Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Διαβασα τους Δαιμονες της Νορμανδιας του Μαστερτον.

Μεγάλη πατάτα.

Νομίζω το psychomech ήταν χειρότερο, αλλά όχι κατα πολύ. Ηταν και πιο μεγάλο βλέπετε.

Κοινως, μετάνιωσα τα 8,70 ευρώ που έδωσα.

Επίσης, ξεκίνησα ένα άσχετο που είχα αγοράσει, κατι που λεγεται The book withouth words. Το περιτυλιγμα ήταν δελεαστικό, αλλά δυστυχώς οι πρώτες του σελιδες δεν είναι. Ενώ απο άποψη πλοκής το παει μια χαρα για ψιλοπαιδικό φανταζυ, με μάγους, ορφανά, και αιώνιους εχθρούς, απο άποψη γραφής τα πάει αρκετά χάλια....αν το τελειώσω θα σας πω ολοκληρωμένα σχόλια.

Link to comment
Share on other sites

Διαβασα τους Δαιμονες της Νορμανδιας του Μαστερτον.

Μεγάλη πατάτα.

Νομίζω το psychomech ήταν χειρότερο, αλλά όχι κατα πολύ. Ηταν και πιο μεγάλο βλέπετε.

Κοινως, μετάνιωσα τα 8,70 ευρώ που έδωσα.

 

A, τώρα καταλαβαίνω γιατί αναγκάστηκες να καπνίζεις όσο διάβαζες...

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Bug Jack Barron

Δεν μου αρεσε στην αρχη.Βασικα ισως φταει οτι αυτο το κοντινο μελλον και τα βιβλια που ειναι οριακα ΕΦ δεν με τρελαινουν.

 

Α,επισης διαβασα και τη Φαρμα των ζωων που ηταν ακρως απολαυστικη αλλα απο την αλλη ειναι μια απο τα ιδια αν εχεις διαβασει το 1984,το οποιο ειναι και σαφως πιο ευφανταστο.

 

Τελειωσα και τις Σειρηνες του Τιτανα που με απογοητευσαν να πω την αληθεια.Αρχικα με ολα τα περιεργα του ο Vonnegut μου θυμισε λιγο Ντικ αλλα οχι μονο το υφος του ειναι καπως λοξο αλλα και η ολη υποθεση με ξενερωσε.

 

Α,διαβασα και το ο Διαβολος και η δεσποινις Πριμ.Κλασικος Κοελιο.Καλουτσικη αναλαφρη γραφη με μπολικο κυρηγμα κτλ κτλ.Οι δαιμονες εχουν φαση,οπως και ο χαρακτηρας της δεσποινιδος.Μου αρεσε που ειχε αυτο το μεταφυσικο στοιχειο και ηταν ουσιαστικα speculative fiction.

 

Τελος,ξαναδιαβασα λιγο Αρριανο-Αλεξανδρου αναβαση.Ηθελα να ξεκαθαρισω καποια σημεια σε ορισμενους ξενους.

 

(φαινεται οτι την περασμενη ωδομαδα την εβγαλα χωρις PCε?)

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα το δρόμο του Ντέστινι, Λάρι Νίβεν

Ένα από τα σχετικά νεότερα βιβλία του (1997)

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το "Zen in the art of writing" του Ray Bradbury, μια σειρά από δοκίμια και εισαγωγές σε βιβλία του που έχει γράψει κατά την διάρκεια της καριέρας του, είναι μισό-αυτοβιογραφικό, μισό-συμβουλές και οδηγίες για νέους ή επίδοξους συγγραφείς.

Link to comment
Share on other sites

Bug Jack Barron

Δεν μου αρεσε στην αρχη.Βασικα ισως φταει οτι αυτο το κοντινο μελλον και τα βιβλια που ειναι οριακα ΕΦ δεν με τρελαινουν.

 

Τελειωσα και τις Σειρηνες του Τιτανα που με απογοητευσαν να πω την αληθεια.Αρχικα με ολα τα περιεργα του ο Vonnegut μου θυμισε λιγο Ντικ αλλα οχι μονο το υφος του ειναι καπως λοξο αλλα και η ολη υποθεση με ξενερωσε.

 

Το δεύτερο το έχω στα προς άμεση ανάγνωση. Στη σειρά που λέγαμε, SF Masterworks

Μήπως στο μεταξύ να αξιολογούσες το πρώτο και να πρότεινες το δεύτερο να μπει στον πίνακα;

χεχε δεν ξεχνάω και το καθήκον μου εκεί

Link to comment
Share on other sites

Διαβασα τον Παρία του Μαστερτον...Χμ. είναι όντως καλυτερο απο αλλα δικά του που έχω διαβάσει (κλασεις ανωτερο απο το δαιμονα της νορμανδιας) αλλα αυτο δε σημαινει ότι ηταν και κατι σπουδαιο τελικα. Ωραιες ιδεες στην αρχη, ωραια αναπτυξη χαρακτηρων, αλλα καταλήγει άλλο ένα κυνήγι να σκοτώσεις τον κακο δαιμονα, που έχει ξεμεινει σε ενα πλοιο (κάτι έχει αυτος με τους δαιμονες σε πλοια :p), με τον ηρωα να γινεται τελειως αψυχολόγητος στο τέλος. Ενα βιβλιο ποπ κορν, με άλλα λόγια.

Link to comment
Share on other sites

Τελειώνω το Sirens of Titan του Kurt Vonnegut. Απίστευτη σάτιρα και ειρωνεία, ωραίες ιδέες (με αποκορύφωμα τα Harmoniums), έξυπνο γράψιμο... Να 'ναι καλά η πωλήτρια στην Πολιτεία που μου το πρότεινε.

Link to comment
Share on other sites

Μπρίμ Γουάλας - "Ο αετός στο χίονι"

 

Υπόθεση: Ο Μάξιμος, ο τελευταίος Εθνικός στρατηγός που έχει απομείνει στο στρατό της χριστιανοκρατούμενης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στην τραγικότερη αναμέτρηση της ιστορίας της, το 407 μ.Χ. Η νίκη ή η ήττα του Μάξιμου θα έκρινε αν ο δυτικός κόσμος θα βυθιζόταν στο γοτθικό σκοτάδι ή αν θα ξαναζούσε η ελπίδα της Άνοιξης του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.

Edited by D'Ailleurs
Link to comment
Share on other sites

Διαβασα μολις την Κιθάρα, του Μισελ ντελΚαστιγιο, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος. Δε θέλω να κάνω σχόλια γι αυτό το βιβλιο, δε μπορώ να κάνω σχόλια γι αυτό το βιβλιο, παρα μόνο στον εαυτό μου. Αλλά αν το πετυχετε πουθενα, πάρτε το. Η κιθάρα αυτη παιζει με τις ανθρώπινες χορδές, και το τραγούδι της πρέπει να το ακούσετε.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα ξανά μετά από χρόνια την "άλλη πλευρά του απείρου" του Murray Leinster, συγγραφέα που κυρίως έγραψε σε pulp περιοδικά στα πρώτα χρόνια τους αλλά και μετά τον πόλεμο. Το συγκεκριμένο βιβλίο ("the other side of nowhere" στο πρωτότυπο) έχει γραφεί το 1964 και έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Έψιλον, Σειρά Επιστημονικής Φαντασίας, όταν τα τηλέφωνα της Αθήνας ήταν εξαψήφια! Η μετάφραση είναι του Δ. Πουλικάκου! Στην ίδια σειρά έχω το Εγώ το Ρομπότ, το Έξω οι Αρειανοί και ίσως κάποιο ακόμα. Πάντως δεν φαίνεται να ευδοκίμησε, μάλλον διακόπηκε γρήγορα...

 

Τώρα σαν έργο δεν λέει τίποτα: Εξιστορεί μια απόπειρα πειρατείας ενός εμπορικού διαστημοπλοίου και όλη η δράση θα μπορούσε να διαδραματίζεται σε ένα πλοίο κάπου στον Ατλαντικό. Οι χαρακτήρες είναι από Α/Μ αμερικάνικη ταινία της εποχής, ή ακόμα χειρότερα του 1945, ο ήρωας -δεύτερος στο σκάφος- είναι δυνατός, ηθικός και προνοητικός, του (καλού) καπετάνιου οι πειρατές του έχουν σκοτώσει την κόρη και τη γυναίκα σε παλιότερη πειρατεία. Από ό,τι βλέπω στη βιβλιογραφία ο άνθρωπος έχει γράψει κάποια καλά έργα, που επηρέασαν αρκετούς άλλους συγγραφείς, μπορείτε να μου πείτε τι τον έπιασε τον εκδότη να μεταφράσει τούτο δω;

Link to comment
Share on other sites

Από ό,τι βλέπω στη βιβλιογραφία ο άνθρωπος έχει γράψει κάποια καλά έργα, που επηρέασαν αρκετούς άλλους συγγραφείς, μπορείτε να μου πείτε τι τον έπιασε τον εκδότη να μεταφράσει τούτο δω;

 

Το γιατί επιλέγονται κάποια βιβλία για έκδοση στα Ελληνικά είναι λίγο άξιο απορίας, ειδικά άμα σκευτείς ποια απορρίπτονται. Υποθέτω οτι ο κάθε εκδότης θέλει να βγάλει ένα προιόν το οποίο θα του αποφέρει κέρδη με μικρό κόστος. Οπότε βγάζει ό,τι πιστέυει οτι θα πουλίσει και θα διαβαστεί...

Link to comment
Share on other sites

O Leinster ήταν της "παλιάς σχολής" οπότε είναι λογικό η θεματολογία του να είναι κάπως παρωχημένη. Πάντως αυτός επινόησε τους παράλληλους κόσμους με το "Sidewise in time" και όλες τις ιστορίες "πρώτης επαφής" με το καταπληκτικό διήγημα "First Contact".

 

Στη χώρα που έχουν εκδόσει το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας αλλά όχι το πρώτο ή το τρίτο, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά περί επιλογών εκδόσεων. :shrug:

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα τις Σπηλιές από Ατσάλι. Με έχει πιάσει μια νοσταλγία και διαβάζω ξανά ό,τι είχα διαβάσει το 1980 - 1985. Θυμάμαι ότι τότε με είχε εντυπωσιάσει... Το έχετε διαβάσει πρόσφατα;

Link to comment
Share on other sites

Χμμ, πρεπει να έχω κανα χρόνο να το διαβάσω...Το τελευταίο που είχα διαβάσει απο Ασίμωφ φετος είναι κάτι συλλογές του, και η αυτοβιογραφία του. Πάντως το Σπηλιές απο Ατσάλι ήταν πάρα πολυ καλό - και ευτυχώς που το πέτυχα στα αγγλικά και γλιτωσα από την άθλια μετάφραση όλης της σειράς του Μπάλεη!Daneel rules! :D

Link to comment
Share on other sites

Η πλημμυρα - του Μπαλλαρντ.

 

Ειμαι περιπου στη μεση και το απολαμβανω μεν με τις ωραιες εικονες που δημιουργει και σε βαζει στο τοπιο του....αλλα η δραση κυλα απελπιστικα αργα.Περιμενα να εχει και λιγο περιπετεια βρε αδερφε!Εκτος κι αν ανεβαινει ο ρυθμος μετα.Θα δουμε...

Link to comment
Share on other sites

:) mostly harmless του adams στη βρετανική έκδοσή του, ολοκληρώνοντας έτσι την ετήσια (περίπου) επανάληψη του γαλαξία.
Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους τελείωσα το Ιμάτζικα του Μπάρκερ! Λίγο δύσκολο να διαβάζεις όταν είσαι συνέχεια στους δρόμους...Είμαι σίγουρη ότι θα το ευχαριστιόμουν περισσότερο αν δε μου έπαιρνε τόσο χρόνο.

 

Ξεκίνησα το El Cid: Histórico του Gonzalo Martñinez Diez, στα Ισπανικά! Αν καταλάβω τίποτα...Είναι η ιστορία ενός ιππότη φοβερού και τρομερού, από την Castilla. Η ιστορία του είναι μία από τις τρεις (el Tenorio, el Quijote) πιο σημαντικές της Ισπανικής λογοτεχνίας - ή τουλάχιστον έτσι μου'παν :bleh: . Περισσότερες λεπτομέρειες όταν ανοίξω το λεξικό μου!

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα τελείωσα τον Τελευταίο Πειρασμό του Καζαντζάκη. Πιστεύω πως είναι από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) βιβλία που μπορεί να έχει την τύχη να διαβάσει κανείς. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ότι πήρε την ιστορία αυτή από τη θρησκεία, και έκανε μια δική του πανέμορφη ιστορία-διασκευή χωρίς να επηρεαστεί καθόλου από τα ταμπού της θρησκείας. Οι χαρακτήρες είναι υπέροχοι,η ιστορία είναι υπέροχη και η γραφή είναι και αυτή υπέροχη.

 

Το μόνο πρόβλημα που μπορεί να προκύψει είναι ότι βλέπει με φιλοσοφική διάθεση (ίσως και με κάποια απαξίωση) διάφορα θρησκευτικού περιεχομένου θέματα και αυτό ενδεχομένως να θίξει μερικούς.

 

Άντε, να βρω ένα άλλο βιβλίο τώρα.

Link to comment
Share on other sites

Το παράτησα El Cid. Είναι ιστορική μελέτη, όχι η ιστορία όπως νόμιζα εγώ! Τι να πω, θα το βάλω στο bookcrossing. Ξεκίνησα το Crónica de una Muerte Anunciada(Το Χρονικό ενός Διάσημου Θανάτου-->ή κάπως έτσι τέλος πάντων, δεν είμαι καλή ακόμα στις μεταφράσεις) του Gabriel García Márquez. Ωραίο είναι, ευκολοδιάβαστο. Κάνω και πρακτική στα ισπανικά μου :hi:

Link to comment
Share on other sites

Το παράτησα El Cid. Είναι ιστορική μελέτη, όχι η ιστορία όπως νόμιζα εγώ! Τι να πω, θα το βάλω στο bookcrossing. Ξεκίνησα το Crónica de una Muerte Anunciada(Το Χρονικό ενός Διάσημου Θανάτου-->ή κάπως έτσι τέλος πάντων, δεν είμαι καλή ακόμα στις μεταφράσεις) του Gabriel García Márquez. Ωραίο είναι, ευκολοδιάβαστο. Κάνω και πρακτική στα ισπανικά μου :hi:

"Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου"

αν δεν κάνω λάθος

Link to comment
Share on other sites

Σα να'χεις δίκιο. Γιατί το anunciar σημαίνει ανακοινώνω και anunciada είναι η μετοχή του. Απλώς δεν ήξερα πώς να το αποδώσω. Το ξέρεις από την ελληνική του έκδοση;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..