Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
 Share

Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

1990. Στα όρια του σουρεαλισμού. Πέτρος Αμπατζόγλου (γ. 1931, Αθήνα) 10 μυθιστορήματα εκδομένα ως το 1990, Γιάννης Βατζιάς, (γ. 1924, Αγιά Λαρίσης), 6 μυθιστορήματα ως το 1990, έχω βρει κι άλλα του, Θανάσης Μαφούνης (γ. 1948, Άνω Κτιμένη Καρδίτσας) πρώτες δημοσιεύσεις. Είναι κάτι που θα μπορούσε όντως να είναι σκαλοπάτι, αλλά έχει πολύ Βατζιά και λιγότερο Αμπατζόγλου απ' όσο θα 'πρεπε. Για να μην πω για το Μαφούνη, που χαντακώνεται με τρεις ιστοριούλες τόσες δα.

Link to comment
Share on other sites

Κάτι κολασμένο έρχεται κατά δω

του Ρεη Μπραντμπερυ

 

Το είχα πάρει το χειμώνα αλλά καπάκι το δάνεισα και τώρα που μου επεστράφηκε το έχω για το σπίτι.Αυτές τις μέρες θα πάρω και ένα για την παραλία διότι το εξώφυλλο του Κατι κολασμένο.. δεν είναι για παραλία.Πάντως το περιεχόμενο αποζημιώνει και δικαιώνει το γνωστό ρητό για τα εξώφυλλα.

Link to comment
Share on other sites

Περιμένοντας ένα μέλος του φόρουμ να τελειώσει το Carrie… :tongue: θα αρχίσω σήμερα το Rita Hayworth and Shawshank Redemption του King.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να κουβαλάω οποιοδήποτε βιβλίο στην παραλία ή οπουδήποτε. Δεν θεωρώ κάποιο εξώφυλλο "για παραλία" ή για οτιδήποτε. Βιβλίο είναι...

Link to comment
Share on other sites

Βιβλίο στην παραλία;;; Μήπως και να μπαίνουμε με τα βατραχοπέδιλα στα βιβλιοπωλεία; (χαζομάρα :atongue2: )

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να εννοεί ότι δεν είναι αδιάβροχο βρε :tongue: Εγώ τα βιβλία μου, ούτε για πλάκα στην παραλία... ευτυχώς υπάρχει το κινητό για αυτή τη δουλειά :)

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να εννοεί ότι δεν είναι αδιάβροχο βρε :tongue: Εγώ τα βιβλία μου, ούτε για πλάκα στην παραλία... ευτυχώς υπάρχει το κινητό για αυτή τη δουλειά :)

Δηλαδή καλείς την υπηρεσία ανάγνωσης βιβλίων; :huh:

Link to comment
Share on other sites

θα αρχίσω σήμερα το Rita Hayworth and Shawshank Redemption του King

Kitsos εμένα μου άρεσε πάρα πολύ αυτό. Έχει γυριστεί και ταινία με τον Τ. Ρόμπινς η οποία είναι επίσης πολύ καλή.

Link to comment
Share on other sites

Πλάκα πλάκα..πήρα το Φύλακας στη σίκαλη και έχει καλό εξώφυλλο παραλίας.Εντελώς άδειο,πέρα από συγγραφέα,τίτλο,εκδόσεις και μια γραμμή!Επίσης έχει σκληρό εξώφυλλο οπότε δεν θα τσαλακωθεί από πετσέτες κτλ.3 βιβλία θυμάμαι να μου έχουν χαλάσει πολύ(σκισίματα κτλ).Τα 2 από τα 3 το έπαθαν στην παραλία,με το ένα να γίνεται και μούσκεμα από ένα ξαφνικό κύμα πλοίου.

Link to comment
Share on other sites

Ποτέ δεν μου έχει χαλάσει βιβλίο στην παραλία. Επειδή προσέχω. Κατ'αρχήν το βιβλίο μπαίνει στην τσάντα όταν πρόκειται να βουτήξω, και δεν ξαναβγαίνει μέχρι να έχω στεγνώσει λιγάκι.

 

Στο θέμα μας τώρα, αφού τέλειωσα και το Βασίλειο Της Αράχνης ΙΙ: Περπατώντας στα Σκαλοπάτια των νεκρών του Γιάννη Πλιώτα, διάβασα και ένα παραμυθάκι του Neil Gaiman το Odd and the Frost Giant που έγραψε για την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου 2008. Αξίζει να το βρεί κανείς.

 

Τώρα έχω δύο να διαβάσω: το graphic novel "The facts in the case of Mrs Finch" πάλι του Neil Gaiman, και το "Ουρανογραφία: Η Ιστορία και Μυθολογία των Αστερισμών" του Χαρίτων Τομπουλίδη.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα σε μία μέρα το "Ψυχρό Δέρμα" του Καταλανού Pinol και το βρήκα πολύ δυνατό.

Τρόμου είναι και σε πολλά σημεία η ατμόσφαιρά του θύμιζε το "Φάρο στην Άκρη του κόσμου" του Βερν, κάτι που μου άρεσε.

Link to comment
Share on other sites

Καλό, ε? Νομίζω, είναι δυνατό χαρτί.

Να σου δώσω το δεύτερο που έβγαλε, με τίτλο "Η Πανδώρα στο Κονγκό".

Link to comment
Share on other sites

Kitsos εμένα μου άρεσε πάρα πολύ αυτό. Έχει γυριστεί και ταινία με τον Τ. Ρόμπινς η οποία είναι επίσης πολύ καλή.

Είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες, χαίρομαι πολύ που σου αρέσει. Συνήθως διαβάζω πρώτα το βιβλίο και μετά βλέπω την ταινία αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε αντίστροφα. Σχεδόν πάντα το βιβλίο είναι καλύτερο οπότε αν ισχύει το ίδιο και εδώ θα περάσω καλά. ^_^

Link to comment
Share on other sites

Εγώ έχω ένα κόλλημα με τη Ρίτα-Gilda και βασικά όταν είχα δει το συνδυασμό Ρίτα-Κίνγκ ένα χτυποκάρδι το είχα όπως και να το κάνουμε... Ε, μετά, η ταινία ήταν Ρόμπινς-Φρίμαν (ένα από τα πιο αξεπέραστα δίδυμα που έχω δει βασικά) και ενώ ήταν του Ντάραμποντ η σκηνοθεσία της δε με πείραξε καθόλου.

Link to comment
Share on other sites

Μόλις τέλειωσα (για Νιοστή φορά) το Science of Discworld I, απλά υπέροχο.

 

Πριν λίγο, κατέβηκα στο υπόγειο για να βρω το ηλεκτρικό κατσαβίδι, έχοντας κάτι μερεμέτια που είχαν ανάγκη φροντίδας στην βεράντα. Το μάτι μου έπεσε στην μεγάλη ξύλινη ντουλάπα στην άκρη του υπογείου. Προσπερνώντας κουβάδες μπογιάς και άλλα εργαλεία, είδα ένα χαρτόκουτο στο κάτω μέρος της παλιάς ντουλάπας. Είχε μέσα παλιά τετράδια (δημοτικού), 2 χαλασμένα κοντρόλ, ένα σπιράλ ζωγραφικής και Τα Βουνά Της Τρέλας. Δεν είχα ιδέα ότι είχα αυτό το βιβλίο και δεν μπορώ να σκεφτώ που βρέθηκε εκεί.

 

Δεν το έχω διαβάσει ποτέ (γενικά καθόλου Λάβκραφτ). Μιας και τέλειωσα το Science ας το ξεκινήσω αποψε το βράδυ. Άλλωστε δεν με βλέπω να βγαίνω έξω σήμερα, έρχεται χοντρή καταιγίδα πάνω από την Ξάνθη.

 

So, ενα μυστηριώδες αντίτυπο, περιέργεια, ένας σκοτεινός ουρανός που θα τον σκίζουν οι κεραυνοί της καλοκαιρινής καταιγίδας... Τι άλλο χρειάζομαι για να ξεκινήσω τον Λάβκραφτ;

 

(Να παω και το κατσαβίδι στον πατέρα πριν αρχίσει να σιχτιρίζει, αυτό χρειάζομαι.)

Link to comment
Share on other sites

John Le Carre - Ο ράφτης του Παναμά

 

 

Ήταν ένα εντελώς συνηθισμένο απόγευμα Παρασκευής στον τροπικό Παναμά, μέχρι που ο Άντριου Όσναρντ όρμησε στο κατάστημα του Χάρι Πέντελ, ζητώντας να του πάρουν μέτρα για ένα κοστούμι…

 

Ο Χάρι Πέντελ είναι ο χαρισματικός, ευφυέστατος ιδιοκτήτης της επιχείρησης Πέντελ & Μπρέθγουεϊτ, όπου ράβεται όλη η καλή κοινωνία της Κεντρικής Αμερικής. Ο Άντριου Όσναρντ, αδίστακτος και φιλόδοξος, είναι κατάσκοπος. Η αποστολή του έχει δύο σκέλη: να παρακολουθήσει τους πολιτικούς χειρισμούς που θα οδηγήσουν στην παράδοση της Διώρυγας του Παναμά από τους Αμερικανούς, και να εξασφαλίσει στον εαυτό του τα πλούτη που ονειρεύεται και που ως τώρα πεισματικά του διαφεύγουν.

 

Ο Χάρι είναι διάσημος για τις ιστορίες που αφηγείται, όσο και για τα κοστούμια του. Έτσι, όταν ο Όσναρντ, εκβιάζοντάς τον, τον υποχρεώνει να γίνει πληροφοριοδότης του, θα επινοήσει τα καλύτερα παραμύθια που διηγήθηκε ποτέ και θα δώσει στον αλαζονικό Όσναρντ το μάθημα που του αξίζει...

Link to comment
Share on other sites

Stephen King - Thinner

 

χρειάζονται και σχόλια; :whistling:

 

edit: Η αρχή δεν με ενθουσίασε, τώρα που πλησιάζω στο τέλος μπορώ να πω ότι παίρνει τα πάνω του...

 

Από την στιγμή που ξανασυναντά τον Τσιγγάνο και μετά δηλαδή.... τα πρηγούμενα κεφάλαια απλά σε βάζουν στο κλίμα... από την συνάντηση και μετά μπαίνει στο ζουμί.... είδωμεν.... :beerchug:

Edited by white_unicorn
Link to comment
Share on other sites

So, ενα μυστηριώδες αντίτυπο, περιέργεια, ένας σκοτεινός ουρανός που θα τον σκίζουν οι κεραυνοί της καλοκαιρινής καταιγίδας... Τι άλλο χρειάζομαι για να ξεκινήσω τον Λάβκραφτ;

Μια αναπαυτική πολυθρόνα δίπλα στο παράθυρο και ένα δροσερό ποτάκι. ;)

Link to comment
Share on other sites

Για να μη σκέφτομαι τη φωτιά στο χωριό, διάβασα το Μέλμοθ τον Περιπλανώμενο, του Τσάρλς Μάτσουριν. Δυστυχώς ήταν η συντετμημένη έκδοση. Μου άρεσε περισσσότερο απ' όσο περίμενα. Συνεχίζω με το Λόφο των Ονείρων του Άρθουρ Μάχεν.

Link to comment
Share on other sites

SPAM: Πήρα ένα βιβλίο και βγήκα με τα σκυλιά στο μπαλκόνι για να το διαβάσω, κάνοντας ταυτόχρονα χάζι. Έμεινα στο χάζι. Τα χρώματα ήταν κάπως βαθύτερα και το αεράκι ήταν δροσερό. Η Εύβοια απέναντι με τη Δίρφυ, κάποια λευκά σύννεφα, τα βαθυγάλανα νερά του Ευβοϊκού, τα βαρκάκια και τα καΐκια κράτησαν το μάτι απασχολημένο και τις σκέψεις γόνιμες. Πηγαινοερχόταν και κόσμος στο παραλιακό πεζοδρόμιο, πολλοί κάθονταν με τα σουβλάκια και τις μπύρες τους στα παγκάκια. Περνούσε και κάποιος με τον σκύλο του για να αναστατώνει τους δικούς μου.

 

Το βιβλίο όμως παρέμεινε κλειστό.

 

[Είναι το Παράξενες Θάλασσες του Άρθουρ Κλαρκ, εκδόσεις Κάκτος. Το έχουμε κάπου 25 χρόνια σε αυτό το σπίτι και δεν έχει διαβαστεί ποτέ. Το είχε αγοράσει ο αδελφός μου σε κάποιο παζάρι νομίζω, αρχές '80, πριν φύγω για Αμερική. Θυμάμαι πως είχα επιχειρήσει να το διαβάσω τότε αλλά κλάταρα μετά από λίγες σελίδες. Από την αρχή αυτού του καλοκαιριού θέλω να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία αλλά...δεν μπόρεσα ακόμα. Ασφυκτιώ να βρεθώ χωμένος μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου μέ τις ζέστες.]

Link to comment
Share on other sites

...με ένα πολύ δελεαστικό εξώφυλλο, ένα μοντέρνο (διαστημικού προφίλ) υποβρύχιο να κατευθύνεται πάνω σε ένα τεράστιο πλάσμα της θάλασσας; Που από ό,τι θυμάμαι δεν είχε καμιά σχέση με την υπόθεση. Κάκτος, 1979. Πήγα και το ξεσκόνισα λίγο στη βιβλιοθήκη... Οου... Πάνε σχεδόν τριάντα χρόνια από τότε που το είχα πιάσει πρώτη φορά στα χέρια μου...

Link to comment
Share on other sites

Για να μη σκέφτομαι τη φωτιά στο χωριό, διάβασα το Μέλμοθ τον Περιπλανώμενο, του Τσάρλς Μάτσουριν. Δυστυχώς ήταν η συντετμημένη έκδοση. Μου άρεσε περισσσότερο απ' όσο περίμενα. Συνεχίζω με το Λόφο των Ονείρων του Άρθουρ Μάχεν.

 

 

Ευθυμία, απο ποιές εκδόσεις?

Link to comment
Share on other sites

Ερατώ, 2007. Χαριτωμένη μετάφραση, ωραία εμφάνιση του βιβλίου. Ακόμη και η γραμματοσειρά μου άρεσε. Έχει και δυο κατεβατά, ένα στην αρχή κι ένα στο τέλος σχετικά με τον Μάτσουριν. Αλλά όπως είπα, επειδή το πρωτότυπο είναι κάπως άνισο και μεγαλούτσικο (ως φαίνεται), ένας από τους εκδότες παρουσίασε μια κομμένη έκδοση στα αγγλικά κι αυτήν την έκδοση έχουν μεταφράσει. Δυστυχώς το κείμενο κόβεται σε παράξενα σημεία και γενικά, ο ΄ξένος εκδότης που έκοψε ό,τι έκοψε είναι ένας κακιασμένος και ζηλιάρης άνθρωπος που προσπάθησε να καταστρέψει το έργο ενός ανθρώπου πεθαμένου 200 χρόνια πριν.

Link to comment
Share on other sites

Έχει ένα μήνα που παράγκειλα το βασίλιο της αράχνης και ακόμα δεν μου το φέρανε .Γιατί να είμαι ο μόνος σουφουφιτής σε ολόκληρη την Κύπρο :crybaby: :crybaby: :crybaby:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..