Τι διαβάζετε;

[drowvarius]

Τώρα διαβάζω το τρίτο βιβλίο από τα Dragonlanse, Δράκοι στην ανοιξιάτικη Αυγή. Είναι πολύ καλό αν και με χαλάνε μερικά πραγματάκια που ανέφερε σε προηγούμενο ποστ. Πάντως πιστεύω ότι το Κέντερ είναι όλα τα λεφτά.

[Oberon]

Διαβάζω τρία βιβλία συγχρόνως αυτές τις μέρες:

 

Χίμαιρα του John Barth (National Book Award)

 

Tα "Φαινόμενα και Διοσημεία" του Αράτου του Σολέως (Αρχαία

Αστρονομία)

 

Divided Loyalties του Gary Russell (Doctor Who novel)

[Βάρδος]

Σήμερα λέω ν'αρχίσω το The SnowQueen της Joan D. Vinge.

 

Το The Shadow Roads δυστυχώς δεν ήταν καθόλου καλό ως πλοκή και εκτέλεση. Μεγάλη αντίθεση με τα δύο προηγούμενα της σειράς, τα οποία δεν ήταν τα μυθιστορήματα της δεκαετίας, αλλά ήταν αρκετά καλά και ενδιαφέροντα.

[Eroviana]

Είπα να ξεφύγω λίγο από φάντασυ και ξεκίνησα την "Αναζήτηση" του Νίκου Θέμελη. Αν ήταν για καλό ή για κακό αυτή η αλλαγή....θα δείξει όταν τελειώσω το βιβλίο...

[Oberon]

Βαρδος σεντ:

Σήμερα λέω ν'αρχίσω το The SnowQueen της Joan D. Vinge.

 

Nα το αρχίσεις, να το αρχίσεις! Αξίζει και δίκαια πήρε το βραβείο Hugo του 1982. Είναι ακριβώς το είδος Humanistic science fiction Με ισχυρή δόση fantasy που λατρεύω!! Ονειρεμένο βιβλίο.

[Nihilio]

Εγώ πάλι διάβασα το πρώτο τέταρτο του Κώδικα ΝταΒίντσι (άμα δεν έχεις ούτε υπολογιστή ούτε σημειώσεις για εξεταστικη...) και μάλλον θα το φτάσω μέχρι τέλους μόνο κια μόνο επειδή με τόση έρευνα που έχει ρήξει ο συγγραφέας όλο και κάτι καινούριο θα μάθω. Λογοτεχνικά τώρα δε λέει και πολλά ως βιβλίο. Τυπικό θριλεράκι που προσπαθεί να φανεί διαβασμένο.

[Perrin]

Το Naked Empire (Terry Goodkind). Ειναι καλο. Καλυτερο απο το Pillars of Creation.

[Throgos]

Ένα βιβλίο που λέγεται "Η Σκιά του Ανέμου" κάποιου Zafon που δεν είχα ξανακούσει. Ομολογώ πως είναι πολύ ωραίο και με έχει απορροφήσει. Πολύ καλό, είναι ένα απλό μυθιστόρημα που τοποθετείται στην Ισπανία του Φράνκο, και αφηγείται την ιστορία ενός βιβλιοπώλη που ανακαλύπτει έναν άγνωστο ταλαντούχο συγγραφέα, αλλά δεν μπορεί να βρει τα βιβλία του, επειδή κάποιος παρανοϊκός έχει βαλθεί να τα καταστρέψει όλα. Προς το παρόν ούτε έχω μάθει ποιος είναι ούτε γιατί θέλει να τα καταστρέψει.

[Eroviana]

Τελείωσα την "αναζήτηση" του Θέμελη, το οποίο ήταν αρκετά καλό. Περιέγραφε μία ιδιαίτερη προσωπικότητα μέσα από αφηγήσεις προσώπων που ήρθαν σε επαφή μαζί του. Παράλληλα σκιαγραφούσε την πολιτικο-οικονομική κατάσταση της κάθε περιοχής(εποχή μικρασιατικής καταστροφής), αν και το θέμα είναι χιλιοειπωμένο από Έλληνες συγγραφείς.

 

Ξεκίνησα το δεύτερο βιβλίο του "Η ανατροπή", αλλά δεν παλεύεται! I need fantasy

Edited January 26, 2005 by Eroviana

[Asgaroth]

Και εγώ διάβασα την "αναζήτηση" του Θέμελη.Καλό ήταν αν και λίγο βαρετό σε κάποια σημεία έγραφε για την πόλη μου (Σιάτιστα)και ήταν ενδιαφέρον να δω μιά άποψη του παρελθόντος. Με τον καιρό ίσως διαβάσω και τα άλλα δύο. Όμως πάσχω ολίγον από το ίδιο σύνδρομο(φαντασιοπληκτος).

[The Blackcloak]

Τελείωσα πρόσφατα το Odyssey, ένα Magic Novel του Odyssey Cycle(το πρώτο από τα 3:Odyssey, Chainer's Torment, Judgement) , δια χειρός Vance Moore. Ήταν μάλλον το χειρότερο της σειράς, που δεν είναι και εξαιρετικής ποιότητος ;) , όπως θα περίμενε κανείς από βιβλία που γράφτηκαν στο πόδι για να προσδώσουν το ανάλογο "ιστορικό υπόβαθρο" σε μια επέκταση του γνωστού καρτοπαίχνιδου... Οι μοναδικοί αρκετά καλογραμμένοι χαρακτήρες είναι ο merfolk ambassador Laquatus (ο ορισμός του καθάρματος που πουλά ακόμα και τη μάνα του στη σωστή τιμή, ακόμα και οι black characters της ιστορίας ωχριούν μπροστά του...), ο τρελός cephalid emperor Aboshan (που είναι αρκετά συμπαθητικός(και πειστικός) μέσα στην τρέλα του, η οποία παρεπιπτόντως προς το τέλος του βιβλίου έχει ως αποτέλεσμα η μισή Otaria να γίνει ενυδρείο ) και ο aven (κάτι σαν άνθρωπος-πτηνό) lieutenant Kirtar, ο οποίος είναι ο ιδεαλιστής φασίστας της ιστορίας(αυτή είναι σχεδόν πάντα η αρνητική πλευρά του λευκού χρώματος στις Magic) που προκαλεί με την αλόγιστη χρήση του Mirari (του θρυλικού τεχνουργήματος γύρω απο το οποίο σκοτώνονται όλοι) την αποκρυστάλλωση του μισού φρουρίου του Τάγματός του και το θάνατό του...

Από κεί και πέρα, οι υπόλοιποι χαρακτήρες της ιστορίας είναι ελάχιστα πράγματα παραπάνω από μηχανές του κιμά/ εκτοξευτές πύρινων σφαιρών και κεραυνών...

Σαφώς πολύ κατώτερο από το Chainer's Torment(το καλύτερο της τριλογίας), στο οποίο κάποια στιγμή θα αναφερθώ στο ξεχωριστό Magic Sub-Forum.

 

Επίσης τελείωσα το Ημερολόγιο του Αντριάν Μόλ , ηλικίας 13 χρονών και 3/4(της Σού Τάουνσεντ), το οποίο μου είχε προτείνει ο φίλτατος Cyan Bloodbane. Μια αρκετά ενδιαφέρουσα αυτοπροσωπογραφία ενός εφήβου της βρετανικής μικροαστικής τάξης , με γενναίες δόσεις χιούμορ. Διαβάζετε εύκολα και ευχάριστα, άν θέλετε δοκιμάστε το.

 

Τέλος άρχισα το "Κόκκινο Περίπτερο" του Robert Van Gulik, μιάς σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων που διαδραματίζονται στην αρχαία Κίνα με ήρωα τον δικαστή Τί. Έχω ήδη διαβάσει από τη σειρά αυτή το "Δολοφόνοι και Ποιητές" το οποίο βρήκα εκπληκτικό. Αναφέρω πω η εικονογράφηση των βιβλίων έχει γίνει από τον συγγραφέα με κινέζικη τεχνοτροπία και ότι οι υποθέσεις είναι βασισμένες σε αυθεντικές υποθέσεις της αρχαίας Κίνας (είχε μεταφράσει δύο κλασσικά κινέζικα αστυνομικά μυθιστορήματα πριν αρχίσει να γράφει).

 

Ο άνθρωπος(Ολλανδός) έχει δουλέψει ως διπλωμάτης από το 1934 έως τον θάνατό του το '67 σε Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία και Ουάσινγκτον και ήταν γνωστός ως αυθεντία στη λογοτεχνία, την τέχνη και την ιστορία της Ανατολής. Το 1961 δημοσίευσε την κλασσική του μελέτη Sexual Life in Ancient China. Θα πώ πως οι μεγάλες γνώσεις του γύρω από την κουλτούρα της Ανατολής διαφαίνονται ξεκάθαρα στα δύο βιβλία του που έχω κοιτάξει μέχρι στιγμής, όχι μόνο στα σκηνικά και τις περιγραφές αλλά και στην απόδοση της νοοτροπίας των χαρακτήρων και της μορφής των θεσμών. Αν σας αρέσουν τα αστυνομικά είτε ο κινέζικος πολιτισμός κοιτάξτε τη σειρά με τα έργα του από τις εκδόσεις Θεμέλιο.

Edited January 26, 2005 by The Blackcloak

[Oberon]

Blackcloak, ένα παιδικό που μου έλεγες τις προάλλες μα κάτι μάγισσες, που είχε και ωραία εικονογράφηση, πως λέγεται?

[The Blackcloak]

"Η Μικρή Μάγισσα" του Ότφριντ Πρόϋσλερ, μου το διάβαζε ο παππούς μου όταν ήμουν μικρός ... Από τα πρώτα μου φάνταζυ ίσως μαζί με το "Ο Ίνγκο και ο Δράκος" και μια άλλη περίεργη ιστορία με ένα Χάμ-Χάμ . Έχει γυριστεί και σε ταινία την οποία είχα δεί τυχαία πριν λίγες μέρες. Πρέπει να ήταν σλαβική η γλώσσα της ταινίας...(ρωσικά , βουλγάρικα η κάτι τέτοιο)

[drowvarius]

Το καινούριο βιβλίο του Νταν Μπράουν : Αρκτικός κύκλος

Θα δούμε....

[distaros]

Τις "Μυθοπλασίες",του Μπόρχες, την "Εξόντωση" από τα war of the spider queen και το "Ιμάτζικα" του Μπάρκερ.

[Throgos]

O "Πύργος της Μοναξιάς" κάποιου Μανφρέντι. Καλό είναι, και μ' αρέσει γιατί διαδραματίζεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου στην έρημο. Θυμίζει πολύ Λάρα Κροφτ (Χαμένοι Τάφοι, Γρφίφοι κτλ).

 

edit: προσέξτε την τελευταία λέξη. Είναι γρ-φίφος, ότι κι αν σημαίνει αυτό.

Edited February 7, 2005 by Throgos

[zoyki]

Χμου, έχω διαβάσει πολλά και διάφορα τον τελευταίο καιρό... Από πού να αρχίσω.... Έχουμε και λέμε...

1. Κώδικας Ντα Βίντσι: Μου πήρε μισή μέρα να το διαβάσω, κοινώς το διάβασα μονορούφι. Σου τραβάει το ενιαφέρον και πράγματι είναι αρκετά εύπεπτο όχι όμως με άσχημο τρόπο. Παρουσιάζει αρκετά ωραία πράγματα και μ'άρεσε που έγραφε μπόλικα πράγματα για το αγαπημένο μου Παρίσι....

2. Η Φωνή της Σκιας του Jonathan Carroll: επιλογή του φίλτατου Νόρθε, θριλεροειδές με καλή πλοκή και ανατροπές. Όμως κάτι μου λέει ότι έχανε σε ατμόσφαιρα λόγω της μετάφρασης. Ο πρωταγωνιστής είχε κάτι το απότ τους ήρωες του Λέμονι Σνίκετ...

3. Το Πέμπτο Βουνό του Paolo Coelho: Από τα καλύτερά του μαζί με το "Η Βερόνικα Αποφασίζει να πεθάνει"... Έκλεψε την παράσταση ασυζητητί και με έχει βάλει σε πάρα πολλές σκέψεις.... Πρόκειται για την ιστορία του Προφήτη Ηλία μέσα από τα μάτια του συγγραφέα, ένα ταξίδι μέσα από όλα τα στάδια της πίστης.

4. Οι Θλιμμένες Πουτάνες της Ζωής Μου του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: Χάλια μαύρα, το τελείωσα και μου άφησε μια αίσθηση δυσφορίας γιατί ένιωθα εξαπατημένη. Περίμενα ότι θα ήταν ένα καλό βιβλίο και πραγματικά ένιωσα ότι δεν αξίζει τα λεφτά του σαν βιβλίο. 20 ευρώ είναι υπερβολικά πολλά για ένα βιβλίο που σου προσφέρει τόσο λίγα.

[Rikochet]

Χόι χόι!

 

Τελείωσα σήμερα το Angels & Demons, πιο γνωστό ώς Illuminati - Οι Πεφωτισμένοι, του Dan Brown. Αν και δεν μου άρεσε τόσο πολυ, το βρήκα συμπαθητικό, και δεν μπορούσα να το αφήσω κάτω, απο κάποιο σημείο και μετά, μέχρι να το τελειώσω.

 

Τώρα έπιασα το Σπήλαιο των Ιδεών, του Χοσέ Κάρλος Σομοθα. Πολύ καλό φαίνεται.

[The Blackcloak]

Τελείωσα την "Παγίδα των Αηδονιών" της Λίαν Χέρν. Πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα σε low fantasy setting με άφθονες περιγραφές της φύσης, των ανθρώπων και της ανατολικής νοοτροπίας . Η βία, η δολοπλοκία και η προδοσία αν και αρκετή δεν παρουσιάζεται με φανταχτερό τρόπο αλλά απλά αναφέρεται, κάτι που την κάνει αληθοφανή και όχι κουραστική . Δεν ικανοποίησε την περιέργεια μου αρκετά η εξήγηση που δίνεται για τα υπερφυσικά στοιχεία του μυθιστορήματος την οποία βρήκα κάπως απλή και αβασάνιστη ... θα προτιμούσα λίγο περισσότερο βάθος. Γενικά όμως είναι ένα πολύ καλό βιβλίο. Ας ελπίσουμε πως θα είναι το ίδιο καλή η συνέχειά του , " Με το Γρασίδι για Προσκέφαλο".

Edited February 7, 2005 by The Blackcloak

[Eroviana]

Blackcloak η συνέχεια προσωπικά δε μου άρεσε.

 

Λοιπόν, παράτησα "Την αναζήτηση", ξαναδιάβασα το "Harry Potter and the order of the phoenix" και μόλις τέλειωσα το "Εννέα πρίγγιπες στο Άμπερ" του Ζελάζνυ, το οπίο με κατέπληξε! Πολύ ξεχωριστό. Συνεχίζω ολοταχώς με "Τα όπλα του Άβαλον" του ίδιου

[drowvarius]

Εγώ, διαβάζοντας το σπήλαιο των ιδεών, βαρέθηκα τη ζωή μου και το παράτησα στο 5ο κεφάλαιο. Άδικα τα λεφτά και ο χαμένος χρόνος από τη ζωή μου...

[Βάρδος]

μόλις τέλειωσα το "Εννέα πρίγγιπες στο Άμπερ" του Ζελάζνυ, το οπίο με κατέπληξε! Πολύ ξεχωριστό. Συνεχίζω ολοταχώς με "Τα όπλα του Άβαλον" του ίδιου

<{POST_SNAPBACK}>

 

Μην τα διαβάζεις στα ελληνικά, γιατί, ύστερα από το δεύτερο, δεν έχουν εκδόσει τα άλλα και σε αφήνουν σε μεγάλο clifhanger. Παράγγειλε το The Great Book of Amber και πωρώσου με την ησυχία σου.

[Asgaroth]

Zoyki

Το πέμπτο βουνό είναι όντως κορυφαίο βιβλίο.Κατ εμε το καλύτερο του Κοέλο. Και σίγουρα με έβαλε σε πολλές σκέψεις καθώς πάντα ήμουν της γνώμης ότι αν μου συνέβαινε κάτι τρομερό στη ζωή δεν θα στρεφόμουν στο θεό αλλά αντίθετα θα αποστρεφόμουν από αυτόν. Και η βερόνικα ωραίο. Το ο διάβολος και η δεσπινίδα Πριμ το διάβασες;

[zoyki]

Έχω διαβάσει όλη την τριλογία (Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθησα κι έκλαψα, Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει, Ο διάβολος και η δεσποινίδα Πριμ). Η Βερόνικα ήταν το μόνο που μου 'αρεσε πραγματικά από την τριλογία και ως τώρα μαζί με το Ημερολόγιο ενός μάγου τα μόνα δικά του βιβλία που μου άρεσαν πραγματικά. Διάβασα και το Πέμπτο Βουνό κι έδεσε το πράγμα ...

[northerain]

Diabazo to Neverwhere tou Gaiman, kai sto plai to Dandelion Wine tou Bradbury.Poly kala kai ta 2, me elafria klish pros Bradbury.