Τι διαβάζετε;

[Darkchilde]

Κι εγώ διαβάζω Linear Algebra, Που περιλαμβάνει Matrices, Linear Transformations, Vector spaces and dimensions. Ναι κάνω πράξεις σε n-διαστατικά μοντέλα... Απλές, μέχρι στιγμής έχω κάνει μέχρι και 6 διαστάσεων, μετά θες computer μόνο για τους υπολογισμούς. Σε καταλαβαίνω απόλυτα mariposa... Κι εγώ στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Αγγλίας είμαι στο τμήμα Μαθηματικών και Φυσικής. Βέβαια το απολαμβάνω αν και μερικές φορές μου βγαίνει η πίστη (περισσότερο λόγω συγκυριών βέβαια, επειδή όλο κάτι τυχαίνει...)

[tetartos]

Πω, πω, τι μου θύμισες τώρα Darkchilde! Διάβαζα Linear Algebra πριν δύο χρόνια, βαρετό αλλά πολύ χρήσιμο μάθημα... Τώρα διαβάζω, μεταξύ των άλλων, Time Series και Multivariate Analysis, για ένα Distance Learning μεταπτυχιακό που κάνω στο Sheffield.

 

Και, δεν ξέρω αν είναι τύχη , διαβάζω και έναν κλώνο του Da Vinci Code, που λέγεται "The rule of four"...

[Arachnida]

Και, δεν ξέρω αν είναι τύχη , διαβάζω και έναν κλώνο του Da Vinci Code, που λέγεται "The rule of four"...

 

Καλό. Θα ήταν τέλειο αν μας έλεγαν οι συγγραφείς και περισσότερα για την "Υπνερωτομαχία".

[Darkchilde]

Αντίθετα εμένα μου αρέσει το συγκεκριμένο (είναι εύκολο γενικά, και μου αρέσει να ξέρω το πως να υπολογίζω και να κάνω πράξεις σε n διαστάσεις). Εκείνο που δεν μου αρέσει καθόλου είναι η στατιστική, εκείνη βρίσκω βαρετή τελείως. Time Series και Multivariate Analysis ε; Sounds very interesting. Αν είναι άνοιξε ένα άλλο topic στις Διάφορες Συζητήσεις μην το πάμε συνέχεια off-topic εδώ μέσα. [Admin και USer μαζί talking here...]

 

Πάντως, για να είμαι on-topic συνεχίζω και τα Complete Stories του Arthur C. Clarke.

[Naroualis]

Τελείωσα το Κάστρο του Οτράντο του Οράτιου Ουόλπολ (το οποίο το βρήκα κακότεχνο και βαρετό) και τη Δαιμονική Καταιγίδα του Τζιμ Μπούτσερ (Dresden files, Storm Front) το οπίο ήταν πολύ ευχάριστο στο διάβασμα και μου κράτησε πολύ καλή παρέα.

 

Αποφάσισα, μιας και δε θα πάω Σύρο και για να δηλώσω το αγωνιστικό μου "παρούσα", όσοες μέρες διαρκεί το φαστιβάλ να διαβάζω μόνο εφ. Εξού και δημιουργήθηκε ο παρακάτω κατάλογος:

 

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

William Gibson, Ο Μνημονικός Τζώνυ

Ray Bradburry, Κάτι Κολασμένο Έρχεται Προς Τα Δω

Ρότζερ Ζελάζνυ, Επιστροφή Στη Γη

Edward Bellamy, Κοιτώντας Το Παρελθόν

Ian Banks, Πέτρινο Τραγούδι

Pat Murphy, Η Ρέιτσελ Ερωτευμένη

Poul Anderson, Οι Ανυποχώρητοι

Samuel Delany, Νόβα

Norman Spinrad, Άγρια Νύχτα

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

 

Θα προσπαθήσω να τα διαβάσω, όλα (είναι και μικρούστικα τα περισσότερα) αρχής γενομένης από Πέμπτη πρωί και καταλήγοντας την Κυριακή το βράδυ πριν τις δώδεκα.

[Mort13]

The Last Hero του Terry Pratchett, εικονογραφημένο από τον Paul Kidby. Εκπληκτικά τα illustrations, φέρνουν στη ζωή πολλούς από τους αγαπημένους χαρακτήρες του Discworld.

[D'Ailleurs]

Τελείωσα το Κάστρο του Οτράντο του Οράτιου Ουόλπολ (το οποίο το βρήκα κακότεχνο και βαρετό) και τη Δαιμονική Καταιγίδα του Τζιμ Μπούτσερ (Dresden files, Storm Front) το οπίο ήταν πολύ ευχάριστο στο διάβασμα και μου κράτησε πολύ καλή παρέα.

 

Αποφάσισα, μιας και δε θα πάω Σύρο και για να δηλώσω το αγωνιστικό μου "παρούσα", όσοες μέρες διαρκεί το φαστιβάλ να διαβάζω μόνο εφ. Εξού και δημιουργήθηκε ο παρακάτω κατάλογος:

 

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

William Gibson, Ο Μνημονικός Τζώνυ

Ray Bradburry, Κάτι Κολασμένο Έρχεται Προς Τα Δω

Ρότζερ Ζελάζνυ, Επιστροφή Στη Γη

Edward Bellamy, Κοιτώντας Το Παρελθόν

Ian Banks, Πέτρινο Τραγούδι

Pat Murphy, Η Ρέιτσελ Ερωτευμένη

Poul Anderson, Οι Ανυποχώρητοι

Samuel Delany, Νόβα

Norman Spinrad, Άγρια Νύχτα

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

 

Θα προσπαθήσω να τα διαβάσω, όλα (είναι και μικρούστικα τα περισσότερα) αρχής γενομένης από Πέμπτη πρωί και καταλήγοντας την Κυριακή το βράδυ πριν τις δώδεκα.

 

απαγορευω οποιαδήποτε λίστα ε.φ. χωρίς βιβλίο του R.E.Heinlein. Ακόμα και αν ο δημιουργός της λίστας έχει διαβάσει όλα τα βιβλία του, απαιτείτε να ξαναδιαβάσει κάποιο απο αυτα. Προτείνω τα "Παιδιά του Μαθουσάλα".

 

προς το παρών διαβάζω: Αιχμηρά αντικείμενα της Τζίλιαν Φλύν

Περιγραφή: Η Τζίλιαν Φλιν προειδοποιεί ότι ποτέ δεν υπήρξε ένα μικρό καλό κορίτσι... και κατορθώνει να καθηλώσει το μαέστρο του είδους Στίβεν Κινγκ με αυτό το ντεμπούτο της στη συγγραφή θρίλερ. Εθιστικό μέχρι την τελευταία σελίδα, το βιβλίο χάρισε στη Φλιν τα βραβεία CWA Ian Fleming Steel Dagger και CWA New Blood Fiction Dagger. Η πλοκή του βιβλίου φέρνει τη δημοσιογράφο Καμίλ Πρίκερ πίσω στη γενέτειρά της για να καλύψει το φόνο δύο νεαρών κοριτσιών. Αν και αρχικά θυμίζει ένα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα, η σκοτεινή πλευρά των πρωταγωνιστών του θα είναι αυτή που θα κάνει το αίμα των αναγνωστών να παγώσει και θα στοιχειώσει τις σκέψεις τους για πολύ καιρό μετά το τέλος της ανάγνωσής του.

 

[Naroualis]

Οκ. Σου χαλάω εγώ χατήρι; Αστροναύτης Τζόουνς προσετέθει στη λίστα.

[mman]

"Η Νύχτα", Asimov & Silverberg, το μυθιστόρημα που προέκυψε από το ανεπανάληπτο διήγημα "Nightfall" λίγο πριν πεθάνει ο good doctor . Αν και πασίγνωστη, η ιδέα του εξακολουθεί μετά από τόσα χρόνια να είναι τρέλά ρεσταδόρικη. Με δεδομένο τον πολύ αργό ρυθμό ανάγνωσής μου (λίγα λεπτά της ώρας κάθε μέρα) "Η Νύχτα" θα ταξιδέψει μαζί μου στη Σύρο.

Edited May 14, 2008 by mman

[Oberon]

Toν τελευταίο καιρό διάβασα ή ξαναδιάβασα τα εξής:

 

Seeing I των Κate Orman και Jonathan Blum. Σπάνια διαβάζω derivative sci-fi ή fantasy αλλά αυτό το μυθιστόρημα στο σύμπαν του Doctor Who είναι καλογραμμένο, αρκετά "hard", με καλούς και ψαγμένους χαρακτήρες και τον Doctor σε πολύ παράξενο ρόλο. Είναι μέρος μιας duology αλλά διαβάζεται χαλαρά και από μόνο του.

 

Αναζήτηση του Μέλλοντος/Quest For The Future του αγαπημένου μου A.E.Van Vogt σε Ελληνική μετάφραση στη σειρά "Βίπερ-Φαν". Δεν ξέρω γιατί αυτό το βιβλίο το έχω διαβάσει τόσες φορές τα τελευταία 28 χρόνια περίπου, αλλά ακόμα και τώρα με ενθουσιάζει. Μακάρι να είχαν γραφτεί περισσότερα βιβλία από τον Vogt σχετικά με το Παλάτι της Αθανασίας, τους Κτήτορες, τη Σέλανι, τον πατέρα της, τον "macho" εκμεταλλευτή Κάξτον και το πώς όλοι πηγαινοέρχονται στο παρελθόν και το πολύ απόμακρο μέλλον αλλά και σε άλλους κόσμους εναλλακτικούς και μη, όπου κυνηγούν την καλύτερη δυνατή πραγματικότητα και την αθανασία. Μακάρι να είχα αυτό το τροχόσπιτο που ταξιδεύει στο χρόνο όπως είχαν η Σέλανι και ο πατέρας της, ο "καλός" Κτήτωρας Κλώνταν Τζονς.

Όπως αρκετά από τα μεταγενέστερα βιβλία του Van Vogt είναι "fix-up" novel δηλαδή βασίζεται σε τρεις, άσχετες μεταξύ τους, ιστορίες που είχαν εκδοθεί πιο παλιά, με συνδετικό υλικό και μερικές ακόμα μετατροπές, όπως στα ονόματα των χαρακτήρων κλπ, ώστε να βγει μια αμιγής νουβέλα.

 

O Eχθρός του Γαλαξία επίσης του Van Vogt. Παλιά, καλή, pulpish sci-fi. Ελληνική μετάφραση μιας συλλογής με το όνομα SCAL - σύμφωνα με την Ελληνική έκδοση, αλλά δεν μπόρεσα να βρω το παραμικρό στοιχείο για συλλογή με τίτλο Scal ή έστω Skal- από τις εκδόσεις Pocket Κάκτος. Η συλλογή κανονικά λέγεται Planets for Sale και περιέχει μερικές ιστορίες με πρωταγωνιστές τον πάμπλουτο αλλά ανθρωπιστή και έξυπνο Άρτουρ Μπλορντ, την όμορφη και - περιέργως για pulp - επίσης έξυπνη Εβάνα Τράβις και το τερατώδες τηλεπαθητικό, αλλά με χιούμορ και σοφία, ερπετοειδές πλάσμα Skal! Good old space opera. Clever Van Vogt space opera! Επειδή το αρχικό αντίτυπο κάπου το δάνεισα και χάθηκε, ξαναπήρα αυτό που έχω από το Μοναστηράκι, αλλά του λείπουν δυο σελίδες. Αν το έχει κανείς διπλό, ή το πετύχει πουθενά ας το πάρει και του το αγοράζω!

 

Summer Queen της Joan D. Vinge. Η πραγματικά επική και ογκώδης συνέχεια του βραβευμένου Snow Queen. New wave science fiction με κάποια fantasy στοιχεία, σε ένα τεράστιο σύμπαν, με πάμπολλους και εξαιρετικούς χαρακτήρες, ειδικά θηλυκούς. Tόσο η γραφή όσο και η κοσμοπλασία είναι από τις πιο περίπλοκες και όμορφες που έχω δει ποτέ μου! Θα του άξιζε να είχε πάρει ξανά το Hugo το 1995 και όχι μόνο nomination! Διαβάζω το βιβλίο για 2η φορά (το Snow Queen το έχω διαβάσει κάπου δέκα) προτού το δώσω να το διαβάσει και η Trillian.

Edited May 15, 2008 by Dain

[Naroualis]

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

William Gibson, Ο Μνημονικός Τζώνυ

Ray Bradburry, Κάτι Κολασμένο Έρχεται Προς Τα Δω

Ρότζερ Ζελάζνυ, Επιστροφή Στη Γη

Edward Bellamy, Κοιτώντας Το Παρελθόν

Ian Banks, Πέτρινο Τραγούδι

Pat Murphy, Η Ρέιτσελ Ερωτευμένη

Poul Anderson, Οι Ανυποχώρητοι

Samuel Delany, Νόβα

Norman Spinrad, Άγρια Νύχτα

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

 

Δεν άρχισα καλά... Αλλά είχα επισκέψεις το απόγευμα. Θα αναπληρώσω αυριο, ελπίζω. Σχόλια για όλα τα βιβλία μαζί, τη Δευτέρα.

[Sileon]

Τέλειωσα: Το Μ.Χ. του Αλεξάκη. Πάρα πολύ καλό. Όμορφο, απλό και ανθρώπινο. Ένας φοιτητής Φιλοσοφικής στα πλαίσια εργασίας του, επισκέπτεται το Άγιο Όρος, για να έρθει σε επαφή με όλα τα ευτράπελα της Ελλαδάρας. Καυστικά σχόλια πάνω στην κοινωνία του Νεοέλληνα, του Χριστιανισμού και του Μοναχισμού, και των ζημιών που υπέστη ο Αρχαίο Ελληνικός πολιτισμός απο την άφιξη του Χριστιανισμού.

Το συστήνω σε όποιον θέλει να δει πως γίνεται ο χειρισμός της γλώσσας πραγματικό εργαλείο, χωρίς πομπώδεις λέξεις και στριφνές περιγραφές.

 

Ξεκίνησα:

1. Το Βασίλειο της Αράχνης. Είμαι στα ξεκινήματα, αλλά ήδη έχω πολύ καλές εντυπώσεις! Περαιτέρω, με το πέρας της ανάγνωσης.

2. Μπενίτο Σερένο- Χέρμαν Μέλβιλ. Ένα μικρό μυθιστόρημα απο τον μάστορα.

 

Εδιτ: Ένα ρ σε λάθος θέση.

Edited May 16, 2008 by Sileon

[Sileon]

Εμ, Ναρουάλις, τι κάνεις ακριβώς? Με τα βιβλία θέλω να πω. Τα διαβάζεις απο τσιπάκια που εισέρχονται σε ειδικές υποδοχές του εγκεφάλου?

[Naroualis]

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

William Gibson, Ο Μνημονικός Τζώνυ

Ray Bradburry, Κάτι Κολασμένο Έρχεται Προς Τα Δω

Ρότζερ Ζελάζνυ, Επιστροφή Στη Γη

Edward Bellamy, Κοιτώντας Το Παρελθόν

Ian Banks, Πέτρινο Τραγούδι

Pat Murphy, Η Ρέιτσελ Ερωτευμένη

Poul Anderson, Οι Ανυποχώρητοι

Samuel Delany, Νόβα

Norman Spinrad, Άγρια Νύχτα

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

R. Heinlein, Αστροναυτης Τζόουνς

 

Βασικά η Άγρια Νύχτα είναι 70 σελίδες, αραιογραμμένες. Πήρα ταξί από και προς τη δουλειά σήμερα και εκεί μέσα το τελείωσα. Η Ρείτσελ Ερωτευμένη είναι λιγότερο κι από 55 σελίδες. (Όπως βλεπεις οι τίτλοι ήταν σοφα επιλεγμένοι για ταχύτηητα, χιχιχι).

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ταχύτητές μου, διάβασε καμπόσα ποστ νωρίτερα (http://community.sff.gr/index.php?s=&showtopic=308&view=findpost&p=87918), τη διατριβή του Τέταρτου, επάνω στις ταχύτητες και τα κόστη διαβάσματος που έχω. Μνημιώδες έργο θα έλεγα...

Edited May 16, 2008 by Naroualis

[Mort13]

Το Nova διάβασέ το αργά. Είναι σπάνια απολαύση.

[Naroualis]

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

William Gibson, Ο Μνημονικός Τζώνυ

Ray Bradburry, Κάτι Κολασμένο Έρχεται Προς Τα Δω

Ρότζερ Ζελάζνυ, Επιστροφή Στη Γη

Edward Bellamy, Κοιτώντας Το Παρελθόν

Ian Banks, Πέτρινο Τραγούδι

Pat Murphy, Η Ρέιτσελ Ερωτευμένη

Poul Anderson, Οι Ανυποχώρητοι

Samuel Delany, Νόβα

Norman Spinrad, Άγρια Νύχτα

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

R. Heinlein, Αστροναυτης Τζόουνς

Ωραίος ο Ζελάζνυ. Έπιασε το νόημα... Ο Άντερσον όμως με απογοήτευσε εντελώς.

 

Δε βλέπω να πιάνω το στόχο των δεκατριών βιβλίων σε τέσσερις μέρες, αλλά κι όσο μπόρεσα ωραίο ήτανε. Ίσως κάνω κάτι αντίστοιχο, το επόμενο ΣΚ με κάτι Ιντιάνα Τζόουνς νουβέλες που έχω αδιάβαστες. Έτσι για να γιορτάσω την τέταρτη ταινία.

[Naroualis]

Λοιπόν... Τελικά αποτελέσματα τετραημέρου και σχόλια:

 

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

Γενικά είμαι των διηγημάτων περισσότερο περά των μυθιστορημάτων. Δεν κατάλαβα όμως για ποιο λόγο αυτά τα συγκεκριμένα διηγήματα είναι η "Χρυσή Εποχή". Δε μπορώ να πω ότι ήταν απαίσια, γιατί δεν ήταν, αλλά ειλικρινά απέχουν από το να χαρακτηριστούν χρυσά.

William Gibson, Ο Μνημονικός Τζώνυ

Το ομότιτλο το περίμενα λίγο διαφορετικό (ίσως και να επηρεάστηκα από την ταινία), αλλά τα υπόλοιπά ήταν υπέροχα, ξεχώρισα την Ενδοχώρα και το Κάψιμο της Chrome.

Ρότζερ Ζελάζνυ, Επιστροφή Στη Γη

Λυπάμαι, αλλά ελάχιστα μπορώ να πω για το Ζελάζνυ. Τον αγαπώ πολύ. Ειδικά την ώρα που μπλέκει Σάτυρους και μεταλαγμένους μαζί... (Για την ακρίβεια η ιστορία έχει κάποιους απο μηχανής θεούς τραβηγμένους από τα μαλλιά... Αλλά δε με νοιάζει.)

Ian Banks, Πέτρινο Τραγούδι

Πολύ παράξενο βιβλίο. Μου φαίνεται θα του ρίξω ακόμη μια ματιά πριν αποφασίσω αν μου αρέσει ή όχι.

Pat Murphy, Η Ρέιτσελ Ερωτευμένη

Μπανγκ! Υπέροχο. Μικροσκοπικό και αξιολάτρευτο.

Poul Anderson, Οι Ανυποχώρητοι

Το βρήκα πολύ μικρό για το θέμα που πραγματευόταν, βαρετό σε σημείο αηδίας, ειδικά όταν μέσα σε μισή σελίδα προσπαθούσε να σου αναλύσει την πολιτική κατάσταση των προηογύμενων πενήντα ετών και με αναίτια νεύρα. Οι Πρεσβύτεροι είναι επίσης αβάσιμα πεταμένοι μέσα στην πλοκή και ενώ θα μπορούσε να το αναπτύξει και να το κάνει να φυσάει, το αφήνει να περασει με ένα επιπόλαιο πασάλλειμα.

Norman Spinrad, Άγρια Νύχτα

Πολύ αγρια στην πραγματικότητα. Αηδιάσα τον εαυτό μου. Αρα και καλή.

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

Δεν πρόλαα να το ολοκληρώσω, αλλά μέχρι τη μέση του φαίνεται υπέρχο. Ατμοσφαιρικό αν μη τι άλλο.

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς εφ. Μάλλον κοινωνικό σχόλιο είναι, τυλιγμένο με ένα πετσετάκι αστυνομικού μυστηρίου. Καλούτσικο.

 

Ray Bradburry, Κάτι Κολασμένο Έρχεται Προς Τα Δω -- Edward Bellamy, Κοιτώντας Το Παρελθόν -- Samuel Delany, Νόβα -- R. Heinlein, Αστροναυτης Τζόουνς μένουν για τις καλένδες. Άντε και του χρόνου.

[D'Ailleurs]

J.G. Ballard, Η Πλημμύρα

Δεν πρόλαα να το ολοκληρώσω, αλλά μέχρι τη μέση του φαίνεται υπέρχο. Ατμοσφαιρικό αν μη τι άλλο.

J.G. Ballard, Εκτός Ελέγχου

Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς εφ. Μάλλον κοινωνικό σχόλιο είναι, τυλιγμένο με ένα πετσετάκι αστυνομικού μυστηρίου. Καλούτσικο.

 

Ο Ballard έχει πολύ ιδιόμορφο στύλ και είναι γενικά δύσκολος. Δεν είναι ολα τα βιβλία του επιστημονική φαντασία. Σε περίπτωση πάντως που θέλεις να διαβάσεις και άλλα δικά του, τσέκαρε το απίστευτο βιβλίο (οχι ε.φ.) "Η αυτοκρατορία του ήλιου" (αυτο που εγινε και ταινία)

[trillian]

Το κάτι κολασμένο έρχεται προς τα εδώ μην το αφήσεις για τις καλένδες! Για την ακρίβεια, χειμώνα, εκεί κοντά στο χάλογουϊν, είναι ό,τι μα ό,τι πρέπει! ;)

[Oberon]

Naroualis said

Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας Η Χρυσή Εποχή

Γενικά είμαι των διηγημάτων περισσότερο περά των μυθιστορημάτων. Δεν κατάλαβα όμως για ποιο λόγο αυτά τα συγκεκριμένα διηγήματα είναι η "Χρυσή Εποχή". Δε μπορώ να πω ότι ήταν απαίσια, γιατί δεν ήταν, αλλά ειλικρινά απέχουν από το να χαρακτηριστούν χρυσά.

 

Naroualis, η "Χρυσή Εποχή" στην επιστημονική φαντασία δεν αναφέρεται σε αριστουργήματα, αλλά στη χρονική περίοδο από τα 30ς ως τα 50ς περίπου (σχετικό άρθρο στη Wiki: http://en.wikipedia.org/wiki/Golden_Age_Science_Fiction ). Στην περίοδο αυτή αναπτύχθηκαν όλα τα χαρακτηριστικά της κλασσικής ε.φ. που γνωρίζουμε σήμερα, γι'αυτό της έχει δωθεί τιμητικά ο τίτλος Χρυσή. Μπορεί σήμερα τόσο τα concepts όσο και πολλές ιστορίες να φαντάζουν ξεπερασμένες, αλλά είναι η αρχή και η βάση του συγκεκριμένου λογοτεχνικού είδους, και στην εποχή τους ήταν πολύ πιο πρωτότυπες και αρχετυπικές από πολλές σημερινές.

[D'Ailleurs]

Χάσελ Σβέν - Γκεστάπο

Ξεπεσμένοι αριστοκράτες, στυγεροί δολοφόνοι, απόκληροι της κοινωνίας και καθημερινοί άνθρωποι. Άλλοι οικειοθελώς παρασυρμένοι από ενθουσιώδη αισθήματα «αγνού» πατριωτισμού, άλλοι με εκβιασμούς και υπό την απειλή αντιποίνων, εκατοντάδες άνθρωποι στρατολογούνται στη μυστική αστυνομία του Χίτλερ, στη διαβόητη Γκεστάπο, για να στηρίξουν το ναζιστικό καθεστώς.

Την ίδια στιγμή, ο πόλεμος μαίνεται. Στο Ρωσικό Μέτωπο μια «επίλεκτη» ομάδα τιμωρημένων στρατιωτών πολεμάει τους εχθρούς του Γ' Ράιχ. Εκεί, υπό τις διαταγές του σκληροτράχηλου υπολοχαγού Όλσεν, οι πιο ικανοί μαχητές της χιτλερικής Γερμανίας σκορπίζουν ανελέητα το θάνατο. Όταν ο Όλσεν κατηγορείται ως επικριτής του καθεστώτος, πέφτει στα χέρια της Γκεστάπο. Και από κει είναι δύσκολο να γλιτώσει...

Λόουχεαντ Σ. - Βασιλιάς Αρθούρος

Ο βασιλιάς Αρθούρος έχει όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ηρώων όλων των εποχών: η εξιστόρηση των επικών κατορθωμάτων οποιασδήποτε εποχής, χαρακτηρίζεται από την απόδοση σε αυτούς υπερβολικών ιδιοτήτων, μυθικών και υπερφυσικών, που ανάγονται στον κόσμο της φαντασίας και της μυθοπλασίας.

Η ζωή του Αρθούρου εξιστορείται λεπτομερώς από διαφορετικά πρόσωπα που βρέθηκαν πολύ κοντά του και έζησαν μαζί του τις δραματικές και τις δοξαστικές στιγμές της μεγαλειώδους κυριαρχίας του. Έτσι, καθένας από τους αφηγητές προσθέτει κάποια καινούρια στοιχεία στην εξύμνηση των κατορθωμάτων του ήρωα, από όλους όμως τονίζονται η ανδρεία και η πρωτοφανής σωματική του ρώμη, το μεγαλείο της ψυχής του, η αγάπη και η αφοσίωση στους οικείους του και τους φίλους. Το στοιχείο της πίστης στη θρησκεία και τις δύναμής της διατρέχει όλο το έργο, συχνά και με στοιχεία υπερβολής και δεισιδαιμονίας, αλλά πάντοτε τονίζεται η κυριαρχία του θείου και οι θαυματουργές ιδιότητες της πίστης προσώπων που εμπλέκονται στη διήγηση και παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή του Αρθούρου.

Ούτε ο τρόπος που ο Αρθούρος ανέλαβε την εξουσία, ούτε η διαχείρισή της από αυτόν, με όλες τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που κατόρθωνε να τις ξεπερνά και να αυξάνει το γόητρό του και τη λατρεία στο πρόσωπό του, με τις απαράμιλλες επιτυχίες του στα πεδία των μαχών, ούτε το τέλος του και κυρίως αυτό δεν έχουν σχέση με το βίο και το τέλος των κοινών θνητών, γιατί ο Αρθούρος δεν ήταν ένας από αυτούς.

Νίλ Τζόρτναν - Σκιά

Η αφηγήτρια της Σκιάς, η πενηντάχρονη ηθοποιός Νίνα Χάρντυ δολοφονείται με ένα κηπουρικό ψαλίδι από τον παιδικό της φίλο Τζωρτζ. Το μυστήριο δεν είναι ποιος διέπραξε το έγκλημα, αλλά γιατί. Και μολονότι ο Τζωρτζ υπήρξε για μερικά χρόνια έγκλειστος στο ψυχιατρείο, η τρέλα του δεν αποτελεί απάντηση στο ερώτημα. Τοποθετημένο στην Ιρλανδία, σε ένα μικρό παραποτάμιο χωριό, το μυθιστόρημα ψηλαφίζει αριστουργηματικά τις επιθυμίες και τις συμμαχίες της παιδικής ηλικίας, τους φόβους, τις απαγορεύσεις και τα πάθη που την ορίζουν, σε μια αφήγηση γεμάτη σασπένς, ψυχολογική ένταση και δραματουργικό βάθος.

[D'Ailleurs]

To βιβλίο του Νίλ Τζόρνταν βγάλτε το απο την λίστα γιατι είναι μούφα και το παράτησα.

[tetartos]

Και, δεν ξέρω αν είναι τύχη , διαβάζω και έναν κλώνο του Da Vinci Code, που λέγεται "The rule of four"...

Το τελείωσα, ωραίο ήταν, κλώνος πράγματι του DaVinci Code, πρώτη συγγραφική απόπειρα δύο νέων που τους πήρε 6 χρόνια (έτσι, για να παίρνετε κουράγιο!)

 

Ένα μόνο παράπονο: οι τύποι γράψανε ένα ολόκληρο μυθιστόρημα (καθώς και ένα τουλάχιστον επιστημονικό άρθρο) γύρω από ένα βιβλίο το Hypnerotomachia και σ'όλο το κείμενο αναφέρουν ότι ο όρος προέρχεται από τα λατινικά. Αν είναι δυνατόν! Καλά, καθόλου δεν το ψάξανε το θέμα τους; Ακόμα και η Wikipedia το έχει σωστά.

[dreamwhisperer]

Μόλις τέλειωσα το "Lords of the bow" που αποτελεί συνέχεια του "Wolf of the plains", του Conn Iggulden.

 

Πραγματεύεται την ιστορία του Τζέγκις Χαν και τη δημιουργία της αυτοκρατορίας των Μογγολών.

 

Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !

 

Είναι η επιτομή του πως πρέπει να γράφεται ένα ιστορικό μυθιστόρημα (ο άνθρωπος πήγε και έζησε κάποιους μήνες στη Μογγολία μέσα σε σκηνές νομάδων για να πάρει πληροφορίες).

 

Δεν αναλώνεται ούτε σε συναισθηματισμός ούτε σε κοινοτυπίες. Εξηγεί τέλεια το γιατί οι Μογγόλοι ήταν αήτητοι και το κυριότερα καταρρίπτει πλήρως όλους τους μύθους γύρω από αυτούς.

 

Το πιο σοκαριστικό (για να δούμε πόσο μπροστά βρίσκονται τα εκδοτικά εκτός Ελλάδας) στο τέλος του πρώτου μέρους, ανακοίνωνε την έκδοση του επόμενου (με ακριβώς την ημερομηνία) και παρέθετε το πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου (σοκ;).

[araquel]

μετά το forty signs of rain που είχα διαβάσει πριν λίγους μήνες, ξεκίνησα το fifty degrees below, δεύτερο βιβλίο στην τριλογία science in the capital του kim stanley robinson. χμμ.. πάω να κάνω νήμα... ;)