Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Αρκετά διαμαντάκια ;) όχι μόνο μερικά. Θυμάσαι το κουτί? Αν και αυτό με τη μαύρη γάτα του Γκάιμαν ήτανε λιγάκι... χμμμ κάπως, ε?

 

Βασικα, τη Λίλιθ κι εγώ την είχα ψιλοβαρεθεί αλλά ακόμα και τώρα είναι από τα βιβλία που θυμάμαι. Βεβαίως δεν ξαναπήρα τίποτα του ΜακΝτόναλντ τόσα χρόνια πράγμα που κάτι λέει για τη γραφή του και τα γούστα μου μάλλον.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό του Gaiman έχει βγει σε ταινία. Το κουτί το είχα ξαναδιαβάσει. Ο Χειρούργος και ο Άρπαγας πουλιών επίσης ήταν συγκλονιστικά. Η ιστορία του Clive Barker ήταν λίγο απογοητευτική, αλλά πλέον όταν διαβάζω Barker δεν έχω απαιτήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το Jingo του Terry Pratchett. Δύο γειτονικές χώρες που βρίσκονται στα πρόθυρα του πολέμου για έναν βράχο, τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... :D Α, και Lord Vetinari :worshippy:

 

 

 

Επίσης κατάφερα επιτέλους να βρω και να διαβάσω το "I Have no Mouth and I must Scream" το οποίο έψαχνα παντού αλλά τελικά ήταν μπροστά στα μάτια μου αφού περιέργως ο συνήθως υπερπροστατευτικός σε θέματα copyright Ellison το έχει δώσει ελεύθερο στο Web... Τώρα πια μπορώ να παίξω και το παιχνίδι!

Link to comment
Share on other sites

Orlando by Virginia Wolf! Η ταινία είναι από τις αγαπημένες μου και αποφάσισα να δω και το βιβλίο. Απλά τέλειο. Λατρεύω τον τρόπο που τοποθετεί τις λέξεις! Βασικά, μόλις το άρχισα αλλά ήδη βρίσκομαι στη μέση. Είναι η ιστορία της ανυπαρξίας των φύλων.

Link to comment
Share on other sites

εμένα το λίλιθ μου είχε αρέσει. ήταν λίγο ζόρι στην ανάγνωση, αλλά μου είχε φανεί πολύ δυνατή ιστορία. το ίδιο και όταν το ξαναδιάβασα μερικά χρόνια μετά.

 

στο θέμα μας τώρα...

παράτησα το "η λέξη για τον κόσμο είναι δάσος", ήταν πολύ ωραίο, αλλά δεδομένου ότι ήταν από τη βιβλιόθηκη του πανεπιστημίου, έπρεπε και να επιστραφεί εκεί οπότε δεν μπορούσα να το διαβάσω (νομίζω έχω αναφέρει ένα κόλλημα μου να επιμένω να κρατάω το αντίτυπο ενός βιβλίου που έχω διαβάσει...)

οπότε επιστροφή στα χρονικά της νάρνια. τρίτο βιβλίο τώρα. the horse and his boy...

Edited by araquel
Link to comment
Share on other sites

Διάβασα και το 3ο Anita Blake βιβλίο, το Circus of the Damned και βρίσκομαι πάλι στη βασανιστική διαδικασία να διαλέξω τι θα διαβάσω τώρα... μάλλον κάτι σε ΕΦ.

Link to comment
Share on other sites

Σας χαιρετώ όλους μια και είμαι καινούργιο μέλος στο forum. Αυτή τη στιγμή διαβάζω το Hyperion του Dan Simons,γιατί ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από τον Martin. Δεν ήξερα που έμπλεκα. Το βιβλίο είναι λίγο χάσιμο, γιατί έχει πέντε καινούργια πράγματα σε κάθε σελίδα.

ενδιάμεσα short stories Conan και τελείωσα και το Temeraire. Αυτά...

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα αυτό:

 

Νίκος Παναγιωτόπουλος - Το γονίδιο της αμφιβολίας.

 

Υπόθεση: Στις αρχές του επόμενου αιώνα, ένας αμερικανός βιολόγος, ο Αλμπερτ Τσίμερμαν,ανακαλύπτει το γονίδιο του καλλιτέχνη. Προτείνει μάλιστα ένα απλό τεστ, με το οποίο μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί αν κάποιος είναι γεννημένος δημιουργός, ή όχι. Ενας πολλά υποσχόμενος συγγραφέας, μπροστά στο φόβο μιας πιθανής διάψευσης, παίρνει την απόφαση να ζήσει με την αμφιβολία. Αρνείται να υποβληθεί

στο τεστ, που έχει φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο της Τέχνης (και όχι μόνο), χωρίς να συνειδητοποιεί ωστόσο, πως μ' αυτή του τη στάση καταδικάζει τον εαυτό του στη σιωπή. Θα υποστεί τις οδυνηρές συνέπειες της απόφασής του με γενναιότητα και δε θα το μετανιώσει παρά για μα στιγμή μονάχα, λίγο πριν τον θάνατό του... Και τότε θα πιάσει πάλι μολύβι και χαρτί για να πλέξει το εγκώμιο της αμφιβολίας, χωρίς να μπορεί να φανταστεί ότι αυτή η εξομολόγηση θα οδηγήσει σε μια καινούργια ανατροπή, ίσως ακόμα πιο ηχηρή από εκείνη που προκάλεσε το περίφημο τεστ.

 

Το έχει διαβάσει κανένας;;

Link to comment
Share on other sites

Όχι εγώ, και ακούγεται πάρα πολύ ενδιαφέρον, ειδικά από τη στιγμή που ακούμε καθημερινά για καινούρια γονίδια και ιδιαιτερότητες και κάποια μέλη της επιστημονικής κοινότητας διαφαίνονται έτοιμα να τρέξουν με πιπέτες Παστέρ και τριβλία Πετρί στις ζούγκλες των εργαστηρίων τους για ν' ανακαλύψουν τη Χαμένη Κιβωτό της Γονιδιακής Προκαταθήκης...

Link to comment
Share on other sites

Ούτε γω το έχω διαβάσει και ακούγεται όντως εξαιρετικά ενδιαφέρον!! Με βλέπω να το αγοράζω σύντομα.

 

Αυτές τις μέρες διαβάζω τα:

 

Αλλόμορφοι - Μιχάλης Χαριτάκης, εκδόσεις Αρχέτυπο, σχετικά με την αναζήτηση έλλογης ζωής στο σύμπαν.

 

RG-Veda, volume 1: Μάνγκα από τις CLAMP βασισμένο στο Ινδικό έπος Rig-Veda,

 

Pongwiffy and the Spellovision Song Contest - Kaye Umansky, παιδικό βιβλίο φαντασίας. Κάμποσα βιβλία της σειράς έχουν εκδοθεί και στα Ελληνικά με τον τίτλο "Μάγισσα Βρομύλω".

 

Και ετοιμάζομαι να ξαναδιαβάσω τον Κατασκευαστή των Άστρων του Όλαφ Σταπλντον που τόσο πολύ με είχε εντυπωσιάσει όταν το πρωτοδιάβασα πριν λίγο καιρό.

 

Liadon, καλώς ήρθες. Σίγουρα θα σ'αρέσει και η συνέχεια Fall of Hyperion, και πιθανότατα και τα υπόλοιπα δύο βιβλία των Hyperion Cantos! :)

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Liadon, καλωσόρισες κι απο μένα :). Χεχε, όντως, ο Simmons το έχει αυτό, και όντως δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για "διάλλειμα απο Μάρτιν" ;). Αξίζει ένα κόλλημα ολοδικό του! :D.

 

D'ailleurs, αυτό ακουγεται πάρα πολυ ενδιαφέρον! Τι εκδόσεις είναι;

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα αυτό:

 

Νίκος Παναγιωτόπουλος - Το γονίδιο της αμφιβολίας.

 

Υπόθεση: Στις αρχές του επόμενου αιώνα, ένας αμερικανός βιολόγος, ο Αλμπερτ Τσίμερμαν,ανακαλύπτει το γονίδιο του καλλιτέχνη. Προτείνει μάλιστα ένα απλό τεστ, με το οποίο μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί αν κάποιος είναι γεννημένος δημιουργός, ή όχι. Ενας πολλά υποσχόμενος συγγραφέας, μπροστά στο φόβο μιας πιθανής διάψευσης, παίρνει την απόφαση να ζήσει με την αμφιβολία. Αρνείται να υποβληθεί

στο τεστ, που έχει φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο της Τέχνης (και όχι μόνο), χωρίς να συνειδητοποιεί ωστόσο, πως μ' αυτή του τη στάση καταδικάζει τον εαυτό του στη σιωπή. Θα υποστεί τις οδυνηρές συνέπειες της απόφασής του με γενναιότητα και δε θα το μετανιώσει παρά για μα στιγμή μονάχα, λίγο πριν τον θάνατό του... Και τότε θα πιάσει πάλι μολύβι και χαρτί για να πλέξει το εγκώμιο της αμφιβολίας, χωρίς να μπορεί να φανταστεί ότι αυτή η εξομολόγηση θα οδηγήσει σε μια καινούργια ανατροπή, ίσως ακόμα πιο ηχηρή από εκείνη που προκάλεσε το περίφημο τεστ.

 

Το έχει διαβάσει κανένας;;

 

 

 

ναι, το έχει διαβάσει κάποιος, εγώ, και παρόλο που είμαι πολύ μεθυσμένη τώρα για να σου πω ποσο μου άρεσε, είναι ωραίο βιβλίο έτσι?

 

 

 

Περισσότερο μου άρεσαν, από την ιστορία περισσότερο, τα σχολια κάτω για ανθρώπους που δεν υπάρχουν και που έτσι δημιούργησε μια μυθολογία που έκανε στέρεο το μυθιστόρημα.

 

 

 

Τον είχα και δάσκαλο για να είμαι ειλικρινής, πρώτα διάβασα τα διηγήματα που έχει γράψει και μετά αυτό. Το θεώρησα πολύ καλό εξαρχής.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ διαβάζω το Clash of Kings του G.R.R.Martin το οποίο είναι φοβερό βιβλίο :thmbup: !!!!!!!Πάντως αν συνεχίσω έτσι δεν πρόκειται να περάσω κανένα μάθημα στην εξεταστική :bleh:

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το "Γονίδιο της αμφιβολίας" (καλό και έξυπνο, η δανειστική βιβλιοθήκη έχει και άλλα βιβλία του τυπά οπότε ίσως ξανατσιμπίσω κάνενα σε κάποια φάση) και ξεκίνησα ένα βιβλίο του Πάτρικ Ρεντάλ με τίτλο "Παράθυρο με θέα γυναίκες" (απαίσιος τίτλος). Ο Ρεντάλ ήταν διευθυντής μιας αστυνομικής λογοτεχνικής σειράς σε εκδοτικό οίκο της Γαλλίας και τα βιβλία του θεωρούνται πολύ καλά. Άντε να δούμε...

 

Υπόθεση: Ο ασφαλιστής Φιλίπ Κλερ, παίζοντας τον ρόλο του μοναχικού ντετέκτιβ -ένας Γάλλος Φίλιπ Μάρλοου- αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία της Ελίζ ντ' Ορβίλ, μιας σαγηνευτικής νέας γυναίκας. Χώρος δράσης η Νίκαια, μεσογειακή πόλη που κατοικείται από διεφθαρμένους αστούς και οικογένειες βουτηγμένες στο ψέμα.

Edited by D'Ailleurs
Link to comment
Share on other sites

Λοιπον, ξαναδιάβασα το Σκοτεινό ημερολογιο του Γκράχαμ Τζόυς, διαβασα το Ρεκβιεμ του Γκραχαμ Τζους και θα ξανακοιταξω τη Νεράιδα των δοντιων - του ιδιου. Ναι, ετοιμαζομαι για τη συνέντευξη :p.

 

Αυτο το Ρεκβιεμ ρε παιδια...πωπω :o. To χετε διαβάσει; Μου άφησε πάρα πάρα πολλες ανατριχίλες....

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το Roadside Picnic (πρωτότυπος τίτλος: Пикник на обочине) των αδερφών Arkady & Boris Strugatski. Κλασικό ανατολικοευρωπαϊκό έργο ΕΦ με έμφαση στις εσωτερικές αναζητήσεις των χαρακτήρων. Πολύ έξυπνη η κεντρική ιδέα του βιβλίου (εξωγήινοι επισκέπτονται για μια μόνο φορά τη Γη και αφήνουν πίσω τους διάφορα τεχνολογικά artifacts/"σκουπίδια" που δημιουργούν τις θανατηφόρες Ζώνες στις οποίες ρισκάρουν τη ζωή τους διάφοροι τυχοδιώκτες, οι περίφημοι Stalkers, προσπαθώντας να αποκτήσουν κάποια από τα αντικείμενα ώστε να τα πουλήσουν στη μαύρη αγορά). Από τα αγαπημένα έργα του Στάνισλαβ Λεμ και του Αντρέι Ταρκόφσκι που στήριξε πάνω του το σενάριο της ταινίας Stalker.

Link to comment
Share on other sites

Το έχω διαβάσει το "Ρέκβιέμ". Ωραίο βιβλίο. Το είχα βρεί σε έκδοση τσέπης.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ μόλις άρχισα το πρώτο βιβλίο από την σειρά Dark Elf Trilogy του Salvatore

αλλά πνίγομαι και το πάω πολύύύύύύ αργά ελπίζω με τον ερχομό του νέου χρόνου να το τελειώσω

Link to comment
Share on other sites

Προσφατα τελειωσα το Αρκανουμ ( μια ευγενικη προσφορα του D'alleurs ) και μου αρεσε παρα πολλυ !

 

οκ μπορει να "τραβαει ¨λιγο την ολλη ιστορια ο συγγραφεας αλλα το κανει με εναν τροπο που σε τραβαει να διαβασεις "αλλο ενα κεφαλαιακι πριν σβυσεις το φως" και σε κανει να αδημονεις για μελοντικες περιπετειες μολις κλεισεις το βιβλιο :)

Link to comment
Share on other sites

"Ο υπερανθρωπος",γνωστο και ως "The demolished man".

 

Μαλλον θα στειλω σχολια με τη βαθμολογια μου στη λιστα με τα βιβλια ΕΦ που κανουμε εδω στο φορουμ.

Link to comment
Share on other sites

εγώ τώρα διαβάζω το Hyperion του Simmons. έχω φτάσει εκατό σελίδες πριν το τέλος και είναι απίστευτο. το συνιστώ ανεπιφύλακτα. αφού το τελειώσω έχω ένα μεγάλο δίλημμα να συνεχίσω με το fall of hyperion ή να ξεμπερδέψω με τον Martin και να διαβάσω το feast for crows? ακούω προτάσεις :juggle:

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι όντως ένα δίλλημα :D. Δεν έχω διαβάσει το Hyperion βεβαίως - αλλά ξέρω τι γίνεται στο feast for crows, και η λέξη γι αυτό είναι "ΧΑΜΟΣ!" :p. Οπότε θα έλεγα, αναλόγως πόσο θα σε μπριζώσει το τέλος του Hyperion και πόσο σε είχε μπριζώσει το προηγούμενο του Μάρτιν ;).

 

Εγώ παιδιά τελείωσα το Facts of Life του Graham Joyce. Δεν έχω λόγια :D. Ένα ειλικρινά απίστευτο βιβλίο! Είναι απο τις φορές που ειλικρινά το ρούφηξα - και δεν αναφέρομαι μόνο στην ταχύτητα με την οποία το διάβασα. Απολαυστικότατο. Απίστευτο. Πωπω...Άμα το πετυχετε, πάρτε το! (Δυστυχως, δεν έχει μεταφραστει ακόμα...)

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το 9 Princes in Amber του Zelazny, το είχα διαβάσει στο παρελθόν αλλά τώρα έπεσε στα χέρια μου όλη η δεκαλογία της Amber οπότε ξεκίνησα από την αρχή.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..