξουν σε μία απίστευτη περιπέτεια. 

 

Μέτρια μάλλον ανθολογία, μπορεί κανείς να την προσπεράσει. 

Edited September 10, 2015 by Δημήτρης

[Anwrimos23]

Ωχ αυτό που φοβόμουν, για κάποιο λόγο δεν έχω διαβάσει ποτέ καλή ανθολογία στη ζωή μου... Μας κοροιδεψαν με τα καλά εξωφυλλα μου φαίνεται, εγώ τσίμπησα μου αρέσουν οι όμορφες εκδόσεις ειδικά του Λαβκραφτ και του Πόε. Δεν πειράζει αφού διαβάζονται, πάλι καλά

[Δημήτρης]

Ωχ αυτό που φοβόμουν, για κάποιο λόγο δεν έχω διαβάσει ποτέ καλή ανθολογία στη ζωή μου... Μας κοροιδεψαν με τα καλά εξωφυλλα μου φαίνεται, εγώ τσίμπησα μου αρέσουν οι όμορφες εκδόσεις ειδικά του Λαβκραφτ και του Πόε. Δεν πειράζει αφού διαβάζονται, πάλι καλά

 

Ή δεν έχεις διαβάσει πολλές ή είσαι άτυχος, υποθέτω λίγο και από τα δύο. Είναι αλήθεια δυστυχώς ότι πρέπει να διαβάσει κανείς πολλά σκουπίδια για να ανακαλύψει τα διαμάντια. 

 

Και μην ανησυχείς για τα εξώφυλλα καλά ή μη. Δεν είναι αυτά που κάνουν τα βιβλία 

[alanon]

Ξεκινάω το Δράκων

[Anwrimos23]

Όπως σε μια γυναίκα έτσι κ σε ένα βιβλίο (κ στα πάντα) θα κοιτάξω πρώτα το "έξω". Δεν αρνήθηκα ποτέ ότι είμαι επιφανειακός εξάλλου. Γιατί να αρνείσαι τη φύση σου;

Edited September 11, 2015 by Anwrimos23

[georgezerv76]

Αυτή τη στιγμη διαβάζω την Γαλλική Σουίτα της Νεμιρόβσκυ σαν ενα διάλειμμα από την κλασσική λογοτεχνία των τελευταίων μηνών....

επόμενα βιβλία προς διάβασμα:

 

Παιδί 44

Οταν σκοτώνουν τα κοτσύφια

Ανθρωπος στον Αρη

Το πλουσιόπαιδο (Φιτζέραλντ)

Μπαρμπα γκοριό (Μπαλζάκ)

Το μαγικό δέρμα (Μπαλζάκ)

 

Μετά μαλλον θα καταπιαστώ με τους 6 τόμους του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Προυστ!

[Anwrimos23]

Ψάχνω βιβλία με θέμα ορειβασία, πεζοπορία κ γενικά περιπλανήσεων, έχετε κάτι υπόψιν σας. 

Ένας γνωστός μου είπε ο Ιούλιος Εβολά έχει γράψει κάτι σχετικό. Γνωρίζετε κάτι επί του θέματος

 

Σορρυ για το οφφ τόπικ

 

Μοντς, Νο μπαν πλιζ 

 

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Ο ιστός της αράχνης, του Φίλιπ Σέλμπι.

[Δημήτρης]

Άρχισα την συλλογή ''Μορφή'' του Ρόμπερτ Σέκλυ. 

[BladeRunner]

Άρχισα το Ο πόλεμος θα γίνεται με σκακιέρες, των Χένρι Κάτνερ και Κάθριν Λ. Μουρ, το οποίο έγραψαν με το ψευδώνυμο Λιούις Πάτζετ.

Edited September 13, 2015 by BladeRunner

[volyros]

Αρχισα το "Για μια χουφτα βινυλια" της Χιλντας Παπαδημητρίου.

[BladeRunner]

Χτες αργά το βράδυ άρχισα το Ο ναυτικός που αρνήθηκε τη θάλασσα, του Γιούκιο Μισίμα.

[Δημήτρης]

Άρχισα την συλλογή ''Μορφή'' του Ρόμπερτ Σέκλυ. 

 

Αποτελείται από οχτώ διηγήματα, αναφέρω αυτά που ξεχωρίζουν:

 

- ''Παράδεισος- 2'': Δύο τυχοδιώκτες νομίζουν ότι έπιασαν την καλή όντας οι πρώτοι άποικοι ενός μακρινού πλανήτη. Θα αρχίσουν την εξερεύνηση αναλογιζόμενοι τα πλούτη που τους περιμένουν, τα πράγματα όμως δεν θα αποδειχτούν διόλου ρόδινα. Είχε αγωνία και δυνατό τελείωμα.

 

- ''Πολίτης του Διαστήματος'': Ένας φουκαράς μηχανικός κουρασμένος από την ρουτίνα θα τα βροντήξει όλα και θα την κάνει για το διάστημα. Η κυβέρνηση του όμως δεν θα τον αφήσει σε ησυχία τιμώντας τον με μπόλικους κατασκόπους στο κατόπι του. Τελικά θα βρει την γαλήνη μάλλον όμως όχι με τον τρόπο που θα περίμενε. 

 

- ''Ένα Εισιτήριο για τον Τρανάι'': Ένας ονειροπόλος Δον Κιχώτης αηδιασμένος από την διαφθορά που βλέπει καθημερινά γύρω του, θα παρατήσει την ζωή που μέχρι τότε είχε στη Γη για τον Τρανάι, το μέρος όπου η ουτοπία έχει γίνει πραγματικότητα. Η φύση της όμως θα τον κάνει να αμφιβάλλει κατά πόσο είναι ωραίο να ζει κανείς τον όνειρο του, ή απλώς να περιορίζεται στο να το κυνηγά. 

 

- ''Η Βδέλλα'': Ένα τέρας θα περιπέσει από τις περιπλανήσεις του στο διάστημα στη Γη. Άλλο πράμα δεν θέλει να κάνει όλη μέρα από το να τρώει. Και να διαστέλλεται ισοπεδώνοντας τα πάντα. Βούτυρο στο ψωμί για τους στρατιωτικούς ηγέτες που δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια. 

 

- ''Μορφή'': Ένας πιλότος θα φτάσει με το πλήρωμα του σ' έναν πλανήτη με συνθήκες ζωής παρόμοιες με αυτές της Γης. Σκοπός του είναι να βρει τι απέγιναν οι προηγούμενες αποστολές που τον επισκέφτηκαν και ουδέποτε γύρισαν πίσω. Θα τεθεί αντιμέτωπος με την πρόκληση και θα προσπαθήσει να αντισταθεί. Καλή, μου θύμισε αμυδρά Κλίφφορντ Σάιμακ και ''Λιποταξία''. Το πλεονέκτημα της δεν έγκειται τόσο στη λογοτεχνική της αξία, όσο στη γλυκόπικρη αίσθηση που σου αφήνει.

 

Αξιόλογη συλλογή, προσφέρει δύο ευχάριστα απογεύματα. 

Edited September 14, 2015 by Δημήτρης