10ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Γενικός, Θέμα: Τρίτη Ηλικία

[kitsos]

…dain …nikosal …mman …month …electroscribe …guardian of the rune ring #1 …trillian …atrelegis …pikei …northerain …deodonus …iliosporos …celestial …eroviana …lithonis …greenmist …odesseo …manstredin …arachnida …mistseeker …οδυσεύς … …

Αυτοί που ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑΝ.

 

 

Είχαν μάλλον… καλό λόγο…

 

Αισθάνομαι πολύ τυχερός που έγραψα τελικά. Τον γλύτωσα τον Βλαντ.

 

 

 

 

Ωραία λοιπόν. Και τώρα ανάγνωση.

[DinoHajiyorgi]

Weekend Box Office (23/06/08) :

 

Άβατος Δρόμος- 335 views

Ο Βασιλιάς και το Τραγούδι του Δάσους- 131 views

Μνήματα Που Φωνάζουν- 108 views

Ο Γερο Τροτ και ο Θάνατος- 102 views

Η Tελευταία Νύχτα- 100 views

Καμιά Φορά το να Βλέπεις Είναι Αρκετό- 79 views

Ο Λόφος με τα Αμπέλια- 73 views

Αν Φανερωθείς Χάνεις την Ψυχή σου- 72 views

Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων- 49 views

Ο Βάτραχος- 49 views

Όσκαρ- 48 views

Το Πέρασμα- 28 views

 

 

Ναι...βαριέμαι...

[Sileon]

Ο αριθμός είναι πλασματικός.

Πρέπει να υπολογίσεις πρώτον, πως κάποια διηγήματα μπήκαν πολύ νωρίς, οπότε για αυτό έχουν μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.

Δεύτερον, σε κάποια μπορεί να μπαίνει ο ίδιος ο δημιουργός πολλές φορές, ανεβάζοντας τον αριθμό των επισκέψεων.

[mariposa]

Ο αριθμός είναι πλασματικός.

Πρέπει να υπολογίσεις πρώτον, πως κάποια διηγήματα μπήκαν πολύ νωρίς, οπότε για αυτό έχουν μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.

Δεύτερον, σε κάποια μπορεί να μπαίνει ο ίδιος ο δημιουργός πολλές φορές, ανεβάζοντας τον αριθμό των επισκέψεων.

Είπα και γω.... Τόση ώρα προσπαθούσα να καταλάβω γιατί κάποιος που θέλει να αξιολογήσει τα διηγήματα του διαγωνισμού διαβάζει μόνο μερικά.

[Nienor]

Επειδή αυτή τη φορά έχουμε και νέα μέλη συμμετέχοντες (και νέα μέλη γενικότερα που μπορεί να μην έχουν ξαναψηφίσει και να επιθυμούν να το κάνουν) πάμε αναλυτικά.

 

Οι ιστορίες που διαγωνίζονται είναι οι εξής:

Άβατος Δρόμος, roriconfan

Ο Βασιλιάς και το Τραγούδι του Δάσους, Guardian of the Rune Ring #2

Μνήματα Που Φωνάζουν, DinoHajiyorgi

Ο Γερο Τροτ και ο Θάνατος, Παρατηρητής

Η Tελευταία Νύχτα, adinol

Καμιά Φορά το να Βλέπεις Είναι Αρκετό, Sileon

Ο Λόφος με τα Αμπέλια, cesar_cy

Αν Φανερωθείς Χάνεις την Ψυχή σου, mariposa

Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων, Dreamwhisperer

Ο Βάτραχος, aScannerDarkly

Όσκαρ, naroualis

Το Πέρασμα, Kitsos

Και διαθέτουν όλες τους διαφημιστική ρεκλάμα που είναι ευγενική χορηγία του Ντίνου και βρίσκεται σε αυτό εδώ το ποστ.

 

Βήμα πρώτο: επισκεπτόσαστε και διαβάζεται όλες τις ιστορίες. Είναι 12 και για να ψηφίσετε πρέπει να τις έχετε διαβάσει όλες.

Βήμα δεύτερο: Μου στέλνετε ένα προσωπικό μήνυμα (πμ) με την κατάταξή σας των ιστοριών από την καλύτερη προς τη χειρότερη. Οι συγγραφείς τοποθετούν τις 11 ιστορίες σε κάποια σειρά και βάζουν τη δική τους στο τέλος. Όπως καταλαβαίνετε είναι άτυπος νόμος το ότι θα πρέπει να ψηφίζουν όλοι οι συγγραφείς. Αν κάποιος δεν ψηφίζει (δηλαδή δε στείλει κατάταξη από την οποία θα πάρει το τελευταίο νούμερο) αυτόματα ευνοείται απέναντι στους άλλους.

Βήμα τρίτο: Σχολιάζεται τις ιστορίες που διαβάσατε.

 

Η ψηφοφορία θα λήξει στις 6 Ιουλίου τα μεσάνυχτα ακριβώς. Καμία παράταση δε θα δωθεί για ψήφους γιαυτό κοιτάξτε να ψηφίσετε εντός του ορίου.

 

Τα σχόλια κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας επιτρέπονται. Μόνο που ή θα μιλάτε για όλες τις ιστορίες (είτε εδώ είτε στα τόπικ τους) ή για καμία Και προσοχή: λέω τα σχόλια όχι το ξεκατίνιασμα... αλλά οκ αυτά τα ξέρετε ήδη

 

Καλή μας ανάγνωση

Edited July 1, 2008 by Nienor

[kitsos]

Όπως κατάλαβες Ντίνο ο μπάτλερ μου απολύθηκε. Είχε σαφέστατες οδηγίες να πατάει ένα κλικ κάθε 10 λεπτά πράγμα που ποτέ δεν έγινε. Δεν πειράζει όμως ο πύργος μου να είναι καλά και από μπάτλερ όσους θες.

[cesar_cy]

Εγώ έρηξα την ψήφο μου . Εσείς ;;;

[dreamwhisperer]

Επειδή δεν θα έχω ίνερνετ για αρκετό καιρό από εδώ και πέρα (φαντάζομαι πόσοι θα ξεφυσσάν με ανακούφιση) θα κάνω τώρα το σχολιασμό μου πάνω στα έργα.

 

Κατ' αρχάς το θέμα ήταν καταπληκτικό και δεν είναι τυχαίο το ότι υπήρχαν τόσες συμμετοχές.

 

Λοιπόν ο σχολιασμός θα γίνει με τη σειρά συμμετοχής (όπως την πήρα απο το post της Nienor).

 

Άβατος Δρόμος, roriconfan: Αρκετά καλό, λίγο με πείραξε το τρόπος που αναπτύχθηκε και φαίνεται ότι κάπου τον περιόρισε το συγγραφέα το όριο των λέξεων. Οραματικό, ωραία υπόθεση, ωραίος λόγος, έμπειρη γραφή. Φαίνεται ότι ξέρει να γράφει διήγημα. Γενικά πολύ καλό.

 

Ο Βασιλιάς και το Τραγούδι του Δάσους, Guardian of the Rune Ring #2: Λίγο έκπληξη γιατί δεν είχα διαβάσει άλλο κείμενο του Gurdian νούμερο 2. Περίεργος ποιητικός λόγος, με ροή φαντασιακή, λίγο παραμύθι λίγο ιστορία λίγο μύθος. Πάντως για μένα ήταν κάπως η αποκάλυψη του διαγωνισμού και ειλικρινά επαγγελματική δουλειά. Μ' άρεσε πολύ.

 

Μνήματα Που Φωνάζουν, DinoHajiyorgi. Dino, ξέρεις την άποψη που έχω για το λόγο σου και τα γραπτά σου και τις ιδέες σου. Ωστόσο το συγκεκριμένο δεν μ' άρεσε (μέσα στα πλαίσια ότι με έχουν τρελλάνει άλλα κείμενά σου (ξέρω άδικο)). Ο γραπτός λόγος είναι πολύ καλός, ο λόγος πάντα ρέει, ωστόσο δεν μου έδεσε η υπόθεση. Λίγο τραβηγμένο. Λίγο περιορισμένο. (Για Dino πάντα). Αρκετά καλό, περίμενα κάτι καλύτερο.

 

Ο Γερο Τροτ και ο Θάνατος, Παρατηρητής. Πάρα πολύ καλό, αν και προφανώς ο Γιώργης πήγε για διήγημα και σε λίγο θα του έβγαιναν τα άπαντα του Ουγκώ. Φαίνεται ότι αυτοπεριορίστηκε σε μέγεθος. Πάντως τονίζω, πολύ ωραία ιδέα, πολύ ωραία εφαρμογή. Ξέρει να γράφει και το κυριότερο τα κείμενά του δεν δημιουργούν πρόβλημα στον αναγνώστη. Όλα τα λάθη αυτορρυθμίζονται. Πολύ καλή δουλειά. Την άλλη φορά θα σου δώσουμε όριο 50000 λέξεων να κάνεις τη δουλειά σου.

 

Η Tελευταία Νύχτα, adinol. Ο Adinol μου έχει τραβήξει από καιρό το ενδιαφέρον. Διαθέτει στυλ και φινέτσα. Το γραπτό του είναι πάντα επαγγελματικό, ήπιο και ταυτόχρονα δυνατό. Το συγκεκριμένο διήγημα είναι ίσως το καλύτερο που διάβασα. Θα σε χαρακτήριζα αριστοκράτη της γραφής. Διαφωνώ λίγο με το πολυτονικό, αλλά όσο να πεις δίνει αισθητικό στυλάρισμα στο γραπτό (αν και δεν νομίζω ότι είναι τόσο ευτελής ο σκοπός σου).

 

Καμιά Φορά το να Βλέπεις Είναι Αρκετό, Sileon. Δυνατός, έξυπνος, επαγγελματίας. Απλά σταράτα ήρεμα, δίνει αυτό που θέλει, πολεμάει το γραπτό του και δεν αφήνει εύκολα να περάσουν κενά αέρος. Μ' άρεσε. Στιβαρός, δυνατός λόγος. Στυφή γεύση. Λίγο η υπόθεση καταρρέει σε ένα σημείο, αλλά ωραία προσπάθεια.

 

Ο Λόφος με τα Αμπέλια, cesar_cy. Εδώ λίγο κόλλησα. Είχα ένα ντε ζα βου γιατί νόμιζα ότι κάπου το έχω ξαναδιαβάσει. Αυτό ακύρωσε λίγο την προσπάθεια στα μάτια μου (αν και είμαι σίγουρος ότι απλά κόλλησα εγώ). Πάρα πολύ ωραίο και πιθανόν η καλύτερη υπόθεση από όλα. Συγνώμη αν το αδίκησα, αλλά αν κολλήσω κόλλησα. Θα του δώσω μία ακόμα ευκαιρία όταν επιστρέψω.

 

Αν Φανερωθείς Χάνεις την Ψυχή σου, mariposa. Ήπιο, ευγενικό, ήρεμο, στρωτό, αλλά μου άφησε κάτι το πικρό στο στόμα. Δεν ξέρω, έμεινα λίγο ανικανοποιήτος. Εκεί που με έσπρωχνε, με έδιωχνε. Αρκετά καλό, ήρεμο γραπτό.

 

Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων, Dreamwhisperer. Το μόνο ελλάτωμα που βρήκα ήταν ότι είναι υπερβολικά τέλειο. Αστειεύομαι. Κάτι αστείο, ως μία πρώτη συμμετοχή σε διαγωνισμό.

 

Ο Βάτραχος, aScannerDarkly. Διαβολικά έξυπνο. Μ' άρεσε πολύ. Και κάποιοι πολύ ύπουλοι συννηρμοί, τους οποίου όταν τελειώσει ο διαγωνισμός θα ήθελα να μου τους λύσει ο συγγραφέας. Πάρα, μα πάρα, μα πάρα πολύ καλό. Πιθανός νικήτής.

 

Όσκαρ, naroualis. Το ύφος της Ευθυμίας το ξέρω. Τη δύναμη του γραπτού της την ξέρω. Εδώ όμως μάλλον με αγγαρία μου έμοιασε. Μπορεί να μην είχε όρεξη, αλλά δεν κατάλαβα το νόημα της δουλειάς. Δεν μου πολυάρεσε, πάντως το ταλέντο της φαίνεται άνετα και εδώ.

 

Το Πέρασμα, Kitsos. Για μένα αυτό ήταν και το καλύτερο από όλα. Μοιάζει παιδικό αρχικά, λες οκ σιγά το θέμα, εύκολο κτλ. Και όμως δεν είναι έτσι. Ο Kitsos έγραψε κάτι που έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Μ' άρεσε ιδιαίτερα τη δεύτερη φορά που το διάβασα. Αστείο. Ειρωνικό. Με πολύ ωραίο τέλος. Μέσα από την απλοϊκότητα καμία φορά κρύβονται διαμάντια. Μου θύμησε την "Έβδομη Σφραγίδα". Πολύ ωραίο.

 

Αυτά, δεν ήθελα να στενοχωρήσω κανέναν. Τα λέμε στον επόμενο διαγωνισμό.

[cesar_cy]

Ο Λόφος με τα Αμπέλια, cesar_cy. Εδώ λίγο κόλλησα. Είχα ένα ντε ζα βου γιατί νόμιζα ότι κάπου το έχω ξαναδιαβάσει. Αυτό ακύρωσε λίγο την προσπάθεια στα μάτια μου (αν και είμαι σίγουρος ότι απλά κόλλησα εγώ). Πάρα πολύ ωραίο και πιθανόν η καλύτερη υπόθεση από όλα. Συγνώμη αν το αδίκησα, αλλά αν κολλήσω κόλλησα. Θα του δώσω μία ακόμα ευκαιρία όταν επιστρέψω.

 

Φίλε το παραμυθάκι αυτό σίγουρα δεν το έχεις ξαναδιαβάσει γιατί εγώ πρώτη φορά το δημοσιεύσα στο site αυτό . Ίσως επειδή τα παραμύθια δανίζοντται μερικά στιχεία από άλλα παραμύθια . Κάποια στιχεία τα θιοθέτησα από άλλα παραμύθια

[dreamwhisperer]

Φίλε το παραμυθάκι αυτό σίγουρα δεν το έχεις ξαναδιαβάσει γιατί εγώ πρώτη φορά το δημοσιεύσα στο site αυτό . Ίσως επειδή τα παραμύθια δανίζοντται μερικά στιχεία από άλλα παραμύθια . Κάποια στιχεία τα θιοθέτησα από άλλα παραμύθια

 

 

Μην προσβληθείς, σου εξήγησα ότι είναι κάποια προσωπικά κολλήματα. Δεν σε κατηγόρησα για λογοκλοπή, απλώς εγώ είμαι περίεργος. Και όπως είπα η καλύτερη υπόθεση από όλα. Ηρέμησε.

[cesar_cy]

Μην προσβληθείς, σου εξήγησα ότι είναι κάποια προσωπικά κολλήματα. Δεν σε κατηγόρησα για λογοκλοπή, απλώς εγώ είμαι περίεργος. Και όπως είπα η καλύτερη υπόθεση από όλα. Ηρέμησε.

 

Φίλε καθόλου δεν προσβλήθηκα αντιθέτως χάρηκα που διάβασες το διήγημα μου και έκανες κάποιο σχόλιο . Απλός ήθελα να το ξεκαθαρισω αυτό που λες . Φιλικά ;) ;) ;)

[dreamwhisperer]

Φίλε καθόλου δεν προσβλήθηκα αντιθέτως χάρηκα που διάβασες το διήγημα μου και έκανες κάποιο σχόλιο . Απλός ήθελα να το ξεκαθαρισω αυτό που λες . Φιλικά ;) ;) ;)

 

Κανένα πρόβλημα και καλά έκανες γιατί τώρα που το ξαναδιάβασα το σχόλιο, όντως έβγαινε αυτή η εντύπωση.

 

Πολύ καλό, ήταν απλώς το αίσθημα που μου δημιουργήθηκε εμένα προσωπικά (μπορεί να ήταν τυχαίο).

 

[DinoHajiyorgi]

Οι ιστορίες κριτικάρονται με την σειρά που κατατέθηκαν.

 

Η Τελευταία Νύχτα του adinol. Σε πολλά σημεία μου έδωσε μια αίσθηση από το Κουρδιστό Πορτοκάλι, εκεί όμως που ανησυχούσα για τον γέρο, παγιδευμένος στην αφήγηση πρώτου προσώπου, κοίταξα ξαφνικά στον καθρέπτη και μου κόπηκε η χολή. Η ιστορία είναι σωστά ομιχλώδης, δίνοντας του μια αίσθηση κακού ονείρου. Ποια είναι η αλήθεια και ποιος ο τρόμος. Είχε την σύζυγο του που κοιμόταν δίπλα του ή το φαντάστηκα; Μετά εκείνο το σπιτάκι με τα ψώνια που περιμένουν απ’έξω. Ευτυχώς τέλειωσε, και ξύπνησα, πριν μπούμε πολύ μέσα.

 

Άβατος Δρόμος του roriconfan. Ένα εξαίσιο παραμύθι. Ευφάνταστο, αστείο, δραματικό στα σωστά σημεία με καταπληκτική κορύφωση. Με συγκίνησε πραγματικά καθώς και οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι τραγικές φιγούρες που δεν μπορούν να…σώσουν τον εαυτό τους. Για τον ένα πολύ αργά, για τον άλλο πολύ νωρίς για να το ελέγξει. Μέχρι και τις τελευταίες συμμετοχές το διήγημα ήταν στην κορυφή της κατάταξης μου.

 

Ο Βασιλιάς και το Τραγούδι του Δάσους του Guardian #2. Guardian two, είσαι κλασσικός και συνεπής. Μας έδωσες ένα πανέμορφο ατμοσφαιρικό παραμύθι. Η αφήγηση συγκινητική, δεν κούρασε καθώς ζήσαμε την αγωνία του πρωταγωνιστή βασιλιά. Και το αναπάντεχο τέλος ίσως θα ήταν μεγαλειώδης αν…είχα καταλάβει το σκεπτικό πίσω από την πράξη του. Που δεν το κατάλαβα. Και ίσως φταίω εγώ σε αυτό (γι αυτό και θα περιμένω να δω τι θα πουν άλλοι). Καμιά φορά τα παιδιά τα καταφέρνουν μια χαρά μετά τον χαμό του πατέρα, αλλά εδώ μας λες πως μάλλον χάθηκε το βασίλειο. Το σημαντικό όμως είναι: Ποιο ήταν το σκεπτικό του βασιλιά και τι του το έδωσε;

 

Ο Βάτραχος του aScannerDarkly. Μετά το DeLorean, ένα Citroen DS είναι άξιο σου-φου όχημα για να πάρει έναν ταξιδιώτη σε μια κρουαζιέρα στη μνήμη. Η ματιά ενός ανθρώπου στα παλιά, στις ανολοκλήρωτες και χαμένες ευκαιρίες της ζωής του, έχει κλασσικά και εγγυημένα συγκινησιακή δύναμη. Και αυτό είναι το ατού του διηγήματος. Λάμπει πάνω από οποιοδήποτε άλλο αφηγηματικό ψεγάδι. Ο Ηλιαχτίδας για παράδειγμα, πέφτει πολύ βολικός και καλοσυνάτος στη σχέση του με τον πρωταγωνιστή. Θα μπορούσε να πέσει μια τριβή εκεί για να γίνει πιο πιστευτός. Το ταξίδι θα μπορούσε να ανοίξει τα μάτια και του Ηλιαχτίδα σε κατευθύνσεις που ήταν κλειστά. Ο γέρος θα είχε έτσι την ευκαιρία να αναβαθμιστεί στα μάτια του νέου – που θα έχει να αναλογιστεί τα δικά του επερχόμενα γηρατειά και τις ευκαιρίες που χάνει τώρα.

 

Ο Γέρο-Τροτ και ο Θάνατος του Παρατηρητή. Υπέροχο. Από τη μια χαίρομαι πως ίσως έχει συνέχεια, από την άλλη, έτσι όπως είναι, το «ανολοκλήρωτο φινάλε» δίνει στο διήγημα απίστευτη δύναμη. Γιατί το κουκούτσι είναι αλλού. Ξεκινάει με την λαχτάρα ενός αγοριού, αναπτύσσεται δραματικά μέσα από τον έξοχο διάλογο με τον γείτονα, και κλείνει με το ξέσπασμα στο πρόσωπο του θανάτου. Ο ήρωας της ιστορίας έχει κερδίσει την αξιοπρέπεια του και είναι ιππότης πριν καν συναντήσει τον δράκο. Εύχομαι Παρατηρητή να το πάρεις σαν κομπλιμέντο αλλά είσαι ο «Αλέκος Σακελάριος» του greek fantasy. Και δεν εννοώ πως γράφεις αναγκαστικά αστεία, αλλά ανθρώπινα. Κερδίζεις καρδιές.

 

Ο Λόφος με τα Αμπέλια του cesar_cy. Κύπριε φίλε μας, αυτή ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια. Η ιστορία έχει κάποια προβλήματα στον ρυθμό και στην οπτική της αφήγησης. Και το πιο σημαντικό σημείο, αυτό μετά την απόφαση του ήρωα να μάθει την τέχνη της μαγείας, το λες τρέχοντας, σχεδόν περιληπτικά. Ούτε που κατάλαβα για πότε σκότωσε τον δράκο. Ίσως θα έπρεπε να αφιερώσεις λιγότερο χρόνο στα αμπέλια και το μυστήριο τους. Μπορούσες να ξεκινήσεις με την υπόσχεση και να αναφερόσουν στο τι προηγήθηκε με σύντομες αναφορές. Επίσης, η απόφαση του ήρωα να αποκτήσει μαγικές δυνάμεις δίνει στον ήρωα ένα πλεονέκτημα που του στερεί όμως κύρος. Επίσης, φαντάζομαι, οι συνήθεις αναγνώστες του φάντασυ θα έπαθαν ένα ταράκουλο στο πόσο εύκολα/γρήγορα ο ήρωας σου «σπουδάζει» την μαγεία.

 

Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων του dreamwhisperer. Το διήγημα δεν είναι ούτε φάντασυ, ούτε επιστημονικής φαντασίας, ούτε τρόμου. Άρα, είναι εντός θέματος; Ανήκει στον διαγωνισμό; Ως δικηγόρος του dreamwhisperer μαμζέλ Nienor έχω να πω το εξής: Στην ανακοίνωση του θέματος δηλώσατε πως όλα τα διηγήματα θα κατατεθούν αποκλειστικά στις Βιβλιοθήκες της Ε.Φ., Φάντασυ και Τρόμου! Δεν είπατε πως τα διηγήματα έπρεπε να είναι ιστορίες ε.φ., φάντασυ ή τρόμου. Και ο dreamwhisperer κατέθεσε το διήγημα του στις Ιστορίες Φαντασίας. Άρα, τεχνικά, ναι! Το διήγημα επιβάλλεται να γίνει αποδεκτό. Γιατί είναι ένα από τα καλύτερα διηγήματα του διαγωνισμού, ένα διαμαντάκι σε πολύ καλή παρέα. Ώριμο, αστείο, δραματικό, καταφέρνει μέχρι και να δημιουργήσει και μια αίσθηση σασπένς. Μας θυμίζει και οικτρά μπορώ να πω τα χρόνια που μας περιμένουν, χωρίς μια πανοπλία να μας σώσει την αξιοπρέπεια.

 

Καμιά Φορά το να Βλέπεις Είναι Αρκετό του Sileon. Τι έκπληξη ήταν αυτή; Ο Sileon χώρεσε ένα ολόκληρο μυθιστόρημα σε ένα διήγημα. Και το έκανε τόσο κομψά και χορταστικά που δεν το ένιωσα πουθενά μισό ή βιαστικό ή ανολοκλήρωτο. (Καλά το υποψιάζομαι πως τα περισσότερα βιβλία που κυκλοφορούν είναι παραφουσκωμένη ζύμη με ελάχιστο ζαμπόν στο κέντρο.) Το διήγημα όμως αυτό έχει ψαχνό, και ενώ το είδος του (007) δεν είναι από τα αγαπημένα μου, εδώ πήγε κάτω μονορούφι. Πολύ καλό και εύχομαι ο πράκτορας, κάπως, να επιστρέψει, γιατί σκέφτομαι εκείνα τα βιονικά τερατάκια εκεί έξω…

 

Το Πέρασμα του kitsos. Κλασσική περίπτωση. Και ποιος δεν έχει φανταστεί αυτή την συνομιλία, που κάποτε θα αναγκαστεί να αντικρίσει και ο ίδιος. Όχι, δεν το ένιωσα τετριμμένο, με κέρδισε, και ο χάρος (μετά εκείνον του Παρατηρητή) ήταν πραγματικά νοστιμούλης. Και εδώ σε τσάκωσα Κίτσε. Πάτησες την μπανανόφλουδα! Εξαφανίζεις τον πιο σημαντικό σου ήρωα στα μισά του διηγήματος. Μετά την παρτίδα σκάκι του Μπέργκμαν, είχες την ευκαιρία να γράψεις την παρτίδα τάβλι με τον θάνατο, και το πέταξες! Αντί να μας εισάγεις έναν καινούργιο, τον νεκρό φίλο, γιατί να μην τον περιμένει ο χάρος στο παγκάκι; Τσκ, τσκ, τσκ!

 

Όσκαρ της naroualis. «Ευθυμία, ο γάτος είναι γέρος έτσι; Είναι ένα ηλικιωμένο γατί. Ο διαγωνισμός απαιτεί η τρίτη ηλικία να ανήκει σε κεντρικό, πρωταγωνιστικό πρόσωπο του διηγήματος. Άρα ο γάτος γέρος.» Η Ευθυμία κουνάει θετικά το κεφάλι της. «Ωραία, είσαι εντός θέματος.» Θα δηλώσω πως αυτό είναι το διήγημα που μπαίνει πρώτο στην κατάταξη μου. Αψεγάδιαστη γραφή, βιτριολικό χιούμορ, έξοχη περιγραφή των γηρατειών και του τι μας περιμένει στο τέλος σε κάποιο νοσοκομείο. Είμαι και σε ηλικία που τα φοβάμαι αυτά από τώρα, κι όμως, μέσα από το βλέμμα του αφηγητή ξεστόμισα «Χαρ, χαρ, χαρ» ουκ ολίγες φορές. Την επεξήγηση στο τέλος δεν την είχα καθόλου ανάγκη. Ένα διήγημα απολαυστικά τσουχτερό. Μικρό είπατε; Τα μεγάλα εκρηκτικά έρχονται σε μικρές συσκευασίες.

 

Αν Φανερωθείς Χάνεις την Ψυχή Σου της mariposa. Η δεύτερη και τελευταία δεσποινίς συμμετέχουσα. Εδώ έχουμε την μαγιά για ένα πολύ γλυκό και ταυτόχρονα πικρό παραμύθι. Θέλει όμως νομίζω ακόμα αρκετή δουλειά. Δεν είμαι καν σίγουρος αν μπορώ να δείξω σωστά τι θα το βελτίωνε στα μάτια μου. Μπορώ μόνο να προσπαθήσω. Κατ’ αρχήν, δεν πίστεψα/δέχτηκα την βιαστική απόφαση του δένδρου να θυσιάσει τόσα πολλά για μια άνθρωπο. Ο δεσμός αυτών των δύο δεν ήταν κατάλληλα εδραιωμένος. Η κοπέλα μπορεί να ήταν ανόητη. Μπορεί να ήθελε να αυτοκτονήσει επειδή ο δικός της την παράτησε για μια άλλη γυναίκα (και αυτό νόμισα στην αρχή). Ήταν μια παράξενη απόφαση να μην μπορέσει το δέντρο να σταματήσει την αυτοκτονία, μετά όμως το παραμύθι ανοίγεται σε νέα μονοπάτια, με το συμβολικό κακό της θάλασσας, που πήρε τον άντρα της κοπέλας, να μετατρέπεται σε μια κυριολεκτική, δαιμονική οντότητα. Το δέντρο χάνει τελικά την ψυχή του φανερωμένο σε δαιμόνια, για να υπερασπιστεί πλέον ένα άψυχο σώμα! Εδώ λοιπόν μου πέφτει κάπως λίγο.

 

Αυτά ήταν τα σχόλια μου.

Edited June 23, 2008 by DinoHajiyorgi

[Sileon]

dreamwhisperer, Dino:

 

Αυτοί είναι συνεπείς συμμετέχοντες.

Παιδιά, ευχαριστώ για τα σχόλιά σας. Μου λείπει μια 3άρα διηγημάτων προς ανάγνωση και επανέρχομαι προς σχολιασμό και κατάθεση απόψεων.

[cesar_cy]

Ο Λόφος με τα Αμπέλια του cesar_cy. Κύπριε φίλε μας, αυτή ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια. Η ιστορία έχει κάποια προβλήματα στον ρυθμό και στην οπτική της αφήγησης. Και το πιο σημαντικό σημείο, αυτό μετά την απόφαση του ήρωα να μάθει την τέχνη της μαγείας, το λες τρέχοντας, σχεδόν περιληπτικά. Ούτε που κατάλαβα για πότε σκότωσε τον δράκο. Ίσως θα έπρεπε να αφιερώσεις λιγότερο χρόνο στα αμπέλια και το μυστήριο τους. Μπορούσες να ξεκινήσεις με την υπόσχεση και να αναφερόσουν στο τι προηγήθηκε με σύντομες αναφορές. Επίσης, η απόφαση του ήρωα να αποκτήσει μαγικές δυνάμεις δίνει στον ήρωα ένα πλεονέκτημα που του στερεί όμως κύρος. Επίσης, φαντάζομαι, οι συνήθεις αναγνώστες του φάντασυ θα έπαθαν ένα ταράκουλο στο πόσο εύκολα/γρήγορα ο ήρωας σου «σπουδάζει» την μαγεία.

 

 

Φίλε έχεις δίκαιο . Επειδή είμουν καινούργιος στο site και δεν ήξερα για τον διαγωνισμό και το έμαθα την Πέμπτη το βράδυ και θα έπρεπε να το παραδίδαμε την Κυριακή έτσι βιάστικα και σε μερικά σημεία είναι εμφανές . Αν το ήξερα μόλις άρχιζε ο διαγωνισμός θα ήταν ολοκληρομένο το διήγημα .

[Guest roriconfan]

Και τα δικά μου σχόλια. Η σειρά κατάταξης είναι και η τελική μου ψηφοφορία από το καλύτερο προς το χειρότερο.

 

1. Καμιά Φορά το να Βλέπεις είναι Αρκετό

Χοχοχο! Πορνο-Τζέημς Μποντ χούφταλο και τα μυαλά στα κάγκελα. Πέρα από το άκυρο τέλος της καταδίωξης, όλο το υπόλοιπο ήταν απολαυστικό.

 

2. Ο Βάτραχος

Πολύ όμορφες εικόνες μου δημιουργηθήκανε στο μυαλό. Αλλά ο φίλτατος Ηλιαχτίδας ήταν απλώς το alter ego του πρωταγωνιστή και το Deus Ex Machina της ιστορίας. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολα όλα. Και η τελευταία αράδα, ήταν άσχετο και απότομο για τέλος ή μου φάνηκε; Γιατί δε το συνέχισες λίγο παραπάνω;

 

3. Μνήματα Που Φωνάζουν

Κι εδώ είχα ωραίες εικόνες. Αλλά Ντίνο, δε κατάλαβα το νόημα σε αυτήν την ιστορία. Είναι ένας κόσμος όπου οι νεκροί συνεχίζουν να ζούνε; Γιατί τους θάβουνε τότε; Τρώνε μυαλά; Δεν το ανάφερες αυτό. Και πως ξεφεύγουνε έτσι εύκολα οι θαμμένοι; Οι ζωντανοί τους κυνηγάνε κάθε μήνα, χωρίς να αφήνουνε κάποιον να φυλάει τα κοιμητήρια; Και ίσα, ίσα που μου δόθηκε η ιδέα ότι καλύτερα είναι νεκρός κάποιος σε αυτόν τον κόσμο. Ούτε κουράζεται, ούτε πεινάει, ούτε τίποτα. Που λοιπόν ο φόβος της τρίτης ηλικίας; Που κάποιος λόγος για όλη αυτήν την φασαρία;

 

4. Ο Βασιλιάς και το Τραγούδι του Δάσους

Κι εδώ ωραίες εικόνες και δε κατάλαβα το νόημα. Τι έγινε στο τέλος ρε παιδιά; Τι αποκάλυψη έφαγε ο βασιλιάς και δεν την μοιράστηκε μαζί μας;

 

5. Ο γερο-Τροτ και ο Θάνατος

Καλογραμμένο και ενδιαφέρον αλλά τι να το κάνεις έτσι μισοτελειωμένο που είναι; Ωραίο promo για ιστορία αλλά ότι διαβάζω, δε θέλω να μ’αφήνει στα κρύα του λουτρού και μετά να απαιτεί και καλό ψήφο για ένα… δωρεάν δείγμα.

 

6. Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων

Αστείο αλλά επίσης μισοτελειωμένο. Μια από τα ίδια με το παραπάνω.

 

7. Η Τελευταία Νύχτα

Καλό. Η αποκάλυψη ήρθε λίγο απότομα και ξερά αλλά μου άρεσε.

 

8. Το Πέρασμα

Χαβαλέ. Με διασκέδασε αλλά όταν τελείωσε πιο πολύ μπερδεμένος ήμουν παρά ικανοποιημένος.

 

9. Όσκαρ

Επίσης χαβαλέ. Δε ξέρω πως την βρίσκουν άλλοι αλλά αυτά με τις μυρωδιές και τα ούρα και τα πηδήματα με αναγουλιάσανε. Και τι πια νόημα να βγάλει κανείς από αυτό το κείμενο;

 

10. Αν φανερωθείς, χάνεις την Ψυχή σου

Σκέτο. Μέχρι να μπω στην μαγεία του κειμένου, τελείωσε.

 

11. Ο Λόφος με τα Αμπέλια

Μα γιατί μου θύμισε το 8χρονο ανιψούδι μου ο τρόπος που γράφεις; Τόσο παιδικός και αθώος… Έχει την πλάκα του αλλά πολύ τραβηγμένο και μη-πιστευτό.

 

12. Άβατος Δρόμος

Το δικό μου. Τελευταίο και ασχολίαστο. Και το καλό που του θέλω να μη είναι πάλι εκεί στην τελική κατάταξη!

[DinoHajiyorgi]

3. Μνήματα Που Φωνάζουν

Κι εδώ είχα ωραίες εικόνες. Αλλά Ντίνο, δε κατάλαβα το νόημα σε αυτήν την ιστορία. Είναι ένας κόσμος όπου οι νεκροί συνεχίζουν να ζούνε; Γιατί τους θάβουνε τότε; Τρώνε μυαλά; Δεν το ανάφερες αυτό. Και πως ξεφεύγουνε έτσι εύκολα οι θαμμένοι; Οι ζωντανοί τους κυνηγάνε κάθε μήνα, χωρίς να αφήνουνε κάποιον να φυλάει τα κοιμητήρια; Και ίσα, ίσα που μου δόθηκε η ιδέα ότι καλύτερα είναι νεκρός κάποιος σε αυτόν τον κόσμο. Ούτε κουράζεται, ούτε πεινάει, ούτε τίποτα. Που λοιπόν ο φόβος της τρίτης ηλικίας; Που κάποιος λόγος για όλη αυτήν την φασαρία;

 

Δεν είναι ένας κόσμος. Είναι μόνο μια "κατάρα" που κουβαλούν οι κάτοικοι ενός συγκεκριμένου χωριού. Επειδή συνεχίζουν να κινούνται μετά θάνατον δεν σημαίνει πως είναι ευτυχισμένα ζόμπι αιώνια. Συνεχίζουν να σαπίζουν μέχρι διαλύσεως. Δεν θα έπρεπε να διαβάζεις τις ιστορίες βιαστικά, μόνο σαν υποχρέωση προς τον διαγωνισμό. Εύχομαι να μη βιάστηκες το ίδιο και στις υπόλοιπες ιστορίες.

[aScannerDarkly]

Ντίνο, συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου για την ιστορία μου, θα ήταν η απολύτως φυσική εξέλιξη, απλά δε θα μου έφτανα σε καμία περίπτωση 3000 λέξεις για να το κάνω αυτό.

 

Roricon, νομίζω ότι είναι αρκετά προφανές τι σημαίνει το τέλος. Δεν ήταν άσχετο. Να το πω ή να μην το πω τώρα...? Και επίσης γιατί Deus Ex Machina? Δεν έδωσε καμία λύση

[DinoHajiyorgi]

Παρατηρώ στα σχόλια του roriconfan...

 

Μη σκοτίζεσαι mariposa, ο καθένας με τις αντοχές, απόψεις και τα γούστα του πάει.

 

Εγώ προσωπικά, όποτε προσπαθώ να φανταστώ τον roriconfan, δεν ξέρω γιατί, βλέπω πάντα τον Roger Rabbit.

[cesar_cy]

11. Ο Λόφος με τα Αμπέλια

Μα γιατί μου θύμισε το 8χρονο ανιψούδι μου ο τρόπος που γράφεις; Τόσο παιδικός και αθώος… Έχει την πλάκα του αλλά πολύ τραβηγμένο και μη-πιστευτό.

 

Φίλε το είπα και πιο πάνω η ιστορία είναι όντως λιγάκι αθώα επείδη με έπνιγε ο χρόος έτσι έγραψα ένα παραμύθι που μου ήρθε κατανού . Νομίζω πως είναι προσεγμένο από πλευράς γραφής υστερή όμως στην πλοκή και στην υπόθεση υστερή γιατί το έγραψα βιαστικά

[Oberon]

Μπορώ να κάνω μια ερώτηση;

(Αν θεωρείται spam, παρακαλώ την Nienor να το διαγράψει).

Παρατηρώ στα σχόλια του roriconfan να αναφέρεται συχνά η έκφραση "ποιό το νόημα".

Νόημα μιας ιστορίας δεν είναι να σου δημιουργεί εικόνες, συναισθήματα, να σου ανοίγει άλλους κόσμους, να σε κάνει να δεις διαφορετικά πράγματα που νομίζεις καθημερινά και κοινά;

Πρέπει να είναι ηθικοπλαστικά, και έχουν ηθικό δίδαγμα οι ιστορίες μας για να λέμε ότι έχουν νόημα;

Παίρνω για παράδειγμα τον Οσκαρ. Δεν είναι νόημα ότι μια γάτα τελικά (σύμφωνα με την πολύ ωραία ιδέα της Naroualis) δεν ήταν αυτό που φαινόταν; Οτι υπήρχε κάτι άλλο, σκοτεινό πίσω από την περίεργη συμπεριφορά του κοινού αυτού τετράποδου;

Μην το θεωρήσεις επίθεση αυτό roriconfan, δεν έχω κάτι προσωπικό αλλά θεωρώ λίγο άστοχη την έκφραση "νόημα" και ακυρωτική για την δημιουργία των συνφουφουριτών μας.

Ελπίζω να μην έχω καταλάβει καλά ποιο το νόημα του νοήματος.

 

Μariposa, να μην ανησυχείς καθόλου! Γι'αυτό είμαστε εδώ. Για να διαβάζουμε, να σχολιάζουμε, να ζητάμε επεξηγήσεις, να συζητάμε κλπ. Εξ άλλου αν η κουβέντα εξελιχθεί σε κάτι που δεν αφορά στο διαγωνισμό, μπορούμε κάλλιστα να κάνουμε ένα split topic και να συνεχιστεί η κουβέντα εκεί.

[Celestial]

?dain ?nikosal ?mman ?month ?electroscribe ?guardian of the rune ring #1 ?trillian ?atrelegis ?pikei ?northerain ?deodonus ?iliosporos ?celestial ?eroviana ?lithonis ?greenmist ?odesseo ?manstredin ?arachnida ?mistseeker ?οδυσεύς ? ?

Αυτοί που ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑΝ.

Είχαν μάλλον? καλό λόγο?

 

 

7 / 6 εδινα αναπτυξη λογισμικου

14 / 6 εδινα θαμελιώσεις επιστημης Η/Υ

26 / 6 δινω τεχνητη νοημοσύνη

 

( και εχω γραψει και 2000 λεξεις ημητελη ιστορια )

 

ε δε το παλευα να παιξω σε αυτο το γυρο, θα το σηκωσω τη πεμπτη εκτος συναγωνισμου για το χαβαλε

 

... μεχρι τοτε

 

(παρεπιπτοντως χαρα στο κουραγιο σου mariposa και καλα στις εξετασεις πηγες και φοβερη ιστοριουλα εγραψες )

Edited June 24, 2008 by Celestial

[Nienor]

(παρεπιπτοντως χαρα στο κουραγιο σου mariposa και καλα στις εξετασεις πηγες και φοβερη ιστοριουλα εγραψες smile.gif )

 

Αντιλαμβάνεσαι πως αυτό δε θα είναι το μοναδικό σχόλιο που θα κάνεις στο διαγωνισμό άσχετα με το αν συμμετέχεις ή όχι ε?ε?ε?

 

 

Μόλις τις άνοιξα να τις διαβάσω κι εγώ τώρα που επιτέλους βρήκα λίγο χρόνο. Μόλις τελειώσω θα έχετε και τα δικά μου σχόλια

 

Μέχρι τότε διαβάζετε οι αδιάβαστοι και ψηφίστε people

[Celestial]

ε θα κανω κι αλλα dont worry :P

[Παρατηρητής]

Χαιρετώ τα πρωτοπαλίκαρα και τα γερόντια τους!

Μένουν λίγα διηγήματα ακόμα να διαβάσω και κάποια άλλα θέλω να τα κοιτάξω λίγο καλύτερα. Έπειτα θα ανεβάσω τις εντυπώσεις μου.

Ευχαριστώ πολύ Dreamwhisperer, Rorico και Ντίνο. Θα σταθώ λιγάκι στο σχόλιο του Ρορίκο. Δεν περίμενα εξαρχής να λάβω τους καλύτερους ψήφους για τη συμμετοχή μου με το γερο-Τροτ, δεν πάω για τη νίκη, ήθελα απλώς να τιμήσω τις προσπάθειες των συναγωνιζόμενων και τη διοργανώτρια με το πολύ ωραίο θέμα (και φυσικά να αυξήσω λιγουλάκι το διαγωνισμό. Για εμένα η νίκη ήταν το σχόλιο του Ντίνου: κερδίζεις καρδιές

Edited June 28, 2008 by Παρατηρητής