Sylook Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Επειδή η συζήτηση γίνεται ως συνήθως, φιλοσοφικά ποιητική και οραματίζουσα, θα βοηθούσε αν κάποιος απο τους ήδη εκδιδόμενους συγγραφείς του Φόρουμ μας έδινε κάποια νούμερα σε τάξη μεγέθους. Το τι πουλάει η Παυλίνα Νάσιουτζικ π.χ. εμένα δεν με ενδιαφέρει γιατί δεν πρόκειται να ασχοληθώ ποτέ με το είδος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Όμηρους, Λουκιανούς, Πλήθωνες, Παπαδιαμάντηδες, Σεφέρηδες Με αφορμή αυτό θυμήθηκα από το σχολείο (αρκετά χρονια πριν) ότι πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς είχαν παράλληλα άλλες δουλειές άσχετες προς την συγγραφή. Κανείς στο τόπο του τελικά δεν γίνεται προφήτης, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και λοιπές σωστές παροιμίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Τι νούμερα θέλεις ακριβώς; Το ποσοστό είναι γύρω στο 10% από την προ φόρων τιμή του βιβλίου, για την οποία εσύ βέβαια θα φορολογηθείς. Ευπώλητο στην Ελλάδα θεωρείται ένα βιβλίο που ξεπερνάει τις 15000 σε πωλήσεις. Και αυτό συνήθως είναι τις θεματολογίας που ανέφερες. Μπορώ να σου πω, ότι η Μάιρα Παπαθανασοπούλου πούλησε με τον Ιούδα της, γύρω στα 300000 αντίτυπα, αλλά αυτό ήταν εκδοτικό φαινόμενο. Τώρα όλα εξαρτώνται από το marketing, τον εκδοτικό οίκο. Και μία λεπτομέρεια, πλέον έχει γίνει μόδα, να πληρώνει ο ίδιος ο συγγραφέας τα έξοδα έκδοσης (φυσικά όχι στους σοβαρούς εκδοτικούς οίκους) από αυτό βγάλε τα συμπεράσματά σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sylook Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Τι νούμερα θέλεις ακριβώς; Το ποσοστό είναι γύρω στο 10% από την προ φόρων τιμή του βιβλίου, για την οποία εσύ βέβαια θα φορολογηθείς. Ευπώλητο στην Ελλάδα θεωρείται ένα βιβλίο που ξεπερνάει τις 15000 σε πωλήσεις. Και αυτό συνήθως είναι τις θεματολογίας που ανέφερες. Μπορώ να σου πω, ότι η Μάιρα Παπαθανασοπούλου πούλησε με τον Ιούδα της, γύρω στα 300000 αντίτυπα, αλλά αυτό ήταν εκδοτικό φαινόμενο. Τώρα όλα εξαρτώνται από το marketing, τον εκδοτικό οίκο. Και μία λεπτομέρεια, πλέον έχει γίνει μόδα, να πληρώνει ο ίδιος ο συγγραφέας τα έξοδα έκδοσης (φυσικά όχι στους σοβαρούς εκδοτικούς οίκους) από αυτό βγάλε τα συμπεράσματά σου. Ναι, αυτά είναι πάνω-κάτω γνωστά. Προφανώς αναφέρομαι στα νούμερα των πωλήσεων που κάνουν οι συνάδελφοι Σαιφάδες-φαντασάδες του Φόρουμ. Επαναλαμβάνω, ότι οι πωλήσεις των mainstream συγγραφέων δεν θα έπρεπε να μας αφορούν εδώ, αφού η μέση καταπιεσμένη νοικοκυρά δεν πρόκειται ποτέ να ασχοληθεί μαζί μας έτσι και αλλιώς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Λοιπόν μάγκες γράφουμε ο καθένας από ένα καλό τα βάζουμε όλα μαζί, μετά βάζουμε το χέρι στην τσέπη όλοι μαζί (o καθένας στη δικιά του έτσι;), κάνουμε άλλο ένα -300000 αντίτυπα εκδοτικό φαινόμενο- και τινάζουμε την μπάγκα στον αέρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Αυτό θα μπορούσε να γίνει με τις καλύτερες ιστορίες των διαγωνισμών ίσως... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Αυτό θα μπορούσε να γίνει με τις καλύτερες ιστορίες των διαγωνισμών ίσως... Σ' αυτή την περίπτωση γιατί να αρκεστούμε στις 300000, πάμε κατευθείαν για το παγκόσμιο ρεκόρ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Σ' αυτή την περίπτωση γιατί να αρκεστούμε στις 300000, πάμε κατευθείαν για το παγκόσμιο ρεκόρ... Δεν εννοούσα ότι θα σπάσουμε ρεκορ αλλά ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια συλλογική έκδοση. Πολλές ιστορίες είναι επιεικώς τέλειες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted May 8, 2008 Share Posted May 8, 2008 Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το θέμα δεν είναι το ποσοστό που σου δίνει ο οίκος... Κάποιος μπορεί να σου δώσει 10% άλλος 15%. Κάποιος μπορεί να σου δώσει 10 από τη λιανική τιμή, άλλος 10 από τις καθαρές εισπράξεις... Δεν είναι εκεί το θέμα, το θέμα είναι πόσα αντίτυπα θα πουλήσεις. Και επίσης, όχι πόσα θα πουλήσεις τον πρώτο χρόνο.... πόσα θα πουλάς κατά μέσο όρο ας πούμε; Γιατί άντε και πες ότι τον πρώτο χρόνο τα πας καλά και βγάζεις ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσό. Θα κάνεις το ίδιο και τον επόμενο χρόνο; Και τον μεθεπόμενο; Ή μήπως θα καταλήξεις να παίρνεις 100 ευρώ το χρόνο από ποσοστά; Φέρνω ως παράδειγμα τη Σώτη Τριανταφύλλου από Έλληνες. Όχι εκδοτικό φαινόμενο, αλλά ούτε και αφανής, με απίστευτες πολλές καλές κριτικές, πλούσιο έργο από εγκυρότατους οίκους και όχι mainstream. Δεν την βλέπω να έχει εγκαταλείψει τις μεταφράσεις και την αρθογραφία :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sylook Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 Δεν εννοούσα ότι θα σπάσουμε ρεκορ αλλά ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια συλλογική έκδοση. Πολλές ιστορίες είναι επιεικώς τέλειες Αυτό έχει γίνει ήδη, πάνω-κάτω, με τους ''Θρύλους του Σύμπαντος''. Αν μπορεί ο Γιώργος ή η Νίενορ, ας μας δώσουν κάποια τάξη μεγέθους στις πωλήσεις που έκανε. Εγώ πάντως ότι μπορούσα έκανα (μοίρασα καμιά δεκαριά αντίτυπα σε συγγενείς και φίλους). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sylook Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το θέμα δεν είναι το ποσοστό που σου δίνει ο οίκος... Κάποιος μπορεί να σου δώσει 10% άλλος 15%. Κάποιος μπορεί να σου δώσει 10 από τη λιανική τιμή, άλλος 10 από τις καθαρές εισπράξεις... Δεν είναι εκεί το θέμα, το θέμα είναι πόσα αντίτυπα θα πουλήσεις. Και επίσης, όχι πόσα θα πουλήσεις τον πρώτο χρόνο.... πόσα θα πουλάς κατά μέσο όρο ας πούμε; Γιατί άντε και πες ότι τον πρώτο χρόνο τα πας καλά και βγάζεις ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσό. Θα κάνεις το ίδιο και τον επόμενο χρόνο; Και τον μεθεπόμενο; Ή μήπως θα καταλήξεις να παίρνεις 100 ευρώ το χρόνο από ποσοστά; Φέρνω ως παράδειγμα τη Σώτη Τριανταφύλλου από Έλληνες. Όχι εκδοτικό φαινόμενο, αλλά ούτε και αφανής, με απίστευτες πολλές καλές κριτικές, πλούσιο έργο από εγκυρότατους οίκους και όχι mainstream. Δεν την βλέπω να έχει εγκαταλείψει τις μεταφράσεις και την αρθογραφία :tongue: Συμφωνώ και επαυξάνω! Πόσοι Έλληνες συγγραφείς άραγε, σπάνε την μπάνκα κάθε χρόνο με καινούριο μπέστ-σέλλερ????? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 Αν μπορεί ο Γιώργος ή η Νίενορ, ας μας δώσουν κάποια τάξη μεγέθους στις πωλήσεις που έκανε. Εμ, εγώ όχι, με συγχωρείται κι όλας αλλά ιδέα δεν έχω. Έχω τη γενική αίσθηση μόνο πως έχει πάει αρκετά καλά, αλλά από τη στιγμή που το βιβλίο κυκλοφόρησε καμία ανάμειξη δεν έχω με τα νούμερά του. Και παρόλο που είμαι αρκετά καλή στα μαθηματικά, έχω την τάση να ξεχνάω νούμερα, ημερομηνίες, ονόματα κτλ Απλά για αυτό που συζητάτε, ήθελα να πω το εξής: Αν όλη αυτή η κίνηση δεν έχει έναν τύπο (σαν το Γιώργο καλή ώρα) να το πάρει το βιβλίο στο χέρι και να χτυπάει πόρτες όλη μέρα δεξιά αριστερά και να μην έχει άλλη ζωή εκτός από αυτό τις μέρες που προσπαθεί να το τοποθετήσει στα ράφια, δε θα το μάθει κανείς. Αν κάποιος λοιπόν είναι διατεθιμένος να το κάνει αυτό μπορείτε να το ξεκινήσετε, δεν είναι και τίποτα, αν όχι... χαμένος κόπος και λεφτά. Τώρα το να τινάξει την μπάνγκα στον αέρα το θεωρώ δύσκολο, πολύ δύσκολο, αλλά όχι κι ακατόρθωτο. Όταν μιλάμε για 30 άτομα που το καθένα προσωπικά θα θέλει ακριβώς αυτό, η προώθηση θα μπορούσε να γίνει παιχνίδι. Από μια ώρα την ημέρα ας πούμε αν ασχολιόταν ο καθένας να το λέει από δω κι από κει, να κολλήσει δυο αφίσες και να κλείσει μερικές παρουσιάσεις (ίσως και σε κάποια εκπομπή της tv ας πούμε) πασίγνωστο θα γινόταν με τη μία και η κίνηση και το ίδιο το βιβλίο. Απλά ξέρω καλά πως κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο. Μπορεί να τα λέμε εδώ, να τα συζητάμε και να μας βγαίνουν ωραία, όμως όταν θα γινόταν η κίνηση τη δουλειά θα την έκαναν άντε 3 από τους τριάντα γιατί οι άλλοι θα είχαν κάτι "καλύτερο να κάνουν". Με συγχωρείτε που είμαι τόσο κυνική μεσημεριάτικα, απλά αυτή τη συζήτηση την έχω κάνει τόσες φορές και για τόσα διαφορετικά πράγματα που οκ, πλέον αυτές οι ομαδικές κινήσεις μου φαίνονται λίγο "κάπως". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 Όλο αυτό το θέμα με τις αμοιβές δεν έγινε λίγο γραφικό; Εντάξει, μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, μακάρι τα υπήρχαν πραγματικές ευκαιρίες, μακάρι να υπήρχε επαγγελματισμός, μακάρι να μπορούσαμε να ζήσουμε με τα βιβλία. Η κατάσταση είναι έτσι όπως είναι. Προσωπικά γράφω γιατί μ' αρέσει. Και όταν κατάλαβα ότι ούτε ιδιοφυία είμαι που θα αλλάξει τη λογοτεχνία, ούτε πλούσιος θα γίνω, ούτε καν ταλαντούχος, ούτε πρόκειται να ζήσω από τη συγγραφική, απελευθερώθηκα και άρχισα να το χαίρομαι ακόμα παραπάνω. Στο κάτω κάτω ρε παιδιά, αυτό που μετράει είναι αυτή η αίσθηση όταν γράφεις, η δημιουργία, το παιχνίδι των λέξεων, η κατάρτιση της υπόθεσης. Τώρα, λεφτά; Ας πάνε στο καλό. Όποιος θέλει να γίνει πλούσιος, ας γίνει εφοπλιστής, όχι συγγραφέας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 (edited) Αφού τα έβαλα όλα κάτω, σε κάποια ηλικία της ζωής μου στην οποία δεν μου στέριωσε και τίποτα που να μου πήγαινε να ασχολήθω (εκτός από το θέατρο-μια άλλη τραγική ιστορία) αποφάσισα όλα εκείνα που με βασάνιζαν από παιδί μέχρι σήμερα, δηλαδή τη φαντασία μου, να την κάνω επάγγελμα. Ξέρω τι πήρα και ξέρω τι επίσης πρόκειται να πάρω. Όμως δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, αυτό έχω μόνο. Προσπαθώ να γίνω καλός σε αυτό που κάνω και να διατηρίσω την όρεξη μου για συγγραφή. Δεν ξέρω αν στο μέλλον βρω δουλειά που να μου ταιριάζει ή έστω να παρέχει τα προς το ζειν, αλλά ελπίζω να καταφέρω να πετύχω αυτό που πραγματικά θέλω. Για το όνομα του Θεού, στην εποχή μας ο κάθε τραγουδιάρης και η κάθε πόρνη κάνουν καριέρα επειδή κάνουν αυτό που αγαπούν (τραγουδιστές, ηθοποιοί, πορνοσταρ), γιατί να μη μου δώσουν κι εμένα και σε όλους του είδους μου την ευκαιρία να το πετύχω; Τέχνη παράγω στο κάτω κάτω, και πολιτισμό. Από τη μία δηλαδή στην Ελλάδα να λέμε για Όμηρους, Λουκιανούς, Πλήθωνες, Παπαδιαμάντηδες, Σεφέρηδες και από την άλλη μόνο ξένους σύγχρονους του είδους επειδή τυχαίνει τα έργα τους να γίνονται κινηματογραφικές θρησκείες; Eπιτρέψτε μου, αγαπητοί φίλοι, να χαιρετήσω κι εγώ αυτήν την τοποθέτηση του Παρατηρητή. Νομίζω πως τον καταλαβαίνω πολύ καλά, δηλαδή καταλαβαίνω αυτό που θέλει να εκφράσει, και συμπάσχω με τα συναισθήματά του, παρόλο που προσωπικά δεν θα είχα την τόλμη να πάρω την απόφαση να στηριχθώ αποκλειστικά στο όνειρό μου για την επιβίωση. Τώρα, πιο συγκεκριμένα επί του θέματος, (που έχει απασχολήσει αρκετές φορές το forum) : ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να συζητάμε τόσο πολύ για το χρηματικό μέρος της υπόθεσης. Δεν είμαι συνηθισμένος σε αυτή την λογική (όπως υποθέτω οι περισσότεροι από εμάς) και δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος νέος συγγραφέας θα σκεφτόταν ποτέ το γράψιμο σε σχέση με τα χρήματα. Νομίζω πως όταν κανείς ξεκινά ή όταν βρίσκεται στα πρώτα βήματα, αυτό είναι το τελευταίο που θα σκεφτεί και θα τον απασχολήσει... Κατά την γνώμη μου, το ζήτημα των αμοιβών, των συμβολέων, γενικά των οικονομικών απολαβών από τους συγγραφείς για τα βιβλία τους, θα έπρεπε να είναι ένα συνδικαλιστικό θέμα - ένα θέμα δηλαδή που θα έπρεπε να απασχολεί κάποιο σωματείο, κάποια ένωση συγγραφέων, όπου εκεί, με τις κατάλληλες διαδικασίες, να τίθεται το θέμα και οι ανάλογες διεκδικήσεις πάνω σε αυτό (όπως δηλαδή οι σεναριογράφοι και τελευταία και οι ηθοποιοί στο holywood κάνουν ). Έτσι δεν θα έπρεπε να είναι ; σε κάποια σοβαρή και οργανωμένη, υπολογίσιμη, βάση. Γιατί αυτό δεν υπάρχει - απ' όσο γνωρίζω - ούτε κατ΄ιδέαν στην Ελλάδα ; Από την άλλη, βρήκα πολύ χαρακτηριστική και, ως ένα βαθμό, λογική εκείνη την άποψη που εκφράστηκε στο διήμερο Φανταστικής Λογοτεχνίας στο CUBE (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα της συγγραφέως που την εξέφρασε), που έλεγε πως δεν θα την πείραζε ακόμη κι αν πλήρωνε για να βγει το βιβλίο της από κάποιο εκδοτικό, γιατί όπως είπε "όποιος εξασκείται σε ένα προσωπικό χόμπι και πάθος, δεν πληρώνει για τους εξοπλισμούς που απαιτούνται για να μπορεί να το πραγματοποιεί ; αν κάναμε ορειβασία ή καγιάκ, δεν θα βάζαμε προσωπικά έξοδα για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε ; γιατί να μην δούμε το ίδιο και στην συγγραφική, όταν μάλιστα γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι ασχολούμαστε με κάτι που δεν θα κερδίσει ποτέ την προσοχή του μεγάλου κοινού ;". Είναι μία άποψη, που αγγίζει το ζήτημα των οικονομικών αμοιβών από άλλη οπτική, όχι μόνο χωρίς να ζητά χρήματα αλλά δικαιολογώντας και την προσωπική καταβολή αυτών (ίσως σε προσωπικές εκδόσεις, περιπτώσεις που επίσης έχουμε δει), μία άποψη που ίσως φαίνεται κάπως ακραία όμως από την πλευρά του επιχειρήματός της θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει ένα point... Τέλος, διαβάζοντας την συνέντευξη του VanderMeer που υπάρχει στο forum, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος συγγραφέας διατηρεί και άλλη δουλειά και μάλιστα δηλώνει πως του αρέσει αυτό και δεν βρίσκει τον λόγο να την εγκαταλείψει. Αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα : "Δεν θεωρώ την άλλη μου δουλειά βάρος. Δεν θα ήθελα να ΜΗΝ έχω άλλη μία δουλειά, γιατί δεν θα ήθελα να εξαρτώμαι πλήρως από τους εκδότες μου. Θέλω να γράφω μόνο τα πράγματα που μου αρέσουν και τελείωσε. Αν εξαρτιόμουν πλήρως από τη συγγραφή, αυτό θα ήταν λάθος. Όπως έχουν τα πράγματα, απλά εξασκούμαι πολύ ώστε να μπορώ και να πηγαίνω στη δουλειά μου και να συγγράφω 20 με 40 ώρες την εβδομάδα." Αφού ο VanderMeer τα καταφέρνει, ομολογώ πως παίρνω κι εγώ λίγο θάρρος... ;) ΥΓ : επίσης, επειδή τώρα τα πρόσεξα καλύτερα, νομίζω πως όλοι συμφωνούμε με την τελευταία τοποθέτηση του dreamwhisperer, έτσι είναι κι εκεί πρέπει να επικεντρωθεί κανείς. Όσο για την μικρή απογοήτευση και την κούραση της Nenior, νομίζω πως όσοι έχουμε προσπαθήσει να ασχοληθούμε με συλλογικές κινήσεις και με την ανταπόκριση του κόσμου έχουμε τα ίδια συναισθήματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να παραιτούμαστε. Ένας άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να τα καταφέρει όλα μόνος του και όποιος το παλεύει πραγματικά κάποια ανταπόκριση θα βρει ;) Edited May 9, 2008 by synodoiporos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 Από την άλλη, βρήκα πολύ χαρακτηριστική και, ως ένα βαθμό, λογική εκείνη την άποψη που εκφράστηκε στο διήμερο Φανταστικής Λογοτεχνίας στο CUBE (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα της συγγραφέως που την εξέφρασε), που έλεγε πως δεν θα την πείραζε ακόμη κι αν πλήρωνε για να βγει το βιβλίο της από κάποιο εκδοτικό, γιατί όπως είπε "όποιος εξασκείται σε ένα προσωπικό χόμπι και πάθος, δεν πληρώνει για τους εξοπλισμούς που απαιτούνται για να μπορεί να το πραγματοποιεί ; αν κάναμε ορειβασία ή καγιάκ, δεν θα βάζαμε προσωπικά έξοδα για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε ; γιατί να μην δούμε το ίδιο και στην συγγραφική, όταν μάλιστα γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι ασχολούμαστε με κάτι που δεν θα κερδίσει ποτέ την προσοχή του μεγάλου κοινού ;". Είναι μία άποψη, που αγγίζει το ζήτημα των οικονομικών αμοιβών από άλλη οπτική, όχι μόνο χωρίς να ζητά χρήματα αλλά δικαιολογώντας και την προσωπική καταβολή αυτών (ίσως σε προσωπικές εκδόσεις, περιπτώσεις που επίσης έχουμε δει), μία άποψη που ίσως φαίνεται κάπως ακραία όμως από την πλευρά του επιχειρήματός της θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει ένα point... Μην φτάσουμε σε υπερβολές, η προσωπική επένδυση πάνω στο βιβλίο είναι μία από τις σύγχρονες μάστιγες της ελληνικής λογοτεχνίας. (Σίγουρα υπάρχει και στο εξωτερικό, όχι όμως σ' αυτό το βαθμό). Με κίνδυνο να μου κάνει πάλι παρατήρηση ο Dain και επειδή δεν ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί το θέμα, τα πράγματα είναι απλά. Η τεχνική της αυτοχρηματοδότησης, αναπτύχθηκε την τελευταία εικοσαετία, όχι σαν πληρωμή των εξόδων του χόμπυ σου, αλλά ως επιχείρηση ματαιοδοξίας. Ο κάθε αποτυχημένος ψάχνει έναν εκδοτικό οίκο για να πληρώσει και μετά απευθύνεται στον κύκλο του όχι για να μεταφέρει ένα μηνυμα, αλλά για να κάνει γνωστό το ότι είναι συγγραφέας. Χαρακτηριστικό επιχείρημα: έχετε δει τα βιογραφικά σ' αυτές τις περιπτώσεις; Πιάνουν σχεδόν όλο το εξώφυλλο, λες και έγραψε ο βασιλιάς Κάρολος της λογοτεχνίας. Απλή ματαιοδοξία είναι και τίποτα άλλο. Στο κάτω κάτω αν θέλεις απλώς να δημοσιοποιήσεις το έργο σου, υπάρχουν και τα blog. Ούτε πληρώνεις ούτε πληρώνεσαι και δεν αναγκάζεις και κανέναν να το "αγοράσει", κάνεις και το χόμπι σου. Ο Παρατηρητής νομίζω τα είπε όλα όσο πιο πλήρη γινόταν. Ευκαιρίες... Τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο. Σημείωση: Συνοδοιπόρε έχεις ίσως το πιο ωραίο blog που έχω δει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted May 9, 2008 Share Posted May 9, 2008 (edited) Μην φτάσουμε σε υπερβολές, η προσωπική επένδυση πάνω στο βιβλίο είναι μία από τις σύγχρονες μάστιγες της ελληνικής λογοτεχνίας. Η τεχνική της αυτοχρηματοδότησης, αναπτύχθηκε την τελευταία εικοσαετία, όχι σαν πληρωμή των εξόδων του χόμπυ σου, αλλά ως επιχείρηση ματαιοδοξίας. Σίγουρα είναι υπερβολικό και ούτε εμένα με εκφράζει. Συμφωνώ με αυτά που λες, όταν είναι κάτι που δημιουργείται ως ρεύμα ματαιοδοξίας. Απλά, δεν το είχα ξανακούσει διατυπωμένο έτσι ως επιχείρημα και, για κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να είναι λογικό (για κάποιες, λίγες...). Σημείωση: Συνοδοιπόρε έχεις ίσως το πιο ωραίο blog που έχω δει. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον καλό λόγο. Τον χρειαζόμαστε εμείς οι "καταραμένοι ποιητές".. Ευκαιρίες... Τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο Να προσυπογράψω λοιπόν : ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ. Edited May 9, 2008 by synodoiporos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 11, 2008 Share Posted May 11, 2008 Επειδή πολύ συζήτηση έγινε για τις αμοιβές και την πορεία της ελληνικής λογοτεχνίας, ορίστε μία λίστα με τα ευπλωλητα αυτής της εβδομάδας από "το βήμα της Κυριακής". Νομίζω ότι είναι λίγο απογοητευτική για τους σφφδες ανά την Ελλάδα. Και πιστέψτε με τη βλέπω κάθε Κυριακή και είναι κάθε φορά παρόμοια. <h1 align="center"> Ευπώλητα </h1> Σε αυτή τη στήλη παρουσιάζονται κάθε εβδομάδα οι καλύτερες πωλήσεις που σημειώθηκαν σε ένα βιβλιοπωλείο το επταήμερο που πέρασε. Σήμερα το βιβλιοπωλείο Κωνσταντινίδη (Θεσσαλονίκη) <h2 align="center"> ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ </h2> 1. Κάψτε τα νυφικά της Παυλίνας Νάσιουτζικ (εκδόσεις Λιβάνη) 2. Λίγο από το αίμα σου της Σώτης Τριανταφύλλου (εκδόσεις Πατάκη) 3. Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης της Μάρως Βαμβουνάκη (εκδόσεις Ψυχογιός) 4. Ο χορός των μυστικών της Ελένης Τσαμαδού (εκδόσεις Ψυχογιός) 5. Ολα του τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά (εκδόσεις Πατάκη) 6. Φτερά από μετάξι της Πασχαλίας Τραυλού (εκδόσεις Ψυχογιός) 7. Ο παλιάτσος και η Ανιμα της Μάρως Βαμβουνάκη (εκδόσεις Ψυχογιός) 8. Η Μαρία των μογγόλων της Μαριάννας Κορομηλά (εκδόσεις Πατάκη) 9. Ως εκ θαύματος του Κωνσταντίνου Τζούμα (εκδόσεις Καστανιώτη) 10. Η αηδονόπιτα του Ισίδωρου Ζουργού (εκδόσεις Πατάκη) <h2 align="center"> </h2> Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted May 11, 2008 Share Posted May 11, 2008 Μάλλον η λύση είναι να ονομαστεί το forum tmtao.gr Το μυθιστόρημα της απογοητευμένης οικοκυράς Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted May 11, 2008 Share Posted May 11, 2008 Λιβάνης, Πατάκης, Καστανιώτης, Ψυχογιός Λιβάνης, Πατάκης, Καστανιώτης, Ψυχογιός, Λιβάνης, Πατάκης, Καστανιώτης, Ψυχογιός Λιβάνης, Πατάκης, Καστατιώτης, Ψυχογιός ..... Λιβάνης, Πατάκης, Καστανιώτης, Ψυχογιός Πώς λέμε Πασόκ-Ν Δημοκρατία; Η ίδια κατάσταση Θα πρότεινα κι εγώ μερικούς τίτλους που θα είχαν επιτυχία στο υπέρλαμπρο κρατίδιο μας 1 Μας έκλαψαν οι ρέγγες 2 Αγάπησα και χώρισα 3 Βαρέθηκα να βγάζω το σκύλο μου βόλτα 4 Οι σκιές που ερωτεύτηκα 5 Αγάπη είναι 6 Το δηλητήριο και το φιλι του Σωκράτη 7 Κοιτώντας τη Σμύρνη 8 Χώρισα και αγάπησα 9 Ραντεβού με το Θεό στο Κολωνάκι 10 Το πουλί το γείτονα και το παπαγαλάκι μου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted May 11, 2008 Share Posted May 11, 2008 Για μένα η σημαντικότερη απολαβή είναι μία: η αίσθηση που έχεις επί το έργον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morigan Posted May 11, 2008 Author Share Posted May 11, 2008 προσωπικά θα έλεγα πάνω στο θέμα των οίκων που είπες Παρατηρητή ότι καλώς ή κακώς αυτοί είναι οι εκδοτικοί οίκοι που μπορούν να σε κάνουν όνομα. Μπορεί να μην έχεις πολλές επιλογές αλλά εγώ θα εμπιστευόμουν κάτι που το έβγαλαν αυτές οι εκδόσεις. Μπορώ να σου πω ότι σίγουρα δεν θα με ενοχλούσε καθόλου να με έκδιδαν κάποιος από τους συγκεκριμένους οίκους, μάλιστα στοχεύω για τον ψυχογιό (όχι ότι ποντάρω και την ζωή μου σε αυτό αλλά λέμε καμιά μ.....α να περάσει η ώρα )... Πιστεύω ότι η ψυχική ευχαρίστηση πρέπει να αξίζει όλα τα χρήματα του κόσμου... απλά να μην πεθάνουμε και της πείνας ρε αδερφέ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted May 11, 2008 Share Posted May 11, 2008 προσωπικά θα έλεγα πάνω στο θέμα των οίκων που είπες Παρατηρητή ότι καλώς ή κακώς αυτοί είναι οι εκδοτικοί οίκοι που μπορούν να σε κάνουν όνομα. Μπορεί να μην έχεις πολλές επιλογές αλλά εγώ θα εμπιστευόμουν κάτι που το έβγαλαν αυτές οι εκδόσεις. Μπορώ να σου πω ότι σίγουρα δεν θα με ενοχλούσε καθόλου να με έκδιδαν κάποιος από τους συγκεκριμένους οίκους, μάλιστα στοχεύω για τον ψυχογιό (όχι ότι ποντάρω και την ζωή μου σε αυτό αλλά λέμε καμιά μ.....α να περάσει η ώρα )... Πιστεύω ότι η ψυχική ευχαρίστηση πρέπει να αξίζει όλα τα χρήματα του κόσμου... απλά να μην πεθάνουμε και της πείνας ρε αδερφέ. Μίλησες για την πρώτη μου πόρτα. Εκείνη την εποχή μάλλον δεν πουλούσε η Αρχαία Ελλάδα βλέπεις... Σου εύχομαι ολόψυχα να σε επιλέξει ο Psyckoson. Ταιριάζουν κάπως οι ιστορίες σου με εκείνα που εκδίδει. Οι τίτλοι του προσφέρουν μια ξεχωριστή γλύκα, οι πάγκοι του στις εκθέσεις βιβλίων μια ακόμα ιο έντονη. Η γεύση της πόρτας όμως θα σου μείνει αξέχαστη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morigan Posted May 11, 2008 Author Share Posted May 11, 2008 Μίλησες για την πρώτη μου πόρτα. Εκείνη την εποχή μάλλον δεν πουλούσε η Αρχαία Ελλάδα βλέπεις...Σου εύχομαι ολόψυχα να σε επιλέξει ο Psyckoson. Ταιριάζουν κάπως οι ιστορίες σου με εκείνα που εκδίδει. Οι τίτλοι του προσφέρουν μια ξεχωριστή γλύκα, οι πάγκοι του στις εκθέσεις βιβλίων μια ακόμα ιο έντονη. Η γεύση της πόρτας όμως θα σου μείνει αξέχαστη. Ευχαριστώ για την ευχή αν και θα ήθελα να μου αναλύσεις λίγο το ότι οι ιστορίες μου ταιριάζουν σε αυτόν τον οίκο... Το αρχαιοελληνικό θα έπιανε μόνο αν ήταν ταυτόχρονα με την Τροία και το ξέρεις. αυτό σημαίνει αν κάποιος το διάβαζε έγκαιρα και δεν το παραπέταγε όπως μου είχες πει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted February 25, 2009 Share Posted February 25, 2009 Από τον σημερινό Ναυτίλο του Σταθη στην Ελευθεροτυπία: "Προς Είλωτες Επιστολές" Το κείμενο που θα σας παραθέσει σήμερα η στήλη (το έλαβε από τον αναγνώστη, κύριο Β.Κ., τον οποίον κι ευχαριστεί) είναι η επιστολή μιας μεταφραστικής εταιρείας προς μεταφραστές που αναζητούν εργασία ή έχει ήδη συνεργασθεί μαζί τους. Πρώτο δεδομένο: οι αμοιβές που η εταιρεία αυτή προσφέρει είναι ήδη εξευτελιστικές. Πρώτο ζητούμενο: να τις κάνει ακόμα πιο εξευτελιστικές. Σιγά την είδηση, θα πείτε! σωστόν! η εργασία είναι συνήθως είδηση μόνον στις μικρές αγγελίες ή στα αγγελτήρια θανάτου. Ομως κάτι τέτοιο ή αυτό ακριβώς φανερώνει η σημειολογία τής εν λόγω επιστολής. Η οποία βασίζεται σε όλα τα στερεότυπα και τη ρητορική της εποχής μας, αποκαλύπτοντας τη λογική της -εξ όνυχος, για άλλη μια φορά ο λέων. Και τι λέων! μια κατσαρίδα που έχει μεταλλαχθεί σε σκορπιό. Παραθέτουμε λοιπόν το εν λόγω πόνημα παράγραφον προς παράγραφον με τις υπογραμμίσεις και τα σχόλια δικά μας: 1. «Αγαπητοί συνεργάτες, »Με το παρόν, θα θέλαμε αρχικά αφενός να ευχαριστήσουμε όλους τους παλιούς μας συνεργάτες για τη στήριξη και τη συνεργασία τους σε έργα ιδιαίτερων απαιτήσεων της εταιρείας μας και αφετέρου να καλωσορίσουμε τους καινούριους στο δίκτυο συνεργατών μας». σημείωση 1: οι λέξεις είλωτας, μουζίκος, κορόιδο, σκλάβος αποφεύγονται παρ' ότι η επιστολή απευθύνεται σε νεαρούς κυρίως μεταφραστές και μεταφράστριες που εργάζονται 10-12-14 ώρες την ημέρα κυρίως κατ' οίκον, με αυστηρά ντεντ λάιν, για 500-600-700 ευρώ τον μήνα. Παιδιά με πτυχία και μεράκι για τη δουλειά τους. 2. Η «Εταιρεία... "Λελεμπλόν" (μην πάρουμε στον λαιμό μας τους μισούς εργαζόμενους) ιδρύθηκε το 199... και έως σήμερα, χάρη και στη δική σας ποιοτική εργασία, υποστήριξη και συμβολή, η επωνυμία της είναι πλέον ταυτόσημη με την ποιοτική μετάφραση, ενώ κατέχει ηγετική θέση στην ελληνική αγορά». σημείωση 2: το όνειρο κάθε γιάπη είναι η ηγετική θέση στην αγορά, ενώ η υποχρέωση του κάθε είλωτα είναι να νομίζει ότι συμβάλλει, ότι υποστηρίζει κι όχι ότι κακοπληρώνεται, εξαναγκάζεται, μειώνεται και κλαίει απ' την οργή του μόνος του μέσα στο αδιέξοδό του τα βράδια. 3. «Στο πλαίσιο αυτής της σχέσης μας (τρε σικ) και δεδομένης της επιδείνωσης της διεθνούς οικονομίας (ωχ-ωχ), όπως και των δυσοίωνων προβλέψεων για το τρέχον έτος (κλάψε με, μάνα) χρειαζόμαστε τη συνεργασία σας (βεβαίως, δικοί μας άνθρωποι είμαστε όλοι) για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις (ας ηχήσουν οι σάλπιγγες) και τα συνεχή (ωπ!) αιτήματα (ωχ!) των πελατών μας για μείωση του κόστους». Ωπα! εδώ, είμαστε! Μείωση του κόστους, δηλαδή του μεροκάματου του δικού σου. Δεν φταίμε εμείς! οι «απαιτήσεις» των πελατών μας -ίσως η μοναδική αλήθεια της επιστολής κι ως εκ τούτου, εμείς, ως καλοί γιάπηδες, μετακυλίουμε το πρόβλημα στους ασθενέστερους - εσάς! Κι αν σας αρέσει. Διότι υπάρχουν ακόμα πιο πεινασμένοι από σας, οίτινες θα σπεύσουν να πάρουν τις θέσεις σας στα κουπιά. Τέλος: η κρίση! Πριν καν έρθει, των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν τρώνε το φαΐ των άλλων -τι να κάνουμε; ο πιο αδίστακτος θα επιβιώσει. 4. «Θα θέλαμε λοιπόν να ορίσουμε μια κοινή πολιτική έκπτωσης της τάξης του 20% για το τρέχον έτος (για του χρόνου 40% άμα λάχει) προκειμένου να γίνουμε όλοι (ποιοι όλοι;) περισσότερο ανταγωνιστικοί (τι άλλο;) και ευέλικτοι (ανάθεμα την ώρα σας και τη μάνα σας) και να αντεπεξέλθουμε στις νέες συνθήκες της αγοράς, χωρίς σημαντική μείωση του αριθμού των έργων που αναλαμβάνουμε». σημείωση 4. Η πιθανή μείωση του αριθμού των μεταφραστών που θα τους έχει φύγει η ψυχή δουλεύοντας σκυμμένοι πάνω στα γραφεία τους, θα θεωρηθεί μια αποδεκτή παράπλευρη απώλεια. 5. «Η αποδοχή ή απόρριψη της πρότασής μας, ή οποιαδήποτε αντιπρόταση εκ μέρους σας (για τόλμα, ρε κακομοίρη) έγκειται καθαρά στη διακριτική σας ευχέρεια (να δουλεύεις πεινώντας ή να πεινάς δουλεύοντας). Η συνεργασία μας δεν πρόκειται να επηρεαστεί (σώώώώπα!) αν και, όπως είναι φυσικό, το τμήμα διαχείρισης έργων της εταιρείας μας (όχι εμείς, το κακό alter ego μας), θα επιλέγει κατά προτεραιότητα τους συνεργάτες που παρέχουν τις πιο ανταγωνιστικές (τι άλλο!) τιμές για τις ίδιες υπηρεσίες. σημείωση 5. Δεν υπάρχει καλή ή κακή μετάφραση, υπάρχει φθηνή ή φθηνότερη. Δεν σε απολύουμε, επιλέγουμε άλλον, πιο απελπισμένον από σένα, πιο είλωτα! Ποιος; όχι εμείς! το «τμήμα διαχείρισης(!) έργων»! Δοξάστε τους! 6. «Ελπίζουμε να έχουμε την υποστήριξή σας και αναμένουμε επικοινωνία σας. (αν θα σκύψετε το κεφάλι ή όχι...) Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την τοποθέτησή σας σε αυτή την πρόταση (να πληρώνεσθε λιγότερο) και παραμένουμε στη διάθεσή σας (για τρελίτσες;) για οποιαδήποτε διευκρίνιση. (ακόμα δεν κατάλαβες, μαλάκα;) Με εκτίμηση» (για την τιμή σου σε καλύτερες τιμές) ο Αληταράς που σου δίνει ψωμί να φας... *** Αληταράδες, φονιάδες ανθρώπων κι ονείρων, «διαχειριστές ανθρώπινων πόρων», έστι δίκης οφθαλμός. ΣΤΑΘΗΣ Σ. 25.ΙΙ.2009 stathis@enet.gr ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/02/2009 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted February 25, 2009 Share Posted February 25, 2009 Δεν υπάρχει καλή ή κακή μετάφραση, υπάρχει φθηνή ή φθηνότερη. Δεν σε απολύουμε, επιλέγουμε άλλον, πιο απελπισμένον από σένα, πιο είλωτα! Εχμμμ ετσι δουλευει η αγορα στο ελλαντα εδω και πολλαααα χρονια, κανεις δε θελει καλο επαγγελματια ολοι θελουν φτηνο επαγγελματια, και οσο υπαρχουν οι "ειλωτες" και ΕΙΔΙΚΑ αυτοι που δεχονται να πληρωνουν καλα λεφτα για προιοντα και υπηρεσιες "made by ειλωτα" το χαλι θα διαιωνίζεται... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.